Smits: 'Neerlands' hoop in bange dagen Gebed Van der Velde verhoord 'Valhelm is pure noodzaak' Jurylid Jeremiasse Lange basketballer bezienswaardigheid Staartvinzadel taboe 'Ik heb gebeden dat het ons eens mee mocht zitten Franse medevluchter Pelier 'des duivels' Morten Olsen naar FC Köln WOENSDAG 9 JULI 1986 ROOSENDAAL (GPD) - De ver- wondingen aan het hoofd die Jos Lammertink overhield aan zijn zware val aan het einde van de vier de etappe van de Tour de France heeft nog eens duidelijk gemaakt dat het dragen van een valhelm geen overbodige luxe is. Toch zijn er maar weinig renners in de Tour die met een valhelm hun hoofd proberen te beschermen tegen ern stig letsel, al is daar sinds eergiste ren wel een aantal renners bijgeko men. In Frankrijk maar ook in lan den als Italië, Spanje, Zwitserland en Portugal hebben de coureurs een vrije keuze in het dragen van een valhelm. Merkwaardig genoeg schrijft het regelement van de UCI (Union Cy- clisme International) wel voor dat de renners tijdens baanwedstrij- den in welk land dan ook met een valhelm dienen te rijden. In Neder land, België, Luxemburg en Duits land gelden die regels ook voor alle wegwedstrijden. Dat is één van de voorwaarden waaraan de betref fende wielerbonden moesten vol doen om zich aan te kunnen slui ten bij een verzekeringsmaat schappij. De verzekering keert een eventuele schadeclaim niet uit als de renner geen valhelm draagt. In andere landen, waaronder Frank rijk dus, zijn de verzekeringsmaat schappijen een stuk soepeler. „Toch is het onbegrijpelijk dat het dragen van een valhelm in een evenement als de Tour de France niet verplicht wordt gesteld", zegt het Nederlandse internationale ju rylid Wim Jeremiasse. „Op de weg zijn de gevaren voor de renners veel groter dan op de baan", ver volgt Jeremiasse, die vorig jaar zelf deel uitmaakte van het jurykorps in de Tour. Tour-baas Felix Lévitan kan de renners niet verplichten in zijn Ronde een valhelm te dragen. Jere miasse: „Zolang de verzekerings maatschappijen de huidige situatie accepteren treft de Tour-organisa tie bij ongevallen geen enkele blaam. Ik vind het dan ook onbe grijpelijk dat de renners zichzelf niet beter beschermen. Ze klagen er de hele week over dat het zo ge vaarlijk fietsen is in het peloton, maar er zijn maar weinig renners die er op eigen initiatief toe zijn overgegaan om wel met een helm op te rijden. Van mij mag de UCI vandaag nog beslissen dat er over al een helm gedragen moet wor den, maar dat gaat niet zomaar. In dat geval is er namelijk sprake van een reglementswijziging en die moet eerst weer goedgekeurd wor den door de FICP, het overkoepe lend orgaan van de internationale bonden". Aanpassing De renners zitten echter niet te wachten op zo'n aanpassing van het reglement. In het peloton heerst nogal wat aversie tegen het dragen van een helm. Zo'n ding gaat irriteren omdat het een verve lend gevoel geeft aan het hoofd. Bij warm weer gaan de renners er nog Ploegleider is boos op Colombianen VILLERS-SUR-MER (ANP) - Ra fael Geminiani heeft zich niet lan ger kunnen inhouden. De Franse ploegleider van de Colombiaanse formatie met Luis Herrera als kop man is woedend uitgebarsten over de gang van zaken tot nu toe. Vijf van zijn rennersde helft van zijn ploeg, zijn al onderweg naar huis, lang voor de bergen. „Dat komt allemaal omdat ze zonder conditie naar de Tour zijn gekomen", zei Geminiani. ,JHa de Ronde van Colombia hebben ze thuis gezeten, bij hun familie in plaats van te trainen. Zo konden ze niet leren de zware versnelling te trappen. Ze doen maar wat, weten niet wat het is de Tour te rijden. De dokter zet maar spuitjes zonder dat ik er van weet. Wat er bij die men sen allemaal gebeurt, heb ik in 48 ronden van Frankrijk nooit meege maakt. Er zal nu gedaan moeten worden, wat ik zeg, anders houd ik er mee op". Geminiani staat bekend om zijn krachtige taal. Hij is nog steeds van mening dat Luis Herrera, on der zijn leiding, de Tour kan win nen. „Charly Gaul kon het in 1958 ook helemaal alleen en deze Tour is zwaar genoeg. In Colombia pakte Herrera ook in een bergetappe een half uur op Bernard Hinault". Lammertink mag naar huis VILLERS-SUR-MER (GPD) - De toestand van Jos Lammertink, die maandag in Evreux ernstig ten val kwam, is bevredigend. Dat bleek uit een communiqué van het hos pitaal in Rouen, waar de Wierde- naar met een scheurtje in zijn sche del, een zware hersenschudding en verwondingen in het gelaat is op genomen. Als er zich geen compli caties voordoen, wordt de ongeluk kige Nederlandse kampioen don derdag naar huis vervoerd. Lammertink maakte gisteren op Post een montere indruk. „Jos heeft al weer normaal ontbeten. Het was gelukkig allemaal niet zo ernstig als het zich eerst liet aan zien, al is zijn gezicht nog behoor lijk gehavend". eens extra door zweten. „Het is het een of het ander", zegt Jeremiasse. „Ik vergelijk het altijd met het dra gen van autogordels. Daarvan zien veel mensen het nut ook niet in, totdat ze zelf een keer wat meema ken. Dan denken ze er plotseling heel anders over". In het professionele wielrennen zijn de laatste jaren een paar ernsti ge ongelukken gebeurd, waarbij een valhelm mogelijk voor een be tere afloop had kunnen zorgen. Twee jaar geleden verongelukte de Portugees Joaquim Agostinho in zijn land toen hij in een eindsprint een overstekende hond niet meer kon ontwijken. Agostinho raakte buiten kennis en overleed enkele weken later. In de Ronde van Italië liep dit jaar de jonge Italiaanse neo-prof Ravasio ernstig hersenlet sel op bij een valpartij. Ook hij moest het met de dood bekopen. Geen toeval „Het kan geen toeval zijn dat de ze ongelukken zijn gebeurd in lan den waar het dragen van een val helm nog niet verplicht is. Lam mertink is er nu nog tamelijk goed van afgekomen, maar ik moet er niet aan denken wat er allemaal kan gebeuren als er in de Tour in een massaspurt iets mis gaat", zegt Wim Jeremiasse. Het jurylid merkt daarbij nog op dat in Nederland weliswaar het dragen van een valhelm verplicht is, maar dat veel renners hun helm verkeerd dragen. „Bij driekwart van de Nederlandse renners man keert er iets aan. Het heeft alleen maar effect als de bandjes van de helm strak langs de oren en strak onder de kin goed vastzitten. He laas constateer ik nogal eens dat je bij veel renners de helm zo van het hoofd kunt schuiven. In zulke ge vallen biedt een helm nog geen en kele zekerheid over een redelijk goede afloop bij een valpartij". SANTA CRUZ (GPD) - Blaast het Nederlands basketbalteam, op mondiaal niveau ge zien, zijn partij mee vanaf pakweg de tweede rij, in elk geval één van zijn spelers springt daar letterlijk en figuurlijk ver bovenuit. Dat dan voorlopig vooral wat zijn lengte betreft, want met zijn 2.20 meter is Rik Smits samen met de overigens op zijn retour zijnde Sowjet-Rus Vladimir Tkachenko de langste man die deelneemt aan het wereldkampioen schap basketbal, zoals dat momenteel in Spanje wordt afgewerkt. Rik Smits, de langste amateur-basketballer ter wereld: "De me tegen je op" VILLERS-SUR-MER (GPD) - De internationale jury in de Tour de France heeft flink gezichtsverlies geleden. Gisteren werd bekendge maakt dat met onmiddellijke in gang speciale voorzieningen, zoals het opzienbarende zadel-met staartvin van proloogwinnaar Thierry Marie, niet meer mogen worden gebruikt. „Om alle renners gelijke kansen te geven", volgens de officiële lezing. Daarmee geeft men toe dat men bij de opening van de Tour de France het regle mentenboekje te buiten is gegaan. Vooral de ploegen van Peter Post (Eric Vanderaerden werd tweede) en Paul Köchli (van Hi nault) hebben steeds beweerd dat het Tour-reglement het gebruik van een dergelijke voorziening ver bood. Ook de Italiaanse juryvoor zitter Ivo Luigi Bensa ventileerde dat als zijn opvatting, maar keerde op zijn schreden terug nadat hij tij dens het „wc-overleg van Boulog- ne-Billancourt" door directeur Fé- lix Lévitan en Marie's ploegleider Cyrille Guimard onder druk was gezet. Daarna kon hij zich niets meer van zijn aanvankelijke ver bod herinneren. De gealarmeerde Internationale Wielren Unie tikte hem echter op de vingers. Het door Gitane ont wikkelde zadel is nog niet gekeurd door de technische commissie van de UCI en het gebruik ervan had derhalve nooit mogen worden toe gestaan. De Tour-organisatie, die de Italiaanse voorzitter dwong om het gebruik van het staartvinzadel door de vingers te zien, deelde gis teren mee een beroep op de jury te hebben gedaan om dat niet meer te doen. En omdat hij ook in Amerika, waar Smits voor Marist College uitkomt, zijn (lengte)maat nog niet is tegen gekomen, mag binnen korte tijd gesproken worden over de langste amateur-basketballer ter wereld. Alleen de Nigeriaan Manute Bol, die uitkomt voor de Amerikaanse profploeg de Washington Bullets, is met zijn 2.24 meter nog net iets groter. In Spanje, waar Oranje in Groep D op Tenerife debuteert tijdens het tiende WK, is Rik Smits in elk ge val een bezienswaardigheid. Er gaat geen uur voorbij of de een of andere eilandbewoner dan wel toe rist wil met hem op de kiek. Of dat nu is in het peperdure hotel Mari tiem in Puerto de la Cruz - waar alle spelers en officials zijn onder gebracht - of in de splinternieuwe sporthal van Santa Cruz dan wel gewoon op straat; overal wordt de blonde reus aangegaapt of nage staard. De bescheiden, pas 19-jarige Eindhovenaar, die zich vanwege zijn spectaculaire dunks meteen mateloos populair maakte bij de merendeels Spaanse en o zo fana tieke toeschouwers, laat al die poespas wat gelaten over zich heen komen. „Dat heb je nou eenmaal als je groot bent", haalt hij zijn schouders op. „De mensen kijken tegen je op. Daar moetje maar mee leren leven". Opvallend facet in het geval van Rik Smits is dat hij ondanks zijn niet geringe afmetingen tot voor vorig jaar in Nederland compleet over het hoofd werd gezien. Welis waar kwam hij driejaar geleden uit voor het nationale kadettenteam, maar eigenlijk niemand in basket balland had ooit van Rik Smits ge hoord. „Kon ook haast niet", grijnst hij, „want ik was weg voor ze het in de gaten hadden". Naar Amerika dus, het beloofde land voor elke basketballer ter we reld. En dus ook voor Rik Smits, hoewel die op dat moment pas 17 jaar was en in feite net twee jaar het spelletje voor de echt grote jon gens had ontdekt. Onder het mot to: 'je bent lang en je wil wat', solli citeerde Smits in een Amerikaans basketbalblad naar een beurs op een universiteit. De reacties waren niet om over naar huis te schrijven. Alleen Louisiana State University wilde hem eventueel wel bij een kleine school onderbrengen. Als een soort optie op de toekomst. Door tussenkomst van Neer- lands beste basketballer aller tij den, Kees Akerboom, kwam de ei genlijk veel te jonge en van elke er varing gespeende Smits in contact met de assistent-coach van Marist College, een Joegoslaaf van origine die het Europese basketbal door en door kent en ook hier op Tenerife aanwezig is. „Zonder me ook maar een keer in actie te hebben gezien, kon ik komen. Hij zag het voor wat betreft mijn lengte blijkbaar hele maal zitten". Bondscoach Dat zelfde gold voor de toenmali ge Nederlandse bondscoach Vladi- VILLERS-SUR-MER (GPD) - Op zijn hotelkamer in Rouen vouwde Johan van der Velde maandagavond voor het slapen gaan zijn handen, sloot zijn ogen en bad om betere tijden. Aangegrepen door de ernstige val van Jos Lammertink kwam de bon vivant van de Post-ploeg tot inkeer. „Ik heb gebeden dat het onze ploeg eens mee mocht zitten", vertelde hij gistermiddag in Villers-sur- mer, terwijl hij een ritzege op zak - met de gele trui zijn bezwete voorhoofd afveegde. Zijn gebed was verhoord. De ommekeer kwam wa mand het verwachtte. Via e ner die als het spreekwoordelijke rijk de leidende positie heeft geno men. Waartoe de euforie van een sportman al niet kan leiden. Van duiveltje uit het doosje kwam. Niet der Velde had reden tot grote blijd- sprinter Eric Vanderaerden, voor de ploeg nu al dagenlang noeste arbeid verricht, maar Van schap. Na een Italiaans avontuur van twee jaar keerde hij dit seizoen terug onder de vertrouwde vleu- der Velde maakte een eind aan het gels van Peter Post. Toch leek hij tijdperk der tegenslagen die de moeilijk te aarden op het oude equipe van Post al bijna het hele nest. Zijn kameraden van weleer seizoen teistert. Met de etappe- waren vertrokken, de posities ver- overwinning in Villers-sur-mer en anderd. Het betekende een minder 1 de eerste plaats in het klassement, prominente plaats in de klassie- Een mirakel waar hij zelf niet op kers en de opdracht om het Iti Ronde van Italië waar te maken, hij erop uit om na Dat lukte slechts ten dele. Hij won maar Guido Hinault heeft oogontsteking had gerekend. Evenmin het onverwachte succes te gaan er weliswaar evangeliseren, maar de ontboeze ming van dat gebed wilde hij toch wel kwijt. Ook al om aan te geven dat de ontreddering in het Post- kamp groot was. „Ik kijk wel eens naar dat EO-televisieprogramma „Ik geloof in God" en gisteren dacht ik ineens: verdomme, ik VILLERS-SUR-MER (GPD) - Het moet eens bidden. Want die gelo- mysterieuze virus, dat in het verle- vigheid van mij is geen flauwekul, den de ogen van talrijke Tourren- Ik ga wel bijna nooit naar de kerk, ners deed ontsteken, waart ook in maar ik ben bijna dertig jaar en deze Tour weer rond. De drager er- heb al een heleboel meegemaakt in van is niemand minder dan Ber- mijn leven. Zo ben ik vader gewor- nard Hinault. De Franse vedette den van een tweeling, een jongen liet zich hiervoor gisteren na afloop en een meisje, en dat was precies van de rit naar Villers-sur-mer be- wat ik wou. Dan ga je óp een be- handelen. Tevens werd onderzocht paald moment denken dat er toch of er besmettingsgevaar dreigt. Is iemand is die het goed met je voor dat het geval, dan zullen de komen- heeft..." de dagen in het peloton weer heel Filosofische teksten uit de mond wat donkere brillen te zien zijn, zo- een wielrenner, die ii mercieelste sportcircus als de Breton droeg. gisteren zelf ook VILLERS-SUR-MER (GPD) - Ploegleider Jean de Gribaldy en renner Joel Pelier waren des duivels. Johan van der Velde zou in de lange ontsnapping met Pelier afspraken hebben gemaakt en die op de streep niet zijn nagekomen. „Het zijn altijd dezélfde ploegen die zo iets doen", zei De Gri baldy. „Van der Velde had Pelier beloofd dat hij de rit mocht winnen als hij hard mee zou werken om hem in de gele trui te helpen. Joêl heeft zijn woord gehouden, ook toen Van der Velde op het laatst nog van de fiets moest. Desondanks blijkt men dan te vergeten dat men zijn woord heeft gegeven", aldus De Gribal dy. Van der Velde ontkende zo'n afspraak te hebben gemaakt. Tegen de afspraken leek ook het optreden van Eddy Planc- kaert in de slotfase van de etappe van Evreux naar Villers-sur- Mer. Hij verdedigde in een tegenaanval van de Spanjaard Indu- rain keurig de vlucht van Johan van der Velde, maar ging daar na wel ineens fanatiek meewerken. Interne conflicten? „Wel nee", antwoordde Planckaert, „ik ben pas gaan meewerken op het moment dat zeker was dat het peloton ons niet meer zou inhalen. Als we dan Van der Velde en Pelier hadden ingehaald, was er nog niets aan de hand geweest, want dan was ik de snel ste sprinter geweest en had hij de trui toch ook nog gepakt. Het was dus goed voor de ploeg wat ik deed". Bontempi blokkeerde zijn greep naar de paarse trui, het pun tenklassement. Ook in de algeme ne rangschikking had hij hoger willen scoren. Toen in de aanloop naar de Tour de France zijn selectie op losse schroeven kwam te staan, dreigde zijn wereld even in te storten. Want juist om die Tour te rijden en daar mee weer in de gunst van het Ne derlandse publiek te komen, was hij naar Peter Post teruggegaan. Het werd een psychologisch oor logje tussen hem en de ploegleider, die bij voortduring liet doorsche meren dat de 29-jarige Rijsberge- naar nog niet zeker was van deel- Beslissing Van der Velde nu: „Daar zijn nooit moeilijkheden over geweest tussen Post en mij. Ik had een voorhoofdsholte-ontsteking en wilde zelf de beslissing om te ver trekken zo lang mogelijk uitstel len. Het zou geen zin hebben om mee te doen, als je van tevoren weet datje na drie dagen naar huis moet". Ondanks een slecht Nederlands kampioenschap mocht Van der Velde mee. „Maar ik wist dat ik het in het begin heel moeilijk zou heb ben. In de ploegentijdrit heb ik verschrikkelijk afgezien. Dat moest ook, hoe vervelend ik het vond dat ik mijn werk niet kon doen. Twee dagen afzien en ik zou er doorheen komen. Dat blijkt nu inderdaad zo te zijn", glundert hij, terwijl Nederlandse badgasten hun klakjes laten klikken om Van der Velde op hun verder met vakantie kiekjes gevulde rolletjes vast te leggen. Een uniek plaatje, want het is de eerste gele trui van de Brabander in zijn zesde Tour de France. Zijn beste Ronde van Frankrijk was die van 1980, toen hij Joop Zoetemelk naar de eindoverwinning sleurde, maar zelf slechts twaalfde werd. Zijn beste uitslag was een jaar later een derde plaats. Zijn laatste Tour tot nu toe, die van 1983, was zijn ongelukkigste. In de afdaling van de Col de la Madeleine stortte hij in een ravijn en werd ernstig gebles seerd. Op grond van zijn prestaties werd hij een nieuwe klassements renner aan het Nederlandse wieler- firmament genoemd. Inmiddels weet hij beter. „Na ne gen jaar bij de beroepsrenners ben ik er wel achter dat ik in het hoog gebergte te kort kom. Ik ben hart stikke blij met de trui, want dat is maar voor een paar renners wegge legd. Maar ik weet ook dat ik 'm niet kan houden tot Parijs. Ik zal proberen de trui zo lang mogelijk te verdedigen, al zal dat niet ten koste van alles gebeuren". Dadendrang De dadendrang van de collega's mag er niet volledig aan onderge schikt worden gemaakt, al staan de ambities van de in het groen ge tooide Eric Vanderaerden om de leiderstrui te veroveren nu wel in de koelkast. Dinsdag al werd be- Dubbele zege voor Johan t sloten de strategie wat aan te pas sen en niet uitsluitend te gokken op de twee pionnen voor de massa le eindsprint: Eric Vanderaerden en Eddy Planckaert. „Er was afge sproken dat er nu steeds iemand mee moest gaan met een ontsnap ping en daarin zijn werk mocht doen". Na zestien kilometer al ging hij aan de haal met Joël Pelier, de ren ner uit de wegens afwezigheid van Sean Kelly onthoofde KAS-ploeg. „Ik geloofde er eerst niet in en was bang me helemaal kapot te rijden, maar al snel bleek het de goede partner te zijn. We werkten allebei hard". Van der Velde pakte telkens ge makkelijk de bonificatieseconden (vijfmaal twaalf, samen een volle minuut) en begon te denken aan de leiderstrui. Pelier speculeerde daar op en schonk de Nederlander gul die tussensprints. „We hebben daar geen afspraken over gemaakt, maar hij hoopte zeker dat hij dan mir Heger, zij het dan in een wat later stadium. De inmiddels ontsla gen Tsjech, een kenner bij uitstek van het internationale basketbal, vernam dat het daarvoor zo nietige Marist College, onder de bezielen de leiding van ene Smits, zich niet alleen had geplaatst bij Amerika's beste 64 college-teams van de 258 eerste-divisiescholen, maar in de finaleronde bijna een van de favo rieten voor de titel (Georgia Tech) bijna van zijn voetstuk had ge haald. de rit mocht winnen. Nou, ik geef geen geschenken meer weg". Met de voorsprong, die het duo op de eindstreep had op het pelo ton met leider Gaigne, was de trui een feit. Even nog dreigde het in die lange ontsnapping mis te gaan, toen vier kilometer voor het slot zijn ketting kuren vertoonde. „Ik zag dat Pelier ook niet fris meer was en ben daarom afgestapt om het te verhelpen". Zelfverzeker heid, die hem de ritzege en het geel opleverde. Daarmee wordt het beeld van de ze Tour compleet gewijzigd. De ploeg van Laurent Fignon onder nam nog wel een poging om te counteren, maar zag vrij snel het vruchteloze van dat werk in. Ver dedigen kost kracht, die men in de loop van deze ronde nog hard no dig zal hebben. De leidsels van het peloton zijn uit handen gegeven. Peter Post zit weer fier op de bok. Verdelen en heersen is zijn op dracht. Aanleiding in elk geval voor He ger om Smits aan het begin van de ze zomer zo snel mogelijk naar Ne derland te halen en hem, met het oog op het EK voor B-landen en het WK in Spanje, prompt te bom barderen tot een soort nieuwe 'Neerlands hoop in bange dagen'. Eindelijk had Heger, die in het verleden altijd min of meer nood gedwongen zijn tactiek en spel letjes afstemde op de kleine man nen, een troef in handen waarmee hij ook internationaal gezien pot ten kon breken. „Wat overdreven", oordeelt Ruud Harrewijn, de opvolger van Heger, die ondanks kwalificatie voor het EK voor A-landen, vol gend jaar in Athene, in België zijn Waterloo vond. „Natuurlijk, alleen al vanwege zijn lengte kan hij een grote worden. Maar deze jongen, zo heb ik al snel gemerkt, heeft nog een hoop te leren. Tactisch gezien begrijpt hij er nog niet veel van. Vaak stelt hij zich volkomen ver keerd op, en in vededigend opzicht is hij ronduit zwak. Maar Hij is nog jong en het is by hem allemaal on- zettend snel gegaan. Gelukkig heeft hij nog de tijd om te leren". Lange weg Dat er nog behoorlijk wat werk aan de winkel is, realiseert Smits zich overigens heel goed. Nu al door kenners aangemerkt als een toekomstige speler in de NBA - de Amerikaanse profcompetitie, waar het gemiddelde jaarsalaris rond de 300.000 dollar bedraagt - weet Smits dat als hij ooit zo ver wil ko men, er nog een lange weg is te gaan. Met name aan kracht zal de nu nog tamelijk tengere 2-meter- man flink moeten winnen. „Ik ga dan ook", zo stelt hij strijdlustig, „het komende jaar maar eens goed aan de gewichten hangen. Behalve lengte, is spier massa een vereiste in de NBA. Want daar schuiven ze je zonder pardon aan de kant". Wat dat betreft kan Smits, die maandag overigens een prima par tij afleverde tegen de heus niet misselijke Joegoslavische center Vrankovic (2.15 meter), vanavond echt aan de bak. In de beslissende partij tegen Canada, die Nederland móét winnen om zich op de eerste rij (lees: twaalf besten) van het WK te zetelen, krijgt Smits te maken met de bij Barcelona voor het aar dige sommetje van 2,5 ton per jaar spelende center Greg Wiltjer. Een type Ard Schenk, alleen dan twee koppen groter. Moeilijk om daar nog bovenuit te torenen. Zelfs als je 2.20 meter meet. KOPENHAGEN (SID/AFP) - De bijna 37-jarige Morten Olsen speelt het komende seizoen bij l.FC Köln, de club van trainer Georg Kessler in de eerste Bundesliga. Olsen, succesvol bij de Belgische kampioen Anderlecht en het Deen se nationale elftal en ook door Ne derlandse verenigingen begeerd, tekende gisteren het contract, dat zaakwaarnemer Michael Meier van de Keulse voetbalclub had ge bracht. Feitelijk had Olsen zijn ou de beroep als drogist willen gaan uitoefenen. De transfervrije Deen verdient bij Köln een jaarsalaris, dat rond de 500.000 mark (515.00 gulden) ligt. Op de weg terug naar Keulen deed Meier Londen aan. Hij ver wachtte, dat de 30-jarige Tony Woodcock daar zijn handtekening zou zetten onder een tweejarige overeenkomst. De Engelse interna tional, in dienst van Arsenal, speel de van 1979 tot 1982 al voor Köln.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1986 | | pagina 11