Paar jaar met
opzet geen
lp uitgebracht'
Lenny Kuhr laat weer van zich horen
POP/ART: dubbeltalenten uit Nederlandse popmuziek
'Frisse Jongens' evenaren het vorige succes (nog) niet
6 WOENSDAG 21 MEI 1986
KUNST
PAGINA 23
Zangeres Lenny Kuhr heeft de
laatste jaren bepaald niet stü
gezeten. Zo trok zij tweeënhalf
seizoen met haar levensgezel
Herman Pieter de Boer langs
de theaters om 'De Ruhr en De
Boer-show' te brengen. Een af
wisselend en contrastrijk pro
gramma met liedjes en verha
len. Ook deed zij de afgelopen
tijd veel voor Teieac.
Het zou dan ook overdreven
zijn om te stellen dat Lenny -
in 196» één van de winnares
sen van het Eurovisie Songfes
tival - in de vergetelheid
raakt. Maar toch.... Het simpe
le feit dat ze al een paar jaar
geen plaat meer heeft uitge
bracht, kan voor een zangeres
zwaar wegen. Maar daar is in
middels in voorzien.
"Dan krijgen we niet dat gezeur dat Daphna hierop gaat
liggen, hè!", sputtert de 10-jarige Sharon als ze even haar
plekje in de zon moet verlaten om te voldoen aan het ver
zoek om cola in te schenken. Haar moeder Lenny Kuhr
kent dat verschijnsel: wanneer je even 'weg' bent en als
zangeres een tijdje geen platen en hits maakt, wordt je
plaats in het licht van de schijnwerpers al snel ingenomen
door een ander. De 5-jarige Daphna zeurt om aandacht en
een ijsje en gelooft geen woord van de waarschuwing van
de journalist dat hij alles in de krant zal zetten. Maar Len
ny weet wat het betekent wanneer Hollandse paparazzi
gewapend met telelenzen voor de deur liggen in de hoop
een cruciaal moment in haar verhouding met Herman Pie
ter de Boer op de gevoelige plaat vast te leggen.
"Die roddelbladen en de dwang tot
hits zijn dingen in dit vak die ik
echt vervelend vind, maar dat
hoort er blijkbaar bij en neem ik
dan maar op de koop toe. Het gaat
uiteindelijk om watje op het toneel
te bieden hebt en om het plezier
van het zingen over te brengen",
zegt Lenny, die nog onlangs moest
lezen dat zij en Herman Pieter uit
elkaar zouden zijn. "Herman vond
het niet leuk, maar ik trek mij er
ging en nog geen half jaar later -
hoewel je toch dezelfde vrouw
bent die hetzelfde zingt - wordt je
ineens overal gevraagd, gaat je
prijs omhoog en wordt er heel an
ders naar je gekeken. Dan denk ik,
wat is succes toch eigenlijk vrese
lijk relatief. Ik ben wel blij als ik
succes heb, maar ik laat mij er niet
door beinvloeden, want ik weet dat
ik toch altijd dezelfde ben".
In haar jeugd ging de belangstel-
niets meer van aan. Ik heb al zoveel ling van Lenny Kuhr - die in 1950
narigheid met die bladen meege
maakt. Het is niet voor mijn ver
antwoording dat ik daar in sta,
maar van degene die er zijn geld
mee wil verdienen".
Het is een tijdje rustig geweest
rond Lenny Kuhr. "Ik heb een paar
jaar met opzet geen. plaat uitge
bracht. Ik wou even rust hebben,
want af en toe heb ik zo'n idee dat
't je in een soort greep krijgt. Dan
ben je bezig van hoe kan ik een hit
maken, terwijl bij mij een lied
spontaan moet ontstaan. Na de hits
van 'Visite' en 'Maar ja' krijg je ook
al gauw het stempel opgedrukt dat
je in die sfeer verder moet gaan. In
die dwangpositie voel ik mij ge
woon onbehaaglijk, dan voel je je
niet meer vrij om te maken wat je
hartje ingeeft".
Nieuwe lp
Inmiddels heeft ze echter alweer
voldoende materiaal opgenomen
voor een nieuwe elpee, waarvoor
ze zelf het grootste deel van de mu
ziek componeerde en Herman Pie
ter de teksten schreef: "Niet com
mercieel gericht, maar waarin je
duidelijk kan horen waar ik mij de
laatste tijd mee bezig heb gehou-
in Eindhoven werd geboren, waar
ze nu weer woont - uit naar de mu
ziek van de Beatles, maar vooral
naar grote zangeressen als Mahalia
Jackson en Judy Garland en de
chansonnières Edith Piaff en Bar
bara. Ook interesseert zij zich voor
de Amerikaanse folkmuziek (Jim
Croce, Gordon Lightfoot) en voor
groepen als 10CC. Wat ze tot verve
lens toe kan draaien, is de Portuge
se zangeres Amalia Rodriguez.
Folklore
"Ik houd van pure muziek, echt
muziek uit het hart, van folkloristi
sche muziek. Dat klinkt altijd zo
geiteharenwollensokken-achtig,
maar ik doel dan ook niet op de
Hollandse folkore. Helaas zijn we
niet rijkelijk bedeeld en ik ben wel
eens jaloers op mensen die gebo
ren worden in een land met een rij
ke muziekcultuur. Wat hebben wij
voor een culturele muzikale ach
tergrond? Hollandse folklore is zo
vreselijk eenvoudig, dat houdt op
bij kleuterdeuntjes als 'Hoog op de
gele wagen' en 'Een karretje door
de zandweg reed'"
"Mijn kinderen zitten nu op de
Vrije School en daar ben ik blij
den. Er zit ook een bepaalde filoso- mee, want naast kunst wordt daar
fie achter. Dezer dagen komt er een verschrikkelijk veel aan muziek
single uit, op muziek van Hans van
Eijk. Ik houd van Portugese i
ziek, de fado, en dat hoorde ik
gedaan. Ze zingen melodieën en
canons die vrij ingewikkeld zijn.
Er wordt elke dag gezongen, ter-
helemaal in. Dit lied, dat 'Rozen je wijl wij vroeger op de lagere school
rozen' heet, heeft zoiets vrolijks,
dat de extra energieën die in mij
schuilen helemaal naar voren ko
tegen 5 december, eens in de week,
met sinterklaasliedjes begonnen.
Zingen is zo ontzettend belangrijk,
men. Dat Portugese ritme zit echt want kinderen krijgen er gevoel
je bloed"
"Ik denk dat mijn muziek in be
paalde tijden wel en in andere tij
den commercieel niet zo past. Dat
hangt er van af, als er weer een fris
se wind nodig is, zoals met het
songfestival. 'De Troubadour' was
in 1969 ook niet commercieel, maar
juist omdat het fris en iets van mij
zelf was, sloeg het aan. Dus ik blijf
altijd mijzelf en moet maar afwach
ten of het in de tijd past. Vóór de
hits van 'Visite' en 'Maar ja' was er
een periode dat het wat moeilijker
voor harmonie door, zeker door de
samenzang, en dat werkt zo in op
het zieleleven van kinderen".
Zelf had Lenny Kuhr vanaf haar
tiende jaar gitaarlessen en trad op
tijdens ouderavonden van de mu
ziekschool. Er mocht dan ook iets
solistisch worden gedaan, maar al
leen gitaar vond ze niet spectacu
lair genoeg. Na een vakantie in Po
len zong ze een Pools volksliedje.
Haar stem klinkt nu nog trots èn
verbaasd: „Ik had een succes, joh,
ik stond er zelf van te kijken. Ik
STEPHANIE IN HILVERSUM
was heel brutaal op het toneel, als
contrast met het dagelijks leven,
waarin ik vrij verlegen was".
Al spoedig rijpte de wens om
zangeres te worden. Vanaf haar 17e
was ze alleen nog maar met muziek
bezig en via het Cabaret der Onbe
kenden in haar geboorteplaats en
het op 19-jarige leeftijd winnen van
het Eurovisie Songfestival in Ma
drid maakte zij een vliegende start.
Dat leidde onder meer tot een tour
nee door Frankrijk met George
Brassens, wat ze nog steeds als een
groot voorrecht beschouwt.
Ideaal
"Ik heb het idee dat al de dingen
die ik gedaan heb een basis gelegd
hebben voor hetgeen nog moet ko
men. Mijn ideaal is om een theater
programma te doen, puur als zan
geres. Maar dat kan alleen - daar
heb je het weer - als er plaatsucces
sen zijn geweest. In deze maat
schappij moet je eens in de zoveel
jaar een paar hits hebben. Ik hoop
dat er weer zo'n periode komt,
want dan heb ik zin om met vier of
vijf keien van muzikanten het po
dium op te gaan en gewoon lekker
muziek te brengen. Daar wil ik
naar toe groeien".
"Het belangrijkste voor mij is -
en dat probeer ik waar te maken -
dat watje zelf van binnen voelt ook
hoorbaar is in de muziek die je
brengt en zichtbaar is in je gedrag
in het dagelijks leven. Daar wil ik
een mooi geheel van maken. Het
wonder dat zich altijd voordoet als
ik op het toneel sta, is dat er reser
ves naar boven komen waar ik mij
zelf niet van bewust ben. Als ik
zing, voel ik iets over mij heen ko
men. Nu ik hier zit te praten, zou ik
niet weten waar ik dat vandaan
haal. Het is net of je je boven jezelf
uittilt".
"Dat voel je niet alleen, het is een
wisselwerking met het publiek,
een soort telepathie misschien. Het
is als een spiraal die met een enor
me vaart ineens omhoog gaat. Dat
zijn de wonderen die zich voor
doen in het artiestenvak. Ik vind
mezelf gewoon puur zangeres en
dat wil ik ook blijven. Voor de rest
heb ik geen ambities. Ik wil emo
ties bij de mensen losmaken of in
elk geval zorgen dat er iets met hen
gebeurt, wat niet gebeurd zou zijn
als ik daar niet had gestaan".
Lenny Kuhr: soort telepathie
MINISTER OPENT NIEUWE BEHUIZING HOLLAND FESTIVAL
AMSTERDAM ANP) - Het was gis
teren rond het middaguur even
feest op het Kleine-Gartmanplant-
soen in Amsterdam. Voor de nieu
we behuizing van het Holland Fes
tival (HF) naast het City-theater
speelde een orkest en stond drom-
medaris Zorba, één van de hoofd
rolspelers van de voorstelling 'Spi
noza en Vermeer' die minister
Brinkman verraste met twee toe
gangskaarten
De bewindsman verrichtte de
opening met een korte toespraak,
waarin hij liet weten dat het Hol
land Festival weliswaar op hem
kan rekenen bij het organiseren
van de jaarlijkse culturele mani
festatie; men moet echter ook op
zoek gaan naar financiële steun bij
het bedrijfsleven.
Hij vond overigens dat het Hol
land Festival in een zonnige situa
tie verkeerde. „Wees er van over
tuigd dat, voorzover ik de begro
ting voor 1987 mag voorbereiden,
de lijn ten opzichte van het Holland
Festival ook in dat jaar zal worden
voortgezet", aldus minister Brink
man. (foto GPD)
1(2) Wonderful world -
Sam Cooke
2 1) A different corner -
George Michael
3(3) Live to tell - Madon-
4(6) Rock me Amadeus -
Falco
5 (10) Bad boy - Miami
Sound Machine
6(7) Dictator - Centerfold
7(4) Living doll - Cliff Ri
chard en The Young
Ones
8 5) A kind of magic -
Queen
9 (14) Quiet eyes - Golden
Earring
10 (13) lederen doet het - Ro
bert Long
11 (11) A love bizarre - Shei
la
12 8) Kiss - Prince and
The Revolution
13 (18) Your love - The Out
field
14 (17) Ther'll be sad songs -
Billy Ocean
15 9) Reach - Gerard Jo-
ling
16 (16) All the things she
said - Simple Minds
17 (24) Sledgehammer - Pe
ter Gabriel
18 (12) Don't you want my
love - Nicole
19 (23) You gotta be mine -
Novo Band
20 (27) Have you ever had it
blue - Style Council
21 But were my love -
Rene Shuman
22 (21) Alles heeft ritme -
Frizzle Sizzle
23 What have you done
for me lately - Janet
Jackson
24 J'aime la vie - Sand
ra Kim
25 (26) One step - Kissing
the Pink
26 (29) Hello Darlin - Tippa
Irie
27 (38) Right between ther
eyes - Wax
28 (32) Prisoner of love -
Millie Scott
29 (33) Stars - Hear'm Aid
30 Thought you were on
my side - Cock Robin
31 (15) Just buggin' - Whist
le
32 (37) You to me are every
thing - The Real
Thing
33 (34) The honeythief -
Hipsway
34 (20) Geil - Bruce en Bon
go
35 Look away - Big
Country
36 (19) Absolute beginners -
David Bowie
37 The finest - SOS
Band
38 Nou en of, love -
Frank en Mirella
39 That's what they say
about love - Flip
40 (22) Jeanny - Falco
Stichting Ned. Top 40
HILVERSUM - Prinses Stephanie van Monaco is gisteren per vliegtuig
naar ons land gekomen om in Hilversum opnamen te maken voor het
Veronica-popprogramma Count Down, waarin zij zaterdag haar single
'Irresistible' ten gehore zal brengen. Op dezelfde dag is zij ook le beluiste
ren in het NCRV-radioprogramma 'Tussenuur' met presentator Jaap de
Groot als interviewer. Op de foto krijgt prinses Stephanie door hem een
grote bos bloemen in de handen gedrukt. «foto anpi
POP/ART - beeldende kunst
tien Nederlandse popmuzikanten, V
m 31 mei. De Waag, Aalmarkt 21, Lei
den. Geopend ma. t/m vr. van 12-18
uur, do. ook tot 21 uur, za. van 10-17
LEIDEN - Twee gebeurtenissen
op pop-gebied tijdens het afgelo
pen pinksterweekeinde kregen
op deze pagina aandacht: 'The
Nits' traden op in het Leidse
Vrijetijdcentrum en 'Blue Mur
der' en 'Claw Boys Claw' namen
deel aan het jaarlijkse Pinkpop
festival in Geleen. Het toeval wil
dat een aantal leden van deze Ne
derlandse popgroepen ook verte
genwoordigd is op de tentoon
stelling POP/ART, die tot en met
31 mei in de Waag te bezichtigen
is.
POP/ART is geen terugblik op
een periode in de kunst van de
jaren zestig maar vestigt de aan
dacht op hedendaagse kunst en
wel op het werk van zogenaamde
dubbeltalenten, popmusici die
zich actief met beeldende kunst
bezighouden en beeldend kun
stenaars die popmuziek maken.
De eerste categorie, waartoe Her
man Brood en Fay Lovsky gere
kend kunnen worden, heeft hier
de overhand maar daarnaast
hebben Maarten Ploeg en Peter
Klashorst vooral naam gemaakt
in de kunstwereld. De vraag is
hoe verhouden popmuziek een
beeldende kunst zich bij deze
tien? De expositie en de speciaal
voor deze gelegenheid vervaar
digde vide videoprogramma pro
beren een antwoord op deze
vraag te geven
Hoewel het idee aardig is le
vert het beluisteren van de mu
ziek via de koptelefoon tijdens
het bekijken van het werk wei
nig inzicht in het bestaan van een
werkelijke reactie tussen beel
dende kunst en popmuziek.
Maarten Ploeg noemde één van
zijn getoonde schilderijen 'Blue
Murder' en Henk Hofstede, die
zijn stempel duidelijk drukt op
The Nits, exposeert een schilde
rij 'Omsk' genaamd naar de ge
lijknamige lp of misschien an
dersom maar dit zijn slechts op
pervlakkige overeenkomsten
Een duidelijke relatie tussen bei
de media ontstaat bij Fay Lovsky
die zowel voor haar muziekcom
posities als voor haar beeldend
werk hulp inroept van de com
puter; zij werkt met getallen in
plaats van noten en vlakken en
kleuraccenten in haar krijtteke
ningen worden vertaald in een
computerbeeld dat steeds in een
gekleurde en zwart-wit versie
geëxposeerd wordt.
Herman Brood laat zich in zijn
verrassende werk inspireren
door film, televisie en de popcul
tuur. Evenals Peter Klashorst is
Broods houding in het werk en
in het algemeen tegelijk kritisch
en onorthodox. In 'Home is whe
re my video is' spreekt Brood
een duidelijk negatief oordeel uit
over mensen met dit grote schil
derij in gemengde techniek dat
een stilgezet televisie beeld moet
benaderen. Behalve het curieuze
instrument van Pjotr van Moock.
de 'Electroon' exposeert deze
musicus/schilder een aantal doe
ken waarin hij een wrang beeld
schept van menselijke gevoelens
en ervaringen. Zijn typerende fi
guren met driehoekige hoofden
relativeren ondermeer de hang
naar geluk.
De grafische kant in dit geheel
wordt belicht door het werk van
Peter te Bos die evenals de heftig
en expressief schilderende Ma-
rius Schrader speelt bij 'Claw
Boys Claw' Een directer ver
band tussen kunst en muziek be
staat er bij Peter Zegveld die
voor zijn installaties geluid als
belangrijk uitgangspunt neemt.
Onder een grote, gemeen
schappelijke noemer zijn in De
Waag zeer uiteenlopende soorten
werk bijeengebracht; naast werk
dat tamelijk zwaar op de hand is
(Van Moock, Schrader) brengt
het kleurrijke figuratieve en se-
mi-abstracte werk van Henk
Hofstede en de cartoonachtige
dagboekschetsen van The Lau
een plezierig tegenwicht. Peter
Klashorst gaat in zijn werk veel
minder uit van traditionele schil
derkunstige opvattingen dan bij
voorbeeld Maarten Ploeg - alles
bij elkaar levert een zeer ruim ge
nomen thema, popmuziek en
beeldende kunst een aardige, ge
varieerde expositie op, waarin
het beeldend werk wel degelijk
een eigen rol opeist. Pop en beel
dende kunst zijn overgclijkbare
grootheden en dubbeltalent be
tekent niet altijd dat vanuit een
zelfde gedachte in verschillende
media gewerkt wordt Bij de
meeste deelnemers ligt de priori
teit vooral bij de muziek - niet
voor niets staat POP vooraan in
deze expositie POP/ART.
NANCY STOOP
'Ons Lowietjc heeft een engel gezien'
van en door Bavo Galama en Titus
Tiel Groenestege, 'Frisse Jongens'.
Regie: Adelheid Roosen. Gezien op
20 mei in de Leidse Schouwburg.
LEIDEN - Een handige acteer-
techniek, een eigenzinnige hu
mor, een geraffineerde verhaal
constructie en een perfect gevoel
voor timing: dat zijn een paar we
zenlijke kenmerken van de
werkwijze van het duo 'Frisse
Jongens'. Eigenlijk is dit het
vierde programma, dat Bavo Ga
lama en Titus Tiel Groenestege
onder deze naam uitbrengen.
Maar 'Ons Lowietje heeft een en
gel gezien' is vooral de opvolger
van Anton Huyg komt nooit
meer thuis', dat een absolute
doorbraak betekende en hun een
vooraanstaande positie in de we
reld van cabaret en kleinkunst
opleverde.
Met grote belangstelling werd
daarom naar dit programma uit
gekeken, dat door verschillende
omstandigheden van persoonlij
ke aard met de nodige vertraging
tot stand is gekomen. Het nieu
we programma stelt in vele op
zichten niet teleur. Er is weer een
ingewikkelde verhaalconstructie
vol onverwachte gebeurtenissen,
waarbij verschillende duo's be
trokken raken. Zo zijn er twee
buurmannen, twee broers en een
speurdersduo. die ook onderling
weer via technisch knap opgezet
te scènes met elkaar te maken
krijgen. Zelfs woordspelingen,
die op zich nogal flauw zijn, krij
gen door een uitgekiende dose
ring en timing een soort meer
waarde.
In het programmaboekje ge
ven de 'Frisse Jongens' aan. dat
voor hen de kracht van het thea
ter "in de onbegrensde mogelijk
heden van de suggestie" ligt
Schijnbaar moeiteloos neemt dit
duo je mee naar hun fantasiewe
reld. waarin dit keer het thema
van de dood - meestal op een
luchte manier - de hoofdrol
speelt. Dat effect bereiken zij
vrijwel uitsluitend door hun
doeltreffende acteertechniek.
Met behulp van slechts wat kle
dingstukken en accessoires ont
staan verschillende types. Ver
der is het toneel op een zitele-
ment na leeg, geeft de belichting
een indicatie voor de plaats van
handeling en wordt van rekwi
sieten nauwelijks gebruik ge
maakt
Toch haalt dit nieuwe pro
gramma nog niet het niveau van
het vorige. Met name na de pauze
'pakt' de verhaallijn niet meer zo
goed, omdat de constructie dan
geen verrassingen meer brengt
Het einde komt wat abrupt en is
niet van dien aard, dat alle stuk
jes op hun plaats lijken te vallen.
Vooral jammer is het. dat de ge
daantewisselingen nu steeds
achter de gordijnen plaatsvin
den. In het vorige programma
was het juist zo kostelijk om te
zien. hoe de vertelniveaus 'naad
loos' in elkaar overgingen, de
motoriek van twee oudere heren
sloeg ineens om m de flftaênde
bewegingen van twee jonge
mensen, en omgekeerd.
Er is dus kwaliteitsverschil
maar niet van dien aard. dat 'Ons
Lowietje heeft een engel gezien'
teleur zou stellen. Het is ook
goed, alleen iets minder. Mis
schien moet de voorstelling zich
nog wat meer ontwikkelen
WIJNAND ZEILSTRA
