Medicijnen nooit echt onschadelijk Geneesmiddel-in-de-maak: minder bijwerkingen Aan voorlichting schort veel EXTRA PAGINA 23 De toekomstige ontwikkeling van geneesmiddelen richt zich, behalve op verbetering van het bestaande pakket, onder meer op het terug dringen van schadelijke bijwerkin gen en ook op het ontwikkelen van nieuwe medicijnen die meer ziekten kunnen bestrijden. Nog altijd kan zo'n 70 procent van de voorkomende ziekten niet of nauwelijks worden behandeld met geneesmidde len. De nieuwe generatie geneesmidde len, waaraan wordt gewerkt, zal voor een belangrijk deel zijn opgebouwd uit ami nozuren, de zogenaamde peptiden. Dat zijn stoffen, die veelal reeds in het men selijk lichaam voorkomen. De bedoeling is dat met de uit deze stoffen opgebouwde geneesmiddelen vi rusziekten (bijvoorbeeld verkoudheid en griep), auto-immuunziekten (ziekten die het lichaam aantasten, nadat het ei gen afweersysteem vermoedelijk is be schadigd door virussen, bacteriën of chemische stoffen); ziekten die ontstaan als gevolg van degeneratie van het ze nuwstelsel, spier- en botweefsel, en ziek ten die het immuunsysteem ondermij nen (zoals Aids) kunnen worden bestre den. Cholesterol Voorbeelden van reeds op de markt ge brachte geneesmiddelen, die tot de nieu we generatie behoren, zijn astemizol, be kend onder de naam Hismanal (een mid del tegen hooikoorts en andere aller gieën dat geen sufheid veroorzaakt) en enalaprilmaleaat (Renitec), een bloed- drukverlagend middel. Over enkele jaren zullen voorts zoge naamde cholesterolblokkeerders op de markt komen. Deze middelen grijpen zodanig in op de natuurlijke produktie van cholesterol, dat daarmee een over matige hoeveelheid van deze stof in het bloed lijkt te kunnen worden voorko men. De kans op dichtslibben van de kransvaten van het hart wordt daardoor kleiner, met als gevolg een mogelijk te rugdringen van het aantal hartinfarcten. Van de eerste cholesterolblokkeerder (Synvinoline) is het klinisch onderzoek, dat voorafgaat aan het op de markt bren gen van een nieuw medicijn, in enkele Nederlandse ziekenhuizen reeds begon- De cholesterolbokkeerders zijn het re sultaat van langdurig speurwerk (sinds 1973) op het gebied van de cholesterol- stofwisseling. De Amerikanen Michael Brown en Joseph Goldstein kregen hier voor in 1985 de Nobelprijs voor Genees kunde. Met hun onderzoekingen is aan het licht gekomen dat bepaalde mensen in de lever geen specifieke bindings plaatsen voor cholesterol hebben. Als gevolg daarvan kan de aanmaak van cholesterol in de lever als onmisbare bouwsteen voor membranen van de cel en als grondstof voor de bouw van galzu- ren en van steroïdhormonen in bijnier- schors, testis en ovaria niet gereguleerd worden. Hartinfarct Een veelvuldig voorkomende oorzaak van een hartinfarct is de afsluiting van een of meer haarvaten van het hart, ten gevolge van gevormde bloedstolsels. Weliswaar is in het lichaam een stof aan wezig om bloedstolsels op te lossen, maar de hoeveelheid van deze stof is te gering om in alle gevallèn effectief te kunnen werken. Met behulp van biotechnologie is het gelukt deze lichaamseigen stof te produ ceren. Uit klinische proeven is intussen gebleken dat met genoemd middel, per infuus toegediend, haarvaten weer vrij gemaakt kunnen worden van bloedstol sels. Binnen enkele jaren lijkt deze via biotechnologie verkregen stof op de markt te kunnen worden gebracht. Nieuwe ontwikkelingen zijn ook nabij op het gebied van slaapmiddelen. Veel van de huidige middelen hebben de nare nevenwerking van het hebben van een 'kater' de volgende ochtend. De nieuwe generatie slaapmiddelen zal deze bijwer king waarschijnlijk niet hebben. Na het innemen komt na zekere tijd uit het me dicijn een op het slaapmiddel lijkende stof vrij die de verdere werking blok keert. Tegen ziekten die in ontwikkelings landen veel voorkomen zijn eveneens nieuwe geneesmiddelen ontwikkeld. Zo is er het ivermectin, een middel tegen ri- vieruimaneid, dat zeer 'effectief zou werken en naar alle waarschijnlijkheid over een jaar op de markt komt. Eén ta blet per jaar lijkt voldoende om de ziekte te voorkomen. Tegen wormziekte is het middel me- bendazol ontwikkeld, terwijl tegen schimmelinfecties met ketoconazol iets is gevonden dat in tabletvorm kan wor den ingenomen. Ook op het gebied van toedieningsvor men zijn allerlei nieuwe vondsten te ver wachten. Zo is er al sinds enige tijd het scopolamine, een pleister achter de oren die er voor zorgt dat tijdens reizen de bloedspiegel'constant laag blijft. Waar schijnlijk zullen bloeddrukverlagers binnenkort ook in deze toedienings vorm op de markt komen. Nieuwe pil Goede onderzoeksvorderingen wor den voorts gemaakt bij de ontwikkeling van nieuwe anti-conceptiva, gebaseerd op z.g. monoklonale antistoffen. Deze an tistoffen moeten voorkomen dat het zwangerschapshormoon HCG zijn wer king kan uitoefenen. Dit hormoon is ver antwoordelijk voor de innesteling van de bevruchte eicel in de baarmoeder wand, waardoor zwangerschap ontstaat. De monoklonale antistoffen voor deze pil worden verkregen langs biothechni- sche weg. Een groot voordeel van deze pil op andere anti-conceptiepillen zou kunnen zijn dat hij slechts eens in de maand behoeft te worden ingenomen. HENK VELTMAN Geneesmiddelen die uitgebreid zijn getest en goedgekeurd, kunnen na jaren alsnog bijwerkingen veroorzaken. Elk geneesmiddel - al is het maar een hoofdpijntabletje - kent bijwerkingen. En het is in feite aan de patiënt om de voor- en nadelen tegen elkaar af te wegen. Maar daarvoor is wel deugdelijke informatie nodig, die lang niet altijd afdoende wordt verstrekt. In bijgaand artikel wordt geschetst hoe en waar het allemaal mis kan gaan. Aansluitend een vooruitblik op wat ons aan nieuwe medicijnen te wachten staat. door Margot Klompmaker "Mensen denken nog steeds dat een pilletje of zalfje dè oplossing is voor al hun problemen. Op reclameslo gans wordt gretig ingehaakt. Het publiek stort zich massaal op nieu we 'wondermiddelen' die worden aangeprezen. Ook als het in negen van de tien gevallen onzin blijkt te zijn. Zelfs als middelen schadelijk zijn, blijft men ze toch gebruiken". Volgens de Rotterdamse apotheker Ton Kelder, mede-auteur van de Medi- cijnengids voor consumenten, is de ge middelde Nederlander ondanks alle toe genomen belangstelling nog steeds geen kritisch gebruiker van medicijnen. Te weinig mensen realiseren Zich dat een geneesmiddel in wezen een stof is die niet in het lichaam thuis hoort en daar vreemde dingen kan uithalen. "Aan het innemen van medicijnen zijn risico's verbonden", stelt Kelder. "Elk geneesmiddel heeft bijwerkingen. Een patiënt moet zelf de keuze maken of de voordelen van het medicijn opwegen te gen de nadelen. De arts en apotheker kunnen niet meer doen dan hem zoveel mogelijk informatie geven over wat hij slikt. En van een aantal zaken mag je toch wel verwachten dat iedereen die kent. Wie hoofdpijn heeft en een pijnstil ler neemt, weet dat dit zijn maag aan tast". Bijsluiter Fabrikant, arts en apotheker zijn de deskundigen die de gebruiker van medi cijnen wegwijs moeten maken. Zij moe ten zoveel mogelijk inlichtingen geven over wat de patiënt kan verwachten, zo dat deze zelf kan bepalen of hij iets wel of niet wil innemen. Geen van de drie doet dit echter optimaal. Fabrikanten van geneesmiddelen zijn wettelijk verplicht elk medicijn dat wordt afgeleverd te voorzien van infor matie over samenstelling, werking, wan neer het moet worden gebruikt (indica tie), in welke gevallen het niet mag wor den gebruikt (contra-indicatie), bijwer kingen en waarschuwingen. Volgens apotheker Kelder echter zijn. veel bijsluiters te ingewikkeld opgesteld en voor een leek niet te volgen. Boven dien levert de industrie vaak medicijnen in groothandelsverpakking af, zodat niet iedere patiënt een bijsluiter kan worden gegeven. De volgende informatiebron is de arts die de klacht van een patiënt aanhoort en een recept uitschrijft. Uit verschillen de onderzoeken is gebleken dat de com municatie tussen arts en patiënt niet al tijd even best verloopt. Veel artsen ver tellen niets over de bijwerkingen van een middel, zodat hun patiënten dat zelf moeten uitzoeken. Als ze het tenminste uitzoeken. Bovendien weet meer dan de helft van de patiënten niet hoe ze een medicijn moeten gebruiken of is niet op de hoogte van de gevolgen van onzorg vuldig gebruik. "Ik wil niet ontkennen dat het aan de voorlichting wel eens schort", geeft dr. De Regt, voorzitter van de Landelijke Huisartsen Vereniging, toe. "Patiënten moeten informatie krijgen over wat ze slikken, zeker wanneer het tranquilli zers betreft. Maar ik merk ook dat som mige mensen zo schrikken van mogelij ke bijwerkingen die een middel kan hebben, dat ze het niet willen gebruiken. Informatie kan bedreigend overkomen, zodat mensen niet meer durven". Beperken Ook voor de arts is het een probleem om uit het overstelpende aanbod medi cijnen dat middel te kiezen waarmee zijn patiënt het meest is gebaat. Volgens De Regt worden artsen overspoeld met re clamemateriaal voor allerlei geneesmid delen. "Ons probleem is dat we niet de hele markt met geneesmiddelen kunnen overzien. En dan is het ontzettend moei lijk om een goede keuze te maken. Ik hoop dat artsen weten wat ze voorschrij ven. Ik denk dat een huisarts zich het best kan beperken tot een aantal midde len waarmee hij al langere tijd werkt en waarvan hij de bijwerkingen kent. Het is niet goed om in te gaan op elke nieuwe trend in de markt. Ook al hoef je je ook Totaan de balie van de apotheek is de deskundige verantwoordelijk voor het medicijn, daarna is het de verantwoordelijkheid van de patiënt. niet achterlijk op te stellen. Echt, het is voor ons niet bepaald eenvoudig om er achter te komen welke nieuwe medicij nen de moeite waard zijn en welke niet. Ik weet niet of ik als huisarts in staat ben de zin en onzin van sommige middelen te bepalen". Blijft over de apotheker, de laatste vraagbaak voor de patiënt voordat hij zijn medicijn mee naar huis neemt. De Rotterdamse apotheker Kelder steekt de hand in eigen boezem als hij stelt dat ook deze deskundigen vaak in gebreke blijven. "Veel apothekers verzuimen uit zichzelf een bijsluiter mee te geven of staan niet open voor vragen van patiën- iten. Een aantal fabrikanten en ook de apothekersorganisatie doen hun best om patiëntgerichte informatie te maken, maar te weinig apothekers nemen de moeite om deze te bestellen". Kortom, de informatie over genees middelen richting patiënt is voor verbe tering vatbaar. Maar zelfs als de consu ment wel volledig wordt ingelicht, blijkt dat hij aan risico's bloot staat. De farma ceutische industrie kan namelijk niet al le bijwerkingen voorzien. Bijwerkingen die zeer schadelijk en soms dodelijk kunnen zijn. Getest Voordat een nieuw geneesmiddel in Nederland op de markt komt, wordt het eerst jarenlang getest in laboratoria en met behulp van dierproeven. Ultime test vormt het 'klinisch onderzoek'; de test van het middel op een geselecteerde groep mensen. Ten slotte moet registra tie van het middel worden aangevraagd bij het College ter Beoordeling van Ge neesmiddelen. Uit de onderzoeksgegevens die de fa brikant aandraagt, blijkt welke bijwer kingen een middel kan hebben. Volgens apotheker Kelder zijn er maar weinig medicijnen zonder nadelen. Het College weegt de voor- en nadelen tegen elkaar af. Adder onder het gras is dat sommige bijwerkingen pas naar voren komen als het middel al jaren op de markt is en op grote schaal wordt gebruikt, hoe zorg vuldig de fabrikant het ook heeft getest. Zoals het Dalcon-schildje, een vorm van anti-conceptie, dat vrouwen over de hele wereld uiterst pijnlijke infecties be zorgde. Het anti-depressiemiddel Alival, dat vorige maand uit de handel werd ge nomen, nadat zeven mensen in Groot- Brittannië aan het gebruik ervan waren overleden. Het hormoonpreparaat DES (merknaam Stilbestrol) dat jarenlang aan zwangere vrouwen werd toegediend om een miskraam te voorkomen. Pas nu blijkt dat kinderen van DES-gebruik- sters afwijkingen aan de baarmoeder vertonen. Of de geruchtmakende Softenon-zaak, waarbij aanstaande moeders die het slaapmiddel Softenon hadden gebruikt mismaakte kinderen ter wereld brach ten. Het zijn maar een paar voorbeelden uit een reeks van uiteenlopende soorten medicijnen die soms al jarenlang wer den gebruikt en plotseling ernstige bij werkingen te zien geven. Selecte groep werkingen aan het licht. Een geneesmid del kan soms al jarenlang in de handel zijn, voordat blijkt dat het schade toe brengt. Dat kan ook samenhangen met langdurig gebruik van het middel. Daar voor zijn de fabrikantentests te kort". Volgens de apotheker reageert de ge neesmiddelenindustrie' te traag op be richten dat medicijnen alarmerende bij werkingen te zien geven. Kelder: "Als bijwerkingen worden gemeld, hebben veel fabrikanten de neiging artsen an apothekers een brief te sturen om de boel te sussen. Negatieve publiciteit scheelt natuurlijk enorm in de omzet". Maar ook de consument van genees middelen gaat niet vrijuit. Dr. De Regt vertelt over een onthutsend mini-onder- zoekje dat hij ooit hield. "Ik ben eens een half uurtje in een grote drogisterij gaan staan en heb daar bekenen wat er allemaal over de toonbank ging. Mijn mond viel open van verbazing. 'Drogist, ik heb suikerziekte, heeft u daar iets voor?' Hupsakee, er werd een grote pot tevoorschijn gehaald, waar grif 37 gul den voor werd neergeteld. Ik wist niet wat me als arts overkwam". Wonderen Mensen verwachten volgens De Regt nog steeds wonderen van medicijnen en aanverwante artikelen. De arts wordt Araak onder druk gezet om iets voor te schrijven. "Mensen denken dat een pil al hun problemen kan oplossen", aldus De Regt. Als voorbeeld noemt hij de enor me hoeveelheid kalmerings- en slaapta bletten die wordt geslikt. Zelfs als de consument wèl volledig wordt ingelicht, blijven t Hoe kan het gebeuren dat geneesmid delen die uitgebreid zijn getest en goed gekeurd op een gegeven moment toch schadelijke bijwerkingen vertonen, die niet meer toevallig kunnen worden ge noemd? Apotheker Kelder; "Bij tests komt men niet verder dan eeri bepaalde groep mensen, die eigenlijk veel te klein is om een goed beeld te krijgen. Neem een middel tegen hoge bloeddruk. Het is de vraag of je alle gegevens boven water krijgt door het middel,alleen uit te testen op mensen die al een vrij hoge bloed druk hebben. En dat gebeurt. In zo'n ge val komen eventuele bijwerkingen pas naar boven als het middel op de markt is gebracht". "Maar zelfs als er uitgebreider zou worden getest, komen lang niet alle bij- De Regt: "Volgens mij kun je beter twee uur slapen zonder pil dan een hele nacht bewusteloos liggen met een che misch middel. Daarvan rust je niet uit Maar maak dat een patiënt maar eens wjjs. Die komt bij je met de kreet: ik moet slapen, en neemt geen genoegen met een praatje". Apotheker Kelder onderschrijft dit. "Vaak zijn mensen er maar moeilijk van te overtuigen om het eens zonder medi cijnen te proberen. Als de arts een recept uitschrijft, zien veel patiënten dat als een bevestiging van het feit dat hun klachten serieus worden genomen. Het idee van "ik ben ziek, ik moet iets heb ben". "Neem nou de griep. Ik krijg weer heel wat mensen in de winkel die een anti- griepmiddel willen. Zo langzamerhand zou toch iedereen moeten weten dat er gewoon niets tegen de griep te doen is". "Veel mensen zijn niet bewust bezig met wat ze slikken. Als apotheker zeg je er wel eens wat van, maar velen volhar den toch. Mensen zijn in eerste instantie zelf verantwoordelijk voor wat ze inne men. Iemand die achter het stuur gaat zitten met een kalmeringstablet, weet dat hij risico's neemt. Dat kun je niet af schuiven". "Kankertherapieën bijvoorbeeld heb ben zeer ernstige bijwerkingen. Een kankerpatiënt kiest heel bewust voor wat hij wil: iets langer leven met een kaal hoofd, of eerder dood. Dat klinkt cru, maar die afweging moet hij zelf ma ken", aldus Kelder.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1986 | | pagina 23