'Ook de bijbel was zijn materiaal'
Andries Middeldorp, schrijver van 'De wereld van Gerrit Achterberg'
Minister houdt laatste
woord bij staatsprijzen
KA-theater onduidelijk in 'Mishima'
DONDERDAG 26 SEPTEMBER 1985
RADIO-TV-KUNST
PAGINA 29
Vooral de latere Achterberg fasci
neert hem, opent Middeldorp het
gesprek. "Toen ik eenmaal in ken
nis was gekomen met Achterberg
ben ik hem blijven volgen. Je kunt
gerust zeggen dat hij me steeds
meer ging boeien. Vooral zijn late
re werk spreekt me aan, zoals ik al
zei. Die latere Achterberg beschikt
namelijk over een grote ambachte
lijke bekwaamheid. De eerste emo
ties zijn overwonnen, het is bezon-
kener en hij hanteert een strengere
vorm, waardoor de emoties in feite
alleen maar sterker overkomen".
Niet eerder dan aan het einde
van de jaren vijftig ontmoette Mid
deldorp de dichter die op 17 janua
ri 1962 zou overlijden. "Die ont
moeting - 'Spel van de wilde jacht'
was uit en voor een schoolbloemle
zing vroeg ik Achterberg om een
paar gedichten. In die brief schreef
ik ook iets over die laatste bundel.
Enige tijd later kreeg ik een briefje
van Achterberg waarin hij mij uit
nodigde eens bij hem langs te ko
men om te praten over poëzie".
"Het klikte meteen tussen ons.
Gerrit en zijn vrouw waren boven
dien bijzonder gastvrije mensen;
voordeel was natuurlijk ook dat ik
de streek waarin hij woonde als
mijn broekzak kende. Het was ten
slotte ook mijn streek. Na die eer
ste ontmoeting heb ik Gerrit nog
verschillende keren bezocht. Soms
ging ik omdat ik het zèt was; dan
dacht ik: en nu naar Achterberg. Er
gebeurde altijd wel iets bijzonders
bij hem; er viel altijd wel wat te be
leven".
door
Wim Brands en
Saskia Stoelinga
"Natuurlijk spraken we over
poëzie, maar dat waren niet zulke
theoretische gesprekken. Vooral
praktische: we hadden het bijvoor
beeld over woordbetekenissen.
Het is bekend dat Gerrit zeer geïn
teresseerd was in die betekenissen.
Hij liep ook altijd met papiertjes in
z'n zak waarop hij woorden
schreef. En hij las graag in woor
denboeken. Maar de gesprekken
konden ook over triviale dingen
gaan hoor. Over oude dorpsfiguren
in Doorn bijvoorbeeld, mensen die
hij had gekend en ik ook".
"In z'n algemeenheid kun je stel
len dat Gerrit in de omgang een he
le prettige vent was. Ook nadat de
minister hem de PC Hooftprijs had
overhandigd - wat voor Gerrit met
zijn verleden een enorme erken
ning was - bleef hij iets beschei
dens houden. Een voorbeeld: Vest
dijk woonde bij Achterberg in de
buurt en vanaf '61 kwam Vestdijk
wel eens bij Achterberg op bezoek.
Was Vestdijk weer geweest, dan
had Gerrit altijd iets van: de grote
meester is nog langs geweest".
Zangen
De ontstaansgeschiedenis van
'De wereld van Gerrit Achterberg':
"Ik had regelmatig lezingen over
hem gehouden en artikelen ge
schreven. Eind jaren zeventig ben
ik op verzoek van De Arbeider
spers begonnen aan een boek over
Marga Minco. Toen dat af was, had
Andries Middeldorp, oud-rector van de Louise de Coligny-scholéngemeenschap, las eind
jaren dertig voor het eerst een gedicht van AchterbergHij was een jaar of zestien. Dat
gedicht, 'Hulshorst', stond in een bundel waarin verzen waren opgenomen van
verschillende dichters van protestantse komaf. 'Hulshorst' maakte i?idruk op hem. "Het
gedicht viel me op omdat het vergeleken bij de andere gedichten kwaliteit had. Die andere
dichters waren weliswaar geen talentlozen, maar toch ook beslist geen toppers". Het zaad
was gezaaid. Niet dat deze eerste kennismaking verliep zoals bij de inmiddels overleden
Achterberg-kenner Jan Vermeulen, die met koorts in bed kwam te liggen na lezing van
Achterberg, maar toch.
Onlangs verscheen van Middeldorp 'De wereld van Gerrit Achterberg'.
ik een gesprek met Martin Ros van
De Arbeiderspers en tijdens dat ge
sprek werd op een gegeven ogen
blik het idee geopperd dat ik een
boek over Achterberg zou schrij
ven. In '82 had dat boek af moeten
zijn, maar dat is me toch niet ge
lukt: geen tijd. Ik was tenslotte ook
nog rector".
Hoe is hij te werk gegaan? "In het
begin worstelde ik met het con--
cept. Toen heb ik maar een lijstje
gemaakt van onderwerpen die ik
zou willen behandelen. Bijvoor
beeld: hoe komt het dat het eerste
werk van Achterberg, 'Zangen van
twee twintigers', dat hij samen met
zijn vriend Dekker schreef, zo kan
worden weggegooid, zó slecht, en
dat hij kort daarna opeens prachtig
gaat dichten? Verder wilde ik
schrijven over Achterberg en de
traditie en over Achterberg en het
protestantisme".
Andries Middeldorp: "Ik vind het
onnozel om te stellen dat je ie
mands leven moet kennen om zijn
werk goed te begrijpen".
(foto Holvast)
"Vooral aan zijn verwijzingen
naar de bijbel wilde ik aandacht
besteden. Heb ik daar teveel over
geschreven? Nee hoor, je kunt er
niet meer aandacht aan besteden
dan de dichter zelf doet. En besef
ook dat ik slechts het topje van de
ijsberg heb behandeld. Bij Achter
berg komen namelijk zoveel ver
wijzingen voor! Het is fout om
Achterberg te beschouwen als een
dichter in eng christelijke zin,
maar je moet je wel realiseren dat
hij de bijbel als materiaal gebruik
te én dus moetje over enige bijbel
kennis beschikken wil je hem goed
kunnen volgen".
"Ik weet dat dat in bepaalde
kringen niet altijd goed valt",
schrijft Middeldorp op pagina 155
van zijn boek. "Achterberg is geen
geringer dichter dan Boutens en
toch staat het beter om te zeggen:
ik heb niet zoveel moeite met het
platonisch denken, want ik heb
gymnasium, dan: de varianten op
'Vrijgezel' zijn voor mij geen pro
bleem, want ik ben op de zondags
school geweest".
Stilte
Zonder meer het mooiste hoofd
stuk in het boek is 'Hier hangt een
oude stilte', een hoofdstuk dat gaat
over de vriendschap tussen ds.
Doornenbal en de dichter. Wat
bond deze mannen? De predikant
Riphagen schreef bij de dood van
Doornenbal dat beide heren - Ach
terberg en de dominee - zoekers
waren naar de volmaaktheid, het
land achter de horizon van het le
ven. "De toekomst bond hen even
zeer als het verleden, de geboorte
grond, 'waar godsdienst zwaar te
gen de hanebalken hing' (Achter
berg). Ze waren twee zoekers naar
het Woord, al deden ze het op een
heel verschillende manier".
Volgens Middeldorp trok Ach
terberg vooral het klimatologische
aan: de oude stilte die hing in de
pastorie van Doornenbal. "De do
minee hield zijn dichtende vriend
waarschijnlijk ook voor vromer
dan deze in werkelijkheid was. En
dat vond Achterberg best. Want
vrienden waren het, echte vrien
den. Als Gerrit bijvoorbeeld met
een theologisch probleem worstel
de, dan zei hij altijd: dat zal ik toch
eens aan Ko vragen".
Ko Doornenbal was zelf overi
gens een goed schrijver. Het stuk
dat hij schreef na het overlijden
van Achterberg is niet alleen fraai
van toon, maar ook nog eens ont
roerend: "En nu is het voorbij, op
het alleronverwachtste. De dood
heeft voltooid wat hij in zijn leven
geweest is. En pas door zijn dood
heen heb ik zijn ware grootheid ge
zien. Zoals hij lag in zijn kist, was
hij een vorst onder de mensen.
Nooit tevoren heb ik hem zó ge
zien. Ook nooit zo begrepen wat hij
in mijn leven betekende. Dat hij al
tijd en altijd weer bij me kwam,
steeds weer terugkeerde, ook als 't
soms moeilijk tussen ons geweest
was om wat we in elkaar niet be
grijpen konden en toch wilden dra
gen. Het is me nog of de deur weer
moet opengaan en hij weer binnen
zal komen, zoals talloze malen, ter
wijl ik toch weet, dat het nooit
meer gebeuren zal".
Roddel
Ongetwijfeld zal er een discussie
ontstaan over het boek van Middel
dorp in de vakkringen. In het laat
ste hoofdstuk voert hij namelijk
een aantal bezwaren aan tegen een
biografie over de dichter. Bepaal je
tot het werk van de dichter, oor
deelt Middeldorp. Schrijf over de
achtergronden zonder in details te
treden die niet terzake doen.
Met name Wim Hazeu, die aan
een biografie bezig is, moet het
ontgelden. Over de biografische
schets die Hazeu al publiceerde,
schrijft Middeldorp: "Wat staat er
in die schets nu méér dan wat ie
dere belangstellende al lang kon
weten? Kleine feitjes, die voor
sommigen misschien hier en daar
pikant zijn, maar die niets toevoe
gen aan het begrip van de poezie.
Er is tegenwoordig een algemene
roep om informatie en een ziekelij
ke zucht om alles van iedereen te
weten te komen; de boulevardpers
doet het goed en de roddelcircuits
bloeien".
Een biografie is noodzakelijk,
vinden sommigen. Boudewijn
Büch schreef bijvoorbeeld: "Ach
terberg lijkt mij een dichter die
honderd malen belangwekkender
en begrijpelijker wordt als wij zijn
leven op een rijtje hebben". Is dat
waar? Kun je de gedichten van
Achterberg beter begrijpen als je
precies weet onder welke omstan
digheden hij zijn Utrechtse hospita
doodde, als je alle details kent van
dat drama?
Middeldorp: "Onzin natuurlijk.
Ik heb eens aan Hazeu gevraagd:
houd jij staande dat de 'ik' waarvan
in de gedichten sprake is Achter
berg zelf is? Ja, antwoordde hij.
Nou, dan ben ik uitgepraat. Na
tuurlijk is die 'ik' Achterberg niet!
Bestudeer al die ikken nou eens! Ik
vind het onnozel om te stellen dat
je iemands leven moet kennen om
zijn werk goed te begrijpen. Ga je
zo redeneren, dan kun je de hele
Shakespeare weggooien, want van
hem weten we niets".
"Voor goede schrijvers geldt vol
gens mij altijd dat het werk zich
loszingt van de maker. Maar som
mige mensen schijnen dat niet te
beseffen. Neem het gesprek dat
Adriaan van Dis had met de dichte
res Neeltje Maria Min...en maar vis
sen naar biografische gegevens!
Neeltje Min zette hem mooi op zijn
nummer door te stellen dat haar
gedichten helemaal niet verwezen
naar gegevens uit haar werkelijk
heid. Maar dat snapt zo'n man dan
niet hè. Typisch Hollands realis
me: alleen de werkelijkheid is de
toetssteen van het ware".
Achterberg zou het waarschijn
lijk roerend eens zijn geweest met
Middeldorp. Hij was als de dood
voor een biografie. Hij was bang
dat zijn verleden zou worden opge
rakeld en bovendien was volgens
hem de biografie van de melkboer
interessanter; al die vrouwen aan
die achterdeuren!
Grootheid
Sprekend over de grootheid van
Achterberg zegt Middeldorp: "Het
aardige is datje Achterberg op ver
schillende niveaus kunt lezen. Dat
maakt hem ook zo'n groot dichter.
Zijn werk kent meer lagen. En het
leuke is ook dat je veel mensen
hebt die zich regels van hem blij
ven herinneren zonder dat ze we
ten wat het precies betekent, of
niet eens weten dat die regels zijn
geschreven door Achterberg". En
dan zijn er natuurlijk de dominees
die leentjebuur spelen bij Achter
berg, zoals Middeldorp zo grappig
aantoont in zijn boek. "Dat ze zijn
teksten gebruiken voor hun pre
ken had Gerrit denk ik niet zo leuk
gevonden", meent Middeldorp.
"Wantje moet niet vergeten dat bij
Achterberg het godsdienstige een
probleem fn het vers wordt".
Als we Middeldorp vragen wat
Achterberg van dit boek zou heb
ben gevonden, antwoordt hij reso
luut: "Hij zou er geen bezwaren te
gen hebben gehad. Ik heb namelijk
ook tijdens zijn leven al over hem
geschreven op deze manier en toen
was hij het met me eens". De
vrouw van Achterberg heeft haar
mening over het boek inmiddels al
gegeven. Middeldorp kwam haar
tegen in Langbroek, de geboorte
plaats van Achterberg. Aldaar
werd een naambordje onthuld bij
welke gelegenheid Middeldorp een
toespraak hield. Ik heb je boek bij
na uit, zei de vrouw van de dichter
tegen Middeldorp. "Het is een
mooi boek".
Terwijl Middeldorp ons een
handgeschreven gedicht van Ach
terberg laat zien - 'Moordballade',
dat hij van zijn collega's kreeg toen
hij afscheid nam als rector - gaat de
telefoon. Middeldorp staat snel op.
"Hé hallo Gerrit".
Het is een vriend.
Advies van Raad vöor Kunst
DEN HAAG (GPD) - De minister
van cultuur moet verantwoordelijk
blijven voor de toekenning van
staatsprijzen aan kunstenaars. Hij
behoort het recht te behouden te
gen het advies van een jury in zo'n
onderscheiding niet toe te kennen.
Maar dan moeten wèl de belangen
van de staat of het algemeen be
lang in het geding zijn.
Tot deze conclusie komt de Raad
voor de Kunst in een gisteren ge
publiceerd advies aan minister
Brinkman (WVC). Begin dit jaar
ontstond grote beroering in de lite
raire wereld na de weigering van
het kabinet-Lubbers om schrijver
columnist dr. Hugo Brandt Cor-
stius de P.C. Hooftprijs-1984 te ver
lenen, ondanks een positief jury
rapport.
Van verscheidene kanten werd
toen betoogd het instituut van cul
turele staatsprijzen af te schaffen
of de bemoeienis van de minister
(de overheid) tot vrijyrel nul te be-
Dolf Brouwers in
sportprogramma
HILVERSUM (GPD) - Dolf Brou-
wers gaat voor de VARA-televisie
een nieuw sportprogramma pre
senteren. Het zal eenmaal in de
twee weken op woensdagmiddag
worden uitgezonden onder de titel
'Sportlaan 80'. Naast de presenta
tiewerkzaamheden is Brouwers in
gehuurd om 'verduidelijkende ge
sprekken' te voeren met gasten.
Eens per maand bevat het nieu
we programma uitsluitend beelden
van de Amerikaanse voetbalcom
petitie. In 'Sportlaan 80' keren en
kele elementen uit het voormalige
Voetbal '80 terug, zoals Ben's
Beauties en de bijdragen van Wil
lem van Hanegem en Jan Mulder.
Dolf Brouwers blijft tot 1 decem
ber zijn werkzaamheden als 'parle
mentair verslaggever' verrichten
voor het VARA-radioprogramma
'Getallenrijk'. Daarna verdwijnt dit
programma.
PRIJZEN - De schilder Constant
Nieuwenhuys krijgt de Singer-
prijs, de beeldhouwer Pépé Gré-
goire de nieuwe Jan Hamdorff-
prijs. Aan de eerst genoemde prijs
is een bedrag van 5000 gulden ver
bonden, aan de tweede 3000 gul
den. Beide onderscheidingen zul
len op 30 oktober in het Singer Mu
seum in Laren worden uitgereikt.
perken. Op verzoek van Brinkman
boog de Raad voor de Kunst zich
over de kwestie.
Het adviesorgaan komt nu tot de
conclusie dat een staatsprijs zon
der ministeriële verantwoordelijk
heid de naam 'staatsprijs' niet
meer verdient. Beide elementen
zijn niét van elkaar te scheiden.
Maar door middel van nieuwe spel
regels wil de Raad voor de Kunst
betere waarborgen scheppen voor
een staatsprijzensysteem zonder
de complicaties, zoals die zich in
het geval-Brandt Corstius hebben
voorgedaan.
De Raad voor de Kunst wil zelf
als beroepsinstantie optreden. Als
de minister het oordeel van de
(door hém ingestelde) jury niet zou
overnemen, moet hij niet alleen de
juryvoorzitter daarover inlichten
maar ook een oordeel van de Raad
vragen. Als de Raad de argumenta
tie van de jury eveneens onvol
doende acht, moet er een nieuwe
jury kdmen. Wanneer de Raad de
visie van de juiy echter onder
schrijft, kan de minister alleen nog
afzien van de toekenning van de
prijs als er zich zwaarwegende om
standigheden voordoen waarbij
het belang van de staat of het alge
meen belang prevaleert.
Hoewel in het nieuwe systeem
de minister het risico loopt in bot
sing te komen met de gehele Raad
voor de Kunst die dan mogelijker
wijs zal opstappen, gaf voorzitter
H.J. Viersen van de Raad tenslotte
toe dat de minister het laatste
woord houdt en uiteindelijk de
prijs toch kan weigeren. „Maar dan
is in laatste instantie het woord aan
het parlement. Deze weg van de
democratie is toch geen slechte
weg".
In het advies van de Raad staat
voorts dat er voor alle kunstsecto
ren, acht in totaal, staatsprijzen
moeten worden ingesteld. Elke ca
tegorie moet eens in de vier jaar
aan de beurt komen. Er worden
dus elk jaar twee staatsprijzen uit
gereikt. De prijzen moeten ver
hoogd worden tot tenminste 50.000
gulden (nu 10.000 gulden), aldus de
aanbevelingen van de Raad.
De Federatie van Kunstenaars
verenigingen is niet erg gelukkig
met het advies van de Raad voor de
Kunst. In een eerste reactie wijst
beleidsmedewerker Willem Wou
denberg erop dat de minister de
mogelijkheid houdt om op bepaal
de gronden de prijs te weigeren,
ook al heeft een jury positief geoor
deeld.
LEIDERDORP - De Rotterdamse
organist Addie de Jong gaf gister
avond ter gelegenheid van zijn ju
bileum 'dertig jaar toonkunste
naar' een concert in de Dorpskerk
van Leiderdorp, waar hij destijds
als kerkorganist zijn loopbaan be
gon. Het Rijnlands christelijk man
nenkoor, waarvan De Jong op con
certen regelmatig de begeleider is,
was deze avond de dankbare mede
werker.
Addie de Jong had, rekening
houdend met de beperkte mogelijk
heden van dit mooie orgel, een pro
gramma samengesteld dat hem alle
gelegenheid bood de volle klank
rijkdom ervan te laten horen. Hij
koos daarvoor werken van J. S.
Bach, Handel, Ruppe en Vierne en
besloot met een eigen improvisatie
van het lied 'Ere zij aan God de Va
der'.
Na het concert kreeg de organist
bloemen van Sabine Moraal (links
op de foto), kleindochter van de or
ganisatoren van het concert, het
vroegere kosterspaar Soek van de
Dorpskerk.
Op 5 oktober besluit Addie de
Jong zijn jubileum met een concert
in de Sint Laurenskerk in Rotter
dam, waaraan al zijn koren (hij is
ook dirigent) en twee collega-orga
nisten medewerken.
'Mishima' door het Ka-theater. Mise-en-scène en spel: Ul-
rike Peuckert, Wilfried van Poppel en Gian Paolo Pippa.
Gezien op 25 september in het LAK. Aldaar nog van
avond te zien.
LEIDEN - Met de produktie 'Mishima' beoogt het
Ka-theater een voornamelijke visuele voorstelling
te brengen. Deze bestaat uit een reeks beelden, die
hun bron van inspiratie vindt in de Japanse schrij
ver, dramaturg en acteur Yukio Mishima. Hij werd
geboren in 1925 in Tokio, schreef romans en een
aantal toneelstukken en pleegde in 1970 ritueel
zelfmoord.
Bij het Ka-theater hoef je niet te verwachten, dat
er een inhoudelijk duidelijk herkenbare weergave
van Mishima's leven en/of werk op toneel gebracht
wordt. Veeleer probeert men in dit geval vanuit een
eigen persoonlijke visie wezenlijke elementen uit
zijn leven en werken in een beeldtaal om te zetten.
Wat de intenties van deze groep betreft, spreekt de
heldere uiteenzetting in het programmablad een
duidelijke taal. Terecht stelt men zich daarin ook
ten doel, dat het geheel van de getoonde beelden
tot een theatergebeurtenis wordt, waarvan de es
sentie bij het publiek moet overkomep.
Of men in de uitwerking van die ideeën daadwer
kelijk slaagt, is op zijn minst een discutabele zaak.
Als geheel genomen laat deze 'Mishima' namelijk
een weinigzeggende indruk achter.
Van tekst wordt nauwelijks gebruik gemaakt;
hoogstens hier en daar wat buitenlands klinkend
gemurmel en een enkele keer een paar kreten. Er
spelen twee marmen en één vrouw. Eén van die
mannen heeft de rol van Mishima, die wel eens aan
het schrijven is. De vrouw speelt de vrouwen in
Mishima's leven, de man verschillende mannenrol
len.
Maar zelfs dat is al speculatief. Soms ben je ge
neigd te denken, dat de beide mannen een afsplit
sing van een en dezelfde persoon vormen. Dat
komt vooral door de openingsscène, waarin de
twee mannen naakt ineengestrengeld liggen en
door een rubberslang (navelstreng?) verbonden
zijn.
Ook al verwacht je b(j dit gezelschap een per-
soonlijke.visie en bijvoorbeeld geenszins een docu
mentaire-opzet, toch blijft de titel met zijn verwij
zingskarakter een verhaallijn suggereren, die zon
der kennis van Mishima's biografie - misschien
dus wèl voor de 'insiders' - niet uit de verf komt.
Wat door het fysieke acteren duidelijk wordt, is
Mishima's fascinatie voor het getrainde mannenli
chaam en het spanningsveld van tegenstellingen
tussen een moderne Westerse georiënteerdheid en
een gebonden-zijn aan een eeuwenoud Oosters
normensysteem. De "beeldtaal" is weinig opzien
barend. De sobere vormgeving van de nauwelijks
herkenbare inhoudelijke idee wordt dan al gauw
WIJNAND ZEILSTRA
Tweedaagse expositie in Waag
LEIDEN - Een tweedaagse expositie van grafiek, schilderijen en sculptu
ren is volgende week te zien in de Leidse Waag. De tentoonstelling, op
vrijdag 27 en zaterdag 28 september, wil een beeld geven van de toepas
singsmogelijkheden van beeldende kunst voor het bedrijfsleven. Vol
gens de organisatoren valt te denken aan kunst als aankleding van repre
sentatieve bedrijfsruimten. Achter deze expositie staat het Leidse bedrijf
Beeld Vorm, een adviesbureau dat zich toelegt op het adviseren van
het bedrijfsleven op het gebied van kunstaankopen.
De tweedaagse tentoonstelling laat een selectie zien van werkstukken
van twintig kunstenaars, in verschillende technieken. Dit twintigtal
wordt representatief geacht voor het totale bestand van het adviesbu
reau, dat uit 65 kunstenaars bestaat.
Tot de exposanten behoren Koos van de Water, Marijke Verhoef, Trees
Klijn, Bert Kienjet, Fred van der Linde, Frans Baake, Rudolf Smeets,
Michel van Overbeeke, Govert Heikoop, Peter Willemse, Okke Spieren
burg, Leen Emmerzael, Marinus Fuit, Claire Begheyn en Peter Bes. De
tentoonstelling omvat ook werk van Eric de Nie, Jan Verburg, Paul Mar
cus, André de Regt en Christy van der Haak. Een geïllustreerde catalogus
geeft enig inzicht in het werk van de exposanten.
Filmprijs voor Hin
AMSTERDAM (ANP) - De L.J. Jordaanprijs voor documentaire film is
dit jaar toegekend aan Kees Hin. Dit heeft het Amsterdams Fonds voor
de Kunst, die de prijs (10.000 gulden) beschikbaar stelt, gisteren meege
deeld.
De jury heeft de prijs toegekend voor het gehele oeuvre van Hin. In zijn
twintigjarige loopbaan als zelfstandig filmmaker heeft Hin een zeer om
vangrijk en veelzijdig documentair oeuvre opgebouwd dat vooral wordt
gekenmerkt door grote orginaliteit en eigenzinnigheid in de keuze van
onderwerpen en de vormgeving daarvan, aldus de jury.
De prijs zal worden uitgereikt op 15 november in Paradiso in Amster
dam.
Eerste prijs voor 'Kerwin'
HILVERSUM (GPD) - De film „Kerwin, teken van de tijd" heeft tijdens
het achttiende internationale festival van tv-programma's voor kinderen
en jongeren in Bratislawa de eerste prijs behaald. Deze film van Froukje
Bos werd vorig jaar door de NOS uitgezonden en afgelopen zondag in
verkorte versie herhaald.
Aanleiding tot de film was de moord op Kerwin Duinmeier op 21 au
gustus 1983.
„Kerwin, teken van de tijd" kreeg in juni van dit jaar de J. B. Broeksz-
prijs, een door de VARA ingestelde prijs waarvoor programma's in aan
merking komen die onder meer een bijdrage leveren tot humanisering
van de samenleving.
Dansweek in Rotterdam
ROTTERDAM - In Concertgebouw De Doelen in Rotterdam wordt van
dinsdag 1 tot en met zaterdag 5 oktober een dansweek gehouden met
optredens van zes Nederlandse gezelschappen. Het Rotterdamse Penta
Theater opent de reeks op dinsdag met de première van 'Lucky Linda' en
een herhaling van Wiegelied. Voor woensdag staan het Scapino ballet
('Smiddags) en Intro Dans op het programma. Het Nationale Ballet en het
Nederlands Dans Theater maken achtereenvolgens donderdag en vrijdag
hun opwachting. Het Rotterdamse Werkcentrum Dans sluit de dansweek
af met optredens op de zaterdagmiddag en -avond.
