'Mimi Criim is een
onvervalste
amusementsmusicaT
Bizarre tekeningen van Ed Annink
Gedegen vakmanschap gitaarduo
DINSDAG 8 OKTOBER 1985
LEIDEN - Een musical, een dra-
maproduktie, een soloprogram
ma, Chinees poppentheater, ama
teurtoneel en een aantal dans
voorstellingen.
Theaterliefhebbers uit Leiden en
omgeving kunnen de komende
week een keus maken uit een rede
lijk royaal podiumaanbod.
Mimi Crimi
Zo heeft de Leidse Schouwburg
twee avonden, morgen en donder
dag, uitgetrokken voor 'Mimi Cri
mi', een musical, die is gebaseerd
op de affaire rond een corrupte,
Amsterdamse notaris. De musical
is geschreven door Guus Vleugel,
op muziek van Ruud Bos, met cho
reografieën van Barrie Stevens en
geregisseerd door Ton Vorsten-
bbsch. Het gaat weliswaar om
twee proefvoorstellingen, maar
volgens een elders op deze pagina
afgedrukt interview met choreo
graaf Barrie Stevens staat de
voorstelling al als een huis.
Jan Blaaser
Jan Blaaser, over het algemeen
een graag geziéne gast in de Leid
se Schouwburg, heeft een nieuw
solo-programma samengesteld,
dat de titel 'Klapstoel' heeft mee
gekregen. Al vrij kort na de lande
lijke première komt Blaaser,
wiens éénmansvoorstellingen
doorgaans gunstig zijn ontvan
gen, komt er vrijdagavond mee
naar het theater aan de Oude
Vest. Jan Blaaser ontpopt zich ook
nu weer als een grapjas zonder al
te veel pretenties, die zijn pro
gramma behoedzaam opbouwt en
uitvoert in een gemakkelijk te vol
gen tempo. En wederom zijn het
Fragment uit 'First things first',
Company.
onderwerpen uit het gewone, da
gelijkse leven, meteen herkenbaar
dus, die de basis van zijn voorstel
ling vormen. Conferencier, caba
retier of entertainer, Jan Blaaser
krijgt als 'volksvermaker' allerlei
etiketjes opgeplakt, het maakt ei
genlijk niet zoveel uit. Hij is voor
alles een gezellige prater, die op
milde wijze de spot drijft met de
maatschappij waarin wij leven.
Modieuze en actuele zaken, ze ko
men in Blaasers 'Klapstoel' één
voor één aan bod. Modieuze zaken
als de in toenemende mate aange
prezen zonnebanken, die 'je bruin
maakt terwijl je bij de bank rood
staat'. Actuele zaken als de
school- en gedwongen werkverla-
ters. De decadentie van een land
waar een auto al een troostprijs is,
Jan Blaaser weet er in zijn nieuw
ste programma vermakelijk over
te vertellen.
Henk van Ulsen
Van geheel andere aard is de
voorstelling die zaterdagavond in
de Leidse Schouwburg is te zien, te
weten 'Het beest uit de jungle'. Het
betreft een toneelstuk van Mar
guerite Duras, dat wordt gespeeld
UTRECHT/LEIDEN - De
komende twee dagen
brengt de Leidse schouw
burg een puur Nederland
se produktie, waarnaar
met belangstelling kan
worden uitgekeken. Het
zijn proefvoorstellingen
van de musical 'Mimi Cri
mi', geschreven door Guus
Vleugel, op muziek van
Ruud Bos, met choreogra
fieën van Barrie Stevens
en onder regie van Ton
Vorstenbosch. De hoofdrol
van corrupte notaris Mimi
Crimi is weggelegd voor
Karin Bloemen. Hans van
der Woude speelt de offi
cier van justitie, op wie de
notaris verliefd wordt. En
verder zijn er nog belang
rijke rollen voor Luc Lutz,
Sylvia de Leur en Nelleke
Burg.
Op dit moment wordt er nog hard
gewerkt en bijgeschaafd aan de
musical, die op 15 oktober in het
Amsterdamse Carré in première
zal gaan. Dat betekent overigens
niet, dat het publiek op woensdag
en donderdag in de schouwburg
een soort veredelde repetitie te
zien zal krijgen. "De voorstelling
staat; alleen zijn we nu heel kri
tisch en vakmatig bezig om het
gewoon nog beter te krijgen". Dat
vertelde choreograaf Barrie Ste
vens vorige week naar aanleiding
van de zogenaamde 'try outs' in
de Utrechtse Stadsschouwburg.
Er zijn naar zijn zeggen al zo'n
vijf a zes proefvoorstellingen ge
weest, waarin aan de hand van de
reacties van het publiek bekeken
wordt, wat wel en wat niet blijkt
te werken. Hij noemt in dit ver
band de voorbereidingstijd van
zes weken om een splinternieuwe
produktie neer te zetten héél kort.
Barrie Stevens geniet als cho
reograaf grote bekendheid door
zijn televisiewerk (met name voor
de 1-2-3-shows) en zijn bijdrage
aan onder meer de theaterrevue
van André van Duin. Tot nu toe
heeft vooral Paddy Stone bij de
meeste Nederlandse musicals
(van Annie M.G. Schmidt) de cho
reografie verzorgd. Het werk voor
'Mimi Crimi', dat in de eerste
plaats door schrijver Guus Vleu
gel een cabareteske inslag lijkt te
hebben, ziet Stevens dan ook als
een belangrijke uitdaging. Ste
vens: "Ik heb de kans gekregen
om er een zeer beweeglijk geheel
van te maken". En over het ver
schil met zijn andere werk merkt
hij op: "Ik moet hiervoor meer
dramatisch denken en me steeds
weer afvragen, wat mijn opdracht
is. Op de eerste plaats is het mijn
taak om muzikale, wervelende
showeffecten te bedenken en
daarbij voortdurend rekening te
houden met de tekst. Deze effec
ten moeten het geheel dragen en
in het verlengde ervan liggen zon
der de boel op te houden. Ik kan
en mag niet om het script heen.
Vanuit mijn ervaring als choreo
graaf probeer ik deze opdracht
waar te maken".
Stevens beschikt hiervoor in
deze produktie over een groep
van vijf dansers en vijf danseres
sen. Stevens: "Deze groep voldoet
aan mijn eisen en verwachtingen.
Ook dit kunnen werken met Ne
derlands talent betekent voor mij
een uitdaging". Hij vermeldt nog
de samenwerking met zijn "uit
stekende assistente Ans Bosvelt,
die de ideeën verder geperfectio
neerd heeft".
De muziek van Ruud Bos wordt
in deze musical 'live' uitgevoerd
door: Mare Bierens (slagwerk),
Wijnand Blok (gitaar), Kees ten
Dam (saxofoon), Walter Lang
(toetsen) en René Sell (basgitaar).
De 'live'-uitvoering van zang en
muziek geeft volgens Barrie Ste
vens nog een dimensie aan het ge
heel erbij en heeft invloed op "het
energie-level" van de dansers.
Dat er naar een hoog, bijna dis-
co-achtig tempo van het geheel
wordt gestreefd, onderstreept ook
schrijver Guus Vleugel, die steeds
alle proefvoorstellingen bijwoont.
Vanuit zijn persoonlijke betrok
kenheid bekent hij bij de eerste
voorstellingen zich' hier en daar
nog wel eens gegeneerd te heb
ben. Maar hij laat in de loop van
het gesprek toch ook zijn tevre
denheid blijken over de geboekte
vooruitgang.
Corrupt
Mimi Crimi is een corrupte no
taris. Guus Vleugel bevestigt, dat
de affaire rond notaris Slis de aan
leiding tot deze musical is ge
weest. Vleugel: "De manier, waar
op mevrouw Slis in een praat
show als een echte ster werd ont
vangen, is een vreemd, nieuw ver
schijnsel; een soort morele ver
schuiving ook, dat zulke
door Henk van Ulsen en Rick Ni-
colet. Ze vertolken de rollen van
resp. John en Catherine, de twee
personages uit het stuk, die door
vele onzichtbare draden met el
kaar zijn verbonden. Hij kan de
gedachte niet loslaten dat hem een
bijzonder lot is beschoren. Een lot
dat hij moet afwachten. Het ge
voel van dreiging en gevaar over
schaduwt hun relatie zonder dat
deze tot een wezenlijke verbintenis
leidt.Pas na haar dood ontdekt
hij wat dit unieke lot had kunnen
zijn: een liefdesrelatie met haar.
Tang Shan
Het Theater van Tang Shan, een
poppenthèatergroep uit China,
maakt deze maand een tournee
door ons land. De groep, enkele
weken geleden naar Europa geko
men voor het Wereldtheaterfesti
val in Monaco, doet in het kader
van deze trip dinsdag de Leidse
Schouwburg aan. Er zullen, mede
in verband met de herfstvakantie,
twee voorstellingen worden gege
ven: dinsdagmiddag (aanvang
14.30 uur) en dinsdagavond (aan
vang 20.15 uur).
Het Theater van Sang Shan
streeft er naar om met schaduw-
poppen grote doorschijnende
poppen die vanachter een enorm
scherm worden bespeeld) schitte
rende theatrale effecten op te roe
pen. De groep speelt zowel voor
volwassenen als voor kinderen.
Het repertoire bestaat uit bewer
kingen van bekende Chinese le
genden en dierenverhalen. Ook
historische krijgstaferelen worden
uitgebeeld. Er zullen bij elke voor
stelling verschillende verhalen
worden gespeeld. In de produktie
voor volwassenen zijn dat 'De ooi
evaar en de schildpad', het oude
Chinese verhaal van de Witte
Slang, een gevecht waarin de na
tionale heldin Liang Hongyu de
hoofdrol speelt, en de legende van
Sun Wukong, de Apenkoning.
Voor de kinderen wordt eveneens
'De ooievaar en de schildpad' ge
speeld alsmede nog twee andere
dierenmverhalen, te weten 'De
wolf in de val' en 'Panda Mimi'.
Hoewel alle stukken in de Chinese
taal worden opgevoerd, moet het
geen probleem zijn de verhaallijn
te volgen, omdat de voorstelling
voor alles een sterk, visueel en mu
zikaal karakter heeft.
Dansopera
Een dansopera van de Stichting
Company, zo staat de voorstelling
'First things first' in de LAK-
agenda aangekondigd. Een nieuw
initiatief van een nieuwe stich
ting, waar men zowel woensdag-
als donderdagavond in het LAK-
theater kennis van kan nemen.
'First things first' wordt een opera
genoemd, omdat de bewegingen
op het toneel samen met de gezon
gen en gesproken tekst de muziek
bepalen. Het gaat volgens de pro
grammatoelichting om een dans
opera omdat de toneelhandeling
voornamelijk door de choreogra
fie wordt bepaald. Twaalf po
diumkunstenaars werken aan de
voorstelling mee: drie danseres
sen, drie zangeressen, drie slag
werkers en drie gitaristen. Een
voorstelling, waarin de elementen
muziek, beweging en vormgeving
in een bijzondere relatie tot elkaar
staan en onderling een wisselwer-
Een scène uit 'Sun Wukong, de Apenkoning' door het Theater v
Tang Shan.
king ondergaan. Zangeressen
dansen, danseressen zingen, slag
werk wordt dansattribuut, mu
ziek wordt gebnruïkt als (geluids-
)decor en het decor wèer als slag
werk. Het thema van 'First things
first' is de onbewuste herinnering
aan en de terugkeer naar vroeger,
die, ongewild, de dingen van nu
bestemmen. In de dans wort dit
uitgebeeld door de nadruk op wat
achter ligt. Omkijken, veel bewe
gingen met de rug naar het pu
bliek, achterwaartse stappen en
draaien naar achteren. In con
trast lijken voorwaartse bewegin
gen zich slechts met moeite te vol
trekken. De zang vertolkt hetzelfde
thema doordat in de tekst de woor
den 'memory', 'remembering', 'be-,
hind' en 'the past' steeds terugke
ren. De dansopera bestaat uit drie
delen, die elk weer ondervedeéld
zijn in drie scènes.
'First things first' is een geza
menlijk project van Willem Wan
der van Nieuwkerk (compositie),
Marjolein van Nieuwkerk choreo
grafie) en Anja Roemer (decors en
kostuums).
Vertigo
van de Stichting Dansproduktie
kan men vrijdag- en zaterdag
avond in het LAK-theater terecht.
'Vertigo' is eerder dit jaar tijdens
het Holland Festival ook op de te
levisie te zien geweest. Danspro
duktie heeft voor de voorstelling
een object als uitgangspunt
men. Alles draait om een frame
van blauwe buizen, een soort zwe
vende pyramide. 'Vertigo' (Engels
voor duizeling) is door de dansers
al repeterende gemaakt. Het stuk
heeft dan ook het karakter van de
verkenning van een object, gego
ten in de vorm van een voorstel
ling. Dansproduktie heeft zich
echter volgens een al eerder in de
ze krant gepubliceerde recensie
enigszins verkeken op de draag
kracht van het basisidee.'Het ob
ject perkt de bewegingsmogelijk
heden zo drastisch in, dat de voor
stelling geen tachtig minuten
stand houdt'. Zeker als de dansers
aan de plastic banen van het fra
me bengelen zou men het gevoel
kunnen krijgen dat er kunstjes
worden vertoond. 'De confrontatie
tussen object en dansers is het
spannendst als er een grillige
menselijke pyramide wordt ge
vormd, die vanaf de grond de ho
gere regionen aftast. Op andere
momenten is de dans louter deco
ratief, aldus de recensent.
'Vertigo' is een collectieve cho
reografie van de drie vaste dan
sers-choreografen Beppie Blan-
kert, Pauline Daniels en Bianca
van Dillen, en drie gasten: Caroli
ne Dokter, Karin Post en Albert
Jan van der Stel.
Keetje Baba
Danser-choreograaf Cees
Brandt komt halverwege deze
maand in het Amsterdamse Shaf-
fy-theater uit met zijn nieuwe kin
dervoorstelling, getiteld 'Keetje
Baba en de Tij drovers'. De voor
stelling zondagmiddag a.s. in het
LAK-theater moet derhalve wor
den beschouwd als een proefvoor-
stelling, maar zo kort voor de pre
mière zal er vast niet veel fout
kunnen gaan. Keetje Baba krijgt
in dit stuk, waarin veel gedanst
wordt, de opdracht om op een
wonderklok te passen. Als deze
klok komt stil te staan, dan staat
alles stil... De voorstelling is be
doeld voor kinderen van zes tot
twaalf jaar.
geno- Pinter
De Leidse toneelvereniging Im
perium brengt zaterdagavond in
het eigen Microtheater een nieuwe
produktie uit: 'Een avond uit' van
Pinter. Het gaat om één van Pin
ters vroegere werken, geschreven
aan het eind van de jaren vijftig.
Hoofdpersoon in het stuk is Albert
Stokes, kantoorbediende bij een
verzekeringsfirma en nog steeds
inwonend bij zijn moeder. Op een
avond gaat hij. naar een af
scheidsfeestje van eèh oudere col
lega, waar hij in vreemde moei
lijkheden komt. Vervolgens zoekt
hij contact met een meisje, dat hij
op straat tegenkomt. Hij gaat met
haar mee naar huis, maar de ont
moeting loopt op niets uit.
De voorstelling, die is geregis
seerd door Mar ja Koppejan, is
van het komende weekeinde af tot
en met 23 november elke vrijdag
en zaterdagavond te zien.
in de media een loopbaan als cri
minele ster gunnen beginnen. Ik
heb de huidige corruptiegolf op
de korrel willen nemen. Je krijgt
soms het gevoel, dat mensen den
ken: ach had ik ook maar het léf
om zo te zijn".
Een belangrijke rol speelt in het
verhaal het verwijt van de officier
van justitie, dat de notaris "kil en
koud" zou zijn. Dat komt overi
gens uit de Slis-affaire, die Vleu
gel terdege bestudeerd heeft.
Vleugel: "We leven in een mate-
rialistisch tijdperk. Maar zeg je te
gen mensen, dat ze kil en koud
zijn, dan willen ze dat absoluut
niet horen. Ik vind dat opvallend
en tegelijk ook eigenlijk hoopge
vend".
Van dit gegeven heeft hij een
echt fantasieverhaal gemaakt, dat
"een vrolijke, gekke show" moet
worden. Hij heeft dan ook geen
bezwaar tegen' de term musical en
noemt 'Mimi Crimi' een "onver
valste amusementsmusical".
Guus Vleugel, schrijver van onder
meer vele scherpe cabaretteksten,
ziet het voor zich zelf als een ver
rijking, dat hij nu ook lichter amu
sement wil schrijven. Daarnaast
heeft hij de moralistische onder
toon niet te sterk willen aanzet
ten, want dan zou het verhaal veel
te braaf geworden zijn.
De titel van deze musical bevat
tevens een woordspeling, die naar
'mimicry' verwijst: het verschijn
sel van gedaanteverwisseling in
de natuur. In de musical slaat dat
op de rol van Luc Lutz, die als
Hermes, de God van de dieven,
verschillende gedaanten aan
neemt, om Nederland in de ban te
brengen van de totale corruptie
en aldus het laatste zetje te geven
tot de definitieve ondergang van
de christelijke moraal. Dat biedt
deze veelgeliefde acteur de nodi
ge spelmogelijkheden, waaronder
in een prachtige persiflage van
een heel bekend praatprogram-
Dat idee van een naar de aarde
kerende God doet denken aan de
twee engelen uit Annie M.G.
Schmidts laatste musical 'Ping,
Ping'. Guus Vleugel vertelt, dat
hij zich daarom afgevraagd heeft,
of hij het idee van die God Her
mes nog wel kon gebruiken. Vleu
gel: "Mijn lieve vriendin Annie zei
echter: natuurlijk, dat moet je ge
woon doen".
Liedjes
In deze musical, die zo'n twintig1
liedjes telt, staan de corrupte no
taris en de correct-integere offi
cier van justitie tegenover elkaar.
Deze rollen worden gespeeld door
Karin Bloemen en Hans vart der
Repetitiefoto
van de musical
'Mimi Crimi' met
v.l.n.r. Nelleke
Burg, Hans van
der Woude, Karin
Bloemen, Luc
Lutz en Sylvia de
Leur.
De komende
twee dagen wor
den er proefvoor
stellingen van
deze door Guus
Vleugel geschre
ven musical ge
geven in de Leid
se Schouwburg.
Puur amuse
ment.
(foto Jan Swinkels)
Woude, die beiden al grote faam
op musical-gebied genieten. In
'Mimi Crimi' is hun "publiciteits
geilheid" (één van de hoofdthe
ma's) een gemeenschappelijke ei
genschap; hun wederzijdse con
currentiestrijd voeren zij uitvoe
rig in de media uit. Hij met een
STER-spot voor de nieuwe dege
lijkheid, zij met corruptielessen
bij TELEAC.
Syliva de Leur speelt'Mama Cri
mi, die op haar beurt ook niet vies
van publiciteit is. Nelleke Burg
heeft de rol van de oerdegelijke
verloofde van de officier van justi
tie en is daarmee Mimi's grote ri
vale. Allemaal klinkende namen
dus.
Of een produktie als deze suc
cesvol zal zijn, valt moeilijk te
voorspellen. 'Mimi Crimi' lijkt
echter alles in zich te hebben om
het te worden.
WIJNAND ZEILSTRA.
Expositie met tekeningen van Ed
Annink en zeefdrukken van Aad
Krol, t/m 2 november. LAK-galerie,
Cleveringaplaats 1, Leiden. Ge
opend ma t/m za van 10.00-22.00 uur
en zo. van 10.00 uur-17.00 uur.
LEIDEN - Twee jonge kunste
naars van verschillende allure,
exposeren op dit moment bij het
LAK. De ook als interieur- en
meubelontwerper werkzame Ed
Annink presenteert zich hier als
tekenaar naast het werk van Aad
Krol dat uit zeefdrukken bestaat.
De gewassen pentekeningen
van Ed Annink ontstaan door
vormassociatie; vanuit een door
een zekere mate van automatis
me gemaakte opzet, worden vor
men bewust in een bepaalde
richting gestuurd. Volgens dit
enigszins surrealistische procédé
komt Annink tot voorstellingen
met monsterachtige figuren en
fantasie-dieren. Omdat de kleur
vlakken niet altijd binnen de
donkere contourlijnen vallen,
rijst de vraag hoe Annink te werk
is gegaan. Is hij begonnen met de
vorm in inkt aan te geven en
heeft hij daarna het geheel inge
kleurd? Het blijkt dat hij juist de
omgekeerde weg heeft gevolgd
door de spontéan aangebrachte
kleurvlakken door middel van
lijnen in een bepaalde vorm te
dwingen.
Zo ontstond een serie tekenin
gen met stripachtige figuren, die
vlakvullend of losjes verspreid
op het papier aangebracht zijn.
Het zijn tamelijk agressieve we
zens; zij vallen elkaar aan of pro
beren af te schrikken, terwijl de
mannetjesmonsters volgens .een
bekend rollenpatroon de vrouw
tjes najagen.
De werkwijze van Annink
houdt geen ordeloosheid in. Hij
streeft juist naar een duidelijke
opbouw met afgeronde vormen
en een overzichtelijke vlakverde
ling. Typerend voor dit werk is
verder het gebruik van motieven
zoals kronkelende slangen die in
eikaars staart bijten, woest blaf
fende 'hónden' en andere fanta
siewezens.
Bij zeefdrukken denk je gelijk
aan op papier gedrukte kleur
vlakken maar de werken van
Aad Krol kunnen beter zeefdruk
schilderijen genoemd worden.
Een ander onverwacht element
is, dat door de via een zeefdru-
kraam op het doek gebrachte
vlakken juist lineaire vormen op
leveren. Krol exposeert in totaal
drie grote stukken, die alle uit
meer panelen bestaan. Een voor
beeld daarvan is een uit vier doe
ken opgebouwd schilderij. Elk
deel heeft een andere kleur als-
ondergrond, te weten blauw,
geel, rood en groen, waarop glo
baal getekende vormen te zien
zijn. Naar Amerikaans model
worden achtereenvolgens een
wolkenkrabber, een paaltje, een
afvalbak en een lantarenpaal ge
toond.
Een ander werk met een vrij
symmetrische compositie bevat
soortgelijke methodische en the
matische elementen. Het laatste
schilderij bestaat uit elf panelen
met afzonderlijke voorstellingen,
waarvan het onderlinge verband
mij niet duidelijk werd.
De expositie bij het LAK ver
enigt totaal verschillend werk;
als enig punt van overeenkomst
kan aangemerkt worden het feit
Voorbeeld van Anninks werk
(foto PR)
dat beide kunstenaars het vlak of
de vorm als basis genomen heb
ben. Annink's werk is levendig
en humoristisch maar heeft de
neiging om teveel in hetzelfde te
vervallen. In de sobere, ingehou
den zeefdrukken van Krol valt
vooral het aparte gébruik van de
techniek op. Kortom: geen on
vergetelijke maar toch een aardi
ge tentoonstelling.
NANCY STOOP
Gitaarduo Bert Maas en Robby Fa-
verey, met werken van A. Galles, F.
Sor, J. Lennon/P. McCartney, M. Ra-
vel, L. Brouwer, J. Rodrigo, T. Mar
co, A. Farinas en M. de Falla. Ge
hoord op maandag 7 oktober in de
Kapelzaal in Leiden.
LEIDEN - Geen vuurwerk maar
wel gedegen vakmanschap de
monstreerde gisteravond het gi
taarduo Bert Maas en Robby Fa-
verey tijdens het eerste concert
in de K O gitaarserie in de Ka
pelzaal. Hoewel beide gitaristen
al sinds geruime tijd een officieel
duo vormen en in 1982 samen
een plaat hebben uitgebracht,
kreeg men gisteravond niet altijd
de indruk een hecht gesmeed
muzikaal team te beluisteren
maar, ondanks hun afzonderlijke
kwaliteiten, meer naar een rede
lijke geslaagde lat-relatie. Niet al
leen door het uitblijven van die
éne ritmische en muzikale har-
teklop die een duo zo spiritueel
mag maken, maar vooral, hoe pa
radoxaal dit ook mag klinken,
doordat beide muzikanten vak
matig en wat temperament be
treft te veel op elkaar lijken
waardoor er een te geringe wis
selwerking ontstaat om te blij-
Ven te boeien.
Bijzonder interessant daaren
tegen was de smaakvolle reper
toirekeuze van het duo Maas-Fa-
verey dat uitblonk in verschei
denheid en originaliteit. Geen si
necure in een wereld waar de gi-
taar als begeleidingsinstrument
op de top één staat, maar als so
list in de muziekliteratuur nogal
stiefmoederlijk is bedeeld, waar
door te veel gitaarconcerten uit
sluitend het geijkte Spaanse ka
rakter dragen. Zo verraste Bert
Maas met een bijzonder pittige
solo in Elogio de la Danza van
Leo Brouwer, die onlangs in de
zogeheten Cuba-week in Amster
dam furore maakte. Een boeiend
en onweerstaanbaar werk vol rit
me mengelingen, zeer fraai ge
toonzet en door Maas ook met
een prachtige toon gespeeld.
Hoe sterk de muziek van Len-
non en McCartney nu al is, bleek
uit het sprankelend getokkelde
Fool on the Hill gevolgd door-het
nog pittiger soms zeer jazzy ver
tolkte Penny Lane.
Een andere boeiende composi
tie was het eveneens uit de jaren
zeventig daterende duo concer
tante van T. Marco. Zeer progres
sief geschreven, waarbij de rit
men als het ware over elkaar
heenschuiven. Knap en trefzeker
door het duo neergezet. Terwijl
toch nog een beetje Spaans, een
niet al te opwindende dans uit La
vie brève van De Falla het slot
stuk vormde van dit smaakvolle
en originele programma.
ANNEKE VAN VLIET
