'Atv invoeren voor computerdeskundigen is nationale diefstal' Paus roept op tot vrede in Colombia Dr. M. Albrecht (Hoogovens): n linkse ondernemingsleider Belangenvereniging Markerwaard heeft rampenplan al klaar DONDERDAG 3 JULI 1986 PAGINA 15 Honderden historische panden in de karakteristieke dorpen en ste den van de Westwal, Enkhuizen, Hoorn, Edam, Volendam, Monnic- kendam en Marken staan op scherp door de geregelde daling van het grondwaterpeil. Zou het komende kabinet de beslissing ne men om de Markerwaard aan te leggen, dan zal de bodemdaling als gevolg van die inpoldering funest zijn, niet alleen voor monumentale panden, maar waarschijnlijk ook voor veel van de naoorlogse nieuw bouw. door Huub Klompenhouwer Dat is de mening van de Belan genvereniging Markerwaardscha- de Bodemdaling Waterland. Een vereniging die op de dag dat de be slissing ten gunste van de inpolde ring van de Markerwaard valt, de toevoeging 'in oprichting' zal laten vallen. "Het is bijna een rampen plan. Op het moment dat die be slissing wordt genomen, hebben we alles klaar om diezelfde dag nog van start te kunnen gaan", aldus Herman Kleibrink, een van de be stuursleden van de belangenver eniging. Wordt het Markermeer ingepol derd, dan staat de bodem van het 'oude land' van Enkhuizen tot Am sterdam gedurende een groot aan tal jaren het proces van inklinking te wachten door de daling van het grondwaterpeil met tientallen cen timeters. De bodemdaling kan op lopen tot zo'n 15 centimeter. Met funeste gevolgen voor de histori sche steden en dorpen in dit ge bied. Bodemdaling ten gevolge van in poldering is niet echt een nieuw fe nomeen. De eerste gevolgen wer den al genoteerd rondom oude droogmakerijen als de Purmer en en de Beemster. Herman Klei brink: "Het is ook wel verklaar baar. Het grondwater rondom een groter watergebied staat hoger' vanwege de druk die de watermas sa daarop uitoefent Worden die kubieke meters water vervangen door grond, dan is de druk weg en zal het grondwaterpeil dalen. Door de daling van het waterpeil klinkt vervolgens de grond in". Eén gevaar is de kans dat de kop pen van houten heipalen boven het grondwater komen en gaan rotten. Een ander risico is dat betonnen platen, waarop stallen, huizen of uitbouwen gebouwd zijn, verzak ken. In Waterland staan veel mo numentale panden toch al op scherp, volgens Kleibrink, omcfat de waterschappen het grondwater peil ten gerieve van de boeren ge regeld met een paar centimeter hebben verlaagd. Dat gebeurt via bemaling. De belangenvereniging werkt al hard aan een eventuele schadere geling, vergelijkbaar met de Mijn- schadewet of de Deltawet, voor als de inpoldering toch doorgaat. Her man Kleibrink: "Waar het daarbij Burgemeester Nederlof van Marken en Herman Kleibrink. (foto gpd) om gaat is de omkering van de be wijslast. Als er in juridische zin niets gebeurt, zal iedere eigenaar van een pand dat schade oploopt, zelf moeten aantonen dat die scha de door de inpoldering is geleden. Wij zeggen: er is vroeg genoeg op die gevaren gewezen. De bewijs last moet bij de overheid komen te liggen". Hoe groot denkt Kleinbrink dat de schade zou kunnen zijn? Klei brink: "Moeilijk aan te geven. Er is een bedrag van 800 miljoen gulden geraamd. Maar dat zou net zo goed uit kunnen lopen tot twee miljard gulden. De kans is groot dat het niet alleen om de fraai gerestau reerde oudere panden gaat, maar bijvoorbeeld ook om na-oorlogse nieuwbouw. Daar zijn veel beton nen koppen gebruikt die over de houten heipalen zitten. Als het grondwater onder die scheiding komt, rotten die houten einden weg en komt zo'n betonnen kop dus vrij te staan". "De Noordoostpolder is een goed voorbeeld om aan te geven wat de gevolgen kunnen zijn. Maar het is een voorbeeld met beperkin gen. Hier in Waterland gaat het om een grote reeks panden waar kapi talen aan restauratiegeld en onder houd voor zijn betaald. De steden hier staan er historisch zeer ver- zorgd bij. Monnickendam, Edam, noem maar op. Allemaal be schermd stadsgezicht of dorpsge zicht. Een uniek dorp als Marken wordt met de ondergang bedreigd. Dat wil niemand op het geweten hebben. Nee toch?" Het belang van een goede scha- dewet is daarmee zonneklaar. Nog voor er ook maar een spa de grond in gaat voor die Markerwaard zal al het onroerend goed in kaart ge bracht moeten worden door onaf hankelijke deskundigen. Dat al leen al zal een titanenklus worden, die veel geld gaat kosten. "Het is een misverstand te den ken dat wij tegen de inpoldering van het Markermeer zijn. Daar hebben we geen standpunt over. Maar als belangenorganisatie zeg gen we wel: Regering, weet waar u aan begint. Wij willen in geen geval de dupe worden van die inpolde ring en we willen dat ruimschoots van tevoren heel erg duidelijk ma ken". ger. Via de tv krijg je de wereld in je hpiskamer. Bij dit soort ont wikkelingen past een zelfstandi ge opstelling. Het groepsdenken is verdwenen". Volgens Albrecht dient het vakbondsbeleid gestoeld te zijn op twee begrippen: solidariteit ("daar is nog altijd ruimte voor") en dienstverlening. "De vakbe weging is genoodzaakt om zich de vraag te stellen: kunnen we in de toekomst nog wel zo breed zijn. Zitten de nieuwe werkne mers nog wel te wachten op vak bondsstandpunten over alle mo gelijke onderwerpen, van kern bewapening tot Derde Wereld. Ik denk dat de vakbeweging smal ler en goedkoper moet worden". Filosofie De topman van Hoogovens vindt dat er voor de vakbonden altijd een rol blijft weggelegd als belangenorganisatie van werk nemers. Hij is dan ook geen fer vente voorstander van de filoso fie zoals de voorzitter van de me- taalwerkergeversorganisatie FME, ,ir. W. Ter Hart, die uit draagt. Volgens Ter Hart is de 'marginalisering' van de vakbe weging onvermijdelijk, omdat beslissingen in bedrijven in toe nemende mate door 'onderne mingsleiding' en 'medewerkers* genomen zullen worden. "Ik vind dat Ter Hart een wat extre me kijk heeft. Hij gaat er te sterk van uit dat alles van de werkge meenschap moet komen. De richting van de MANS-filosofïe spreekt me wel aan. De vakbe weging heeft een minder vanzelf sprekende taak dan een eeuw ge leden". Onder druk van de economi sche neergang is de macht van de werkgevers toegenomen, min of meer ten koste van de positie van de vakbonden. Als correctie op de zeventiger jaren, toen de vakbonden voortdurend aan zet waren, vindt Albrecht dat een goede ontwikkeling. '.'Als perma- nante situatie zou ik er minder gelukkig mee zijn. Beide partijen zijn gebaat bij een machtseven wicht. Als tegenspel van de vak beweging zou ontbreken, moet er iets anders gecreëerd worden om de zaak weer recht te trek ken. Een van de natuurlijke part ners van de vakbeweging is dan de overheid. Werkgevers kunnen niets anders willen dan dat de vakbeweging een sterke partner is. Niet uit sociaal besef, maar uit welbegrepen eigenbelang. Want niemand zit te wachten op de be moeizucht van de overheid". In ondernemersland blijft hij een opvallende verschij ning. Al was het alleen maar omdat hij nog altijd lid is van de PvdA. Niet van harte overigens. Zo lang de par tij geen 'realistischer' koers wil varen, zal hij in de aller laatste wagon van de sociaal-democratie blijven zitten. "Na Wim Duisenberg ben ik het meest rechtse lid", grapt dr. Max Albrecht, lid van de raad van bestuur van de Hoogovens Groep BV. "In mei heb ik geen PvdA gestemd", geeft hij zonder omhaal van woorden toe. "Het is net als met de Nederlandse katholieken: je kunt best gelovig zijn, zonder dat je altijd de kerk in Rome volgt. Ik vond dat het beleid van de afgelopen vier jaar moest worden voortgezet". Albrecht is in het management van Hoogovens belast met finan ciële en personele aangelegenhe den. In een sterk veranderend i met ruim 27.000 werkne- en zeer belangrijke func tie. Albrecht kan worden be schouwd als een kenner van de sociale verhoudingen in ons land. Toen hij in de jaren zestiè bij de staalgigant in dienst trad, 3 hij lid van de toenmalige In dustriebond NW. Dat zou hij nog enkele jaren blijven, ook na zijn benoeming tot directeur Per soneel en Organisatie. door Harry Meijer over herverdeling van arbeid gaat het om nuances en niet om 'buigen of barsten'. "Bij Hoogo vens staan we er genuanceerd te genover. Arbeidsduurverkorting kan helpen om werk te verdelen. Het is een hulpmiddel om de el lende van de werkloosheid de baas te worden. Er is niets heiligs aan de 40 uur, de 38 uur of de 36 uur. Het enige wat heilig is, is de concurrentiepositie van het be drijfsleven. Arbeidstijdverkor ting moet kostenneutraal zijn, dat is een keiharde randvoor waarde". «Kous op kop In 1974 verbrak hij zijn per soonlijke banden met het NW. "De bond was te sterk geradicali seerd. Dat gold ook voor het vak bondswerk in de bedrijven". Maar Albrecht staat nog altijd sympathiek tegenover de vakbe weging. Zijn houding laat zich misschien het beste omschrijven als 'positief kritisch'. Zijn zoon deed onlangs vervangende dienstplicht bij Zin, het leden blad van de Industriebond FNV. "Zijn vader vond dat een hele goede zaak, hoewel we natuur lijk de nodige discussies had den". Een gesprek met Albrecht be tekent praten over de rol van de vakbeweging en het politiek maatschappelijke klimaat, waar van de hernieuwde oppositierol van zijn partij een van dQ.beeld- bepalende elementen is. Het is niet toevallig dat de vakbonden in het defensief zijn gedrukt en de politieke vleugel van de socia le beweging de komende vier jaar tot de interruptie-microfoon is veroordeeld. Correcties Volgens Albrecht gaat het om noodzakelijke correcties. "Het is een antwoord op de softe ver houdingen van de jaren zeventig. Je kunt in Nederland natuurlijk een hoop rechtzetten voordat je in een keiharde Amerikaanse sa menleving vervalt. Als je interna tionaal gezien jarenlang op de linkervleugel hebt gespeeld en je schuift nu op naar het midden, dan betekent dat nog niet dat je opeens rechtsbuiten bent gewor den". Zijns inziens ontkomt de PvdA niet aan een grondige herbezin ning. De partij staat nog altijd be kend als ondernemersvijandig. Volgens Albrecht heeft Den Uyl een belangrijke bijdrage aan dat imago geleverd. "Hij heeft bijna niets gedaan om een relatie met ondernemend Nederland op te bouwen. Onder werkgevers is het wantrouwen jegens Den Uyl zeer diep geworteld". Albrecht zegt meer vertrouwen te hebben in opvolger Wim Kok. Ook de veranderde machtsver houdingen tussen werkgevers en vakbonden, ten gunste van de eersten, acht hij een noodzakelij ke correctie van de scheefgroei in de jaren zeventig. "Het is nog niet eens zo lang geleden dat wat de bonden zeiden ook direct het eindresultaat van onderhande lingen was". Albrecht vindt dat het.duel om de 36-urige werkweek niet in een nederlaag voor de vakbeweging is uitgelopen. In de discussie "In de Stichting van de Arbeid hebben werkgevers en werkne mers afgesproken dat alle denk bare vormen van herverdeling in .„O .J/,' aanmerking moeten komen. Het Albrecht: 'Na Duisenberg ben ik het meest rechtse lid van de PvdA MMM 11181111111 - ■■BiiHMMMff wmumm algemeen realiseren van de 36- urige werkweek dient dan ook niet de inzet van de discussie te zijn. Dat is een patent-methode, waarmee je kans loopt de kous op de kop te krijgen". Bijna de helft van het Hoogo ven-personeel (8.000 van 17.500 werknemers) gaat de komende twee jaar naar de 36 uur. Tussen nu en 1988 gaat de 4-ploegen- dienst naar een 4/5-ploegen- dienst. Dat levert een herbezet ting op van bijna honderd pro cent. Tegelijkertijd zijn er weer ontwikkelingen die afbreuk doen aan de werkgelegenheid bij Hoogovens. Het personeelsbestand zal in de nabije toekomst onder druk van de herstructurering van de internationale staalmarkt verder afnemen. In Europa is vanaf 1974 de werkgelegenheid in de staal industrie gehalveerd: van 800.000 naar 400.000 arbeids plaatsen. Bij Hoogovens werkten in '74 nog 22.000 mensen. Een re cente Amerikaanse studie heeft uitgewezen dat er wereldwijd nog eens 250.000 banen op de tocht komen te staan. "Het is duidelijk dat we niet achterover kunnen gaan leunen. Wij hebben het personeelsbe stand onze staaldivisie aanzien lijk minder afgeslankt dan onze concurrenten. We hebben dus nog wat in te halen. Vandaar dat Albrecht is daar heel duidelijk over: "Arbeidstijdverkorting voor computerdeskundigen is nationale diefstal". We zullen wij vooral baat hebben bij ver vroegd uittreden. Dat leidt veel sneller tot een vermindering van het aantal mensen dan een ver korting van de werkweek". Versnipperd Het merkwaardige is dat, on danks het feit dat het bedrijfsle ven ten aanzien van de 36-urige. werkweek een zeer versnipperd beeld te zien geeft, de politieke partijen nog altijd vast lijken te houden aan de schema's, die uit gaan van een 32-urige werkweek in 1990. Vooral de PvdA toont zich op dit punt zeer beginsel vast. "Ach", relativeert Albrecht, "de politiek heeft heel begrijpe lijk moeite met het verwijt dat ze ■niks aan die massale werkloos heid doet. En dan verzint Tom Poes een nieuwe list". Volgens Albrecht moet de vak beweging nu maar eens ernst maken met het door haar bele den streven naar 'maatwerk' bij de herverdeling van arbeid. De knelpunten op de arbeidsmarkt vormen een serieus probleem. Sommige groepen, waar het be drijfsleven een schreeuwende behoefte aan heeft, moeten bij verdergaande atv worden ont- ook de ontwikkelingen in het buitenland in ogenschouw moe ten nemen. "De kostprijs van je produkt op de wereldmarkt be paalt wat je je kunt permitteren. We moeten oppassen dat we ons niet uit de markt prijzen". Individu De vakbeweging zal zijns in ziens voor een zakelijker en meer op het individu afgepaste koers moeten gaan kiezen wil ze de ra zendsnelle veranderingen op het gebied van arbeid, technologie en 'samenleven' bij kunnen hou den. Het proces van de emanci patie van de werkende mens is grotendeels voltooid, oordeelt Albrecht. "De achterstand is in belangrij ke mate weggewerkt. Daarmee is historisch de belangrijkste func tie van de vakbeweging vervuld. Je ziet ook dat er een grote ver schuiving in beroepspatronen gaande is. De groepen waarop de vakbonden van oudsher steun den, zijn de afgelopen jaren sterk geslonken. De industrie met zijn vaklieden is op de achtergrond terecht gekomen en bij de over heid is er naast de ambtenaar van de oude stempel vooral groei bij de meer welzijnsachtige functio narissen. Bij dit alles komt dat de mensen over veel meer kennis en informatie beschikken dan vroe- Paus Johannes Paulus II heeft tijdens een imponerende mis voor om en nabij anderhalf mil joen mensen in de Colombiaanse hoofdstad Bogota linkse guerril- leros opgeroepen om hun vre- desgesprekken met de regering te hervatten. Later, in een sta dion voor zo'n 70.000 jongeren, raadde de Paus de Colombiaanse jeugd aan om in plaats van de weg van „haat en doodslag" die van „verzoening en vrede" te kie- Dinsdagnacht had Johannes Paulus II een kort gesprek met Jaime Pardo Leal, de vertegen woordiger van de FARC, de eni ge guerrillagroepering die het in 1984 met president Belisario Be- tancur gesloten staakt-het-vuren nog formeel nakomt. Maar Pardo Leal was blijkbaar niet in staat om de Paus ervan te overtuigen dat vooral het Colombiaanse le ger de grote dwarsligger is bij het vredesproces. Zo pakte de twee de guerrilla-beweging van Co lombia, M-19, vorig jaar juni de wapens weer op na verregaande provocaties van het leger. M-19 onderbrak gisteren een televisie-uitzending om Johan nes Paulus II succes te wensen bij zijn bezoek aan Colombia. De M-19-guerrilleros hadden de Paus verzocht om tussen hen en de regering te bemiddelen, maar Johannes Paulus wees dat ver- zoek af omdat hij, naar eigen zeg gen, niet in de schoenen van de Colombiaanse regering kan gaan staan. Gisteren maakte de Paus duidelijk dat hij geen vertegen woordigers van de M-19 zal ont vangen, zolang deze groep de ge wapende strijd'voortzet. Euthanasie toelaatbaar voor meerderheid hervormden en gereformeerden. Een meer derheid van de hervormden en gereformeerden vindt dat een verzoek om euthanasie binnen de gemeente van Christus niét bijvoorbaat afwijzend of misprij zend tegemoet getreden hoeft te worden. Dat blijkt uit de reacties die de sectie pastoraat van het deputaatschap gemeente-op bouw van de gereformeerde Ker ken en een commissie van de hervormde raad voor de Herder lijke Zorg hebben ontvangen, naar aanleiding van de in 1985 verschenen nota „Euthanasie en Pastoraat". Aan deze nota van een geréformeerde commissie onder leiding van voorzitter drs. A. Verkuyl te Driebergen werk ten ook de hervormde adviseurs Voor dit rapport bestond zo veel waardering, dat de generale synode van de GKN en later ook het moderamen van de synode van de NHK besloten het be schikbaar te stellen en aan te be velen aan de kerken als een bij drage in een proces van me ningsvorming. De synodes na men in 1985 zelf nog geen stand punt in met betrekking tot het vraagstuk van de euthanasie. Wel bestaat het voornemen dit vraagstuk later dit jaar opnieuw te bespreken, in aansluiting op de reacties uit de kerken. Van de ruim 800 gereformeer de en 1.300 hervormde kerkera den hebben 240 een reactie ver stuurd. Nog steeds komen er reacties binnen. Naar verhou ding reageerden vooral veel plat telandsgemeenten. Volgens ds. H. Kuijk van de sectie pastoraat wordt dat veroorzaakt door de grotere verbondenheid die plat telandsgemeenten voelen met het landelijk kerkverband en doordat de onderlinge band in de stad geringer is dan op het platte land. Naar Kuijk meent, is er in veel meer gemeenten serieus oVer de nota gesproken. „De Kerken voelen zich nauw betrok ken bij het euthanasieberaad", aldus Kuijk. In de reacties klinkt vooral veel waardering door voor de pastorale benadering van het eu thanasievraagstuk. Tegelijk wordt in veel reacties huiver uit gesproken voor het toestaan van actieve euthanasie. Een aantal kerkeraden spreekt zich daar over duidelijk afwijzend uit. De toon van de reacties is over het algemeen zeer positief. Ook wanneer kerkeraden zich afwij zend uitspreken over bepaalde opvattingen in het rapport, waar deren de meeste van hen de wij- ze waarop zij bij het beraad zijn betrokken. In veel reacties wordt naar voren gebracht dat men be seft nog lang niet klaar te zijn met de bezinning. Inmiddels zijn ruim 40.000 exemplaren van Eu thanasie en Pastoraat, dat in maart 1985 als een special van Kerkinformatie verscheen, ver kocht. Kerkorganisatie breekt met drie banken. De Lutherse We reldfederatie heeft bekend ge maakt dat zij haar tegoeden uit drie banken zal terugtrekken omdat die banken nog steeds be langen hebben in Zuid-Afrika en geen aanstalten maken dit beleid te wijzigen. Dé beslissing, die al eerder bekend was gemaakt door de secretaris-generaal van de LWF, Gunnar Staalsett, werd gisteren in een verklaring van het hoofdkantoor in Genève be vestigd. Blijkens deze verklaring gaat het om de Londense National Westminster Bank, de Zwitserse Bankcoöperatie en de Citibank, die haar hoofdkantoor in New York heeft. Een onderzoek naar het Zuid-Afrikabeleid van de banken waarmee het de LWF re laties onderhoudt heeft tot de be slissing geleid. De terugtrekking van de tegoe den moet aan het eind van dit jaar zijn voltooid. De LWF is het overkoepelend orgaan van de on geveer 54 miljoen Lutheranen-in 104 aangesloten kerken. Overheidssteun voor ker- kenadministratie. Het ministe rie van binnenlandse Zaken zal voor 1 december 1986 een bedrag van 15,5 miljoen overmaken aan de Stichting Interkerkelijke Le den Administratie (SILA). Deze stichting wil de opbouw van ker kelijke ledenadministraties mo gelijk maken, nu waarschijnlijk met ingang van 1 januari 1988 de kerkelijke gezindte of levensbe schouwing niet meer wordt op genomen in het pakket gegevens bij de gemeentelijke bevolkings administratie. De Jong getuige-deskundige in zaak-Goeree. Ds. H. de Jong, Nederlands gereformeerd predi kant te Amsterdam-Centrum, is bereid op te treden als getuige- deskundige in het strafproces te gen het Zwolse evangelistenpaar Lucas en Jenny Goeree, dat wordt beschuldigd van het bezi gen van antisemitische uitlatin gen in twee nummers van hun gospelblad „Evan". Hervormde kerk. Aangeno men het beroep door de Genera le Synode der Nederlandse Her vormde Kerk tot predikant voor buitengewone werkzaamheden (legerpredikant): W. van Vrees wijk, kandidaat te Nieuw-Lek- kerland. Gereformeerde kerken (vrjjge- maakt). Beroepen te Lissë in combinatie met Oegstgeest: H. J. D. Smit, kandidaat te Kampen; beroepen te Rijnsburg (voor de missionaire dienst op Curacao); A. P. Feijen te Roodeschool. Gereformeerde gemeenten in Nederland. Beroepen te Terneu- zen: W. Verhoeks te Arnemui- den.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1986 | | pagina 15