'Nuttig om te zien wat
mijn marktwaarde is'
PODIUMBLIK
Gerrie v.d. Klei solo 'Op doorreis'
LEST viert feest met Shakespeares 'Droom'
Mat concert
van 'De
Volharding'
Ton Post gaat mogelijk in België werken
'Cyrano de Bergerac' komt weer terug
Joh. Leertouwer: 'puur' vioolspel
DINSDAG 17 DECEMBER 1985
KUNST
PAGINA 21
Redactie Pieter O. Rosier
LEIDEN - Het Leidse theaterle
ven staat de komende weken op
een laag pitje.
Afgezien van een aantal voor
stellingen in Imperiums Micro
theater is het alleen de schouw
burg die nog een beetje licht in de
decemberduistemis probeert te
brengen.
Zo heeft in het theater aan de
Oude Vest na een serie opvoerin
gen van Shakespeares 'A Mid
summer Night's Dream' door het
Leiden English Speaking Thea
tre (vanavond, morgenavond en
overmorgeriavond) op zaterdag
avond de landelijke première
plaats van Gerrie van der Klei's
De Poolse Nachtegalen, zondag
soloprogramma 'Op Doorreis'.
Het LEST kondigt zijn voor
stellingenreeks aan als een
'grootse' produktie, die wordt
uitgebracht bij gelegenheid van
het tienjarig bestaan van het ook
:maal in de Leidse Schouwburg.
buiten deze stad bekendheid ge
nietende gezelschap. Een Gerrie
van der Klei, die met haar solo
voorstelling in september al in
Arnhem stond, maar kennelijk
nogal wat tijd nodig heeft gehad
om de 'echte' sprong in het diepe
te maken, laat weten Leiden voor
de première uitgekozen te hebben
wegens de intimiteit van het ge
meentelijke theater. Ze vindt het
nuttig om te zien wat haar
marktwaarde is, zowel in artis
tieke als in commerciële zin. Van
daar deze eerste solovoorstelling.
Elders op deze pagina een ver
haal over het jubilerende LEST
en een interview met de zangeres
Gerrie van der Klei.
Nachtegalen
De Leidse Schouwburg kondigt
ook een aantal 'familievoorstel
lingen' aan. Een optreden van de
Poolse Nachtegalen op zondag
behoort daartoe. Het voor een
groot deel uit jongens bestaande
koor staat op deze dag zelfs twee
maal op het schouwburgpodium,
eerst om twaalf uur 's-middags,
daarna om zeven uur 's-avonds.
Het hoeft geen verbazing te wek
ken dat het programma van de
zingende Polen in het teken van
het naderende kerstfeest zal
staan. Een optreden van de Pool
se Nachtegalen donderdagavond
op de TROS-televisie kan wel
licht dienen als aansporing om
één van de twee uitvoeringen in
Leiden bij te wonen.
Als familievoorstelling kunnen
ook de twee try-outs dienen, die
de cabaretier Seth Gaaikema
maandagavond in de schouw
burg geeft van zijn oudejaars
avondconference. Een conferen
ce, gebaseerd op Gaaikema's
voorstellingenserie 'Het Orakel',
waarvoor de televisie-opnamen
overigens niet in Leiden zullen
worden gemaakt. Die beelden
zullen op 27 en 28 december in het
Haagse 'Dïligentia' worden ge
schoten. Seth Gaaikema staat
maandagavond 23 november
met 'Het Orakel' gedurende twee
maal zeventig minuten op het po
dium van de Leidse Schouwburg.
Aanvangstijden: 20.15 uur en
22.00 uur.
Gaaikema
De Leidse toneelvereniging
'Imperium' geeft op 18,20,21, 23
en 24 december in het Microthea
ter voorstellingen van 'Redlaw',
een kerstvertelling naar Charles
Dickens onder regie van Ans Al-
ting. Aanvang 20.30 uur.
Redlaw
Het toneelgezelschap 'De Witte
Kraai' speelt vanavond Heiner
Müllers 'Kwartet', in de regie
van Sam Bogaerts, bij 'Augusti-
nus' aan het Rapenburg. Aan
vang 20.30 uur.
ARNHEM/LEIDEN (GPD) -
„Sie macht Mariene wieder
Beene", schreef een Berlijn-
se krant naar aanleiding
van haar optreden in de re
constructie van de Nelson
Revue. „Gerrie van der Klei
steelt Berlijnse show", gaf
de Nederlandse pers door.
Het publiek kent haar al ze
ventien jaar. In het begin als
een van de twee Sissies (de
langste), later als jazz-zange-
res bij Boy's Big Band van
Boy Edgar en vervolgens als
musicalster van 'Foxtrot'
tot en met 'Pingping'. En nu
reist Gerrie van der Klei
met een solo-programma
door het land, een liedjes
programma onder de titel
'Gerrie van der Klei op door
reis'. Na de eerste (proef-
)voorstelling in september
in Arnhem, drie maanden la
ter als première in de Leidse
Schouwburg.
„Het zal wel wennen zijn. Ik vind
het nog steeds moeilijk. Maar
ook spannend, uitdagend. Je
staat toch te kijk, zo alleen op het
podium". In elk geval heeft ze
een zeer ervaren regisseur achter*
zich staan, Nick van den Boe
zem. „Hij zegt dat hij het nog al
tijd bewonderenswaardig vindt
als iemand alleen het toneel op
gaat. Als iemand de durf en lef
heeft om daar te gaan staan,
moet je daar volgens hem res
pect voor hebben. Dat vind ik
mooi, dat zo'n man dat nog
steeds zegt", aldus Gerrie van
der Klei.
„Nu we met dit solo-program
ma bezig zijn, merk ik pas hoe
beschermd ik altijd geweest ben
op het podium. Je bent wel ver
antwoordelijk vóór jouw aandeel
in een musical en je hebt ook wel
solonummers, maar toch is het
heel anders. In een solo-pro
gramma ben je kwetsbaarder, je
bent gevoeliger voor reacties uit
het publiek* je trekt je die meer
aan. En als je ouder wordt ben je
je ook meer bewust van je ver
antwoordelijkheidsgevoel. Als je
jonger bent heb je het daar ge-
loof ik toch wat gemakkelijker
'Gerrie van der Klei op door
reis'. Dat 'doorreis' maakt, dat de
titel om een nadere toelichting
vraagt. „Twee jaar geleden ont
stond het idee om een solo-pro
gramma te gaan doen. Ik had
meegewerkt aan het programma
'Als er liefde bestaat', dat ook
door Nick van den Boezem gere
gisseerd werd. We wilden een
meer toneelmatig programma,
met een verhaal. Een musical
voor één vrouw. Daar moest dan
een aantal musici bij, of elektro
nisch geweld. Op een gegeven
moment bleek echter, dat het fi
nancieel nog niet haalbaar was.
Wilden we toch bezig blijven,
dan moesten we een eenvoudi
ger programma maken. Dat is nu
düs 'Op doorreis'. Maar de oor
spronkelijke plannen staan nog
overeind. Misschien zijn ze het
volgende seizoen al te realise
ren".
„Het solo-programma van nu
is dus een opmaat naar iets an
ders, maar als zodanig wel be
langrijk. Je moet in het theater
altijd zo perfect mogelijk zijn.
Bovendien is het voor mij een
goede oefening, omdat ik nog
nooit een solo-programma ge
daan heb. Je weet nooit precies
hoe de mensen op jou persoon
lijk reageren. Het is voor mij heel
nuttig om eens te zien wat mijn
artistieke en commerciële markt
waarde is. Daar heb ik me al die
zeventien jaar nooit mee bezig
gehouden".
Het werken aan 'Op doorreis'
is in maart begonnen en voor de
samenstelling van het program
ma is niet naar de kaartenbak ge
grepen, zo vertelt Gerrie. „Ik heb
bijvoorbeeld een nummer van
Rainier Werner Fassbinder ver
taald ('Ingrid Caven Chantée',
red.) en daar heeft Rob van Kree-
veld een compositie voor ge
maakt. Ook andere vertalingen,
zoals van gedichten van Erich
Kastner, en composities zijn
voor dit programma gemaakt.
Verder heb ik een monoloog ge
schreven en samen met Nick van
den Boezem de verbindende tek
sten. De dingen sluiten bij elkaar
aan, hebben met elkaar te ma
ken. Het gaat niet van: en nu ga
ik iets heel anders voor u zingen,
dat niet. Je houdt één, twee, drie
nummers een sfeer vast en komt
er daarna iets anders, dan moet
je daar zelf op anticiperen, maar
ook het publiek daar naar toe
brengen".
Ze zegt dat elk woord in het
programma vast ligt. Improvisa
tie is er niet bij. Waarom niet?
„Bij jazz is het leuk om te impro
viseren. Het is de letterlijke bete
kenis van het woord. Maar in het
theater wil ik liever geen impro
visatie. Ook voor mijn eigen ze
kerheid. Ik heb vertrouwen in
het theater als alles vast ligt. We
hebben het programma een keer
in theater Pepijn in Den Haag ge
daan, dat heel erg klein is en
twintig keer stukken eruit in het
nieuwe theater/café/restaurant
'De Kikker' in Amsterdam.
Doodeng was het daar. Ik zat zo
wat bij het publiek op schoot. Ik
was nerveuzer en onzekerder
dan ooit".
Repertoire
Gerrie v.d. Klei: 'Het is altijd
geven'.
verruimd, toen bleek dat Rob
van Kreeveld als begeleider be
schikbaar was. „Hij kan alles
spelen, klassiek, jazz, musical,
blues, cabaret en hij is een orke
strale pianist. We konden ineens
een veel origineler en moeilijker
repertoire samenstellen. Ik
bréng nu bijvoorbeeld een tekst
van Rudolf Nelson, uit de Nelson
Revue, op fragmenten uit de
tweede Hongaarse rapsodie van
Liszt. Dat kan niet zomaar met
elke pianist. In twee maanden
tijd hadden we een avondvul
lend programma, eerder te lang
dan te kort. Twee keer vijftig mi
nuten, met het echte lichtplan en
alle technische faciliteiten van
een volledig uitgerust theater".
Gerrie van der Klei van dicht
bij. „Soms schep ik wel afstand.
Dan laat ik een scherm zakken,
een gaas. Het ene lied is wat thea
traler dan het andere, dan is er
meer mise-en-scène nodig. By
een heel persoonlijk lied is dat
gaas er niet, dan moetje de men
sen aankijken. Je moet zorgen
dat je het publiek vasthoudt, dat
je blijft boeien. Het is altijd weer
een sprong en die moet een plons
geven".
Rick van Vliet en My ra Engelkens als de elfenkoning en
'A Midsummer Night's Dream'.
(foto 1
LEIDEN - Het Leiden
English Speaking Theatre
(LEST) viert dit jaar zijn 10-
jarig bestaan met een opvoe
ring van William Shakespea
res 'A Midsummer Night's
Dream', in de regie van haar
oprichter Henry Schvey. De
ze produktie mag exempla
risch genoemd worden voor
de richting waarin LEST zich
heeft ontwikkeld sinds de
oprichting in 1975.
In dat jaar begon een clubje en
thousiaste studenten Engels aan
de Leidse Universiteit onder
aanvoering van de Amerikaanse
docent Henry Schvey te werken
aan een opvoering van 'Our
Town' van de Amerikaanse to
neelschrijver Thornton Wilder.
Mocht die voorstelling nog ge
kenmerkt worden door een zeker
tussen-de-schuifdeuren-karak-
ter, de daaropvolgende produk-
ties vertoonden een dermate
sterk stijgende lijn dat de club
binnen een paar jaar zover was
dat ze prijzen begon te winnen
op Engelstalige theaterfestivals.
Kenmerkend voor LEST is al
tijd geweest de zorg en ernst
waarmee aan de voorstellingen
gewerkt werd, in een streven
naar perfectie. Om aan dit stre
ven te voldoen werden steeds
meer mensen van buiten de uni
versiteit aangetrokken voor de
verzorging van posters, choreo
grafie, decor, kostuums, e.d. Ook
werd de club een officiële vereni
ging, werd er een vaste repeteer-
ruimte gevonden en subsidies
aangevraagd. De omvang van de
produkties nam evenredig met
de kwaliteit toe: werkten bij
sommige produkties misschien
twintig mensen mee, aan 'A Mid
summer Night's Dream' werken
67 mensen mee, 25 op het toneel
en 42 er omheen!
Architecten Piet van Veen en
Sjo van den Eerenbeemt ont
wierpen een decor; Frank Eys-
ker, een professionele belich
tingsman, werd aangetrokken en
kunstenaar Terence Tarsnane
ontwierp de poster. Kosten noch
moeite zijn gespaard voor deze
produktie. In de woorden van
Schvey: 'Alhoewel we technisch
gezien amateurs zijn, willen we
onze stukken een zo professio
neel mogelijk karakter geven'.
Eén van de onderscheidende
kenmerken van deze groep bin
nen Leiden is dat ze openlijk am
bities durft te hebben.
Dat die ambities veel energie
kosten, wordt volmondig be
aamd door 'producer' Jeannet
van Wezel, die in haar functie
verantwoordelijk was voor de or
ganisatie van de hele produktie:
'Keer op keer sta je verbaasd
over de enorme, belangeloze in
zet van zoveel mensen'. Blijk
baar heeft zij haar werk goed ge
daan, want regisseur Schvey is
zich van geen probleem bewust.
Piet van Veen wel: het ontwer
pen ging perfect. 'Ik werd 's
nachts wakker en wist hoe het er
uit moest komen te zien', maar
het uitvoeren er van liep anders:
'Er zijn momenten dat je van al
les baalt, maar ach, als ze me vra
gen doe ik het toch weer'.
'A Midsummer Night's Dream'
moet iets heel bijzonders wor
den: LEST's beste tot nu toe. Dat
kan ook volgens Schvey (die ove
rigens het stuk vorig jaar nog in
de VS regiseerde): 'Het stuk
heeft vele lagen van betekenis en
biedt onbeperkte mogelijkheden
om het publiek te vervoeren: hu
mor, ernst, dans, poezie, magie;
het zit er allemaal in'. Schvey
streeft naar een vorm van 'gecon
troleerde chaos' en ziet in hoe
moeilijk dat is: 'Het stuk is een
geweldige uitdaging voor ons al
lemaal, maar we denken dat het
gaat lukken'.
Schvey's concept van het stuk
is gebaseerd op de tegenstellin
gen waar het zo ryk aan is: licht
versus schaduw; orde en rationa-
lieit versus chaos en passie: Lief
de versus jaloezie. Die tegenstel
lingen komen naar voren, als op
een nacht vier Atheense jonge
lingen en 'los van hen' een groep
werklieden een bos intrekken.
Daar komen ze in aanraking
met de wereld van elfjes en
feeën, en als in een droom vallen
ze van de ene verrassing in de an
dere. Door de toverwereld wor
den hun onderbewuste drijfve
ren geactiveerd en daaruit ko
men enkele komische n haast
beangstigende scènes voort.
Maar bij Shakespeares komedies
is het eind gelukkig; de persona
ges komen gelouterd en harmo
nieus uit hun 'droom' tevoor
schijn.
Ook voor decorontwerper Piet
van Veen waren tegenstellingen
het uitgangspunt ën dat resul
teerde in contrasten tussen hoog
en laag, zwart en wit en dynami
sche en statische elementen.
Henry Schvey is altijd LEST's
stuwende kracht geweest en
daar komt de club ook trots voor
uit: in t programmaboekje voor
de 'Dream' wordt een hele pagi
na gewijd aan zijn prestaties, met
bijvoorbeeld voor de geïnteres
seerden de vermelding dat hij in
'Who's Who in Western Europe'
vernoemd wordt. Het doet een
beetje vreemd aan voor Neder
landers, maar LEST is dan ook
een Engelstalige club. Eén van
Schveys verdiensten moet het
hoge niveau van acteren zijn dat
de voorstellingen van LEST al
tijd gekenmerkt heeft. Gevraagd
naar zijn methode, antwoordde
Schvey: 'Mijn regisseren is geba
seerd op uitgebreide improvisa
ties en een nauwe, persoonlijke
samenwerking met de acteurs,
waardoor ik meer uit ze kan ha
len dan ze zelf denken te bezit
ten'. Voor deze produktie heeft
Schvey de repeteerperiode ver
kort van gemiddeld een maand
of negen naar ongeveer drie
maanden. Dat is kort voor men
sen die dit in hun vrije tijd moe
ten doen, maar alles lijkt toch
klaar gekomen te zijn voor de
voorstellingen in de Leidse
Schouwburg.
Aan het publiek de uitnodi
ging om te gaan kijken of de
'droom' van LEST is uitgeko-
'A Midsummer Night's Dream' van
William Shakespeare door LEST op
17, 18, 19 december in de Leidse
Schouwburg en 20 december in het
Globetheater in Eindhoven.
PAUL DEVILEE
Concert door het orkest 'De Vol
harding' georganiseerd door Stich
ting Burcht en gehoord op maan
dagavond 16 december in de tuin-
zaal bij de Burcht.
LEIDEN - 'De Volharding' is
ruim dertien jaar geleden door
componist Louis Andriessen
opgericht als zoveelste poging
de bestaande concertpraktijk
te veranderen, door eigen com
posities of speciaal voor de
groep gemaakte stukken te
spelen. In onderling overleg en
zonder vaste dirigent moet het
spel vorm krygen. In de begin
periode werden er op minimale
muziek geïnspireerde stukken
gebracht. Er wordt veel ge
speeld op politieke manifesta
ties en in grote ruimten, met als
hoogtepunt een reis naar en
een arrestatie in Chili. By elke
politieke bijeenkomst speelt nu
een fanfare en 'De Volharding'
moest zich op een nieuwe prak
tijk richten.
De ironie wil dat het nu fanfa
remuziek is, die gespeeld wordt
voor een ingewijd kunstpu
bliek. Ook de ruimte is te klein,
waardoor de eerste nummers
wat kil overkwamen door het
zoeken naar de balans tussen
trombones en saxen. Het kille
ligt voor een deel ook aan de af
wisseling en beweeglijkheid
tussen de instrumentgroepen.
Het eerste nummer was een
Portugese militaire ballade met
veel schetterende fanfares. Na
de pauze werd het beter door
de lichtvoetig gearrangeerde
liedjes van saxofonist Ab
Baars.
Het tweede stuk was een ge
zellige bewerking van Darius
Milhaud's pianostuk Trois rag
caprices uit de jaren 20. Eén
van de leukere stukken was
Wistik van Bob Driessen. Het is
ontleend aan een romanfiguur
van Frederik van Eeden en er
werden verschillende muziek
soorten door elkaar gevlochten.
De Volharding-muziek bestaat
voor een groot deel uit typische
stijlelementen. Van Louis And
riessen, die by de luisteraar een
soort ping-pong-effect veroor
zaken, naast een steeds veran
derend ritme. Hierdoor word je
steeds op een ander been gezet,
hetgeen hoge eisen stelt aan de
composities en uitvoerenden.
Trajecten van trömbonist
Willem van Maanen is op het
verkeer geïnspireerd en is dui
delijke programmamuziek,
waarin je de chaos en gebeurte
nissen op de wegen kan meebe
leven. Na de pauze werd Huub
de Vriend's blues ten gehore
gebracht met veel opvallend
trombonewerk en een New Or
leans treurmars. Voorts het ac
tueel politiek getinte stuk Afga
kookt tegen het Russische im
perialisme in Afghanistan met
Wagneriaans hoorngeschal en
het solidariteitslied van Eisler.
Het zacht gespeelde Tango en
Willem van Maanens bewer
king van Ragtime zijn beide
van de grootste componist van
deze eeuw: Igor Stravinsky.
Daarboven komt ook de muzi
kale humor van Tango.
Lacune van Cees van Zee
land is de onmogelijke verhou
ding van jazzpianist T. Monk en
Edgar Varese middels Frank
Zappa. Het is een zoekend
nummer op basis van een goed
idee, dat beter moet worden
uitgewerkt. Het wat matte con
cert kreeg als toegift een luchti
ge Tango voor Jet van Diderik
Wagenaar.
WILLEM WINSEMIUS
Musea overleggen
DEN HAAG (ANP) - Musea uit
Amsterdam, Arnhem, Rotterdam
en Utrecht zijn met het Haagse Ge
meentemuseum overeengekomen
dat ze tot half januari de tijd nemen
om te overleggen over de reclame
campagne .Design (z)onder dak'
van het Haagse Gemeentemu-
De Amsterdammers, Arnhem
mers, Rotterdammers en Utrech
ters dienden op 18 november een
klacht tegen het Haagse museum
in omdat dit museum in de cam
pagne zou suggereren het enige
design-museum te zijn. De andere
musea hebben weliswaar waarde
ring voor de inspanningen van het
Haagse Gemeentemuseum maar
zij zeggen dat Den Haag niet de
enige is die zich voor het design
(ontwerp) van de twintigste eeuw
inzet.
GRONINGEN (GPD) - Er bestaal
een kans dat Ton Post, nu nog di
recteur van de Groninger stads
schouwburg, zakelijk leider wordt
van het Belgische theatergezel
schap Bent. De raad van bestuur
van Bent zal morgen een definitie
ve beslissing nemen.
Het functioneren van Post als
schouwburg-directeur is omstre
den geworden door zijn rol in de
inmiddels failliete rock opera 'Ik
Jan Cremer'. In een besloten ver
gadering deelde het Groninger col
lege van B W vorige week mee
dat Post nog tot 1 september 1986
zou aanblijven en daarna zou ver
trekken. Post heeft afgelopen don
derdag zijn kamer op de schouw
burg ontruimd en lijkt van plan te
zijn de beslissing van de gemeente
voor de ambtenarenrechter te gaan
aanvechten wegens het te vroeg
uitlekken van informatie.
ARNHEM (AP) - Na tien jaar is hoofdrol, tussen 20 december en 7
'Cyrano de Bergerac', de fameuze maart in het hele land op de plan-
tragi-comedie van Edmond Ro- ken. Na de Tweede Wereldoorlog
stand, weer terug op het Neder- maakte vooral Guus Hermus naam
landse toneel. Toneelgroep Thea- als 'Cyrano',
ter uit Arnhem brengt het spekta- 'Cyrano de Bergerac' wordt gere-
kélstuk, met Gees Linnebank in de gisseerd door Helmert Wouden
berg. Theater brengt deze nieuwe
produktie op 20 december in de
schouwburg in Nijmegen in pre
mière. Op de agenda staan ook
voorstellingen in onder meer Am
sterdam, Rotterdam, Den Haag en
Leiden (7 februari).
Johannes Leertouwer viool, en Derk
Pik piano. Mozart: Sonate in G K.V.
301, Sonate in A K.V. 305 en Sonate
in Bes K.V. 454. Webern: Vier Stücke
op. 7. Gehoord op 16 december in de
Kapelzaal.
LEIDEN - Mozart was een ras
muzikant, Johannes Leertouwer
is een rasmuzikant, en op dat
vlak vond gisteravond een
boeiende ontmoeting plaats. Jo
hannes Leertouwer speelt zoals
hij is, zonder violistische op
smuk of quasi-diepzinnige pre
tenties. Zijn spel is gevoelig zon
der vals sentiment, weldoor
dacht zonder dat dit ten koste
van de spontaneïteit gaat. Het
woord 'integer' dringt zich in dit
verband op, maar misschien zou
men zijn manier van spelen nog
beter 'puur' kunnen i
Zijn partner Derk Pik doet niet
voor hem onder; hij heeft een
heldere en exacte speeltrant die
een goede tegenhanger of aan
vulling is voor de zeer melodi
sche klankrijke speelmanier van
Leertouwer.
Dat zij al jarenlang en intensief
samenwerken is merk- en hoor
baar. Over details van hun inter
pretatie kan men van mening
verschillen; het tempo van het
eerste deel van de Sonate in A
was naar mijn smaak een fractie
te snel, en ik kon me niet aan de
indruk onttrekken dat de pianist
dat ook vond. Het tweede deel
van de Sonate in G werd onder
hun handen een juweeltje van
eenvoud en expressiviteit, even
als het andante grazioso van de
Sonate in A, een thema met va
riaties.
In de latere Mozart-sonate van
deze avond, in Bes K.V. 454, pak
te Leertouwer meer uit, zodat
Beethoven zich soms scheen aan
te kondigen. Dit gebeurde echter
op een zeer beheerste wijze, de
grenzen waren duidelijk afgeba
kend en weloverwogen. De 'plus'
van deze Mozart-cyclus, de Vier
Stücke od. 7 van Webern. wer
den door de oneindig gescha
keerde klankkleuren' die uit de
viool getoverd werden, tot minia
tuur klankwondertjes, elke noot
met intensiteit geladen.
Of het nu Mozart of Webern is,
elke noot heeft bij Johannes
Leertouwer inderdaad haar bete
kenis en haar waarde.
De twee volgende Mozart-plus
concerten van deze serie zijn op
maandag 27 januari en maandag
17 februari in de Kapelzaal te ho
ren. Dit duo verdient een volle
zaal!
MIES ALBARDA.
