Rijnlands zet stap
in goede richting
'De jeugd van nu mist hardheid'
Willy de
vinoloog
'Stofzuiger' Van de Kerkhof:
ZATERDAG 16 NOVEMBER 1985
SPORT
PAGINA 1!'
School wil naar WK in Portugal
SASSENHEIM - Als Sassenheim in de Verenigde Staten lag dan zou het Rijnlands Ly
ceum nu een begerenswaardig object zijn voor de scouts van talloze universiteiten. In het
land van de onbegrensde mogelijkheden namelijk meet men bekendheid en prestige in
veel gevallen af aan prestaties op sportgebied en wat dat betreft heeft het Rijnlands, hier
als highschool dus, het een en ander te bieden. Niet alleen een breed spectrum aan
aktiviteiten, maar ook drie heuse nationale kampioenen.
In zijn eentje heeft Willy
van de Kerkhof meer inter
lands (63) gespeeld dan
drie/kwart van de huidige
Oranje-selectie samen.
Vanaf juni 1974 (debuut te
gen Roemenië) behoorde
hij vrijwel onafgebroken
tot het vaderlandse elite
korps, maakte hij twee we
reldkampioenschappen
mee (1974 en 1978) en de op
komst en het verval van
het vaderlandse topvoet
bal.
De cruciale WK-inter-
land woensdagavond in
Rotterdam tegen België
maakt bij verlies echter
een abrupt einde aan zijn
indrukwekkende loopbaan
als international. „Dan
stop ik er definitief mee en
hoeven ze mij niet meer te
selecteren. Voor de toe
komst van het Nederlands
elftal is het dan niet meer
verantwoord dat ik er nog
langer bij ben".
Als enig overgeblevene
van de lichting top-voeb
bailers die de glorieperio
de van de jaren zeventig
meemaakte hoopt de Bra
bander echter op een vro
lijker afscheid. „Het zou
een schitterende bekro
ning van mijn carriëre zijn
als Oranje Mexico haalt".
En daarbij gaat het hem
nog louter om de sportieve
eer. Want dank zij een so
ber geleid voetballeven
heeft „mijn broer de vino
loog" de schaapjes op het
droge, en mag hij zich bo
vendien eigenaar noemen
van een wijnzaak, een
schoonmaakbedrijf en een
cafetaria.
Met hem, de karakter
voetballer van PSV en
Oranje, die 15 jaar lang
niet alleen de lusten maar
ook de lasten van topvoet
bal voor zijn rekening
nam, en die nog tot het ein
de van het volgende sei
zoen bij PSV onder con
tract staat, - blikten onze
verslaggevers terug en
vooruit. Aandacht voor de
peetvader van Oranje, aan
wie zijn jongere collega's
zich best mogen spiegelen.
Voor welk trio, als we de Holland-
Amerika-lijn nog even doortrek
ken, vooral de atletiekcoaches be
langstelling zouden tonen. De aan
trekkelijke beurzen, al dan niet in
samenhang met nog wat verboden
vruchten als auto's of cash, zijn
echt niet voorbehouden aan honk
ballers, basketballers of voetbal
lers. Ook de beoefenaren van de
'moeder der sporten' komen vooral
het laatste decennium ruimschoots
aan hun trekken. Mits zij natuur
lijk capabel zijn om, bijvoorbeeld
la Carl Lewis voor Santa Monica
University, de naam van hun toe
komstige alma mater door het
neerzetten van toptijden hoog hou
den. Want dat levert publiciteit op,
dat oefent aantrekkingskracht uit
en dat brengt geld in het laatje.
Daarom is het daar, zoals gebruike
lijk, allemaal te doen.
Bollenstreek
Maar goed, Sassenheim ligt niet
in Michigan maar gewoon in de
bollenstreek en van de Leidse uni
versiteit heeft het Rijnlands net zo
weinig te verwachten als van het
ministerie inzake de nieuwbouw-
plannen die nu al weer dertien jaar
koud in het vriesvak liggen. Hier in
Nederland is schoolsport nu een
maal lang niet zo'n 'hot item' als in
de States, al neemt het Rijnlands
Lyceum zijn kampioenen bij wijze
van uitzondering wel degelijk se
rieus. Wat heet. De baas zelf gaat
straks in april ook mee naar Portu
gal.
"Ja, dat is inderdaad de bedoe
ling", meldt rector Hietbrink die
door in de omgeving van Lissabon
met eigen ogen wil toezien of zijn
leerlingen in teamverband (vijf)
ook internationaal op het wereld
kampioenschap cross een beetje
uit de voeten kunnen. "De eerste
stap in de goede richting is in elk
geval gezet. Het bestuur van het
Rijnlands Lyceum heeft ons een
bedrag van vijfduizend gulden toe
gezegd. Een mooi begin. Nu die an
dere vijftienduizend nog".
Die zijn nodig om twee van de
drie kampioensploegen (de mon
diale titelstrijd is niet voor de ou
deren weggelegd maar slechts voor
de categorie tot 16 jaar), de reser
ves en de begeleiders naar den
vreemde en weer terug te voeren.
"Een professionele pr-man, vader
van één van de leerlingen, onder
zoekt momenteel de mogelijkhe
den om via sponsoring aan dat geld
te komen. Nee, we zouden er geen
bezwaar tegen hebben om met
shirtreclame te lopen. Tenminste,
als het reglement dat ook toelaat",
aldus de rector.
Rob Olieroock, leraar LO en sa
men met collega Han Wallaart ver
antwoordelijk voor de wekelijkse
vrijwillige zaterdag- en zondagoch
:s-teams van het Rijnlands tijdens e
tendtraining in de Noord wij ker-
houtse duinen, verwacht dienaan
gaande geen problemen. "De
KNAU, de atletiek unie, ziet in te
genstelling tot bijvoorbeeld de
voetbal- of basketbalbond blijk
baar niets in schoolsport. Dus
reglementen betreffende sponso
ring zijn er niet. Op het kampioen
schap in Zeist, waaraan bij de jon
gens tot 16 jaar toch 16 ploegen van
vijf deelnamen, was niemand van
de bond aanwezig. Het wordt ken
nelijk niet serieus genomen. Mijns
inziens een gemiste kans, want bij
die groep zitten toch potentiële le
den."
Waarmee Olieroock al aangeeft
dat de ploegen van het Rijnlands
niet zijn gebouwd rond talentvolle
lopers van de regionale atletiek-
clubs. "Nee", zegt Wallaart, "alleen
bij de meisjes is er eentje lid van
De Spartaan uit Lisse. De rest voet
balt of korfbalt. Wat niet wil zeg
gen dat het niveau niks zou voor
stellen. De cross-kampioen van de
KNAU in de leeftijdsklasse tot 16
jaar eindigde in Zeist als zevende.
voor. Tweede e
te ziin."
Afstand
Zowel bij de jongens als de meis
jes tot 16 jaar nam het Rijnlands in
de totaaltelling (van de vijf lopers
telden de vier beste) flink afstand
van, in beide gevallen, het St.Joris
uit Eindhoven, de gedoodverfde
favoriet. "Maar", zegt Olieroock,
"als we in Portugal een goede uit
slag willen maken dan zal er een
intensieve training nodig zijn. In
het verleden kwamen de Neder
landse vertegenwoordigers er in
het buitenland niet best vanaf. Wij
hebben daarom al contact gelegd
met Spartaan-trainer Jan van
Heek. Die heeft zich in principe be
reid verklaard om ons te helpen".
Maar nogmaals, alles staat of valt
met de centen. Dat die er zullen ko
men staat voor de rector vast. Hij
ziet een succesvol tripje naar Por
tugal best zitten. Is trouwens goed
voor de naam van de school. Wat
dat betreft moet Nederland er ook
op dat gebied aan geloven. Welis
waar twintig jaar later dan daar
dienen de scholen zich hier naar
Amerikaans voorbeeld te verko
pen. En dat kan inderdaad ook
door middel van de sport.
AD VAN KAAM
LEIDEN - Fides Pacta start mor
gen de festiviteiten rond haar vijf
enzeventig jarig jubileum met haar
inmiddels traditionele zaalkorfbal-
toernooi in de Groenoordhallen.
Naast het weer in de hoofdklasse
teruggekeerde Fides komt ook
hoofdklasser Die Haghe uit in de
hoogste afdeling, evenals de Leid
se eerste klassers De Danaïden en
Zuiderkwartier. Het deelnemers
veld wordt verder gevormd door
De Algemene, Crescendo en KNS
en opmerkelijk genoeg zaterdag-
clubs Velocitas en Ons Eiland.
Vanaf half tien wordt er al ge
speeld, maar de toppers komen pas
in de middaguren in actie.
Verlies van
handbalteam
HAARLEM (ANP) - Het Neder
lands herenteam heeft in de Haar
lemse Handbalweek de confronta
tie met topland Tsjecho-Slowakije
met zeer miminale schade door
staan. Nederland verloor het duel
op derde dag van het zeslanden-
toernooi met slechts één treffer
verschil: 20-21. Bij rust was de mar
ge nog drie in het voordeel van de
handballers uit het Oostblok: 13-
10.
Het opmerkelijke resultaat was
vooral te danken aan de Neder
landse doelman Jacques Josten,
die vele Tsjechoslowaakse schoten
onschadelijk maakte. De Limbur
ger stopte ook twee strafworpen.
Voor Nederland, dat zonder zijn
sterkste spelers Hamers en Jacobs
speelde, was de kleine nederlaag
een genoegdoening voor de schan
de van de B-wereldtitelstrijd van
1983 in eigen land. In Boxmeer ver
sloeg Tsjechoslowakije toen op de
openingsdag van het toernooi gast
heer Nederland met 24-8.
Record Longo
PARIJS (AFP) - De Franse wiel-
renster Jeannie Longo heeft vrij
dagavond in Parijs een wereldre
cord gereden op de vijf kilometer.
Op de baan van het sportpaleis van
Bercy legde ze die afstand af in 6
minuten en 29,60 seconden. Het
oude record stond sinds 8 januari
van dit jaar op naam van de Soyjet-
renster Erika Saloemijaje, die er in
Moskou tien seconden langer over
deed.
DEN HAAG (ANP) - Midlotto 45a her ft
geen winnaar opgeleverd van de eerste
prijs. Voor de tweede prijs meldden zic h
drie deelnemers. Zij ontvangen ieder bru-
Het resultaat is:
Ie prijs: geen winnaar; 2e prijs: 3 win
naars, die elk bruto 100.000,- ontvangen;
3e prijs: 66 winnaars, die elk bruto
3.098,30 ontvangen; 4e prijs: 3.849 ein-
naars, die elk 53,10 ontvangen; 5e prijs:
64.393 winnaars, die elk 5,00 ontvangen.
3.195 winnaars.
GELDROP (GPD) - De aankleding van zijn huis vertoont een opmerkelijke gelijkenis
met zijn manier van voetballen: oerdegelijk maar met smaak gekozen. Zonder tierelantij
nen. Want zodra hij zich te buiten gaat aan fratsen loopt het gegarandeerd spaak, zowel in
het veld als daarbuiten. Dat heeft Willy van de Kerkhof, 34 inmiddels, gemaakt tot wat hij
nu is: een stofzuiger van degelijk fabrikaat, die als een broekie de harde wereld van het
profvoetbal binnenstapte, die de glamour en de uitstraling mist van de echte vedette,
maar wel een die financieel beter boerde dan spelers met illustere namen als Cruijff,
Suurbier, Neeskens of Schrijvers.
„Om Willy van de Kerkhof hoeft
niemand zich zorgen te maken",
doet de Brabander niet geheimzin
nig over de status van financiële
onafhankelijkheid die 15 jaar top
voetbal hem heeft gebracht. „Ik
heb alles te danken aan het voetbal
en zou met niemand willen ruilen.
Een natuurtalent was ik niet. Wel
een voetballer die veel heeft bijge
leerd en die heeft bewezen dat je
op karakter een heel eind kunt ko-
Toch zijn er honderden i
hebben. Ik ben een hele simpele Maar wel een wiens naam over tlen
werkvoetballer, die er echter wel iaar n°8 met eerbied zal worden
het maximale heeft uitgehaald. En uitgesproken. Apetrots als de peet-
daar ben ik best trots op. Als ik vader van Orarye is op zijn bun-
stop bij PSV hoef ik ook echt niet
stofzuiger beschouwt hij dat
wel". Want werken zit hem in het
bloed. Hy kreeg het van huis uit
mee en trok er op het voetbalveld gevraagd
optimaal profijt van.
Hij is niet de voetballer die past
i de eregalerij van voortlevende
ik doe het al? een erkenning voor zijn rol als
land die meer kwaliteiten hebben vedetten als Bakhuijs, Wilkes, Len-
dan ik, maar die het veel minder stra, Rijvers, Moulijn of Cruijff.
Willy van de Kerkhof en Ben Wijnstekers. De harde kern van Oranje.
bliksemafleider op het midden
veld. „Als er over tien jaar wordt
ie de stofzuiger was, zal
mijn naam er- automatisch uitrol
len. En iedereen in dit land mag
weten dat ik daar verschrikkelijk
trots op ben. Het is niet de fijnste
job in een elftal, maar wel een die
mij altijd enorm veel voldoening
heeft geschonken. En nog steeds".
Opgegroeid in eer al vroeg va
derloos gezin waar de dubbeltjes
moesten worden omgedraaid, was
de voetballer in bonus al vroeg op
zichzelf aangewezen. „Mijn moe
der had niks, ik moest zelf maar
zien aan de kost te komen. Thuis
hadden ze het geld niet om nieuwe
schoenen te kopen. Dus ging ik
twee maanden met de melkboer de
wijk in. Nu komt mijn dochter naar
me toe en zegt: geef me even 50
gulden voor de fitnessclub. Die
krijgt ze dan. Maar tegelijk betrap
ik me er op-dat ik het haar wel erg
gemakkelijk maak en dat ze niet al
tijd bij mij aan kan kloppen. Ze
mag er zelf ook wel iets voor doen.
Als een meisje bij haar in de klas
dagenlang met dezelfde kleren
loopt snapt ze dat niet. Dat hoef jij
niet, zeg ik haar dan, omdat je va
der toevallig aardig tegen een bal
kan schoppen. Maar op die manier
ben ik mijn eigen kinderen wel een
beetje aan het verpesten".
Gemakzucht
In de voetballerij ondervindt
Willy van de Kerkhof het dagelijks,
en ergert hij zich regelmatig bont
en blauw aan de gemakzucht van
de hedendaagse voetbalprof. Maar
of je dat de voetballer van nu mag
verwijten? „Misschien niet", twij
felt de PSV'er, ..maar het is wel het
kardinale verschil tussen nu en
toen. De clubs", erkent hij grif,
„zijn er mede debet aan dat de
voetballer van nu er naar verhou
ding nog bitter voor hoeft te doen
om de top te bereiken. Financieel
worden de spelers te veel in de
watten gelegd. Toen ik bij FC
Twente begon had ik een maandsa
laris van 745 gulden bruto, en
kwam er geen cent bij als ik op de
bank zat. Ik moest dus wel preste
ren en er voor zorgen dat ik in het
eerste kwam. De prikkel om iets af
te dwingen is er nu veel minder.
Een jongen als Wildschut stak als
reserve bij PSV anderhalve ton in
zijn zak en kon lekker studeren.
Waarom zou hij zich dan druk ma
ken?".
Het is volgens Van de Kerkhof
ook geen toeval dat de vaderlandse
topciubs de laatste jaren interna
tionaal nog amper potten kunnen
breken. „En dat heeft niks te ma
ken met kwaliteit, maar alles met
de mentaliteit. Die ontbreekt om
een ronde verder te komen. De
jeugd van nu mist hardheid. En dat
heeft weer alles te maken met een
gemis aan rijpheid. De druk om te
presteren is er nauwelijks, doordat
de nationale competitie amper iets
voorstelt en de topclubs er in de
Europa Cup-toernooien veel te
snel uitvliegen. Van wedstrijden
tegen Heracles en NEC word je
niet veel wijzer, net zomin als van
die vriendschappelijke toernooien.
Dat stelt niks voor. Je leert pas iets
van wedstrijdën waar het echt om
de knikkers gaat, en alles is toege
staan tot de scheidsrechter fluit.
De hardheid die je daarin opdoet
mist het gros van de Nederlandse
voetballers".
Elite
Willy van de Kerkhof kan het we
ten. Al in 1974 behoorde hij tot de
selectie van Oranje, elf jaar na dato
maakt hij nog steeds deel uit van
die elitegroep. „Toen was Cruijff
de routinier, nu ben ik dat. En dat
zegt in feite genoeg over het Neder
landse voetbal van dit moment. Ik
denk dat de ploeg van 1974 op ba
sis van kwaliteit en mentaliteit het
beste Nederlandse elftal was dat
we ooit hebben gehad. Niks ten na
dele van Jongbloed, maar ik denk
ook dat we met Van Beveren in het
doel in 1974 en 1978 wereldkam
pioen waren geworden
Puur kwalitatief gezien schat de
routinier de kwaliteiten van de hui
dige Oranje-lichting desondanks
hoger in dan die van 1974. „In Rij
kaard en Gullit bezit Nederland
twee spelers die het vermogen in
zich hebben om een ploeg te kun
nen dragen, met Van Basten heb
ben we een toekomstige wereld-
spits in huis. Daarom denk ik ook",
is zijn wel erg optimistische visie,
„dat we bij de WK van 1990 weer
het veruit beste land ter wereld
kunnen zijn".
Het is dan echter wel een pure
noodzaak dat de aanstormende
voctbaljeugd de gelegenheid krijgt
om de mentale hardheid op te doen
die nodig is om op het internatio
nale podium overeind te blijven.
„Voor de ontwikkeling van deze
voetballers", spreekt Van de Kerk
hof uit ervaring, „is het verschrik
kelijk belangrijk dat Nederland
Mexico haalt. Je zult zien dat ze
dan met sprongen vooruit gaan. El
ke wedstrijd is er een op top-ni-
veau en vraagt geen 100 maar 200
procent inzet en concentratie. Dan
kun je geen seconde marachande-
ren. Want als er een door de mand
valt, zakt het hele elftal weg. We
zullen er nu gewoon bij moeten
zijn, anders zijn deze spelers straks
40 en hebben ze nog niks gepres
teerd".
Willy van de Kerkhof heeft ge
makkelijk praten. Opgegroeid tus
sen internationaal erkende vedet
ten als Cruijff, Neeskens en Van
Hanegemen vertoefde hij in 1974 in
de wachtkamer en liet hij het hele
circus merendeels vanaf de tribune
aan zich voorbij trekken. „Maar dat
wereldkampioenschap was voor
mij net zo leerzaam als dat van 1978
toen ik wel in de basis stond. Als
aankomend international keek ik
hoog op tegen voetballers als
Cruijff en Van Hanegem. Dat was
de Ajax-kliek waar je echt niet tus
sen kwam. Toch had ik respect
voor die spelers, omdat ze dat op
het veld afdwongen. Daar moet je
nu niet meer om komen. Maar van
die spelers heb ik wel ontzettend
veel geleerd, alleen maar door te
luisteren en te kijken".
Monnik
Bezeten van de gedachte om als
voetballer de absolute top te halen
en tot de besten ter wereld te beho
ren, leefde Willy van de Kerkhof
vanaf het meest prille begin als een
monnik. Uitspattingen waren aan
hem niet besteed. Een discotheek
of een café zag hij zelden van bin
nen, verjaardagen gingen aan hem
voorbij als er de volgende dag een
wedstrijd op het programma
stond. Onder het motto: „De club
betaalt je voor dingen die je moet
doen, maar vooral voor datgene
watje moet laten. Dat betekent dat
een voetballer zich privé heel wat
moet ontzeggen en dat je niet on
bekommerd kunt eten en drinken.
Sommige spelers hebben daar
moeite mee. Maar ze vergeten dan
wel dat ze juist daarvoor extra wor
den betaald".
In de loop der jaren heeft Willy
van de Kerkhof ze ook allemaal
aan zich voorbij zien trekken, de
voetballers die gefrustreerd af
haakten en de trainers die Orarye
naar het succes leiden (Michels.
Zwartkruis, Happel) en daarin niet
slaagden (Knobel. Rijvers). Wat pal
overeind bleef was het voetbalin-
stuut uit Eindhoven, dat met min
der kwaliteiten gezegend was dan
tweelingbroer René maar die op
basis van karakter en wilskracht
alle stormen doorstond. Hij hield
er in de wandelgangen de weinig
vleiende kwalificatie van slijmbal
aan over, omdat hij nooit openlijk
zijn mening gaf als PSV of Orarye
weer eens negatief in de publiciteit
kwam. Zelfs het voortijdige ver
trek uit Zeist van Kees Rijvers, de
trainer die als een rode draad door
zijn voetbalcarrière loopt, kon hem
niet verleiden tot weerbarstige uit
spraken. „Natuurlijk had ik toen
voor Oranje kunnen bedanken en
het voor hem op kunnen nemen.
Maar dan had ik wel mijn eigen rui
ten ingegooid"
Want even sober en degelijk als
zijn leven in elkaar steekt, zo con
ventioneel denkt hij over de hiërar
chie in de voetbalwereld. Het be
stuur heeft de macht, een trainer is
zijn baas. „Als die zegt dat ik tien
keer 100 meter moet sprinten, dan
doe ik dat. Nee, dan vraag ik me
niet af waarom. Ik ga er vanuit dat
het wel ergens goed voor zal zijn.
anders draagt hij mij dat niet op
Hoogst onverstandig vindt hij de
uitspraken van René van der Gijp.
die Leo Beenhakker recent van
vriendjespolitiek beschuldigde.
„Zoiets kun je wel hardop denken,
maar niet zeggen. Je bereikt er
niets mee. Dat heb ik van Van Gel
der geleerd, die me altijd heeft
voorgehouden eerst tot tien te tel
len en pas dan iets te zeggen. Ik
heb altijd gedacht aah mijn eigen
carrière en me vanaf het begin
voorgenomen zo weinig mogelijk
over anderen te zeggen. En daar
heb ik nog steeds geen spijt van
Waanzinnig
Slechts een keer deze morgen
laat hij zich verleiden tot een kras
se uitspraak en noemt hij de oefen
wedstrijd tegen FC Den Bosch
voor België-Nederland zonder om
wegen een „waanzinnig idee.
Zoiets stoms heb ik nooit eerder
meegemaakt", kapittelt hij het duo
Michels-Beenhakker „Als je zelf
vertrouwen wilt kweken laatje een
ploeg oefenen tegen een amateur
club. Dan kun je er een stuk of tien
inschoppen en bovendien je eigen
spel spelen. Maar niet tegen een
eredivisieclub, die na vyf minuten
al vergeten is dat het België moet
kopiëren en er alleen op uit is om
van het Nederlands elftal te win
nen. En geef ze eens ongelyk" Op
dat moment wist hij nog niet dat
dit kunststukje zaterdag tegen Ex
celsior herhaald zal worden.
Voor de rest heeft hy echter niets
dan lof voor het technisch duo in
Zeist. Tot op de dag vandaag ge
niet Willy van de Kerkhof ook nog
van elke bijeenkomst die voor
Oranje wordt belegd. De taal van
Beenhakker, die niet de zijne is.
neemt hij daarbij op de koop toe
De zes dagen trainingskamp die
aan de cruciale tweekamp met Bel
gie vooraf gaan, zijn voor hem „ge
zellige dagen en uiterst nuttig voor
deze spelersgroep. Dat is het grote
verschil tussen 1974 en nu Die
groep hoefde je niks te vertellen,
die wist precies wat er gebeuren
moest. Maar dc toekomst van het
Nederlandse voetbal ligt wel in
handen van de groep van nu. En
daar hebben we negentig minuten
de tyd voor. Dat is niet veel maar 11
hoop genoeg om die twee ballen er
in tejtrygen"
