1 Een uit de hand gelopen hobby Schoolzwemmen is niet langer vanzelfsprekend Leids echtpaar geeft cursussen Zweeds in Uppsala ZATERDAG 10 MEI 1986 PAGINA 25 Bij Jan-Gunnar Agren en Nelleke 9 i 1 1 leiden die zich tijdens de zomer- 1 v maanden enigszins meester willen maken van de Zweedse taal Agren en Dorrestijn zijn sinds 1977 sa- dOOr Adriaan BrandGnburg men verantwoordelijk voor de 'Interna tional Summer Session', die gewoonte getrouw in de universiteitsgebouwen van Uppsala wordt gegeven. Dit jaar kunnen zij rekenen op een record aantal deelnemers. Verdeeld over de diverse groepen zullen in totaal een kleine 300 cursisten zich melden, afkomstig uit alle windstreken. Uit Nederland worden dertien cursisten verwacht. De groeiende belangstelling voor de Zweedse taal wekt bij Nelleke Dorres tijn geen verbazing. Zij zegt daarover: "Het aantal Zweden-fanaten neemt nog steeds toe, zeker in Nederland. Het is niet alleen dat grappige taaltje dat de mensen boeit, of het fraaie landschap, maar ook het politieke- en sociale sys teem. Mensen zien Zweden nog altijd als een lief kabouterlandje, ook al is dat sinds de moord op Palme misschien wel iets veranderd". Een tweede belangrijke groep wordt volgens Dorrestijn gevormd door stu denten, afkomstig van diverse universi teiten. Dorrestijn: "Het volgen van een talenstudie is momenteel erg in trek. Bo vendien levert de studie voor studenten soms extra studiepunten op". Assistentie In 1968 nam Agren de leiding van de 'session' over van een Engelse professor die de cursus in 1963 op poten had gezet. In 1977 kreeg de Zweed assistentie van Nelleke Dorrestijn. In dat jaar vertrok de studente pedagogie aan de Leidse uni versiteit zelf naar het noorden om de cursus te volgen. "Ik wilde alleen op vakantie en mijn tijd nuttig besteden. Zweden trok mij altijd al aan", licht ze haar besluit van destijds toe. In plaats van een paar weken bleef ze echter enkele jaren weg. Van het een kwam het ander. Pas in 1980 keerde zij naar Leiden terug, met in haar kielzog Jan-Gunnar Agren met wie zij tussen tijds in het huwelijksbootje was gestapt. Heimwee naar Leiden deed haar uitein delijk terugkeren. "Ik ben aan Leiden verknocht. Ik voel mij hier het meest thuis". Dorrestijn, die dit jaar haar studie aan de Leidse universiteit alsnog hoopt af te ronden, beseft dat Leiden als hoofd kwartier bepaalde nadelen met zich meebrengt. "Maar", zegt zij, "Leiden ligt vrij centraal in Europa. Wij brengen veel bezoeken aan buitenlandse universitei ten. Hier zitten wij op twintig minuten van Schiphol. Ideaal voor een goede ver binding. Dat is weer een**groot voor deel". Ook Agren, tot voor kort nog werk zaam bij de universiteit van Utrecht, voelt zich thuis in zijn nieuwe woon plaats. "Ik pas mij overal gemakkelijk aan. Je kunt hier naar de schouwburg, de bioscoop, ik hou van het water, dus in Leiden zit ik wel goed. En", lacht hij, "ik heb in Linnaeus natuurlijk een goed voorbeeld. Ook hem beviel het hier". Sinds haar huwelijk houdt Nelleke Dorrestijn zich volledig bezig met de ad ministratie. Behalve het inschrijven en selecteren van de deelnemers, betekent dit verder het regelen van huisvesting, eten en excursies. Agren legt zich vooral toe op het samenstellen van het lesmate riaal. "Alles bij elkaar is het heel wat werk. Je zou kunnen zeggen dat onze hobby een tikkeltje uit de hand is gelo pen. Maar we vinden het allebei erg leuk. En de contacten die je er aan over houdt zijn natuurlijk geweldig". Internationaal Nadat Agren de touwtjes van de 'ses sion' had overgenomen, heeft de cursus een meer internationaal karakter gekre gen. Voor die tijd waren de lessen slechts bedoeld voor Amerikaanse stu denten die Zweden wilden bezoeken. Agren ging uiteindelijk zelf de boer op. Het schoolzwemmen verdrinkt. Onder die alarmerende titel werden onlangs in Amersfoort de resultaten gepresenteerd van een landelijk onderzoek naar de zwemvaardigheid van de Nederlandse basisscholier. Uit het onderzoek, op touw gezet door de Stichting ter Bevordering van het Bad- en Zwemwezen en de Koninklijke Vereniging van Leraren en Onderwijzers in de Lichamelijke Opvoeding, kwam naar voren dat op het ogenblik ongeveer één op de vier 9-jarigen in Nederland de zwemkunst niet machtig is. In de grote steden is die verhouding on gunstiger en kan bijna de helft van de 9-jarigen niet zwemmen. Nog triester is het gesteld met de kinderen uit de so ciaal zwakke milieus, de etnische min derheden en bij het bijzonder onderwijs waar gemiddeld zo'n zeventig procent zich niet in het water kan redden. Terwijl het schoolzwemmen tot voor enkele jaren als een vanzelfsprekend on derdeel op het lesprogramma van de la gere school werd gezet - immers, de zwemkunst beheersen is van levensbe lang in dit waterrijke land - brokkelt d ie vanzelfsprekendheid als gevolg van be zuinigingsoperaties steeds verder af. Schoolzwemmen drukt in de meeste ge vallen op de gemeentelijke onderwijsbe groting. De verminderde financiële arm slag van de gemeenten heeft in de afge lopen jaren ook z'n weerslag gehad op het schoolzwemmen. Signalen Volgens de inspecteur jeugdvolksge- zondheid van het ministerie van wvc, F.Wafelbakker, komen er steeds meer signalen van schoolartsendiensten dat de mogelijkheden voor het schoolzwem men verdwijnen of duidelijk worden aangetast. Schoolzwemmen wordt door steeds meer gemeenten beschouwd als een bezuinigingspost. En daarvan wor den vooral kinderen uit sociaal zwakke milieus de dupe. Weliswaar bestaat er zoiets als een onderwijsvoorrangsbeleid, bedoeld om speciale aandacht te schen ken aan kinderen in achterstandsitua ties, maar dat beleid is voornamelijk ge richt op het vergroten van kennis. Vol gens de samenstellers van het rapport 'Schoolzwemmen verdrinkt' zou het voorrangsbeleid ook moeten gelden voor het bestrijden van de achterstand in motorische ontwikkeling. Dit betekent een duidelijke steun in de rug van de georganiseerde leerkrach ten in de lichamelijke opvoeding die al jarenlang fel van leer trekken tegen het afbraakbeleid van het ministerie van on derwijs ten aanzien van het vak lichame lijke opvoeding. Vakonderwijs op de ba sisschool wordt steeds meer een uitzon dering, terwijl in het voortgezet onder wijs steeds meer uren lichamelijke oefe ning verdwijnen. Omdat het school zwemmen in het verlengde ligt van de lichamelijke oefening nemen de 'motori sche problemen' alleen maar toe. Wrang is het te merken dat er bij de overheid danig langs elkaar heen wordt gewerkt. Want terwijl het ministerie van onderwijs de mogelijkheden voor licha melijke oefening inperkt komt staatsse Mogelijkheden voor schoolzwemmen worden onder druk van de bezuinigingen steeds geringer. cretaris Van der Reyden van wvc in zijn nota 'Vrije tijd, een visie' tot de conclu sie dat 'in het belang van de educatieve voorbereiding op de besteding van de vrije tijd besluiten en voornemens tot in perking van schoolactiviteiten, onder meer schoolzwemmen, teruggedraaid, respectievelijk teruggenomen moeten worden'. Leiden Wie de situatie ten aanzien van het schoolzwemmen in Leiden en omgeving in ogenschouw neemt, komt tot de con clusie dat er in deze contreien (nog) niet van een noodsituatie kan worden ge sproken. Leiden zelf krijgt van de onder zoekers een complimentje als één van de middelgrote steden in Nederland waai de graad van 'zwemdichtheid' onder 9 jarigen vrij hoog is, namelijk 87.1 pro cent. Van de vergelijkbare steden doet alleen Zwolle het beter met een percen tage van 92,3. Een willekeurige rondgang langs en kele gemeenten leert dat op het punt van schoolzwemmen vooral financiële pijn wordt geleden in kleinere plaatsen waar men niet beschikt over een eigen zwem bad. Kosten van vervoer en het huren van een bad tikken stevig aan. Gemeen ten die wel over een eigen zwembad be schikken hebben veel minder te maken met de post vervoer terwijl uit een oog punt van zwembadexploitatie niet on middellijk wordt gedacht aan het schrappen van de uren voor het school zwemmen. Dat laatste is wel gebeurd in Voorhout waar men enkele jaren geleden rigou reus het zwemmen van het programma van de vier lagere (nu basisscholen heeft afgevoerd. Voordien werd er ge zwommen in Lisse. Ter compensatie is het onderdeel lichamelijke oefening iets uitgebreid. Volgens woordvoerder Van Ruiten is de maatregel, die enkele tienduizenden guldens per jaar scheelt, in overleg met de schoolbesturen genomen. "De ver antwoordelijkheid voor het leren zwem men ligt nu bij de ouders en ach. er zijn in de naaste omgeving van Voorhout voldoende mogelijkheden om een zwemdiploma te halen". In Woubruggc. waar men ook niet over een zwembad beschikt, is geen sprake van beknibbelen op het school zwemmen. Wekelijks reizen de kinderen van de groepen 3 en 4 van de drie basis scholen (de vroegere klassen 1 en 2 van de lagere school) per bus naar Leider dorp voor een uurtje zwemonderricht. De desbetreffende ambtenaren melden dat het gemeentebestuur het school zwemmen dermate belangrijk vindt dat er niet over wordt gepiekerd om dit on derdeel van het programma te voeren. Alle kosten komen bovendien voor reke ning van de gemeente. Zo scheutig is men niet m Ter Aar, dat een zwembad deelt met de gemeenten Zevenhoven en Nieuwveen. De scholen worden geacht, via ouderbijdragen, voor vijftig procent bij te dragen in de kosten van het schoolzwemmen. "Dat is overi gens al jaren zo", zegt woordvoerder Vonk die beklemtoont dat het gemeen tebestuur nog altijd vasthoudt aan het principe dat de schoolkinderen de zwemkunst moeten machtig worden. Een kleine beperking *s de afgelopen ja ren wel doorgevoerd. In plaats van de klassen 1 tot en met 4 is het zwemmen nu slechts voorbehouden aan de kinde ren uit de eerste drie klassen. Besparing Een eveneens weinig betekenende in greep heeft de gemeente Alkemade toe gepast. De zwemgroepen' uit de klassen 1 t/m 3 zijn iets vergroot door samenvoe ging van sommige klassen. Al met al heeft dat een besparing opgeleverd van 30.000 gulden. Omdat Alkemade school kinderen uit Roelofarendsveen, Rijpwe- tering, Oud-Ade, Nieuwe Wetering en Oude Wetering herbergt die allemaal naar het zwembad in Roelofarendsveen moeten worden gebracht, tikken vooral de vervoerskosten stevig aan. Dat is niet zozeer een probleem in Noordwijk waar de kinderen terecht kunnen in het fraaie Bollenbad. Maar liefst alle klassen van de basisscholen kunnen een uur per week aan de slag voor het behalen van de diploma's A, B of C. De enige beperkingen die op grond van bezuinigingen zijn doorgevoerd be treffen het laten vervallen van de zwem lessen in enkele daartoe geschikte we ken (aansluitend of voorafgaand aan vakanties of weken waarin feestdagen vallen) In Alphen .^taat alleen voor de eer steklassers (3e groep basisonderwijs) schoolzwemmen op het programma: twee keer per week een half uur. In het recente verleden kwamen ook de twee de klassers aan bod, maar die faciliteit is bij cfe besparingsdrift gesneuveld. Vol gens woordvoerder Van Winsen is het schoolzwemmen in Alphen in tegenstel ling tot vroeger niet meer zozeer gericht op het behalen van een diploma alswel op het bewerkstelligen van zelfredzaam heid in het water. Diploma's halen is een verantwoorde lijkheid voor de ouders die voor het schoolzwemmen in Alphen overigens 75 gulden per jaar moeten neertellen. Van Winsen zegt dat het niet anders kan. "Ik ben het eens met de stelling van de on derzoekers dat er naast de geestelijke vorming meer aandacht aan de lichame lijke vorming moet worden besteed. Maar zolang de rijksoverheid daar geen geld voor beschikbaar stelt draaien de gemeenten er nu eenmaal voor op". En die gemeenten moeten ook maar zien dat ze het hoofd boven water hou den. BERT PAAUW cursisten met geheel andere achtergron den aan. Agren: "Rond de eeuwwisse ling zijn ontzettend veel Zweden naar Amerika geëmigreerd. Dat zie je nog steeds aan namen als Nilsson en Anders- son. Jongere generaties zijn nu geïnte resseerd in de taal van hun voorouders". Amerikanen vormen nog altijd een groot bestanddeel van het aantal cursisten dat zich jaarlijks aanmeldt. Al hebben de pe rikelen rond Libië ook op de cursus hun weerslag. Een aantal Amerikanen heeft zich inmiddels teruggetrokken. Vaste klanten Maar ook bedrijven die bepaalde ban den hebben met Zweden sturen hun 'af vaardigingen'. Volvo behoort tot een van de vaste klanten. "Niet zo vreemd na tuurlijk", verklaart Agren. "Alleen in Nederland zijn al 350 Zweedse bedrijven gevestigd. Veel vestigingen zijn erbij ge baat als de werknemers iets van de taal begrijpen". De leeftijden van de deelne mers varieren dan ook sterk. Dorrestijn: "De gemiddelde leeftijd is een jaar of dertig, maar je ziet je ook van achttien en van zestig. Het internationale karakter geeft de cursussen een extra dimensie, aldus Ag ren en Dorrestijn. Eenstemmig: "Het klinkt misschien een beetje idealistisch, maar we hebben Amerikanen en Russen rond de tafel gehad. Op deze manier kunnen wij misschien toch op een be scheiden schaal een kleine bijdrage leve ren aan de wereldvrede". Cursisten die afhaken kent het tweetal nauwelijks. In de regel blijft iedereen trouw en vallen er slechts traantjes bij het afscheid. Ook komen er steeds weer cursisten het jaar daarop terug. Om de lessen - zeker voor degenen die 'op herhaling' komen - aantrekkelijk te houden, past Agren het materiaal steeds weer aan. Er wordt in diverse groepen gewerkt (vorig jaar zo'n 25). waarbij een keuze kan worden gemaakt uit studies die variëren van vier tot tien weken. Hoewel er gebruik wordt gemaakt van de gebouwen van de universiteit van Uppsala, wordt de cursus niet door de Zweedse overheid gesubsidieerd. De deelnemers moeten de kosten dan ook, indien niet uit andere bronnen geld kan worden aangeboord, uit hun eigen zak betalen. "Er is wel eens een vraag ge steld in het Zweedse parlement over het uitblijven van subsidie. Maar het gaat daar net als in Nederland. Alvorens er een antwoord komt en er überhaupt geld beschikbaar wordt gesteld, zal daar nog heel wat tijd overheen gaan", ver moedt Dorrestijn. Lezing Behalve de administratie geeft zy jaar lijks ook een lezing over het rollenpa troon van man en vrouw. Zij vertelt: "Wat dat betreft zie je nog altijd grote verschillen tussen de Nederlanders en de Zweden. Zelfs bij mijn meest pro gressieve vrienden zie ik dingen waar van ik denk: dat is dus weer typisch Ne derlands. De Zweedse man is veel meer ingesteld op een verdeling van het huis houdelijke werk en de zorg over de kin deren. Wij doen ook alles altijd samen". Maar ook lof voor Nederland. "Het is hier natuurlyk wel veel gezelliger. En over het alcoholgebruik doet men hier ook niet zo moeilijk. Nee, Leiden blijft voorlopig de thuisbasis". Informatie: International Summer Ses sion, Mors weg 220, 2332 ET Leiden (071- 765339) Nelleke Dorrestijn en Jan-Gunnar Agren: "We zijn aan Leiden verknocht". Een lesgroep van de Het resultaat is dat nu jaarlijks zo'n der tig landen is vertegenwoordigd. "We hebben geloof ik zo'n beetje alle landen al gehad, van Ethiopië tot Rusland en van België tot Australië", zegt Dorres tijn, die elk jaar een kleine duizend aan vragen te verwerken krijgt. Het Zweeds behoort, zeker gezien de uitspraak, niet tot de gemakkelijkste ta len. Agren steekt niet onder stoelen of banken dat de cursus 'best pittig' is. Hij zegt: "Gemiddeld wordt er tijdens de cursus toch 300 uur aan Zweedse les ge geven. Dat is veel meer dan de meeste andere cursussen in een jaar kunnen bieden. Enig doorzettingsvermogen is dus wel vereist". De taallessen worden in de ochtend uren gegeven. De middagen worden mmer Session in Uppsala. (foto Wim Dijkmanl steevast ingeruimd om de deelnemers kennis te laten maken met de cultuur, gebruiken en gewoonten van het land. Op het programma prijken dan ook volksdansen, geschiedenislessen, een kookcursus en excursies. Agren heeft daar een duidelijke mening over: "Als je een vreemde taal goed wilt leren, moetje ook iets weten van het land". Omdat de universiteit van Uppsala haar naam heeft verbonden aan de cur sus, mag daaraan ook een zekere acade mische waarde worden toegekend. Ag ren en Dorrestijn kunnen een beroep doen op ongeveer 20 gekwalificeerde do centen. "Een trouw korps", aldus het tweetal. Behalve 'Zweden-fanaten' en studen ten melden zich jaarlijks ook diverse Nog enkele dagen, en het Leidse echtpaar Nelleke Dorrestijn en Jan-Gunnar Agren reist weer af naar Uppsala, waar het iedere zomer cursussen Zweeds geeft aan ieder die er maar belang in stelt. Jaarlijks meldt zich bij hen een internationaal gezelschap dat varieert van Volvo-werknemers tot zomaar Zweden-fanaten. "Je zou kunnen zeggen dat onze hobby een tikkeltje uit de hand is gelopen".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1986 | | pagina 25