Feyenoord ruziet
na uitschakeling
Zure (H)a
Snoddy als
Snoodaard
Been botst met Fafié
Sparta zorgt voor klein wonder
y -o:i
Supporters
Glasgow R.
in arrest
UEFA beslist
over deelname
van Engelsen
Aston Villa
wil superliga
Rood voor Gullit
DONDERDAG 3 OKTOBER 198o
SPORT
PAGINA 13
ROTTERDAM - Mario Been vond dat hij na de wedstrijd het zwaarst was getackeld. De
middenvelder van Feyenoord, die tijdens het treffen met Sporting Lissabon meer had
uitgedeeld dan geïncasseerd en de hardheid als „normaal" had ervaren, voelde zich na
afloop van de chaotische en wilde partij pas echt gepakt. Dat kwam niet eens zozeer door
de uitschakeling waar hij met zijn ploeg tegenaan was gebotst (de 2-1 winst in de Kuip
was niet toereikend om de 3-1 nederlaag van Lissabon uit te gummen), maar meer door
het verbale vervolg. De uitspraken van trainer Ab Fafié vielen volledig verkeerd bij de
jonge spelbepaler, die de opmerkingen die zijn coach over hem had gemaakt als „maf en
onzinnig" kwalificeerde.
„Op het middenveld hebben we de
slag verloren", zo had Fafié kei
hard vastgesteld in zijn nabeschou
wing van de UEFA-Cupretum in
de Kuip, die „door onze onmacht
uitliep op een ordinaire slachtpar
tij". „Daar was Sporting een maat
te groot en dat druk ik het nog
zacht uit. Vooral bij Sörensen en
Been ging het mis. Been heeft echt
van alles geflikt om een goede
wedstrijd te spelen, maar schoot
toch tekort. Dat zegt genoeg".
Geconfronteerd met dat kriti
sche waarde-oordeel ging het on
derwerp van gesprek volkomen
door het lint. „Wat een onzin", riep
Been uit in de catacomben van het
stadion. „Sporting was helemaal
geen maat te groot, we hebben ge
woon gefaald in de afwerking. Als
we de kansen hadden benut, waren
we nu niet uitgeschakeld geweest.
Daaraan heeft het gelegen, maar
het is typisch Fafié om met dat
soort opmerkingen te komen. Hij
moet me altijd hebben. Moet ik
dan alles alleen doen met mijn 21
jaar tegen tegenstanders van 32?
Dat vind ik nou echt "maf als je
zoiets zegt en dat zal ik hem vertel
len ook".
Gevolgen
Het was bijna niet meer nodig,
want juist op dat moment kwam
Fafié langs en Been brieste zo hard
dat zijn trainer het ongetwijfeld
moet hebben opgevangen. Ook als
hij het niet heeft verstaan krijgt het
verloren dubbelspel met Sporting
hoe dan ook een vervolg, dat wei
eens ver reikende consequenties
kan hebben.
De lichte irritatie die al heerste in
de Kuip, is door de uitschakeling
ongetwijfeld aangewakkerd. Vori
ge week al moest Fafié op het
matje komen bij de technische
commissie. De bestuursleden die
daarvan deel uitmaken gaven hem
te verstaan dat hij op korte termijn
'meer kansen moet geven aan
jeugdspelers. Fafié, die zelf sprak
van „een normale werkbespre
king", hield de boot af - maar het
niet toereikende resultaat van gis
teravond zal hem bepaald niet in
dank worden afgenomen, terwijl
ook de stellingname van Been
veelbetekend kan zijn.
Thijs Libregts kon vorig jaar ver
trekken na het deficiet tegen Pana-
thinaikos en Fafié weigert voorals
nog dan wel te geloven dat het ook
hem zo zal vergaan, maar zijn posi
tie is er door al die zaken beslist
niet sterker op geworden. „Als ik
een bijl in mijn nek heb, dan voel
ik 'm niet", merkte hij zelf op. „Ik
kan niet meer uit deze ploeg halen
dan er in zit".
Nationaal is dat misschien vol
doende („We gaan zondag heel
monter naar Amsterdam, want
daar is de klap misschien nog wel
harder aangekomen"), internatio
naal is het lang niet genoeg. Het
bleek duidelijk in de twee wedstrij
den tegen de veel getructer Portu
gezen. Voor alles ontbrak bij Feye
noord de rust om het karwei op te
bouwen en af te maken. „We mis
ten de kwaliteit, want kwaliteit is
ook rust bewaren" stipte Fafié fijn
tjes aan.
Dat kon zijn ploeg gisteravond
nooit. Natuurlijk, daarbij speelden
ook andere zaken een rol. De dra
matisch slechte leiding van de Bul
gaar Dotchev bijvoorbeeld, die zo
tolerant optrad dat het een wonder
was dat de wild-west partij niet
nog meer uit de hand liep dan nu al
het geval was. In de slotfase schop
ten de Rotterdamse en de provoce
rend tijdrekkende Portugese voet-
Omgeven door Sporting-spelers tikt Mario Been al vallend de bal i
Feyenoord.
bailers (Jordao) werkelijk naar al
les wat maar bewoog. Het tegen
spel was bovendien ook gedurfder
dan was verwacht. Sporting kroop
niet in de schulp, maar joeg al in
een vroeg stadium op de tegen
stander, via de spitsen Jordao en
Fernandes.
Verward
Dat verwarde Feyenoord zoda
nig dat het team vrijwel geen mo
ment greep op de wedstrijd kon
krijgen. In de enige periode dat dat
laatste man Molenaar. De vervan
ger van Nielsen die toch nog teveel
last had van zijn blessure, kon dan
ook nimmer als aanspeelpunt die
nen. Been was op het middenveld
bovendien niet bereikbaar met de
ervaren Sousa constant 'in zijn
rug', zodat doelman Hiele eigenlijk
niets anders overbleef dan elke bal
ver naar voren te pegelen. „En dat
kon wel in de tijd van Houtman,
maar nu hebben we daar de spitsen
niet meer voor", aldus Molenaar.
De lange speelwijze was dan ook
leek te gebeuren, na de pauze bij geheel tegen de afspraken
een 1-0 stand (goal van Eriksen),
2 konden geen andere op
sloeg Litos toe met zijn gelijkma- lossing vinden", moest de laatste
ker en na de 1-1 werden een 'paar man eerlijk bekennen. „Omdat nie-
riante mogelijkheden verkwan- mand de bal goed aannam, kon ik
seld. En wie die laat liggen zoals ook niet inschuiven. Dat lukte
Eriksen, maakt zichzelf kansloos.
r één keer in de eerste helft e
Dat was Feyenoord in feite de ge- daar kwam direct die goal uit
hele wedstrijd en letterlijk gold dat voort". Die treffer van de 45ste r
de eerste helft. Daarin
van opbouw geen enkele sprake
omdat de Rotterdammers geen
nuut stimuleerde Feyenoord op
verkeerde manier. Hoewel Fa
de pauze zijn voetballers 3
middel konden vinden tegen het ongeveer smeekte de rust te bewa-
jagen van Jordao en Fernandes op ren, zochten ze daarna wild de aan-
HAMBURG (GPD) - Pas ver na
middernacht ontwaakte Sparta uit
de roes die de eliminatie van de
Hamburger SV teweeg had ge
bracht. Terwijl de Europese top
club van weleer zijn wonden likte
en duur betaalde vedetten als
Kaltz, Jakobs en Stein met de
staart tussen de benen het Volks
parkstadion verlieten, laafden de
semiprofs uit Rotterdam-West zich
aan de nooit voor mogelijk gehou
den voetbalstunt die zij op hun ge
weten hadden. Dronken van
vreugde stortte iedereen die maar
iets met Sparta van doen had zich
in eikaars armen. Of het nou een
speler, een bestuurslid of een sup
porter was.
Als eerste keerde Theo Vonk te
rug in de realiteit. Hij vroeg zich
verbaasd af waaraan Sparta dit
voetbalwonder te danken had. „Na
die tweede goal", verwoordde hij
de realiteit van het meeslepende
voetbalgevecht, „gaf ik geen cent
meer voor onze kansen, en rekende
ik niet eens meer op een verlen
ging". Maar wonder boven wonder
doorstond Sparta de tweede speel-
helft en zag het zowaar kans de ver
lenging zonder kleerscheuren door
te komen.
Wankelend, bijna voortdurend
balancerend op de rand van de af
grond, werd de aangeslagen bok
ser gered door de gong. De routine
van de Hamburger SV en de klasse
van Uli Stein, de reservedoelman
van het Westduitse elftal, zou de
thuisclub alsnog moeten redden.
Het drama voor HSV werd echter
compleet toen Michael Schroder
als twaalfde in de rij vanaf elf me
ter niet zuiver genoeg richtte, en de
bal via de vingertoppen van Bas
van Noortwijk en de paal weer het
veld insprong. Via strafschoppen
had Sparta alsnog de tweede ronde
bereikt, nadat beide ploegen elkaar
in 210 minuten voetbal in even
wicht (2-2) hadden gehouden.
Handgemeen
Op slag waren Theo Vonk en de
zijnen vergeten welk onheil Robin
Schmidt negen minuten na rust
had aangericht. In een zoveelste
poging om tijd te rekken liet de hy
pernerveuze Spartaan zich aan de
zijlijn verleiden tot een handge
meen met Schroder. Doordat Van
der Weel pal daarvoor al een zelfde
kunstje had geflikt, achtte arbiter
Petrovic het terecht nodig om in te
grijpen. Zonder pardon slingerde
de tegenover Sparta wel erg lank
moedige rechtspreker uit Joego
slavië beide spelers op de bon.
Voor Schmidt, die eerder al na drie
minuten het geel had gezien, bete
kende dat het einde van de wed
strijd.
„En daarmee kregen we een ko
pie van de eerste wedstrijd in Rot
terdam", bromde Ernst Happel na
afloop, toen Plessers hetzelfde
overkwam. Met dat verschil dat de
Hamburgers SV toen weliswaar
twee tegentreffers moest incasse
ren, maar desondanks redelijk op
de been bleef. Dat gold gister
avond zeker niet voor Sparta. Het
(foor Vonk zorgvuldig uitgekiende
concept, dat tot dan perfect had ge
werkt, klopte ineens niet meer, en
daardoor stortte Sparta langzaam
maar zeker in elkaar. Tot verbijste
ring van Happel slaagde zijn ploeg
er echter slechts twee keer in
(Schroder en Von Heesen) om het
Spartaanse bolwerk te slopen.
„Evenals in Rotterdam", sprak
de door de wol geverfde Oostenrij
ker op norse toon, „hebben we ge
noeg kansen gehad. Maar als je
zelfs vanaf de penaltystip drie keer
faalt, moet je nergens meer over
praten". Die constatering sloeg
echter op de periode na het vertrek
van Schmidt. In het kleine uur
daarvoor had Sparta de zaken ver
dedigend uitstekend voor elkaar.
Niet in het minst door de inbreng
van Louis van Gaal. In de rug ge
dekt door Andriessen en Wijnberg,
bij wie de spitsen McGhee en
Gründel stevig aan de ketting la
gen, speelde Van Gaal zijn troeven
als regelaar van de defensie vak
kundig uit, en had hij bovendien in
Blind, Eyer en Olde Riekerink be
kwame secondanten. „Verdedi
gend", prees Van Gaal naderhand
de ploeg, „heeft Sparta nog nooit
zo sterk gespeeld als vanavond".
Joker
Behoudens de openingsminuten
toen HSV de Rotterdammers links
en rechts voorbij vloog, was er
voor Sparta ook geen vuiltje aan de
lucht. Gemeten naar de kansen
had de bezielde formatie uit Rot
terdam halverwege ook op voor
sprong moeten staan. De vooral op
rechts lekkende defensie van de
Duitsers had bij de spaarzame
maar goed uitgevoerde counters
geen antwoord op het positiespel
en de snelheid van Eyer en Diliber-
to, die Kaltz regelmatig voor joker
zetten. Maar het knappe voorberei
dende werk van dit tweetal was
niet besteed aan Schmidt die tot
Dolle taferelen na afloop in het Volksparkstadion van Hamburger SV
beklommen. Hier met 5 Piet Wijnberg en met 7 Louis van Gaal.
twee keer toe alleen voor Stein ver
scheen. De eerste keer kon de
HSV-doelman het schot nog tot
hoekschop ombuigen, de tweede
keer was de gespannen Spartaan
zo vriendelijk om huizenhoog over
te knallen in plaats van de bal be
heerst in te tikken.
Uitblinker Bas van Noortwijltstopt de strafschop van Rolff.
De torenhoge favoriet in dit
tweegevecht keek daarmee de
vroege en financieel rampzalige
uitschakeling a raison van een mil
joen gulden al vroeg in de ogen. De
Hamburgers hadden echter de
hulp van Schmidt nodig om het
bombardement op de veste van
Van Noortwijk pas echt goed in be
weging te brengen. De manier
waarop dat echter gebeurde ge
tuigde van weinig raffinement en
vindingrijkheid. Op het midden
veld ontbrak een speler van de al
lure Magath, die vermoedelijk wel
in staat zou zijn geweest om de
aanvallen wat beter te stroomlij
nen. Het al vroeg verkrampt spe
lende HSV zocht nu steeds het
hoofd van McGhee, die in de lucht
echter nauwelijks potten kon bre
ken.
Het toeval kwam de thuisclub
echter te hulp, toen Kaltz iets meer
dan een kwartier voor afloop zijn
eerste lage voorzet verzond, die
Schroder met succes verlengde.
De genadeklap voor Sparta leek
toen nog slechts een kwestie van
tijd, maar meer dan een doelpunt
van Von Heesen leverde het kick-
and-rush-voetbal niet op. Sparta
probeerde vanaf dat moment te
redden wat er nog te redden viel,
en keek in de extra speeltijd niet
op een overtreding meer of min-
Even vaak als Rolff met keiharde
afstandsschoten strandde op Van
(foto ANP)T Noortwijk, was het aantal keren
dat Sparta aan de noodrem trok.
Het leverde invaller De Kant en Ol
de Riekerink beiden geel op. Maar
dat was van ondergeschikt belang
voor het dapper strijdende Sparta,
dat dertig minuten lang alarmfase
1 hanteerde.
Kunststukje
Strafschoppèn moesten uitein
delijk de winnaar aanwijzen. De
Hamburger SV leek op voorhand
'favoriet, maar vergiste zich ander
maal deerlijk in de onverzettelijk
heid en de veerkracht van de bij
toeval tot het Europees bekertoer
nooi toegelaten club uit Rotter
dam. Zelfs de mislukte trap van
Lengkeek kon Sparta niet van de
wijs brengen. Terwijl de Hambur
ger SV zich op dat moment al win
naar waande/evenaarde Bas van
Noortwijk tot twee keer toe (Rolff
en McGhee) het kunststukje van
Uli Stein, die ook nog eens de elf
meter van Olde Riekerink zou
stoppen. Als twaalfde in de rij was
het de beurt aan Schroder, die ech
ter tot ontzetting van de 28.000 toe
schouwers Sparta tot veler verras
sing een ronde verder bracht.
Voor de Hamburger SV dat eer
der al in de eerste ronde uit het
Duitse bekertoernooi werd geknik
kerd, rest nu nog slechts de compe
titie. Sparta daarentegen zette de
traditie voort dat het bijna steevast
de eerste ronde overleeft. Slechts
één keer lukte dat niet, maar dat is
inmiddels al 23 jaar- geleden.
val. „Als kippen zonder kop", vol
gens Molenaar.
„Niemand kan ons verwijten dat
we niet gewerkt hebben", keek hij
terug, „maar we hadden het rusti
ger aan moeten doen. Nu gingen
we als gekken naar voren, met als
gevolg dat we die tegengoal om de
oren kregen. Dat kun je ons wel
verwijten: een gebrek aan intelli
gentie en overleg".
Het was zacht Uitgedrukt, voor
wie bijvoorbeeld Stanley Brard
dramatisch had zien tobben. Na
diens veel te late vervanging door
Hoekstra, scoorde Been (die eerder
al de paal had geraakt) wel een we
reldgoal, maar dat was het enige in
dividuele hoogstandje van de
tweede helft. De toch al niet zacht
zinnige partij verloerderde tegen
het einde tot een wild en wanorde
lijk gebeuren. Duut: „We gingen
zodanig door het lint dat het wel
Australisch voetbal leek".
Het geheel werd op heel merk
waardige wijze besloten. Met een
op zijn kniëen om een strafschop
smekende Been, die er zeker van
was dat een Portugese speler de
bal uit het doel had geslagen na
zijn vrije trap, omdat doelman Da-
mas al op weg naar de kleedkamer
was in de gedachte dat Dotchev de
wedstrijd had afgefloten.
De Bulgaarse arbiter had niets
gezien en negeerde Been, die na
zijn knieval geen strafschop, maar
wel kritiek kreeg. Voor Fafié zal hij
niet buigen. „Die uitspraken zitten
me dwars en dat krijgt hij nog van
me te horen".
PAUL DE TOMBE
PAMPLONA (ANP/SID) - Acht
aanhangers van Glasgow Rangers
zijn in Pamplona door de politie in
hechtenis genomen. Enige honder
den fans zijn met de Rangers mee
gereisd voor de UEFA -bekerwed
strijd tegen FC Osasuna. In de bin
nenstad van Pamplona kwam het
tot ongeregeldheden. Dronken
voetbalsupporters bekogelden
agenten met flessen. De gemeente
lijke autoriteiten lieten politiever-
sterking aanrukken. De manager
van de Rangers, Jock Wallace („Wij
hebben al voldoende moeilijkhe
den"), had de supporter uitdrukke
lijk verzocht thuis te blijven.
OSLO (ANP/Reuter) - De UEFA
zal op 17 oktober in Wenen beslis
sen of Engeland aan de Europese
titelstrijd van 1988 mag deelne
men. Dit heeft de voorzitter van de
Europese voetbalunie, Jacques
Georges, woensdag tijdens een
persconferentie in Oslo verklaard.
Georges: „Een - Europees kam
pioenschap zonder Engeland is als
Olympische Spelen zonder de Ver
enigde Staten of de Sovjetunie.
Maar pas in Wenen zullen wij nee
of ja zeggen". De eindronde van
1988 wordt in West-Duitsland ge
houden. Na het drama in De Heizei
van 29 mei werden alle Engelse
clubs voor onbepaalde tijd van Eu
ropees bekervoetbal uitgesloten.
LONDEN (DPA) - Een aantal En
gelse topverenigingen wil een Su
perliga in het leven roepen. Dat
heeft de voorzitter van Aston Villa,
Doug Ellis, bevestigd. De praeses
van de vroegere Europese beker
winnaar heeft zich uitgeroepen tot
woordvoerder van een aantal
clubs, dat de League wil verlaten.
Ellis acht het niet terecht dat een
minderheid van goed functione
rende verenigingen de rest van de
League-clubs (in totaal zijn er 92)
indirect subsidieert. Ellis heeft
voorgesteld de eerste divisie terug
te brengen van 22 tot 18 clubs. Het
projèct zou moeten worden gefi
nancierd uit opbrengsten van toto,
televisierechten en sponsorgelden.
EINDHOVEN (ANP) - PSV won van Avenir Beggen, maar
verloor van arbiter Snoddy. De Noordierse scheidsrechter
toonde zich in het in feite al besliste UEFA-Cuptreffen een
rechtspreker, die van een gemakkelijke wedstrijd snel een
heel moeilijke kon maken. Nog geen half uur was de ont
moeting oud, toen Snoddy tot ieders verbazing bij een
Eindhovense hoekschop de nieuwe aanwinst van PSV
Ruud Gullit naar de kleedkamer verwees. Hij zou de Lu
xemburger Malget opzettelijk een slag hebben toege
bracht.
Ruud Gullit was verbijsterd. En
bleef het. Nadat het voor hem fa
taal afgelopen treffen tussen PSV
en Avenir Beggen teneinde was,
begreep de Eindhovense verdedi
ger nog niet waarom Snoddy hem
na een half uur spelen de rode
kaart gegeven had. „Ik rukte me
los bij die corner", zei hij voor de
zoveelste maal, „ik spreidde benen
en armen en heb inderdaad die Lu
xemburger met mijn hand geraakt.
Maar van opzet was geen sprake.
Die scheidsrechter was allang over
de rooie. Hij liep met een vertrok
ken gezicht rond en was op van de
zenuwen. Ik wist niet wat ik zag
toen hij het rood trok. In de rust
heeft de ploeg de opdracht gekre
gen al zijn beslissingen zonder
meer te accepteren en niet te pro
testeren".
Trainer Jan Reker was op de ge
bruikelijke persconferentie na af
loop aanmerkelijk korter van stof
over het incident. „Iedereen heeft
gezien wat die scheidsrechter
deed. Oordeel zelf maar".
Piet Roomer, de vroegere inter
nationale arbiter en waarnemer
van de UEFA bij PSV - Avenir: „Ik
denk wel wat over dat incident.
Maar zeggen doe ik niets. Dat kan
ik ook niet in mijn positie als offi
cieel waarnemer. Daar moet ieder
een begrip voor hebben".
Als Gullit al zou hebben gesla
gen dan zou dat trouwens een zin
loze en uitermate domme overtre
ding zijn geweest. Op het moment
dat hij werd weggezonden leidde
PSV, dat in Luxemburg met twee
doelpunten verschil won, al met 2-
0. Avenir kon, gezien de mogelijk
heden, een achterstand van vier
doelpunten zelfs tegen tien PSV-
ers nooit goedmaken. Voor PSV
resteerde de zekerheid dat Gullit in
de twee wedstrijden van de volgen
de ronde aan de kant moet blijven.
Arbiter Snoddy liet opnieuw van
zich spreken aan het einde van de
eerste helft. Avenir kreeg wel een
vrije trap toen Krings vlakbij net
strafschopgebied van PSV werd
neergehaald. Verzorging moest de
Luxemburgse spits echter ontbe
ren. De Noordier liet het spel door
gaan en uiteindelijk hielp, na mi
nuten die uitermate lang schenen,
doelman Van Breukelen de hin
kende Luxemburger achter de
doellijn.
PSV won uiteindelijk met 4-0.
Die score was onbelangrijk. Im
mers na de wedstrijd van drie we
ken geleden in het Groothertog
dom stond al vast dat de Eindhove-
naren de tweede ronde van het UE
FA Cup-toernooi hadden bereikt.
Wat slechts telde was het verlies
van Gullit, in verband met Euro
pees clubvoetbal in de nabije toe
komst.
Beide ploegen waren in vergelij
king tot de eerste wedstrijd op één
plaats gewijzigd. Roland Krecke,
toen geblesseerd, nam de plaats in
van Catani bij Avenir. Eric Gerets,
in Luxemburg niet beschikbaar,
omdat hij voor het Belgisch elftal
uitkwam en bovendien voor UEFA
Cup-voetbal nog een schorsing
had, hield Berry van Aerle uit de
ploeg.
Avenir poogde wederom met de
internationals Meunier en Dresch
in het centrum de aanvalsdrift van
PSV in te dammen. Dat lukte am
per een kwartier. Met behulp van
doelman Koch, die een voorzet van
Gullit niet juist behandelde, gaf
McDonald de Eindhovenaren de
leiding. Koch, die in Luxemburg
schuld had aan de tweede treffer
van PSV, ging ook niet geheel vrij
uit bij het tweede doelpunt van de
Brabanders. Op een voorzet van
Van der Gijp volgde een inzet van
Thoresen. Via de benen van Koch
schoot de Noorse international
raak. Daarna was eigenlijk alleen
nog interessant waarop PSV in het
kat-en-muis-spelletje zou uitko
men. Dankzij Van der Gijp en Tho
resen werd het uiteindelijk 4-0.
Het resultaat telde amper. f S'
had er Gullit niet mee terug.
