'Jewel' verrast minder
WI
'Men vroeg zich af hoe het met Joan en Jack ging'
'Toen pappa op zakenreis was': amusant hoogtepunt
BIOSCOPEN
FILMS OF VIDEO
TELEVISIE
FILMHUIZEN
VRIJDAG 25 APRIL 1986
PAGINA 17
mm
m s
lllfllllll
i m i
aimaiii
■«■«■■■■■SBMRKaiHlV
f '"l
miai
im
llllllll
m H i
8111*111
I 8
H*cici**i**ia>iin
KOPENHAGEN (GPD) - Michael
Douglas heeft het al lang niet meer
nodig om te worden geïntrodu
ceerd als „de zoon van Kirk
Douglas". Als acteur werd Michael
zelf populair via de tv-serie The
Streets of San Francisco en hoofd
rollen in films als Coma, The China
Syndrome, Romancing The Stone
and A Chorus Line. Hij produceer
de o.m. One Flew Over The Cuc
koo 's Nest (een film die goed bleek
voor vijf Oscars) en The China Syn
drome, waarmee vier Oscarnomi
naties verworven werden.
Twee jaar geleden was Michael
Douglas producent-hoofdrolspeler
van de opgewekte avonturenfilm
Romancing The Stone. Die had 10
miljoen Dollar gekost en speelde
inmiddels honderd miljoen bin
nen. Het vervolg The Jewel Of The
Nile loopt in Amerika zelfs nog be
ter en gaat 24 april in Nederlandse
première.
Michael Douglas: „Met vervolg
films heb je natuurlijk een bepaald
soort zekerheid. Er is al bewezen
dat er publiek bestaat voor het ty
pe film dat je gaat maken. Maar
omdat ik vanwege mijn eerdere
films een reputatie te verliezen
heb, was ik tegelijkertijd doods
bang ervan te worden beschuldigd
om met de tweede film het succes
uit te melken van de eerste. Nou,
die angst is ook terecht gebleken,
wat de Amerikaanse pers betreft.
Die gaat er trouwens per definitie
altijd vanuit dat een filmproducent
alleen maar geld wil verdienen.
Maar het is mij overkomen dat ge
woon heel veel mensen mij bena
derden met de vraag: Wat is er toch
van Jack en Joan geworden sinds
ze samen op die boot stapten en
het zeegat kozen?".
„Het bleek dat de mensen
werkelijk geïnteresseerd waren ge
raakt in die twee mensen; dat Ro
mancing The Stone niet gewerkt
had als enkel actie-spektakel, maar
ook als liefdesgeschiedenis. Dat
stond me aan. Dus toen een studio
vroeg of ik een vervolg wilde ma
ken en toen ik daar bovendien de
tijd voor had, heb ik toegestemd.
Mijn grootste zorg is toen geweest
dat we er in moesten slagen die
toch wel heel aparte toon van Ro
mancing The Stone weer op te pik
ken. Ik denk dat het wel ongeveer
is gelukt, al lijkt dit tweede deel
meer voor een wat jeugdiger pu
bliek geschikt te zijn. Het is duide
lijker een komedie dan deel één ge
weest was en er zit ook meer actie
in".
„We moesten ook wel een andere
kant op. In Romancing The Stone
hadden we immers al laten zien
hoe Joan en Jack elkaar ontmoet
ten en hoe Joan van een schuw en
saai meisje veranderd was in een
jofele meid. Dat hadden we alle
maal al gehad. Dus moesten we
met dit tweetal nu een wat subtie
lere kant uit. We gingen ons bezin
nen op de vraag: Wat kan er na de
eerste zes maanden gebeuren in de
ilatie van twee mensen die tevo
ren altijd in volkomen onafhanke
lijk van anderen hadden geleefd?
Blijven Joan en Jack bij elkaar of
gaan ze ieder hun eigen weg?
Rondom die gedachte werd een
nieuw avontuur ontworpen".
De grootste charme van Roman
cing The Stone - Jewel of The Nile
heeft het veel minder - was dat het
leek op een soort Indiana Jones-
avontuur waarmee gemikt werd op
een wat kritischer, ietsje ouder pu
bliek. Michael Douglas zegt wat
overgevoelig en defensief te zijn
geworden voor deze kennelijk va
ker gemaakte vergelijking.
„Je moet even goed onthouden,
dat ik het script voor Romancing
The Stone al klaar had, lang voor
Indiana Jones bestond als zelfs
nog maar een idee voor een film. Ik
heb echt al vele jaren geleden ge
probeerd die film van de grond te
krijgen, maar dat lukte niet. Maar
ik zal Raiders Of The Lost Ark tot
in lengte van dagen dankbaar blij
ven omdat pas na het succes van
die film, het voor mij mogelijk
werd om Romancing The Stone in
derdaad te financieren en voor mij
om een rol te spelen die nogal af
wijkt van wat ik in het verleden
heb geacteerd".
„Ik zie ook wel een paar overeen
komsten tussen de twee Indiana-
Jonesfilms en de twee avonturen
films van mij, maar ik zie tevens
heel veel verschillen. En je moet
ook beseffen, dat wat achteraf in
de ogen van velen een nogal popu
laire formule-film mag lijken, voor
mij een uitdaging is geweest en een
groot risico, omdat het om iets to
taal anders ging als waar ik me als
producent tot dan toe mee had be
ziggehouden".
„Mijn grootste succes was, en is
nog steeds, One Flew Over The
Cuckoo's Nest. Die bracht 190 mil
joen dollar op. En The China Syn
drome, was ook niet gering. Die
hebben dus - en daar ben ik heel
trots op - een heel groot publiek
gehaald, maar dat was niet te voor
zien. Het zijn probleemfilms ge
weest. De een ging over de behan
deling van geesteszieken in inrich
tingen. De ander ging over de geva
ren van kernenergie. Als produ
cent wil je dan wel eens een keer
iets heel anders doen, zoals je ook
als serieus acteur vroeg of laat wel
eens uitgetest wil hebben wat je
waard bent in een komische rol".
„Als producent vond ik het niet
leuk meer om alleen maar dat te
doen, wat kennelijk iedereen van
mij verwachtte: heel serieuze films
blijven maken met gewichtige so
ciale boodschappen. Na The China
Syndrome heeft men scripts op
mijn bureau gedeponeerd waarbij
geen enkel wereldprobleem over
het hoofd werd gezien: milieuver
vuiling, giftig afval, uitstervende
walvissen, kanker. Maar ik was in
tussen gezellig getrouwd, had leu
ke kindertjes gekregen, was daar
heel vrolijk van geworden en dan
las ik al die scripts-vol-ellende en
dan dacht ik: Laat nou daar ie
mand anders maar eens zijn gang
mee gaan. Ik ben al geweest".
„En dan nog moet ik erbij aante-
Michael Douglas: "Met vervolgfilms heb je natuurlijk een bepaald soort
zekerheid". (foto gpdj
kenen, dat ik zeer geïnteresseerd
was in de agrarische crisis in de
Verenigde Staten; al die boerenbe
drijven die over de kop gingen.
Maar daar werden op dat moment
al drie andere films over gemaakt.
Kortom, ik meende mezelf permis
sie te kunnen geven eens een vro
lijke film te maken en dat werd Ro
mancing The Stone".
- Wat geeft Michael Douglas het
meeste bevredigingacteren of pro
duceren?
„Een productiesucces is meer
concreet. Het is een objectief suc
ces, afleesbaar aan een staat van
baten en lasten. Als het publiek
massaal naar een film komt kijken,
dan geeft je dat als producent het
zeer bevredigende gevoel dat je
kennelijk goed werk hebt afgele
verd. Ik heb in volle zalen bij Ro
mancing The Stone gezeten en als
ik dan zo'n volle zaal van de ene
lachstuip in de andere zag schie
ten, was dat een bevredigender er
varing dan ik zelfs bij One Flew
Over The Cuckoo's Nest ervaren
had. Daarmee vergeleken is een ac-
teersucces een puur subjectieve
kwestie".
„Acteren kan bevredigender zijn
op een persoonlijker manier. Men
kan erover van mening verschillen
of een rol al dan niet goed is ge
speeld. Je kunt het oordeel aan de
critici overlaten, maar voor mij is
dat de laatste mening om op af te
gaan. Ik vind dat ik over mezelf als
acteur heel streng oordeel, maar te
gelijkertijd is acteren voor mij veel
leuker. Het is een kinderlijker ma
nier van bezig zijn, in zoverre datje
je nergens druk over hoeft te ma
ken; overal wordt voor gezorgd".
„Ik vond het zalig om die rol in A
Chorus Line te spelen. Me lekker
vastbijten in die arrogante man die
achter in de zaal voor God zit te
spelen en de dansers de moeilijk
ste uren van hun leven bezorgt. En
als ik dan hoorde dat we met de
film dagen achter lagen op het
draaischema, dan kon ik gnuivend
vaststellen dat het niet mijn zorg
was. Deze keer".
'The jewel of the Nilg'; regie: Lewis
Teague; met Michael Douglas,
Kathleen Turner en Danny de Vito;
Lido, Leiden, alle leeftijden.
Michael Douglas mag dan in zijn
rol als producent van zowel 'Ro
mancing the stone' als 'The jewel
of the Nile' verdrietig worden als
mensen zeggen dat 'Jewel' minder
is dan 'Stone', het gelijk is aan de
kant van die critici. 'Jewel' is in elk
geval minder verrassend, omdat de
toeschouwer in Douglas' eerste
avonturenfilm die onverwachte ef
fecten niet had verwacht, maar nu
in de tweede aflevering daar wèl op
rekent. Allicht is dan het verras
singseffect wat minder.
Als gevolg daarvan ontstaat er
een zekere traagheid, verveling
soms. Dat Joan en Jack in de
meest bizarre situaties terechtko
men, aan rotsen hangen en aan een
zijden draad, tja dat was in 'Ro
mancing the stone' ook al het ge
val. Als toeschouwer betrap je je
zelf er dan op dat je op humoristi
sche scènes gaat zitten wachten. Je
leeft als het ware van de ene naar
de andere komische situatie toe.
En meestal draait het daarin om de
kleine Ralphie (Danny de Vito), het
treiterkoppie dat ook nu weer op
juwelen is belust. Gelukkig komen
die scènes met De Vito vaak ge
noeg voor om 'The jewel of the Ni
le' toch leuk te houden.
In 'Romancing the stone' waren
Joan en Jack na tal van hachelijke
avonturen dan toch in eikaars ar
men beland en voeren weg op het
zeilschip van Jack, een gelukkige
toekomst tegemoet. 'The jewel of
the Nile' begint op een tijdstip, zes
maanden na dato. Het tweetal
heeft al heel wat omzwervingen ge
maakt en is nu ergens in de Mid
dellandse Zee beland. De eerste
verliefdheid is over, ze beginnen
een beetje uitgekeken te raken op
elkaar en met Joans schrijverij wil
het ook maar niet lukken.
Gelukkig voor de spanning in de
relatie ontmoet Joan een zekere
Omar, een khalief, die haar uitno
digt om zijn biografie te schrijven.
Jack wil echter liever naar Grie
kenland, dus de wegen van de twee
gelieven lijken zich te scheiden.
Maar Omar is een schurk, die van
het volk het juweel van de Nijl
heeft gestolen. Jack komt daar
achter en 'toevallig' heeft hij ook
het pestertje Ralphie uit zijn vorige
avontuur weer gevonden. Samen
trekken zij naar de Nijl om Joan uit
de klauwen van de khalief te ont
zetten en het juweel te bemachti
gen.
Dat het juweel niet is wat zij had
den verwacht, is nog tot daaraan
toe. Maar het kan niet uitblijven
dat de twee weer in de meest idiote
situaties belanden. Geen mens zou
het bijvoorbeeld in zijn hoofd ha
len om met een F-16 aan het taxiën
te slaan over een druk marktplein,
maar Jack en Joan natuurlijk wel.
Ralphie is steeds weer de anti-held,
wiens hebzucht op de meest lach
wekkende manieren de kop wordt
ingedrukt. Hij belandt op een ka
meel en onder een ezel, kwakt te
gen een muur, maar het juweel
krijgt hij niet. En al had hij het
kunnen krijgen, dan zou hij het
nog niet willen hebben. Want zoals
gezegd: het juweel beantwoordt
bepaald niet aan de verwachtin
gen. Dat doet de film ook niet hele
maal, maar onaantrekkelijk is 'The
jewel of the Nile' daardoor zeker
niet.
ANNEMIEK RUYGROK
'When father was away on busi
ness'; regie: Emir Kusturica; hoofd
rollen: Mareno de Bartoli, Miki Mo-
nojlovic en Mirjana Karamovic;
theater: Kijkhuis I (t/m 30 april).
Anders dan bijvoorbeeld in sport,
wordt op het gebied van de film
niet altijd de eerste prijs aan de
beste uitgereikt. Vaak valt iemand
die zo'n opstekertje om de één of
andere reden goed kan gebruiken,
die eer ten deel. Niet alleen artistie
ke kwaliteit (want hoe moet je die
precies meten?) speelt een rol bij
de toekenning van alle Gouden Be
ren, Leeuwen, Kalveren, Palmen
en Oscars. Wanneer een heel aardi
ge film uit een 'arm' filmland op
een festival verschijnt, kan het
voorkomen dat deze grote onbe
kende met de hoofdprijs wegloopt.
Een soort ontwikkelingshulp ei
genlijk, want afgezien van het feit
dat de film zelf vele verdiensten
heeft, lijkt de bekroning er vooral
op gericht, het filmklimaat in het
land van herkomst een stimuleren
de injectie toe te dienen.
Soms leidt dit tot verspilling van
de felbegeerde beeldjes, vaak is
een terechte wereldwijde lancering
van onbekend talent het gevolg.
Dat laatste is zeker het geval met
de Joegoslavische regisseur Emir
Kusturica. Terwijl Woody Allen's
'The purple rose of Cairo', volgens
velen verreweg de beste film, bui
ten mededinging in Cannes werd
vertoond, won 'When father was
away on business' vorig jaar tot ie
ders verbazing de Gouden Palm.
Een groep veelbelovende Joego
slavische cineasten zal zeker gesti
muleerd worden door het succes
(de film kreeg bovendien een Os
carnominatie) van hun jonge colle
ga.
Vaak wordt met het toekennen
van een prijs de politieke moed
van de maker beloond en ook in dit
opzicht verdient Kusturica zijn
Gouden Palm volledig. 'Toen pap
pa op zakenreis was' behoort na
melijk tot de weinige Joegoslavi
sche films die een kritisch beeld
geven van het bewind van Tito. De
film speelt in het begin van de ja
ren 50. Tito breekt met grote broer
Stalin en stelt een bijzonder re
pressief bewind in. Iedereen die
niet snel genoeg de ommezwaai
meemaakt en niet fel anti-Sowjet-
Unie is, moet iets tegen Tito heb
ben en wordt zonder vorm van pro
ces gevangen gezet, tewerkgesteld
en naar een uithoek van het land
verbannen. Een tijd van zuiverin
gen, waarin verraad en paranoia
aan de orde van de dag zijn en
waarin sommige mensen de kans
schoon zien persoonlijke kwesties
dank zij de politieke situatie in hun
voordeel te beslechten.
Het aardige is nu dat Kusturica
deze algemene maatschappelijke
situatie in beeld brengt door mid
del van de kleine en intieme bele
venissen van een familie. Er is zelfs
sprake van een luchtige en geesti
ge weergave van toch zeer ernstige
zaken. De titel van de film is in dit
verband tekenend. Dat vader op
zakenreis is, betekent niets anders
dan dat hij als politiek gevangene
ver van huis is tewerkgesteld. Een
dergelijk eufemistische omschrij
ving kenmerkt de sfeer van de hele
film. Verantwoordelijk voor deze
zonnige kijk op de wereld is het
jongetje Malik. Met een speelse en
onschuldige blik ziet hij zijn vader
naar een werkkamp verdwijnen,
nadat deze door zijn ontevreden
minnares bij zijn zwager is verra
den. Met zijn broertje, moeder en
opa ervaart Malik de gevolgen van
vaders zakenreisje aan den lijve.
Wanneer de verdorven wereld van
de volwassenen hem te veel wordt
vlucht hij in gevaarlijke slaapwan-
Het jongetje Malik krijgt van zijn oom een bal.
delingen, die zijn omgeving hele
maal op z'n kop zetten en hem de
nodige extra aandacht bezorgen.
Bijzonder vertederend is de relatie
die Malik met zijn ziekelijke buur
meisje heeft in het dorp waar ze in
ballingschap leven. Aan hun vroe
grijpe leventje als man en vrouw
komt abrupt een einde als het
meisje naar het ziekenhuis wordt
afgevoerd. Nadat ook de opa is ge
vlucht uit de wereld van volwasse
nen en politiek om eindelijk rust te
vinden in hei bejaardentehuis,
droomt Malik, gesteund door de 3-
1 overwinning van het Joegoslavi
sche voetbalelftal op Rusland, bo
ven de realiteit uit. Hij geeft ons
nog een knipoog, waaruit relative
ring en veel hoop voor de toekomst
spreekt. Een buitengewoon amu
sante film en tevens één van de
hoogtepunten van het filmseizoen.
LEONARD ENGEI.
Geen oorlog, revolutie of op
stand zo klein of er loopt een stel
journalisten rond dat er verslag
van doet. In films komt de plaats
van de journalist in een oorlog
mondjesmaat aan de orde. Een
paar jaar geleden waren er in
eens enkele uitschieters. Volker
Schlöndorff maakte 'Die Fal-
schung' in Libanon, Peter Weir
kwam met 'The Year of living
dangerously' dat speelt in Indo
nesië. Roger Spottiswoode koos
Nicaragua als onderwerp voor
'Under Fire'.
De film van Spottiswoode gaat
het diepst in op de vraag hoe een
journalist moet handelen in een
oorlogssituatie. Moet hij partij
kiezen, mag hij partij kiezen of
moet hij zo objectief mogelijk
blijven. Nick Nolte is een foto
journalist die tegen zijn wil be
trokken wordt bij de strijd van
de Sandinisten tegen Somoza.
Dat bevalt hem niets, maar hij zit
in de molen en draait mee.
Spottiswoode heeft de per
soonlijke conflicten van de ver
slaggevers mooi gecombineerd
met zeer spannende scènes en
daardoor is 'Under fire' een heel
bezienswaardige film geworden.
Nolte speelt goed de bonkige fo
tograaf en Jean-Louis Trintig-
nant is mooi als fielterige van-
twee-walletjes-eter. Aanbevolen
deze film die is gedistribueerd
door RCV 2001.
RCA mixt nieuwe en oude
films. De meest recente is 'Birdy'
van Alan Parker dat vorig jaar
rouleerde. Het verhaal gaat over
twee vrienden die zijn opge
groeid in achterbuurten en
geestelijk beschadigd zijn. Hun
wereld is een andere dan de 'ech
te' wereld, maar ze krijgen geen
kans zich in hun eigen wereldje
terug te trekken. Makkelijk is
Parkers film niet, maar Matthew
Modine en Nicolas Cage spelen
goed en menig scAene is zeer de
moeite waard.
'Buster Billie' is door Daniel
Petrie gemaakt in 1973. De toen
veelbelovende Jan-Michael Vin
cent, een acteur die nooit echt is
doorgebroken, speelt de hoofd
rol en verder zien we een jeugdi
ge Pamela Sue ('Dallas') Martin.
Het verhaal is wat kwijlerig:
stoere jongen ontfermt zich over
simpel meisje dat zo ongeveer
geldt als de high-schoolhoer.
'Doctor's Wives' uit 1970 van
George Schaefer is hoofdzakelijk
aardig door zijn forse hoeveel
heid bekende namen: Dyan Can
non, Richard Crenna, Gene
Hackman, Carrol O'Connor,
Ralph Bellamy, George Gaynes,
het kan niet op. Tezamen zorgen
ze voor een vroeg soort Schwar-
zwaldkliniek: treurnis in en rond
een ziekenhuis. Overspel en enge
operaties, lekker voor de liefheb
ber.
De oudste van de RCA-serie is
'Genghis Khan' van Henry Le
vin, gemaakt in 1965. Ruim twee
uur geweld en avontuur met Ste
phen Boyd, Omar Sharif, James
Mason en Telly Savalas. Subtili
teit wordt geschuwd, maar actie
is er wel.
'A Chorus Line' van Attenbo-
rough doet het heel behoorlijk in
de bioscopen. Video Network
sluit daar slim op aan door 'Legs'
uit te brengen, een film die ook
gaat over dans en theater en de
strijd om een goede positie. De
Radio. City Music Hall in New
York staat centraal en Gwen Ver
don en John Heard spelen de be
langrijkste rollen.
Warner .brothers komt met
drie Mad Maxen; deel een, deel
twee en De donderkooi. Alle drie
zijn ze gemaakt door de Austra
liër George Miller en in elke film
speelt Mel Gibson de hoofdrol.
Toch zijn de films nogal verschil
lend van kwaliteit. 'Mad Max 1'
zal niet prettig overkomen bij de
genen die erg gevoelig zijn op het
gebied van sadisme en fascisme.
Deel twee is de beste; het verhaal
is beter dan in deel een en de ac
tie heeft een minder onfris kant
je. 'Mad Max in de donderkooi' is
aardig door de rol van Tina Tur
ner, maar mist de voortdurende
spanning van deel twee.
PETER DE ZWAAN
(OP)NIEUW
'Jewel of the Nile' - Lido, Leiden.
The return of the living dead' -
Zombiegruwel, City, Katwijk.
'Fright night' - Geslaagde hommage
aan het vampiergenre. City, Kat
wijk.
BLIJVERS
'Prizzi's Honour' - Jack Nicholson
in geslaagde persiflage op de Mafia,
Trianon, Leiden.
'Hot Chili' - licht gekruide avontu
renfilm, City, Katwijk.
'Iron Eagle' - derderangs actiefilm
over Amerikaanse krachtpatsers,
Lido, Leiden
'Abel' - enige film van Alex van War
merdam over jongen die huis niet
uit wil, Lido, Leiden.
'Mama is boos' - vervolg op
'Schades', minder venijnig, Lido,
Leiden, Euro, Alphen, City en Kat
wijk.
'Rocky 4' - Rocky Balboa strijdt te
gen Rus en ontpopt zich als vredes
engel, Luxor, Leiden en Euro, Al
phen
'Out of Africa' - Meryl Streep en Ro
bert Redford hebben relatie in Afri
kaans plaatjesboek, Lido, Leiden en
Euro, Alphen.
'(S)pionnen' - Onderhoudende film
over spionnen als pionnen in een
machtsspel, Euro, Alphen.
SEXFILMS
'Lady in Laxe' - Rex, Leiden.
NACHTFILMS
'Orgie in New York' - Rex, Leiden.
'Sex spa USA' - Euro, Alphen.
'Mama is boos' - Euro, Alphen.
'Spionnen' - Euro, Alphen.
'Sex in de hoogste klas' - Euro, Al
phen.
DEN HAAG
'Mama is boos' - Asta (463500), al.
'Out of Africa' - Asta, al.
The jewel of the Nile' - Asta, al.
"Witness' - Babylon (471656), al.
'Out of Africa' - Babylon, al.
'3 Mannen en een wieg' - Babyion,
al.
'Rocky IV - Cineac (630637), 12 jr.
'Pyramid of fear' - Cineac, 12 jr.
'Children of the com' - Cineac, al.
The jewel of the Nile' - Euro
(667066), 16 jr.
'De aanslag' - Metropole (456756), al.
'Abel' - Metropole, al.
'Back to tne ruture' - Metropole, al.
The Berlin affair' - Metropole, 16 jr.
•Absolute beginners' - Metropole, al.
'Remo' - Odeon (462400), 12 jr.
'Iron Eagle' - Odeon, 12 jr.
Topgeheim (S)pionnen' - Odeon, al.
THunder alley' - Odeon, al.
"Trashy Lady' - Le Paris (656402), 18
jr.
•Public affairs' - Le Paris. 18 jr.
'Getting lucky' - Le Paris, 18 jr.
AMSTERDAM
'3 Mannen en een wieg' - Alfa
(278806), al.
'Mama is boos!' - Alfa, al.
'Kiss of the spiderwoman' - Alfa, 12
jr.
'Witness' - Alfa, 12 jr.
'Abel' - Alhambra (233192), al.
The Berlin Affair' - Alhambra, 16 jr.
'Mama is boos' - Bellevue Cinerama
(234876/266227), al.
The Jewel of the Nile' - Cinerama,
al.
'Out of Africa' - Calypso (266227/
234876), al.
'Macaroni' - Calypso, al.
'Cattails' - Centraal (248933), 18 jr.
'Once upon a time in the West' - Ci
neac, (243639), al.
'Prizzi's honor' - Cinecenter,
(236615) 12 jr.
'My beautiful Laundrette' - Cine-
center, 16 jr.
The Riverbed' - Cinecenter, 12 jr.
The lightship' - Cinecenter, 16 jr.
'Out of Africa' - Cinema (151243), al.
The jewel of the Nile' - Cinema, 12
jr.
'Rocy IV - City (234579), 12 jr.
'Pyramid of fear' - City, 12 jr.
'Back to the future' - City, al.
'Police' - City, al.
'Iron Eagle' - City, 16 jr.
Topgeheim (S)pionnen' - City, al.
'Remo' - City, al.
'Les baleurs du desert' - Kriterion,
(231708), 16 jr.
'Mediteraan filmvestival', Studio K
(231708), 16 jr.
'Flesh and ecstasy' - Parisien
(248933), 18 jr.
'Iron Eagle' - Rembrandtpleinthea-
ter (223542), 16 jr.
The Sicilian connection' - Rem-
brandtpleintheater, 12 jr.
'Kaos' - The Movies (245790), 16 jr.
Tangos' - The Movies, 16 jr.
'Insignificance' - The Movies, 16 jr.
'Abel' - Tuschinski (262633), al.
'De aanslag' - Tuschinski, al.
'Remo' - Tuschinski, 12 jr.
The Berlin Affair' - Tuschinski, 16
jr.
'Absolute beginners' - Tuschinski,
16 jr.
'RAN' - Tuschinski, 16 jr.
'Mishima' - De Uitkijk (237460), 16
jr.
Liefhebbers van de films van
Alfred Hitchcock moeten deze
week twee keer overschakelen
naar Duitsland 1: morgenavond
wordt daar om 22.35 uur 'Psycho'
vertoond met een onvergetelijke
rol van Anthony Perkins; op de
zelfde zender wordt vrijdag
avond 'Spellbound' gedraaid
met Gregory Peck en Ingrid
Bergman (23.45 uur).
Glenda Jackson, een actrice
met een klassieke opleiding,
deinst niet terug voor een kome
die. Het bewijs daarvan is 'Hops
cotch', waarin Walter Matthau
haar tegenspeler is. Dit niemen
dalletje is morgenavond te zien
op Nederland 2 (23.15 uur).
'Witness for the prosecution'
van Billy Wilder mag tot de klas
sieken worden gerekend. Tyron-
ne Power en Mariene Dietrich
spelen de hoofdrollen. Te zien
woensdagavond, Duitsland 2,
22.50 uur.
Jeugdsentiment is er donder
dagavond op Duitsland 2, waar
Doris Day in 'Caprice' een spion
ne speelt die met haar medë-
agent (Richard Harris) in een in
ternationale intrige verzeild
raakt (22.15 uur).
Op Nederland 2 die avond 'De
mannetjesmaker' van Hans Hyl-
kema met Gerard Thoolen als
Glenda Jackson te zien in
'HopSCOtch'. (archieffoto)
'mannetjesmaker' Ben Korsten,
die in dit script Ben Mertens
heet. Korsten werd p.r.-adviseui
van de KVP in de jaren zestig
Hij raakte overwerkt en daar
door verslaafd aan morfine en
stierf aan een overdosis. Moord
of euthanasie? (20.22 uur).
Vrijdagavond op Nederland 1
Robert de Niro in deel twee var
'The Godfather' (20.38 uur) er
Liv Ullmann en Gene Hackmar
in 'Zandy's bruid', een film ovei
een ruwe veefokker die eer
'postorderbrüid' huwt op Neder
land 2 (23.40 uur).
Fons Rademakers verfilmde een
aantal jaren geleden 'Max Have-
laar' van Multatuli met Peter Fa-
ber in de hoofdrol. Die film is
dinsdagavond bij K O te zien
(20.15 uur). Faber is de Hollandse
ambtenaar die de corruptie en
sociale misstanden bij de Neder
landse koffiehandel aan de kaak
tracht te stellen.
Peter Faber in 'Max Havelaar'.
(archieffoto)
In het Filmhuis LVC is tot en
met zondagavond 'Kindergar
ten' nog te zien (21.15 uur).
Woensdag is het Filmhuis geslo
ten, maar donderdag wordt de
omstreden Godard-film 'Je vous
salue Marie' vertoond (20.00 en
22.15 uur). Van vrijdag 2 tot en
met zondag 4 mei is het Filmhuis
eveneens dicht.
LAK-Cinema vertoont dins
dagavond twee Amerikaanse ko
medies: 'Desperately seeking
Susan' van Susan Seidelman
(20.00 uur) en 'Repoman' van
Alex Cox, waarin een man sa
men met een oudere collega
(Harry Dean Stanton) in op
dracht van een bank auto's steelt
bij mensen die hun schulden niet
kunnen afbetalen. (22.00 uur).
Het Kijkhuis vertoont tot en
met zondagavond 'La dolce vita'
van Federico Fellini met Marcel
lo Mastroianni en Anita Ekberg
(20.00 uur). Maandag gaat hier
'The World according to Garp'
naar de roman van John Irving
draaien. Dinsdagavond is 'Die
Zauberflöte' van Ingmar Berg-
mann te zien en woensdagavond
'Brutti, Sporchi e Cattivi' van
Ettore Scola. Een zeer plastische
film over de manier waarop een
familie, levend op de rand van de
vuilnisbelt en onder de rook van
het Vaticaan, overeind tracht te
blijven. (20.00 en 22.15 uur).
