Is er wel woningnood?
Beatrix: modern wapen
in zeeslag om Engeland
'CDA heeft geen behoefte aan kerkelijke bemiddeling'
Installatie CP-raadslid hoofdstad
plaats hoofdagent voor dilemma
Kanttekeningen bij een schrikbarend cijfer
PAGINA 6 MAANDAG 21 APRIL 1986 N
Achtergrond
DEN HAAG - Hoofdagent Ebo Bi-
ginski van de Amsterdamse politie
bevindt zich in een lastige situatie.
Als politieman moet hij op 29 april
waarschijnlijk optreden tegen een
blokkade van het stadhuis, die hij
als lid van het comité 'Geen fascis
ten in de raad' helpt organiseren.
Hij moet de installatie van een lid
van de Centrumpartij in de ge
meenteraad mogelijk maken, ter-
wyl hij daarvan een heftig tegen
stander is.
door
Weert Schenk
„Het is krom", geeft de 24-jarige
politieman toe, „mijn gevoel zegt
dat de Centrumpartij niet in de ge
meenteraad mag komen. Maar
mijn boterham dwingt me om toch
gewoon aan het werk te gaan. Daar
moet ik mezelf tussendoor zien te
laveren".
Biginski wil bij burgemeester
Van Thijn geen vrijstelling vragen
vanwege gewetensbezwaren.
„Daarmee zou ik mijn collega's in
de steek laten. Alsof die het wel al
lemaal prima vinden dat een lid
van de Centrumpartij in de ge
meenteraad wordt geinstalleerd".
Ook als districtsbestuurder van de
Nederlandse Politiebond stuit hem
dat tegen de borst.
Hij hoopt dat hij niet al te zeer
met zich zelf in de knoop komt.
„De blokkade is geweldloos van
opzet. Daaraan kun je als politie
man je optreden aanpassen. En ik
denk er geen moeite mee te heb
ben om radikalen te verwijderen
die op geweld uit zijn. Die doen de
zaak geen goed".
Het risico dat de blokkade uit de
hand loopt, is volgens Biginski le
vensgroot. Hij is het dan ook per
soonlijk niet eens met dit actiemid
del. Dat was voor hem niet vol
doende om uit het comité te stap
pen. „Er gebeuren méér dingen,
waar ik het wel mee eens ben, zoals
de grote demonstratie op 19 april".
Bovendien vindt de hoofdagent
het belangrijk dat hij in het comité
blijft zitten. „Dat kan de geweld
loosheid alleen maar ten goede ko
men. Ik kan de zaak proberen te
sussen. Ook wil ik aantonen dat
het handhaven van de openbare or
de je niet tot een fascist maakt".
Biginski heeft niet veel moeite
gedaan om de blokkade van het
stadhuis te voorkomen. „Dat be
sluit werd in een heel vroeg sta
dium al genomen. Ik was voor het
eerst aanwezig. De sfeer was zo op
gewonden dat ik niet wilde zeggen:
ik ben politieman".
De agent heeft wel een oproep
gedaan om de blokkade vreedzaam
te laten verlopen. Maar zijn invloed
was volgens hem ook later te ge
ring om de actie tegen te houden.
Daar heeft hy zich bij neergelegd.
En zolang hem dat verder niet in
zijn werk bij de politie belemmert,
heeft hij er geen problemen mee.
Op 29 april wil de Nederlandse
Politiebond pamfletten versprei
den onder de actievoerders. Daarin
komt te staan dat 'öe bond de de
monstratie onderschrijft, maar dat
de politie aanwezig is om de zaak
in de hand te houden.
Biginski zegt dat veel collega's
hem steunen. Op zijn werk is er
geen discussie over zijn betrokken
heid, zegt hij „Er zijn veel collega's
die in hetzelfde schuitje zitten als
ik. Alleen ik steek mijn nek uit. Po
litiemensen zijn haast per definitie
behoudend. Ze lopen niet zo snel
bij een demonstratie".
Zijn meerderen zullen hem voor
lopig niet lastig vallen over zijn ac
tiviteiten voor het comité. Zolang
hij het politiekorps niet in diskre
diet brengt, heeft Biginski net als
iedereen vrijheid van meningsui-
t
De Koningin Beatrix: een drijvend hotel. (fotoGPDlj
'Droomferry' luidt nieuw tijdperk in
ROTTERDAM - De veerdienst tussen Engeland en ons land kenmerkt zich door opval
lende gebeurtenissen. Een jaar geleden voltrok zich even buiten de pieren van Hoek van
Holland bijna een scheepsramp. De Norland van North Sea Ferries met meer dan 700
passagiers aan boord raakte bij een uitwijkmanoeuvre met zijn als stabilator werkende
vinnen een strekdam. Het schip scheurde over eén lengte van meer dan 10 meter als een
sardine-blikie open. Snelle sleepboothulp kon een drama voor de kust voorkomen.
Onlangs was het op een andere ma
nier raak met een vrachtboot van
concurrent Townsend Thoresen.
Deze Britse rederij besloot na een
staking in Engeland, die het bedrijf
al vijf weken dupeerde, het heft in
eigen hand te nemen. Met de sta
kers als gegijzelden aan boord
werd het schip met behulp van een
in Engeland geronselde Neder
landse bemanning gekaapt.
door
Bas Hoppel
Gelukkig valt er ook goed
nieuws te melden over de veer
dienst. Morgen begint de nieuwe
en kolossale veerboot Koningin
Beatrix aan haar eerste oversteek
van Hoek van Holland naar Har
wich. De eenvoudige veerboot van
weleer maakt dan plaats voor een
luxueuse 'droomferry', zoals direc
teur Hendrikse van de Stoomvaart
Maatschappij Zeeland het nieuwe
vlaggeschip omschrijft.
Drijvend hotel
„De Beatrix heeft eigenlijk maar
een nadeel", zegt hij onverwacht,
na eerst de voordelen van het schip
te hebben opgesomd. „De over
steek naar Engeland is te kort om
overal aan boord van te kunnen ge
nieten. Het schip is zo fraai, het
straalt zoveel comfort uit, dat kan
de passagier op de tocht van 6,5
uur nooit allemaal inademen".
Maar liefst elf dekken hoog is dit
drijvende hotel dat plaats biedt aan
2100 passagiers en 500 auto's.
Met haar lengte van 161 meter
wordt het op de Noordzee veruit de
grootste ferry die voor de maat
schappij een nieuw tijdperk zal in
luiden. Een nieuwe markt zal wor
den aangeboord: die van het ma
ken van mini-cruises naar Enge
land gekoppeld aan gezellige uitjes
naar musicals in Londen. Boven-
Hendrikse: respect voor de drie concurrenten.
dien wil de maatschappij groepen Maatschappij Zeeland, die zich
aantrekken die aan boord in een vanaf het in de vaart brengen van i
van de vele zalen een vergadering de Koningin Beatrix zal presente-
kunnen volgen of er een seminar ren met 'Hoek-Harwich', voor het
kunnen bijwonen. Zo gaan de in de eerst 1,2 mihoen passagiers te kun-
ANVR verenigde reisorganisaties nen vervoeren. In het vrachttrans- I
volgende maand haar jaarvergade- p0rt rekent de maatschappij, die I
de dienst samen uitvoert met de
Engelse partner Sealink, op een
sterkere groei. Zodanig zelfs dat
het al eind volgend jaar verwacht
naar een vrachtschip te moeten uit-
kijken om de groei op te vangen.
„In een paar jaar tijds hebben we
ons vervoer in vracht weten te ver-
dubbelen. Van 30.000 vrachtwa
gens in 1983 tot een kleine 60.000
dit jaar", aldus Hendrikse.
Risico's
Hy erkent dat er risico's zijn ver
bonden aan het varen met slechts
een schip. De byna-ramp vorig jaar
met de Norland van North Sea Fer
ries heeft dat bewezen. Juist voor
het begin van het nieuwe vakantie-
ring aan boord houden.
Nog voordat de Beatrix aan haar
maidentrip is begonnen, heeft de
maatschappij met haar nieuwe
aanwinst; die de twee nu nog in de
vaart zijnde schepen vervangt, een
verhevigder concurrentieslag op
de vaarroute naar Engeland ontke
tend. Zo benadrukt de vanuit Vlis-
singen naar het Engelse Sheerness
opererende Olau-lijn in een grote
advertentie juist met twee schepen
te varen die de Zeeuwse maat
schappij trots de 'mooiste tweeling
van de Noordzee' noemt: Boven
dien wijst de van oorsprong Duitse
onderneming, in tegenstelling tot
de Hoek-Harwich, geen onder
scheid te maken in klasse.
'Iedereen reist bij Olau eerste
klas. Niks geen tweede klas, behal- seizoen iag het schip wekenlang in
Hoofdagent Ebo Biginski: 'alleen
ik steek mijn nek uit'. (foto gpd)
natuurlijk de prijs', zo staat
prikkelend in de advertentie. Hen
drikse voelt zich geraakt door deze
zinssnede. „Die opmerking vind ik
een slechte. Je moet elkaar kunnen
respecteren voor de dienst die je
uitvoert. Ik heb veel respect voor
onze drie concurrenten Olau,
North Sea Ferries en Townsend
Thoresen. Ik ga er gewoon van uit
dat zy ons ook zo behandelen".
De 1 miljoen passagiers die zijn
maatschappij het afgelopen jaar
heeft overgezet zijn voor een groot
deel vakantiegangers, maar voor 20
procent ook zakenmensen, aldus
Hendrikse. „Die stellen andere ei
sen aan zo'n oversteek dan een ge
zin met een paar kinderen. De za
kenman die met ons reist, vermijdt
bijvoorbeeld het gejakker 's mor
gens vroeg als hij met het vliegtuig
zou zijn gegaan. Die kun je dan ook
niet als hij eerste klas wenst te rei
zen, opzadelen met het mogelijke
ongerief van anderen die het goed
kopere tarief wensen te betalen.
Bovendien willen de mensen juist
wel het onderscheid in klasse. On
ze groei in passagiers toont dat
Dit jaar verwacht de Stoomvaart
dok voor de noodzakelijke repara
tie. Hendrikse: „Dat wens je nie
mand toe. Dat is triest, hoor! Ook
wij lopen zo'n risico. Dat blijft al
tijd waar en kan niemand ontken
nen. Aan de andere kant, we heb
ben zoveel ervaring en kennis in
ons nieuwe schip gestopt, dat we
er binnen alle redelijke grenzen
vanuit gaan dat het schip 360 da
gen per jaar vaart".
Op de route naar Engeland be
stond al een harde concurrentie
slag. Niet alleen tussen de rederij
en onderling maar ook met de
luchtvaartmaatschappijen. Die
verlaagden vorig jaar drastisch de
prijzen voor een vliegreis naar
Londen. „De luchtvaartmaat
schappijen hebben daardoor vorig
jaar 100.000 passagiers meer ver
voerd. Voor een deel is dat wegge
pikt van de ferrydiensten. Maar",
zo vervolgt Hendrikse, „we bly ven
niet terneergeslagen op onze stoel
zitten. Ons nieuwe schip betekent
een verbetering van de kwaliteit.
Daar zal ongetwijfeld een magneti
sche werking van uitgaan. Daarom
rekenen we dit jaar op meer passa
giers dan we ooit hebben ver
voerd".
De stad heeft, net als de meeste
andere steden, een forse groei
van het aantal ingeschreven wo
ningzoekenden gehad toen in
1978 de minimumleeftijd voor in
schrijvingen werd verlaagd van
21 naar 18 jaar. In 1979 stonden
er 25.000 mensen ingeschreven.
Inmiddels is het aantal in
schrijvingen weer gedaald. Ge
deeltelijk komt dat doordat veel
jongeren door de verlaagde mini
mumlonen en uitkeringen langer
wachten eer ze het ouderlijk huis
uitgaan.
Voor andere woningzoeken
den is het in elk geval niet moei
lijker dan een paar jaar geleden
om een huis te vinden. De ge
middelde wachttijd is 22 maan
den. De voornaamste knelpun
ten liggen ook in Utrecht in de
categorie goedkope huurwonin
gen.
'Onzin'
Volgens directeur B.G.A.
Kempen van de Nationale Wo
ningraad valt er op de cijfers van
de LOBH inderdaad wel wat af te
dingen. Toch vindt hij het ónder-
zoek waardevol: „Het geeft ten
minste aan dat de verhalen van
Ruding en het Nederlands
Christelijk Werkgeversverbond
dat er nu maar eens bezuinigd
moet worden op de woningbouw
omdat er al genoeg huizen staan,
onzin zijn. De leegstand in Ne
derland is helemaal niet groot.
De leegstandscijfers van woning
corporaties zijn volgens cijfers
van het Economisch Instituut
voor de Bouwnijverheid nog
geen procent".
Een deel van de hogere in-
schrijfcyfers zijn volgens hem
het gevolg van veranderd gedrag
van de woningzoekenden: „Men
sen accepteren niet meer, zoals
een paar jaar geleden, zomaar ie
dere woning. Doordat de wo
ningmarkt iets ruimer is gewor
den, hebben ze nu wat keuzevrij
heid om een huis te weigeren. En
dat is ook goed, die keuze zou
nog groter moeten worden".
Een aantal knelpunten in de
woningdistributie zijn volgens
hem niet zomaar op te lossen.
„Neem bijvoorbeeld de situatie
in Amsterdam, waar veel men
sen een goedkope woning in een
beperkt deel van de stad zoeken,
terwijl er in Amsterdam-Zuid
oost zo een woning te krijgen is.
Ik kan me voorstellen dat je er
als overheid dan voor andere
prioriteiten kiest dan het oplos
sen van de woningnood in het
centrum".
„Maar er blijft staan dat de be
hoefte aan goedkope woningen
veel groter is dan het aanbod.
Wat dat betreft denk ik dat hand
having van het huidige bouwpro
gramma ook maar een deel van'
de problemen oplost. Er moet gi
gantisch veel geld op tafel ko
men voor de renovatie van bij
voorbeeld de nieuwbouw van di
rect na de oorlog. Als je moet kie
zen welke problemen je eerst
moet aanpakken, dan denk ik als
eerste aan zulke dingen".
DEN HAAG - Is er wo
ningnood in Nederland?
Als je het onlangs ver
schenen onderzoek van de
Landelijke Organisatie
Belangengroepen Huis
vesting (LOBH) moet ge
loven, staan er in 1986, na
jaren van gigantische
bouwproduktie, nog an
derhalf miljoen mensen
op een wachtlijst voor on
derdak. Een schrikbarend
cijfer, waar toch wel wat
kanttekeningen bij te ma
ken zijn.
door
Runa Hellinga
„Het is maar wat voor norm je
hanteert", zegt Paula de Jonge,
woordvoerster van het ministe
rie van volkshuisvesting, „Wy
gaan bij het begrip woningzoe
kenden uit van mensen die min
stens 18 jaar zijn en minstens al
een half jaar echt naar een wo
ning zoeken. Met die cijfers is er
nauwelijks een tekort aan wonin
gen, zo'n 40.000 in heel Neder
land. Volgens mij slaan de cijfers
van de LOBH meer op het aantal
mensen dat wel wil verhuizen,
dan op de mensen die echt in
nood zitten".
De LOBH bassert haar cijfers
op een onderzoek by 14 grote ge
meenten. In 1978 hadden die sa
men 152.985 ingeschreven wo
ningzoekenden, in 1985 258.115.
Omgerekend naar het hele land
en het aantal desbetreffende ge
zinsleden komt de organisatie op
anderhalf miljoen woningzoe
kenden. Een probleem, zo erkent
de LOBH in haar onderzoek, is
dat de verschillende gemeenten
verschillende normen hanteren
bij de inschrijving van woning
zoekenden.
De twee grootste steden in ons
land zijn daarvan een goed voor
beeld. Het aantal woningzoeken
den in Rotterdam en Amsterdam
ontloopt elkaar niet zo: meer dan
50.000.
Vooral voor Rotterdam is het
cijfer opvallend. In 1978 zochten
nog maar 18.000 huishoudens in
de Maasstad een woning. Op het
eerste gezicht lijkt het huisves
tingsprobleem daar dus echt
enorm te zijn toegenomen.
Maar dat klopt van geen kant.
„Er is hier beslist geen sprake
van woningschaarste", zegt Toos
van der Smit van het bureau
Woonruimtezaken „Alleen bij de
goedkope grote woningen, vier-
kamerwoningen met een huur
tot 350 gulden is de vraag groter
dan het aanbod".
Dat het aantal ingeschreven
toch zo fors is gestegen, heeft
volgens haar andere redenen:
„Iedereen die gaat verhyizen,
moet zich inschrijven. Dat is een
formele zaak, het gebeurt wel dat
de inschrijving hier binnenkomt
op het moment dat de woonver
gunning de deur uitgaat. En de
laatste jaren zijn door de stads
vernieuwing veel mensen ver
huisd".
„Verder zijn er zo'n 11.000 wo
ningzoekenden van buiten de
stad ingeschreven en komen stu
denten ook meteen in aanmer
king voor een eigen woning".
Wie afwacht of Woonruimteza
ken een woning heeft, staat ge
middeld een jaar op de wacht
lijst, maar wie zelf initiatieven
neemt, is meestal snel onder dak.
Amsterdam
Anders ligt het in Amsterdam.
Ook daar staan meer dan 50.000
mensen ingeschreven. Om daar
op de lijst te komen, moetje min
stens twee jaar in de hoofdstad
wonen, werken of studeren. In
Amsterdam heerst nog steeds
woningnood, hoewel dat ook
tiaar betrekkelijk is, want in de
Bijlmermeer kan iedereen on
middellijk terecht.
De woningzoekenden in Am
sterdam verschillen een beetje
van veel andere grote steden. Het
zijn vaak jongeren met lage inko
mens die op zoek zijn naar een
goedkope woning in het centrum
of in Zuid. Mensen die inge
schreven staan, moeten soms
zo'n drie tot vier jaar wachten
vóór ze aan de beurt zyn.
De situatie is overigens minder
nijpend dan vroeger. De dienst
Herhuisvesting bemiddelt tegen
woordig alleen nog maar voor
woningen met een huur tussen
de 150 en 427 gulden.
Woningen beneden de 150 gul
den, het slechtste deel van het
woningbestand, zijn sinds een
paar jaar vrijgegeven, evenals de
woningen boven de 565 gulden.
Tussen 427 en de 565 gulden be
middelt Herhuisvesting, niet,
maar moeten de huurders wel
aan bepaalde normen voldoen.
In Utrecht is het aantal in
schrijvingen volgens de LOBH
gestegen van ruim 18.000 naar
bijna 23.000 vorig jaar. Toch is de
vraag naar woningen volgens
een woordvoerder van de dienst
Huisvesting amper toegenomen.
'Alleen bij grote goedkope woningen is de vraag groter dan het aanbod'.
AMERSFOORT (ANP) - Het
CDA heeft „kerkelijke bemidde
ling niet nodig om christelijke
politiek tot stand te brengen".
Het CDA respecteert wel nauw
gezet de eigen taken en verant
woordelijkheden van de protes
tantse kerkleiding.
Dat zei drs. C.J. Klop, adjunct-
directeur van het wetenschappe
lijk instituut van het CDA, zater
dag in Amersfoort op de jaarlijk
se conferentie van de Reünisten
organisatie van de Christelijke
Gereformeerde Studentenbond
(RCGS).
Het CDA stoort zich aan de
„manende sfeer" die hinderlijk
aanwezig is tijdens de gesprek
ken die deze partij periodiek met
de Hervormde en Gereformeer
de kerken voert. Deze kerken er
kennen te weinig de eigen ver
antwoordelijkheid van politici.
Zij maken zich schuldig aan de
„zonde der vereenzelviging"
door hun ideeèn en de uitspra
ken van de synoden dwingend
op te willen leggen aan hun poli
tieke gesprekspartners.
De protestantse synodes en de
rooms-katholieke bisschoppen
hebben sinds 1954 stuivertje ge
wisseld, aldus klop. In dat jaar
verscheen het bisschoppelijk
mandement, waarin het de
rooms-katholieken verboden
werd op de PvdA te stemmen.
Sindsdien hebben -naar de me
ning van Klop- de bisschoppen
hun zaken veel beter aangepakt.
Alvorens uitspraken te doen
raadplegen zij hun parochianen
en rooms-katholieke politici. De
bisschoppen erkennen in hun
uitspraken de eigen verantwoor
delijkheid van het CDA, aldus
Klop.
De protestantse synodes heb
ben de omgekeerde weg bewan
deld, met als „dieptepunt" de
uitspraak van 7 maart 1984 van
de gereformeerde synode tegen
Overstap. Binnen een half
jaar hebben vier christelijke ge
reformeerde predikanten de
overgang naar de Nederlandse
Hervormde Kerk aangekondigd.
Als vierde heeft ds. W.F. Kruis te
Veenendaal het ambt in de
Christelijke Gereformeerde Ker
ken neergelegd. Kruis (41) is ver
bonden aan de Christelijke Gere
formeerde Kerk te Zuidlaren,
Hervormde Kerk. Beroepen te Zie-
rikzee, toezegging: J.E.W. Nicolai te
Nieuwendijk. Beroepen te Nijmegen,
toezegging: P. van der Vange te
Noordwolde. Beroepen te Kolder
veen en Dinxterveen (toezegging): H.
E. J. van der Laan, kandidaat te 's
Gravenhage. Beroepen te Grootegast
Aangenomen naar 's Graveland: dr.
W. Balke te Den Ham (Ov.). Aangeno
men naar Alphen aan den Rijn: A.
Jonkman te Musselkanaal.
Gereformeerde kerken. Beroepen
te Oosterbeek (wyk Doorwerth He
veadorp): drs. J. Broer te Ter Aar.
Aangenomen naar IJsselmuiden-
Grafhorst: drs. AC. Hogenhuis te
Wetsinge-Sauwerd. Aangenomen
naar Westeremden (in tijdelijke ge
deeltelijke dienst): L. Zwanenburg,
emeritus-predikant te Groningen.
Gereformeerde kerken vrijge
maakt. Beroepen te De Lier in sa
menwerking met Maassluis: J. Huij-
gen kandidaat te Kampen. Beroepen
te Almere-Zeewolde: Jt Janssen te
Loppersum-Westeremden. Beroepen
te Axel: Jt. Janssen te Loppersum-
Westeremden. Beroepen te Rouveen:
J.H. Ulehake te Zoetermeer. Beroe
pen te Groningen-Zuid: C. van den
Berg te Assen-Noord. Aangenomen
naar Buitenpost: A.H. Driest te Leeu-
warden-Huizum.
Christelijk Gereformeerde Ker
ken. Beroepen te Haarlem-centrum:
A. Wagenaar te Mussel. Beroepen te
's-Gravenzande: C. Westerink te Den
Helder. Te Urk: J. van Amstel te Ede
en W. van Sorge te Rijnsburg.
Gereformeerde Gemeenten.
Bedankt voor Krimpen aan den
IJssel: A. Bac te Bodegraven. Voor
Rotterdam-Centrum: N.W. Schreuder
te Goes. Voor Randburg (Zuid-Afri-
ka): A. Hofman te Wijk en Aalburg.
Voor Vlaardingen: J.J. van Eckeveld
te Zeist
Oud Gereformeerde Kerken in Ne
derland. Beroepen te Stavenisse:
A.P. van der Meer te Krimpen aan
den IJssel.
Evangelisch Lutherse Kerk. Be
roepen te Haarlem: A. Burghoorn te
Arnhem.
