Oplichter siddert voor handschriftdeskundige Nederland wist EG niet te inspireren Interview Werk Haagse politie vergemakkelijkt WOENSDAG 25 JUNI 1986 PAGINA 17 DEN HAAG - Met enige trots meldt zij dat er zelfs al wat oplichtertjes zijn uitgeweken naar andere plaatsen, omdat de politie in Den Haag haar in dienst heeft. Haagse oplichters, handtekeningenvervalsers en dreig- brievenschrijvers zoeken een goed heenkomen. En de Amerikaanse FBI gebruikt haar dictee als ze het hand schrift van daar gearresteerde Nederlanders onder de loep willen nemen. „Mijn enige stuk proza dat de we reld over gaat". Handschriftdeskundige me vrouw L. N. Kroon-van der Kooy is in vaste dienst bij de Haagse politie, Het enige korps in Neder land dat zelf over zo iemand be schikt. Kroon: „We vervullen een voortrekkersfunctie. Voordat ik in dienst kwam, is in Den Haag veel werk verzet door het voor malige hoofd van de opsporings- en recherchedienst Waltman. Door hem ben ik me gaan inte- ir handschriften". door Ben Rogmans De rest van Nederland moet in voorkomende gevallen naar het gerechtelijk laboratorium in Rijswijk. De belangstelling neemt wel toe: in andere plaat sen wordt ook overwogen om een handschriftdeskundige aan te stellen. Toch is de belangstel ling voor handschriftonderzoek bij de Nederlandse politie nog magertjes. Werk is er zat: in Den Haag begint er op 1 juli dit jaar een tweede. In het buitenland, met name in Duitsland, is men veel verder. Daar is er zelfs een speciale opleiding voor aan de universiteit van Mannheim. Er studeren overigens niet meer dan twee mensen per jaar af. Me vrouw Kroon heeft er zelf ook ge studeerd en er goede internatio nale contacten aan over gehou den. Geen grafoloog Handschriftdeskundigen ver gemakkelijken het werk van de politie. Als er tachtig mensen in aanmerking komen om verdacht te worden van een misdrijf, kun nen zij dat aantal sterk verklei nen. De recherche hoeft zich dan nog maar op een kleine groep mensen te richten. Met enige na druk stelt ze dat ze geen grafo loog is: „Dat zijn mensen die uit een handschrift karaktereigen schappen kunnen aflezen. Dat doe ik niet. Ik ben gespeciali seerd in het vergelijken van handschriften en het opsporen van verschillen en overeenkom sten. In haar kamertje op het Haagse hoofdbureau staat een bak met dertigduizend schrijfproeven. Dertigduizend Hagenaars hoe ven niet meer te proberen om nog ooit een misdrijf te plegen waarbij ze van geschreven tek sten gebruik maken, want ze worden eruit gepikt. De dertig duizend zijn allen mensen die de afgelopen jaren in Den Haag 'in verzekering zijn gesteld'. Dat wil zeggen dat ze na aanhouding en zes uur politiecel, op last van de hulpofficier van justitie nog lan ger zijn vastgehouden. Pas dan worden er foto's gemaakt en vin gerafdrukken genomen. Dat moet. Een verdachte kan zich daar niet aan onttrekken en des noods gebeurt het onder dwang. Verder moet de verdachte een schrijfproef afleggen. Hij moet een door mevrouw Kroon ge maakt dictee schrijven en dat gaat de bak in. Als hij weigert wordt de schrijfproef nog eens 'gevorderd'. Daarna houdt het op, want je kunt niemand dwin gen om te schrijven. „In de tien jaar dat ik hier zit heb ik maar twee keer meege maakt dat iemand weigerde. Dat is overigens strafbaar en er wordt proces-verbaal van opge maakt. De meeste mensen doen mee, omdat ze wel voelen dat ze zich anders extra verdacht ma ken. Soms proberen ze hun handschrift te verdraaien. Dat kan ik zien als ze schrijven. Het maakt mijn werk wel moeilijker, maar niet onmogelijk. Dat wat op elkaar lijkt hoeft niet hetzelf de te zijn en wat niet op elkaar lijkt, kan best van een en dezelf de persoon zijn". Spoor Een stukje handschrift dat in verband staat met een misdrijf heet 'een spoor'. Dat wordt eerst geanalyseerd. Het handschrift wordt bekeken op algemene kenmerken (hoe groot zijn de lussen, hoe ver staan de letters en de woorden uit elkaar) en een aantal bijzondere (hoe zijn de aanvangsbewegingen, hoe wor den de letters met elkaar verbon den). Van die kenmerken wordt een lijst gemaakt. Als er een ver dachte is, wordt die gevraagd mee te doen aan een schrijfproef en soms wordt er in de 'bak' ge zocht. Het misdrijf dat automatisch in verband wordt gebracht met handschriftonderzoek is vals heid in geschrifte. Mevrouw Kroon behandelt veel fraudeza ken en nagemaakte handteke ningen (bijvoorbeeld op che ques). Bij mensen die gestolen cheques proberen te innen, leidt het ene misdrijf vaak tot het an dere. Bijvoorbeeld: de tasjes rover die iemand geslagen heeft, of de inbreker die behalve de Mevrouw Kroonwe vervullen een voortrekkersfunctie. cheques ook nog een verzame ling Perzische tapijten en antiek had meegenomen. Bij zelfmoorden met afscheids brief wordt voor de zekerheid al tijd even gecontroleerd of het handschrift van de brief inder daad het handschrift van de overledene is. „Anders kan het wel eens moord zijn in plaats van zelfmoord". Ook dreigbrieven worden nauwkeurig bekeken. Eén keer heeft ze een zaak gehad waarbij een vrouw brieven kreeg waarin zeer ernstige bedreigin gen werden geuit en geld werd gevraagd. De politie heeft heel wat uren gestoken in het zoeken naar de dader. Vruchteloos. Zelfs posten in een onopvallende auto op de hoek van de straat hielp niks: de dader slaagde er nog steeds in om op gezette tijden een ruit bij de vrouw in te gooi en. Toen er een verzoek kwam om in een bos een tas met geld te overhandigen, is de politie mee gegaan. De afperser kwam niet opdagen en binnen het korps be gon men zich af te vragen wie er allemaal op de hoogte waren van het politieonderzoek. Pootje Toen mevrouw Kroon werd in geschakeld, kreeg de bedreigde vrouw het verzoek om voortaan alle brieven ongeopend door te sturen naar het hoofdbureau. Al dus geschiedde. Mevrouw Kroon kreeg op een dag een dikke enve loppe en maakte dié open. De in houd was een nog ongeopende brief van de afperser. Ook die opende ze en ze bekeek het handschrift. Bij de letter 'D' viel haar iets eigenaardigs op, iets vreemds met het pootje. Heel vaag had ze de indruk dat ze die eigenaardigheid al eerder had ge zien. Ze dacht na en haar blik dwaalde af over haar bureau tot- (foto GPD) ze het plotseling, mei een schok, zag: op de door de vrouw ge schreven enveloppe stond in het adres precies dezelfde 'D'. De zaak was toen snel rond. De vrouw werd uitgenodigd voor een handschriftproef en hoewel ze haar handschrift probeerde te verdraaien werd snel duidelijk dat ze zelf de dreigbrieven had geschreven. Een wanhopige roep om aandacht. Mevrouw Kroon: „Toen dat eenmaal duidelijk was, was dat voor die vrouw een enorme op luchting. Ze huilde en omhelsde me na de handschriftproef. Ze was totaal in de war geweest en we hebben gezorgd dat ze goede hulp kreeg. Later heeft ze me nog een briefje geschreven om te bedanken dat door mij die spi raal van problemen was doorbro ken. En onderaan stond nog in een klein nootje: 'En deze brief kunt u eindelijk eens in mijn ei gen handschrift lezen'." BRUSSEL - Minister Hans van den Broek was boos. „Ik word niet goed van die badinerende com mentaren..." en: „Ik ga over mijn nek van'de kritiek dat..." Ondiplo matieke woorden uit de mond van 's lands diplomatenchef. Maar de bewindsman wilde zijn gehoor van Europese journalisten eens goed duidelijk maken dat hij het hele maal niet eens is met de kritiek op het Nederlandse voorzitterschap van de Europese Gemeenschap. door Hans de Bruijn Volgende week maandag is het de laatste dag dat Nederlandse mi nisters de hamer hanteren in het EG-overleg, dat Nederlandse di plomaten in Bnissel ambtelijke vergaderingen leiden en dat tal van ministeriële en andere conferen ties onder Nederlandse leiding in en buiten ons land hebben plaats gevonden. Het half jaartje de baas spelen ip Europa zit er dan weer voor zes jaar op. Donderdag en vrijdag komen de regeringsleiders en dat ene staats hoofd (Mitterrand) van de EG in Den Haag de balans van dat half jaartje opmaken. Maar veel tijd voor een terugblik op hoe Neder land het gedaan heeft is er niet. Zuid-Afrika, de opnieuw dreigen de handelsoorlog tussen de EG en de VS, de nasleep van de ramp in Tsjernobil en de problemen van de landbouwoverschotten vormen de belangrijkste agendapunten. Nederland nam op 1 januari op een ondankbaar moment het roule rende voorzitterschap van de EG op zich. De onderhandelingen over een heel nieuw Europees verdrag waren zojuist in Luxemburg afge rond, de toetreding van Spanje en Portugal tot de Gemeenschap was vorig voorjaar geregeld, onder de belangrijkste financiële problemen was een jaar eerder al een steviger basis gelegd. Wat viel er voor Nederland meer te doen dan op de winkel te pas sen? De (net als Van Agt in 1981 demissionaire) premier Ruud Lub bers, die straks in Den Haag gast heer mag spelen, voorzag dat in de cember al. „U moet geen spectacu laire besluiten verwachten", zei hij toen. Dramatiek „Het veiligstellen van het in Lu xemburg bereikte zal al niet een voudig zijn". En het voorzitter schap zou door Lubbers en de zij nen 'met een minimum aan drama tiek en een maximum aan resul taat' worden uitgeoefend. Terugkijkend op zes maanden Nederlands voorzitterschap kan de conclusie niet anders zijn dan dat er een minimum aan resultaat is geboekt, dat bovendien hier en daar gepaard ging met veel te veel dramatiek. Dat is niet Lubbers zijn schuld - die noemde het leiden van Europa al als 'fietsen in rul zand' - en in de meeste gevallen ook niet die van zijn collega's. Hoewel sommigen nogal hoog van de toren bliezen. Minister Nee- lie Smit-Kroes (verkeer) schreeuw de het in december al van de da ken. Zij zou er wel even voor zor gen dat er dit halfjaar een echt EG- goederenvervoersbeleid van de grond kwam, dat de te hoge lucht vaarttarieven zouden worden aan gepakt en wellicht ook de maxi mum-snelheid - haar stokpaardje - Europees zou worden geregeld. Maar niets van dat al. De laatste bijeenkomst van de ministers van verkeer, vorige week, liep uit op een falikante mislukking. Euro pees transport-commissaris Peter Sutherland liep zelfs boos weg. Volgende week maandag, op de al lerlaatste dag van Neelie's voorzit terschap, gaat men het in Luxem burg nog eens proberen. Zo was er ook Nederlands Mis- ter-Europa, staatssecretaris Wim van Eekelen, die hoopte dit jaar 120 van de 300 regelingen, die de totstandkoming van een echte in terne Europese markt verhinde ren, te hebben weggepoetst of aan gepast. Het werden er in deze eer ste zes maanden - waarin vijf keer werd vergaderd - net dertig. Groot- Brittannië, dat dinsdag de voorzit tershamer overneemt, staat voor de heksentoer er 90 bovenop te doen. Minister van financiën Onno Ru- ding wierp zich begin dit jaar dan wel op als de kampioen-bezuiniger van Europa door een strakke be grotingsdiscipline af te dwingen, maar moest vervolgens met lede ogen toezien hoe door allerlei ex terne oorzaken (olieprijs, dollar koers) de EG-lasten weer eens ex tra werden opgeschroefd. Volhardend In dit rijtje mag ook minister Pie- ler Winsemius (milieu) niet ontbre Hans van den Broek: ik ga. over mijn nek. (foto anp) ken, die dit half jaar in de strijd te gen de zure regen een doorbraak hoopte te bereiken op het punt van de normen voor uitlaatgassen, de vervuiling door grote stookcentra- les en fabrieken. Maar er is in feite vrijwel niets tot stand gekomen. De enige Nederlandse bewinds man die met enige trots op zijn voorzitterschap mag terugkijken is minister Gerrit Braks van land bouw. Hij slaagde er - taai volhar dend - in de elk jaar weer pijnlijke discussies over de landbouwprij zen in een recordtijd en vrijwel naar iedereens tevredenheid af te ronden. De Europese boeren heb ben in elk geval de duidelijkheid die op tal van andere terrëinen in ,de EG ontbreekt. Betekent dit nu dat de Neder landse ministers maar wat hebben zitten knoeien. Allerminst. De stagnatie in het Europese overleg op alle fronten, zijn niet aan de Ne derlandse bewindslieden of aan een van hun buitenlandse collega's in het bijzonder te wijten. Het komt gewoon omdat de EG ook onder Nederlandse leiding een moeizaam functionerende club is gebleven, waarin nationale eigen belangen het in veel gevallen nog altijd winnen van gemeenschappe lijke belangen. Tal van landen zien er geen been in om de besluitvor ming over voor heel Europa ge wichtige zaken te blokkeren wan neer het hun goed uitkomt. Het gedoe na de kernramp in Tsjernobil is daarvan een schrij nend voorbeeld. Het duurde bijna .drie weken eer de EG het eens was over normen voor straling in voed sel en over iri- en uitvoerbeperkin- gen. Voor sommige landen was de nationale handel veel belangrijker dan de volksgezondheid van 320 miljoen Europese burgers. Maar zoiets hoort tot voorzichtig heid te manen en de waarschuwing van premier Lubbers is niet door alle Nederlandse bewindslieden rond de jaarwisseling goed begre pen. Hij zei toen dat een EG-voor- zitter er niet is om iedere keer weer met nieuwe plannen te komen en stokpaardjes te berijden. Juist in de verdeelde eenhéid die de EG is, is het verstandiger de anderen aan te horen, te zien waar de knelpun ten zitten en daarna te proberen die uit de weg te Moeizaam De boosheid van minister Van den Broek over de kritiek op de Nederlandse houding is dan ook niet onbegrijpelijk. Hij heeft bo vendien aan den lijve ondervonden hoe moeizaam de EG tot besluiten komt. Als minister van buitenland se zaken leidde hij het politieke overleg binnen de EG. En juist op dat punt heeft de Gemeenschap het moeilijk gehad. Zo was er het bombardement op Libië, waarmee de Amerikanen de Europese bondgenoten schaamte loos te kijk zetten. Daarbij hartelijk gesteund door de Britten, die er - op de hoogte van de actie - niet voor terugdeinsden het op hetzelf de moment lopende EG-overleg over Libië tot een lachertje te ma ken door hun mond te houden. En Hans van den Broek mocht de scherven opruimen. Zijn vredesmissies naar het Mid den-Oosten - compleet met het omstreden Arafat-gesprek - haal den al evenmin wat uit. Twee we ken geleden moest Van den Broek tot de conclusie komen dat de ver wachtingen van maart waren uit gekomen: van de EG vallen voorlo pig geen nieuwe initiatieven in de richting van het Midden-Oosten te verwachten. Ook ten aanzien van Zuid-Afrika kan de Gemeenschap maar niet tot een eensgezinde gedragslijn Ko men, omdat landen als Groot-Brit- tannië, West-Duitsland en Portugal de handel met het apartheidsregi me belangrijker vinden dan Euro pese sancties tegen dat door ieder een verfoeide bewind. Telkens* mocht Van den Broek voor de we reldpers komen vertellen dat de EG het weer niet eens was gewor den. Dat is geen dankbare ta^k. Werkloosheid Valt de Nederlandse regering dan helemaal niets te verwijten? Toch, al was het maar omdat men er niet in geslaagd is een aantal hoogstbelangrijke punten op de Europese agenda te krijgen. Dat moet een voorzitter toch kunnen, zou je zeggen. Maar in EG-verband is het voorbije half jaar bijzonder weinig te horen geweest over Euro pa's probleem nummer 1, de werk loosheid, en over de technologi sche samenwerking. Dat eerste is zonder meer schrij nend te noemen met 12 miljoen werklozen op je stoep. Minister van sociale zaken De Koning kwam pas enkele weken geleden met een nota, een boeiend stuk dat echter nauwelijks deuren naar op lossingen opent. En wat er is ge beurd met premier Lubbers eigen stokpaardje, de technologie, vra gen velen zich af. Lubbers slaagde er drie Europe se topconferentie lang in zijn plei dooien voor een Europese Techno logische Gemeenschap op de agen da en in de aandacht van de publie ke opinie te krijgen. Sinds januari is daarvan echter nauwelijks iets vernomen. Wie vraagt hoe het er mee staat krijgt ontwijkende ant woorden. Of is dat het gevolg van de terughoudendheid die premier Lubbers bij een EG- voorzitter vindt passen? Paus in mei weer naar Duitsland Paus Johannes Paulus 2 brengt volgend jaar mei een bezoek aan zeven Westduitse steden. Tijdens zijn tweede bezoek aan de Bondsrepubliek zal hij twee slachtoffers van het nazi-regime zalig verklaren. Dat is gisteren bekend geworden tijdens het be zoek van de Westduitse kanselier Helmut Kohl aan het Vaticaan. Edith Stëin, als Jodin in 1891 in Spiers (Speyer) geboren, werd in 1922 rooms-katholiek en trad elf jaar later toe tot de orde der Karmelitessen. Om aan deporta-, tie te ontkomen, ging zij naar het klooster te Echt in Limburg. Daar werd ze op 2 augustus 1942 door de nazi's opgehaald. Kort erna is ze in het concentratie kamp Auschwitz overleden. De Jezuïetenpater Rupert Mayer werd wegens zijn verzet tegen de nazi's gevangen geno men. Hij verbleef in het concen tratiekamp Oranienburg. In 1945 overleed hij op 70-jarige leeftijd. De paus zal behalve Spiers ook het Mariabedevaartsoord Keve- laer, Keulen, Münster, Essen, München en Augsburg bezoe ken. Zuid-Afrika. Maandagavond is in Johannesburg de jaarvergade ring van de Zuidafrikaanse Raad van Kerken (SACC) begonnen. De afgelopen jaren zijn tijdens dé jaarvergadering vaak uitspra ken gedaan die een aanval op het apartheidsregime inhielden, maar de noodtoestand verhin dert dit jaar dat de Raad verkla ringen publiceert die door de au toriteiten als subversief kunnen worden bestempeld. De voorzitter van de SACC, de lutherse bisschop Manas Buthe- lezi, hield in zijn openingstoe spraak een krachtig pleidooi voor eenheid onder de Zuidafri kanen, waarbij hij vooral leek te doelen op de conflicten binnen de zwarte gemeenschappen. Hij legde er ook de nadruk op dat de kerk in Zuid-Afrika het zich op dit moment niet kan veroorloven partij te kiezen. „Onder de huidi ge omstandigheden in ons land is het slechtste dat een kerk'kan doen, stroman te zijn van een be langengroep. De kerk heeft na tuurlijk de plicht inzake ethische vraagstukken een standpunt in te nemen en de vrede en gerech tigheid in de samenleving te be vorderen. Maar haar rol is er een van verzoening", aldus Buthele- Hij voorspelde dat er een mo ment zal komen waarop alle op vattingen in Zuid-Afrika met el kaar verzoend zullen mo.eten worden. „De bevrijding zal een oefening zijn in het luisteren naar elkaar: niet alleen moeten blanken luisteren naar zwarten, maar ook zwarten naar blanken en zwarten naar andere zwar ten", zo betoogde Buthelezi. Zuid-Afrika 2. De algemeen secretaris van de Evangelische Alliantie in Zuid-Afrika heeft de christenen opgeroepen te bidden dat „de zwarten en blanken in mijn land gespaard zullen wor den voor een revolutie, die vele mensenlevens zal kosten, en dat er een vreedzame samenleving zal ontstaan waarin geen onder scheid bestaat tussen verschil lende rassen". Maar de Evangelische Alliantie is tegen een economische boycot van Zuid-Afrika, omdat zo'n boy cot de regering volgens haar tot hardere maatregelen zal brengen waarvan voornamelijk de zwarte bevolking het slachtoffer zal worden. De secretaris sprak tij dens de achtste algemene verga dering van de Wereldorganisatie van Evangelische Allianties, die van 22 tot 27 juni in Singapore wordt gehouden. De Burght. De directeur van het evangelisch conferentiecen- trum De Burght in Burgh-Haam- stede heeft ontslag genomen. Het salaris van de 52-jarige E. Burgers, voormalig directeur van een papierverwerkende in dustrie, zal voorlopig vyorden doorbetaald. Er is nog geen op volger voor hem gevonden.' Volgens een bestuurslid van De Burght heeft het vertrek van de directèur niéts te maken met de huidige financiële problemen van het conferentiecentrum. Hij legde de nadruk op de vrijwillig heid van Burgers' besluit. „De directeur wilde wel weer eens wat anders", aldus het bestuurs lid. „De wegen zijn in goede har monie gescheiden". De Burght is wegens de finan ciële crisis begonnen met de uit gifte van aandelen. Het conferen tiecentrum heeft drie miljoen gulden nodig om uit de schulden te komen. Volgens het bestuurs lid „lopen de aandelen als een trein". Er is ongeveer al een mil joen gulden binnen. Overleden. Op 67-jarige leef tijd is zondag overleden de Is- lam-kenner dr. G.A. Bashir. Hij werd geboren in Kadiyan in Brits-Indië, het toenmalige cen trum van de Ahmadiyya-bewe- ging in de Islam. Daar kreeg hij een opleiding tot missionaris. Hij werd in 1947 als eerste missiona ris van de Ahmadiyya-beweging naar Nederland gezonden. Bashir was onder meer betrok-- ken bij de totstandkoming van de eerste Nederlandse vertaling van de Koran. Mede onder zijn leiding kwam in 1955 de eerste moskee van de Ahmadiyya-be weging in Nederland, de Moba- rak moskee aan de Oostduinlaan jn Den Haag, tot stand. Bashir heeft Urdu taal- en let terkunde gedoceerd aan de Rijksuniversiteit Leiden. Hij was voorts beëdigd tolk en vertaler. Hij heeft onder meer „Van oude mensen de dingen die voorbij gaan" van Louis Couperus en „Max Ha velaar" van Multatuli in het Urdu vertaald. Voorts heeft hij een groot aantal werken over de Islam op zijn naam staan. Bas hir heeft steeds geijverd voor een harmonieus samengaan van christenen, joden en moslims. Benthuizen. De heer G.J! van der Aalst, kandidaat te Nieuw- Beijerland, heeft het beroep aan genomen dat de gereformeerde gemeente te Benthuizen op hem had uitgebracht. Van der Aalst had de keuze uit 48 befoepen. Van der Aalst die 26 maart 1948 werd geboren, is leraar Duits ge weest aan het Koningin Wilhel- mina-college in Culemborg en aan de Reformatorische scholen gemeenschap Guido' de Bres té Rotterdam. In 1982 ging hij stu deren aan de theologische school van de gereformeerde gemeente in Rotterdam. In de gereformeer de gemeenten is het aantal vaca tures groot. Van de circa 150 ge meenten zijnerongeveer 100 va cant. Marekerk. Het Evangelisatie koor uit Katwijk begeleidt van avond een bijeenkomst in de Ma rekerk. Het thema van de samen komst is 'Waakt dan! Maar hoe?'. Het onderwerp wordt ingeleid door dominee Z. de Graaf. Ben Fey speelt op het orgel, aanvang Hervormde kerk. Beroepen te Geleen-Oost: J. A. Compagner, kandidaat te Rotterdam die dit beroep heeft aangenomen; aan genomen naar Musselkanaal: S. Bloemhof te Hemelum c.a.; be dankt voor Hoevelaken: W. West- land te Putten. Toegelaten tot evangeliebedie ning en beroepbaar: mevr. H. C. Hoeve-Spakman, De Ruyterlaan 6, 6881 GN Velp; P. C. van Keu len, Koolmeeshaag 34, 3993 AP Houten; F. Verboom, Hoofdweg 23, 3842 GZ Harderwijk. Gereformeerde kerken vrijge maakt. Beroepen te Marknesse: H. J. D. Smit kandidaat te Kam pen. Gereformeerde gemeenten. Beroepen te Naaldwijk: A. Moer kerken te Nieuw-Beijerland. Baptistengemeenten. Beroe pen te Makkum-Workum: C. H. Helderop te Amsterdam-Cen trum die dit beroep heeft aange nomen; aangenomen naar Zut- Phen: P. Kingma, kandidaat te Buitenpost.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1986 | | pagina 17