Boüenwereld kijkt scheef
aan tegen overname ABM
Japanse werkbijen
nog niet toe aan
meer vrije dagen
Reportage
Achtergrond
Advertentie
voor de
gereformeerde
synode
in de regio Lisse zijn onderge
bracht komt doordat de bollen
streek nog steeds het financiële
centrum van de bollenhandel is,
ondanks het feit dat elders in Ne
derland veel meer hectaren bol
len worden gekweekt. Boven
dien zijn CNB en Hobaho de oor
spronkelijke veilingen waar
vroeger vele kwekers hun bollen
sleten. Maar beide instituten vei
len op jaarbasis elk niet meer
dan voor een bedrag van zo'n 25
miljoen gulden. De meeste mil
joenen komen niet voor de vei-
lingklok.
Enig directeur en tot voor kort
enig eigenaar van de ABM is
A.L.M. Augustinus die het be
drijf in 1978 met twee anderen
opzette. Hij heeft zijn aandelen
pakket van ABM bv omgeruild
tegen aandelen van de holding
Melridge. Hij heeft dat naar ei
gen zeggen gedaan om de voort
gang van het bedrijf zeker te stel
len. De 46-jarige Augustinus wil
niet dat het bedrijf uiteenvalt als
hem plots iets zou overkomen. In
zo'n geval zou het aandelenpak
ket in handen van familieleden
komen die verdeeld zouden kun
nen zijn over de toekomst en
voortgang van de ABM.
Groei
Een overweging is ook dat de
concurrentie zich goed doet voe
len. Dat geldt niet alleen voor de
ABM, maar ook voor de drie an
dere bemiddelingsbureaus.
Daarvoor is Augustinus zeker
niet bang, maar hij ziet het mach
tige Melridge daarom juist als
een versterkende ruggesteun
voor ABM. "Het bollenareaal is
vorig jaar slechts 1 procent ge
groeid. Dat zet voor de bemidde
lingsbureaus niet veel zoden aan
de dijk. De hogere omzet, de
groei van het bedrijf, moet bij de
concurrenten vandaan worden
gehaald".
En groei zit er volgens Augus
tinus in: "ABM draaide in 1985
ruim 110 miljoen. Voor 1986 ver
wachten we voor in totaal een be
drag van 128 miljoen gulden te
bemiddelen".
De ABM is een gezond bedrijf.
Het heeft een eigen vermogen
van acht miljoen gulden en er
werken ongeveer 40 mensen.
Over een aantal jaren zal nog
slechts een gering aantal mensen
zich met bemiddeling bezig hou
den, zo schat Augustinus: "Als
gevolg van de automatisering
verwacht ik dat het werk voor
het vak door slechts 20 mensen
kan worden verricht".
Buiten alle argumenten die de
Noordwijkerhouter noemt voor
het ruilen van aandelen, is Au
gustinus natuurlijk ook zaken
man. Daarop wil hij zelf niet zo
zeer de nadruk leggen. Maar dat
hij zakelijk gezien goed heeft ge
schoten met de aandelenruil is
buiten kijf. In augustus/oktober
stond een aandeel Melridge op
de Amerikaanse beurs genoteerd
voor 14 dollar. De koers is nu 22
dollar per aandeel. Er zijn overi
gens 3.250.000 aandelen Melridge
uitgegeven. Vorig jaar werd het
bedrijf onderscheiden voor het
beste jaarverslag in Amerika.
De Amerikaanse holding is
met onbekend in Nederland. Het
heeft eerder bedrijven overgeno
men, onder meer de bekende
bloemenexporteur Ruud van
den Adel in Bleiswijk dat een
omzet heeft van naar schatting
20 miljoen gulden. Melridge is
gespecialiseerd in lelies en
brengt onder meer Enchant
ment, Connecticut King en de
grote nieuwkomer La Reve op de
markt. Het streven van het be
drijf is over twee jaar 30 miljoen
lelies, 15 miljoen narcissen, 15
miljoen irissen en 10 miljoen tul
pen aan de man te brengen.
Afzet
De lelieteelt staat hoog in het
vaandel van Melridge. Op dat ge
bied wenst het bedrijf ook de
grootste te zijn. De meeste bollen
worden trouwens in het bedrijf
zelf gebruikt voor de bloemen
teelt. Dat Meldrige nieuwe soor
ten in Europa wil slijten, bijt het
Nederlandse bollenvak volgens
Augustinus niet: "De leliebollen
komen in Amerika in augustus
op de markt, terwijl de Neder
landse bollen in december, ja
nuari en februari worden aange
leverd".
Om de afzet te vergroten en
nieuwe soorten te slijten zijn
nieuwe kanalen nodig. En een
nieuwe ingang verschaft Melrid
ge zich nu via de ABM die de
door de Amerikaanse eigenaar
aangeboden bollen kan aanbie
den aan kwekers in Nederland.
De andere overweging is een
commerciële: ABM is een goed
draaiende onderneming. "Maar
ABM blijft Melridge als klant be
schouwen. Ik ben de enige direc
teur en zal dat blijven. Er komt
geen raad van commissarissen.
Alles blijft bij het oude en ik blijf
het gezicht van het bedrijf bepa
len. Niet voor een paar jaar, zoals
wordt gesuggereerd, maar ik
hoop tot aan mijn pensioen", al
dus Augustinus.
Hij meent dat het vak zich zor
gen maakt om niets. Dat er een
geruchtenstroom op gang is ge
komen, kan hij wel enigszins ver
klaren. Er zou een verklaring ko
men van beide bedrijven waarin
mededelingen zouden worden
gedaan over de aandelenruil.
Maar daar is het niet van geko
men. Vervolgens is een geruch
tenstroom op gang gekomen in
het nauwe circuit van bemidde
laars en zijn de verhalen flink
aangedikt. Volgens Augustinus
heeft de CNB, het bedrijf waarbij
hij vroeger heeft gewerkt, een
flinke duit in het zakje gedaan:
"Niemand moet denken dat ik
het uiteindelijk niet heb gered,
want dat is niet waar".
Reacties
Secretaris F. Zandbergen van
de Koninklijke Algemeene Ver-
eeniging voor Bloembollencul
tuur (KAVB) bestempelt de aan
delenruil als een fenomeen. "Or
ganisaties in het bollenvak zijn
het niet gewend dat een vreemde
penetreert. Het is ook onduide
lijk wat Melridge nu precies wil.
Het zou kunnen dat bollen met
uitschakeling van exportbedrij
ven rechtstreeks naar Amerika
gaan". Maar dat is volgens Au
gustinus zeker niet de bedoeling.
De ABM gaat zich niet met de
rechtstreekse export van bollen
aan het moederbedrijf in de Ver
enigde Staten bezighouden.
Aan de andere kant is niet ge
heel uit te sluiten, aldus nog
steeds Zandbergen, dat een stuk
je know-how over de grenzen
verdwijnt. Dat kan slaan op de
kennis van een aantal medewer
kers van ABM die Melridge zou
kunnen gebruiken in Amerika.
Dat zou ook betrekking kunnen
hebben op bestanden van telers
die goede kwaliteiten bollen le
veren. Melridge zou via ABM de
beste partijen eruit kunnen ha
len. Maar ook die ideeën worden
krachtig door Augustinus bestre
den.
Directeur P. Vermeulen van de
Bond van Bloembollenhandela
ren is niet erg geschrokken van
de aandelenruil: "Het is onge
bruikelijk, het is iets nieuws".
Ook hij sluit niet uit dat de ex
porteur weieens buiten spel zou
kunnen worden gezet bij trans
acties tussen telers en Melridge.
"Ik ken de argumentatie van Au
gustinus. Hij voert onder meer
de continuïteit van het bedrijf
aan als reden voor de aandelen
ruil. Maar het is nog maar de
vraag of de nieuwe eigenaar er
ook zo op is gebrand het bedrijf
te continueren", aldus Vermeu
len.
Augustinus ziet het allemaal
niet zo zwaar in. Hij benadrukt
dat er niets kan veranderen,
want anders lopen de klanten ge
woon naar een ander in- en ver
koopbureau. Wat dat betreft zal
ABM dus ten minste dezelfde
service en kwaliteit moeten blij
ven bieden als het heeft gedaan.
En dat zal het ook volgens Au
gustinus.
makende uitspraak. Een speciale
commissie uit de synode heeft al
die reacties doorgelicht, heeft
zelf ook kritiek op de formule
ring van het synodebesluit van
1984, maar vindt het niet nodig
dat de synode dit besluit intrekt
of herziet. Haar bezwaren gelden
alleen de woordkeus en niet de
strekking van het besluit. Wel
heeft de commissie mét vele be
zwaarden kritiek op de manier
waarop in de overwegingen en
uitspraken van de synode naar
bijbelteksten wordt verwezen
In de bollenwereld is wat
paniek ontstaan over de
overname van het In- en
Verkoopbureau ABM bv
in Lisse door het Ameri
kaanse Melridge, een hol
ding met vele dochteron
dernemingen die zeer ac
tief zijn op de sierteelt-
markt. Een aantal mensen
is geschrokken van de
transactie omdat zij ang
stig aankijken tegen de
manier waarop Amerika
nen zaken doen. Het beeld
dat dan opdoemt is dat
van een harde, zakelijke
ruitjesbroek-Amerikaan
met sigaar die over lijken
gaat.
door
Henk van der Post
Maar dat is niet het enige waarte
gen scheef wordt aangekeken.
'Een stukje organisatie van het
bollenvak is nu in handen van
een buitenlander. Natuurlijk is
bijna geen vak zo internationaal
georiënteerd als het bollenvak,
maar de organisatie ervan is toch
in de regel in handen van Hollan
ders. Melridge is een vreemde
eend in de bijt. Ook is onvol
doende duidelijk wat Melridge
eigenlijk wil met ABM. Ook dat
zouden veel bollenmensen wei
eens willen weten.
Sinds jaar en dag worden de
meeste bloembollen buiten de
veilingen om verhandeld. Be
middelingsbureaus, ook wel in-
en verkoopbureaus geheten, ver
zorgen transacties tussen telers
en kopers, zijnde exporteurs of
agrariërs die de bollen kopen
voor de bloem. De vv&ar gaat
rechtstreeks van verkoper naar
koper. Dat bespaart de verkoper
een hoop problemen: de bollen
hoeven niet naar de veiling, hij
weet van tevoren de prijs en de
administratieve rompslomp
rond betaling, leveringsvoor
waarden en dergelijke wordt
door het bemiddelingsbureau af
gewikkeld.
Een ander voordeel is dat bij
faillissementen of bij het om an
dere redenen niet nakomen van
verplichtingen, de verkoper
wordt betaald uiteen reserve. Bij
ABM bedraagt die spaarpot vijf
miljoen gulden. Overigens is wel
een garantie ingebouwd dat het
bemiddelingsbureau door dat
soort affaires niet zelf bankroet
gaat.
Grootste
Het grootste in- en verkoopbu
reau is de coöperatie CNB in Lis
se. Die bemiddelde vorig jaar bij
transacties ter grootte van 285
miljoen gulden. Tweede is Hoba
ho bv, eveneens in Lisse onder
gebracht, die 165 miljoen gulden
scoort. Derde op de lijst is ABM,
ook alweer in Lisse gevestigd,
met een bedrag van 110 miljoen
gulden. Vierde is BSF van de vei
ling Flora in Rijnsburg dat trans
acties voor een bedrag van 60
miljoen gulden tot stand bracht.
Alle bemiddelingsbureaus re
kenen tweëenhalf procent provi
sie, zowel aan verkoper als ko
per. De omzet van de in- en ver
koopkantoren bedraagt dus 5
procent van bovengenoemde be
dragen. In die grote sommen zijn
trouwen nevenactiviteiten van
de bemiddelingsbureaus, bij
voorbeeld in onroerend goed,
meegerekend.
Dat de vier grootste kantoren
In twee kranten komt morgen
een advertentie van de groep
'Gereformeerde kerken uit het
IKV' (Interkerkelijk Vredesbe
raad), waarin de synode van de
Gereformeerde Kerken in Ne
derland wordt opgeroepen haar
uitspraak van maart 1984 tegen
de kernbewapening, inclusief de
plaatsing van kruisraketten, in te
trekken of op z'n minst te her
zien. De advertentie bevat de na
men van ruim duizend gerefor
meerden.
Komende dinsdag zal de gere
formeerde synode, naar wordt
verwacht de hele middag en
avond, praten over de bezwaar
schriften van kerkeraden, regio
nale vergaderingen en individue
le kerkleden tegen deze gerucht
in de bewuste advertentie wor
den vier bezwaren tegen de syno
dale uitspraak aangevoerd: ze
voldoet niet aan de voorwaarden
voor 'het spreken van de kerk',
vele gewone kerkmensen staan
er niet achter, het politieke argu
ment is, blijkens de 'hoopvolle
ontwikkelingen in Genève', on
juist gebleken, en ten vierde:
handhaving van deze uitspraak
zou getuigen van 'geringschat
ting van de bezwaren'.
Totaal-weigeren. Studen-'
tenpastores in Enschede hebben
de gereformeerde synode ge
vraagd, de kwestie van het to
taal-weigeren aan de orde te stel
len. Aanleiding was het besluit
van een lid van de plaatselijke
studentengemeente - belijdend
lid van de gereformeerde kerk in
Heemse - om 'totaalweigeraar' te
worden.
De jongeman wil in geen enkel
opzicht iéts met het leger te ma
ken hebben. Ook de rijke wester
se samenleving zint hem niet.
Daarom maakt hij ook geen ge
bruik van de wet Gewetensbe
zwaren. Dan zou je toch maar be
rusten in de regels en het sys
teem van deze samenleving. Hij
zit nu in Almelo gevangen in af
wachting van een gevangenis
straf van twaalf maanden.
De pastores - die geen zelfde
mening hebben over totaal-wei-
geren - leggen de synode in hun
brief de vraag voor, of deze men
sen wel in de gevangenis moeten
zitten en op die manier over één
kam geschoren moeten worden
met criminelen.
De brief is ook gestuurd naar
de Hervormde Kerk, de Rooms-
Katholieke Kerk, de Nederland
se Protestantenbond, de Doops
gezinde en de Remonstrantse
Broederschap en de Raad van
Kerken.
Joden en moslims in Neder
land zouden op basis van gelijk
waardigheid met elkaar moeten
gaan praten. Dat schrijft R. Naf-
taniël in de 'Israël Nieuwsbrief
van het Centrum voor Informatie
en Documentatie Israël'. Nafta-
niël is daar directeur van.
Hij ziet hier ook een taak voor
vertegenwoordigers van de jood
se gemeenschap. Zij moeten,
naar zijn mening, actief contact
zoeken met hun Nederlandse
moslim-collega's. "Waarom kan
er naar het model van het Over
legorgaan Joden en Christenen
(Ojec) geen overlegorgaan Joden
en Moslims in Nederland wor
den opgericht?"
Aanleiding tot zijn voorstel wa
ren recente antisemitische uitla
tingen van moslimleiders in Ne
derland. Naftaniël ziet een zeker
verband met de toegenomen in
vloed van staten als Libië en Sa-
oedi-Arabië op de moslimge
meenschap hier. Hoewel veel
moslims fel gekant zijn tegen de
ze invloed, boeken die staten,
volgens hem, steeds meer succes
in Nederland.
Leiden. Zondagavond om 7
uur werkt de Schola Gregoriana
Lugdunensis mee aan een grego
riaanse getijde-dienst in de jubi
lerende (50 jaar) Petruskcrk aan
de Lammenschansweg. Het koor
zingt de 'completen' van de zon
dagen van de Veertigdagen-tijd.
('Completen' vormen de dagslui-
"Het Romeinse Rijk stortte ineen
omdat er tweehonderd vrije dagen
per jaar waren en de mensen zich
overgaven aan het najagen van ver
maak". Het Japanse dagblad Yo-
muri schreef deze woorden on
langs om de lezer te waarschuwen
tegen de gevaren van minder
werken en meer vrije tijd.
De alarmerende toon van het
commentaar van Yomuri komt op
de buitenstaander een tikkeltje
voorbarig over. Ondanks een cam
pagne van de overheid om het aan
tal werkuren te verminderen en
meer in lijn te brengen met andere
ontwikkelde landen, is er op dit
punt de laatste jaren niets veran
derd.
door
Ruud Kreutzer
Het ministerie van arbeid lan
ceerde in 1980 het plan om voor
1986 het gemiddeld aantal werku
ren per jaar van 2108 te verlagen tot
2000. Hier en daar gaf de overheid
zelf het (halfslachtige) voorbeeld,
maar over de gehele linie genomen
wordt er anno 1986 langer gewerkt
dan vijfjaar geleden.
In 1984, het laatste jaar dat er cij
fers beschikbaar zijn, waren Ja
panse werknemers gemiddeld 2180
uur aan het werk, overwerk meege
rekend, verplichte uitjes na het
werk niet. Ter vergelijking: in
Amerika was dat 1934 uur, in West-
Duitsland 1613. Met andere woor
den, de Japanse arbeider werkt elk
jaar veertien werkweken van veer
tig uur meer dan zijn Duitse colle
ga.
Daarbij moet wel worden gezegd
dat de lange werktijden vooral
worden genoteerd in kleine be
drijfjes. In de onderste regionen
van het bedrijfleven wordt de wet
telijk voorschreven maximale
werkweek van 48 uur slechts zel
den gerealiseerd, terwijl veel grote
bedrijven intussen een vijfdaagse
werkweek hebben ingevoerd.
Acht op de tien werknemers ver
dient de kost in kleine of middel
grote bedrijven. Voor de overgrote
meerderheid van hen is de vrije za
terdag nog een heel ver weg lig
gend ideaal.
Te vroeg
Alle dure rapporten van commis-
sie-met-moeilijke-namen en we
reldwijde doelstellingen ten spijt
ziet het er niet naar uit dat daar
snel verandering in komt. Zolang
ting van een kerkelijke gemeen
te; in de kloosters werden ze aan
vankelijk op de gemeenschappe
lijke slaapzaal gezongen).
Na de dienst zal de heer R. Bot.
cantor-dirigent van de schola en
voorzitter van de afdeling Rotter
dam van de Gregorius-vereni-
ging, in een zaal bij de kerk een
causerie houden over de ontwik
keling van het gregoriaans.
Leiden. De hervormde wijk
gemeente .'Marewijk' houdt
woensdagavond 5 maart om 8
uur in de Marekerk een zang
dienst met medewerking van een
mannenkoor onder leiding van
de organist Ben Fey. De dienst,
met de 'Marewijk'-predikant als
voorganger, staat in het teken
van de biddag voor gewas en ar
beid. De korte meditatie - want
er wordt veel gezongen - heeft
als titel: 'Waakzaam bekeken'.
Katwijk. Woensdag om 8 uur
is er ook een zangavond in de
Oude Kerk aan de Boulevard in
Katwijk aan Zee, uitgaande van
de interkerkelijke evangelisatie-
commissie. Die staat in het teken
van passie en pasen. Het evange
lisatiekoor 'Katwijk' onder lei
ding van J. Boonekamp werkt
(De evangelisatiecommissie
het gros van de Japanners s mor
gens twintig minuten te vroeg op
zijn werk komt en minder dan de
helft van zijn vakantiedagen op
neemt, kunnen de aanbevelingen
om korter te werken maar beter
met kilopakken zout tegelijk wor
den genomen.
Een vakantie van twee weken
opnemen is gewoon ondenkbaar,
ook al heeft een werknemer er vol
gens zijn cao recht op. Werk wordt
hier in Japan meer gezien als een
gedeelde last dan een individuele
taak. Het opnemen van een vrije
dag betekent dat de collega's har
der moeten werken.
De meeste vrije dagen gaan in de
praktijk op aan ziekte, sociale ver
plichtingen (huwelijken, begrafe
nissen) of worden aan nationale
feestdagen geplakt voor een uitje
van twee of drie dagen. Financieel
is dat trouwens het maximum dat
een doorsnee gezin op kan bren
gen.
Hoewel Japan sinds de oorlog
een enorme ontwikkeling heeft
doorgemaakt, begint het gevoel
dat het tijd is om even uit te puffen
heel langzaam door te dringen tot
de Japanse werknemer. De uitzon
deringen die deze regel bevestigen
krijgen de wind van voren, ook al
hebben ze de wet van het recht aan
hun kant. De 'werkbij', zoals Ja
panners hun aan werk verslaafde
landgenoten noemen, geldt ook in
1986 nog als de norm.
Wanneer Europa ter sprake komt
in Japan, dan is dat altijd met een
ondertoon van meewarigheid. On-
midelljk duitk het 'Engelse ziekte'
op, waarmee gedoeld wordt op de
terugval in de Europese economie
die in Japan zo ongeveer wordt ge
lijkgesteld met de ineenstorting
van het Romeinse Rijk. Dit gevoel
slaat om in verbijstering en onge
loof zodra het gaat over de pogin
gen in sommige Europese landen
om de werkweek te verlagen naar
35 uur.
Toen de minister van arbeid vo
rig jaar het verplicht stellen van
een aaneengesloten vakantie be
pleitte. werd hij van alle kanten
aangevallen. Een prominent ka
merlid van de regerende Liberaal-
Democratische Partij (sinds de
cember minister van constructie)
fulmineerde: "Wil hij Japan veran
deren in een stelletje leeglopers?
Als je onze werkijver wegneemt
vallen we ten prooi aan de Europe
se ziekte".
Voor alle duidelijkheid: de veel
bekritiseerde bewindsman van ar
beid bepleitte het instellen van
zegge en schrijven één vrije week
deelde ons ook mee. dat de serie
'zomerzang-avonden' dit jaar op
11 juni begint).
Hervormde Kerk: beroepen
te Genemuiden (deelwerk) kan
didaat C. M. Visser aldaar; toege
laten tot de evangeliebediening
mevrouw E. van Gemerden
Utrecht en J. J. Rebel (voorheen
christelijk-gereformeerd) Amers
foort: toegelaten en beroepbaar
mevrouw J M. Baay Houten,
mevrouw W. C. Remme Veenen-
daal, PH. van Wijk Veenendaal.
mevrouw K M. Heijnis Nun-
speet. P. A Simon Nunspeet. C.
M. Visser Genemuiden en me
vrouw A. J. Yntema Utrecht
Gereformeerde Gemeenten:
bedankt voor Leerdam J. Kareis
Rijssen.
Oud-Gereformeerde Gemeen
ten: bedankt voor Kampen M.
Pronk Ede.
Afscheid. Op 13 maart neemt
ds. H. J. van Achterberg (Leiden)
afscheid als 'bijstand in het pas
toraat' van de hervormde ge
meente in Sassenheim. Hij is dat
vijfjaar - na zijn pensionering -
geweest en werkte vooral onder
oudere gemeenteleden. Ds. D.
Keuning (Noordwijk) - in sep
tember vorig jaar gepensioneerd
- gaat dit werk nu voortzetten.
tussen 29 april en 5 mei, waarvan
drie dagen (de verjaardag van de
keizer, grondwetsdag en kinder
dag) nu al nationale feestdagen
zijn.
Misschien is het negatieve beeld
dat de laatste jaren in de Japanse
media over Europa naar voren
komt een subtiele manier van
wraak tegen de omschrijving van
een functionaris van de Europese
Gemeenschap van Japan als een
"natie van werkbijen die in konij
nenholen wonen". Die uitspraak
kwam als een schok voor de Japan
ners die in de veronderstelling ver
keerden dat de hele wereld vervuld
was met afgunst over de prestaties
van hun land.
Ondanks een onmiskenbare ver
schuiving in de houding van de Ja
panse werknemer ten opzichte van
zijn werk, heerst nog altijd de men
taliteit van de opbouwjaren na de
oorlog. De Japanse werknemer
blijft bereid tot offers, als dat het
bedrijf ten goede komt. In geld uit
gedrukt zijn de lonen niet lager
dan in Europa, maar het werkelijke
levenspeil (vooral de woonomstan
digheden) is een stuk minder.
Armoede
De moeite die Japan heeft om te
relaxen heeft niet alleen te maken
rn,et de levende herinnering aan de
bittere armoede van de jaren vlak
na de oorlog en het gevoel van on
zekerheid dat Japanners ontlenen
aan de voortdurende dreiging van
aardbevingen en typhonen. Het
heeft ook een veel tastbaarder ach
tergrond, namelijk de opkomende
industrielanden in Oost-Azié.
Japan is zich maar al te bewust
van de potentiële kracht van lan
den als Zuid-Korea en Taiwan, die
nu al beginnen te knabbelen aan
de meest lucratieve Japanse ex
portmarkten, zoals auto's en video
recorders. Nog maar net heeft Ja
pan het Westen ingehaald, of het
voelt zich al weer bedreigd door de
volgende lichting industriële lan
den.
Misschien voelt Japan intuïtief
aan dat het uit zou zijn met de veel
bezongen sociale harmonie zodra
de drang om te blijven hollen zon
der omkijken wegvalt. De jongere
generatie in veel meer uit op een
zorgeloos en comfortabel leven. De
bedrijfscultuur heeft zich nog niet
aan hen aangepast, maar dat is - lo
gisch gesproken - slechts een
kwestie van tijd.
Jubileum. Op woensdag
april hoopt de hervormde predi
kant W. Chr Hovius te Katwijk
aan Zee zijn zilveren jubileum te
vieren, 's Avonds is er een recep
tie in het kerkelijk centrum aan
de Voorstraat. Ds. Hovius keerde
vorig jaar juni voor de tweede
keer naar Katwijk aan Zee terug;
hij was daar ook van 1966 tot
1970 en van 1975 tot 1979
Reformatie Het is dit voor
jaar 450 jaar geleden, dat de in
woners van Genève zich achter
de reformatie-ideeën van Johan
nes Calvijn schaarden. Er komt
een herdenkingsweek van 18 tot
25 mei
