'Stripverhalen grote bron van inspiratie Zes stichtingen samen in 'Oude Muziek' William Forsythe, de meest omstreden choreograaf van Nederlands Dans Theater Betoverende 'Kleine Zeemeermin' in het LAK Pianist Bernard van den Boogaard maakt indruk SF-auteur F. Herbert overleden DONDERDAG 13 FEBRUARI 1986 KUNST PAGINA 21 DEN HAAG - De balletten van William Forsythe vor-' men de jaarlijkse portie ve nijn in het programma van het Nederlands Dans Thea ter. Bij nieuwe balletten van Jiri Kylian klapt het trouwe publiek in het Circustheater de handen stuk en ook Na- cho Duato mag op een wel willend onthaal rekenen. Maar Forsythe verdeelt het publiek in twee kampen. Er zijn er die ademloos toekij ken en na afloop 'Bravo' roepen met een enthousias me als kwamen er drie ko ninginnen tegelijk binnen. Er zijn er ook die tijdens de voorstelling last van een hardnekkig kuchje krijgen, dat zelfs kan ontaarden in een onbedaarlijke hoestaan- val die hen noopt onder boegeroep de zaal voortij dig te verlaten. Bij 'Gange' vier jaar geleden wemelde het van dat soort sympto men. door Ariejan Korteweg Forsythe is omstreden. Niet alleen bij het publiek van het Nederlands Dans Theater, maar veel-sterker nog in West-Duitsland, waar hij sinds anderhalfjaar artistiek leider is van het ballet van Frankfurt. Vo rige week was hij enkele dagen in ons land om zijn choreografie 'Steptext' bij het NDT in te stude ren, die vanavond in het Circus theater in première gaat. Dit werk is daar ook te zien op 14, 15, 21 en 22 februari. Voorts op 19 en 20 fe bruari in de Stadsschouwburg, Amsterdam. Twee paren In de studio van het Nederlands Dans Theater in het oude pand aan de Koningstraat bewegen twee pa ren op de dansvloer. Ze zijn ge kleed in de wonderlijke verzame ling lappen die dansers altijd dra gen als ze niet voor publiek hoeven te dansen. Het ene paar maakt vloeiende bewegingen, die steeds beginnen met vreemde, uit het lood staande, houdingen. Het tweede paar doet moeite die bewe gingen te imiteren; de eerste en tweede cast voor 'Steptext'. Telkens als de beweging stopt springt een man naar voren. Wil liam Forsythe (36), Bill voor de inti mi van het NDT, oogt een beetje als een stripfiguur, heeft een be weeglijke mimiek en maakt snelle passen. Hij heeft ook wel wat weg van Kamagurka, de Belgische te kenaar. Met verrassende accurates se danst hij delen van de rol van het meisje voor. Dansers en cho reograaf hebben er zichtbaar al een lange dag opzitten. Viola Lummis haakt af en moet met een gezwol len voet in een teiltje water, haar partner volbrengt zijn pas de deux met een sigaret tussen de lippen geklemd. Een versneld afgedraai de opname van 'Steptext' door het Frankfurter Ballet ontlokt kreten van bewondering: "Dit moeten de snelste dansers ter wereld zijn". "Die violist is werkelijk ongeloof lijk". Na ook de scène met vier dansers nog eens te hebben doorgenomen, heeft Forsythe wel even tijd voor een paar vragen. Staande graag, want dat praat beter. We hebben het eerst over de wisselende reac ties van het publiek op zijn ballet ten. Minkcoat "Er is geen sprake van dat ik het publiek zou willen schockeren. Ik ben altijd weer verbaasd als de reacties zo extreem zijn. In Duits land is dat nog veel erger. Hier is het publiek beleefd en ontvanke lijk. Vinden ze het niet leuk, dan zullen ze het niet voor een ander gaan verpesten. Dat is in Duitsland wel anders. In Duitsland zie je bij premières een vreselijk minkcoat- publiek. Die geven je niet eens de kans het wèl leuk te vinden. Vorige week ging in Frankfurt mijn musi cal 'Isabel's Dance' in première. "Ik heb in Duitsland de reputatie een wilde gek te zijn. Er zijn zelfs geruchten geweest dat ik een jaar in het ziekenhuis heb gelegen om van de heroine af te komen. Stel je voor: ik leid een balletgezelschap, maak drie choreografieën per jaar, heb een vrouw en drie, kinderen te onderhouden. Ik ben een 'family- man'. Hoe is het dan mogelijk om ook nog aan de heroïne verslaafd te zijn. Mensen denken dat wie een moordboek leest, zelf ook een moordenaar is". Forsythe zet zijn publiek vaak beelden voor die het niet verwacht. In 'Say Bye Bye' stond er een grote cabriolet op het podium, bij 'Gan ge' namen een deel van de dansers de rol van de toeschouwers over en in 'Mental Model' leek een balleri na in tutu de danskunst op een on genadige manier op de hak te ne men. Ze werd nog lastiggevallen ook: door zeerovers, haaien en dui vels met een puntstaart. Stripverhalen Als hem wordt gevraagd naar de inspiratiebron voor dit alles, geeft hg een antwoord dat achteraf ge zien voor de hand liggend is: "Stripverhalen. 'Mental Model' is een cartoon, 'Love Songs' is zo'n liefdesverhaal met foto's. Ik ben gek op comics. In comics kan wat in film onmogelijk is. Er kunnen heel vreemde scène- en decorwis selingen worden gemaakt, close- ups onder vreemde hoeken zijn mogelijk. Het is verfijnde, samen gebalde informatie, de litaratuur van de televisie-generatie. Mijn oudste zoontje leest alleen maar stripverhalen en ik vind dat pri- Belgische tekenaars hebben zijn voorkeur, samen met sommige jonge Fransen. Ook van sommig werk in het blad Heavy Metal kan hij genieten. Naar namen hoef je hem verder niet te vragen. "Ik ont houd geen namen. Maar je begrijpt wel ongeveer wat ik bedoel. Dan sers begrijpen het in elk geval. Tij dens de repetities geef ik hun ka rakter namen als 'Boink' of 'Plong' en dan weten ze wat ik bedoel". "In stripverhalen kan het ge zichtspunt van het ene op het an dere plaatje radicaal veranderen. Dat is het soort dynamiek dat ik bij ballet gebruik. En de kleuren neem ik over: felle primaire kleuren voor platte figuren. In mijn nieuwe werk voor het Frankfurter ballet lopen dansers rond met vraagte kens boven hun hoofd vastge maakt. Ballet is amusement. Ba- lanchine zei dat al, ik kan dat rustig herhalen. Ballet is niet heilig. Soms blijkt het kunst te zijn en dat is dan mooi meegenomen. Soms is het niet meer dan entertainment. Dat kan ook per dag wisselen. Een voorstelling kan de ene dag adem benemend zijn, terwijl je de vol gende dag niets anders ziet dan wat oververmoeide m zich enorm inspannen". Plastic beker Forsythe pakt een plastic beker en zet die naast het blikje dat hij zojuist heeft leeggedronken. Hij trekt zijn schoen uit en laat die ba lanceren op blikje en beker, legt zijn handen om het bouwwerkje heen en buigt dan met een ernstig gezicht zijn hoofd voorover tot op de schoen. Met iets van verbazing in zijn blik richt hij zich weer op. "Hier klappen de mensen voor. Dit wordt ook kunst genoemd. Kunst is een thermometer, die z'n eigen duurzaamheid test als een vorm van communicatie. Ballet heeft een retorische vorm, die je op aller lei manieren kan doorbreken. Je kunt het beschouwen als een alfa bet, waar je van alles mee kunt doen. Je kunt er nonsens mee ma ken, dat maakt niet uit. Ik raad het niet aan, maar het kan. En als non sens het onderwerp is, dan zul je nonsens moeten laten zien". Nonsens over nonsens, ballet over ballet Uit de strekking van het werk van Forsythe spreekt vaak een beschouwende en analy serende aard, die in tegenspraak Ujkt met de impulsieve sfeer van zijn werk. Forsythe maakt soms ballet over ballet. 'Gange' was een dans over het formalisme van de danskunst, 'Mental Model' was daar weer een parodie op en dus in feite een commentaar op zijn eigen werk. Die eigenschap spreekt ook uit zijn literaire voorkeuren. Hij leest Robbe-Grillet, Genet, Roland Barthes, Kathy Acker, maar liever De choreograaf William Forsythe (rechts) aan het werk met de danser Glen Eddy. (foto GPD) nog leest hij óver literatuur. En het liefst van alles leest hij woorden boeken. Webster, Oxford, Random House, hij heeft zes uitgebreide woordenboeken thuis en vergelijkt die onderling om wijzer te worden over de aard en het ontstaan van de taal. Kijken Bovenstaande uiteenzetting geeft Forsythe overigens pas na lang aandringen ten beste. Het liefst praat hij helemaal niet over zijn werk. "Mijn balletten zijn be doeld om naar te kijken, ze zijn niet bedoeld om te begrijpen. Waarne men is al moeilijk genoeg. Mensen hebben vaak niet het geduld om zorgvuldig waar te nemen. Wè're not going for meaning, we're going for pictures", zegt Forsythe. Het gaat niet om betekenis, maar om bewegende beelden. Even later relativeert hij zijn werk nog verder: "Het is voor mij geen enkel probleem een ballet te maken. Ik heb nu eenmaal een groep dansers. Dan moet je daar ook wat mee doen. Het zijn men sen die ik heel graag mag en die ik graag ter wille wil zijn. Dus maak ik balletten". Chaconne William Forsythe en Jiri Kylian hebben een gemeenschappelijk verleden bij het Ballet van Stutt gart. Kylian was daar artistiek lei der voor hij naar het NDT kwam. In 1973 trok hij de uit New York afkomstige danser William Forsy the aan. Forsythe maakt in 1976 zijn eerste ballet in Stuttgart en werd direct als huischoreograaf aangesteld. Dat bleef hij tot 1980, daarna is Forsythe op free-lanceba- sis gaan werken. In dat jaar ook vroeg Kylian hem voor het eerst een ballet voor het NDT te maken. Sinds die eerste keer is Forsythe een vrijwel jaarlijks terugkerende gast bij de groep. "Jiri weet dat dansers het nodig hebben in ver schillende stijlen te werken. En ik werk heel graag hier. De dansers en ik zijn aan elkaar gewend. Er wordt van veel kanten aan me ge trokken om balletten te maken. Maar ik doe het alleen hier, ik kan m'n eigen groep niet langer dan een paar dagen in de steek laten". 'Steptext' is dan ook een bewer king van 'Artifact', een stuk dat hij eerder maakte voor zijn eigen ge zelschap. Dat werd gebracht door 44 dansers; nu zijn het er vier: drie mannen en een vrouw. Tekenend voor de veelheid aan stijlen die Forsythe gebruikt is, dat 'Steptext' is geënt op de klassieke techniek. De vrouw danst ook op spitzen. De muziek is een chaconne van J.S. Bach. "Het is dit keer gewoon dans", zegt Forsythe. "Ik verwacht niet dat er mensen zullen weglopen". Concerten ook in Leiden, Katwijk en Noordwijk UTRECHT (GPD) Utrecht mag zich het centrum van de oude muziek in Nederland noemen. Daar werd namelijk gisteren de oprichting bekendgemaakt van de Organisatie Oude Muziek. In deze organisatie werken zes stichtingen, die actief zijn op het terrein van de oude muziek, samen met als doel de organisatie van het Holland Festival Oude Muziek, het organiseren van een serie concerten en inci dentele projecten vergelijkbaar met het Engelse Early Mu sic Network, het beheer van een facilitair bedrijf en de uitgave van het Tijdschrift voor Oude Muziek. De nieuwe stichting heeft inmiddels een pand aan de Mariahoek te Utrecht betrokken. Frans de Ruiter, directeur van het Holland Festival Oude Muziek, dat dit jaar voor de vijfde maal wordt gehouden en voorzitter van de nieuwe stichting herinnerde er tij dens een persconferentie aan, dat al jaren wordt geprobeerd om de verschillende organisaties die zich bezig houden met de oude muziek in Nederland tot samenwerking te brengen. Dat is nooit gelukt; dat dit nu wel het geval is is niet alleen een gevolg van het enorme succes van het Festival Oude Muziek (vo rig jaar 50.000 bezoekers), maar is mede in de hand gewerkt doordat WVC (ook materieel) zeer positief stond tegenover deze samenwer kingsvorm. Vooral ook omdat deze zich in Utrecht concentreert: WVC heeft na het opheffen van het Utrechts Symphonie Orkest te hebben be werkstelligd steeds gesteld, dat er nu extra-middelen beschikbaar waren voor alternatieve stimulan sen van de muziekcultuur in deze stad. „Utrecht is thans een bol werkte) van de oude muziek in Ne derland", aldus Frans de Ruiter. Hij ziet voor de nieuwe stichting een groot werkterrein: want welis waar heeft Nederland mede als ge volg van het Holland Festival Oude Muziek een voortrekkersfunctie in de hele wereld op dit terrein, in de dagelijkse concertpraktijk in Ne derland is het aantal uitvoeringen van oude muziek nog bepaald niet talrijk. In de nieuwe stichting werken samen de stichting voor Muziek historische Uitvoeringspraktijk, De Nederlandse Bachvereniging, de stichting Oude Muziek Amster dam, Musica '85, de Vrienden van de Oude Muziek en de stichting Vriendenkring. In deze serie is Mu sica '85, de instelling die het on langs afgesloten Jaar van de Mu ziek heeft georganiseerd, een 'vreemde eend'. Musica '85 ziet voor zichzelf ook de komende ja ren nog een taak in het toezien op het uitvoeren van datgene, wat in 1985 vooral op het terrein van de muzikale vorming van de jeugd in gang is gezet. De nieuwe stichting heeft de concerten die voor dit seizoen al waren gepland in Kasteel Ameron- gen, het Muiderslot, Slot Loeve- stein en de Lutherse Kerk te Zwol le op elkaar afgestemd. Bovendien hebben ze voor het seizoen W87 een zeer uitgebreid concertpro gramma op poten gezet, dat zich zal afspelen door het hele land heen: Noordwijk, Katwijk, Utrecht, Amersfoort, Leiden, Kam pen, Haarlem, Groningen, Amster dam, Zwolle, Den Haag, Scheve- Daar zijn voor- en tegenstanders zelfs op de vuist gegaan. Het leek wel oorlog. Ik was geschokt". Volgens Forsythe heeft Neder land samen met Italië het beste pu bliek ter wereld. "Het heeft humor, is beschaafd en heel gevarieerd: jong en oud, 'groovy', cool' en niet zo heel erg 'cool'. Het leven in Duitsland bevalt me niet, ze zijn mij te stijf. Het werken bevalt me Anna-Bijnsfeest voor nieuwe literaire prijs AMSTERDAM (ANP) - De Anna Bijns Stichting organiseert op 23 februari in het Amsterdamse Con certgebouw een (benefiet)feest om fondsen te werven voor de later dit jaar voor de eerste maal uit te rei ken Anna-Bijnsprijs. Deze literaire prijs moet een tegenwicht vormen tegen de P.C. Hooftprijs. De stich ting, die is opgericht door o.a. de dichteres Elly de Waard en de schrijfsters Renate Dorrestein en Anja Meulenbelt, streeft naar een bedrag van 10.000 gulden. De prijs is bedoeld als een onder scheiding voor de „vrouwelijke stem" in de Nederlandstalige lette ren. In de visie van de stichting moet het te bekronen oeuvre in stijl, vorm, aanpak en thematiek uiting geven aan de eigen verbeel dingswereld en/of de realiteit van vrouwen. Die wereld moet zonder laatdunkendheid worden beschre ven en de auteur moet „op geloof waardige wijze aan de traditionele vrouwelijke rol" zijn ontstegen, al dus de stichting in een bekendma king. Aan het Anna-Bijnsfeest hebben o.a. Jenny Arean, Fay Lovsky, Bri gitte Kaandorp, Pia Beek, Diana Blok, Andreas Burnier, Mischa de Vreede en Bep Vuyk hun mede werking toegezegd. Theater Perso na speelt met de actrices Femke Boersma, Elise Hoomans en Marie- Louise Stheins scènes uit het leven van Anna Bijns. 'De Kleine Zeemeermin', een Orka- ter-produktie. Spelers: Loes Luca, Gerard Atema, Edward B. Wahr, Ar jan Ederveen (alleen film); teksten: Judith Herzberg; muziek: Gerard Atema; vormgeving: Jim van der Woude. Gezien op 12 februari in het LAK, Leiden. Ook vanavond nog. LEIDEN - Er was eens een klei ne zeemeermin, die het leven op de bodem van de zee maar saai vond. Op een nacht ziet ze hoe tijdens een schipbreuk een scho ne jongeman overboord wordt geslagen. Ze redt zijn leven en hij steelt haar hart. De kleine zee meermin wil nu niets liever dan haar vissestaart ruilen voor een stel benen. Een heks willigt haar wens in, maar de prijs is hoog: de zeemeermin raakt haar prachtige stem kwijt. Stom legt ze zich aan de voeten van de prins, die haar echter afwijst voor een ander. De kleine zeemeermin sterft en wordt tot schuim op de golven. 'De kleine zeemeermin' is een sprookje van Hans Christian An dersen. Loes Luca en Gerard Atema hebben daar een Orkater- produktie van gemaakt die een waar kleinood van perfectie is. Ze hebben een lichtvoetigheid en betoverende sfeer getroffen die precies bij de vertelling past. Loes Luca speelt de kleine zee meermin. Je ziet haar eerst in haar onderwaterwereld, zo sub tiel uitgelicht datje soms de zon nestralen ziet die de bodem van de zee in een groene gloed zetten. Ze speelt er met haar teddyvis en kwispelt met haar staart. Haar te genspeler de prins (Aijan Eder veen) is alleen op het filmscherm te zien. Al meteen zie je dat er met hem iets niet in de haak is; hij is met zijn witte tulband te mooi om waar te zijn. De jaren vijftig sfeer van de film versterkt dat onwerkelijke effect. Het is verbazend hoe goed al les in deze produktie op elkaar is afgestemd. Actrice en held van het witte doek spelen naadloos samen, de live-zang loopt strikt synchroon met de play-back op de film en temidden van die per fectie is er ook nog ruimte voor subtiele grappen. Zo houdt Loes Luca op het podium een kast te gen die in de film dreigt om te vallen stapt ze even later de film binnen om haar prins een klap te verkopen. Veel van de vondsten zijn even simpel als origineel. Een mooi voorbeeld daarvan is het huidkleurige pakje van de zeemeermin, met opgeschilder de borsten en schaamhaar. Soms worden ook groteske komische effecten gebruikt. Dan zwem men er kartonnen vissen aan dik ke touwen over het toneel of zweeft een meeuw die eerder op een stoffer lijkt even door het luchtruim. De goed in het gehoor liggende muziek van Atema wordt live door hem en Wahr gespeeld en vloeit samen met delen die op een band staan. Judith Herzberg schreef de simpele, levenswijze teksten: "De zee herkent me", zegt de zeemeermin zonder staart. "De golven likken als hondjes aan m'n voeten". 'De kleine zeemeermin' is geen drama over een onvoorwaardelij ke liefde die niet wordt beant woord. Zo diep hoef je het niet te zoeken. Het is wel nagenoeg per fect doordacht en uitgevoerd theater, waarin je je anderhalf uur heerlijk kunt onderdompe- len. ARIEJAN KORTEWEG Concert door Bernard van den Boog aard piano met werken van J.S. Bacb, R. Schumann en Fr. Chopin, gehoord op 12 februari in de Kapel zaal. LEIDEN - De werken van Jo- hann Sebastian Bach zijn door veel, zo niet door alle componis ten in het verleden, maar ook nog in het heden diepgaand en ijverig bestudeerd en tot voor beeld genomen. Eén van de raad gevingen van bijvoorbeeld Schu mann aan jonge musici was: Laat het Wohltemperiertes Klavier (van Bach) uw dagelijks brood zijn en u zult zonder twijfel een fijnzinnig musicus worden. Het programma van deze avond bestond voor de pauze uit werken van J.S. Bach. Met het concert in Italiaanse stijl werd het recital geopend; een stuk in drie delen, eigenlijk voor clave- cimbel met twee manualen waar op de speler het contrast tussen solospel en tUttispel (het hele or kest) kan laten uitkomen. Ber nard van den Boogaard had met een alle aandacht door de kwieke wijze waarop hij het concert in zette. Het middendeel vormde een mooi contrast door het dra matisch zangerig karakter dat hij er aan wist te geven. Het Ita liaans concert is nog licht van toon en doorzichtig van struc tuur. Veel moeilijker om in door te dringen was het daaropvolgende Preludium en de bijna onge merkt daarin overgaande Fuga in Es gr., gecomponeerd voor or gel, een instrument dat grote mo gelijkheden heeft op het gebied van klank(kleur) registraties. De Italiaanse componist en pianist Ferruccio Busoni (1866-1924) heeft van dit monumentale or gelwerk een pianotranscriptie gemaakt. Ditzelfde werk werd ook zeer monumentaal voorge dragen. Alhoewel de fuga onge twijfeld minstens vierstemmig was, hield de pianist de voor dracht zo doorzichtig mogelijk en tegelijkertijd toch heel in drukwekkend en verheven. zeer virtuoze sonate in g kl. opus 22 van Schumann; waarin soms gekwelde emoties opklinken in wolken van nootjes, en het Scherzo nr. 2 opus 31 van Cho pin. Hieraan gaf de pianist inder daad een bijwijlen luchthartig en schertsend karakter minder dra matisch dan het weieens wordt uitgevoerd. Het applaus van het publiek in de niet geheel gevulde Kapelzaal bracht de pianist er toe nog een toegift te spelen in de vorm van het tweede deel van de sonate Pathétique van Beethoven. MONICA SCHIKS Droevige muziek UTRECHT (GPD) - Het eerste lustrum van het Holland Festi val Oude Muziek zal (mede) in het teken staan van de 'droevi ge muziek'. De droevige muziek is trou wens niet het enige thema van het Oude Muziek Festival, dat zoals steeds gedurende tien da gen eind augustus en begin september in Utrecht wordt ge houden. Het festival zal zich voltrekken langs vier thema's: behalve de droevige muziek zijn dit het liturgisch drama, Josquin des Prez en zijn tijd en de luit. De jaarlijkse festival- produktie 'Erasmus en de mu ziek' zal worden uitgevoerd in samenwerking met het Cen traal Museum in Utrecht en de stichting Praemium Erasmia- In de tweede helft van het festi val is veel plaats ingeruimd voor het centrale instrument van dit jaar, de luit. Ook hier aan zal een symposium worden gewijd. Volgens artistiek direc teur van het Holland Festival Oude Muziek, Jan Nuchel- mans, zullen alle coryfeeën uit de internationale luitwereld naar Utrecht komen. ningen om slechts een aantal plaat sen te noemen. Bovendien staat een koorserie op stapel, waarin The Tallis Scholars, The Academy of the Begijnhof, het Utrechts Ba rok Consort, de Nederlandse Bach vereniging, La Chapelle Royale en de Jugendkantorie Dormagen zul len optreden. Ook is een museumserie in voor bereiding, waarin in verschillende musea in Amsterdam, Den Haag. Haarlem, Rotterdam en Utrecht tentoonstellingen en concerten zijn opgenomen, gewijd aan de kunstuitingen van de zestiende Als een van de belangrijke initia tieven ziet de Stichting Organisatie Oude Muziek de uitgave van het Tijdschrift voor Oude Muziek, waarin andere al bestaande uitga MADISON (AFP) Frank Herbert, wiens science-fiction-roman 'Du ne' een oplaag van 12 miljoen ex emplaren in veertien talen kende, is op 65-jarige leeftijd overleden. De auteur, die aan kanker leed. stierf in een ziekenhuis in Madison (Wisconsin). Herbert studeerde psychologie alvorens zich in de journalistiek te begeven. Zijn eerste roman, 'Zee draak', publiceerde hij in 1955. De roman 'Dune', die ook verfilmd werd, werd aanvankelijk door 20 uitgevers geweigerd, en kwam uit in 1965. Het boek vertelt de ge schiedenis van een Melkwegrijk rondom de planeet Arrakis. Frank Herbert schreef meer dan twintig boeken. Foto-expositie LEIDEN - De Culturele Raad van Zuid-Holland heeft een reizende expositie met foto's van jonge foto kunstenaars uit deze provincie op gezet. Er is werk te zien van Gina K., Jack Kielen, Clemens Zalm. Ewoud Traast, Ernst Moritz en Niek Verschoor. De expositie is tot en met 8 maart te zien m Galane Perspektief in Rotterdam, die te vens mede-organisator is. Nadien is de tentoostelling bij de Culturele Raad te huur voor 125 gulden per week. PAUL NEWMAN - De Amerikaan se filmacteur Paul Newman, die zes keer is voorgedragen voor een Oscar in de categorie beste acteur, maar die er nooit een heeft gekre gen, ontvangt een ere-Oscar op de 58e jaarlijkse uitreiking van de on derscheidingen op 24 maart

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1986 | | pagina 21