Onbegonnen Verb
'Die jongens gaan gewoon door'
Zakcomputer als bedreiging
voor Leidse Joppenszprijs
3 oktober rustig; toch veel
werk voor politie en EHD
De reinigingsdienst op de ochtend na 3 oktober
Poging tot doodslag:
twee jaar gevangenis
Brand aan
Hogewoerd
Deel singel
afgesloten
PAGINA 4
LEIDEN
VRIJDAG 4 IKTOBER 1985
Leidse kroniek
door John Kroon
Taptoeprijs
Het siert de 3 October-Vereeni-
ging dat zij op gezette tijden het
feest injecties probeert te geven
tot vreugd' en nut van 't alge
meen. De instelling, nog niet zó
lang geleden, van de Joppensz-
prijsplus aantrekkelijke geldbe
dragen, voor de vereniging oj
groep die tijdens de Taptoe
"haar doelstelling het origineelst
presenteert" mag daartoe wor
den gerekend. Op het eerste ge
zicht denk je: ja, met zo'n prijs
kan die stoet op 2 oktober alleen
maar aan levendigheid winnen.
In de praktijk blijkt daar ech
ter niet veel van te merken. De
prijs bestaat, maar de verenigin
gen doen wat ze al deden, nauwe
lijks meer, een paar uitzonderin
gen daargelaten. Als je er goed
over nadenkt, is het ook helemaal
niet zo eenvoudig. Wat kan bijv.
een muziekkorps nu méér doen
dan er correct uitzien (stevige
pas, vouw in de broek, oren wa
ter gegeven) en een mooi moppie
ten gehore brengen?
Maar goed, er zou over het al
gemeen wel iets meer creativiteit
aan de dag kunnen worden ge
legd dan nu het geval is. De ma
jorettekorpsen gedroegen zich ta
melijk tam - zou daar een beetje
de klad in zitten of bedroog de
schijn alleen maar? En dan de
padvinders. Dat de discipline
van weleer er niet meer is, god
dank, maar ze liepen er nu een
beetje bij als watergeuzen op een
snipperdag. Ooit waren ze al te
vreden met een heitje voor een
karweitje, nu kennelijk niet in
beweging te brengen voor een
veel vettere prijs.
Waar zou die geringe creativi
teit in zitten? Te weinig tijd, te
weinig medewerking van de le
den? Misschien. Het kan ook in
iets anders zitten: vroeger was
een figuurzaag het nationale
speelgoed, de mensen knutselden
dan altijd wel wat in elkaar. Het
troetelkind van nu is de zakcom
puter en daar maak je niks mee.
Hans Jansen van de 3-October-
Vereeniging, die zich zeer beij
vert om van de Joppenszprijs iets
levendigs te maken, moet met
zijn bestuur nog maar eens goed
piekeren wat je nog méér met de
Joppenszprijs kunt doen. Het
idee is te aardig om ermee in een
doodlopende straat te belanden.
Hoekema
Hij vormde acht jaar lang de
constante factor van zijn partij.
Jan Hoekema, raadslid en frac
tieleider van D'66. Deze week
heeft hij zijn vertrek uit de ge
meenteraad. aangekondigd, na
de verkiezingen van volgend
jaar.
Waar zijn mede-fractiegenoten
kwamen en gingen - voor de
tweede zetel in de raad had D'66
deze periode tot nu toe al drie le
den nodig - daar bleef Jan Hoe
kema. "Met het enorme beslag op
je persoonlijke leven vind ik de
tijd gekomen om mij slechts te
kandideren voor een onverkies
bare plaats op de lijst, ergens
achteraan dus. Wel zou ik mijn
ervaring in dienst willen blijven
stellen van de hopelijk royale
fractie in de nieuwe raadsperio
de". Met deze uitspraak in het
partij-orgaan De Leidse Demo
craat houdt Hoekema de deur
naar terugkeer in de politieke
houdingen van de Leidse ge
meenteraad eigenlijk overbodig
was, nadat ze het slachtoffer was
geworden van eigen naïveteit.
Acht jaar geleden besloot D'66
af te zien van verdere samenwer
king met PPR en PSP en niet
meer te streven naar een college
van linkse partijen, dat in de pe
riode van 1974 tot 1978 de stad
had bestuurd (met D'66-wethou-
der Oosterman). Landelijke ont
wikkelingen maakten deze stap
verklaarbaar. Een college met
PvdA, VVD en D'66, daar zou de
partij naar streven. Sterker: ze
nam zich voor daarbij de brug te
vormen die tot de samenwerking
zou moeten leiden.
De partij bleef dat na de ver
kiezingen van 1978 ook conse
quent volhouden. Zich daarmee
een strop om de hals bezorgend,
die vervolgens steeds strakker
werd gedraaid. Want als PvdA
en WD door de onmogelijkheid
van een links college dan toch tot
samenwerking met elkaar waren
raadslid dat het als wethouder
best aardig had kunnen doen.
Als...
Mooie oplossing
Ooit waren er op het kruispunt
Noordeinde/BreestraatlKort Ra
penburg geen verkeerslichten. Op
zeker moment moesten die lichten
er wel komen, want het was een
razenddruk verkeerspunt en het
spel der vrije maatschappelijke
krachten brengt nu eenmaal cha
os met zich mee, dat weten we.
Maar ook het regelen der din
gen levert op den duur een forse
portie narigheid op. In de krant
van vorige week stond dat de ver
keerslichten op het bewuste kruis
punt voorlopig op knipperen zijn
gezet "om te bekijken of dat een
aanvaardbare oplossing is voor
verkeersoverlast in het Noordein
de".
Het uitschakelen van de elek
tronica, de grote verworvenheid
van onze tijd, "om het leejkli-
arena nog op een kier, maar er
zal toch rekening moeten worden
gehouden met in elk geval een tij
delijk vertrek.
Dat is jammer, want Jan Hoe
kema was een van de betere
raadsleden. Doorgaans goed
geïnformeerd, in het besef dat een
kleine fractie zich niet met elk de
tail kan bemoeien en als één der
weinigen ten stadhuize de kunst
van het bondig redeneren beheer
send.
Tegelijkertijd had zijn positie
iets aandoenlijks. Meer redelijk
dan alternatief als hij was, werd
Hoekema een beetje de eeuwige
wethouderskandidaat van zijn
partij. Van wie vriend en vijand
- wie is eigenlijk die vijand - er
kende dat Hoekema's capcacitei-
ten toereikend waren voor een
positie in het college. Maar wiens
partij binnen de politieke ver
veroordeeld - dan konden ze D'66
daarbij best missen. Waar D'66
in een links college de onmisbare
laatste schakel had kunnen zijn,
was de partij in de combinatie
met PvdA en VVD overbodig.
De brug werd bedankt - en in
het water gesodemieterd.
Vier jaar later waren er ander
maal gemeenteraadsverkiezin
gen. Aan de vooravond daarvan
zei Hoekema in deze krant: "De
PvdA is geen knip voor de neus
waard als zij ons opnieuw zou
den laten vallen. Een herhaling
van vier jaar geleden is mogelijk,
maar ondenkbaar".
De uitslag van de verkiezingen
maakte de herhaling niet alleen
mogelijk, maar zelfs zeer denk
baar en dus tot werkelijkheid.
D'66 bleef een partij die niet in
het college zat, maar evenmin in
de oppositie. En Hoekema een
maat in het Noordeinde" niet be
neden normaal Leids peil te laten
dalen.
Zo op het oog een opmerkelijke
grap, helaas, het lachen gaat
over in gehoest en gerochel door
het vele uitlaatgas.
Er is nu een situatie ontstaan
waarin verkeer en milieu elkaar
krachtig bij de strot hebben. Bij
functionerende verkeerslichten
belanden de bewoners van het
Noordeinde nog eens met z'n al
len in het ziekenhuis en bij niet-
werkende lichten zullen er op ze
ker moment op het kruispunt
slachtoffers in het verkeer gaan
vallen.
Vind daar nu maar eens een
Ach, misschien moeten we ge
woon terug naar de jaren vijftig.
Dat houdt in: géén verkeerslich
ten. Gods water gewoon over
Op 3 oktober besef je als krant meer dan ooit i
2n gedruk uiteindelijk toe leidt.
Gods Noordeinde. Eh... tot op ze
kere hoogte. Natuurlijk wél 's
ochtends en 's avonds, tijdens de
spitsuren, midden op dat ver
keersknooppunt een agent met
zo'n kloek, lekker ouderwets, ont
zettend ingewikkeld verkeers-
klapbord, waar destijds zeker zes
handen voor nodig waren om het
behoorlijk te bedienen - in het po
litiemuseum staat er vast nog wel
eentje. Niemand haalde het toen
ook in zijn hersens om door het
'STOP' van het klapbord te rij
den, zoals nu bij de lichten sche
ring en inslag is, want dan had
je die klabak meteen, heftig op
zijn fluit blazend, om je nek.
Ja, terug naar de jaren vijftig.
Toen was geluk immers nog heel
gewoon. De waxinelichtjes en de
wijkagent hebben we toch ook al
teruggehaald?
Krakers
Gaat het van de gemiddelde
kraker toch al niet over rozen, de
laatste tijd is het hen alleen maar
doomiger geworden. De rituele
litanieën van de dames en heren
tegen huisjesmelkerij, woekerhu
ren en de woningnood dreigen te
verstommen in het labyrint dat
gerechtelijke uitspraken, proce
dures en beleid haastig opmetse
len.
Jaren heeft het geduurd tot
krakers gehoor kregen op hun
klacht. Tergend traag kwam een
soort kraakrecht van de grond en
door
bijdragen:
Ruud Paauw en
Raymond Peil
de samenleving accepteerde mor
rend deze vorm van burgerlijke
ongehoorzaamheid. In panden
die langer dan zes maanden leeg
stonden en waarvoor de eige
naar geen duidelijk bestemming
kon aangeven werden krakers
gedoogd. Waarna meestal uitein
delijk toch verkoop volgde of een
enkele keer, zoals het Hartevelt-
complex aan de Zandsteeg be
wijst, krakers als partij worden
gezien.
De krakers zijn het daarmee
uiteraard niet eens, maar in de
'burgerlijke pers' mag best wor
den gezegd dat de gemeente voor
hen de rotste niet is. Hoewel hier
en daar verbeteringen van de
houding denkbaar zijn.
Neem nu echter de Leidse uni
versiteit. Wordt van haar een
pand gekraakt dan is de gort
goed gaar. De krakers hebben,
als zij de universiteit na kraking
huur aanbieden, bij wijze van
spreken direct een dagvaarding
op zak. Voor een kort geding
waarin ontruiming wordt geëist.
Op zich zou dat niet zo'n ramp
zijn. De rechterlijke macht in Ne
derland heeft in al haar wijsheid
kraken tot op zekere hoogte gele
galiseerd. Verrast en blij waren
de krakers van de voormalige
drukkerij Brill, toen de officier
van justitie meende dat zij, na
een kraakactie, niet in aanmer
king kwamen voor uitzetting.
Dat pand stond immers nog geen
halfjaar leeg.
De hoop werd echter hopeloos
de bodem ingeslagen toen de uni
versiteit ontruiming eiste en die
eis deze week kreeg toegewezen.
Waarom is niet geheel duidelijk.
De eigenares had aangevoerd
dat er een muur in het pand
moest worden gebouwd en de
aanwezigheid van de krakers
brandgevaar met zich mee zou
brengen, omdat zij zich 's nachts
bedienen van kaarslicht en olie
lampjes.
Maar dat laatste wordt juist
veroorzaakt door de universiteit,
die geen toestemming geeft voor
aansluiting op de nutsvoorzie
ningen. De eis tot ontruiming
werd desondanks toegewezen op
andere gronden. Omdat de aan
wezigheid van krakers in het
pand de verkoop niet bevordert.
Dat is algemeen bekend, stelde de
rechtbank. De krakers moeten er
uit, binnen tien dagen nadat zij
het vonnis officieel hebben ont
vangen.
Spreken van een gerechtelijke
dwaling, zou de schrijver dezes
zich niet durven aanmatigen.
Feit blijft dat de jurisprudentie,
die in het kraakrecht is ontstaan,
terzijde is geschoven. Omdat de
krakers het bouwbedrijf dat de
muur wilde bouwen, niet tot het
pand zouden hebben toegelaten
moeten ze er nu uit.
Wat blijft er voorts over van het
spoedeisend belang op grond
waarvan een kort geding kan
worden aangespannen? Met die
muur kan het niets te maken heb
ben. De bouwvergunning moet
via monumentenzorg en dat
duurt so wie so drie of vier maan
den.
Terzijde zij vermeld dat de
raadsman van de universiteit
heeft verzuimd een verbod op
herbetreding te eisen. In principe
kunnen de krakers na de ontrui
ming a la minute weer het pand
in. De kwestie belandt dan echter
in een zeer duistere en kwestieuze
spelonk van ons recht. Daar lijkt
geen belang mee gediend.
Zowel buitenstaanders als in
gewijden gebiedt de kraakmate-
rie nu tot het met beide handen in
het haar grijpen. Laat staan dat
het nog te volgen is voor de aan
hangers van kraakideologieën.
Met enige kwaaddenkendheid
zou men kunnen vermoeden dat
dat de bedoeling is.
LEIDEN - 'Wat zeg je van Spar
ta?".
"Sparta? En Ajax dan?"
"Ajax! Kom nou jongen!"
"Kom nou?
"Ja, kom nou! Ajax is toch ge
woon een ordinair reinigingsmid
del. Wat zullen we nou krijgen! Ge
woon een reinigingsmiddel".
door
Wim Brands
Het is kwart voor vijf, de ochtend
na 3 oktober. Over een kwartier
zullen ongeveer tachtig werkne
mers van de reinigingsdienst de
stad intrekken om de rotzooi van
hun medeburgers op te ruimen.
Sommigen komen druk pratend
binnen, anderen zijn wat zwijgza
mer. Eén ding hebben ze in elk ge
val gemeen: ze drinken sloten kof
fie, of ze nu teveel alcohol gedron
ken hebben of niet.
"We kunnen gaan beginnen",
klinkt het na verloop van tijd uit de
mond van iemand die Bernhard
heet. "Ik ben dubbel", is het ant
woord van een wakkere opruimer.
"Ja", verduidelijkt hij, "dat zeg ik
nou altijd. En dan zijn ze aan het
werk en dan merken ze opeens:
verrek, we hebben
tje c
De verslaggever wordt even later
gesommeerd om in de wagen te
kruipen van voorlichter Tol, die op
dit onchristelijke tijdstip ook al uit
de veren is. "Maak dat schroefje
van de geluidsinstallatie even
vast", zegt Tol. Wat de aangespro
kene direct doet, dat wil zeggen:
als de geluidsinstallatie eenmaal
bevestigd is, zijn zo'n beetje alle
vuilniswagens al uitgereden.
In de Haarlemmerstraat is onder
tussen Kees al aan het opruimen.
"Ik haal de grote stukken op", ver
klaart Kees, terwijl hij ondertussen
een lading pap'ier in de voorlich
tingswagen wil gooien. "Kijk",
zegt Tol, "dat is nou het aardige: er
wordt wat geouwehoerd, maar on
dertussen werken die jongens flink
door". En daarin heeft hij gelijk,
zoals telkens weer zal blijken.
Op de Blauwpoortsbrug zit nog
een verdwaald stelletje feestgan
gers. Of ze even van de microfoon
van Tol gebruik mogen maken,
vraagt één van hen. Jazeker, dat
kan. Waarna de jongeman begint te
brullen dat de Leidenaars een
enorme puinhoop hebben gemaakt
en of ze maar zo vriendelijk willen
zijn om uit hun nest te komen ten
einde de stad schoon te maken.
Zijn vriend wil ook wel even wat
zeggen. "En dan wil ik nu even de
groeten doen", begint hij. "Tante
Annie..." Nu wordt het Tol echter
te dol: we rijden door.
LEIDEN - Hoewel de politie en de
Eerste Hulp Dienst gisteren han
den vol werk hebben gehad, is het
nergens echt uit de hand gelopen.
Volgens politiewoordvoerder Gra-
veland ging het om wat speldeprik-
jes in een stad die massaal feest-,
vierde.
De EHD moest 34 keer uitruk
ken. "De ongevallen vielen mee
De plaats des onheils bereiken,
was veel ingewikkelder". Er vielen
zeven gewonden op de kermis. De
verwondingen varieerden van
kneuzingen tot hoofdwonden. Een
15-jarig meisje liep zo'n wond aan
haar hoofd op, doordat zij te dicht
bij een Leidenaar stond die naar
achteren .uithaalde om de kop van
Jut te raken. Hij raakte twee kop
pen. Een 83-jarige dame liep been
letsel op bij het uitstappen van een
botsautootje. Toen ze even op de
vloer stond werd ze aangereden.
De andere keren dat de EHD er
bij werd geroepen was voor vecht
partijtjes en dronken lieden, die
geen stap meer konden verzetten.
Om kwart over twaalf gistermid
dag was dat al het geval met een
30-jarige man die laveloos op de
Hooglandse Kerkgracht lag. Een
kannetje water over zijn hoofd
deed overigens wonderen. Na een
minuut of tien stortte hij zich weer
in het feestgedruis. Twee mensen
moesten met vergiftigingsver
schijnselen door overdadig drank
gebruik in het ziekenhuis worden
opgenomen.
Een 33-jarige Leiderdorper liep
naar eigen zeggen in een café aan
de Nieuwe Beestenmarkt zonder
enige aanleiding vuistslagen in zijn
gezicht op. De dader verdween in
de menigte. De Leiderdorper
moest met een onder- en boven-
kaakfractuur worden opgenomen
in het AZL. Een 38-jarige man uit
Zoetermeer kreeg ook klappen in
zijn gezicht, terwijl hij door de
Lokhorststraat liep. De dader, een
23-jarige Leidenaar, kon in de Man-
denmakersteeg door de politie
worden opgepakt.
Tegen tienen was er op de ker
mis een vechtpartij. Daar is het de
rest van de avond volgens de poli
tie erg rustig gebleven. Een groep
van zestien jongens wenste bier.
Vier mannnen in de leeftijd van 22
jaar uit Oegstgeest en Warmond,
die met een blikje bier in de hand
liepen, werden daarvoor afgetuigd.
Drie brillen sneuvelden daarbij.
Brandjes
Door de rotzooi op straat, in con
tainers en bakken, was ér genoeg
om aan te steken. Zeventien keer
rukte de politie tussen twee en ze
ven uur vannacht uit om pools
hoogte te nemen. Zeven keef
moest de brandweer eraan te pas
DEN HAAG/LEIDEN - Twee jaar
gevangenisstraf heeft de recht
bank in Den Haag vandaag opge
legd aan 22-jarige Leidenenaar, we
gens poging tot doodslag. De
rechtbank achtte bewezen dat de
LEIDEN - De brandweer heeft
vanmmorgen tegen zevenen bijna
twee uur nodig gehad om een
brand in een studentenhuis aan de
Hogewoerd te blussen. Over de
oorzaak van de brand is nog niets
bekend. Het vuur is waarschijnlijk
ontstaan in een afgesloten kamer,
waarvan de eigenaar al enkele da
gen op vakantie is. De kamer
brandde geheel uit; de overige ka
mers in het huis liepen flinke wa
terschade op.
Leiaenaai in ae nacht van 7 juli
zijn leeftijdgenoot John Heems
kerk op de Stationsweg in Leiden
het voorhoofd heeft geschoten.
Dat het slachtoffer de schietpar
tij overleefde heeft hij te danken
aan het feit dat de veroordeelde
een zeer slecht omgebouwde
alarmpistool gebruikte. Eén kogel
bleef in het voorhoofd van de be
laagde steken, een andere schamp
te zijn schouder.
De schietpartij was ontstaan nai
een woordenwisseling. De veroor
deelde Leidenaar haalde daarop
het pistool uit zijn auto en vuurde
zonder verdere waarschuwing drie
of vier schoten af. Hij verklaarde
later in een vlaag van verstandsver
bijstering te hebben gehandeld.
Tegen de Leidenaar had de offi
cier van jusititie tweeëneenhalf
jaar gevangenisstraf geëist. Behal
ve tot twee jaar cel veroordeelde de
rechtbank de man bovendien tot
enkele geldboetes wegens het bezit
van een wapenstok, wurgstokjes
en een werpster.
komen voor het bluswerk.
In de Steenstraat liep zo'n brand
je in een container nog een beetje
uit de hand, omdat omstanders het
nodig vonden zich ermee te be
moeien. Een 21-jarige Warmonder
en een 30-jarige Katwijker zijn
aangehouden. Zij belaagden een
agent die de boel stond uit te trap
pen.
Verder zijn er nog vier kinderen
zoek geweest, is een man door een
hond gebeten en zijn er negen
mensen flauw gevallen.
Geld provincie
voor aanleg
park Roomburg
DEN HAAG/LEIDEN - Voor de
aanleg van het park Roomburg,
tussen de Roomburgerweg en
rijksweg A4, stelt de provincie
225.000 gulden subsidie beschik
baar. Met de werkzaamheden van
het vijf hectare grote park moet
wel nog voor het einde van het jaar
een begin zijn gemaakt.
De provincie verzoekt de ge
meente Leiden om tijdens de
werkzaamheden in het gebied een
bord te plaatsen met de medede
ling wat er wordt uitgevoerd en
wie het betaalt. Op die wijze wor
den de toekomstige recreanten
geattendeerd op de aan te leggen
recreatieve voorziening, aldus het
provinciebestuur.
Voor de aanleg van het Rem-
brandtpark, zo schrijven de pro
vinciebestuurders, zal een subsi
die-aanvraag nader worden beke
ken in het kader van de nieuwe
subsidieregeling Binnenstedelijke
recreatie.
LEIDEN - Een deel van de Witte
Singel is vanochtend voor verkeer
afgesloten in verband met een ver
zakking van het wegdek. Door een
lek in het riool waren riool en weg
dek gaan verzakken. Door de ver
zakking, op de Witte Singel tussen
de Gerrit Doustraat en de Hugo de
Grootstraat, bestaat het risico dat
een vlakbij gelegen waterleiding
springt.
Maandag begint de gemeente
met de reparatie van riool en weg
dek. Deze zal ongeveer twee weken
gaan duren. Het snelverkeer wordt
door middel van borden omgeleid
via het Noordeinde, de Breestraat
en de Korevaarstraat. Fietsers kun
nen gebruik maken van het trot
toir.
Personeel van de reinigingsdienst was vanochtend vroeg op om de straten te vegen. Daarbij geholpen door een
jongeman (rechts) die zich namens de hele stad schaamde voor de troep. (foto Fred Rohde)
Op de Steenstraat is inmiddels
ook een ploeg gearriveerd. "Het is
een handigheidje hè, dat oprui
men", zegt één van de vuilnisman
nen. "Gewoon een kwestie van zo
praktisch mogelijk werken".
De jongeman die zijn medebur
gers heeft opgeroepen om toch
vooral de stad schoon te maken,
heeft ondertussen ook een bezem
ter hand genomen. Prachtig na
tuurlijk, maar wat stuntelt hij ver
geleken bij de profs van de reini
gingsdienst. Hij is voortdurend in
gevecht met de bezem.
Later worden we aangehouden
door een politiewagen. Wat dat
voor een flauwekul was met die
microfoon? Het wordt niet duide
lijk of de agent serieus is of niet.
We houden het er maar op dat hij
een grapje maakt. Voor zijn eigen
bestwil.
Vuurtjes
"Er zijn dit jaar wel veel vuurtjes
gestookt", zegt een reinigingsman
ter hoogte van het museum voor
volkenkunde. "Wat een ellende
joh, ik bedoel, je moet eerst wach
ten tot dat spul is uitgebrand, be
grijp je wel?"
Op diverse plaatsen in de stad
woeden inderdaad vuurtjes. In een
steeg bij de Oude Singel bijvoor
beeld. "Even uitstappen", zegt Tol,
"want voor je het weet staat er een
huis in de fik". Terwijl we in de
vlammen staren, doet één van de
bewoners zijn raam open.
Tol: "Brand hè".
Bewoner: "Is het ernstig?"
Tol: "Nou, de vonken gaan vrij
hoog".
Bewoner: "Ja, dat kan wel, maar
ik zou zeggen: regelen jullie dat
nou even, want ik heb net een lek
kere meid bij me".
Schoon
Op de terugtocht blijkt dat een
groot deel van de Breestraat al
schoon is. "Ja", verduidelijkt Tol,
"dat gaat echt sneller dan je denkt
hè". In de buurt van de Hogewoerd
meent de voorlichter opeens iets
merkwaardigs te zien. "Waar komt
die rook nou vandaan joh?" Hoezo
rook, waar dan? "Zie je die zwarte
wolken niet? Laten we maar eens
gaan kijken".
De rook komt uit een huis, zo
wordt even later duidelijk. Eén van
de kamers van nummer 140 staat in
de fik. De bewoners lijken aanvan
kelijk niet echt goed door te heb
ben hoe ernstig de brand is, maar
na verloop van tijd gaat het hen
toch dagen. Op één bewoner na
dan.
Hij was liever blijven slapen met
z'n dronken kop. Het kostte de po
litie in elk geval flink veel moeite
om hem uit te leggen dat de kamer
van z'n buurman aan het uitbran
den was en dat hij het risico liep
om geroosterd te worden.
Als de brand is geblust, is het on
geveer half acht. In het hoofdkwar
tier van de reinigingsdienst aan de
Noorderstraat gaat de eerste ploeg
eten. Terwijl half Leiden kreunend
en zuchtend in bed ligt, de dag ver
vloekend dat die Spanjaarden wer
den verslagen, is de stemming on
der de reinigingsmannen nog
steeds goed.
Het ontbijt is stevig: kroketten,
salade, soep... "Zo, en dan gaan we
dadelijk weer", zegt één van de
eters. Gaan we dadelijk weer? "Ja
zeker", antwoordt Tol, "deze eerste
ploeg gaat zo meteen het gewone
huisvuil ophalen. Ja, die jongens
gaan gewoon door".
