'Hartstikke gek waren ze'
'Siberisch wonder'
nodig voor nieuwe
Elfstedentocht
Dries van Wijhe
in blakende vorm
Historische zege Bakker
Van Gennip
mist weer
WK sprint
WOENSDAG 19 FEBRUARI 1986
SPORT
PAGINA 13
BARTLEHIEM (GPD) - Het
heeft anderhalf jaar geduurd
voor veehouder-in-ruste Jan
Siebenga van de gemeente zijn
zin kreeg, maar gebeurd is het:
een bord met de plaatsnaam op
de dijk. Het staat trots te blin
ken in de sneeuw: BARTLE
HIEM. ,,'t Mag dan een gehucht
zijn, we hebben potdikkie toch
wel recht op een bord zeker...",
zegt de 71-jarige Siebenga met
stelligheid.
Bartlehiem. Van de boerderij
van Wietze Peenstra tot die van
Anne Visser, een strook van
amper twee kilometer langs de
Dokkumer Ee. Bartlehiem.
Geen kerk en geen café. Grote
lappen grond tussen huizen en
boerderijen. Als de Elfsteden
tocht voorbij komt, staat het
land volgepakt met mensen.
Dan een bruisend stukje Fries
land, maar normaliter een saai
gehucht waar de lichten vroeg
uitgaan. Welgeteld 29 huizen en
boerderijen. Slechts 77 inwo
ners. Geen scholen en geen
winkels; drie keer per week
komt bakker Abma uit Bid-
daard langs. Van oudsher opge
deeld in verschillende gemeen
ten, wat uitermate ingewikkel
de administratieve zoek-situa-
ties geeft en waaraan de 29 wo
ningen drie verschillende post
bodes danken; een uit Stiens,
een uit Dokkum en een uit
Tietjerksteradeel.
Afknapper
Het gehucht is niet op alle
landkaarten te vinden, maar
nationaal bekend. Zoals het on
betekenende vlekje Alpe
d'Huez dat werd door de Tour
de France. Bartlehiem. Dat is
het kruispunt in de Elfsteden
tocht, maar niet dit jaar. De me
dedeling van Jan Sipkema dat
de onderneming geen door
gang kan vinden, is zonder
emotie verwerkt. Natuurlijk
hadden de inwoners zich erop
ingesteld en natuurlijk zou een
nieuwe tocht met evenveel en
thousiasme zijn binnenge
haald. Maar speciale maatrege
len en voorzieningen waren
niet getroffen. Eigenlijk werd
de beslissing van het Elfsteden-
bestuur niet diep betreurd. Zo
groots, zo uniek was het in *85
dat de kleine gemeenschap
vreesde voor een afknapper
wanneer de herhaling zo kort
erna zou komen. Zich bewust
van de kracht van het exclusie
Bewoners van Bartlehiem nog steeds verbaasd over dagjesmensen
ve, waren er maar weinig die
écht hunkerden naar een her
haling. Geen algemene droefe
nis derhalve toen gisteravond
de Elfstedentocht voor 1986 als
definitief onmogelijk werd
geacht.
Bij Bartlehiem de Finkumer-
vaart af, links de Dokummer
Ee op; daar steeds wind op kop.
Hier krijgt het lijden betekenis.
Hier tilt het heldendom van de
volhouders het buurtgemeen-
schapje uit boven alles. Van
Dokkum terug naar Bartle
hiem, om daar de Oudkerker-
vaart op te zwenken. Bartle
hiem. Dat is romantiek en sen
satie, in bittere kou aaneenge
smolten tot een unieke sfeer.
Mede dankzij de indringende
televisie-reportage van vorig
jaar landelijk uitgedragen en
sindsdien beroemd. Het brugje
- of zoals ze daar zeggen: het
heechhout - over de Finkumer-
vaart werd een monument van
en voor sportfanaten. Bartle
hiem groeide van een dorp zon
der naambord tot een bede
vaartsoord voor het schaats-
volk.
'Eigen Weg
Afgelopen zomer zijn ze met
vele duizenden gekomen: op
dringerige toeristen, aange
voerd met touringcars en auto's
vol. Brutale dagjesmensen die
in hun drang om na zo'n verre
reis alles te zien, zonder aarze
len door voor- en achtertuinen
banjerden. Een telling van de
buurtbewoners op een wille
keurig gekozen zondag, eindig
de bij ruim duizend.
„En gék dat ze waren...", zegt
Jan Siebenga nog steeds niet
bekomen van zijn verbazing,
„Hartstikke gek waren ze... Was
het stinkend heet, haalden ze
schaatsen uit een tas, hingen
die om de nek en zo moesten ze
op de foto. Ben je dan gek of
ben je dan niet gek...!".
werd toen hier mensen aanbel
den en vroegen: mevrouw, mo
gen we een foto maken van
Mart en Paul?"
De drukte bij 'de brug' nam
zulke hinderlijke vormen aan,
dat de gemeente het laatste
stuk ontoegankelijk moest ver
klaren voor auto's door een in-
rij-verbod. Maar daarmee was
voor Joos Rienks het probleem
niet opgelost. Over wegen en
door weilanden werd haar
voordeur gevonden. „En steeds
dezelfde vraag: gaan ze dan
hier onderdoor, onder dit brug
getje...? Wilt U eens aanwijzen
hoe ze dan rijden...? Daar
kwam geen eind aan. Op het
laatst kon ik niet eens meer in
mijn eigen tuin zitten zonder
gestoord te worden. Scheen het
zonnetje lekker en moest ik
mijn huiskamer invluchten".
fabriek er nog was... Dat gaf
een band. Kaartavonden in de
café's, vergaderingen en dat
soort dingen. Allemaal afgelo
pen. Allemaal voorbij. Geen ge
zelligheid meer. De mensen
kennen elkaar amper, ook al is
het hier een kleine club. Uit el
kaar gegroeid. Veel verhuizin
gen, veel import. De mensen
blijven niet meer zo lang op één
plek. Er wonen hier nog maar
een paar echte Bartlehiemers.
De ouwe tijdDat was een
mooie tijd. Toen hingen de
mensen nog aan mekaar".Aan
de geschiedenis van Bartle
hiem, die teruggaat tot de mid
deleeuwen toen Friese notabe
len daar hun onhuwbare doch
ters onderbrachten in het
klooster 'Bethlehem', is vorig
jaar na de Elfstedentocht een
historisch feit toegevoegd. Het
gehucht kreeg, met goedkeu
ring van de overheid een ere
burger: Arie Kleywegt, die voor
de Friezen als Elfstedentocht-
verslaggever nu al een legende
Dolle pret
Legende
Bartlehiem, dankzij de Elfstedentocht op de kaart gekomen
Het werd met de ongege
neerd het erf opwandelende -
en soms zelfs rijdende - toeris
ten zo bar en boos op zijn
grondgebied, dat Siebenga
naar de grote stad is gereden
voor een bordje 'Eigen Weg'.
Aan de overkant van de Dok
kumer Ee, de natuurlijke split
sing van het gehucht die het
contact tussen bewoners van
beide zijden ernstig in de weg
ligt, heeft Ferry Botter ook al
moeten ingrijpen. Vaak kon hij
"zijn boerderij niet in of uit door
vervoermiddelen die het toe
gangspad blokkeerden. Botter
timmerde een bord bij het hek:
„Inrit Vrijlaten a.u.b." Toen dat
niet hielp, haalde hij de
verfkwast over a.u.b. en schil
derde daarvoor in de plaats
g.v.d.
Op de hoek van de Finku-
mervaart, waar ze zeven jaar ge
leden vanuit Haarlem naar toe
verhuisde, verzucht Joos
Rienks: „Het leek hier soms
wel de Kal verstraat". Het schit
terende witte huis van Rienks
staat op de meest strategische
plaats: daar waar de Elfsteden
tochtrijders Bartlehiem binnen
komen en uitgaan. Waar haar
voortuin eindigt, begint 'de
brug'; het meest markante punt
dus en dat heeft ze geweten.
Eerst op de dag zelf. Ze schat
het aantal tot in haar voor-, ach
ter-, en zijtuin opgerukte toe
schouwers op „een paar dui
zend." Alles wat aan stenen en
hout tot verhoog kon dienen,
werd van haar grond geroofd
en als wankel podiumpje op
het ijs gekwakt. De charme van
haar tuin werd vertrapt tot wat
ze omschrijft met „een grote
puinhoop" en net toen ze de
zaak daarna weer in orde had,
kwam de Elfsteden-surftocht
langs„Weer een grote ben
de".
In het geweld van het
schaatsevenement sneuvelde
ook nog een gigantische ruit
van de huiskamerpui en tussen
alle drukte door moest er op de
bevalling van een schaap gelet
worden. De twee lammetjes
kregen de voornamen van twee
NOS-medewerkers die met de
omvangrijke televisie-équipe
haar huis als hoofdkwartier
mochten gebruiken: Mart (ge
noemd naar verslaggever
Smeets) en Paul (naar regisseur
Romer). „Kun je je voorstel
len", vraagt Joos Rienks, „dat
ik op het laatst knettergek
Bij gebrek aan neringdoen
den, is er niemand in Bartle
hiem die van de toeristen-
stroom heeft geprofiteerd.
Maar: er zit wat aan te komen.
In het weiland langs de dijk het
eenvoudige bordje „Hier komt
camping Bartlehiem". De eer
ste en enige attractie van het
gehucht, dat vroeger drie café's
rijk was. Vroeger, toen de bie-
tenvaarders en de beurtschip
pers over de Ee gingen en de
melk voor de zuivelfabriek
over het water werd aange
voerd. Het vrachtverkeer zocht
andere wegen en de zuivelfa
briek ging dicht; daar zit nu een
autosloperij in. Verschillende
van de arbeidershuisjes daar
naast, werden recreatiewoning
van Duitsers.
„Bartlehiem is Bartlehiem
niet meer", zegt Jan Siebenga.
„D'r zit geen hart meer in. Het
sluiten van de zuivelfabriek,
een jaar of 25 geleden, en het
opdoeken van de herbergen, is
een klap geweest. Tja, toen de
De benoeming was het hoog
tepunt van een reünie, die Joos
Rienks in augustus belegde.
Dat is een groots feest gewor
den met boeren, burgers en
buitenlui. Een legertent, een
bungalowtent, „The Moodma-
kers" uit Giekerk en het draai
orgel „De Insulinde" uit Hol-
werd. Dolle pret van vijf uur 's
middags tot diep in de nacht.
De burgemeester van Ferwera-
deel erbij, natuurlijk de peetva
ders Mart en Paul en vanzelf
sprekend Elfstedentochtvoor
zitter Sipkema. Evert van Ben-
them kon niet vanwege een
skeeler-wedstrijd.
Bediening in boerenkiel en
achter de tap de koster van de
kerk in Hallum. Een groots af
sluitend feest, waarvoor kort na
die glorieuze dag in februari
geen plaats was geweest. Toen
werd de buurtgemeenschap in
diepe rouw gedompeld door
het overlijden van Harm Sel
lers, de melkleverancier van de
koek- en zoopie bij 'de brug'.
De ochtend na de Elfsteden
tocht, kort nadat hy met de
kruispunt-bewoners bij de kof
fie had nagenoten, verongeluk
te Harm Sellers in zijn süo. De
vreugde in Bartlehiem, was
verdrongen door verslagen
heid.
LEEUWARDEN (GPD) - Geen Elfstedentocht. Deze week niet en deze winter niet. Er
moet, aldus Elfstedensecretaris Jhr. Gustaaf Witsen Elias, „een Syberisch wonder" ge
beuren, wil de tocht deze winter nog worden gehouden. „De dagen lengen, februari is al
zo ver gevorderd. Het kan eigenlijk niet meer", aldus voorzitter Jan Sipkema.
De ijstoestand op het 200 kilometer
lange traject is sinds gisteren ver
der verslechterd. Het aantal knel
punten in de route is toegenomen
tot 35 stuks. De variatie in win
drichting en -sterkte en de daar
mee gepaard gaande waterbewe
ging zal in de komende dagen een
verdere aftakeling van het ijs ver
oorzaken onder bruggen en bij
kistwerken.
Eenstemmig
De 21 rayonhoofden zijn een
stemmig tot het oordeel gekomen
dat het niet verantwoord is onder
de huidige omstandigheden de
schaatstocht te houden. Sipkema:
„Je ziet zoiets aankomen. Maandag
nog hadden we goede hoop. Maar
je weet ook dat er statistisch gezien
Zege in Roelofarendsveen
ROELOFARENDSVEEN - Dries van Wijhe heeft echt zin in een Elfste
dentocht, die er vooralsnog niet komt. De nationaal kampioen marathon-
schaatsen op natuurijs verkeert namelijk in blakende vorm. Na zijn zege
van maandag in Wezep schreef Dolle Dries gistermiddag de eerste mara
thon van Roelofarendsveen op zijn naam.
Op twaalf kilometer van het einde sprong de kleurrijke inwoner van
Oosterwold weg uit een kopgroep van negen man. De demarrage had
zoveel kracht, dat niemand hem kon volgen. Richard van Kempen deed
een dappere poging, maar bleef op het prachtige, bochtige poldertraject
van zeventig kilometer het antwoord aan de 'winterkoning' schuldig. Op
de meet bedroeg de voorsprong van Van Wijhe op Van Kempen 29 secon
den.
In een achtervolgend groepje van vier had Leidenaar Alex Jansen een
plaatsje bemachtigd. Het brons ging echter naar Ruud Christoffers, die
vlak voor de finish nog wist te ontsnappen. Henry Ruitenberg versloeg
vervolgens Alex Jansen (vijfde) in de sprint. Op zijn beurt hield Jansen
Frans Boon weer achter zich.
Ook de zeventienjarige Edward Hagen uit Lisse, die onlangs tijdens de
driedaagse van Ankeveen naam maakte, zat in de voorste gelederen. Hoe
wel hij met nog dertig kilometer voor de boeg samen met Van Kempen
aan de haal was gegaan, werd zijn strijdlust niet helemaal beloond. De
aanval mislukte, zoals dat ook bij Alex Jansen en nogmaals Van Kempen
het geval was geweest. Maar over zijn achtste plaats kon Hagen toch niet
ontevreden zijn.
Als derde streekgenoot kwam Kees Borst uit Hoogmade als 22e binnen.
Onder de 'afstappers' bevond zich Hans van Helden, die eerder in de
nacht uit Inzeil was gekomen. Van Helden meende dat de strijd zich op
het Braasserrimermeer zou afspelen. Toen bleek dat De Poel, een zijtak
van de Braassem, het schaatsdecor was, hield de Franse Nederlander het
snel voor gezien. Jos Pronk en Jos Niesten, een dag eerder de uitblinkers
in Ter Aar, kwamen niet opdagen omdat zij in de veronderstelling ver
keerden dat de Elfstedentocht op de rol zou komen.
Van de twee deelnemende vrouwen bereikte Lenie van der Hoorn zon
der tegenstand als eerste de finish. In het totale veld eindigde de Ter
Aarse als dertigste. WIM VAN WANROOY
heel weinig kans is op een Elfste
dentocht". Bij bijna alle bruggen in
het traject is het ijs te dun om
16.000 deelnemers te kunnen dra
gen. Alleen al tussen Bolsward en
Harlingen zouden kluunplaatsen
moeten worden aangelegd tot een
lengte van een kilometer. Het is
overigens niet één brok ellende op
de route, er zijn ook hele stukken
met een uitstekende ijskwaliteit.
Zo ligt er bijvoorbeeld bij de finish
aan de Bonke bij Leeuwarden een
ijsvloer van achttien centimeter.
„Maar daar hebben we niet veel
aan. We moeten in de hele route be
trouwbaar ijs hebben", aldus Sip
kema. „Als deze Elfstedentocht op
een fiasco zou uitlopen, zou het
ook wel eens 'de laatste hebben
kunnen zijn".
Onderwijzer Albert Bakker wordt na zijn tweede opeenvolgende overwinning in de Groninger schaatsklassie-
ker de Noorder Rondrit gelukgewenst door zijn moeder (foto anefoi
Felle kritiek op organisatie Noorder Rondrit
Opluchting
Weerkundig medewerker Hans
de Jong, die tot en met gisteren de
kansen voor een Elfstedentocht
onveranderd hoog inschatte, toon
de zich gisteravond na de bekend
making teleurgesteld, maar: „Ik
heb ook begrip voor de beslissing.
Het is natuurlijk een hele verant
woording. Het is alleen jammer,
omdat dè winter net weer toe
slaat".
Hier en daar is met enige opluch
ting kennis genomen van het be
sluit van De Friesche Elf Steden.
De politie in Friesland hield er ern
stig rekening dat zich ditmaal bij
een Elfstedentocht een verkeers
chaos zou voordoen op de wegen.
Vorig jaar praatten Sipkema en po
litiewoordvoerders het publiek
met succes een reisje naar Fries
land uit het hoofd. Er zouden enor
me files ontstaan, zo luidden de
waarschuwingen. Het gevolg was
dat iedereen thuis bleef en de Frie
se wegen een ongebruikelijk rustig
beeld vertoonden.
„Dat lukt je natuurlijk maar één
keer", aldus gisteravond de Leeu
warder politiecommissaris drs. Ni
colas van Heiten. Bij de Leeuwar
der politie lagen bijstandsaanvra
gen klaar voor 1500 man extra, in
plaats van de 1200 van vorig jaar.
BAFLO (GPD) - In de analen van
de Noorder Rondritten kan de
naam Albert Bakker met hoofdlet
ters worden bijgeschreven, want
nog niet eerder in de geschiedenis
van de schaatsklassieker door het
Groninger land won dezelfde rijder
tweemaal. Bakker deed dat giste
ren voor de tweede keer achter el
kaar door in de eindsprint met mi
niem verschil te winnen van Dries
Klein.
„Dries drong mij in de laatste ki
lometer de koppositie op", be
schouwde Bakker na. „Rijd jij
maar lekker op kop, riep'ie, ik
neem niet meer over. Ik kneep
hem natuurlijk wel toen hij op het
laatst naast mij kwam. Maar ik heb
er nog een schepje bovenop ge
daan..., en hij kwam er niet langs.
Iedereen zegt weliswaar dat Bak
ker niet kan sprinten, maar als ik
de ruimte krijg, dan valt dat wel
wat mee. Bovendien is Dries het
niet gewend om 150 kilometer te
rijden en ik gokte er een beetje op
dat hij in de slotfase niet meer zo
fris was en dat zijn sprint daardoor
een beetje minder scherp was ge
worden".
Bakker bleek de krachten van
zijn tegenstrever juist te hebben
beoordeeld. Dries Klein, die afge
lopen zaterdag in de 75 kilometer
lange klassieke Oldambtrit nog
wel een flitsende en winnende
eindspurt uit het ranke lichaam
wist te persen (Bakker werd toen
vierde), was daartoe gistermiddag
niet in staat.
„De explosiviteit was op het
laatst behoorlijk afgenomen", be-
aamdé de schaatsende wielrenner,
die er de laatste jaren een gewoon
te van heeft gemaakt de Ster van
Zwolle, de openingsklassieker
voor amateurs, te winnen. „Ik heb
ook nog nooit zo'n lange afstand
gereden. Vorige week dinsdag in
het Nederlands kampioenschap in
Giethoorn heb ik voor het eerst
honderd kilometer afgelegd. Die
tweede plaats vind ik trouwens
ook mooi hoor. Ik reed heel ge
makkelijk en heb mijn portie werk
tijdens de koers ook zeker ge
daan".
Samen met Bakker was Klein in
derdaad de grote animator van de
vier mans kopgroep die al na circa
veertig kilometer ontstond. Anne
Postmus en vooral Wout de Vries
moesten regelmatig stevig op de
tanden bijten om dit ontketende
duo te kunnen volgen. De Vries
lukte dat dertig kilometer voor het
einde niet meer. De eigenaar van
een paar modezaken uit Beilen
kwam ten val en kon de aanslui
ting niet meer tot stand brengen.
Anne Postmus moest op de laat
ste kluunplaats afhaken. „Bakker
kluunde zoals gewoonlijk weer
heel hard", hijgde de veehouder uit
Lutjegast na. „Er viel toen een gat
en ik kon niet meer aanklampen".
De overwinning in Baflo kwam
voor Bakker als geroepen, want tot
dusver was hij dit seizoen alleen in
Slochteren nog maar succesvol ge
weest. De 29-jarige Groninger
geldt als een specialist op natuu
rijs, maar kan ook op kunstmatig
bevroren pistes prima uit de voe
ten. De meesterknecht van Hilbert
van der Duim bewees dat onder
meer in het Nederlands kampioen
schap in Amsterdam, waarin hij
achter Jan Kooiman beslag legde
op de tweede plaats.
'Stelletje boeren'
Na afloop van de negende editie
van de Noorder Rondrit deed de
bijzonder ontstemde Fokko Veen,
die met vijf collega's in Middel-
stum door het ijs was gezakt, zijn
beklag bij de organisatie die hij
voor "een stelletje boeren" uit
maakte. Voorzitter Venema van de
Vereniging Noorder Rondritten
was er evenwel niet van onder de
indruk: "Die jongens die door het
ijs gegaan zijn, hebben dat aan
zichzelf te wijten. Die zijn daar
gaan schaatsen waar de boel was
afgezet".
Slachtoffer Veen stond trouwens
niet alleen in zijn mening dat de or
ganisatie de zaak niet goed voor el
kaar had. Ook winnaar Albert Bak
ker was niet te spreken over de om
standigheden waaronder deze
schaatsklassieker werd afgewerkt.
Bakker: „Er waren nogal wat min
punten. Niet alleen dat het ijs on
der nogal wat bruggen onbetrouw
baar was, maar ook lag er nogal
wat zand op de baan, terwijl we
verder problemen hadden met ach
terblijvers toen we in het donker
terugkwamen uit Warffum. De or
ganisatoren moeten heel erg op
passen, want op deze manier gooi
je je naam als klassieker wel te
grabbel. Vergeleken met de Elfste
dentocht steekt de organisatie van
deze Noorder Rondrit wel heel
schril af. Maar wel twee gulden
parkeergeld vragen als je 's mor
gens in alle vroegte aan komt rij
den".
KARUIZAWA/SCHIPHOL (ANP)
- Het schaatsjaar 1986 is voor
Yvonne van Gennip identiek aan
de vorige jaargang. Gisteren moest
de 21-jarige Haarlemse zich ziek af
melden voor de reis naar Japan,
waar dit weekeinde in Karuizawa
de strijd om de wereldkampioen
schappen sprint plaats vindt. Van
Gennip ligt thuis met koorts in
bed. Reserve Ingrid Haringa, een
pupil van gewesttrainer Egbert
van 't Oever, werd gisteren in aller
ijl opgeroepen om Van Gennip te
vervangen.
Vorig jaar miste Yvonne van
Gennip de wereldtitelstrijd, toen in
Heerenveen, ook al door ziekte.
Zowel in 1985 als in '86 bleef Van
Gennip ook voor de strijd om het
Nederlands kampioenschap all
round in bed. Nog meer overeen
komsten tussen 1985 en '86, bij de
toernooien om het Europees- en
wereldkampioenschap allround
eindigde de Noordhollandse beide
seizoenen op dezelfde posities: res
pectievelijk tweede (EK) en vierde
(WK). Na enkele medische ingre
pen had Van Gennip gehoopt dit
seizoen minder door lichamelijke
tegenslagen geteisterd te worden.
Die hoop is ijdel gebleken.
Van het Nederlandse zevental
z(jn Jan Ykema en Geert Kuiper
eind vorige week, onder begelei
ding van bondsarts dr. Maarten
Koornneef, al in het koude Karui
zawa gearriveerd. Wereldkam
pioen Hein Vergeer, Hans Janssen,
Petra Moolhuizen, Marieke Stam
en Ingrid Haringa zijn gisteren,
met coaches Gemser en Klooster
boer, afgereisd naar Japan. De om
standigheden op de hoogland-ijs
baan (939 meter) van Karuizawa.
waren tot gisteren uitstekend. De
Japanse ex-wereldkampioen Ku-
roiwa won vorige week de 500 me
ter in 37,54 seconden. Inmiddels is
het echter gaan sneeuwen. Kuiper
en Ykema hebben nog geen geregi
streerde trainingswedstrijden ge
reden.
De stichting Schaatssport, een
fonds dat ooit Schenk en Verkerk
in hun amateurtijd ondersteunde,
draagt de kosten van een Neder
landse afvaardiging naar interna
tionale juniorenwedstrijden, dit
weekeinde in West-BerUjn. Vorig
jaar al werd een ploeg op kosten
van de stichting naar het buiten
land gestuurd. Op de baan van Wil-
mersdorf gaan acht C-junioren van
start. Een week later vertrekt een
groep Nederlandse rijders naar de
schaatsweek van Savalen. Voor de
trip naar de Noorse stad, ook be
kostigd door Schaatssport, willen
coördinator Van 't Oever en coach
Pfrommer een gemengde ploeg
van oudere en jeugdige talenten sa
menstellen.
De selectie voor West-Berlijn ziet er
als volgt uit:
Jongens: Arjen de Groot (Alkmaar),
Erik de Vries (Delft), Cor-Jan Smulders
(Eindhoven) en Rintje Ritsema (Lem
mer)
Meisjes: Petra Grimbergen (Rijns-
burg), Monique Velzeboer (Oude Ade),
Lie van Schie (Stompwijk) en Janine
Koudenburg (Odoorn)
