'Niet alleen actief
voor minderheden'
Oostenrijk vreest
nadelig Waldlieim-
effect op toerisme
Moluks aspirant-kamerlid Lilipaly:
'We proberen ze te laten voelen wat discriminatie is'
Achtergrond
De Ruiter
weigerde
cheque van
dopersen
VRIJDAG. 2 MEI 1986
PAGINA 17
Interview
MIDDELBURG - „Nederland is een vlak, overzichtelijk land. Dat willen de mensen
zo houden en daarom stoppen ze alles en iedereen zoveel mogelijk in hokjes. De
mensen drukken mij als Molukker in het minderhedenvakje, maar dat is niet te
recht: ik ben kandidaat-kamerlid voor de PvdA en daar ligt mijn eerste loyaliteit. Ik
zal mij zeker inzetten voor hun belangen, maar in overleg met de fractie hoop ik mij
na de verkiezingen met meer dingen bezig te houden dan minderheden alleen."
Dat antwoordt J.J. Lilipaly uit
Middelburg op de vraag wat zijn
aandachtspunten zullen zijn als
hij in mei wordt gekozen tot lid
van de Tweede Kamer. De kans
dat dit gebeurt, is vrijwel hon
derd procent: hij staat achter
fractievoorzitter Den Uyl op de
tweede plaats van de PvdA-kan-
didatenlijst van het gewest Zee
land. De 42-jarige Molukse Ne
derlander staat hiermee op de
nominatie de eerste vertegen
woordiger van een etnische min
derheid te worden die na de
Tweede Wereldoorlog in de
Tweede Kamer komt.
door
Gert van Wijland/ANP
Lilipaly spreekt de suggestie
tegen dat Zeeland hem om zijn
afkomst kandidaat zou hebben
gesteld. „Dat zou niet goed zijn:
eerst moetje kijken naar de func
tie-eisen en dan ga je kijken of er
bepaalde bevolkingsgroepen on
dervertegenwoordigd zijn in die
functie". Ervan uitgaande dat de
Kamer een weerspiegeling moet
zijn van de maatschappij, dringt
zich de conclusie op dat een in
haalrace voor minderheden geen
overbodige luxe zou zijn. „Voor
vrouwen is die inmiddels enig
zins op gang gekomen maar ook
zij hebben nog een achterstand".
Onderwijs
Als vice-voorzitter van het In
spraak Orgaan Welzijn Moluk-
kers is Lilipaly betrokken bij het
wel en wee van de Molukse ge
meenschap in Nederland. Zoals
gezegd wil hij zijn functioneren
in de Kamer echter zoveel moge
lijk scheiden van zijn afkomst en
daarom zal hij zich niet automa
tisch tot minderhedenspecialist
van de fractie laten 'kronen'. Op
het ogenblik is hij werkzaam als
onderwijsinspecteur, zodat hij
ook op dit terrein zijn zegje
hoopt te kunnen doen. Verder
gaat zijn interesse uit naar sport
zaken en werkgelegenheid.
Wel verwacht Lilipaly dat zijn
kamerlidmaatschap positief zal
doorwerken in de Molukse we
reld. „Ik vind het belangrijk te la
ten zien dat ook minderheden
kunnen doordringen in functies
die als belangrijk worden aange
merkt. Dat bevordert het zelfbe
wustzijn", zegt hij.
Aan de andere kant zijn er on
getwijfeld ook mensen die zeg
gen: Nederland is een blank
land, dat willen we zo houden en
daarom heeft een Molukker niets
te maken in de Kamer, aldus Lili
paly. Op deze manier zou zijn
verschijning ook averechts kun
nen werken. Met dergelijke voor
oordelen is hij in het verleden va
ker geconfronteerd. Op zijn kan
didatuur heeft hij echter alleen
nog maar positieve reacties ge
had.
Lilipaly is zich ervan bewust
dat alle Molukse ogen op hem ge
richt zullen zijn na de verkiezin
gen. Ook realiseert hij zich dat de
Molukkers veel van hem ver
wachten en dat hij niet altijd aan
die verwachting zal kunnen vol
doen. Toch is hij niet bang dat hij
van hen zal vervreemden. Hij zal
in voorkomende gevallen zijn
verbondenheid met de minder
heden niet onder stoelen of ban
ken steken, maar hij zegt ook na
drukkelijk: „Natuurlijk zal ik me
soms bij beslissingen van de
meerderheid moeten/neerleggen.
Dat zal ik loyaal doen. Ik heb me
verbonden aan de PvdA en zal
het verkiezingsprogramma uit
voeren, ook als ik het daar niet
altijd mee eens ben. Ik hoop dat
te kunnen uitleggen aan de Mo
lukse gemeenschap in Neder
land, ik heb als ambtenaar eerder
in die positie gezeten".
Gijzelingen
In 1975 gijzelden Molukkers
een aantal passagiers in een trein
bij Wijster en hielden zij enige
tijd mensen vast in het Indonesi
sche consulaat-generaal in Am
sterdam. In 1977 volgden een
treinkaping bij De Punt en de
gijzeling van schoolkinderen in
Bovensmilde. Als een eventuele
PvdA-premier na de verkiezin
gen te maken krijgt met nieuwe
Molukse acties zal Lilipaly moe
ten kiezen: mocht de regering
besluiten acties gewelddadig te
beëindigen, zal hij zich daar bij
neerleggen, zo laat hij weten.
Het optreden van de regering
tijdens de treinkaping bij De
Punt (deze eindigde door bestor
ming van de trein) heeft Lilipaly
betreurd, maar hij zou in een ver
gelijkbare situatie niet opstap
pen als kamerlid: „Ik ben tegen
alle vormen van geweld, maar zal
me neerleggen bij een rechtma
tig genomen beslissing", zegt hij.
Zijn keuze voor de Partij van de
Arbeid heeft overigens de nodige
voeten in de aarde gehad. Tot
voor twee jaar was Lilipaly lid
van de PPR. De stap naar de
PvdA werd bemoeilijkt door
enig oud zeer. Onder de sociaal
democratische voorman Drees
kwam de voor de Molukkers zo
Lilipaly: zelfbewustzijn
pijnlijke dekolonalisatie van In
donesië tot stand en onder de so
ciaal-democraat Den Uyl werd
de treinkaping van 1977 geweld
dadig beëindigd. Daarbij komt
nog dat de Molukkers zich van
oudsher meer thuis voelen bij de
confessionele partijen. Pas toen
Lilipaly vorig jaar zag dat het
overleg tussen PvdA en Moluk
kers wat soepeler verliep en dat
beide 'partijen' meer respect en
begrip voor elkaar kregen, werd
hij PvdA-lid. „Gezien mijn posi
tie als vice-voorzitter was dit eer
der nauwelijks mogelijk", aldus
Lilipaly.
Ook het overleg tussen de re
gering en de Molukse gemeen
schap is de laatste tijd verbeterd;
een teken van respect, zo merkt
hij op.
Werkloosheid
Dat neemt echter niet weg dat
er nog veel problemen op te los
sen zijn. „De werkloosheid onder
Molukkers bijvoorbeeld is ex
treem hoog: zeventig procent
heeft geen betaalde baan". Ver
der is de kwestie van het ontslag
uit militaire dienst in 1951 nog
steeds niet geregeld. De eerste
generatie Molukkers in Neder
land wacht nog steeds op eerher
stel, aldus Lilipaly.
Over de belangrijkste aanlei
ding voor de gijzelingsacties, het
verwezenlijken van een onafhan
kelijke Republik Maluku Salatan
(RMS), laat Lilipaly zich slechts
zeer voorzichtig uit. „De meeste
Molukkers die naar Nederland
kwamen, waren aanhangers van
deze zogenoemde RMS-gedach-
te. Belangrijker is echter wat de
mensen op de Molukken er zelf
van vinden. Zij zullen moeten
kiezen wat ze willen. Ik kan
slechts constateren dat de situa
tie op de eilanden niet rooskleu
rig is en dat de mensen er onte
vreden zijn."
Anne Frankstichting gaat met lesmateriaal langs in het onderwijs
AMSTERDAM - En weer stroomt er een
bus toeristen uit het Verre Oosten leeg om
de nauwe trappen te beklimmen, de wegge
schoven boekenkast te passeren en zich op
de foto te laten zetten naast een bronzen
kopje van Anne Frank. Intussen wordt in
het Amsterdamse gemeentehuis een raads
lid van de Centrumpartij beëdigd. „Zo
waarlijk helpe mij God almachtig", klonk
het afgelopen dinsdag in vijf gemeenten uit
de monden van gekozen volksvertegen
woordigers met twijfelachtige opvattingen
over mensen met een niet-Nederlands pas
poort of uiterlijk.
door
Ben Rogmans
Het is inmiddels mei, de maand van de
inval, de bevrijding, de dodenherdenking.
De Anne Frankstichting is het hele jaar aan
het strijden tegen racisme. Niet alleen van
dat hele grote, zware, zoals in de Tweede
Wereldoorlog, maar ook van dat kleine, al
ledaagse. Bijvoorbeeld op scholen, onder
jongeren, van wie er dagelijks honderden
langskomen om te kijken naar het Achter
huis van Anne Frank.
Neemt het'racisme onder scholieren toe?
„Ja, het neemt toe. Er zijn groepen leerlin
gen die vooroordelen over mensen van een
ander ras hebben. Maar zo erg als ons pas
nog werd verteld door twee wetenschappe
lijke onderzoekers, is het niet. We vonden
de vragen van die onderzoekers erg sugges
tief. Ze lokten bijna provocerende, harde
antwoorden uit".
Ankie Duin van de afdeling vorming en
onderwijs van de Anne Frank Stichting:
„We willen niet bij elke racistische opmer
king roepen dat het automatisch op een
nieuw Auschwitz uitloopt. Jongeren pesten
elkaar. De een heeft een bril, de ander rood
haar, de derde is zwart. Kinderen pakken
elkaar op hun zwakke plekken. Het ver
schil is echter dat dat zwarte kind op straat
en elders ook al te horen krijgt dat het onge
wenst is".
Haar collega Dries van der Vlerk: „Als je
een klas hebt met 'stevige opvattingen' (hij
bedoelt: vooroordelen), heefj het weinig zin
om meteen met de zware term racisme aan
te komen. We proberen de leerlingen dan
zelf te laten voelen hoe het is om gediscri
mineerd te worden. Op een lhno-school la
ten we ze een bandje horen waarop een
buurtbewoner allerlei negatieve vooroorde
len over die leerlingen uit. Dan stappen we
langzaam over naar discriminatie op grond
van ras. In het lesmateriaal dat we hebben,
zit een videoband met buitenlandse kinde-
Zondebok
Ankie Duin: „We proberen te zoeken naar
dingen die dicht bij de leerlingen staan. De
kleine dingen. We proberen duidelijk te
maken dat het in de jaren dertig in Europa
ook met kleine dingen is begonnen, het zoe
ken naar een zondebok voor de economi
sche problemen, het isoleren van groepen
De Anne Frankstichting vindt dat alle
scholen een eigen anti-racismebeleid moe
ten voeren. De schoolleiding jnoet in over
leg met bestuur en docenten met een ver
klaring komen waarin racisme en discrimi
natie worden afgekeurd, en met maatrege
len om dat tegen te gaan. Een heel klein
beginnetje zou kunnen zijn het opnemen
van een bepaling in het schoolreglement,
die racistische opmerkingen verbiedt.
Tot nu toe heeft de helft van de Neder
landse scholen wel eens contact opgeno
men met de stichting en om lesmateriaal
gevraagd. Maar vaak gaat het daarbij om
docenten die dat op eigen initiatief doen.
Ze proberen in hun eigen lessen (gods
dienst, maatschappijleer, geschiedenis) iets
over racisme en discriminatie te vertellen.
Dat soort persoonlijke acties blijft binnen
de scholen vaak een beetje in de lucht han
gen. Vandaar dat de Anne Frankstichting
de laatste tijd alle betrokkenen in het on
derwijs actiever is gaan benaderen. De mi
nister €jn zijn ambtenaren, de schoolbestu
ren, de directeuren en de docenten.
Toch blijkt het vaak moeilijk om vaste
voët aan de grond te krijgen. Veel scholen
zien geen aanleiding om over racisme te
praten omdat ze geen buitenlandse leerlin
gen hebben: volledig 'blanke' scholen die
denken dat ze niks te maken hebben met
discriminatie. Maar misschien moeten ze
hun eigen beleid bij het aannemen van leer
lingen eens kritisch doorlichten.
Of de boeken die bij aardrijkskunde en
geschiedenis worden gebruikt: „Opmars
van de Turkse veroveraars. Gelukkig ko
men ze niet verder dan Poitiers". „Neder
landse overwinning op de inboorlingen op
Java". Onze zeehelden heten in andere lan
den rovers. En andersom. Dries van der
Vlerk: „Dan staat er: Columbus ontdekt
Amerika. Maar niet wat dat voor de india
nen betekende. Er werden allerlei ziektes
door onze voorvaderen naar het nieuwe
land gebracht. Drank. Vuurwapens. Wist je
trouwens dat de aan indianen toegeschre
ven gewoonte om gevangenen te scalperen
door de Fransen is uitgevonden?"
WENEN - Vier dagen lang hadden
de Oostenrijkers iets anders om
over te praten: de kernramp in
Tsjernobil. Maar de wolk radio-ac
tiviteit dreef over en de kinderen
en zwangere vrouwen in Kamten
mochten weer naar buiten. En daar
hing weer die donkere wolk, die
even vergeten was: Kurt Wald-
heim.
Die wolk drijft niet over. Zondag
gaan de Oostenrijkers onder het
kritische oog van de hele wereld
naar de stembus om een nieuwe
president te kiezen. In Wenen is
geen hotelkamer meer vrij, de klei
ne persstaf van de regering maakt
overuren.
Zondag zit het erop, hoopt Oos
tenrijk. Maar de kans dat Kurt
Waldheim of zijn tegenspeler, de
sociaal-democraat Kurt Steyrer de
noodzakelijke absolute meerder
heid haalt is twijfelachtig. Komt
geen van beiden boven de 50 pro
cent, dan begint het circus op-
De kandidaten en hun helpers
zullen nog een maand spitsroeden
moeten lopen. Begin juni valt dan
de beslissing wie de volgende zes
jaar het staatshoofd van Oostenrijk
zal zijn. Waldheim, de kandidaat
met het bruine verleden, die moge
lijk niet eens de VS in mag of de
grijzende, rustige specialist Stey
rer, die geprobeerd heeft de strijd
zo netjes mogelijk te houden.
Een ongewoon harde en lange
verkiezingsstrijd zit er voorlopig
op. Steyrer en Waldheim hebben
bijna 1000 verkiezingstoespraken
gehouden. Aan zakelijke argumen
ten zijn ze nauwelijks toegekomen.
Waldheim probeerde keer op keer
duidelijk te maken dat er „aan
mijn handen geen bloed kleeft", en
dat hij de enige is die het aanzien
van Oostenrijk weer kan opvijze
len. „De man die door de wereld
wordt vertrouwd", heette het op de
plakkaten.
Maar naarmate zijn schimmige
verleden duidelijker werd, ver
trouwt de wereld hem steeds min
der. Overtuigd heeft Waldheim de
mensen die hem wantrouwen, niet.
Daarvoor was zijn verweer steeds
te vaag. Vragen beantwoordde hij
met tegenvragen. Verwijten over
zijn SA-verleden, pareerde hij met
antwoorden die hem bijna een ver
zetsheld maakten. Bewijzen dat hij
voor de oorlog met paard en al lid
was van de SA zijn vervalst, zegt
Waldheim.
Getuigen
Hij is waarschijnlijk de enige die
dat nog gelooft. Iedereen wist dat
er op de Balkan over en weer
wreedheden werden begaan, de
Wehrmacht-officier Kurt Wald
heim, gestationneerd op de Bal
kan, hoorde er dit jaar voor het
eerst van.
De Israëlische filmproducent Mi
chael Thai spoorde twee joden op
die getuigden dat zij in 1944 Wald
heim in een concentratiekamp
hebben meegemaakt. Zij zouden
onder toeziend oog van Wehr
macht-officier Waldheim zijn ge
slagen. Waldheims woordvoerder
Christian wees zonder de inhoud
van de interviews te kennen, de ge
tuigenissen als 'leugen' van de
hand.
Kandidaten
Wien, Welt, Waldheim, zeggen
zijn aanhangers. Dat klopt: Wenen
en de wereld praten over Wald
heim. Maar erg positief is het alle
maal niet. Waldheims tegenstander
Kurt Steyrer heeft steeds gepro
beerd zakelijk te blijven, maar hij
was toch de meeste tijd van zijn
verkiezingstoespraken kwijt aan
het uitleggen waarom hij niet wil
de reageren op weer nieuwe aantij
gingen aan het adres van zijn te
genstander. Aan zijn eigen ideeën
kwam hij nauwelijks toe.
door
Hans Hoogendijk
Behalve deze twèe vertegen-"
woordigers van de grote partijen,
dingen nog twee kandidaten naar
het ambt dat Rudolf Kirchschlager
twaalf jaar heeft bekleed. Het zijn
de Groene kandidaat Freda Messi-
ner-Blau en de zelfs voor Oosten
rijkse berippen extreem-rechtse
'nationalist' Otto Scrinzi.
Zondag mogen 5,5 miljoen stem
gerechtigde Oostenrijkers bepalen
wie het wordt In vier van de tien
Oostenrijkse deelstaten - Steierr
mark, Kamten, Tirol en Voralberg
- bestaat stemplicht. Omdat de
Oostenrijkers de dag van de arbeid
vieren en vrijdag snipperen, is de
verwachting dat de opkomst vrij
laag zal zijn. Stemrecht hebben alle
Oostenrijkers vanaf hun negen
tiende jaar.
In de eerste ronde is de absolute
meerderheid noodzakelijk om pre
sident te worden. Lukt dat niet
dan volgt binnen maximaal 35 da
gen een tweede ronde tussen de
twee kandidaten met de meeste
aanhang. Ondanks de verhitte ver
kiezingsstrijd wijzen de verkie-
zingsonderzoeken voor geen van
de twee belangrijkste kandidaten
de absolute meerderheid uit. Een
opvallend hoog percentage Oos
tenrijkers weet het nog niet. De
keiharde strijd tussen de conserva
tieve ÖVP van Waldheim en de
SPÖ van Steyrer heeft veel kiezers
geërgerd. Verwacht wordt een be
hoorlijk aantal proteststemmers.
Bevoegdheden
Het presidentschap van Oosten
rijk is meer dan een ceremoniële
functie. De president wordt direct
door het volk gekozen, vertegen
woordigt het land naar buiten en
sluit verdragen af. Ook is de presi
dent opperbevelhebber van de
strijdkrachten. Hij benoemt en
ontslaat de regering en roept het
parlement bijeen. Verder heeft hij
in noodgevallen bepaalde wetge
vende bevoegdheden en kan hij
het parlement naar huis sturen.
Datzelfde parlement kan hem bij
falend beleid ontslaan. Maar ook
het volk kan middels een referen
dum een president voortijdig naar
huis sturen. Al met al heeft het pre
sidentschap dus wel degelijk poli
tiek gewicht. En het is juist dit as
pect dat veel Oostenrijkers wat be
nauwt. Met een man als Kurt Wald
heim aan het hoofd kan de kleine
Alpenrepubliek het internationaal
wel eens erg moeilijk krijgen.
Nu zeggen de aanhangers van
Waldheim nog „Wij Oostenrijkers
kiezen wie wij willen". Maar als het
toerisme in de knel dreigt te ko
men, kan dat veranderen. Tot nu
toe gaan ze ervan uit dat de walsen
van Strauss, het Prater en de Lip-
pizaner-paarden een langer leven
hebben dan het nazi-verleden van
Waldheim, maar tussen neus en
lippen door vragen de Oostenrij
kers bijna na elk gesprek of .jullie
journalisten niet al te slecht over
ons willen schrijven". Van het toe
risme kunnen ze eten, van Wal-
heim niet.
Minister De Ruiter van defen
sie was gisteren niet bereid de
zogenaamde 'veiligheidscheque'
in ontvangst te nemen die een
aantal doopsgezinden uit Am
sterdam hem had willen aanbie
den. Die cheque was bedoeld als
protest tegen de toenemende be
wapening en het defensiebeleid
van de regering (plaatsing kruis
raketten). In plaats van minister
De Ruiter nam nu algemeen se
cretaris dr. Sjef Teunis van de
NOVIB de cheque aan.
De minister had de doopsge
zinden schriftelijk laten weten,
dat ons belastingstelstel princi
pieel geen mogelijkheden biedt
voor het op andere wijze verreke
nen van ingehouden gelden. Het
plan om hem een 'veiligheids
cheque' te overhandigen berust
te, volgens hem, dan ook op een
'verkeerde voorstelling van za
ken'. "Als minister van defensie
wil ik niet deelnemen aan een
handeling die in geen enkel op
zicht zou stroken met wat fiscaal
reglementair is".
Deze Amsterdamse doopsge
zinden voeren onder het motto
'Defensiebelasting, geen stilzwij
gende instemming meer' al ruim
anderhalf jaar actie tegen het ge
dwongen meebetalen aan de wa
penwedloop. Zij doen dit door
van de maandelijkse energienota
een symbolisch deel (f5.72) ge
scheiden te betalen. (In West-Eu
ropa zouden in totaal 572 kruisra
ketten komen).
"Door mij als plaatsvervanger
van de minister te kiezen, heeft
deze voorhoedegroep van doops
gezinden het verband tussen het
bewapenings- en ontwikkelings
vraagstuk aan de orde gesteld",
zei NOVIB-secretaris Teunis.
Dr. Ron Rote, secretaris van de
werkgroep 'Kerk en ontwikke
lingssamenwerking' van de Raad
van Kerken in Nederland, zag in
het gebrek aan ontwikkelings
kansen in de Derde Wereld een
bedreiging voor de veiligheid in
de hele wereld. "Permanente ar
moede betekent oorlog op lange
termijn".
Vacature. Als de vertrokken
secretaris ds. J. E. van Veen van
de hervormde Raad voor de za
ken van Overheid en Samenle
ving (ROS) geen opvolger meer
krijgt (bezuiniging), kan dat een
ernstige verzwakking zijn van de
hervormde inbreng op het ter
rein van de arbeidsvragen. En
dat gebeurt dan juist in een tijd
dat velen onzeker zijn over de in
vulling en toekomst van hun
baan.
Dat schrijft de Dienst in de In
dustriële Samenleving vanwege
de Kerken (DISK) aan het her
vormde synodebestuur. (Ds. Van
Veen is directeur van 'Kerk en
Wereld' in Driebergen geworden.
Het synodebestuur wil uit bezui
niging zijn vacature bij 'Over
heid en Samenleving' onvervuld
laten).
Eén functionaris op landelijk
niveau is volstrekt onvoldoende,
vindt het bestuur van DISK; drs.
H. Noordegraaf, kerkelijk verte
genwoordiger bij het Centraal
Interkerkelijk Bureau voor het
Bedrijfsleven, is nu al overbelast.
Hij zou dan wel lid worden van
het algemeen bestuur van DISK,
maar lang niet alle taken van ds.
Van Veen kunnen overnemen.
Volgens de brief van DISK kan
dit een 'buitengewoon ontmoedi'
gende werking' hebben op de in
zet van de andere (zeven) in de
DISK samenwerkende kerken.
Bovendien kan de geloofwaar
digheid van de Hervormde Kerk
voor haar eigen uitspraken over
economische en maatschappelij
ke vragen worden geschaad. De
DISK vraagt de synode drin
gend, te zoeken naar een
'werkelijke oplossing'. Dat wil
zeggen: garanties op een niveau
"dat bij deze kerk past".
Synodes in motel. De her
vormde en gereformeerde syno
des houden eind deze maand (29.
30 en 31) een gemeenschappelij
ke vergadering ('combi-synode')
in het Postiljon-Motel te Bunnik.
Op donderdag 29 bespreekt de
kerkvergadering een rapport van
de Wereldraad van Kerken over
'zending en evangelisatie'. De
vrijdag en zaterdag zullen geheel
in het teken staan van gemeen
schappelijke regelingen voor het
'samen op weg' zijn van her
vormden en gereformeerden.
Honger
Confessionele Vereniging.
Telkens krijgt het hoofdbestuur
van de Confessionele Vereniging
in de Hervormde Kerk vragen uit
gemeenten om te helpen bij het
zoeken naar predikanten die
vanuit de confessionele beginse
len de kerk willen dienen. Er is
zelfs gevraagd, zo meldt ds. C.
Jongeboer in het jaarverslag van
het hoofdbestuur, een lijst van
confessionele kandidaten te pu
bliceren.
In het eerste geval wordt zo
veel mogelijk raad gegeven.
Maar ten opzichte van het twee
de verzoek heeft het hoofdbe
stuur 'na rijp beraad' besloten,
daar niet op in te gaan. "Het zou
ons te veel tot een partij maken
Jongeboer constateert een dui
delijke toeneming van het werk
binnen de Confessionele Vereni
ging. "Steeds meer blijkt, dat er
een stem moet zijn tegen veel
prediking die louter bestaat uit
maatschappelijke en politieke
vragen. Er is een honger naar de
verkondiging van een Christus,
die is overgeleverd om onze
overtredingen en opgewekt om
onze rechtvaardiging (Romeinen
4 vers 25)".
Boek. Bij de stichting 'Het
Licht des Levens' in Alphen aan
den Rijn verschijnt binnenkort
een boek van de Alphense bap
tistenpredikant H. G. Koekkoek
onder de titel 'De geheimen van
de offers'.
Het boek (208 pagina's, f24,90)
vertelt over de manier waarop in
Jezus' tijd de offers werden ge
bracht. De laatste gegevens van
de opgravingen bij de tempel
zijn er ook in verwerkt. De acht
tien hoofdstukken bevatten tien
tallen tekeningen en foto's.
Door het belichten en verkla
ren van allerlei achtergronden
wil de schrijver duidelijk maken,
wat onder 'offer' moet worden
verstaan. Die kennis, zegt hij, is
nodig om iets van Jezus' offer
voor 'de zonde der wereld' te be
grijpen.
(Het adres van de stichting
'Het Licht des Levens' is: Sint
Jorisplein 6 Alphen aan den
Rijn).
Hervormde Kerk: beroepen
te Oud-Bciierland L. Groenen-
berg Op- en Nederandel; be
dankt voor Lckkerkcrk ('Het
Venster') R. A. Grisnigt Benne-
kom.
Gereformeerde Kerkeo: aan
genomen naar Oldekerk (Gr.) N.
H. Heiner Drachten.
Gereformeerde Gemeenten:
bedankt voor Middelharnis J.
Karens Opheusden.
Doopsgetlnde Broederschap:
aangenomen naar Utrecht T. H.
van der Laan. conrector van het
baptistenseminarium te Biltho-
Baptistengemeenten: beroe
pen te Am sterdam-West A. H.
Agtereek Westerhaar.
