Patty Brard: terug als zangeres
Fm?
'Alles draait om zuigend egoisme'
Gijzelingen in de huiskamer
TV-rubriek
I
■L7 V.' v j
wT+~M
door
Nico Scheepmaker
Met single en elpee
Time Bandits onderschat
ZATERDAG 21 DECEMBER 1985
RADIO-TV-KUNST
PAGINA 29
Wat ik mij vrijdagochtend, toen
het nieuws van 8 uur meldde dat
de gijzeling in de rechtszaal in
Nantes nog steeds aan de gang
was, even afvroeg was, of het
Franse volk nu de hele nacht van
donderdag op vrijdag bij het tv-
toestel had moeten zitten om
toch maar geen seconde van deze
live-uitzending te missen, of dat
de camera van de regionale tele
visie van Nantes alleen voor kor
te tijd in de rechtszaal was ge
weest? Onze correspondent in
Parijs, Rudolph Bakker, vertelde
me dat het laatste het geval was.
Half werk dus.
Overigens hebben we de laat
ste jaren niet te klagen, als het
om het aanschouwelijk meebele
ven met drama's op leven en
dood gaat. Onze ouders en groot
ouders moesten zich nog behel
pen met foto's in 'Het Leven',
waarop je de afgehakte hoofden
zag van Chinezen, die met het
zwaard onthoofd waren, of ze
moesten naar de Cineac om de
Hindenburg, de trotse Duitse
zeppelin, met passagiers en al
brandend als een fakkel te zien
neerstorten. Het uitzinnige com-
mentaar erbij van de radiover
slaggever (bewaard gebleven op
de grammofoonplaat), was een
grote steun by het inleven in de
ze rampzalige gebeurtenis.
Later, na de oorlog, hoorden
we hoe Nasser, de Egyptische
leider, over zijn toeren van
triomf en opluchting, in een
stortvloed van woorden zijn
toehoorders toesprak nadat zo
juist een aanslag op zijn leven
mislukt was. Luister en huiver,
zoals (als ik mij niet vergis) altijd
gezegd werd bij de aankondiging
van een nieuwe aflevering van de
radioserie over Paul Vlaanderen.
Met de intree van de televisie,
werden we nog meer met de
neus op de feiten gedrukt. We
hoefden niet langer genoegen te
nemen met foto's, we hoefden
niet meer naar de bioscoop om al
die dramatische overgangen van
leven naar dood te kunnen aan
schouwen, want we kregen de
beelden thuisbezorgd. Niet al
tijd, natuurlijk. Er moest toeval
lig een camera ter plekke zijn. De
laatste foto van Leonardo Hen-
ricksen toont de Chileense sol
daat op de open vrachtauto die
zijn geweer op hem richt, en een
seconde later was Leonardo
dood. Maar de 73-jarige boedd
histische monnik Quang Due,
die in Saigon een geloofsgenoot
benzine over zich liet uitgieten
en zichzelf daarna in brand stak,
hebben we dank zij attent came
rawerk toch op de televisie zien
'opbranden' (later gebruikte Ing-
mar Bergman deze beelden in
een van zijn films).
We hebben een Amerikaanse
moeder met haar kind zien dood
vallen van een brandtrap die het
begaf (het kind overleefde het
trouwens), we hebben
uit brandende hotels zien sprin
gen, de dood tegemoet, en we
hebben op het tv-scherm kunnen
zien hoe Nguyen Ngoc Loan, de
chef van politie te Saigon, in 1968
een Vietcong-gevangene met zijn
pistool doodschoot.
Ook waren we ooggetuige van
achtereenvolgens de moord op
president Kennedy (beeldje voor
beeldje), van de moord op ver
dachte Lee Harvey Oswald door
Jack Ruby, en van de moord op
Robert Kennedy in een hotel in
Los Angeles in 1968. De Ameri
kanen zagen het rechtstreeks op
hun televisie, wij een tijdje later,
maar we ZAGEN het toch, met
eigen ogen! Zoals we later ook de
gijzelingdrama's bij Wijster en
De Punt, en in de Franse ambas
sade in Den Haag 'live' konden
meebeleven, zii het van afstand.
En meer recent de dramatische
brand die de tribune van Brad
ford en de toeschouwers teister
de, en de even dramatische tafe
relen in het Heizei Stadion.
Waarlijk, wij komen niets te
kort de laatste tijd! Toch waren
die beelden uit de rechtszaal in
Nantes uniek, in zoverre, dat ze
in Frankrijk rechtstreeks op het
scherm kwamen en korte tijd la
ter ook in Nederland te zien wa
ren, en ook, omdat het allemaal
zo 'dichtbij' was, zo onverhuld.
De beelden deden nog het mees
te denken aan die in de Spaanse
Cortes, waar luitenant-kolonel
Antonio Tejero Molino met het
pistool in de hand (niet wetend
dat hij door automatische came
ra's werd gadegeslagen) een mis
lukte coup pleegde Prachtige
beelden, er bestaat een ansicht
van die je kunt kopen.
Maar de beelden uit de rechts
zaal in Nantes deden er niet voor
onder, ook al omdat ze zo 'close'
waren: close-up van de handgra
naat in de hand van Abdel Karim
Khali (heeft hij de pin er
werkelijk uitgetrokken, en zoja,
hoelang zal hij in staat zijn de
greep op de handgranaat te be
waren, vroeg je je af), close-up
van de 38-jarige George Courtois
met pistool en sigaar, 12 keer eer
der veroordeeld, 9 jaar gevange
nis achter de rug, niet van plan
daar nog eens naar terug te gaan.
En al die afwachtende gegijzel
den, zwijgend, maar ongetwij
feld 'terrified' - waar geen goed
Nederlands woord voor is (bui
ten zichzelf van angst).
Gelukkig zullen ze wel niet ge
weten hebben hoe een eerdere
gijzeling tijdens een rechtszaak
afliep. Dat was in San Rafael, Ca-
lifornië, waar op 7 augustus 1970
een gewapende man de rechts
zaal binnendrong toen daar Ja
mes McLain werd berecht. Hij
gaf de verdachte en drie getuigen
wapens. Judge Harold J. Haley
werd gegijzeld voor een vrije uit
tocht, maar in het vuurgevecht
dat daarbij ontstond kwamen
verdachte McLain, rechter Haley
en twee anderen om het leven.
ARNHEM (GPD) - Patty Brard is defi
nitief terug in de muziek. Een single,
die bij Frits Spits al ruimschoots aan
dacht kreeg en een elpee die eveneens
een dezer dagen wordt uitgebracht,
zijn de belangrijkste visitekaartjes,
waarmee deze bekende televisiever
schijning zich van een geheel andere
kant laat zien.
door Pieter Ploeg
Met 'Red Light' brengt Patty haar derde
solo-elpee uit, sinds ze eind jaren zeventig
een punt zette achter de zo succesvol be
gonnen periode met 'Luv'. De zangeres -
toch altijd nog goed voor 15 gouden en pla
tina platen - wilde echter doorgaan in de
muziek. Zij het op een veel serieuzere ma
nier.
Toch is het na het verschijnen van haar
tweede langspeler 'In the pocket' geruime
tijd stil gebleven. De opvolger heeft lang op
zich laten wachten. „Ik wilde niet overhaast
te werk gaan. Bovendien was ik druk met
Bananasplit. Mijn dochtertje Priscilla (2)
eiste daarnaast veel van mijn aandacht, zo
dat ik doodeenvoudig niet voldoende tijd
had voor de muziek. Daarbij komt ook dat
de voorbereiding van deze nieuwe elpee
geen maanden, maar ruim een jaar in be
slag heeft genomen", verontschuldigt de
zangeres haar lange afwezigheid op de
planken.
Patty wordt op haar plaat 'Red Light' mu
zikaal bijgestaan door tal van wereldver
maarde topmuzikanten. De manlijke ach
tergrondkoortjes worden verzorgd door de
leden van Mr. Mister, die op het ogenblik
op de eerste plaats staan van de Amerikaan
se Billboard top 100. Diverse nummers
wordt extra diepte gegeven door medewer
king van de complete blazers-sectie van
Earth, Wind Fire. En ook leadsinger Ed
die Kendrick van The Temptations draagt
zijn steentje bij op de elpee, die met Ameri
kaanse topproducers is opgenomen.
De arrangementen zijn verzorgd door
Greg Mathieson, terwijl de produktie in
handen was van Trevor Veitch (Sheena
Easton, Deniece Williams en Laura Brani-
gan) en Carlo Nasi. Insiders in Hilversum
die de eerste single van de plaat hoorden,
zijn unaniem van mening dat de produktie
„perfect" in elkaar zit. „Scoringskansen
voor Patty", luidde het toen Frits Spits de
single voor het eerst op de radio had laten
horen.
Alsof de plaat zelf nog niet voldoende hit
potentie heeft, is 'Red Light' visueel bege
leid door een videoclip, die deze zomer in
een landhuis nabij Rome werd opgenomen.
Volgens regisseur Allan van Rijn is het de
duurste popmuziekvideo, die ooit in ons
land gemaakt werd.
„Tenminste als we ervan uitgaan dat de
clip van Golden Earring tot dusver het
meeste geld had gekost", aldus regisseur
Van Rijn die als enige buitenlander voor
een grote Amerikaanse filmmaatschappij
werkt. Eerder maakte dat concern de bio
scoopfilm 'Flashdance' en op het ogenblik
wordt een nieuw project voor Michael
Jackson uitgevoerd.
De clip die Allan van Rijn voor Patty in
elkaar zette, is overigens vooral in Italië een
enorm succes gebleken. Daar wordt het
filmpje van ruim vier minuten in 250 bio
scopen als voorfilm van de hoofdfilm ver
toond. Ook in Duitsland is de video inmid
dels op de televisie verschenen.
Patty-look, zowel in de video
clip als op de hoesfoto's gehanteerd, is be
dacht door Bela Stamenkovits uit Amster
dam. Ook hij is niet de eerste de beste. In
het verleden werkte hij onder andere mee
aan verschillende Fellini-films.
Patty Brard weet zich dus omringd door
tal van topmensen. Samen met haar echtge
noot Carlo Nasi heeft ze thuis in Los Ange
les een eigen platenlabel en distributie
maatschappij 'Striped Horse' opgezet. Niet
alleen om eigen platen uit te brengen, maar
het bedrijf heeft ook de exclusieve rechten
van alle Ike Tina Turner-nummers, die
nooit eerder op plaat zijn gezet.
Binnenkort verschijnt een dubbelelpee
met originele nummers van Ike Tina Tur
ner-songs. „De nummers zijn opnieuw ge
produceerd en krijgen op het ogenblik in
Amerika enorm veel aandacht. Zowel op de
radio als in de pers", weet Carlo Nasi, die in
ons land naar alle waarschijnlijkheid vijf
verschillende Ike Tina Turner-albums op
de markt gaan brengen. De zangeres draait
volop mee in het bedrijf, maar zal zich de
komende maanden vooral toeleggen op
haar eigen muziek.
Concerttournee
Bedoeling is om volgend jaar zomer een
tournee te doen langs de grote discotheken
in Amerika. Begeleid door een aantal top
muzikanten wil Patty Brard concerten gaan
verzorgen. Op de plaat wordt ze gesteund
door onder andere Mr. Mister, leden van
Earth Wind Fire en Eddie Kendricks, die
op het ogenblik meedoet aan het Sun City
project van Little Steven en eerder dit jaar
enkele nummers zong op de live-elpee van
Hall Oates. Of ze 'live' ook op dezelfde
muzikanten kan rekenen lijkt vooralsnog
ondenkbaar. Temeer omdat Mr. Mister op
het ogenblik de populairste band in de Ver
enigde Staten is en Eddie Kendrick ook tijd
te kort komt. Wel is het mogelijk dat de
Temptations-zanger rond de jaarwisseling
in ons land is om het duet met Patty in één
of meer televisieshows te doen.
Zingen blijft voorlopig de belangrijkste
bezigheid van de 30-jarige Patty Brard. Ze
heeft - misschien tijdelijk - afstand geno
men van haar werkzaamheden voor de Ba-
nanasplitshow en andere tijdrovende acti
viteiten.
De in Nieuw-Guinea geboren Patty Brard
treedt binnenkort overigens niet alleen de
Nederlandse huiskamers binnen als zange
res vanaf het televisiescherm, ze is De Witte
Motor van de Melkunie, die haar deze week
Voor een reclamefilm heeft gecontracteerd.
Sterrenshow
Vol spanning wacht ze de gang van 'Red
Light' in de hitlijsten af. „Met mijn eerste
twee solo-elpees heb ik ook gemerkt dat
men in Nederland niet makkelijk dacht
over het totaal andere meisje dat jarenlang
in Luv heeft gezongen. „Die periode is
voorbij. Ik ben nu met heel andere dingen
bezig. Je moet vooruit en niet blijven stil
staan als je denkt dat het goed gaat. Het kan
altijd nog beter. En ik wil daar hard voor
werken", meent Patty Brard, die overigens
op Nieuwjaarsdag in de Sterrenshow van
Willem Ruis optreedt en mogelijk ook sa
men met de presentator een liedje zingt.
Haar opkomst trouwens op de planken
van de Sterrenshow volgt nog geen twaalf
uur nadat zij in Italië 'live' heeft opgetreden
in het groot-ste nieuwjaarsgala, dat daar via
de televisie wordt uitgezonden.
HILVERSUM (GPD) - „Er is al
weer ergens geschreven dat deze
serie mijn geestelijk testament zou
zijn. Ik weet niet waar men het
vandaan haalt, maar dat is echt
grote onzin. Er is geen sprake van
een zwanezang. Als het mij gege
ven is ga ik ook hierna gewoon
door. Dit werk niet meer mogen
doen zou mijn dood betekenen.
Echt. Ik ben dan ook pas bereid
om te stoppen als het publiek mij
niet meer wil".
Willy van Hemert draait niet om
de feiten heen. Hij kan het niet la
ten. Met zijn 73 jaren is hij zo'n
beetje de oudste, nog werkzame te
levisieregisseur van ons land. Hij
verwierf nationale faam door dra-
maprodukties als „De kleine waar
heid" en „Bartje", terwijl de aan
dacht voor zijn „Dagboek van een
herdershond" ook over de lands
grenzen reikte.
Van Hemert praat over zijn jong
ste produktie die onder de titel 'De
Appelgaard' vanaf zondag met een
wekelijkse frequentie in twaalf de
len door de KRO op het scherm
wordt gebracht. Een vol jaar heeft
hij uitgetrokken voor het schrijven
van het verhaal waarin de conflict
stof geheel in stijl van Van Hemert
huizenhoog ligt opgestapeld. „Al
les draait om zuigend egoisme", zo
luidt zijn kernachtige samenvat
ting, en daarmee doelt Van Hemert
op zijn creatie Charlotte, de moe
der van het gezin Van Langevelt.
Van Hemert: „Ik vond het inte
ressant om een maatschappelijk en
Willy van Hemert over 'De Appelgaard'
sociaal aspect te schetsen
men vrij gemakkelijk voorbij kan
gaan. Het is een verhaal over rijke
mensen die eigenlijk helemaal
geen zorgen zouden behoeven te
kennen, maar enorm worden beïn
vloed door egoistisch gedrag. Ik
heb het verhaal geschreven op ba
sis van diverse persoonlijke erva
ringen in mijn omgeving, maar, zo
voegde hij er onmiddellijk aan toe,
door
Dick Versteeg
„zie de serie alsjeblieft niet als een
wijze les. Ik wil zeker niet morali
seren. Iedereen moet er maar uit
halen wat 'ie zelf wil".
Dialoogserie
Van Hemert omschrijft 'De Ap
pelgaard' als 'typische dialoogse
rie'. „Ik heb ditmaal duidelijk min
der concessies gedaan aan de mas-
Schrijver-regisseur Willy van He
mert en actrice Adriënne Kleyweg
tijdens de opnamen van 'De Appel
gaard'. (foto GPD)
sasmaak dan in vorige series. Veel
gesprekken tussen de karakters en
weinig spectacular ogende gebeur
tenissen. Ik heb daar bewust voor
gekozen en ik ben er vanuit gegaan
dat men op televisie al meer dan
genoeg sensationale gebeurtenis
sen, zoals tot in details vastgelegde
ongelukken laat zien. Bij mij staat
steeds voorop dat ik het publiek
zich wil laten inleven in menselijke
en herkenbare situaties".
Met minder
smaak van de massa zegt Van He
mert ook te doelen op het nogal in
gewikkelde gebruik van terugblik
ken, de zogeheten flashbacks. Het
verhaal strekt zich uit over een ta
melijk lange periode (1936 tot 1982)
en dat heeft Van Hemert er toe ge
bracht de oudste terugblikken in
een vergeeld-achtig zwart-wit uit te
voeren en daarna de kleur bij te
draaien tot 'echt'. De keuze voor
die methode kan inderdaad vooral
in de eerste afleveringen tot enige
verwarring leiden.
Locatieproblemen
De problemen bii de produktie
van deze serie zyn Van Hemert en
de zijnen allerminst bespaard ge
bleven. Huize De Appelgaard,
waarin de perikelen zich afspelen,
moest volgens het verhaal midden
in ouderwetse boomgaarden zijn
gesitueerd. En ouderwets loopt in
dit geval parallel aan mooie hoog
op de stam staande appelbomen.
Toen daar na een lange speurtocht
een geschikte locatie was gevon
den, moest een nieuw probleem
worden opgelost. Het van een ba
ron gehuurde buitenhuis lag op
een afstand van 30 kilometer van
de gekozen boomgaard. Om de
overgang naar boomgaard film
technisch mogelijk te maken wer
den bij het huis met behulp van
een boomchirurg enkele volwas
sen appelbomen geplant. Die over
plaatsing mislukte in zoverre, dat
er in het vooijaar geen bloesem in
wilde verschijnen. Dat probleem
werd vervolgens opgelost door de
takken te voorzien van plastic
bloemen.
De binnenopnamen voor de serie
werden grotendeels gemaakt in de
Aalsmeerse televisiestudio, waar
ook amusementsprodukties zoals
de Een-twee-drie-Show en de
Showbizkwis worden gerealiseerd.
Hier bouwde men onder leiding
van decorontwerpster Mia Schlos-
ser de complete beneden- en bo
venverdieping van het Betuwse
huis na.
Moeilijkste
Willy van Hemert noemt 'De Ap
pelgaard' zijn „moeilijkste serie tot
nu toe, maar ook de prettigste".
„Wij hebben veel problemen moe
ten overwinnen voordat alle loca
ties in orde waren, maar daar staat
een geslaagde rolverdeling tegen
over". Waar het de door Sigrid
Koetse vertolkte moederrol be
treft, valt die conclusie op basis
van de eerste twee afleveringen ze
ker te onderschrijven. Koetse zet
de egoistische Charlotte van Lan
gevelt met veel overtuiging neer.
Adriënne Kleyweg speelt de ge
teisterde dochter Margo en Ton
Lensink kruipt in de vaderrol. ('De
Appelgaard', 12 delen van elk 65
minuten, wekelijks op zondag van
af 22 december, Nederland 1, 20.10
uur.)
Sigrid Koetse en Ton Lensink als
moeder Charlotte van Langevelt en
vader Laurence in 'De Appel
gaard'. (foto GPD)
Prima concert in LVC
Jfl
Met veel gevoel voorstijl gebrachte songs
Time Bandits. Gehoord in het LVC, 20 december. Met Altdes Hidding.
zang en gitaar, Ake Danielson, toetsen en zang, Dick Schulte Nordhorst,
bas en zang. Kim Haworth, drums en Hugo de Bruin, toetsen en zang.
LEIDEN - De Time Bandits in het LVC. Dat is zoiets als paaseie
ren zoeken met Kerstmis. Alides Hidding, de man met de gouden
stem, had de koppen snel geteld: "Het gaat goed met de Neder
landse popmuziek. Gisteren waren er vijftig en vanavond wel zes
tig", liet hij zijn sarcasme de vrije loop. Om vervolgens met zijn
bandieten het weinige publiek te trakteren op een prima concert.
De Time Bandits zijn in eigen land afschuwelijk onderschat. De
groep wordt in de zichzelf bloedserieus nemende popbladen zo
goed als doodgezwegen. Het hen opgeplakte etiket 'disco' wil
maar niet los. Ze horen thuis op uithaalbare pagina's van tiener-
popblaadjes, vindt men. Zelden worden ze voor de microfoon ge
haald voor een diepzinnige babbel over rock and roll. Hiddings
kopstem is vaak mikpunt van kinderachtige grappen. Vreemd ei-
genlijk, de man heeft de perfecte stem voor de muziek die hy
maakt en kan zowel een ballad als het flink swingende 'Live it up'
moeiteloos aan. Op dit moment schiet mij eigenlijk geen betere
Nederlandse zanger binnen dan Hidding. De groep boert dank zij
een lange reeks klasse-hits ('I'm specialized in you', 'Listen to the
man with the golden voice, 'Live it up' enz.) redelijk tot goed op
eigen bodem maar doet het toch beter in Frankrijk, Nieuw-Zee
land en Amerika.
De vaderlandse pers loopt eerder weg met Level 42. De Time
Bandits doen echter zeker qua zang met dramatisch onder voor de
manschappen van Mark King. Toch heeft de groep voornoemd
etiket ook een klein beetje aan zichzelf te wijten. Op de plaat klin
ken de Time Bandits vaak mierzoet, glad en overgeproduceerd.
Live. zo ook gisteravond, leven de stuk voor stuk prima muzikan
ten zich daarentegen uit in stemmige en met veel gevoel voor stijl
en spanning gebrachte instrumentale toevoegingen. Voor poes
pas, de wat overdadige belichting en de dichte rookwolken even
niet meegerekend, hebben de vijf geen tijd, er wordt gewoon hard
gewerkt.
Hidding, ook nog een eersteklas songsmid, heeft in de kleine
vier jaar dat de Time Bandits nu bestaan, zorggedragen voor een
rijkelijk gevuld reservoir hits waaruit gisteravond aan een stuk
door werd geput. De uitgekiende mijges van funk, soul, disco,
symfonische rock en een snufje jazz en vleugje jazz werden met
grote gretigheid verorberd door een publiek dat in het LVC onge
kend is Een dankbaar publiek ook. De meisjes vooraan spoten
hun helden niet nat met bier maar gaven hen pluchebeestjes
WIM KOEVOET
