actief in
vrije tijd
'Het lijkt een beetje op veehandel'
Woonwagenbewoners zien op tegen gedwongen verhuizing uit Leiden
PAGINA 4
LEIDEN
WOENSDAG 19 FEBRUARI 1986
In Oegstgeest een kampje dat tot
voor kort louter uitzicht leek te gaan
bieden op een geluidsscherm en een
geluidswal. In Voorschoten 'een ho
peloos geval dat ligt ingeklemd tus
sen twee tuinderijen'. En in De
Krom tussen Katwijk en Noordwijk
vijftien standplaatsen die op grond
zijn aangelegd met daarin gif waar
van nog niet met zekerheid is vast
gesteld of dat ook zal blijven waar
het zit (diep). Het zal het woonwa
genschap nog heel wat hoofdbre
kens kosten om voldoende bewo
ners van het woonwagencentrum
aan het Trekvaartplein in Leiden te
vinden die een plek op de eerdaags
in gebruik te nemen kampjes in
Oegstgeest (7 standplaatsen). Voor
schoten (3) en Noordwijk/Katwijk
(15) ambiëren. Secretaris Somme-
ling van het schap kent het exacte
aantal gegadigden niet: af - en aan
meldingen en wijzigingen in de oor
spronkelijke aanmeldingen wisse
len elkaar bij voortduring af, vertelt
hij. Opbouwwerker Bruno van
Veen van de stichting Samenle
vingsopbouw Woonwagencentra
Regio Leiden waagt zich voor wat
betreft Noordwijk/Katwijk en Voor-
Schoten aan schattingen van respec
tievelijk tien en nul. Klein ook schat
hij het aantal enthousiastelingen
voor die ene standplaats die dit jaar
in Valkenburg wordt aangelegd.
Animo of niet, het thans ruim 90
wagens tellende woonwagencen
trum aan het Trekvaartplein moet
drastisch worden verkleind. Eerst
tot 68, dan tot 41 en als het aan
staatssecretaris Brokx van volks
huisvesting en ruimtelijke ordening
ligt. tot vrijwel nul standplaatsen.
Al zo'n tien jaar is inkrimpen van
het overvol bevonden Trekvaart
plein het streven van rijk en provin
cie, maar behalve Zoeterwoude,
Leiderdorp, Warmond en voor
noemde plaatsen hebben de regio
gemeenten de opdracht om vóór
1986 een aantal woonwagenstand
plaatsen aan te leggen, niet gehaald.
Op het Trekvaartplein zijn maar
weinigen daar rouwig om; hoe lan
ger de bewoners in Leiden kunnen
blijven, des te liever is het de mees
ten. De bewoners zijn voor wat be
treft hun houding tegenover de op
handen zijnde ontmanteling van
hun centrum volgens Van Veen
grofweg in drie groepen op te split
sen: een deel ziet een verhuizng wel
zitten, een deel gaat in plaats daar
van maar liever in een huis wonen
en weer anderen willen ook blijven
zitten waar ze zitten maar hebben
een 'het-moet-toch-'houding. "Ze
stoppen je toch gewoon ergens ver
weg", zegt een felle tegenstander
van verhuizing, wijzend op het al
wel gerealiseerde kampje in Leider
dorp en dat in Oegstgeest. "Maar ze
willen wel dat we integreren. Nou,
hier zijn we geïntegreerd. De omwo
nenden hier mogen ons na al die ja
ren nog steeds niet, maar ze gooien
ook niet met stenen als je langs
rijdt". Een gesprek met een ver
moeide opbouwwerker en drie
doorgewinterde Trekvaartpleinbe-
woners, welke laatsten 'wegens het
gedonder dat je ermee krijgt' liever
niet op de foto willen, aan de voor
avond van een gedwongen mini-
volksverhuizing die gezien de aver
sie van de bewoners naar alle waar
schijnlijkheid niet geheel zonder
moeite zal verlopen. "Die man in die
villa in Rijnsburg, waar vlak bij een
kampje moet komen, die zou dui
zenden guldêns op tafel willen leg
gen als wij dan maar wegbleven".
Terrorisme
In deze krant van 24 januari ging
uw commentator John Kroon in op
de door mij tijdens een forumdis
cussie in het Agnes Lyceum gede
biteerde stelling, dat de - b.v. in
vergelijking met de vele malen gro
tere aantallen slachtoffers van het
verkeer - bovenmatige publiciteit
aan terroristische aanslagen en de
gevolgen daarvan gegeven, precies
datgene is, waar het de plegers van
de aanslagen om te doen is, en dat
dus ook de bestrijding van het ter
rorisme beter gediend zou zijn als
de media het op zouden kunnen
brengen minder aandacht aan dat
terrorisme te besteden.
Ik begrijp uit de reactie van de
heer Kroon dat hij het niet met mij
Dat is zijn goed recht. Het is ook
zijn goed recht om daarbij mijn ge
voelens niet te ontzien, dus dat hij
wat grapjes maakt over kruisraket
ten en rustig gaan slapen, en d^n
komt de oorlog, mij best.
Mar toch denk ik dat de heer
Kroon niet alleen de pointe van
mijn betoog volslagen ontgaan is.
maar dat hij ook in het geheel geen
idee heeft van het verschijnsel ter
rorisme, zoals wy dat de laatste ja
ren kennen en van het grote ver
schil tussen dat terrorisme en bv.
de terreur tijdens de Franse en
Russische revolutie en door de
Duitsers in de Tweede Wereldoor
log uitgeoefend of zelfs de terreur
van terreurbombardementen.
In tegenstelling tot die laatste
vormen van terreur, waarbij het
gaat om terreur uitgeoefend door
degenen die op dat moment in de
betreffende situatie over de macht
beschikken, is bij terrorisme in de
vorm van gijzelingen, kapingen en
aanslagen, zoals tegenwoordig aan
de orde, sprake van acties van ex
treme elementen van eerder onder-
dan bovenliggende minderheids
groeperingen. die zich inderdaad
ook van wapens bedienen, maar
dat per definitie zowel in tijd als in
plaats dusdanig ad hoe, dat dit in
feite op de totaliteit van bv. het
aantal slachtoffers door andere ge-
weldsoorzaken nauwelijks iets uit
maakt.
Desalniettemin zijn de mensen
meer ondersteboven van zaken als
de kaping van de Achille Lauro en
de aanslagen op de vliegvelden in
Rome en Wenen dan zij dat waren
van bv. de tegen de driehonderd
VS soldaten die met Kerstmis op
weg naar huis zijnde door een
vliegtuigongeluk het leven verlo-
Gaan mij daarom de slachtoffers
van terroristische aanslagen niet
ter harte of doe ik daarom mijn
ogen dicht voor de werkelijkheid
van dat soort aanslagen?
Neen, daarentegen heb ik wel
mijn ogen open voor de feitelijke
verhoudingen en - wat misschien
nog belangrijker is - voor het feit
dat angst voor de lijfelijke dood
kennelijk geen vat heeft op terro
risten en afschrikking van terroris
me door te pogen via een scherpere
bewaking de risico's voor de ple
gers ervan te vergroten, dus geen
vat op hen heeft en blijkens hun
eigen uitlatingen ook nooit zal krij
gen, zolang zij menen met hun da
den de zaak waarvoor zij staan
maar effectief te kunnen dienen.
Al is het maar door ahw vanuit
het graf een overigens daarvoor on
verschillige wereld hun zaak op
hardhandige wijze onder de neus
te kunnen wrijven.
Lezers Schrijven
Daarbij komt, dat voor het soort
aanslagen waarmee wij tegenwoor
dig geconfronteerd worden ook
het verband tussen het politieke
doel, dat men heet na te streven, en
de als doel voor de aanslag geko
zen objecten of personen steeds
ruimer bemeten pleegt te worden
(aanslagen op banken omdat men
tegen de NAVO is e.d.).
Zodat zelfs als men weet vanuit
welke hoek evt. aanslagen te ver
wachten zouden kunnen zijn, het
aantal in dat kader evt. extra te be
waken objecten en personen in een
steeds ruimere kring moet worden
gezocht en een absolute waterdich
te bewaking daarvan behoudens
enkele hoge uitzonderingen (alleen
bij gelegenheden als bezoeken van
bv. vreemde staatshoofden) dan
ook op den duur absoluut illusoir
moet worden geacht.
En het is in die optiek en tegen
die achtergrond, dat ik van mening
ben dat tegenover terroristen, die
zich met de dreiging doodgescho
ten te kunnen worden reeds ver
zoend hebben en daardoor dus ook
niet meer kunnen worden afgech-
rikt, er geen wapen meer over is,
waar zij evt. nog bevreesd voor
zouden moeten zijn, behoudens
met hun hele actie doodgezwegen
te worden.
J.J.P d« Boei
lid CDA Tweede-Kameriraclic
Binnenhof la
Den Haag
PvdA-lid
De beschouwing over veertig jaar
PvdA in Leiden in de krant van 12
februari 1986 is een samenvatting
van het boekje Doorbraak en Tra
ditie. Het boekje zelf is ook een sa
menvatting van uitgebreidere ver
halen. Samenvattingen van samen
vattingen willen toch wel eens
minder nauwkeuring uitvallen dan
oorspronkelijk de bedoeling was.
Zo ook de beschouwing over veer
tig jaar PvdA.
In het boekje en ook in de sa
menvatting wordt de indruk ge
wekt dat ik, Jo van der Horst, pas
later na de oprichting van de PvdA
van die partij lid ?ou zijn gewor
den. Ik ben in 1945, kort na de be
vrijding, lid geworden van de
SDAP. Toen in de SDAP de fusie
met andere groepen aan de orde
kwam, met het doel om tot de
PvdA te komen, heb ik in de leden
vergadering van de SDAP met nog
vijf mensen blanco gestemd. Er
waren er een paar honderd voor en
niemand van de aanwezigen was
tegen. Daarna werd de PvdA opge
richt en alle leden van de SDAP
werden overgeboekt naar de nieu
we partij. Lid van de PvdA ben ik
dus van de oprichtingsdag af.
Omdat veel belangrijke waarden,
opvattingen zowel als symbolen,
van de SDAP verloren dreigden te
gaan, werd binnen de partij een So
ciaal Democratisch Centrum opge
richt, met het doel om van de PvdA
een sociaal-democratische partij te
maken. Ik ben toentertijd toegetre
den tot dat centrum en ik heb ge
holpen in Leiden een afdeling op te
richten. Van die afdeling ben ik tot
de ontbinding van het centrum in
1950 secretaris geweest.
In april 1947 werd voor het eerst
het bestuur van de PvdA afdeling
Leiden gekozen. Een van die be
stuursleden was ik en mijn verkie
zing was mede een gevolg van mijn
activiteiten voor het SDC.
Nu, in 1986, is de PvdA een so
ciaal-democratische partij en het
lijkt misschien wat wonderlijk dat
daarvoor, in 1946 en later, zo veel
onrust in de partij is geweest, juist
naar aanleiding van dat streven
naar de omvorming tot een sociaal
democratische partij. Het heeft tot
na 1976 geduurd voordat men zich
in de PvdA sociaal-democratisch
ging noemen en dat was toen nog
zeer aarzelend.
Anders dan velen die bij de op
richting van de PvdA zeer enthou
siast waren, maar na kortere of lan
gere tijd de partij verlieten, ben ik
mijn partij trouw gebleven.
Jo van der Horst
Haagweg 80
Leiden
RIJN EN LEK - Per abuis is in de
ze krant gemeld dat de Stichting
Rijn en Lek, een regionale wel-
zijnsinstelling voor buitenlanders,
volgend jaar meer geld krijgt om
nieuw personeel aan te trekken.
Dit geld gaat echter naar de con
centratiegemeenten Leiden, Al
phen en Gouda, die elk een groot
deel van de taken van Rijn en Lek
Schaatser gewond
ALPHEN/LEIDEN - Een 26-jarige
man uit Leiden is maandagmiddag
in Alphen aan den Rijn zwaar ge
wond geraakt bij het schaatsen. De
man reed op de Ziende en klapte
ter hoogte van het sluisje met zijn
nek tegen de onderkant van een
brug. De man is met beschadigde
nekwervels in een ambulance on
der politie-escorte overgebracht
naar het Academisch Ziekenhuis
in Leiden.
of andere spullen aan de man te
brengen, maar sinds een jaar of
vijf, zes is een ventvergunning aan
stringente eisen verbonden, ver
zucht Van Gulik. "En als je dan een
vergunning krijgt, krijg je er één
voor één of twee wijken. Maar als
ik u een deken verkoop, koopt u er
toch twee weken later niet weer
één?" Dan Frankrijk, Engeland en
België, daar krijg je een vergun
ning voor het hele land. "Ze zou
den ons gewoon weer vrij moeten
laten", vindt Van Esch, ervan over
tuigd dat niet alleen de woonwa
genbewoners maar ook de 'bur
gers' daar profijt van hebben. "In
deze tijd van nummertjes trekken
en automatisering hebben de men
sen behoefte aan een praatje. Mijn
moeder leerde me het venten toen
ik elf was en ze zei: Jongen, altijd
goed naar de mensen luisteren als
ze over iets met je willen praten.
En als je dan fijn met iemand had
gepraat dan maakte het echt niet
uit of je dat aardappelschilmesje
nou voor 1 gulden 10 of voor 1 gul
den 50 kon verkopen".
Krotje
Wanneer het eind 1984 versche
nen onderzoek van de Leidse uni
versiteit wordt aangeroerd, waar
uit bleek dat er behalve nadelen
ook veel voordelen kleven aan het
staan op een klein kamp, klinkt
schamper gelach. Riemens, Van
Gulik en Van Esch wensen er niets
de minste waarde aan te hechten.
"Die onderzoekster is hier nooit
geweest", vertelt Riemens. Van
Gulik: "Ze heeft gesproken met
mensen in de achterwereld, En
schede en Zwolle enzo. Maar die
komen van slechte kampen, vuil
nisbelten af, waar ze nog geen
schuurtje hadden". Riemens weer:
"Je kunt het vergelijken met men
sen in een land als India. Als je die
uit een krotje haalt en in een mooi
huis neerzet met gas en water en
licht, natuurlijk zijn ze dan dolblij
en gelukkig". "We zijn ook naar die
mevrouw toegegaan", vertelt Van
Gulik, "om te vragen waarom ze
niet bij ons is geweest, of in Den
Haag of Soesterberg. Dat zijn hart
stikke mooie kampen. Daar had ze
nul op request gekregen, reken
maar. Die mensen staan daar fijn,
die willen er niet weg".
"Dat is toch geen onderzoek hou
den, op kampen in het zuiden gaan
kijken en op basis daarvan een be
leid voor ons in het westen bepa
len", toont ook Van Esch zich geïr
riteerd. "En wat weet zo'n me
vrouw nou van woonwagenbewo
ners? Ze had hier eens moeten ko
men kijken, meedraaien in de peu-
tergroep, met de mensen praten,
vergaderingen bijwonen en de les
sen lezen en schrijven. En dan zou
ze na een week of zes inderdaad
iets zinnigs kunnen 'schrijven.
Maar je gaat toch niet helemaal
naar Enschede en dan braaf op
schrijven wat daar het beleid is?"
Bruno van Veen, die zich in zijn
'sceptische houding tegenover het
rapport weet geruggesteund door
een onderzoek dat het buurtcen
trum De Rolleman op het kamp
zelf onder de bewoners heeft ge
houden en waarvan de uitkomsten
geenszins overeenkomen met die
van het onderzoek van de Leidse
universiteit: "Bij een onderzoek
speelt de onderzoeksvraag een gro
te rol. Dit rapport is gemaakt in op
dracht van het ministerie van wvc
en die stellen belang in heel andere
elementen dan wij. Zo'n ministerie
is er op uit om zijn gelijk bevestigd
te zien".
F orumdiscussie
psychiatrische
inrichtingen
LEIDEN - Links Leiden (PSP/
PPR en CPN) houdt vrijdagavond
in De Burcht een forum over de
geestelijke gezondheidszorg. Tij
dens dat forum staat de stelling
van Links Leiden, dat de grote psy
chiatrische inrichtingen in deze re
gio op den duur moeten verdwij
nen, centraal.
Het werk van die inrichtingen
zou moeten worden overgenomen
door zogenoemde sociaal psychia
trische dienstencentra en de regio
nale instellingen voor ambulante
geestelijke gezondheidszorg
(Riagg). Daarmee kan worden
voorkomen dat mensen moeten
worden opgenomen in inrichtin
gen. Bovendien wil Links Leiden
dat Alphen een zelfstandige regio
voor geestelijke gezondheidszorg
wordt, met alle dsaarbij passende
voorzieningen.
Aan het lorum nemen deel: Cor
van Kippersluis (Links Leiden),
Christoph Hrachovec (psychiater
Endegeest), Gerard van de Wees
(psychotherapeut), Henny Pries
van het platform geestelijke ge
zondheidszorg Amsterdam en Mar
tin Boonstra (cliënt vertegenwoor
diger). Het forum wordt geleid
door Ceciel aan de Stegge. De
avond wordt gehouden in de
Burchtzaal, Burgsteeg 14 in Lei
den. De aanvang is 20.00 uur. Tij
dens de avond is er een optreden
van het koor 'Jan en alleman'.
Volksdansen
Clubhuis Matilo, Zaanstraat
126. organiseert vrijdag een
volksdansinstuif voor ouderen.
De instuif begint om twee uur en
staat onder leiding van Ger Else-
Ruilbeurs
Ruilclub Koningskerk houdt
vrijdag wederom een ruilavond
voor verzamelaars van postze
gels, munten, prentbriefkaarten,
lucifermerken en wat dies meer
zij. Plaats van handeling is de
aula van de Dr. van Voorthuy-
senschool aan de Marnixstraat,
aanvang zeven uur.
LEIDEN - Ze staan al op het cen
trum Trekvaartplein vanaf het mo
ment dat het in gebruik werd geno
men, zo'n twaalf jaar geleden; in af
wachting daarvan hebben ze domi
cilie gehouden op een noodkamp
vlakbij het plein. Daarvoor behoor
den J. van Gulik, G. Riemens en C.
van Esch tot het trekkende deel
van de woonwagenbewoners. Aan
die door hen als goeie ouwe erva
ren tijd kwam een eind toen de
overheid besloot de kleine
kampjes zoveel mogelijk op te doe
ken en er grotere, permanente cen
tra voor in de plaats te maken. En
aldus geschiedde. Van Gulik, Rie
mens en Van Esch en met hen vele
andere woonwagenbewoners wer
den, voorgoed heette het toen nog,
naar het Trekvaartsplein gediri
geerd.
door
Simone van Driel
Overvol was het er vanaf het be
gin al, het aantal wagens overtrof
het aantal standplaatsen aanzien
lijk. Vandaar de bezetting in 1976
van het Stadhuisplein, met onder
meer als inzet dat de bewoners die
niet op een officiële standplaats
stonden van gas, licht, water en sa
nitair zouden worden voorzien en
een snelle realisering van kleine
kampjes in de regio.
De aanleg van kleine kampjes in
de regio is inderdaad vervat in de
woonwagenplannen Zuid-Holland
1978-1985 en 1986-1990. Maar die
voorzien geenszins in de situatie
die de woonwagenbewoners voor
ogen hadden en hebben. Niet al
leen het feit dat het vaste en geen
trekkersstandplaatsen zal betref
fen viel in zeer slechte aarde; ook
de, later door de provincie afge
zwakte passage in het plan dat de
bewoners desnoods worden weg
gesleept als ze het kamp niet vrij
willig verlaten, werkte als een rode
lap op een stier. "Er wordt gewoon
met ons gesold", concludeert Van
Esch na weging van het beleid van
de afgelopen tien jaar. "We moes
ten allemaal zo nodig naar een
groot kamp worden gesleept en nu
kunnen we weer van de ene op de
andere dag in Voorschoten worden
neergezet. Soms krijg ik het gevoel
dat ze met een bepaalde groep min
derheden aan het experimenteren
zijn. En ik weet niet waar dat stopt.
Want dit, dat heeft Brokx uitdruk
kelijk gezegd, zijn ook weer plaat
sen die niet van blijvende duur
zijn". Riemens: "Het lijkt een
beetje op veehandel. Heb je iets op
gebouwd, hup, breken ze het weer
af'.
"Op zich hebben hebben we er
helemaal geen bezwaar tegen om
te vertrekken", vervolgt Van Esch.
"We hebben nooit anders gedaan.
Kwam je in een plaats waar de
mensen moeilijk deden, dan hin
gen we gewoon onze woonwagen
achter de auto en trokken we ver
der. Maar nu word je verplicht om
ergens naar toe te gaan waar je niet
heen wilt, waar je niet weg kan als
je dat wilt én waar de bevolking
jou niet wil. Ik zal u dit vertellen, ik
heb op vergaderingen in de ge
meenten waar kampjes moeten ko
men, dingen over ons horen zeg
gen die ik hier niet eens durf te her
halen".
Bewakers
De door hen veelal als vijandig
ervaren houding van hun toekom
stige buren heeft er mede toe ge-
van de .uitspraak van gedeputeerde
I. Günther dat de bezwaren van
woonwagenbewoners tegeiT de
door de regio-gemeenten gekozen
locaties eigenlijk geen hout snij
den omdat geen enkele burger kan
wonen waar hij wil en het vaak
heel veel moeite kost om een ge
schikte plek te vinden die aan alle
strenge eisen voldoet? Van Esch,
fel: "Mevrouw Günther maakt één
denkfout en dat is dat wij niet om
die plaatsen hebben gevraagd. En
ik denk dat mevrouw Günther
toch zeker zelf wel uit heeft ge
maakt waar ze is gaan wonen"."Er
zouden weer trekkersplaatsen
moeten komen", schetst Van Gulik
een grote wens van de Trekvaart-
pleinbewoners. "Ze moeten ons
een bepaalde vorm van vrijheid la
ten behouden. Ik wed dat als het
vrije plaatsen zouden zijn, zo'n
kamp in Noordwijk aan het eind
van de week vol staat. Maar ik weet
echt niet hoe dat nu straks moet.
Als ze ons daar niet mogen, kun
nen we niet weg. Wij zijn al wat ou
der, maar voor onze kinderen is het
heel erg als ze niet worden geac
cepteerd, daar zijn we echt heel
bang voor". Waarna hij de instem
mend knikkende Riemens en Vsyi
Esch herinnert aan de geneugten
van de tijd dat ze nog overal moch
ten staan. "Ik ben overal geweest,
Friesland, Limburg, Groningen.
En beviel het niet of deden de men
sen in zo'n plaats moeilijk, dan
ging je weer weg". Van Esch:
"Soms waren we al weer vertrok
ken voordat ze in zo'n gemeente
goed en wel in gaten hadden dat
we er stonden. De meest ideale si
tuatie is als de grote centra blijven
gehandhaafd en er kleinere komen
voor de bewoners die weer willen
gaan trekken".
Van dit laatste, vertelt hij, is niet
los te zien dat met de komst van de
vaste standplaatsen een niet on
aanzienlijk deel van de bewoners
zich in hun broodwinnning zagen
en zullen zien beknot. Want ven
ten, daar moet je de ruimte voor
hebben. "Als Jan en Henk heel
Oegstgeest al dekens hebben ver
kocht, kan ik wel mooi een dag niet
eten".
En konden ze dan inderdaad
heel Oegstgeest maar af om dekens
leid dat de Trekvaartpleinbewo-
ners, toch al niet kapot van het
denkbeeld op zich dat ze in de toe
komst met drie wagens in Voor
schoten of erger, in hun eentje in
Valkenburg komen te staan, uit
een gevoel van lijfsbehoud op zijn
minst met vijftien wagens bij el
kaar willen staan. "Je kunt je op
zo'n klein kampje nooit redden",
beweert Van Gulik. "Dat bestaat
niet, je zit echt tussen bewakers
in". Van Esch: "Ze zijn echt ver
keerd bezig. Het is te gek om los te
lopen. Als u in bij voorbeeld de
Haarlemmerstraat hier in Leiden
woont zegt toch niemand dat u
plotseling naar de Kalverstraat in
Amsterdam moet vertrekken? Ge
dwongen, dat gaat altijd fout. Dit is
hetzelfde als een baby tot eten
dwingen die helemaal geen honger
heeft". Opbouwwerker Bruno van
Veen wijst er op dat de aversie van
sommige bewoners van het Trek
vaartplein om te verkassen mede is
ingegeven door het feit dat zij, na
altijd te hebben rondgetrokken, in
middels aan het wonen op een
groot kamp zijn gewend geraakt.
Riemens, Van Esch en Van Gulik
vallen hem bij. "Ze willen toch dat
we integreren? Nou, hier zijn we
geïntegreerd. De direct omwonen
den mogen ons nog steeds niet,
maar ze gooien ook niet met stenen
als je langsrijdt. En we hebben veel
contact met de bewoners van Let-
den-noord, we voetballen ermee en
zij komen hier op bingo-avonden.
De bewoners van het Trekvaartplein trokken drie jaar geleden tijdens een hoorzitting fel van leer tegen het
plan van de provincie om in de regio kleine kampjes te bouwen, ten koste van het grote centrum. Links op de ruq
gezien gedeputeerde l. Günther, die woonwagenzaken in haar portefeuille heeft. (archieffoto Holvast)
terst vermoeid. Van Gulik: "Ik zou
.En we hebben hier een eigen daar nooit willen staan. Jé zit inge
klemd tussen twee kwekerijen, je
staat zowat met je erker tegen de
kassen en je moet met je auto over
een fietspad heen om op het kamp
te komen". Van Veen: "De ge
meenten willen vaak pas in laatste
instantie, als de plaatsen bijna zijn
aangelegd, met de bewoners pra
ten. Nooit worden ze op de hoogte
gehouden van bij voorbeeld ruim
telijke ordening-procedures
reet bij de aanleg te betrekken den aangemeld, hebben gezegd dat
buurtcentrum". Instemmend ge-
knik volgt op de samenvatting van
Van Veen: "Voor velen is bij ver
trek het enige winstpunt dat ze een
mooiere standplaats krijgen dan
hier".
Van Veen kari zich heftig opwin
den over de manier waarop sommi
ge gemeenten de bewoners bij de
aanleg van de kampjes betrekken.
Keer op keer zien zij zich te laat,
half of helemaal niet geïnformeerd,
zo blijkt uit zijn betoog. "Voor
schoten? Daar hebben we nooit
wat van gehoord, die standplaat
sen waren er ineens", zegt hij ui-
kunnen toch moeilijk elke dag zelf dient
want dat spaart een hoop tijd
geld. Vooropgesteld dat ze aan
eventuele bezwaren gehoor geven,
ja".
Oegstgeest is een verhaal apart.
Op de tekening die de bewoners
kregen te zien, bevond zich niet de
twee meter hoge aarden geluids
wal die wel werd aangelegd,
min als
de sloot
Op hun tekening liep die sloot, die
al die plaatsen af om te kijken of er
nog een hoorzittinkje is. Terwijl
het, lijkt me, voor een gemeente
veel zinniger is om de bewonérs di-
Als het aan staatssecretaris Brokx
thans ruim negentig wagen tellende Trekvaartplein vrijwel geheel ont
manteld. Als de gemeente Leiden het daarentegen
zouden 41 wagens mogen blijven staan. -
langs de helft van het kamp.
Gevolg was dat het kamp op een
soort van eiland tussen een ge
luidswal en een geluidsscherm
kwam te liggen, iets wat de bewo
ners niet de optimale manier vin-
|den om de door rijk en provincie
gepropageerde integratie te be
werkstelligen.
Navraag bij de gemeente leerde
de bewoners dat de wal dient om
hen te behoeden voor geluidover-
last. "Dat de gemeente zich aan
normen voor verkeerslawaai moét
houden, is tot daaraan toe", zegt
Van Veen. "Maar met zo'n wal wor
den de bewoners nog verder van
de buitenwereld afgesloten". Lie
ver zien de bewoners de wal ver
dwijnen zodat hun uitzicht er aan
zienlijk. op vooruit gaat, om dan
maar af te wachten hoe ernstig de
geluidoverlast van het verkeer zal
zijn. En na veel overleg over en
weer hebben zij, zij het nog niet of
ficieel, de toezegging gekregen dat
de sloot gedeeltelijk wordt ge
dempt en de aarden wal wegge-
schoffeld. Het is mede daarvan af-
yolkshuisvesting ligt,- wordt het hankelijk of zich wel voldoende ge-
gadigden voor het Oegstgeester
het zeggen had, kampje aandienen, weet Van Veen.
(archieffoto Holvast) "Sommige mensen die zich had-
,als de situatie zo blijft, ze hen wel
kunnen schrappen".
Weinig heeft het viertal ook op
met de standplaatsen in de Krom
tussen Katwijk en Noorwijk zolang
niet duidelijk is in hoeverre het gif
dat zich in de grond aldaar bevindt,
gevaar oplevért. Onderzoeken van
het instituut voor de drinkwater
tot vijf meter bre- voorziening en het ministerie van
vrijwel het hele kamp. milieuhygiëne waaruit blijkt dat
het gif zich diep in de grond op
houdt, vermogen Van Veen en de
bewoners niet geheel genist te stel
len. "Bij die onderzoeken is uitge
gaan van vooronderstellingen, na
melijk dat de kleilaag niets door
laat en dat die kleilaag overal even
dik is. Maar dat is nooit onder
zocht".
Wat in dit verband dan te denken
