Leidsch Dagblad | 1986 | 21 juni 1986 | pagina 17

De lijdensweg
van een prof

'Wij zijn geïntimideerd'

m

Sterke rentree Van Wijk

KRYPTOGRAM

OPLOSSING

Hanegraaf buiten beeld

Mundial verdringt conflict rond smeltoven

norm

Q

ZATERDAG 21 JUNI 1986

PAGINA 17

MONTERREY (GPD) - "We willen
geen voetbal, we willen werk." Een
paar weken geleden waren er tal
van dergelijke spreuken te vinden
in en nabij het centrum van Mon
terrey. Maar nu half Mexico naar
deze noordelijke industriestad pro
beert te trekken, hopend dat het
nationale elftal voor een stunt te
gen de Westduitsers zal zorgen,
zijn de gekwaste protesten verdwe
nen onder verse lagen verf. Mon
terrey heeft weer een schijn van
welvaart over zich gekregen; maar
de onderliggende werkelijkheid is
bitter.

Bij het stadion zijn al geen kaar
tjes meer te krijgen voor de in Me
xico veel besproken wedstrijd. De
meeste goedkope plaatsen, die van
3 dollar, waren al verkocht voordat
Mexico in de achtste finale van
Bulgarije won.

Mexico zou Mexico niet zijn als
er niet wat scheef zou zitten. In lu
xe hotels en restaurants lopen
zwarthandelaren rond met dikke
buidels plaatsbewijzen. De kaar
tjes die officieel een prijs van 30
dollar hadden, worden voor om en
nabij de 100 dollar verkocht. Vol
gens de lokale bevolking gaat het
om zwarthandelaren van het sta
dion zelf. "Want officieel kon nie
mand meer dan vijf kaartjes tege
lijk kopen", zo weten ze te vertel
len.

Korte metten

Monterrey lijkt net een stad aan
de andere kant van de grens, in het
zuiden van de Verenigde Staten.
Op een kathedraal en enkele ker-
~ken na zijn er amper overblijfselen
uit het Spaanse koloniale tijdperk.
vHet centrum wordt overheerst
door moderne glazen wolkenkrab-
bers en de twee jaar geleden vol-
tooide Macro Plaza, een plein van

ongekende afmetingen met drie
j openluchttheaters, monumenten
van onafhankelijkheidshelden,
J enorme fonteinen en een 75 meter
hoge, rode, rechthoekige pilaar die
l- is opgericht om het 100-jarige be
lt staan van de plaatselijke glasin-
dustrie te herdenken.

Precies hier was het waar op
woensdag 27 mei, ruim drie weken

geleden dus, een woedende menig-
K te van zo'n 50.000 mensen een foto
J van de Mexicaanse president Mi-
f guel de la Madrid in een doodskist
-.wierp en deze in de fik stak. Hon
derden metaalarbeiders en mijn

werkers, die twee en een halve
week eerder hun baan hadden ver
loren, dansten in een kring om de
vlammen. Toen 's avonds laat het
merendeel van de demonstranten
huiswaarts was gekeerd besloot de
politie hardhandig in te grijpen te
gen de achterblijvers. En nog die
zelfde avond kregen de organisato
ren van het protest anonieme tele
foontjes dat ze de geplande demon
straties bij de WK-gebeurtenissen
maar beter konden vergeten, zo
niet, dan zou er korte metten met
ze worden gemaakt.

Intimidatie

Eén van de personen die werd
bedreigd was Locilda Perez Sala-
zar, een lokale leidster van de in de
oppositie zittende Verenigde So
cialistische Partij. "We zijn op al
lerlei manieren geintimideerd. Te
gen mij is gezegd dat als ik niet uit
kijk mijn dochtertje van vijf jaar
zou worden ontvoerd. Drie arbei
ders zijn een paar dagen vermist
geweest en ze zijn op een afschu
welijke manier afgetuigd. Ook al
zijn er nog veel mensen ontevre
den, niemand durft op het ogen
blik de straat op te gaan om te pro
testeren".

Het draait allemaal om de slui
ting van de 'Fundidora', de uit het
jaar 1900 stammende smeltoven,
de eerste hoogoven van Latijns-
Amerika. De Mexicaanse regering
maakte de sluiting bekend op 10
mei, de datum waarop de Mexica
nen moederdag plegen te vieren.
Bijna 10.000 arbeiders konden met
een niet meer naar hun werk. Ook
de scholen van het bedrijf sloten
hun deuren en naar schatting 6000
kinderen zitten sinds moederdag
zonder onderwijs. Maar dat is nog
lang niet alles. Volgens Locilda Pe
rez hebben met de sluiting bijna
100.000 families hun inkomsten
bron verloren. Ook tal van de meer
dan 1100 aanleveringsbedrij ven
zijn hun voornaamste bestaansre
den kwijt.

De Fundidora beslaat bijna 5
hectare ten oosten van de stad. Aan
één kant, langs de grote weg naar
het vliegveld, wordt het zicht op de
hoge, roetzwarte installaties, afge
dekt door heuvels van ijzererts en
geroest oud ijzer. De ingang aan de
straat Adolfo Prieto beslaat bijna
500 meter. De stalletjes met fruit,
warme hapjes en frisdranken zijn
allemaal verdwenen. Ook een vlak

bij gelegen viswinkeltje heeft zijn
deuren gesloten. In de drie wijken
die voor de arbeiders van de me
taalgigant waren opgericht, zijn
nog altijd protestspreuken tegen
de sluiting te zien. Een paar dagen
na de sluiting kwamen ze hier zon
der water en licht te zitten, maatre
gelen die dgenschijnlijk werden
genomen om de protesten tegen de
sluiting de kop in te kunnen druk
ken. Nu de vakbondsleiders deze
week de sluiting in principe heb
ben geaccepteerd en het tot op ze
kere hoogte eens zijn geworden
over een afvloeiingsregeling voor
de arbeiders, is er in ieder geval
plotseling ook weer licht en water.

Modernisering

Verschillende van de werkloos
geworden arbeiders vinden nog al
tijd dat de smeltoven weer moet
worden geopend. Ze geloven de re
gering niet, die beweert dat de ver
liezen bijna 100.000 dollar per jaar
bedragen. "Men probeert de pu
blieke opinie nu wijs te maken dat
de installaties van de Fundidora te
oud zijn om nog rendabel te kun
nen zijn, maar dat zijn pure leu
gens. Van buitenaf ziet het er mis
schien allemaal oud uit, maar bin
nen werkten we met de modernste
apparatuur, inclusief computers",
zo vertelt Arturo. Maar waarom
wordt er dan gesloten? Arturo er
kent dat ook hij en veel van zijn
collega's er maar weinig van begrij
pen.

Lucilda Perez heeft wel een uit
leg klaar. Vanwege de modernise
ring in de jaren zeventig zit de Fun
didora tot ver over zijn oren in de
schuld, aldus haar versie. Door de
schulden kwam het bedrijf in 1977
in handen van de staat. Maar de in
ternationale geldschieters hebben
de Mexicaanse regering de afgelo
pen twee jaar onder druk gezet om
haar participatie in bedrijven dras
tisch terug te draaien. Met de slui
ting van de Fundidora hebben de
regeerders hun goede wil in die
richting duidelijk willen maken, zo
gelooft Lucilda Perez. Door het
bankroet worden nu alle binnen
landse schulden op 'goedkope wij
ze' vereffend.

Progressief gezinde waarnemers
in Mexico vrezen dat de Fundidora
een soot van 'test-case' is voor de
privatisering van andere grote in
dustrieën, die sinds het begin van

de jaren zeventig in handen van de
Mexicaanse staat zijn gekomen. Zo
zouden ook de hoogovens van Me
xico Stad en de staalindustrie in
het stadje Lazaro Cardenas in de
provincie Michoacan binnenkort
moeten worden afgestoten. De re
gering zou in eerste instantie voor
de smeltoven in Monterrey hebben
gekozen om te kunnen zien of men
in staat zou zijn om de daar tradi
tioneel strijdvaardige arbeiders in
bedwang te kunnen houden, iets
dat voorlopig dus is gelukt.

De werknemers van de Fundido
ra zijn letterlijk en figuurlijk het
riet ingestuurd. In eerste instantie
kregen ze een amper 2000 dollar
aangeboden, nog niet een/derde
van wat er in de arbeiderscontrac
ten was vastgelegd. Na massale
protesten kwamen er betere voor
stellen. De meeste werkloos ge
worden arbeiders zullen nu zo'n
5000 dollar krijgen.

Bijna iedereen in Monterrey is
nog altijd uiterst verontwaardigd
over de sluiting van de ooit zo
roemruchte smeltoven. Niet alleen
de ondernemers, maar ook de ge
wone man op straat vertaalt het lot
van de Fundidora als een bewijs
dat staatsinmenging in privé-be-
drijen een slechte zaak is.

De komst van het Mexicaanse
elftal heeft de problematiek naar
het tweede plan verwezen. Toch
zijn de autoriteiten niet helemaal
gerust. Via de plaatselijke radio en
televisie wordt betwijeld of presi
dent Miguel dela Madrid "alleen
voor een voetbalwedstrijd" naar de
noordelijke stad zal komen. "De
president heeft wel meer aan zijn
hoofd", zo heet'het. Maar het lijkt
vooral een poging om nieuwe
protesten van de metaalarbeiders
te kunnen vermijden.

Omkoping

Natuurlijk een kwartfinale van
een wereldkampioenschap is heel
wat anders dan een vriendschap
pelijke wedstrijd. Maar voor Mexi
co staan er enorme sociaal-politie
ke belangen op het spel. En de ge
ruchten dat de Mexicanen de partij
zullen proberen te kopen nemen
toe. West-Duitsland is toch niet in
topvorm, zo weten boze tongen te
vertellen, de Duitsers zelf zijn zich
ervan bewust dat de kans dat ze
wereldkampioen zullen worden
miniem is en daarom zullen ze mis
schien wel toehappen.

jacques Hanegraaf (foto anp>

Winkelen

Hanegraaf heeft er alles aan ge
daan om zijn broodheer duidelijk
te maken dat hij zich uit het dal
omhoog wil vechten. „Vroeger
sloeg ik de training nog wel eens
over als het regende. Dan ging ik
een dagje met mijn vrouw winke
len in Breda. Nu heb ik getraind als
Adrie van der Poel. Veel kilome
ters, veel uren. Als ik dat niet had
gedaan had ik kunnen zeggen dat
het daaraan ligt. Maar meer dan dit
seizoen kan ik er echt niet aan
doen".

Daags voor het Nederlands kam
pioenschap in Geulle stelt hij vast:
„Ik heb het gevoel dat ik tijd nodig
heb om geestelijk en lichamelijk
helemaal tot rust te komen. Alleen
kun je moeilijk tegen Raas zeggen
dat hij met maar eens twee maan
den met rust moet laten. Ik heb
ook een plichtsbesef, want ik krijg
elke maand keurig mijn salaris en
daar wil je iets tegenover stellen".

Hanegraaf is verwikkeld in een
ongelijke strijd met de tijd. Over
minder dan twee weken roept Fé-
lix Lévitan de deelnemers op voor
de Ronde van Frankrijk en een
nieuwe afwezigheid zou de Bra
bander heel slecht uitkomen. Bo
vendien probeert Raas in Italië de
Westduitser Rolf Gölz los te weken
van zijn sponsor en dat kan ook
moeilijk uitgelegd worden als ver
trouwen van de ploegleider in Ha
negraaf.

Koele kikker

„Een catastrofe zou het zijn",
zegt hij nog eens met omfloerste
stem, „als ik de Tour niet kan rij
den. Niet eens financieel, maar
vooral omdat je je niet kunt mani
festeren als renner". Wat hem nog
kan helpen? Die vraag vreet aan
hem. „Iedereen denkt dat ik een
koele kikker ben, want ik kan goed
relativeren. Maar op het moment
dat je het antwoord niet gereed
hebt... Als die knie over is en ik nog
één keer in een behoorlijke wed
strijd een goede uitslag rijd, ben ik
er doorheen. Als het niet gaat moet
ik de Tour laten schieten, want dan
kan ik er niets gaan doen".

HORIZONTAAL

1. Kasteelklanken in 't voor
jaar. 5. Een spits meisje. 7. Hij
vleit en hij blijft plakken. 9.
Een bochel? 11. Gevangenis
voor een jongen die in het be
stuur zit. 12. Brengt 5 je dit? 13.
Het mijn en dijn verwordt
achteraf in vijandschap. 15.
Een hartverlamming krijgen
tijdens het wandelen op de
weg van 14? 18. Is het mogelijk
dat de onderwijzer op een dier
lijkt? 19. Daar valt niet aan te
tornen, dat staat buiten.
Schreeuw niet zo. 20. Verblij
ven in Engeland, zoals de paus.
22. De lammeling plast tegen
het roer, geheel verwaaid. 24.
Zet hem niet aan voor het sla
pen gaan. 25. Dit is een goed
voorbeeld. 27. De vijfde in de
stilte bij het tennissen. 28. Zak
met vruchten voor muziek.

VERTICAAL

1. Deze zit ook in 28.2. Als die
"blanche" is, gaat u uw gang
maar. 3. Heb je hem nu pas
door? 4. Een verslag maken
over het busje dat als een boe
merang werkt. 5. Een liefje met
en beetje boosaardigheid. 6..
Communicatieverbod waar
toch nodig een lichtpuntje is. 8.
als men om luisterapparatuur
verlegen zit, zoek het dan bij
een gletsjer. 10. Vlug draaiend.
11. De handeling in een vuilnis
auto? Chemische verbindin
gen hebben er ook mee tè ma
ken. 14. Iemand naar het leven

staan op de weg naar het kerk
hof. 16. Doet een reporter van
niets en dit doet 'ie met de rest.
17. Heet en hijgend. 21. Met het
doel het boven ginds neer te
zetten. 22. De hond is er goed
in en als ik wegga blijft de
hond alleen over. 23, Het de
vies is veel voor een meisje als
de koeien gaan lopen. 26. Wat
is je rol in dat verdraaid oude
stuk?

ET7)BJTRIGJHKI l NUO
U~S7TT E fïïBu ■letter

^rffMTjO E 5 L A gMbVS

Ip'e VUM

CBR NB5 E CBÏÏETjA
A,MMLMG E L 'J KB UMÏÏIK

LTA^KWA rif A B RTTTK

De prijs van 25,- werd toege
kend aan B. van Meygaarden,
Fred, van Eedenlaan 8, 2321 BD
Leiden.

De prijs wordt de winnaar toe
gezonden

Oplossingen met vermelding
van 'Puzzel' voor donderdag op
briefkaart of in enveloppe zen
den aan Redactie Leidsch Dag
blad, Postbus 54, 2300 AB Lei
den.

SCOREBORD

WIELRENNEN

De ronde van Zwitserland:
Eindklassement:

1. Andy Hampsten (Vst) 48.24,12, 2. Robert
Millar (Sch) op 53 seconden, 3. Greg Le-
mond (Vst) op 1,21, 4. Urs Zimmermann
(Zwi) op 1,34, 5. Franco Cioccioli (Ita) op
3,34, 6. Pedro Delgado (Spa) op 7,34, 7. Ste
fan Brykt (Zwe) op 8,28, 8. Gody Schmutz
(Zwi) op 9,25, 9. Jean Claude Leclercq (Fra)
op 11,18,10. Jurg Müller (Zwi) op 12,00, 11.
Peter Winnen (Ned) op 12,27,12. Beat Breu
(Zwi) op 13,46, 13. Dominique Garde (Fra)

nil 14 IR 14 RpmarH flavillat f7,uil nn

Martina Navratilova had. in Eastbourne weinig moeite met de Westduit-
se Claudia Kohde: 6-2, 6-0. In de finale van de generale voor Wimbledon
stuit Navratilova nu op Helena Sukova. (foto ap>

op 14. Bernard uavwet (Z,wi) op

15,52, 15. Peter Stevenhaagen (Ned) op
16,23,17. Rooks op 17.48,19. Veldscholten
op 18.17, 21. Breukink 21.47,24. Van Lanc-
ker op 25.18, 26. Anderson op 27.59, 27.
Lubberding op 30.10, 29. Hinault op 30.37,
37. Kuiper op 41.36, 39. De Rooy 43.07, 41.
Van Meer op 44.47, 50. Habets op 58.18, 70.

Millar (Sch) 45, 3. Guido Winterberg (Zwi)
Sprintklassement:

1. Henk Lubberding (Ned) 18; 2. Henri
Manders (Ned), Theo de Rooy, Guy Nulens
(Bel) en Maarten Ducrot (Ned) 9.
Ploegenklassement:

1. Ploeg Post 144.34,492. Kóchli 144.48,15,
3. De Gribaldy 145.04,34.

ALPHEN AAN DEN RIJN - De
wedstrijdleiding van het tennis
toernooi in Alphen heeft tot nu toe
geen fouten gemaakt met de plaat-
sing in het mannenenkel B. De eer
ste vier van de lijst bereikten giste
ren allen de halve finale. Vooral
Freek van der Capellen overtuigde
in de kwart finale. René van der
Wilk wist Van der Capellen geen
énkele game te ontfutselen. Mi
chael van de Berg versloeg Bob
van Overbeeke eveneens in twee
sets. Van Overbeeke kon alleen in
de tweede spelreeks de lange Uni-
cummer bedreigen: 6-1, 6-4.

Hans Tönjann gunde zichzelf, na
een moeizaam gewonnen eerste
set, een adempauze. Thomas Koe
mans maakte daar dankbaar ge
bruik van en daardoor was een be
slissende set noodzakelijk. Tön
jann hervond zijn krachten en won
de partij met 7-6, 1-6 en 6-1. Ook
Martijn Krans had een derde set
nodig om Karl van Uden te ver
slaan (2-6, 6-2, 6-3).

Jacqueline van Wijk maakte een
sterke rentree in het Leidse tennis-
circuit. In het vrouwenenkel B
won de in Amerika studerende
Van Wijk van Nelleke Wijermans
met 6-3 en 6-2. Tine Langeveld had
veel moeite met het goed verzorg
de defensieve spel van Wil den
Hollander. De als tweede geplaat
ste Langeveld pakte op de beslis
sende momenten toch de punten
en won met 6-3, 7-5. Christel Ver
woerd moest in de tweede set we

gens concentratiegebrek nog vier
games afstaan aan Margot van den
Oudenrijn. Verwoerd kwam niet
echt in gevaar en won met 6-0, 6-4.

In het mannenenkel C werden
gisteren zowel de tweede als de als
derde geplaatste speler uitgescha
keld. Philip Nagtegeller moest in
een spannende driesetter het on
derspit delven tegen Erik Bakker.
John van Overloop kon de eerste
spelreeks nog in zijn voordeel be
slissen, maar kon het in de volgen
de twee sets niet bolwerken tegen
Marcel Lolling.

De als eerste geplaatste Mark
Post bereikte wel de volgende ron
de door een overwinning op Marco
Smit. Smit had al zijn krachten
verspeeld in de eerste set en kon
Post vervolgens niet van de totaal
zege afhouden. Roger van Houdt
versloeg Michael Vertogen na een
zeer gelykopgaande strijd met "7-5,
5-7 en 6-4.

Marie Louise Goedhart versloeg
in het vrouwenenkel C Bernadette
Kortman met 2-6, 7-5 en 6-4.

In Warmond bleven gisteren de
nummers één en twee van het
mannenenkel B overeind. Henny
Koemans versloeg Mark Flei-
scheuer, ondanks een ruime neder
laag in de tweede set: 6-4, 1-6, 6-1.
Erik Snellenberg had minder
moeite met Ruud van- de Voort (6-
3, 6-3).

In het vrouwenenkel B bereikte
de favoriet Heieen van de Berg

overtuigend de volgende ronde.
Van de Berg versloeg Elly Reeu-
wijk met 6-1 en 6-0. Ook Carla
Quak en Antoinette de Kroon
drongen door tot de volgende ron
de door zeges op respectievelijk E.
de Vilder en A. de Kroon.

Mark Nye kon, in het mannenen
kel Cl, Ivo Sijpkens in de eerste set
nog redelijk bijblijven: 7-5. Vervol
gens kreeg Sypkens haast en gun
de Nye geen game meer. Marius
Pieters versloeg J. Harteveld over
tuigend met 6-2 en 6-1.

Lijstaanvoerder van het vrouwe
nenkel C, Carola Geerlings. had
weinig moeite met Janine Eradus:
6-0, 6-2. Fleur Meyer was duidelijk
te sterk voor Pat Heijligers en won
met 6-3, 6-1. Petra Velzel belette
Esther van Zuuren de doorgang
naar de volgende ronde. Na twee
spannende sets kon Velzel als
overwinnaar de baan verlaten.

Tim Bavelaar staat in Warmond
erg sterk te spelen. D-speler Bave
laar heeft zowel in D als in C2 alle
partyen overtuigend gewonnen.
Ook Bert Withaar moest zijn meer
dere erkennen in Bavelaar: 6-1,6-1.
J. Harteveld moest, na eerder in
het Cl al uitgeschakeld te zijn, op
nieuw zijn tegenstander felicite
ren. Mark Baan versloeg Harteveld
met 6-3 en 6-1. Jan de Roode en Ni
co Dofferhof bereikten eveneens
de volgende ronde door overwin
ningen op respectievelijk Jean Mi
chel Carlier en Erik Steegers.

JETSKE GOUDSMIT

Zondag wordt in het Zuidlimburgse Geulle de nationale titelstrijd wielrennen op de weg

voor professionals gehouden. Een interessante strijd, nu het aantal Nederlandse
profploegen zo groot is en renners als Steven Rooks door die gewijzigde verhoudingen tot
ontplooiing blijken te kunnen komen. Veel minder dan de laatste driejaar het geval was
staat het komende kampioenschap in het teken van de tweestrijd Post-Raas, want beide

strategen weten dat een te overdreven onderlinge na-ijver de concurrentie in de kaart
speelt. Voor het eerst in jaren kan er dan ook gezegd worden dat de titelstrijd open is. Bij
alle vraagtekens is er tevoren echter al een vaststaand gegeven. Jacques Hanegraaf uit de
Kwantum-ploeg van Jan Raas zal zijn titel niet prolongeren. Voor hem was het afgelopen
anderhalf jaar een lijdensweg, waarvan het eind nog niet in zicht is.

dat zeggen dat hij, nog voordat het
grote gevecht aanbrak, zijn reser
ves moest aanspreken".

Binnestebuiten

Zo werd het seizoen van Hane
graaf een opeenvolging van tegen
slagen. In dat beeld paste ook de
valpartij in de Amstel Gold Race.
„Als je valt op een moment dat het
lekker loopt, trekken een week la
ter je schaafwonden nog een
beetje, maar is het verder over. On
der deze omstandigheden ben je er
weken niet goed van". Daarom
sprintte Hanegraaf van dokter naar
fysiotherapeut. Liet zich in het aca
demisch ziekenhuis van Maas
tricht binnenstebuiten keren en
zocht deze week in 's-Heerenhoek
nog de huisarts van ploegleider
Jan Raas op voor een check up.

Tussendoor nam hij zijn toe
vlucht tot de haptonomie, de thera
pie van Ted Troost die door schaat
ser Hein Vergeer wordt be
schouwd als de absolute rustbren-
ger voor grote toernooien. Met een
deel van de Kwantum-ploeg klopte
ook Hanegraaf er aan. „Het is de
leer van het gevoel. Door het jach
tige bestaan weten mensen met
hun gevoel geen raad. Door je daar
op te concentreren kun je dat weer
opwekken", praat hij in foldertaai.

SCHIJF (GPD) - Elke keer als hij naar een wedstrijd vertrok stopte Jacques Hanegraaf
de nationale kampioenstrui in zijn sporttas. Als geen ander echter wist de gebronsde
Brabander dat het rood-wit-blauwe tricot een vlag was die de lading al lang niet meer
dekte. Want een echte kampioen is hij sinds vorig jaar juni niet meer geweest. Wanhopig
zoekt hij naar de vorm die hem ooit de eretitel opleverde xle opvolger van klassieker-
specialist Jan Raas te zyn. „Ik ben niet de atleet die ik wil zijn", vat hij de malaise van de
afgelopen anderhalfjaar samen. „En ik schaam me dood als ik van achteren rij. Tussen de
gelosten. Ik wil geen wielrenner zijn die aan het laatste wiel fietst. Daar ben ik te trots
voor".

Verscheurd door twijfels moddert
hij nu al een paar maanden aan.
Een virus in zijn bloed, een griepje,
een telkens terugkerende kniebles
sure... het lijkt wel of alle ellende,
die een sportman in zijn carrière
kan tegenkomen, in één keer een
aanval heeft ingezet op het moreel
m de flierefluiter van het peloton.
Het lachen is de levensgenieter
uit de ploeg van Jan Raas inmid
dels wel vergaan. In de riante tuin
(een halve hectare) van zijn kapita
le huurwoning op de grens van het
Westbrabantse Schijf en het Belgi
sche Essen is tijdens zijn twee uur
durend relaas somberheid troef.
„Je hebt onder die Belgische wiel-
lers van die jongens, die altijd
klagen dat ze net ziek zijn geweest.
Nu lijk ik zelf wel zo'n zeurpiet".

Catastrofe

Het is niet anders. In de Ronde
an Zwitserland moest hij met een
knieblessure de strijd staken. „Vol
gens de fysiotherapeut is het een
peesschede-ontsteking. De vorige
twee keer is het overgegaan, maar
dan trainde ik er niet bij. Nu wel.
Eigenlijk zou ik op nul moeten be
ginnen, maar de Tour staat voor de
deur. Als ik weer niet mee kan zou
at een catastrofe zijn", zegt hij.
Die ochtend is hij vertrokken
voor een trainingsrit van vijf uur.
Twee uur eerder dan hij met zich

zelf had afgesproken trok hij de
remmen al dicht. De hoop op een
spoedig herstel zonk weer wat ver
der weg. „Het is", wéét hij, „vorig
jaar al begonnen. Toen reed ik het
hele seizoen al niet zo als anders.
Net tegen het Nederlands kam
pioenschap kwam ik een beetje in
vorm. Maar echt de beste van de
dag was ik toen niet. Als ik niet in
die ontsnapping van drie man had
gezeten, zou ik misschien tiende of
twaalfde zijn geworden. Eerlijk is
eerlijk. Meer kon ik op dat mpment
niet".

De omstandigheden waren hem
eventjes goed gezind, want hy
kreeg de trui toch. Heel even voor
spoed, want een dag na het kam
pioenschap, tijdens een criterium
in Woerden, smakte hij tegen de
grond, brak zijn middenhands-
beentje en verspeelde zijn deelna
me aan de Tour de France. Daarin
had hij het jaar voordien indruk ge
maakt door verbeten vechtend Pa
rijs te halen met de rode trui - voor
de tussensprints - om de schou
ders. Sinds de val in Woerden is
Hanegraaf nooit meer de oude ge
weest. De winnaar van de klassie
kers Parijs-Brussel (1982) en Am-
stel Gold Race (1984), die al in zijn
debuutjaar nationaal kampioen bij
de beroepsrenners was geworden,
kon de belofte - zoals het cliché
zegt - niet inlossen.

Piekeren

„Daar ga je over piekeren en dan
raak je in een soort vicieuze cirkel.
Je kunt niet meer ontspannen, je
gaat slecht slapen. Je wilt goed rij
den, terwijl je niet in orde bent".
De 25-jarige Hanegraaf (voor het
zesde jaar prof) verviel ondanks
zijn routine in de fout die nerveuze
beginnelingen maken. Tobbend
hobbelde hij voort. Waar rust gebo
den was, klom hij tegen beter we
ten in op de fiets. „Tot aan de Tirre-
no-Adriatico reed ik goed. Daarna
is er een bloedtest gedaan waaruit
bleek dat ik een virus had. Een
paar weken later was dat weer ver
dwenen. Het lichaam was de strijd
aan het winnen. Nu zeg ik: Gent-
Wevelgem en de Ronde van Vlaan
deren had ik moeten laten schie
ten. Maar ja, je wilt rijden... je gaat
panikeren".

De meetapparatuur,
wielrenners tegenwoordig maar al
te vaak zyn uitgerust, wees wel uit
dat hij inderdaad beter zijn gemak
had kunnen houden. „In Gent-We-
velgem maakte ik de ontsnapping
en een paar uur later werd ik zelf
op een rechte weg uit de waaier ge
reden. Ik had de hartslagmeter aan
en toen ik 's avonds thuis de uit
draai maakte, bleek dat ik al een
tijd in de verzuring had zitten rij
den". In gewone-mensentaal wil

Doodgeknuppeld

Voor hem werd het een fiasco.
„Ze zaten aan myn lichaam te knij
pen en ze constateerden dat ik on
rustig was en gespannen. Ik zei:
vind je dat gek? Ik heb van het hele
jaar nog geen prijs gereden. Ja
maar, zeiden zij weer, je bent boos
op iemand. Dat klopte wel... op me
zelf namelijk, maar dat kon vol
gens hen niet. Je moet in zoiets ge
loven. Maarten Ducrot lag er als
een doodgeknuppeld konijn bij en
die zweefde ook echt een meter bo
ven de grond. Ik zag die therapie
werkelijk niet zitten. Vragen of je
als kind problemen heb gehad, ter
wijl ze met een slinks oog op hun
horloge zitten te kijken om te zien
of het half uur nog niet om is... later
kreeg ik ook nog een fantastische
rekening. Toen was ik er nog meer
van overtuigd dat het voor mij niet
de juiste therapie was".

Therapeuten en artsen, weet Ha
negraaf inmiddels, kunnen hem ei
genlijk niet meer helpen. Natuur
lijk, die knie moet behandeld wor
den, maar de geestelijke knoop
moet hij zelf ontwarren. Jan Raas
heeft hem mentaal al rust gegeven
door 'm voor nog eens twee jaar te
laten tekenen. Zelfs dat is nu ech
ter een probleem voor de Braban
der geworden. „Daar geneer ik me
voor. Daarom heb ik tegen Raas
gezegd: als je denkt dat ik rustig
aan doe omdat ik bijgetekend heb,
mag je mijn contract verscheuren.
Hij heeft mij ooit eens toestem
ming gegeven om mijn contract te
verbreken als ik ergens anders een
betere aanbieding zou krijgen. Nu
heb ik hem laten weten dat dat wat
mij betreft op dit moment ander
som ook geldt".

O

O

O

O

O

O