5DT
'Ik moest gewoon hangen'
Patrick Arcs niet te volgen
Libero
De Kleine
vergeet
defensie
Van Venetiën over zijn 'kruisiging' als voorzitter
Toch nog een
technische
coördinator
volleybalbond
Rijnland op
bezoek bij
Teylingen
Merenwiek
stevent op
de titel af
Hagenaar troeft Leidse atleten af in Zoeterwoude
r, i^«.
»PORT
NK driebanden
WAALWIJK (ANP) - De Neder
landse titelstrijd driebanden in
Waalwijk heeft het merkwaardig
ste verloop sinds jaren, zoniet in de
historie, gekend. In de finale ston
den Jan Arnouts, kadrist van origi
ne, en voetbalinternational Arno
de Kleine, geselecteerd voor de
trip van het KNVB-amateurelftal
naar China, tegenover elkaar. De
eerste, met veel meer ervaring op
het groene laken, won overtui
gend.
De Kleine, wiens club Geldrop
zonder zijn laatste man tegelijker
tijd de eerste plaats in de hoofd
klasse C verspeelde aan TOP,
mocht zich de kampioen van de na-
beurt noemen. Hij schakelde favo
riet Van der Smissen uit door met
een unieke serie van tien gelijk te
maken en in de barrage het gestaal
de moreel ten volle te benutten.
Aad Gieskens, twintig jaar ouder,
onderging in een slijtageslag ver
volgens hetzelfde lot. Hij moest
zich uiteindelijk tevreden stellen
met de ook al niet verwachte, bron
zen medaille ten koste van Ron
Schumann.
Het was de merkwaardige ont
knoping van een kampioenschap,
dat geen seconde werd geken
merkt door voorspelbaarheid.
Liefst twintig spelers traden aan in
Waalwijk. Door een goedmoedige
bui van de biljartbond werd iedere
hoofdklasser toegelaten, die een
moyenne van 0,950 aan kon tonen.
De kapsels van de organisatoren
kregen steeds grijzere tinten toen
het aantal aanmeldingen gestaag
groeide en even dreigde pas bij 24
op te houden.
Zover kwam het niet, al moest
wel ijllings worden omgezien naar
een andere accommodatie, waar
plaats was voor vier biljarttafels.
Een vreemde titelstrijd ^ook, om
dat het gros van de kandidaten niet
naar Waalwijk was getogen met
veel hoop op een langdurig verblijf
anders dan als toeschouwer. In de
woonplaats van titelverdediger Ri-
ni van Bracht - hij kon door voor de
achtste keer nationaal driebanen-
kampioen te worden recordhouder
Herman Popeyus achterhalen - rol
den de ballen als bij een lottotrek
king.
Van Bracht kon voor het thuis
front, dat nauwelijks tot steun was,
niet imponeren. Hij kwam, vech
tend tegen zichzelf en de veronder
stelde geheime krachten van bui
tenaf, in de poule maar één keer tot
winst. Een gelijkspel tegen de even
oplevende Hagenaar Nieuwenburg
hield Van Bracht ondanks een al
gemeen gemiddelde van 1,000 bui
ten de kwartfinales.
In de kwartfinale tegen De Klei
ne, die als voetballer beter verde
digt dan als biljarter, ging Van der
Smissen opgelucht zitten na zijn
vijftigste carambole in de weten
schap dat zelfs Ceulemans of Ko-
bayashi niet zo maar even tien pun
ten aan de nabeurt overhoudt. De
onbevangen stotende De Kleine
had echter lak aan geldende me
ningen van de kenners.
Arnouts vond zich zaterdagnacht
terug in de halve eindstrijd naast
onvermoede grootheden als De
Kleine, Schumann en Gieskens. Al
moeten die nog zien aan te tonen,
dat hun prestaties van blijvende
waarde zijn.
Schumann en Gieskens, zes jaar
geleden op zijn veertigste pas be
gonnen met driebanden na een
hartoperatie, gingen in de voorlaat
ste ronde, die om onduidelijke re
denen nog op dezelfde dag als de
laatste poulewedstrijden diende te
worden afgewerkt. letterlijk
knock-out. Hun respectievelijke
tegenstanders Arnouts en De Klei
ne waren aanmerkelijk fitter
Finale
Dat Arnouts in de finale won,
was gezien zijn standvastigheid in
Waalwijk en de voorkennis op na
tionaal en internationaal niveau ei
genlijk wel voorspelbaar. Al durf-,
den maar weinigen, wijzer gewor
den door het verloop van het toer
nooi, dat ook hardop te zeggen. De
zelfverzekerde Arnouts, ook nog
maar 27, nam al in de beginfase een
ruime voorsprong en waakte er
voor iets maakbaars te laten liggen.
Van verslapping was geen moment
sprake.
De Kleine, het gehele toernooi de
ijskoude tegenhanger van zijn ijs
berende vader Henk, rouwde zo
waar nog even om het verlies.
„Stom gespeeld. Ik gaf Jan alle
kans snel weg te lopen. Hij profi
teerde daar optimaal van. Als ik de
eerste twintig beurten ook zoveel
pasklare oplossingen had aange
troffen op tafel, had ik ook kunnen
winnen". De vrije verdediger van
Geldrop gaf daarmee helder aan
waar het nog aan schort. Misschien
dat de komende voetbalwedstrij
den in China bij hem het idee kun
nen versterken wat voor nut het
dichten van de gaten in een lekke
defensie heeft. Mocht de Helmon
der met Arnouts worden uitgezon
den naar het Europees kampioen
schap in Luxemburg, waar Ceule
mans, Blomdahl en Bitalis klaar
staan als mogelijke opponenten, is
een solide verdediging een vereis
te. Anders is voor De Kleine, die
aan tafel intuitief te werk gaat, een
figurantenrolletje weggelegd
LEIDEN - Een dag
na wat hij zijn
"kruisiging" noemt,
wil Ca rel van Vene
tiën best een af
spraak maken voor
een interview.
"Maar", zo laat hij
er onmiddellijk op
volgen, "ik heb geen
behoefte aan natrap
pen. want in al die
jaren heb ik in de at-
letieksport geen vij
anden gemaakt. Ei
genlijk alleen maar
vrienden".
Maar juist daarom
kwam de klap die
Van Venetiën don
derdagnacht tijdens
de buitengewone le
denvergadering van
de Atletiek Vrien
denkring Holland
velde zo vreselijk
hard aan. "Tweeën
veertig jaar lid, ne
genendertig jaar be
zig geweest in aller
lei commissies en be
stuurlijkefuncties en
dan is het in één klap
afgelopen uit. Het is
niet niks, toch ben ik
er niet gedesillusio
neerd door geraakt.
Hier thuis hebben ze
het er moeilijker mee.
Zelf kan ik er eigen
lijk best om lachen.
Waarom niet, het is
toch geen zaak van
levensbelang"?
Carel van Vene
tiën houdt zich groot.
In alles is het hem
aan te zien dat zijn
gedwongen afscheid
als voorzitter van
AV Holland hem wel
degelijk zeer zwaar
valt. "Die mallotige
vergadering van
donderdag ontaard
de in een persoonlij
ke aanval op mij. Ik
ben in de beklaag
denbank gezet. Ik
moest hangen" laat
hij zich halverwege
het gesprek ontval
len.
Op zijn dertiende werd Carel
van Venetiën lid van het toen pas
acht jaar oude Holland. Drie
jaar later nam hij zitting in de
jeugdcommissie ("omdat ik ken
nelijk nog wat meer kon dan
hard lopen") en weer drie jaar
later belandde hij in het bestuur.
Daarin vervulde hij achtereen
volgens de functies van mate
riaalcommissaris, secretaris en
vice-voorzitter. Acht jaar geleden
kreeg hij de voorzittershamer in
handen gedrukt toen de toenma
lige voorzitter Bram van der
Meij naar Amerika vertrok.
"Ik was niet op die functie uit",
verzekert Van Venetiën. "Op
geen enkele functie. Ik heb altijd
gezegd: 'Ik wil het best doen,
maar als jullie iemand anders
hebben, vind ik het ook best. Ik
hoefde namelijk niet zo nodig.
Het meeste plezier beleefde ik
aan mijn werk als lid van de
wedstrijd-organisatiecommissie.
Het organiseren van wedstrij
den, dat is mijn hobby".
Een intensieve hobby die Van
Venetiën, in het dagelijks leven
werkzaam op het ministerie van
onderwijs en wetenschappen in
Zoetermeer, combineerde met het
voorzitterschap. "Dat werd alle
maal een beetje teveel van het
goede", geeft Van Venetién zelj
de oorzaak van de kritiek op zijn
persoon aan. "Ik speelde dan ook
met de gedachte om mij volgend
jaar maart, op de jaarvergade
ring als voorzitter terug te trek
ken".
Aanvaringen
Dat gebeurde dus drie maan
den eerder, nog net in het jaar
waarin Holland uitbundig het
vijftigjarige jubileum vierde. Bo
vendien gebeurde het onder
dwang van de rest van het Hol
land-bestuur dat donderdag
avond de buitengewone leden
vergadering opbiechtte dat er
met de voorzitter diepgaande en
De buitenspel gezette voorzit
i de Atletiek Vriendenkring Holland: "Zelf kan ik er eigenlijk best
niet te overbruggen meningsver
schillen waren ontstaan. Volgens
Van Venetiën was dat zwaar
overdreven. "Er zijn deze zomer
inderdaad twee aanvaringen ge
weest, één met de jubileumcom
missie en één met een bestuurslid.
Jan Wieffering. Maar dat die tot
een niet te lijmen breuk zouden
leiden, had ik nooit verwacht".
Over die twee interne botsin
gen zegt Van Venetiën: "Drie be
stuursleden, van wie ik er dus
één was, hadden het gewaagd om
kritiek te leveren op de jubileum
commissie. In een gezonde club
moet dat toch kunnen? Maar ik
kreeg het breed uitgemeten op
mijn brood en gelijk in krachtige
bewoordingen te horen dat mijn
bestuursbeleid nergens naar leek.
Dat kwam natuurlijk hard aan,
dat moet ik eerlijk toegeven
Met Wieffering raakte Van Ve
netiën in de clinch over het aan
stellen van speaker Gijs Hoope
voor de competitiefinale die Hol
land in september in de Leidse
Hout zou organiseren. Van Vene
tiën: "De wedstrijdorganisatie-
commissie had Hoope voorgedra
gen, maar in zijn functie als se
cretaris van de districts jury com
missie heeft Wieffering die voor
dracht toen ongedaan gemaakt.
Ik vind dat zoiets niet kan. Als
clubman kun je het toch niet ma
ken om in een hogere bestuurs
functie een binnen je eigen ver
eniging democratisch genomen
besluit om zeep te helpen"?
Bezinning
De schade die door de botsing
met de jubileumcommissie was
aangericht, werd volgens Van
Venetiën in september hersteld:
"Toen hebben we de zaak met
enige bestuursleden uitgespro
ken. Dan denk je, zand erover en
we gaan gewoon als grote kerels
verder. Vervolgens kreeg ik van
het bestuur tot aan de jaarverga
dering in maart de tijd om mij te
bezinnen over mijn bestuurlijke
activiteiten. Dat kwam goed uit,
want door een moeilijke periode
in mijn privéleven was ik hard
aan rust toe. Bovendien eiste het
uitvoerende atletiekwerk, het or
ganiseren van acht baanwed-
strijden en negentien trimlopen.
mij volledig op".
Halverwege die periode van
bezinning, waarin Van Venetiën
tot de conclusie kwam dat hij
zijn lidmaatschap van de Wed
strijd Organisatiecommissie 'zou
laten prevaleren boven het voor
zitterschap, werd dus de voor
hem fatale buitengewone leden
vergadering uitgeschreven.
"En tot mijn stomme verbazing
werd toen uitgebreid mijn tijde
lijke bestuursonderbreking aan
de kaak gesteld. Er werd schande
van gesproken. Anderhalf uur
lang. Zelf had ik donderdag mijn
meningsverschil met Wieffering
aan de leden willen voorleggen.
Ik had de principiële vraag wil
len stellen of je als bestuurslid op
eigen initiatief binnen je eigen
districscommissie ten strijde
mag trekken tegen je eigen ver
eniging. Maar het bestuur ging
daar op de ledenvergadering zo
maar aan voorbij. Mijn voorstel
om over die kwestie te stemmen,
werd bruusk van de hand gewe-
Stank voor dank
Gestemd werd er donderdag
toch. Nadat verschillende lijmpo
gingen waren mislukt, kwam
volgens Van Venetiën ver na
middernacht "de aap uit de
mouw". "Ze wilden me gewoon
weg hebben. Van een compromis
of tijdelijke oplossing wilden ze
niets weten. Barbertje moest han
gen. De leden werden domweg
voor het blok gezet: hij eruit of
wij allemaal. Autoritair en bela
chelijk natuurlijk. Achteraf kom
je dan tot de conclusie dat er een
stuk werd opgevoerd. Een stiere
gevecht waarbij het de opzet was
om de stier te doden".
Na er een paar nachten slecht
van te hebben geslapen, zegt Van
Venetiën alweer afstand te heb
ben genomen van zijn persoonlij
ke drama: "Ik vind het helemaal
niet erg dat er een eind aan mijn
bestuurlijke loopbaan bij Hol
land is gekomen. Alleen, de ma
nier waarop, daar heb ik een ka
ter van over gehouden. Maar ik
wist dat zoiets kon gebeuren. Ik
heb al vaker bestuursleden naja
ren trouwe dienst in het bos zien
eindigen. Dat kan gebeuren als je
lang blijft zitten. Mijn vrouw
heeft mij jaren geleden al ge
waarschuwd: 'Carel, kijk uit jon
gen, je krijgt nog eens stank voor
dank'. Ze heeft gelijk gekregen".
Volgens bestuurslid Bert
Paauw, die donderdag namens
de rest van het Holland-bestuur
het woord voerde en op dit mo
ment het voorzitterschap waar
neemt, heeft Van Venetiën het on
heil over zichzelf afgeroepen: "We
hebben maandenlang gepro
beerd om een buitengewone le
denvergadering te voorkomen
omdat Carel een man met grote
verdienste voor de vereniging
"Maar", vervolgt Paauw,
"Door zijn starre, onverzoenlijke
houding was er een onwerkbare
situatie ontstaan die gewoon niet
langer kon voortduren. Sinds be
gin juli bezocht Van Venetiën
geen bestuursvergaderingen
meer. Hij weigerde zijn voorzit-
terstaken uit te voeren, maar
bleef zich naar buiten toe wel als
voorzitter manifesteren. Dat leid
de tot pijnlijke situaties omdat
hu soms standpunten ventileerde
die door de rest van het bestuur
niet werden gedeeld en moesten
worden tegengesproken".
Volgens Paauw heeft Van Ve
netiën verzuimd om te kiezen uit
twee voor de hand liggende mo
gelijkheden: zich neerleggen bij
het standpunt van de overige be
stuursleden of de eer aan zichzelj
houden en aftreden. "Maar hij
deed geen van beide. Hij bleef
vasthouden aan zijn eigen stand
punt, stapte wel uit het bestuur,
maar wilde het voorzitterschap
niet opgeven".
Op de details van de conflicten
wil Paauw niet ingaan: "Het
waren in onze ogen eigenlijk futi
liteiten, maar Van Venetiën blies
de zaken enorm op. Bovendien
bombardeerde hij het bestuur
met brieven vol eisen en voorstel
len die wij onredelijk en onaan
vaardbaar vonden. We hebben
nog verzoeningspogingen onder
nomen, zelfs een bestuursverga
dering uitgeschreven met de be
doeling om de moeilijkheden uit
te praten. Maar Van Venetien
liet ons voor joker zitten door
domweg niet te verschijnen"
Uiteindelijk restte er volgens
de overige bestuursleden slechts
één mogelijkheid om uit de be
stuurlijke impasse te raken: het
bijeen roepen van de leden.
Paauw: "Die hebben zich ondub
belzinnig tegen de houding van
Van Venetiën uitgesproken.
Maar als bestuur hebben we dat
beslist niet als een triomf erva
ren. Wel zijn we blij dat er nu ein
delijk duidelijkheid is gekomen.
Wat Van Venetiën betreft: als de
wonden weer wat zijn geheeld,
zullen we er alles aan doen om
hem alsnog een passend afscheid
te geven. We willen het hier zeker
niet bij laten. Daarvoor heeft Ca
rel teveel verdiensten voor de ver
eniging".
JAAP VISSER
WOERDEN (ANP) - Er begint
weer enige licht in de duisternis te
komen die de Nederlandse Volley
balbond (NeVoBo) sinds enige tijd
teistert. Na overleg tussen het
hoofdbestuur en de voorzitters van
de verschillende districten, het se
nioren-convent, is alsnog besloten
een technisch-coórdinator aan te
stellen. Het plan van de Komissie
Nationale Top (KNT) om zo'n func
tie in het leven te roepen, kwam
niet ongeschonden door de na
jaarsvergadering van de NeVoBo.
Een groot aantal districten vreesde
dat het gewone' volleybal weinig
baat zou hebben bij het aanstellen
van zo'n top-functionaris Om die
discussie te voorkomen heeft het
hoofdbestuur toegezegd dat de
taakvervulling van de coordinator
gericht zal zijn op het hele techni
sche beleid. In hoeverre de aanstel
ling gevolgen zal hebben voor de
contributie, wordt bepaald in de
vooxjaarsvergadering van de
bondsraad in 1986.
Na de eerste drie dagen van de
Haarlemse volleybal vierdaagse is
het duidelijk dat het toernooi als
mislukt beschouwd moet worden
Organisatorisch is alles uitstekend
verzorgd, maar door het wegblij
ven van de Oranjeploeg en het
team van Cuba is de kwaliteit van
dc bezetting sterk gedaald. De pu
blieke belangstelling is dan ook
miniem. Doordat Martinus op het
laatste moment inviel was er nog
één ploeg van goed Europees ni
veau De Amstelveense ploeg
speelt op een eenzame hoogte. Na
dat zaterdag West-Duitsland met 3-
2 was verslagen werd zondag Cana
da met 3-0 opgerold. In de wed
strijd tegen DL AMVJ, als verte
genwoordiger van de volleybal-
bond ingeschreven, stelde coach
Selinger van Martinus bijna al zijn
reserves op. Zonder een moment
in moeilijkheden te komen won
Martinus met 3-0 van AMVJ.
Voor de organisatie zal het toer
nooi naar verwachting een verlies
van ongeveer 20.000 gulden ople
veren. Het is de vraag of er een der
de editie van dit Haarlem toernooi,
de „aanvulling" van de gewoonlijk
zeer geslaagde basketbal- en honk-
balweken, zal komen.
Vrouwen
Het sterk verjongde Nederlandse
vrouwen volleybalteam heeft bij
het internationale toernooi in Sin-
delfingen drie nederlagen geleden.
Na de Bondsrepubliek Duitsland
en Hongarije was zondag ook Cuba
te sterk voor de ploeg van interim -
coach Johan van der Haar. Met 1-3
leed het team de derde nederlaag
LEIDEN - Het vierde sportcafé
van Radio Rijnland heeft in
verband met de kerstdrukte
zjjn tenten voor de verandering
vanavond al opgeslagen en niet
zoals gebruikelijk op dinsdag
avond. Gastheer voor het live
programma is de Sassenheimse
voetbalvereniging Teylingen.
In het clubhuis aan de Menne-
weg staat een keur van beken
de en minder bekende gasten
op het verlanglijst, onder wie
Tschieu La Ling, die een boer
derij heeft in Lisse. Ook zal Pe
ter van Noort, Nederlands kam
pioen kogelslingeren, present
zijn. Van Nc t is lid van De
Spartaan uit Lisse. Andere gas
ten zijn tennisser Tom Okker.
dammer Ton Sijbrands en de
organisatoren van het Blitz-
kersttoernooi.
Het programma is van 20.30
tot 23.00 uur te beluisteren via
de kabel op FM 88.1.
LEIDEN - In de eerste klasse van
de landelijke badmintoncompeti-
tie leed subtopper Vlietwijk 1 een
ingecalculeerde, maar onverwacht
grote nederlaag tegen koploper
Duinwijck 3. Alleen het mannen-
dubbel (Alfons van der Berg/ Bud
dy Pangemanam) boekte winst.
Vlietwijk was gehandicapt doordat
Henk Westerbeek met een rugbles
sure kampt en de grieperige Dick
Oostergo moest door een enkel
blessure twee partijen laten lopen.
Vlietwijk 3 (tweede klasse) dacht te
makkelijk over het duel met De
Ritte 3, dat eerder met 8-0 was ver
slagen. Een 5-3 nederlaag was het
gevolg.
Lisse 1 (tweede klasse) behield
promotiekansen door een 6-2 over
winning op ABC A 1. Ook de Lisser
reserves hebben in de vierde klas
se goede uitzichten nu de uitwed
strijd tegen Kennemerland 1 met
0-8 werd gewonnen.
BC Leiden 1 won het duel met
Van Zijderveld 9 in de derde klasse
met 7-1. In dezelfde afdeling speel
de BC Leiden 2 met 4-4 gelijk tegen
Morgenstond 1 en is nu uitgescha
keld voor de titel.
Dat geldt niet voor Merenwiek 1.
Dat stevent in de vierde klasse na
een 3-5 overwinning op Eridos 3
rechtstreeks op het kampioen
schap af.
ZOETERWOUDE - Geheel onver
wachts heeft Patrick Aris de kerst
halve marathon van AV Holland
gewonnen. De Hagenaar, die voor
af had laten weten dat hij gisteren
in Zoeterwoude slechts zou komen
trainen, liep zijn concurrenten op
grote achterstand. Favorieten als
Huub Pragt en Theo van der Veer
konden weliswaar lange tijd in de
buurt van Aris blijven, maar moes
ten daar in de slotfase zwaar voor
boeten.
Vooral Van der Veer had het
moeilijk. Als grote troef van de or
ganiserende vereniging AV Hol
land liep hij allebn voor de over
winning, beweerde hij voor de
wedstrijd. Halverwege de race
dacht hij daar al heel anders over
"Het werd een martelgang voor
mij. Het liefst was ik in één van die
auto's langs het parcours gekro
pen. Ook leek het mij op dat ogen
blik veel aantrekkelijker om een
balsport te beoefenen, waarbij het
afzien nooit zo erg kan zijn als tij
dens deze halve marathon" pro
beerde Van der Veer na afloop zijn
teleurstelling weg te praten. En te
leurgesteld was hij, want toen Aris
in de slotfase het tempo opschroef
de, werd Van der Veer nog op bijna
drie minuten gelopen. Meer dan
een vijfde plaats zat er voor hem
niet in.
Supertrio
Veel vrolijker kon winnaar Pa
trick Aris op de 21,1 kilometer door
de Zoeterwoudse polders terugkij
ken. Deze als training bedoelde
wedstrijd volgde op een week
waarin de atleet van V<C al elf
keer had getraind. "Doordat het
aanvangstempo zo rustig was, kon
ik deze rate lange tijd als training
beschouwen. Het pittige tempo
aan het slot van de wedstrijd deer
de mij nauwelijks. Bovendien
geeft het je vleugels als je als eerste
op de finish afstevent" gaf de fris
ogende Hagenaar commentaar op
zijn prestatie. In zijn aanloop op de
stratenloop van Zürich van vol
gend weekend mag zijn eindtijd
ook worden genoemd: 1.07.05. on
danks de straffe wind die er giste
ren stond.
Andere kanshebbers waren Aris'
clubgenoten Huub Pragt en Pieter
Fris, die een felle strijd leverden
om de tweede plaats. Fris stelde op
het laatste rechte eind voor om
daarvoor te sprinten en op dat aan
bod ging Pragt gretig in. De Leidse
student van de Haagse atletiekver
eniging gooit het zelfs met clubge
noten niet graag op een akkoordje.
Bovendien was zijn eindschot Fris
te machtig. Zo kon Pragt alweer
een goede prestatie aan zijn
groeiende erelijst toevoegen.
"Het begint te komen" zei hij tij
dens de rekoefeningen na afloop
van de zware poldertocht. "Als ik
vooruitgang blijf boeken, haal ik
de subtop op de 10 kilometer spoe
dig. Mijn prestaties worden nu in
ieder geval wat constanter" blikte
Pragt vooruit en terug. Feit is dat
hij met de regelmaat van een klok
vooraan is te vinden in bijna alle
najaarswedstrijden van enig be
lang. Met zijn 24 jaar heeft hij nog
een grote atletiektoekomst in het
verschiet.
Een andere atleet die nog lang
niet aan het eind van zijn Latijn is,
legde gisteren beslag op de vierde
plaats. Jan Laan van De Spartaan
uit Lisse profiteerde van de terug
val van Theo van der Veer, waar
door hij opschoof naar de vierde
plek, pal achter het Haagse super
trio. Laan blijft de atletiekwereld
verbazen door zich na een ijzer-
sterk baanseizoen nu ook op de
weg weer in de schijnwerpers te lo
pen. Zijn eindtijd van 1.08.35 lag
slechts een halve minuut boven da-
van Pragt en Fris, die nog steun
aan elkaar hadden gehad tot de
eindstreep.
De kerst halve marathon leverde
nog meer goede prestaties op
John de Boer van De Bataven
werd achtste in 1.12.02, voor zijn
clubgenoten Harry Versteegen en
Guus Sloos die vlak achter hem ne
gende en tiende werden. Niek
Klinkenberg (Holl) bezette met
1.14.22 de 15e plaats voor de onver
woestbare veteraan Wim Ravens-
bergen (Bat), die met 1.14.29 ook
veel jongere, veteranen ruim
schoots achter zich hield. Achter
de Zoeterwoudse tweeling Henk
en Jan Versteegen (Veteranen Ne
derland) eindigde Cor van der
Kroft (Holl) als 22è in 1.15.46. Joke
Kleyweg van Olympia '48 was de
snelste vrouw in 1 24 18. waarmee
zij de 68e plaats in het totaalklasse
ment voor zich opti
TIM BROUWER DE KONING
Parick Aris: niet te volgen.
(foto Fred Rohde»
aocctod wonfc
