Ontrimiiiiig Brill weer uitgesteld
'Inspectie onderwijs achterhaald'
Mostert benoemd tot
korpschef van politie
ALARM! VOOR ZO'N
INTERTOYS PRIJS ZAL DE
LEGO-POLITIE ER WEL
SNEL BIJ ZIJN!
Krakers mogen wellicht blijven tot koper is gevonden
Sff*
w
WOENSDAG 6 NOVEMBER 1985
LEIDEN
LEIDEN - Commissaris H. Mos
tert (41) wordt met ingang van 1
mei volgend jaar korpschef van de
Leidse gemeentepolitie. Mostert.
die bij Koninklijk Besluit van 24
oktober in deze functie is be
noemd, volgt H.W. van Voorden
op, die in het vooijaar van 1986 met
pensioen gaat.
Mostert begon zijn loopbaan bij
de politie in 1966, als adjunct-in
specteur van de gemeentepolitie in
Utrecht, bij de surveillancedienst.
Tot 1973 was hij er werkzaam, later
in de leiding van de stafafdeling
van de surveillancedienst. In dat
zelfde jaar werd hij, in de rang van
inspecteur, benoemd tot korpschef
van de gemeentepolitie in Woer
den. Een jaar later volgde de bevor
dering tot hoofdinspecteur.
Mostert is vanaf 1 december 1979
plaatsvervangend korpschef in
Leiden. Eind vorig jaar werd hij
bevorderd tot commissaris. In het
Leidse korps geeft hij leiding aan
de dienst algemene zaken en is on
der meer voorzitter van de project
groep 'nieuwbouw politiebureau',
die de bouw van het nieuwe bu
reau aan de Langegracht begeleidt.
Ook in de verschillende overkoe
pelende politieorganisaties heeft
Mostert bestuursfuncties bekleed.
Hij was geruime tijd lid van de se
lectiecommissie voor de Neder
landse politieacademie en is er nu
nog gecommitteerde bij de exa
mens. De Leidse commissaris
droeg eveneens bij aan de totstand
koming van het rapport 'Herzie
ning primaire politie opleiding'.
Momenteel is Mostert actief als
voorzitter van de politie advies
commissie van de procureur-gene
raal in Den Haag en als voorzitter
van de beleidsadviesgroep van de
regio Zuid-Holland-midden. Te
vens is hij secretaris van het lande
lijk bestuur van het secretariaat
hogere ambtenaren van de algeme
ne christelijk politiebond.
Mostert begon, na de HBS, in
1963 met de studie aan het toemali-
ge rijksinstituut tot opleiding van
hogere politie-ambtenaren in Hil
versum. In 1966 resulteerde dit in
het behalen van het diploma voor
'inspecteur van de gemeentepolitie
en officier bij de rijkspolitie. Henk
Mostert werd geboren in Breda op
14 september 1944. Hij is gehuwd
en heeft twee kinderen.
Oude Latijnse
nederzetting
op expositie
in Oudheden
LEIDEN - Het Rijksmuseum voor
Oudheden opent vrijdag 22 novem
ber een tentoonstelling, die een
nieuw licht werpt op de stad Satri-
cum, één van de oudste nederzet
tingen van Latijnse stammen in
Italië. Nederlanders en Italianen
hebben hier opgravingen gedaan.
Een samenwerkingsverband tus
sen beide landen maakt het moge
lijk dat deze expositie in Leiden zal
zijn te te zien.
Het doel van deze tentoonstel
ling is een presentatie van de ge
schiedenis en de cultuur van Satri-
cum. Nederlandse archeologen
hebben sinds 1977 deze antieke
stad, die ongeveer vijftig kilometer
ten zuidwesten van Rome ligt ie
dere zomer opgravingen gedaan.
Dit in vervolg op een onderzoek
dat tussen 1896 en 1898 werd uitge
voerd, waarvan de meeste vond-
VROUWENBOEKEN - Het Lite
rair Café van de SSR Leiden orga
niseert morgen in samenwerking
met de vrouwenboekhandel Gaia
een avond gewijd aan de vrouwen
boekenweek. De schrijfster Vonne
van der Meer leest voor en discus
sieert met het publiek. Dit gebeurt
in het onderkomen van de SSR,
Hogewoerd 108 vanaf 20.00 uur.
ADVERTENTIE
Een fijne keuze uit de Legoland Miniland serie
Nr. 6384 is deze Politie opsporingsdienst op straat-
plaat. Goed voor
veel bouw- en s
plezier.
jaar.
Universiteitsbestuurder Cath bepleit minder invloed overheid
LEIDEN - "Kan iemand mij aanto
nen, dat door die inspecties proble
men in het onderwijs zijn verbe
terd?". Mr. K.J. Cath, de steller van
deze vraag, is van mening dat het
onderwijs-inspectie-systeem in
Nederland een achterhaald insti
tuut is. Voor de kwaliteitsbewa
king en bevordering bij het univer
sitaire onderwijs heeft hij hele an
dere plannen: selectie, scheiding
onderwijs en wetenschap, en con
trole in de vorm van enquêtes en
vergelijkend warenonderzoek.
Mr. K.J. Cath, voorzitter van het
college van bestuur van de Leidse
universiteit, sprak deze gedachten
vandaag in Eindhoven uit op een
congres over 'Inspectie of interne
evaluatie: waarborgen voor de
kwaliteit van het hoger onderwijs'.
De maatregelen die de overheid
neemt, hebben volgens Cath een
negatief effect op de kwaliteit van
het onderwijs. De waardering in ei
gen omgeving gaat teveel uit naar
onderzoek dat het predikaat 'er
kend voor voorwaardelijke finan
ciering' heeft gekregen. "Daar
wordt voor gewerkt. En het al of
niet worden toegelaten tot de cate
gorie 'hoofddocent' is ook al zo'n
statussymbool aan het worden",
waarschuwde hy.
In zo'n ambiance is het volgens
de voorzitter niet goed toeven. In
zijn visie moet de overheidsbe
moeienis en moeten de universitei
ten veel meer zelf gaan onderne
men. "Ik denk, dat het klimaat aan
de universiteiten hiervoor rijp is".
Scheiding
Een stap in de goede richting zou
zyn: "Als wy erkennen dat goed
onderwijs geven evenzeer een vak
is als goed onderzoek doen en dat
beide activiteiten niet door dezelf
de personen behoeven te worden
bedreven". Door middel van selec
ties kan worden uitgemaakt wie
voor wat in aanmerking komt.
Een ander punt dat hij
de was het openstaan voor de reac
ties van de studenten op het onder
wijs. "Via nabeschouwingen en pe
riodieke gesprekken kunnen wij er
ons van vergewissen hoe de gepre
senteerde stof en de presentatie
zijn gevallen". Ook noemde Cath
de mogelijkheid van een algemeen
systeem van enquêtes en de invoe
ring van een "toetsing van onder-
wijs-prestaties. Een werkafspraak-
formulier, dat op gezette tijden on
derwerp is van bespreking en aan
passing, kan daarby een hulpmid
del zijn".
In allemaal dezelfde kwaliteits-
bevorderende regels gelooft hy
niet. Elke instelling moet volgens
hem de gelegenheid krygen een ei
gen systeem te ontwikkelen om de
kwaliteit van het onderwijs te con
troleren. Verder moet het volgens
Cath voor de 'student-klant' duide
lijk worden aan welke instelling de
beste onderwijsprestaties worden
geleverd. "Een vergelijkend wa
renonderzoek, dat wij bij het duur
ste produkt van Nederland nog
nauwelijks kennen"
Een levensgrote terracotta kop
van een god, gevonden in de vorige
eeuw tijdens opgravingen naar de
stad Satricum. (foto pr>
sten tot op heden in de magazijnen
van musea zijn bewaard.
De expositie wil een zo volledig
mogelijk overzicht bieden van de
prehistorische periode van de stad
tot in de Romeinse tijd. De nadruk
ligt op de ijzertijd, de Etruskische
tijd en vervolgens de periode waar
in het weinig bekende bergvolk
van de Volsken optreedt.
Omstreeks 1000 jaar voor Chris
tus zijn de Latijnse stammen het
toen als Latium bekende gebied
binnengedrongen. Van de neder
zettingen die destijds werden ge
sticht is Satricum één van de oud
ste. Resten van hutten zijn nog te
ruggevonden.
Rond de zevende eeuw voor
Christus kwam Satricum onder de
invloed van de Etrusken te staan.
In 488 voor Christus werd de stad
door de Volsken bezet waarna
ruim 140 jaar later de Romeinen
haar verwoestten. De tentoonstel
ling maakt deze vier perioden
zichtbaar.
De tentoonstelling is samenge
steld onder meer door archeologi
sche medewerkers van het Neder
lands Instituut in Rome en het
Rijksmuseum van Oudheden in
Leiden. Het Nederlands Studie
centrum voor Latium is verant
woordelijk voor de coördinatie.
Op vrijdag 23 november om 17.00
uur wordt de tentoonstelling ge
opend. Tot 23 februari 1986 zijn de
vondsten te zien, van dinsdag tot
en met vrijdag tussen 10.00 en
17.00 uur en op zondag van 13.00
tot 17.00 uur.
DEN HAAG/LEIDEN - De
ontruiming van het ge
kraakte voormalige pand
van uitgeverij Brill aan de
Oude Rijn is in elk geval tot
volgende week dinsdag van
de baan. Die belofte deed
advocaat mr. E.G. Sprey na
mens de universiteit gister
middag aan fungerend pre
sident mr. Offers van de
Haagse rechtbank.
De komende dagen zal worden be
zien of de universiteit bereid is in
te gaan op het schikkingsvoorstel
van mr. Offers de krakers zolang in
het pand te laten, totdat er een ko
per voor is gevonden.
Het kort geding dat de krakers
tegen de universiteit hadden aan
gespannen om ontruiming te voor
komen is daarom door de recht
bankpresident tot volgende week
dinsdag aangehouden. Mocht er
tussen universiteit en krakers op
dat moment geen overeenstem
ming zijn, dan zal mr. Offers alsnog
vonnis wijzen.
Het kort geding dat de universi
teit tegen Leidens burgemeester
C.H. Goekoop had aangespannen,
en waarin werd geëist dat die zou
meewerken aan spoedige ontrui
ming van het pand, werd staande
de zitting door de universiteit inge
trokken. Mr. Goekoop, die zijn ei
gen verdediging voerde, had name
lijk gesteld best bereid te zijn de
politie bij een eventuele ontrui
ming assistentie te laten verlenen.
In het belang van de openbare
orde wilde hy echter niet de datum
van ontruiming van tevoren open
baar maken. Dat zou volgens hem
maar het risico met zich meebren
gen dat sympathisanten samen
met de krakers een verdedigings
stelling konden innemen en zou
gevaar voor relletjes groot zyn.
Afspraak
Maar ontruiming is helemaal van
de baan als de universiteit instemt
met het voorstel van mr. Offers om
de krakers in het pand te laten zit
ten totdat de universiteit er een ko
per voor heeft gevonden. Volgens
mr. Offers is een dergelijke af
spraak met krakers best te maken
en hij had naar zijn zeggen so wie
so de indruk dat de partijen te wei
nig met elkaar hadden gepraat.
Mr. Ton Visser stelde namens de
krakers dat zij nog immer serieuze
gegadigden zijn om het pand aan te
kopen. Volgens hem zijn de kra
kers zelfs de enige serieuze gega
digden voor aankoop van het pand.
Zij willen er 24 mensen in laten wo
nen en dan blijft er nog ruimte over
voor culturele activiteiten en voor
bedrijfsmatige exploitatie. Een
door de krakers in de arm geno
men taxateur heeft het pand in
middels op 360.000 gulden gewaar
deerd.
Volgens de advocaat zyn er ook
financieel voldoende mogelijkhe
den voor de krakers om het ge
bouw te kopen en op te knappen.
Zo hebben zij zelf inmiddels 26.000
gulden beschikbaar en 20.000 gul
den was door ouders en andere
sympathisanten toegezegd. De re
sultaten van een haalbaarheidson
derzoek, dat moet uitwijzen of het
pand voor de krakers exploitabel
is, komen 10 december beschik
baar.
Onrechtmatig
Uitvoering van het door de uni
versiteit bij een eerder kort geding
toegewezen ontruimingsbevel,
werd door mr. Visser gisteren on
rechtmatig genoemd, omdat er nu
ook andere personen in het pand
wonen dan ten tijde van het eerde
re vonnis, 1 oktober. Het pand was
bovendien door de toenmalige be
woners op 18 oktober ontruimd en
daarna opnieuw gekraakt door
deels dezelfde en deels nieuwe be
woners. Het betreft volgens Visser
dus een nieuwe kraakactie. Of mr.
Offers ooit op deze stelling ingaat
hangt af van de vraag of hij aan een
vonnis toekomt. En dat is alleen
het geval als krakers en universi
teit niet tot overeenstemming ko
men over verblijf van de krakers in
het pand totdat het is verkocht.
De vice-president van de Haagse
rechtbank liet er overigens geen
twijfel over bestaan dat kraken in
het algemeen onrechtmatig is en
mogelijk alleen te billijken als ont
ruiming niet spoedeisend is. Maar
hij vond dat de Leidse universiteit
ook wel wat meer begrip voor kra
kers aan de dag kan tillen. "Kraken
is ook geen lolletje", aldus mr. Of
fers, daarmee te kennen gevend
dat het zonneklaar is dat er een
groot huisvestingsprobleem be
staat voor een deel van de jeugd.
Gelogen
Overigens bracht mr. Visser ook
de nog niet verleende bouwver
gunning voor de muur die het
pand van het ernaast gelegen mu
seum moet scheiden in het geding.
Zonder de muur is het pand onver
koopbaar, maar de huidige bewo
ners hebben bij de gemeente be
zwaar aangetekend tegen het verle
nen van de bouwvergunning. Hij
beschuldigde het college van be
stuur van de universiteit er zelfs
van de universiteitsraad te hebben
voorgelogen dat er al een bouwver
gunning was.
"Bouwen zonder vergunning is
ingevolge de monumentenwet
zelfs strafbaar", zo hield hy mr. Of
fers voor en volgens de advocaat
kan de vergunning ingevolge de
monumentenwet lang op zich laten
wachten. Visser vond "dat zelfs als
het haalbaarheidsonderzoek nega
tief voor de krakers uitpakt, het
pand zo lang mogelijk bewoond
moet blijven. "Leegstand is sociaal
onaanvaard baar"
Mr. E.G. Sprey noemde de ver
gunningkwestie voor de bouw van
de muur van ondergeschikte aard.
Volgens hem valt de muur onder
kleine bouwwerkzaamheden en
daarvoor was groen licht gegeven
alvorens de uiteindelijke en defini
tieve vergunning zou worden afge
geven. Hy stelde in het vooruit
zicht dat de aannemer onmiddel
lijk in het pand aan het werk zou
gaan als het zou zyn ontruimd en
dat een bewakingsdienst met "een
gevaarlijke hond" de bewaking
van het gebouw op zich zou ne-
Voordat hy het kort geding tegen
de burgemeester en de gemeente
Leiden introk, had mr. Sprey bo
vendien aangevoerd dat de be
leidsvrijheid die Leidens eerste
burger zich ten opzichte van het
moment van ontruiming had voor
behouden helemaal niet bestaat.
"Al beroept Goekoop zich daarbij
op de gemeentelijke kraaknotitie
uit 1981". Sprey meende dat het al
leen de deurwaarder toekomt het
tijdstip te bepalen waarop een ge
rechtelijk vonnis ten uitvoer wordt
gebracht.
Gegriefd
"De instructie van de burge
meester dat de deurwaarder zich
voor onmiddellijke inzet beschik
baar moet houden past dan ook
niet", aldus Sprey. „Dat zet de zaak
op z'n kop". Hij vond voorts de
kwestie van de openbaarheid van
het tijdstip van ontruiming hele
maal buiten kijf staan. "Bij execu
tie van een burgerrechterlijk von
nis hoort geen openbaarheid".
Burgemeester Goekoop zei zich
gegriefd te voelen door het gebrek
aan vertrouwen van het universi
teitsbestuur en vooral omdat het
naar zyn mening geen enkel begrip
heeft kunnen opbrengen voor de
moeilijke positie van de politie
ambtenaren, die de ontrui-
mingsklus weer zouden moeten
opknappen. Het is hem bovendien
een raadsel dat het universiteitsbe
stuur het Brillgebouw. nadat het
dat om te beginnen leeg en kraak-
rijp heeft laten staan, vervolgens
over de bouwvergunning essen
tieel onjuiste informatie verschaft.
"En er thans in slaagt door zijn op
treden allerwege onrust te veroor
zaken en het gementebestuur te
genwerking verwijt en mij verwijt
de rechtsorde te schenden. Voor
het ongeduld moet kennelijk alles
wijken", zo verzuchtte Goekoop.
Hij bracht naar voren dat de
voorgenomen ontruiming op 28
oktober op verzoek van de politie
was uitgesteld om te voorkomen
dat de openbare orde ernstig zou
worden verstoord. "Gezien de stij
gende onrust was het onverstandig
om tot ontruiming over te gaan op
een ruim van tevoren bekendge
maakt tijdstip omdat die ook groe
pen van buiten Leiden zou aan
trekken met alle gevolgen daarvan
voor de openbare orde".
Goekoop vond voorts dat een
deurwaarder nooit de gemeente
Leiden en de burgemeester een op
dracht kan geven politiebijstand te
verlenen op een hem geschikt
geacht tijdstip. "Het is aan de bur
gemeester om te oordelen op wel
ke wijze en wanneer optreden van
de politie door de omstandigheden
is geboden. Die verantwoordelijk
heid kan niet worden doorgescho
ven naar de deurwaarder. De bur
gemeester is niet ondergeschikt
aan de deurwaarder, ook niet op
onderdelen", aldus Goekoop.
Rotogravure
Sinds vijf jaar komen ze geregeld
bij elkaar: de gepensioneerden
van de roemruchte drukkerij de
Rotogravure, ooit een bolwerk
van gespecialiseerde drukkunst.
Maar in de jaren zestig verdween
de Rotogravure na een fusie met
een Haarlems bedrijf van het
Leidse Galgewater. Een klap in
het gezicht was dat voor de per
soneelsleden, die er soms al van
af hun veertiende jaar werkten.
Vanaf die fusie was er een muur
tussen het Haarlemse en het uit
Leiden meeverhuisde personeel.
Die muur is nooit echt geslecht.
"Weet je wat het was, die Haar
lemmers zijn een typisch volk.
Wij waren één grote familie, hiel
den van een geintje, van feesten.
Maar in Haarlem waren ze daar
te styf en te preuts voor", zeggen
de inmiddels gepensioneerde
Leidenaars.
Vorige week vierden ze het
eerste lustrum van hun gepen
sioneerdenclub en reken maar
dat er heel wat oude herinnerin
gen zijn opgehaald. Om de feest
vreugde te verhogen werden
films vertoond van feesten uit de
Leidse tijd: een uitstapje naar
Brussel, een feestavond in Carré.
De viswedstrijd en de voetbal
match, zwemwedstrijden in het
oude zwembad De Zijl. Ze genie
ten nog na, de heren Sliggers,
Vinkenstein, Schouten en
Wendt. Een prachttijd was het
hier in Leiden. De 'Roto' maakte
een bloeiperiode door. Vanuit de
hele wereld kwamen opdrachten
binnen: uit Venezuela en Israël,
uit Afrika en Groot-Brittannié.
"Weet je wel die Harris, die post
zegelmagnaat uit Engeland, die
heeft het vak nog bij ons ge
leerd". De Rotogravure maakte
de collectie voor openbaar
Kunstbezit, reprodukties van
Van Gogh en Rembrandt werden
er gedrukt. "Het was echte kwa
liteit". Ook periodieken, zoals
'Het Riik der Vrouwen', wat later
de Eva zou worden en nu de Viva
is. Tja, de tijden waren mooi,
maar ook preuts. "Om die Eva
een beetje beter te verkopen
brachten we er wat blotere mo
dellen in. Maar soms ging dat te
ver, vond de directie. Moesten
die blote meiden geretoucheerd
worden. Na de afdruk werd met
een vochtig doekje de retouche
weer van het décolleté verwij
derd. Hadden die jongens wat te
genieten".
Rotogravure (2)
Toch ging het, ondanks de aan
wezige kennis en vakmanschap,
mis met de Rotogravure. Het
personeel had wel gemerkt dat
het slechter ging: "Er werd niet
geïnvesteerd hè. In andere be
drijven werkten ze al lang met
vorkheftrucks. Bij ons moest al
les nog met mankracht worden
vei sleept. Liep je met zes, zeven
man rondom zo'n steekwagen
om te zorgen dat de boel er niet
afviel. De persen waren ook ver
ouderd. Die draaiden bij ons
maar 7 a 8000 toeren. Moderne
persen konden wel 25.000 toeren
halen". En de leiding gokte op
het verkeerde paard: "Ze gingen
veel meer over op periodieken.
Dat ging na de oorlog enorm
goed lopen. Weekbladen en der
gelijke. Maar onze kracht lag in
de kunstdruk".
Op een kwade dag was het zo
ver: aan een fusie viel niet meer
te ontkomen. Het personeel
moest het via de radio horen dat
de Leidse Rotogravure voorgoed
de poorten zou sluiten.
In Haarlem viel het voor de
Leidenaren vooral in het begin
niet mee. Zo'n nieuw steriel be
drijf. Wendt: "Ik voelde me knap
ongelukkig. En bovendien kyk
ik nog al snel tegen iemand op.
Was er daar een knul die zich met
fotograferen bezighield. Nou
daar keek ik enorm tegenaan.
Later heb ik hem als knechtje ge
had". Uit Leiden kwamen de
Het viertal gepensioneerden van de Rotogravure
Schouten, Vinkenstein, Sliggers en Wendt.
Rotogravure (3)
Het gesprek belandt onmiddel
lijk weer in die goeie ouwe tyd,
toen er nog 'goud verdiend' werd
aan het Galgewater. Er was zelfs
een 'gouden' toegangsdeur. Die
was weliswaar van brons, maar
hij werd toch de gouden deur ge
noemd. Een herinnering aan de
goede tijden, toen nog niet op
een paar dubbeltjes gekeken
hoefde te worden.
Uit die tijd stamt ook het ge
veltje op de plek waar ooit het
geboortehuis van Rembrandt
zou hebben gestaan, aan de Wed-
desteeg. De directie heeft dat de
gemeente aangeboden. Het per
soneel had ook gespaard: voor
meubeltjes. Want het was de be
doeling dat achter dat geveltje
een kamertje zou worden inge
richt dat aan de tijd van Rem
brandt zou doen denken. Maar
dat is niet doorgegaan. De meu
beltjes zijn verhuisd naar mu
seum de Lakenhal, het geveltje is
samen met de Rotogravure ge
sloopt. Dat gebeurde overigens
pas na jaren, want het Rotogra
vure-complex heeft jarenlang
leeggestaan, als prooi van specu
lanten en krakers. De heren zijn
er nog wel eens gaan kijken
"Treurig was het. zoals het erbij
stond. Alles werd er maar uit ge
sloopt. Koperen leidingen, een
camera. Het was één ontreddei -
de boel".
We wandelen maar eens rich
ting Galgewater. Op de plaats
van de Roto staan nu huizen, de
kelder is een parkeergarage ge
worden. "Hier was de gouden in
gang', zegt Vinkenstein wyzend
op een hek dat de garage afsluit.
Mijmerend turen zy naar de plek
waar ooit de persen draaiden, de
Valkensteeg waar de produkten
werden ingeladen. "Vroeger als
je tegen iemand vertelde dat je
bij de Rotogravure werkte, was
je meteen in aanzien. Je kon
meisjes bij de vleet krygen, al
leen maar omdat je daar werkte"
En een ander: "Je kon er ook
maar niet zo eenvoudig komen
werken. Je had echt een kruiwa
gen nodig. Want ze betaalden
goed. Soms verdiende iemand
met overwerken in één dag meer
dan een ander in een hele week.
Kregen sommige bouwvakkers
per week 40 gulden betaald, wij
verdienden 49 gulden per week.
Dat was heel wat".
Er werkten hele families daar.
Broers, vader en zonen. Schou
ten: "Myn zoon werkt er nu ook
nog. Hy is er al vijfentwintig jaar
in dienst". Trots laat hij een visi
tekaartje zien. Zyn zoon heeft
het ver geschopt
Komen we toch weer by de
club van gepensioneerden. Vier
keer per jaar komen ze by elkaar.
Zestig leden telt de Leidse club
nu. Eens per jaar is er een uitr
stapje. Afgelopen zomer werden
de Friese meren bezocht. En ge
zellig dat het was. "Zal ik je nog
een anekdote vertellen?" vraagt
Sliggers hoopvol. Dat mag
"Weetje wie indertyd nog bij de
Roto heeft gewerkt? Marten
Toonder. Maar hy werd ontsla
gen, omdat ze vonden dat hy
geen tekentalent had. Typische
man, hoor die Toonder. Een ket
tingroker. Hy woonde op kamers
op het Noordeinde. Vroeg hy me
eens of ik als ik toch boodschap
pen ging doen. een pakje sigaret
ten voor hem wilde meenemen.
Kom ik terug met die sigaretten,
scheurt hij het pakje open en
gooit ze allemaal voor zich op ta
fel. Kon hij ze achter elkaar opro
ken. Maar hij heeft het ver ge
schopt die jongen".
