'Het volk zal ons bekogelen' Canada: 'Wij missen een Gretzky' Alle ballen op Mohatned Timoumi 'Verraad van Gijon' nog niet vergeten 'Dwergen' willen eerherstel Voetballers Irak bang voor afgang in Mexico VRIJDAG 23 MEI 1986 SPORT PAGINA 15 Hitte bondgenoot van Marokko MEXICO STAD (GPD) - Met drie Europese landen als tegenstander zijn de mogelijkheden voor Marokko om de tweede ronde te halen miniem. Op Engeland, Polen en ook Portugal hebben de Noordafrikanen alleen voor dat ze be ter bestand zijn tegen de hitte en dat gaat in Monterrey een belangrijke rol spelen. De grootste industriestad van Me xico is de laagst gelegen speel plaats, een kleine duizend kilome ter van de hoofdstad, op een steen worp van de Texaanse woestijn waar het in de avond behaaglijk is, maar waar de middag alleen ge schikt is voor de siësta (gemiddel de temperatuur voor juni ruim 33 graden). Om vier uur in de middag moet Marokko daar aantreden te gen Polen en Engeland en voor de derde wedstrijd tegen Portugal moet men dan naar het 500 kilome ter verder en 1000 meter hoger ge situeerde Guadelagara. Toch is het behalen van de twee de ronde het doel van de Marokka nen, die daarmee geschiedenis zouden schrijven, want niet eerder kwam een Afrikaans land door de eerste ronde. Kameroen en vooral Algerije waren in Spanje dichtbij een surprise, Marokko bleef bij een eerder optreden ver verwijderd van het succes. In 1970 werd, ook in Mexico, bij het debuut met 2-1 verloren van West-Duitsland en met 3-0 van Peru. Via een gelijk spel tegen Bulgarije werd de eer gered. Optimisme Het optimisme na de kwalifica tieduels werd door de WK-loting en de prestatie op het Afrikaans kampioenschap in het begin van dit jaar getemperd. In de WK-voor- ronden zorgde Marokko voor een unieke verrichting door in 720 mi nuten tegen Sierra Leone (1-0 en 4- 0), Malawi (2-0 en 0-0), Egypte (0-0 en 2-0) en Libië (3-0 en 1 -0) geen doelpunt tegen te krijgen. De ster ke verdediging bleek op het Afri kaanse kampioenschap minder so lide, een tegendoelpunt tegen Ka meroen was niet fataal (1-1), de treffer in de halve finale van Egyp te hield de Marokkanen uit de fina le en in de strijd om de derde en vierde plaats scoorde Ivoorkust driemaal. In die fase kwam Aziz Doufikar van PEC Zwolle even in beeld als international, in de definitieve se lectie werd hij door de Braziliaan José Faria niet opgenomen. Daarin werd wel een plaats inge ruimd voor drie in Frankrijk en twee in Zwitserland spelende Ma rokkanen. De middenvelders Mus- tapha Haddaoui en Aziz Bouderba- la komen uit voor Lausanne en Sion, Mustapha Merpr verdient zijn geld bij bij Valenciennes, Has san Hanini bij Bordeaux en Kri- mau bij Le Havre. De 31-jarige ro buuste spits (80 kilo, 1 meter 83 lang) behoort tot de voetbalnoma den, want hij speelde achtereen volgens voor Bastia, Lille, Metz, Straatsburg, Tours en dit seizoen voor Le Havre. De voetbalclubs in Marokko kunnen niet voorkomen dat de ta lenten naar het buitenland gaan. Over veel geld beschikken ze niet, weliswaar komen de toeschouwers massaal naar de voetbalstadions, maar die betalen zeer lage entree prijzen. Voor een bezoekje aan een competitiewedstrijd moet een be drag tussen de één en vijf gulden betaald worden en voor drie gul den kijk je toe bij een interland. Met die prijzen blijft voetbal een volkssport, op de stranden wordt door jong en oud volop gevoetbald, bij een competitiewedstrijd tussen Raja Casablanca en FAR Rabat zit ten 65.000 toeschouwers op de tri bune. Hofleverancier FAR Rabat is de hofleverancier van de Marokkaanse ploeg, het heeft op het middenveld ook de beste voetballer van Afrika in 1985 lopen, Mohamed Timoumi, die in de voormalige Franse kolonie van zelfsprekend vergeleken wordt met Michel Platini. Een technische speler, moeilijk van de bal te krij gen en een voortreffelijke traptech- niek. Timoumi, dit seizoen langdu rig geblesseerd geweest, is één van de spelers waarvoor de makelaars en voetbaltrainers uit Europa zich in Mexico melden. Of hij dat waar kan maken hangt ook af van zijn met minder inzicht en kwaliteiten gezegende ploeggenoten. De ver dediging is sterk, de overschake ling van verdediging op aanval ver loopt langzaam en een zwak punt is ook dat de ploeg snel gedemora liseerd is. De 3-2 nederlaag tegen Ivoorkust bij het Afrikaanse kam pioenschap, toen slechts om de derde en vierde plaats gestreden werd, is daar een voorbeeld van. Technisch zijn de Afrikaanse landen al jaren de gelijke van Euro pa, tactisch en fysiek hebben ze een achterstand op de voetbalpio niers. Het is niet onlogisch dat de verdedigers die achterstand sneller inlopen. Twee WK-deelnemers er- vaarden inmiddels dat de Marok kaanse defensie, mits gemotiveerd, moeilijk te nemen is. Algerije bleef steken op 0-0 en Bulgarije, dat te gen Denemarken driemaal kon scoren, moest met dezelfde magere uitslag genoegen nemen. Voor koning Hassan, kroonprins Sidi Mohamed en zijn broers zou een vroegtijdige uitschakeling in Mexico een geweldige teleurstel ling zijn, want hebben wij een schaatsende kroonprijs, in Marok ko zitten de prinsen >n de dugout naast de trainer. Momenteel is dat de zestigjarige Faria, oud-speler van Flamengo. Hij is inmiddels ge trouwd met een Marokkaanse, is moslim geworden en begeleidt de ploeg op de WK onder zijn i naam Jose Faria el Mahev. MEXICO STAD (GPD) - Joao Havelange deed ter ondersteu ning van zijn herverkiezing als president van de wereld- voetbalfederatie FIFA aan de voetbalbonden van Afrika en Azië de belofte dat het aantal deelnemende landen op het eindtoernooi van de WK uitge breid zou worden van zestien naar 24. De tegenstanders van die uitbreiding voerden onder an dere aan dat de derde wereld als speelbal van de gevestigde orde gebruikt zou worden. Een argument dat werd gelogen straft door de prestaties vier jaar terug. Winst van Algerije op West-Duitsland, drie gelij ke spelen van Kameroen, de puntendeling van thuisland Spanje tegen Honduras en de moeizaam bevochten 1-0 winst van België tegen El Salvador zorgden voor tevredenheid bij de inmiddels zeventigjarige Braziliaanse FIFA-president. De voetbaldwergen zelf wa ren minder tevreden. Uitgeno digd worden op een feestje en naar huis gestuurd worden als het gezellig wordt, dat was het gevoel dat overbleef en dat door sjeik Fahd Al Ahmed van Koeweit en de voorzitter van de Algerijnse voetbalbond Sekkal in harde taal uitge drukt werd. De sjeik na pro blemen met de arbitrage in de wedstrijd tegen Frankrijk: „Voor het WK-toernooi was al geregeld dat we de tweede ronde niet zouden halen. Ge loof me, de maffia is een kleine jongen vergeleken met de he ren van de FIFA". En de Alge rijn na de uitschakeling door een Duits-Oostenrijks onder onsje: „Alles is gedaan om de grote voetballanden te be voordelen". Het gevolg van de goede re sultaten in Spanje is wel dat nu minder geringschattend ge daan wordt over de voetbal- dreumesen Algerije, Irak, Ma rokko, Zuid-Korea en Canada. Aandacht voor de dwergen van de WK. Het nationale elftal van Irak gaf bij aankomst in Mexico een persconferentie. Doelman Movaged Ali (zittend) wordt geflankeerd door trainer Evaresto Macedo (achter de microfoon) en de Iraakse ambassadeur in Mexico, Abdul Kariam Altai. (foto ap» MEXICO STAD (GPD) - Eigenaar worden van een appartement verschil tussen winnen en verlie zen voor de voetballers van Irak. 'Als we verliezen, wat God verhoe de, zal het volk niet lijdzaam toe bracht 3-0 verlies tegen Costa Rica gelijke spelen tegen Finland en Spelen gewonnen en in 1984 nam Irak opnieuw deel aan het Olym pisch voetbaltoernooi. Nederlagen tegen Kameroen en Joegoslavië i zien maar de schuldigen bekoge- een puntenverdeling met Canada len' schreef Udei Saddam Hoes- betekende uitschakeling in de eer- sein, zoon van de Irakese presi dent, sterke man binnen de voet balbond en hoofdredacteur van het toonaangevende sportblad voor de ste ronde en rotte tomaten in plaats van een auto bij terugkomst. De kwalificatie voor de WK van 1986 begon met twee oefenwed- beslissende kwalificatiewedstrijd strijden tegen het Nederlands a tegen Syrië. Irak plaatste zich voor de eindronde, een overwinning die door aanvoerder Derjal opgedra gen werd aan alle gesneuvelde Ira kezen in de burenoorlog. Met de tegenstander in de Golf oorlog speelt Irak het beste voetbal in het Midden-Oosten. Iran haakte in de voorronden voortijdig af, toen de FIFA bepaalde dat geen kwalificatieduels in oorlogvoeren de landen gespeeld mochten wor den, waarop Iran liet weten dat het met verdedigende tegenstanders teurelftal. De Aziaten wonnen met 2-0 en 3-1. „Maar in normale om standigheden zijn we niet kans loos", kijkt bondscoach Ron Groe- newoud terug op die wedstrijden. „En met normaal bedoel ik een grasveld en een wedstrijd niet in de winterstop". Irak kan sindsdien onmogelijk veel bijgeleerd hebben. Groene- woud: „Technisch soms heel ver rassend, tactisch niet rijp. Vooral staat om te winnen", zegt de zoon van de president, die aan het hoofd staat van slechts 4400 geregistreer de voetballers. In februari werd de competitie stop gezet en begon de voorberei ding op de WK. In alle rust ging dat niet, want de coach die Irak door de voorronde geloodst had werd weggestuurd en ook zijn opvolger kon deze maand vertrekken. De Braziliaan Jorge Silva de Vieira stond voor een maandsalaris van 25000 dollar aan het hoofd van een nog drie Brazilianen tellende trai nersstaf. Edu, nog kort trainer van de nationale ploeg van Brazilië en broer van Zico volgde hem op, een positie die bedreigd werd door An- tunes, en dat is dan weer een neef van Zico. Bondscoach Groenewoud moet zo ongeveer een situatie aangetrof fen hebben als onder Kees Rijvers commerciële beleid van de wereld voetbalbond en het geflirt met de multinationals die tabak en alcohol op de markt brengen hen een doorn in het oog was, het hoefde voor hen niet meer. Daarmee werd ongewild de weg naar Mexico vrij gemaakt voor de aartsvijand, wèl bereid alle kwalificatieduels over de grens te spelen. Na Irari, in 1978 nog tegenstan der van Oranje in Argentinië, schoof Irak naar het voorplan. In 1980 werd deelgenomen aan de Olympische Spelen in Moskou, dat hebben ze veel moeite. Een goede keeper hadden ze, een sterke laat ste man ook". Die doelman, Ham- moudi werd uitgeroepen tot de beste doelverdediger bij de Pana- rabische Spelen en libero Derjal is de beste van het werelddeel en Hussain Said is het grote talent van de ploeg, een vaardige buitenspe ler. Wat het waard is moet in Mexi co blijken tegen het gastland, te gen Paraquay en tegen onze zuiderburen. „Voetbal is in de eer ste plaats karakter en dat heeft Irak. Karakter en techniek dat vol- WK voetbal Algerije zint op waak ALGIERS (GPD) - De toegangswegen naar het centrum van Algiers moeten urenlang verstopt zijn geweest toen het „verraad van Gijon" vorig jaar oktober zijn ontlading kreeg. Alsof Algerije zich zoeven had bevrijd van het Fran se juk verdween in werkelijkheid de pijn van het branden de litteken dat de bevolking had overgehouden aan het niet-aanvalsverdrag tussen Oostenrijk en West-Duitsland. Met de overwinning (3-0) op Tunesië, waardoor Algerije zich als eerste Afrikaanse land voor de tweede achtereen volgende keer had geplaatst voor het wereldkampioen schap voetbal, kreeg de „martelaar van het WK 1982" als nog genoegdoening. en Rinus Michels in het Zeister bos. In elk geval is hem op een toernooi met het amateurteam in Maleisië dat door Irak gewonnen werd en tijdens de oefenwedstrij den in de oliestaat niet duidelijk geworden wie het voor het zeggen had en ook Belgische verslagge vers die de ploeg in Brazilië op zochten hadden die ervaring. Zi- co's broer mocht twee zinnen zeg gen en werd toen van hogerhand weggevoerd. Een voorteken, want hij is inmiddels ook vervangen, niet door zijn neef Anthunes, maar door Evaristo Maceda, een Brazi liaanse trainer die door Quatar ter beschikking gesteld werd. De kansloze nederlaag tegen Flamen go zonder Socrates, Edinho en Zi co wijzen niet op kracht. Hoewel het natuurlijk knap is om kwalificatie af te dwingen zon der steun van het publiek. De spe lers, die vrijgesteld zijn van militai re verplichtingen, werden uit tegen Syrië door veertig supporters be geleid en de thuiswedstrijd in Sa- oedie Arabië werd door 1750 Irake zen bijgewoond. Irak moest niet alleen alles uit voetballen, het speelde ook nog de meeste wedstrijden. In de eerste ropde dubbels tegen Libanon (na twee keer 6-0 tegen Irak en 7-0 en 8-0 tegen Quatar teruggetrokken), Quatar en Jordanië, in de tweede tegen de Verenigde Arabische Emiraten en afsluitend tegen Sy rië. In Damascus werd het 0-0, in Saoedie Arabië werd door doel punten van Said, Shakir en Allawi met 3-1 gewonnen. Tot in de verste uithoeken van de wereld was de tv-kijker er destijds getuige van hoe de neutrale Spaan se toeschouwer zich massaal keer de tegen het voetbalpact tussen de twee naties. De Afrikaanse kolonie op de tribunes was door het dolle heen en moest lijdzaam toezien hoe de schertsvertoning de voor malige Franse kolonie de kop kost te. De sympathie en de waardering die de WK-debutant eerder had geoogst met zijn onbevangen, bij na Franse speelstijl en de sensatio nele winst (2-1) op de latere finalist West-Duitsland, kon niemand de Algerijnen meer afnemen, maar leidde uiteindelijk tot niets. Het bittere onrecht dat de Afri kanen in Spanje werd aangedaan zullen zij echter nooit vergeten. Of die wraakgevoelens echter toerei kend zijn om in een poule met Bra zilië, Spanje en Noord-Ierland de eerste ronde te overleven mag op z'n minst worden betwijfeld. „In Mexico", sluit bondscoach Rabah Saadane een verrassing weliswaar niet op voorhand uit, „is iedereen in onze poule gewaarschuwd. Het spreekt bijna vanzelf dat elke trai ner zal verwijzen naar onze over winning op de Duitsers. Van on derschatting zal nu geen sprake meer zijn". De aanwezigheid van Algerije in Guadalajara betekent in elk geval het weerzien met technisch bijna volmaakte voetballers als Assad, Madjer en Belloumi, de Platini van het Afrikaanse voetbal. Unaniem beschouwd als Afrika's beste voet baller, die in Spanje furore maakte met de winnende treffer tegen de Westduitsers, wordt Lakhdar Bel loumi het laatste jaar echter achter volgd door het noodlot. Twee beenbreuken hielden hem geruime tijd uit competitie en buiten de na tionale ploeg, die dit voorjaar bij het Afrikaanse landenkampioën- schap in Egypte zijn absolute ve dette node miste. Evenals Marok ko, de tweede Afrikaanse WK-deel- nemer in Mexico, stelde Algerije diep teleur en overleefde het land de voorronde niet. De titel ging uit eindelijk naar het gastland, dat Ka- na strafschoppen versloeg. Die klap kwam hard aan in Alge rije, waar voetbal het leeuwedeel van de sportbeoefening vertegen woordigt. Er wordt nog wel wat aan atletiek gedaan, maar dat staat in geen verhouding tot de massale toeloop naar de relatief weinige voetbalclubs die het land telt. Offi cieel heeft de Algerijnse voetbal bond 90.000 leden, maar dat is slechts een fractie van wat er alle maal in Algerije loopt te voetbal len, vanaf Algiers tot diep in de woestijn. Ommekeer De grote ommekeer in het Alge rijnse voetbal kwam in 1976, toen het voetbalbestel totaal werd her vormd. De zestien clubs, die de eerste divisie vormen, werden be- drijfsclubs en de spelers kwamen, in navolging van het Oosteuropese systeem, op de loonlijst van de na tionale instellingen. Officieel be staat er in deze socialistische staat geen profvoetbal, maar met het standaardsalaris (zo'n vierduizend gulden per maand) plus premies en niet geheel officiële toeslagen ko men de topspelers aan een inko men, waarvan de meeste Algerij nen alleen maar kunnen dromen. Die aanpak moet prikkelend werken op de jeugd, het beste ka pitaal waarover de staat beschikt. Pas na hun zesentwintigste mo gen Algerijnse spelers naar het bui tenland. Meestal belandden zij in Frankrijk (Mansouri, Kourichi, Maroc, Assad), een enkeling vond emplooi in België (Zidane) of Por- MEXICO STAD (GPD) - De geschiedenis heeft geleercLdat verrassingen eerder te verwachten zijfi van de voetbaldwergen uit de Derde Wereld dan van de landen die via emigranten in aanraking gekomen zijn met de voetbalsport. Nieuw-Zeeland, met de doelman van Ne derlandse afkomst Frank van Hattem, had geen uitschieter vier jaar terug in Spanje, waar drie keer verloren werd, 5-2 tegen de Schotten, 3-0 tegen Rusland, 4-0 tegen Bra zilië. Australië ging het niet veel beter in 1974, een doelpuntloos gelijkspel tegen Chili en verlies tegen West-Duitsland met 3-0 en tegen Oost-Duitsland met 2-0. In Mexico gaat de belangstelling uit naar Canada, qua grootte het tweede land van de wereld, op de voetballadder öp de onderste trede. Het Noordamerikaanse land debu teert; eerste optreden op 1 juni tegen Frankrijk, tweede partij vrijdag 6 juni tegen Hongarije en maandag 9 juni de derde wed strijd tegen Rusland. Men heeft het de Ca nadezen bij hun debuut niet gemakkelijk gemaakt, waarschijnlijk genieten ze de twijfelachtige eer om als eerste land huis- w.aarts gestuurd te worden. Want naast een loodzware poule wordt de ploeg van coach Tony Waiters gehinderd door een gebrekkige voorbereiding. Cana da heeft geen eigen voetbalcompetitie, het geen betekent dat de spelers van de natio nale selectie werkloos zijn, aan buitenland se veldcompetities deelnemen of in de Ver enigde Staten actief zijn als betaald zaal voetballer. Die laatste groep bezorgt de 49- jarige Waiters, voormalig doelman van Blackpool en van het Engelse elftal (in 1964 speelde hij in Amsterdam zijn vijfde en laatste wedstrijd en werd verdrongen door Gordon Banks) de meeste problemen. De FIFA kan de wilde zaalvoetbalbond in de VS niet dwingen haast te maken met de competitie en dus zijn ze daar nog druk doende met de play-offs, pas eind mei is het gedaan. André Oostrom, speler van de Go Ahead Eagles en daarvoor drie jaar op de loonlijst bij de Edmonton Drillers, herinnert zich dat de omschakeling van zaal naar veld niet eenvoudig was. „Tussen die twee competi ties lag zes weken, die had je vooral nodig om conditioneel weer op peil te komen. We gingen drie weken naar Italië en aanslui tend drie weken naar Florida. En kwamen dan ook een beetje tot rust, want in de zaal speelde je twee tot drie duels in de week en dat reizen sloopte je. Ik ben alweer een paar jaar weg, maar dat zal niet veranderd zijn". De negen zaalvoetballers worden aange vuld met drie 'Europeanen'. Terry Moore die in Noord Ierland bij Glentoran voetbalt, Ian Bridge van het Zwitserse Chaux de Fonds en Igor Vrablic van het Belgische Seraing. De 34-jarige aanvoerder Bruce Wil son, een solide verdediger die nog bij de New York Cosmos speelde, staat niet onder contract bij een club In de kwalificatieduels bleef Canada on geslagen tegen Guatemala en Haiti in de eerste ronde en tegen Honduras en Costa Rica in de tweede. Dat Honduras hield op de WK in Spanje het thuisland op een ge lijkspel, deelde de punten met Noord-Ier land en verloor slechts met 1-0 van Joego slavië. De Canadezen wonnen de uitwed strijd met 1-0 en in eigen land met 2-1, de laatste wedstrijd werd gespeeld in New Foundland waar het koud, èuur en vochtig was, de Canadese wraak voor het slechte onderkomen en de slechte trainings-ac- commodatie in Honduras. In die duels toonden de Canadezen vooral defensief sterk te zijn. Een goed resultaat op het wereldkam pioenschap brengt de plannen om een nieu we competitie op te zetten een stuk dichter bij. André Oostrom gelooft heilig dat bij een andere aanpak Canada nu niet competi tieloos geweest zou zijn. „In Europa wordt langer dan honderd jaar gevoetbald, in de Verenigde Staten en Canada wilden ze dat in tien jaar inhalen. Ze betaalden giganti sche salarissen aan Europeanen en Zuida merikanen, maar een amateurcompetitie werd niet opgezet. De belangstel ling is groot, op straat en in de parken wordt door de jeugd volop gevoetbald, het is populair op de scholen. Toen ik daar voetbalde ging ik zeker één keer per week naar een college. De interesse was groot"' Ook Tony Waiters, de bondscoach, heeft dat geconstateerd. Onder verwijzing naar de populairste ijshockeyspeler zegt hij „Wat we missen is een Gretzky. De jeugd heeft een held nodig waar ze zich aan kun nen spiegelen en die ontbreekt in mijn voetbalploeg". tugal (Madjer). Evgeni Rogov, die als ontwikkelingswerker uit de Sowjet-Unie overkwam, doorbrak in de aanloop naar het WK van Spanje een traditie en deed als eer ste een beroep op de ervaring van de in het buitenland spelende profs. Sindsdien zijn die spelers niet meer weg te denken uit het Al gerijnse elftal. Rabah Saadane. in Spanje nog de adjunct van Mahiedine Khalef, die vorig jaar januari voor de twee de keer en nu definitief aan de dijk werd gezet, rekent eveneens op de routine die de internationals in het buitenland hebben opgedaan. „Technisch", zo weet hij, „hoeven wij voor geen land onder te doen, maar tactisch is de Algerijnse voet baller niet sterk en moreel is hij kwetsbaar". Dat lijkt geen aanbe veling voor een nieuwe stunt. Lijfstraffen in Zuid-Korea heel gewoon SEOEL (GPD) - Lijfstraffen zijn in het Zuidkoreaanse voetbal de ge woonste zaak van de wereld. Eén nederlaag kan nog net door de beu gel, bij een tweede verliespartij krijgen de spelers het zwaar te ver duren. Tien tegen een, deed Rob Landsbergen begin dit jaar een boekje open over de middeleeuwse aanpak van de clubtrainers, dat er een straftraining volgt met aanslui tend lichamelijk geweld. Maar geen Zuidkoreaan die zich bij het bestuur durft te beklagen over de beurse plekken die zijn trainer hem heeft bezorgd. „Soms lopen er spelers rond met dichtgeslagen ogen", was de schokkende ervaring van de ape- snel naar Nederland teruggekeer de voetbalreus (1.98 meter). „Die hebben dan een fraaie kans gemist en krijgen van de trainer zonder pardon een enorme lel. Dat ge beurt niet alleen tijdens de trainin gen, maar ook onder een wedstrijd. Dan roept zo'n man de speler bij zich, geeft hem een stamp voor zijn hoofd en dan mag hij weer verder spelen. Iedereen vindt dat heel normaal". Voor de spelers van de nationale ploeg, die zich voor de tweede keer (eerder in 1954) heeft geplaatst voor het eindtoernooi om de we reldtitel, is het te hopen dat bonds coach Kim Jung-Nam, alias lucky Kim, iets zachtzinniger met zijn in ternationals omspringt. Anders staat de Zuidkoreanen na de ont moetingen tegen Argentinië en Bulgarije nog heel wat te wachten en mogen de Italianen het gesel- werk afmaken. Want normaal ge sproken zal het duel met de we reldkampioen het laatste optreden in Mexico zijn van Zuid-Korea. Tenzij de voetbaldwerg tot eenzelf de stunt in staat zou zijn als de ge hate broer uit het noorden, die bij het WK van 1966 Italië voor schut zette en met 1-0 zegevierde. Met dynamisch en gegroepeerd voetbal, gebaseerd op een redelijke techniek, leverde Zuid-Korea eind vorig jaar in Mexico een eerste proeve van bekwaamheid af. Te gen het gastland werd maar net verloren (2-1), aan de ontmoeting tegen Algerije (2-0 winst) ontleent de 53-jarige ex-international Kim- Jung Nam het optimisme dat hij nog steeds uitstraalt. Zijn hoop is daarbij vooral gevestigd op Bum- Kun Cha, de enige speler in de se lectie die buiten de eigen lands grenzen zijn brood verdient. De po pulaire aanvaller van Bayer Lever- kusen maakte ruim zeven jaar gele den (bij Eintracht Frankfurt) zijn entree in de Bundesliga en scoorde sindsdien ruim 80 doelpunten in meer dan 200 wedstrijden. Echter niet de Duitse marken, maar een ernstig conflict met de voetballeiders in zijn land was er op Kerstavond 1978 de oorzaak van dat Bum-Kun Cha zijn vaderland verliet en dat hij sindsdien nooit meer voor de nationale ploeg uit kwam. Pas na maandenlange dis cussie mocht de opgeluchte bonds coach dit voorjaar de naam van de officieuze wereldrecordhouder (141 interlands) toevoegen aan de selectie, die, met uitzondering van de ooit voor PSV spelende Jung- Moo Hu, nauwelijks over interna tionale ervaring beschikt. Maar verguld als de president was met de kwalificatie voor Mexico, incas seren de internationals naast de tien mille van de club maandelijks nog eens een extra premie van 1.500 gulden en mocht de spelers groep na de tweede overwinning op Japan een kleine vier ton onder ling verdelen. Voor het bereiken van de tweede ronde legt de voet balbond nog eens ruim een half miljoen gulden op tafel.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1986 | | pagina 15