Protestanten in N.-Ierland zijn furieus De uitglijders en de grote successen van een super-knutselaar Meer ruimte voor politieke Junctie predikant Reportage Sir Clive Sinclair: een wonderland of een total loss? Achtergrond Amalgaanvulling wel schadelijk Lubbers: Islam uitdaging voor de samenleving PAGINA 8 MAANDAG 18 NOVEMBER 1983 De definitieve eer die een elektronica-fanaat kan krij gen, is Sir Clive Sinclair (44) enige maanden geleden ten deel gevallen. Er werd toen in Engeland een com puterspelletje op de markt gebracht dat de geniale uit vinder als onderwerp heeft. "A day in a life" heet het spelletje, en het gaat erom Clive Sinclair (die op het scherm opflikkert als een klein bebaard en bebrild gezicht) van zijn huis in Lon den naar Buckingham Palace te krijgen om daar tot ridder te worden geslagen. Dat het spelletje bestaat, is een bewijs voor de wel haast legendarische status die Sir Clive als een soort 20e-eeuwse Leonardo da Vinei heeft. Hij is de onna volgbare super-knutselaar die de wereld het goedkope zakrekenmachientje schonk, het betaalbare digitaal horloge, de mini-tv en vooral de huiscomputer voor ook de kleinste beurs. Groot zijn de successen die deze visionaire Brit geboekt heeft. Bijna even groot zijn tegensla gen, waarvan het faillissement van Sinclair Vehicles, het bedrijf dat het geflopte elektrische au tootje C-5 maakte, de laatste in de rij is. Persoonlijke schade voor Sir Clive: 25 miljoen gul den. door Henk Dam Het schijnt bij hem te horen, dit soort spectaculaire uitglij ders. Maar als een duikelaar komt hij ook iedere keer weer met een nieuw en glanzend idee terug. Evenveel wonderkind als total loss, om de titel van een van W. F. Hermans' boeken te paraf raseren. School Net als bij Albert Einstein is ook de schooltijd van CLive Sin clair een troost voor al die heden daagse leerlingen die maar niet kunnen meekomen. Want hij deed het helemaal niet zo best in de schoolbanken en kapte er op zijn 17e mee zonder op al te veel resultaten te kunnen bogen. Dat kwam, zo zei hij later, "doordat ik me alleen kan con centreren op dingen die ik leuk vind". Want aan intelligentie ont brak het niet. Een toelatingstest voor de club van superslimme mensen, de Mensa, leverde voor de 19-jarige Clive een verbijste rend IQ van 159 op. Dingen die Sinclair leuk vond, hadden vooral betrekking op elektronica. Hij werkte eerst als technisch journalist, en zette in 1962 een eigen bedrijfje op dat spoedig de aandacht trok vanwe ge de piepkleine transistor-ra dio's die het als zelfbouwpakket ten via postorderbedrijven ver kocht. In 1972 sloeg Sinclair, die zijn gestaag uitbreidende bedrijf in middels "Sinclair Radionics" had genoemd, zijn eerste echt grote slag. Hij won toen van de Amerikanen en Japanners door als eerste met een goedkope cal culator op de markt te komen. "Executive" heette deze zakre- kenmachine, die voor het toen onwaarschijnlijk lage bedrag van 350 gulden in de winkels lag. Maar al spoedig vielen Sinclairs handige apparaatjes nog maar nauwelijks op te midden van de brede stroom van hem nageaapte maar doorgaans aanzienlijk goedkopere calculators die in de VS en Japan de fabrieken begon nen te verlaten. Horloge Het rusteloze brein van Sin clair zat inmiddels niet stil. Wat me een keer gelukt is, moet nog een keer gaan, moet hij gedacht hebben toen hij in 1975 met ge paste trots 's werelds eerste goedkope digitale horloge lan ceerde. Oké, hij was daar de eerste mee, maar het horloge deugde niet. De statische elektriciteit in tapijten was al voldoende om Sinclairs revolutionaire "Black Watch" op tilt te zetten. Gebruik van inferieur materiaal door de fabriek die het klokje maakte, bleek daarvan later de schuld te zijn. Dat bracht "Sinclair Radio- nies" in financiële moeilijkhe den. In 1976 moest hij bij de Brit se overheid (in de vorm van de "National Enterprise Board") steun zoeken, en dat betekende dat de autocraat Sinclair een koekoeksei in zijn nest kreeg. Want de door de rijksoverheid aangestelde toezichthouders vonden dat Sinclair maar moest ophouden met het ontwikkelen van op de consument gerichte produkten, en zich moest con centreren op elektronische meet instrumenten ten behoeve van de industrie. Daar had Sinclair geen zin in, en in 1979 verliet hij, met een premie van 40.000 gulden op zak, zijn eigen bedrijf en begon op nieuw. Sinclair Research, zo noemde hij zijn nieuwe onderne ming, die hij vooral als een fa briek voor nieuwe ideeën zag, een denktank zoals dat met een niet erg fraai anglicisme heet. Formule Zo werkt Sinclair Research nog steeds: Sinclairs staf van krap honderd mensen houdt zich alleen bezig met het uitdenken van elektronische speeltjes. Het fabriceren en verkopen wordt uitbesteed, en dat is een formule die Sinclair evenveel roem als klappen heeft opgeleverd. Om met het het grootste suc ces te beginnen: dat is zonder twijfel de ZX Spectrum, de klei ne, goedkope huiscomputer die Sinclair in 1980 op de markt bracht en die sindsdien een hele generatie schoolkinderen (en hun vaders) vertrouwd heeft ge maakt met termen als control, shift en escape. Sindsdien heeft Sinclair drie nieuwe computers ontworpen, waarvan de meest ambitieuze de begin '84 gelanceerde QL (van Quantum Leap - grote sprong voorwaarts) is. Sinclair had met name van deze QL, die hij als iets tussen de huiscomputer en de 'personal computer" voor het be drijfsleven zag, hoge verwachtin gen. Tot dusver tevergeefs. De QL heeft het lang niet zo goed ge daan als Sinclair wel dacht. En met reden: aanvankelijk waren de QL's, nadat het publiek met grootscheepse reclamecampag nes lekker was gemaakt, vrijwel nergens te krijgen, en toen de produktie op gang begon te ko men, bleken er foutjes in het ding te zitten. Die zijn er inmiddels uitge haald, maar de QL is niettemin nooit goed van de grond geko men (hoewel Sinclair nu zegt dat-ie het in Amerika prima be gint te doen). Iets vergelijkbaars geldt voor Sinclairs mini-tv die zo groot is als een pocketboek en een revolutionaire platte buis heeft ter omvang van een luci fersdoosje. Het is weer een typerend ver haal. Een mini-tv was al een hele oude droom van Sinclair. Eind 1983 liet hij de wereld weten klaar te zijn. Daarmee was hij weliswaar iets later dan Sony met zijn Watchman, maar zijn tv- tje was wel veel goedkoper. Evenwel, het met veel bombarie gepresenteerde stukje elektroni ca was een jaar later, eind '84 dus, nóg vrijwel nergens te krij gen. En nu de produktie wel op volle toeren draait, is het maar de vraag of het publiek er nog aan wil. Auto De allergrootste "niet" trok Sinclair met zijn elektrische au to, de C-5. Sir Clive richtte daar voor een aparte maatschappij op, Sinclair Vehicles, waarin hij 30 miljoen gulden eigen kapitaal stopte. Begin dit jaar was de C-5 (verkoopprijs 1800 gulden) ge reed om de markt te bestormen. Maar daar kwam niets van te recht. De kritieken op de van bo ven open driewieler van plastic waren vernietigend. De accu's zijn te gauw leeg, de moter is te zwak om tegen een beetje helling of tegenwind te kunnen, de C-5 is gevaarlijk omdat-ie zo klein is dat chauffeurs van vrachtauto's 'm niet kunnen zien, zo schreven de Britse kranten onder meer. Sir Clive, die in februari nog dacht op een verkoop van zeker ROTTERDAM (ANP) - Belangrqk is dat we elkaar waarderen en ruimte gunnen om eigen identen- teit en verlangens inhoud te geven. Fundamenteel voelt het CDA zich door het geloof in een God met de islamieten verbonden. Dat zei pre mier Lubbers zaterdag in Rotter dam op een bijeenkomst van verte genwoordigers van 87 organisaties in ons land die bij de Turks-isla- mitsche culturele federatie zijn aangesloten. Uit die organisaties kwamen nogal wat klachten naar voren over achterstelling in de Nederlandse samenleving. Een ervan luidde dat een godsdienstige culturele organi satie minder gemakkelijk of geen subsidie krijgt, terwijl een niet- 100.000 stuks per jaar te kunnen rekenen, slaagde er tot oktober niet in meer dan 5000 Britten voor z'n C-5 te interesseren. De produktie werd al maanden gele den gestopt, en Sinclair Vehicles is deze maand in liquidatie ge gaan. Problemen Het heeft Sir CLive de afgelo pen maanden toch al niet mee gezeten. Zijn andere bedrijf, Sin clair Research, kwam in mei in de problemen. Dat had te maken met de tegenvallende verkoop van de QL computer en de mini- tv, maar ook met het feit dat Sin clair zijn goedkope huiscompu ters niet meer zo goed kwijt kon. Winkeliers plaatsten geen be stellingen meer bij hem, omdat ze hun magazijnen nog vol had den staan met ZX-80's en 81-en die ze nog van de kerstdagen hadden overgehouden. Hoe dat kwam? Het lijkt er veel op dat de markt voor de kleine huiscom puters althans in Engeland ver zadigd is: iedereen die er een wil de hebben, heeft er nu een. Sinclair Research dreigde in onoverkomelijke liquiditeitspro blemen te komen, maar er dien de zich redding aan in de vorm van het winkelconcern Dixons, dat voor meer dan 40 miljoen gulden aan computers en mini- tv's kocht. Dat was precies de financiële injectie die het bedrijf nodig had, en Sinclair Research kan weer doorgaan. Cynici vragen daarbij direct: maar voor hoelang? Want de markt voor huiscomputers blijft grillig, en Sir Clive Sinclair blijft verder het riskante karak terprofiel behouden dat hij een grotere uitvinder dan zakenman is. Engelse kranten noemen hem wel de Freddie Laker van de elektronica. Eén overeenkomst is er in ieder geval: net als deze vader van de goedkope vluchten naar Amerika werd Clive Sin clair, in 1982, geridderd en mag hij zich sindsdien "Sir" noemen. Het is te hopen dat het bij die ene overeenkomst blijft, want we we ten allemaal wat er met Sir Fred die gebeurde... Toekomst Het is niet erg waarschijnlijk dat Sir Clive zelf zich daar nu al te veel zorgen over maakt. Hij heeft daar gewoon geen tijd voor, want karakteristiek voor de man is, dat hij nu al weer boordevol plannen voor de toekomst zit. Zo wil hij volgend jaar met een nieu we personal computer voor het bedrijfsleven komen. Verder wordt er in het door hem in 1984 opgerichte MetaLab, een soort broedkas voor genieën die zich met de techniek van over-overmorgen bezighouden, hard gewerkt aan de "super chip", de basis voor een nieuwe generatie computers die onein dig veel meer zullen kunnen doen dan die van nu. En dan is er ten slotte nog al tijd Sinclairs oude ideaal: robots, robots als dienaren van de mens heid. Een nieuwe Gouden Eeuw, een leven vol luieren en spelen omdat de robots het werk doen, zo ziet Sinblairs "brave new world" eruit. En die wereld is dichterbij dan we denken. "Nog een jaar of twintig, dan hebben we al robots als huisknechten", zo voorspelde hij onlangs. HILLSBOROUGH - Van heel wat huizen in het dorpje Hillsborough, 20 kilometer van de Noordierse hoofdstad Belfast, wapperde vrij dag de Engelse vlag, de Union Jack. En aan het bordes van het stadhuis was een spandoek vastge maakt, waarop met grote zwarte letters stond: „Verraders". Zo maakte de grotendeels pro testantse bevolking van het dorp duidelijk wat zij dacht van de cere monie die vrijdagmiddag plaats vond in het plaatselijke kasteel: de ondertekening van het historische verdrag tussen Engeland en Ier land over de toekomst van Noord- Ierland. Al buiten het geheel van de bui tenwereld afgesloten dorp was die mening ook te zien. Bij de enige toegangsweg waar politie en leger mondjesmaat verkeer doorlieten stonden enige tientallen protestan ten te demonstreren met borden die onder meer te lezen gaven „Ul ster is Brits" en „Nee tegen Du blin". De gezagshandhavers lachten wat om die drukte, want zij waren veruit in de meerderheid. Uit angst voor terroristische aanslagen was een ring van staal rond dorp en kasteel gelegd. Bij al dat machts vertoon stak het protest nogal schamel af. Maar het staat nog te bezien of dat zo blijft. Al voor de inhoud van het Anglo-Ierse-verdrag was be kendgemaakt, hadden de leiders van de protestantse gemeenschap, de illustere ds. Ian Paisley voorop, gezegd het akkoord te vuur en te zwaard te zullen bestrijden. Dat deden zij vrijdag nog eens dunnetjes over met verklaringen die zwanger gingen van termen als „samenzwering", „verraad", „drei gende anarchie" en „geweld dat te vreselijk is om zelfs maar over na te denken". De loyalistische, protestantse pa ra-militaire groeperingen lieten gisteren hun eigen sinistere geluid horen. „We wachten nu eerst af wat onze politici gaan doen. Als dat on bevredigend is, zullen wij onze ei gen maatregelen nemen", zo dreig den zij. Invloed Waarom zijn de protestanten van Noord-Ierland zo gekant tegen de ze jongste poging een eind te ma ken aan het geweld in dit treurige stukje van Groot-Brittannië? Dat heeft alles te maken met de rol die het akkoord toekent aan de Ierse republiek. Ierland krijgt, en dat is iets nieuws, een adviserende stem in Noordierse zaken. Een raad van ministers uit Ierland en Engeland zal zich met Noord-Ierland gaan bezighouden. Die raad krijgt een uit Ierse en Engelse ambtenaren samengesteld secretariaat, geves tigd in Belfast. Ierland /krijgt daarmee voor het eerst enige invloed op de manier waarop Noord-Ierland wordt be stuurd. De protestanten nu zijn doodsbenauwd, dat het hier om een begin gaat, en dat die invloed steeds groter zal worden. Uiteindelijk, zo vrezen mensen als Paisley, zou dat wel eens tot een verenigd Ierland kunnen leiden, waarin de protestanten veruit in de minderheid zijn. Dat nu is de toe komst die voor loyalisten zó gru welijk is, dat ze er niet eens over kunnen praten. Toch zou, maar dan op andere wijze gerealiseerd dan de Noord ierse protestanten wel denken, zo'n verenigd Ierland weieens in het verschiet kunnen liggen. Het verdrag namelijk verplicht beide regeringen tot een dergelijke fusie tussen Noord en Zuid, als een meerderheid in Noord-Ierland dat wil. Het katholieke volksdeel daar maakt nu een kleine veertig pro cent van de totale bevolking uit, maar dat is een percentage dat stijgt omdat de katholieken gemid deld meer kinderen plegen te krij gen. Zo zal er in een niet al te ver meer verwijderde toekomst sprake •zijn van een katholieke méérder- heid. Dat zou op nette en democrati sche wijze tot de eenwording kun nen leiden. Of het ooit zover komt, hangt vooral af van de vraag of het geweld in Ulster, dat de afgelopen door Henk Dam zestien jaar al 2400 mensenlevens heeft geëist, in de hand kan wor den gehouden. Reacties Zal het verdrag tot een nieuwe golf van terreur leiden, is nu de vraag. De voortekens zijn niet goed. Enige uren voor de premiers Thatcher en FitzGerald hun ak koord tekenden, werd een Noord ierse politieman in de grensstreek gedood toen zijn auto op een land mijn van de IRA liep... Inmiddels hebben leidende pro testantse politici in Noord-Ierland het afgelopen weekeinde een stra tegie uitgestippeld die een vroeg tijdig einde moet maken aan het Anglo-Ierse akkoord. De politici, onder leiding van ds. Ian Paisley van de Democratie Unionist Party (DUP) en James Molyneaux van de Official Unio nist Party (OUP), kwamen zater dag in Belfast overeen om te pro beren eerst langs constitutionele weg het verdrag opgeruimd te krij gen. Zij zullen daartoe deze week in het Lagerhuis vragen het akkoord aan de bevolking van Noord-Ier land ter goedkeuring voor te leg gen. Als de regering-Thatcher dat zou doen, zou het akkoord zeker vrijwel weggestemd worden. De Britse premier zal daarom on getwijfeld het verzoek van de unio nisten van de hand wijzen. Als het Lagerhuis daarna het akkoord be krachtigt, zullen de 15 unionisti sche (protestantse) politici in het Lagerhuis allemaal hun zetel ter beschikking stellen. Daarmee for ceren zij tussentijdse verkiezingen voor hun zetel, en die uitslag zullen zij als een volksraadpleging over het akkoord beschouwen. Onafhankelijkheid Tegelijkertijd zullen unionisti sche politici in Noord-Ierland zelf zich terugtrekken uit overheidsor ganen die zich onder meer met huisvesting en sociale diensten be zighouden. Dat zou al gauw tot de ineenstorting van een aantal vitale diensten kunnen leiden. Als dat allemaal niet helpt, zo verluidde het dit weekeinde in unionistische kringen, dan zou een situatie kunnen ontstaan waarbij de protestantse politici zich ge dwongen voelen een eigen rege ring te vormen. Dat zou neerko men op een eenzijdige verklaring van onafhankelijkheid. Het doorgaans goed ingelichte zondagsblad The Observer meldde gisteren, dat twee bataljons van het Parachutisten Regiment klaar staan om in geval van onrust direct naar Noord-Ierland te worden overgebracht. Bovendien is er een draaiboek samengesteld dat voor ziet in maatregelen voor het geval essentiele diensten door stakingen dreigen te worden getroffen. De belangrijke vraag is nu, in hoeverre de protestantse bevol king van Noord-Ierland bereid is achter haar eigen politici te gaan staan. In Londen heerst een voor zichtig optimisme dat de gewone protestanten in Ulster helemaal niet zo erg scherp tegen het ak koord gekant zijn, althans: niet scherp genoeg om hun land in een toestand van anarchie en geweld te laten terechtkomen. HILVERSUM - Duizenden Nederlanders kunnen last hebben van kwik in de vullingen van tanden en kiezen. Het kwik, dat een bestandeel is van de vulstof amalgaam, kan slecht zijn voor de gezondheid. Dat zei prof. J. Arends van de universiteit van Groningen gisteravond voor de KRO- televisie. Zijn stelling staat haaks op een recente verklaring van de Ko ninklijke Nederlandse Maatschappij tot bevordering van de Tandheel kunde, dat het kwik niet gevaarlijk is. In Zweden is onderzoek gedaan naar het kwikhoudend amalgaam. Als er van dat onderzoek wordt uitgegaan, zouden volgens prof. Arends in Nederland tussen de 14.000 en 20.000 mensen hinder van de stof kunnen ondervinden. Uit Zweden komen berichten over patiënten met hartklachten en over schadelijke gevolgen na het drinken van warme drank, nadat zij tand- of kiesvullingen met amalgaam hadden gekregen. Volgens prof. Arends verdient het aanbeveling om bij mensen die klachten hebben over amalgaam-vullingen, een alternatief middel te ge bruiken, de zogenoemde compositievulling. godsdienstige culturele organisatie die wel krijgt. De bewindsman kreeg ook de vraag voorgelegd waar het vrije verkeer blijft voor de in Europa wonenende Turken. Al gemeen werd aandacht gevraagd voor het probleem van de gezins hereniging. Andere klachten betroffen onder meer het ontbreken van medewer king om gebedsruimten in te rich ten, de geringe mogelijkheden voor godsdienstonderricht en het verhinderen dat de Turks-islamie ten in ons land zendtijd krijgen. In ons land verblijven thans bijna 200.000 Turken, die naar hun ge voelen worden behandeld als twee derangs burgers. Lubbers vertelde dat iedereen de kans moet worden geboden om in dichtbevolkt Nederland te leven. Hij zei de klok niet te willen te rugdraaien, maar open te staan voor nieuwe ontwikkelingen met behoud van waarden en waardig heid. Hij zag hierin een uitdaging voor iedereen, ook voor de Neder landse samenleving, om er iets goeds van te maken. Een speciale commissie stelt de hervormde synode (die deze week in Doorn bijeenkomt) voor, het kerkorde-artikel te schrap pen dat predikanten verbiedt een staatsrechtelijke functie te vervullen. De commissie wil de verantwoordelijkheid laten aan de plaatselijke kerkeraad en deze zaak kerkordelijk onderbrengen bij het artikel over nevenwerk zaamheden van predikanten. Het verbod (van 1848) sloeg in eerste instantie op het lidmaat schap van de Tweede Kamer. Dat zou de predikant te veel tijd kosten. Maar dit lidmaatschap is inmiddels een volledige dagtaak geworden, dus heeft het verbod geen zin meer. Daarbij komt, dat - volgens de commissie - een po litieke functie van de predikant in veel gemeenten geen proble men geeft. Er zijn al predikanten met een politieke bestuursfunc tie. Kwestie-Zwolle. De landelij ke vergadering van de Neder lands Gereformeerde Kerken besloot zaterdag in Enschede met 27 stemmen vóór en 6 tegen en bij 1 onthouding, het afge scheurde deel van de gemeente in Zwolle als zelfstandige kerk te erkennen. Dat was het resultaat van drie moeizame zittingen. In 1983 viel de Nederlands ge reformeerde kerk van Zwolle uit een nadat de kerkeraad de predi kant J. Schelhaas had geschorst. Vijf kerkeraadsleden waren het daarmee niet eens en vormden samen met de geschorste predi kant een nieuwe gemeente, in de wandeling 'Zwolle 2' geheten. Bij het conflict speelden niet al leen verschillen van inzicht (bij voorbeeld over de liturgie) maar ook persoonlijke zaken een rol. Het bestuur van de landelijke vergadering zag erkenning van 'Zwolle 2' als een noodoplossing. De tegenstemmers waarschuw den voor zelfstandigmaking van een afgescheiden groepering, omdat dan alle groepen die het met een kerkeraadsbesluit niet eens zijn die weg kunnen op gaan. Een soort 'weggaans-kerk- recht', zei de predikant O. Mooi- Dc vergadering volgde even wel in meerderheid het voorstel van het bestuur, maar sprak wel uit, dat beide gemeenten niet i deze situatie mogen berusten en moeten streven naar verzoening. Gedwongen huwelijk. "Een hervormd-gereformeerd samen spel alléén is zinloos en verou derd", zei de Rotterdamse predi kant dr. G. W. Reitsema zaterdag op de algemene vergadering in Lunteren van de Vereniging van Vrijzinnige Hervormden. "Als alleen de Hervormde Kerk en de Gereformeerde Ker ken samen op weg gaan, wordt er slechts 150 jaar kerkgeschiede nis herhaald. Heeft 'Samen op weg' de bedoeling, dat de gere formeerden een beetje ruimer en de hervormden een beetje stren ger worden, dan is het resultaat alleen: verergering van hetzelf de. We houden dan dezelfde ge schifte situatie". Nu de lutheranen ook willen meedoen is het, volgens Reitse ma, mogelijk dat er kerkgeschie denis in dit land wordt gemaakt. Ook de remonstranten zouden erbij moeten komen. De 'Remon strantie' van 1610 zou dan moe ten worden opgenomen als een historisch belijdenisgeschrift in het geheel van één kerk. "De tent moet worden opengegooid". Reitsema noemde de Her vormde Kerk 'gespleten'. Aan de ene kant is ze mono-confessio neel en kent ze één traditie van belijdenis, maar in feite vertoont ze een grote verscheidenheid. De predikant W. K. van Deur- sen, lid van de gereformeerd-her- vormde raad voor 'Samen op weg', typeerde het hele proces als een 'gedwongen huwelijk'. Hervormde Kerk: beroepen te Smilde kandidaat A. B. Elbert Groningen. Gereformeerde Kerken: aange nomen naar Boven-Hardinxveld kandidaat H. Out aldaar, naar Vlagtwedde-Onstwedde kandi daat M. T. Montagne Uithoorn. Gereformeerde Kerken Vrij gemaakt: beroepen te Axel M. Heemskerk Hoogezand; bedankt voor Zuidwolde (Dr.) J. Krijten- burg Sliedrecht. Gereformeerde Gemeenten: bedankt voor Barneveld en Leei- dam E. Venema Middelburg, voor Dirksland N. W. Schreuder Goes, voor Slikkerveer J. J. van Eckeveld Zeist, voor 's Graven- zande A. Bac Bodegraven. Sir Clive Sinclair in zijn elektrische mini-auto die flopte.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1985 | | pagina 8