Molen: bazaarstuk of
technisch hoogstandje?
V&n
IJMte
i& a mm m
Dammen
Bridge
Filatelie
VISSPORT
teii
JIlV
*\MË
ZATERDAG 21 JUNI 1986
EXTRA
PAGINA 29
DOOR BRAM VAN LEEUWEN
De kwaliteit van een werpmo-
len wordt niet bepaald door het
aantal sierstripjes. Een goede
slip, een slijtvaste lijnrol en dege
lijke tandwielen zijn veel belang
rijker.
De ontwikkeling van nieuwe ma
terialen in de hengelsport gaat
zeer snel de laatste jaren. Soms
zijn we nauwelijks gewend aan
een nieuwe naam of de folders en
catalogi propageren al weer iets
nieuws. Vooral op de werpmo-
lenmarkt gaat er geen seizoen
voorbij of er worden weer nieu
we modellen - vervaardigd van
nog lichter materiaal - op de
markt gebracht. Het doet me
soms wel eens denken aan de
STER-reclame voor een bepaald
soort wasmiddel. Het wast keer
op keer nog witter. Terwijl het in
vroeger jaren toch ook al blin
kend wit waste.
Ik geloof dat het als consu
ment belangrijk is een beetje
door al die reclameslogans heen
te prikken en goed af te wegen
welke molen nu het best kan
worden aangeschaft. Daarbij is
het van groot belang je direct af
te vragen voor welke visserij je
zo'n molen wilt gebruiken.
Neem bijvoorbeeld eens die
propaganda voor steeds lichtere
molens. Als je een verwoed kar
pervisser bent, hoef je je op dat
punt van geen enkel advies iets
aan te trekken. Want het gewicht
van de molen bij de karpervisse
rij is van ondergeschikt belang.
Immers zo'n molen wordt op de
hengel gezet en vervolgens be
landt die hengel in negen van de
tien gevallen in de steunen.
Dan maakt het niets uit of zo'n
molen nu 2,3 of 4 ons weegt.
Daarentegen is het gewicht van
de molen weer een primaire zaak
voor de kunstaasvisser. Die mo
len houdt je gedurende bijna de
hele visdag in de hand. Je moet
er voortdurend mee werpen en
dan kan een onsje meer op den
duur net leiden tot een pijnlijke
pols.
Is het gewicht voor de karper
visser nauwelijks van betekenis,
deste belangrijker zijn de presta
ties die de molenslip kan leve
ren. En juist op dat punt laten
molens grote verschillen zien.
Een goede molenslip is in vele
standen instelbaar en heeft een
gelijkmatige, vloeiende bewe
ging. Wanneer de wegvluchten
de vis de slip aanspreekt dient
dat mechanisme geen momentte
haperen, want dan kan het al te
laat zijn.
Als de gehaakte vis plotseling
inhoudt om daarna weer met
dubbele energie weg te zwem
men bewijst een slip pas zijn
waarde. Stagneert de lijnafgifte
ook maar één ogenblik dan kan
breuk het gevolg zijn.
Bij de allersimpelste molentjes
bestaat het hele slipmechanisme
vaak uit niet meer dan een dun
asje met een dopje dat is voor
zien van schroefdraad. Naarmate
de spoel vaster wordt aange
draaid geeft de molen moeilijker
lijn af. Een dergelijk slipsysteem
laat Zich echter moeilijk instel
len, is onderhevig aan een grote
slijtage en is dus in feite alleen te
gebruiken voor die visserij waar
bij de slip geen vitale rol speelt,
zoals bij de aal visserij. Daar is
uitsluitend de opspoelfunctie
van belang.
Voor aal is het zaak dat de lijn
zo snel mogelijk kan worden bin-
nengedraaid zodat die kronkel
staart onderweg niet de kans
krijgt om zich om een of ander
onderwaterobject heen te slinge
ren. Aalvissers dienen dus vooral
te letten op de overbrenging en
de daarmee samenhangende in-
haalsnelheid.
De plaats van de slip is een
echte modegril. Een jaar of vijf
geleden zag je vrijwel uitsluitend
molens met de slip voorop. Toen
echter het patent voor de slip
achterop de molen afliep, gingen
veel molenproducenten ertoe
over ook een uitvoering met een
slip op de achterzijde op de
markt te brengen.
Omdat het patent in bezit was
van een gerenommeerde molen
fabrikant werd bij de hengelaar
de suggestie gewekt dat molens
met de slip achterop beter zou
den zijn dan de traditionele uit
voering met de slip voorop. Feit
is echter dat er molens zijn met
een slecht functionerende slip
achterop, terwijl molens met de
slip voorop uitstekend kunnen
functioneren.
De prijzen van werpmolens lo
pen even sterk uiteen als d_e uit
voeringen. Er zijn al molens van
beneden een tientje, maar er zijn
er ook waarvoor vele honderden
guldens moet worden neerge
teld. Het is het verschil tussen
ondeugdelijke bazaarmolentjes
en ingenieuze stukjes techniek.
Van een molen van een onbe
kend merk zijn meestal geen re
serve-onderdelen voorradig.
Gaat er iets stuk aan de molen,
bijvoorbeeld een beugel, een
slingertje of een spoel dan kan de
molen direct worden wegge
gooid.
Bekende molenmerken voor
zien de hengelsportwinkelier
vaak van een uitvoerig pakket
vervangingsmateriaal of kunnen
dat op korte termijn leveren. Bo
vendien zijn deze molens meest
al voorzien van een reservespoel.
Dat is handig wanneer men snel
van lijndikte wil wisselen.
Waren molens vroeger vrijwel
allemaal vervaardigd van gemof
feld materiaal, tegenwoordig zijn
veel delen van de molen vervaar
digd van carbon of een menge
ling van kunststoffen waarin ook
carbon is verwerkt.
Soms gaat een bekende werp-
molenfabrikant het verkeerde
pad op. Dat was bijvoorbeeld ja
ren geleden het geval met een
Frans bedrijf. Het had al jaren
grote bekendheid als producent
van zeer degelijke molens. Bij
een goede behandeling en regel
matig onderhoud waren de vitale
onderdelen van de molen, zoals
tandwielsysteem en kogellagers,
vrijwel onverslijtbaar. De uitvoe
ring daarentegen was nogal so
ber.
Toen de markt werd over
spoeld met goedkope molentjes
uit het Verre Oosten waarop al
lerlei kleurige tierlantijntjes za
ten en het koperspubliek die
goedkope sier niet doorzag, ging
het Franse concern mee in die
slag en begon ook molens te ver
kopen met allerlei zilver- en
goudkleurige versieringen. En
tegelijkertijd werd om ook in
prijs mee te concurreren een
concessie gedaan aan de kwali
teit.
Omdat het bedrijf merkte dat
men op die manier veel trouwe
klanten van zich vervreemdde
zijn de Fransen spoorslags terug
gekeerd op hun schreden. Trou
wens ook bij andere merken die
het vroeger nogal eens moesten
hebben van een oogverblinden
de uitmonstering, terwijl het
functioneren nogal eens te wen
sen overliet, zijn langzamerhand
meer belang gaan hechten aan
kwaliteit.
Die kwaliteit komt onder meer
tot uitdrukking in de duurzaam
heid van de lijnrol. Deze lijnrol
moet van zeer hard materiaal zijn
vervaardigd omdat er bijvoor
beeld tijdens een dagje spinnen
ettelijke kilometers lijn langs
loopt. Soms komt daarop ook
nog flinke spanning te staan
Niet slijtvaste lijnrollen zorgen
er voor dat de lijn snel wordt be
schadigd en aan betrouwbaar
heid sterk inboet.
De levensduur van een molen
wordt sterk bepaald door het ge
bruik en het onderhoud. Houdt
de molen altijd goed schoon: is
een belangrijk advies. Vervang
het vet in het molenhuis op ge
zette tijden en bewaar de molen
in een stevig molentasje. Zorg er
dan wel voor dat de molen goed
droog is. Laat een werpmolen
nooit op de hengel zitten, want
daardoor krijgt vooral de kwets
bare beugel het zwaar te verdu-
Mahler in een
vaste greep
Mahler: Symfonie nr. 2 - Lieder eines
fahrenden Gesellen. Rosalind Plow-
right (sopraan), Brigitte Fassbaen-
der (mezzo-sopraan), Philharmonia
Chorus and Orchestra o.l.v. Giusep
pe SinopolUdg 415 959-1 (2 Ip's) 415
959-2 (2 cd's, aangevuld met Sechs
frühe lieder))
Na zijn opmerkelijke verklan
king van Mahler's Vijfde Symfo
nie heeft Sinopoli nu ook de
Tweede Symfonie aan de plaat
toevertrouwd en wederom is het
resultaat waard om gehoord te
worden, al kan ik me voorstellen
dat de aanhangers van Haitink,
Klemperer en Walter zich niet
onvoorwaardelijk voor deze La
tijnse visie gewonnen zullen ge
ven. Het inleidende 'allegro
maestoso' krijgt van Sinopoli
precies de allure die het nodig
heeft: een majestueus openings-
deel met prachtig getrokken lij
nen, die de toehoorder de juiste
ondergrond geven voor wat nog
komen moet. De volgende delen
houden dit niveau vast, maar
toch lijkt Sinopoli soms aan een
planning op korte termijn te
doen. Zijn climaxen zijn indruk
wekkend maar soms ook kort
stondig en werken niet altijd
mee aan de opbouw van een
spanning die naar een adembe
nemende finale moet leiden. Zijn
greep op het geheel en op het
prachtig spelende orkest is ech
ter zo groot, dat zijn vertolking
nog ruimschoots buiten het ter
rein van het oppervlakkig effect-
werk blijft, al doet de zeer brede
stereospreiding van de opname
soms wel even aan filmmuziek
denken. De vierde plaatkant is
gevuld met mooi gezongen, maar
akoestisch enigszins kaal opge
nomen 'Lieder eines fahrenden
Gesellen'. De cd-koper krijgt bo
vendien als extraatje de 'Sechs
frühe Lieder' in de vertolking
van Bernd Weikl, die de platen
koper al bij de Vijfde Symfonie
had aangetroffen.
gf V,
*Giuseppe Sinpoli. (foto p.r.)
Uchida verheven
boven kritiek
Mozart:Pianosonates in c, kv 309, in
d, kv 311, en in a, kv 310. Mitsuko
Uchida (piano). (Philips 412 741-1
(lp), 412 741-2 (cd).)
De pianosonates van Mozart val
len als rijpe appelen van de
boom.Een van de aantrekkelijk
ste series wordt voor Philips ver
zorgd door de Japanse pianiste
Mitsuko Uchida, van wie nu al de
vijfde plaat verschenen is. Haar
interpretaties zijn meestal won
dertjes van (schijnbare) eenvoud
en munten uit door aandacht
voor het muzikale lijnenspel.
Strak en koel-afstandelijk zijn zij
echter in de verste verte niet,
want om de haverklap komen in
het spel van Uchida elementen
uit de oude Weense school naar
boven, die weliswaar niet leiden
tot romantisering, maar die wel
een flinke dosis spanning en le
vendigheid in de muziek bren
gen. Haar techniek en virtuosi
teit zijn boven iedere kritiek ver
heven, niet alleen bij deze uitvoe
ringen die ontstonden in een pla-
tenstudio. Juist de combinatie
van haar vlekkenloze spel met
een steeds stijgende spanning
hebben haar optredens in o.a. de
kleine zaal van cle Rotterdamse
Doelen tot onvergetelijke erva
ringen gemaakt.
Reconstructie
van Monteverdi
Monteverdi: L'incoronazione di Pop-
pea. Catherine Malfitano, Zehava
Gal, John Elwes, Gérard LEsne, Gre
gory Reinhart e.v.a. La Grande Ecu-
rie et la Chambre du Roy o.l.v. Jean-
Claude Malgoire. (CBS I 4 M 39728 (4
lp's), M3K 39728 (3 cd's).
Monteverdi wordt algemeen be
schouwd als de eerste belangrij
ke operacomponist en zijn 'L'Or-
feo' als de eerste belangrijke ope
ra. Toch zijn er meerdere rede
nen te noemen om Monteverdi's
laatste opera, 'L'incoronazione di
Poppea' hoger in te schatten.
Niet alleen biedt de inhoud ons
een geslaagde integratie van ko-#
mische elementen in een serieus
gegeven, maar bovendien loopt
de vormgeving vooruit op de
'opera seria' van Scarlatti tot
Handel, waarin een prominente
plaats zou worden ingeruimd
voor de zogenaamde da-capo-
aria.
Aan het eeuwige uitvoerings
probleem is onlangs een nieuw
dilemma toegevoegd door de
ontdekking van het 'Napolitaan-
se manuscript', waarin tien scè
nes meer voorkomen dan in het
bekende 'Venetiaanse manus
cript', maar waarin ook een ver
sie wordt geboden die dichter bij
het oorspronkele libretto van
Giovanni Busenello blijft. Het is
nog te vroeg om te concluderen,
dat dit 'dus' de versie is die het
dichtst bij de intenties van de
componist komt, maar de ont
dekking ervan alsmede de eerste
plaatopname zijn wel degelijk
belangrijke momenten voor de
geïnteresseerde operaliefhebber.
De uitvoering onder Malgoire
biedt een verantwoorde recon
structie van de door de compo-
'nist beoogde uitvoering (al blijft
het natuurlijke gissen...) met
fraaie vertolkingen zowel door
de instrumentalisten als door de
meeste vocale solisten. Van de
laatsten dienen dan vooral Ca
therine Malfinatno (Poppea),
John Elwes (Nerone) en de coun
tertenor Gérard Lesne (Ottone)
genoemd te worden. Luxueus is
de cd-uitgave met 220 minuten
op drie plaatjes.
Walter op cd
onovertroffen
Beethoven: Vioolconcert in d, op.61.
Zino Francescatti (viool), Columbia
Symphony o.l.v. Bruno Walter. (CBS
MK42018 (cd).)
Het tijdperk van de gedigitali
seerde banden en de digitale
weergave via de compact disc
heeft al menig verhelderend licht
geworpen op opnamen die nog
slechts kort geleden als achter
haald werden beschouwd, maar
een paar van de grootste verras
singen zijn te vinden in de serie
gewijd aan de dirigent Bruno
Walter (1876-1962). De hoogste
ogen gooien daarbij twee symfo
nieën van Mahler, namelijk de
Tweede (M2K 42032) en de Ne
gende (M2K 42033). Het verbluf
fende ligt in de hoge geluidskwa
liteit en met name de enorme
mate van helderheid die deze
twintig tot dertig jaar oude ver
tolkingen bij weergave via de
compact disc blijken te bezitten.
Wie daarvan een goed voorbeeld
wil horen, kan het beste het
Vioolconcert van Beethoven be
luisteren in de uitvoering die
Walter in 1959 met de violist Zino
Francescatti vastlegde (stereo!).
De warmte van het door Walter
bereikte orkestspel en de zinde
rende tonen van Francescatti
zorgden indertijd voor mogelijk
de beste opname van dit populai
re concert, maar de kort geleden
verschenen compact disc zet de
ze unieke uitvoering in een onge
kend licht. Natuurlijk blijft het
een oudere opname, maar de
winst t.o.v. de plaatuitgave is evi
dent en ondanks enkele techni
sche beperkingen ontstaat de
suggestie van direct contact met
de violist. Wie dit concert in zijn
hart gesloten heeft, vindt op deze
cd een bijna dertig jaar oude uit
voering die alle moderne opna
men overbodig maakt.
door
Rinie Kuijf
Tijdens deze ronde bleek de or
ganisator nog een verrassing n
petto te hebben. Hij had zelf no-
tatibiljetten gemaakt (hoe ver
zint hij het als ze met duizenden
tegelijk bij de lokale schaakclub
te krijgen zijn), en door een con
structiefout bleek daarop de der
tigste zet te zijn weggevallen. Dat
is iets waar je als schaker hele
maal niet op bedacht bent, en zo
dra je de kolom van 40 zetten
hebt volgemaakt denk je de tijd-
controle gehaald te hebben.
Twee van onze spelers gingen op
deze manier in totaal gewonnen
stelling door hun tijd heen. Bij
de partij van Gelpke kwam daar
nog bij dat zijn tegenstander er
ook geen erg in had en pas bij de
tweede tijdcontrole door een
teamgenoot er op werd gewezen
dat hij de partij had gewonnen
door tijdsoverschrijding.
De volgende dag zou om 9 uur
de laatste ronde worden ge
speeld.
Natuurlijk ging ook hier het
een en ander mis. De organisatie
wilde, wat er ook gebeurde, in ie
der geval op tijd beginnen. Dus
begon de wedstrijdleider om 9
uur driftig alle klokken in wer
king te stellen, terwijl er nog nie
mand aanwezig was. De Engelse
spelers die geen eigen vervoer
hadden, zouden door de zoon
van de organisator worden opge
haald. Toen ze er om half tien
nog niet waren belde de man zijn
zoon even, kreeg geen gehoor en
nam aan dat hij inmiddels onder
weg was. Om tien uur nog geen
Engelsen, en toen realiseerde de
man zich dat hij vergeten had het
kengetal van zyn dorp te draaien,
toen hij het nog eens probeerde
bleek zijn zoon zich verslapen te
hebben. Na meer dan anderhalf
uur wachten konden de partijen
tegen de Engelsen beginnen.
Om de wedstrijd te winnen
moesten we minimaal 4 punten
halen en we begonnen slecht met
deze partij: Bucker-Peelen 1- e4 -
c6 2. d4 - d5 3. exd5 - cxd5 4. c4 -
pf6 5. pc3 - g6 6. db3 - lg7 7. cxd5
-0-0 8. pe2 - a5 9. g3 - a4 10. pxa4
- pxd5 11. Ig2=diagram 1. pc6?
12. Ixd5 - pa5 13. Df3 overzien, en
door zwart opgegeven.
Uiteindelijk eindigden we ge
lijk met de Duitsers en door een
beter resultaat aan de hogere
borden werden we eerste.
Ik speelde de volgende aardige
partij: R.Kuijf- Mc. Nab. 1. e4 - g6
2. d4 - lg7 3. pc3 - d6 4. f4 - pc6 5.
Ie3 - pf6 6. h3 (vroeger door Fi
scher bedacht) 0-0 7. g4 - e5 8.
dxe5 - dxe5 9. f5 -pd4 10. Dd2 -
C5? (beter is 10 ...gxf5) 11. g5 -
pxe4 (dat was de bedoeling, het
stukoffer is gedwongen daar na
11 ...ph5 12 f6 lh8 13 pd5 sterk is)
12. pxe4 - lxf5 13. Ig2 - Db6 14
0-0-0 - tad8 15. pge2! Ixe4 (na 15
...pb3 16. ab3 heeft wit voldoende
compensatie voor de dame.) 16.
Ixe4 - pb5 17. Del - txdl 18 Dxdl
- td8 19 Del -da6 20. Kbl - Da4 21.
pg3 - lfB 22. tfl! c4 23. c3 - td6 24
Df2 - f5 25 pxf5 -tdl schaak dia
gram 2.) 26 lel. -txfl 27. Dxfl -
gxf5 28. Dxf5 - lg7 29 ld5 schaak
Zwart gaf op, het is mat na 29
Kh8, 30 Dc8
m m i
I a
\M.
Deze week kan ik u helaas nog
geen partijen laten zien uit Val
kenburg omdat ik het te druk
had met de voorbereiding van
mijn match tegen Jannes van der
Wal. Diegenen die mijn rubrie
ken gevolgd hebben weten dat
deze match zeer belangrijk is.
Het ging namelijk om één plaats
voor het wereldkampioenschap
in Groningen. De tweekamp
ging over slechts 2 partijen,
waarbij ik genoeg had aan 2 pun
ten. Dat betekende dat ik alleen
geinteresseerd was in twee remi
ses. Mijn voorbereiding bestond
dan ook uit het bekijken van de
openingen waarbij de schijven
zo snel mogelijk van het bord
verdwijnen. De partijen zouden
wat mij betreft dan ook zo onin
teressant mogelijk zijn. Voor
Van der Wal geldt natuurlijk het
omgekeerde, hij moest proberen
spanningen te creëren. En daar is
Van der Wal een meester in. Bij
hem komt het nog regelmatig
voor dat hij slecht tot verloren
staat maar toch wint omdat hij
het één en ander beter bereke
nen kan en koel blijft. Een goed
voorbeeld is mijn partij tegen
Van der Wal gespeeld om het
|4r
9,l
wm i®8
Wmmm m
door
Hans Vermin
kampioenschap van Nederland
1984.
Vermin-Van der Wal
1.32-28 19-23 28x19 14x23 37-32
10-14 41-37 5-10 46-41 14-19 6. 34-
30 10-14 7. 30-25 17-22 35-30 20-24
40-35 11-17 45-40 7-1111.32-28 23-
x32 37x28 2-7 50-45 16-21 831-26
11-16 39-34 21-27 16. 34-29 15-20.
44-39 18-23 29x18 12x32 40-34 13-
De 27ste editie van het Roxy Rui-
tenboertoernooi is zo mogelijk
een nog groter succes geworden
dan de 26 voorafgaande afleve
ringen. Bijna 15.000 paren deden
mee, hetgeen betekent dat onge
veer de helft van de georgani
seerde Nederlandse bridgers ac
te de présence geeft. En dat be
treft dan spelers van le klasseni
veau of lager; alleen die categorie
mag deelnemen. De voorronden
worden gespeeld op de eigen
clubavond, waarbij voor iedere
dag van de week een aparte
speelset wordt gehanteerd. De
winnaars van elke groep plaat
sen zich voor de halve finales en
vervolgens hopelijk voor de fina
le. Die 440 gelukkige paren mo
gen dan uitmaken wie zich voor
één jaar Ruitenboerkampioen
mag wensen. Dit jaar waren dat
de Amsterdammers Ronald Post
en Richard Overberg die de for
midabele score van 68,4 bij el
kaar speelden.
O
11!
Ondanks het feit dat ik min of
meer op remise uit was (6.34-30
en 8.35-30) is het toch spannend
geworden, m.n. omdat wat Van
der Wal speelt nauwelijks speel
baar kan zijn en ik daardoor ge
dwongen ben om op winst te
spelen. En dat gaat tot nu toe
goed, zwart moet een schijf inle
veren, maar dan....26-21 17x26 26.
28x6 7-11 27. 6x17 12x21 42-37 8-
12 48-42 12-17 37-32 18-23 31. 32-
28 23x32 34-29?beter is hier waar
schijnlijk toch 33-29. 17-22 29-23
19x28 30x10 15x4 25x14 9x20 42-
37 3-8 35-30 30-24 8-13 40-34 4-10
44-40 13-18 41.24-19 27-31 36x27
22x42 33x13 42x35 41-36 41-36 32-
37 13-8 37-42 46.43-38 42x33 8-2
21-27 2-810-1519-13 33-38 13-9 38-
43 51. 9-3 43-48 34-29 27-32 29-24
32-27 24-19 26-31 36x27 16-21 en
wit gaf op.
De match tussen Van der Wal
en mij is overigens op het mo
ment dat u deze regels leest al
voorbij. Deze werd nl. 14 en 15
juni in Utrecht gespeeld.
(Vermin plaatste zich voor het
WK via twee remises - redactie)
door
Ton Schipperheyn
West opende 1 SA,-oost 2 Sch,
een vraagbod naar wests verde
ling. West antwoorde met 3 Ru
(vierkaart ruiten vierkaart ho
ge kleur). Oost bood 3 Ha (welke
hoge kleur?), west 3 Sch (schop
pen), oost 4 Ru, west 4 Sch (con
trole), oost 4 SA, west 5 Sch (2
azen troefheer). Oost wist nu
Sch A en Ru A H bij partner en
kon daarmee tot 13 slagen tellen:
niet 7 Ru, maar 7 SA dus. Het is
tenslotte een parenwedstrijd.
Een biedserie die in de mees
terklasse niet zou misstaan. En
moeilijk was het volgende:
A B 9 5 N *2
10 3 O wf) 9AHVB9f
AHB90 OV 8 7 6 2
V 10 5 Z A
HET KAN NIET worden ont
kend dat de Directie Zegelwaar
den en Filatelie van de PTT voor
al de laatste jaren driftig op zoek
is naar nieuwe wegen, naar nieu
we invalshoeken, om de filatelie
nog interessanter te maken als ze
al is. Zo kwam op 14 januari 1982,
bij de uitgifte van de 65 ct.-zegel
ter gelegenheid van het 350-jarig
bestaan van de Universiteit van
Amsterdam, voor het eerst een
"mapje" op de markt en bij de
uitgifte van de Rode-Kruisserie
op 30 augustus 1983 deed Pro-fil
(met eerst-daginformatie en me
dedelingen) zijn intrede.
Beide produkten van de DZF
hebben inmiddels hun weg on
der verzamelaars gevonden. Van
de mapjes zijn tot op heden 38
verschenen en van de Pro-fils 24
stuks.
De DZF heeft nu weer iets
nieuws op stapel staan. In de
loop van de komende vijf a zes
jaar zullen alle postkantoren met
een eigen filatelieloket worden
A6
9 AV5
O 2
A H 10 7 5 3 2
♦54 N *B9
OB 10 3 2 w n C?H7
OH 10 3 OVB98764
B984 Z +V6
HV 10 8732
<P 9 864
O A 5
-
Oost, NZ. Oost opende vaak met
2 Ru, waarop zuid 3 Sch bood.
West kan nu natuurlijk passen,
maar het is wel zeker dat NZ de
kwetsbare manche kunnen ma
ken en waarom zou je het de te
genpartij daarbij niet wat lastiger
maken; 5 Ru dus. En dat loonde
aan een paar tafels. Noord dou
bleerde, maar 4 down bleek een
karig resultaat omdat NZ in ie
der geval 6 Sch maken, terwijl
ook 6 Sch 1 meerdere malen op
de lijst stond: ruitenstart, ruiten
getroefd, klaveren getroefd, Sch
A, nogmaals klaveren getroefd,
waarna op noords resterende
klaveren al zuids verliezers weg
kunnen.
door
Hero Wit
uitgerust met een bijzonder
handdagtekeningstempel. Als af
beeldingen in deze stempels zul
len onderwerpen worden ge
bruikt in de vorm van een mar
kant gebouw, een toren, een ge
meentewapen, een brug, kortom
een kenmerkende afbeelding die
bij de plaats of stad behoort.
De eerste stempel "filatelielo
ket" zal op 2 september in Zeve
naar in gebruik worden geno
men. Voor Zevenaar is voor het
wapen van de plaats gekozen.
Wie belangstelling heeft voor de
stempel dient geadresseerde en
voldoende gefrankeerde enve
loppen en of kaarten (voorzien
van eigen naam en adres) in een
ongefrankeerde envelop of om
slag te sturen naar: Directeur
postkantoor Zevenaar, Postbus
99910, 6900 NA Zevenaar. Op het
omslag vermelden: Stempel fila
telieloket.
De directeur van het postkan
toor Zevenaar heeft naar aanlei
ding van de ingebruikneming
van de stempel (ook) een herin-
neringskaart laten maken met
daarop een afbeelding en een
toelichtende tekst over het wa
pen van de gemeente Zevenaar.
Tegen de tijd dat de stempel zal
worden gebruikt komen we nog
weer op deze kaart terug. We
kunnen nu namelijk nog niet
vertellen hoe u in het bezit van
die kaarten kan komen.
Tegen 2 september zullen we
ongetwijfeld nog eens attende
ren op de "filatelieloket"-stem-
pels en in de loop van de komen
de vijf a zes jaar zullen we u
voortdurend op de hoogte hou
den van nieuwe aanvullingen op
de reeks (plus adressen), zodat u
geen enkel stempel behoeft te
missen.
