doe niet zo eng' 'Ophouden? Zeg, Instemming met economisch beleid Engeltje Favier veertig jaar in het vak Bij laden en lossen denk ik aan een beer PAGINA 4 LEIDEN DINSDAG 17 SEPTEMBER 1985 LEIDEN - Haar methode: "Je moet de zaak niet uit het oog verliezen, overal bij zijn. Het is: boer blijf bij je koeien, want anders wor den ze door iemand anders gemolken". door Wim Brandts Ze zit veertig jaar in hét vak: me vrouw E.A.P. Favier-Zandbergen (72), vroeger eigenaresse van Nieuw-Minerva, tegenwoordig van de Engelberthahoeve. Vorige week werd ze door burgemeester Goe- koop gehuldigd. Ze ontving bij die gelegenheid de gouden gedenk- speld van de gemeente Leiden. Haar bijnaam is Engeltje, hoewel ze qua fysionomie niet zoveel van een engeltje wegheeft. Komt nog eens bij dat een engeltje geen lei der is, zij wel: "Op een schip moet je altyd één kapitein hebben, is dat niet het geval, dan gaat er vaak iets fout". Rijns burg Haar ouders: "Ze zaten in de bol len, in Rijnsburg. M'n vader was een echte man van de bollen. Ik, het kind uit het tweede huwelijk, kon het goed met hem vinden. We begrepen elkaar gewoon. Het zal wel te maken hebben gehad met zakelijk instinct of zoiets. Als kind bleek ik namelijk, evenals mijn va der, te beschikken over aanleg voor zakendoen". "Ik weet nog wel dat ik bloemen verkocht, narcissen. Dat kwam zo: die bloemen waren slecht voor de bollen, dus werden de narcissen gekopt, zoals dat heet. Ik dacht dan bij mezelf: die bollen mogen dan verkocht worden, maar die bloe men kan Ik eigenlijk best gaan ver kopen". "Ik was een levenslustig kind, zag overal wel wat in. Opruimen en mooimaken, daar hield ik trou wens ook van. M'n moeder kon dat niet zo goed hebben. Ze zei altijd dat ik op m'n vader leek, dat ik uit eindelijk toch een echte Rijnsbur ger was: een pronker. Ik zat daar niet mee. Al op tamelijk jonge leef tijd was ik een zelfstandig per soon". "Wat ik uit die tijd heb overge houden is een hang naar bloemen en planten. Zonder bloemen en planten, dat is geen leven. Soms ga ik wel eens naar de veiling. Via de leverancier koop ik dan een aantal dozen met bloemen voor in het res taurant". "Soms merk ik weieens iets van heimwee naar de bollen, naar de streek waar ik vandaan kom. Dan ga ik 's middags met een werk neemster van me de kant van Roe lofarendsveen op, de natuur in. Bloemen, beesten...aan het einde van zo'n middagje uit denk ik meestal: dit was het, mooi, de bat terij is weer opgeladen". Kelner Dat ze in het restaurantwezen te rechtkwam, komt door haar man, vertelt mevrouw Favier nadat ze een schaaltje bitterballen heeft be steld. "Hij werkte als ober-kelner in hotel Centraal aan de Breestraat, ,op de plek waar nu geloof ik een disco zit". Ze verzucht: "Ja, alles (verpaupert hè, wat blijft er nou 'over?" "Mijn man was wel gelukkig met dat werk, ik niet. Ik zei tegen hem: luister eens, ik heb geen zin om de rest van m'n leven met een ober- kelner getrouwd te z*jn die elke avond laat thuiskomt. Ja, zo ben ik hè: toch wel een beetje ambitieus. M'n man was rustiger van nature; daarom waren we denk ik ook een goed duo. Twee druktemakers bij elkaar is immers ook niet goed". Ze wordt even afgeleid omdat een gezelschap heren het restau rant verlaat. "Goedemiddag heren, en hoe smaakte het?" "Prima". "U hoort het, m'n klanten zijn weer dik tevreden". "We zijn in '45 begonnen met Nieuw-Minerva. Hoe het was: in het begin veel improviseren, veel klanten, een leuke tijd. Ik wil niet zeuren of zo, maar de mentaliteit was toen echt anders. Kijk, was m'n man ziek, dan was er wel een student die zich aanmeldde om in het restaurant de honneurs waar te nemen". "In het begin hebben we wel zor gen gehad, natuurlijk. Maar ik zeg altijd maar zo: beginnen met zor gen is goed, want als je zo begint, moetje iets overwinnen en slaag je daarin, dan ga je vervolgens ook echt van je zaak houden". Over zorgen zegt ze later tijdens het interview: "Toen m'n man was gestorven, werd ik natuurlijk ook door zorgen gekweld. Die ene vraag telkens weer: wat nu? Mijn antwoord was - en dat zal altijd mijn antwoord zijn: je mag niet stoppen met wat je doet, door gaan". Brutaal "In het begin werd ik niet zo makkelijk door m'n collega's geac cepteerd. Ze vonden me een beetje brutaal misschien en ze dachten: die gaat niet meer weg, dat is een blijver. Dat hadden ze goed gezien. En ik kwam ook niet uit het vak hè. Nee, dat is voor mijzelf nooit een probleem geweest. Ik ga er vanuit datje alles kunt leren. Na korte tijd werd ik overigens gewoon geac cepteerd. Op een gegeven ogenblik was de kogel door de kerk: je had jezelf bewezen". Haar zaak is haar leven, vertelt ze. "En natuurlijk ben ik daardoor weieens iets tekort gekomen, maar ja: ik wilde het zelf hè en dus kan ik er ook niet mee zitten. Wat ik soms miste toen ik in de binnen stad zat, was de buitenlucht, de na tuur. Hier, aan de Hoge Morsweg, niet. Ik zit hier prima. Tegen m'n personeel zeg ik altijd: ik kan me geen beter verzorgingstehuis wen- S8"Weet u waarom dit werk zo mooi is? Omdat het je jong houdt. Al die mensen om je heen en dat niet alleen: je blijft ook jong omdat je voortdurend dingen blijft beden ken. Of je verandert iets aan je zaak of je haalt een leuke stunt uit". Ze vertelt dat onlangs minister Smit-Kroes met een sheik in het restaurant kwam eten. Ze spreekt de woorden fluisterend uit, alsof ze een staatsgeheim verklapt. Die sheik wilde ze op een leuke manier verwelkomen, namelijk door de vlag van zijn land van herkomst buiten op te hangen. "Maar ja, hoe kom je aan zo'n vlag; het was een hardgroen geval. Ik heb die Arabi sche ambassade toen maar gebeld, heb verteld hoe de vork in de steel zat en ja hoor, ik kon die vlag ko men ophalen. Wij in het VW-busje snel naar Den Haag en hup het was voor elkaar. Toch leuk, vindt u niet? Op zo'n manier steel je toch de show en dat vind ik leuk". Mevrouw E.A.P. Favier-Zandbergen in haar Engelberthahoeve: "Ik kijk altijd vooruit: wat kan er nog gedaan worden, wat moet er gebeuren?" (foto Loek Zuyderduin) Snel Die veertig jaar zijn snel voorbij gegaan, zegt mevrouw Favier. "Je staat er niet bij stil, daardoor komt het. Elke dag weer ben je in de weer: je neemt 's ochtends de post door, enfin, de hele dag zit vol; er is geen moment datje denkt: wat zal ik nu eens doen. Ik vind het een goede manier om te leven, eerlijk gezegd". "Ik ben trouwens niet zo'n achteruitkijker. Natuurlijk, je hebt wel eens. een nostalgische bevlie ging, zo van: ja, vroeger... Maar dat komt toch eigenlijk maar zelden voor. Ik kijk altijd vooruit: wat kan er nog gedaan worden, wat moet er gebeuren?" Als haar gevraagd wordt of ze ooit heeft overwogen om op te hou den, is het even stil. De stilte valt niet omdat ze diep moet nadenken over die vraag, zo blijkt even later, maar omdat ze een beetje verbaasd is. "Ermee ophouden - zeg, doe niet zo eng. Nee hoor, weet u wat het is? Als je ophoudt, dan ga je opeens van alles voelen. Wat heb je daar aan?" Ze komt nog eens terug op het veranderen van dingen. "Mijn man remde dat altijd wat af. Ik zei al dat we een aardig duo waren en dat kon je ook hieraan merken. Ik was ondernemend en hij had een beetje een afwachtende houding. Of ik nu nog weieens moet worden afge remd? Jazeker, maar daar krijgen ze kans niet voor". Waarna ze har telijk lacht. Ze vertelt dat haar kleindochter op de hotelschool zit. "Wat ze daar allemaal leren - veel hoor. Natuur lijk zou ik het leuk vinden als zij dit overnam, maar je moet daar niet te veel op gaan rekenen, want in het leven gaat het zo: wordt ze morgen verliefd op een apotheker, dan is ze weg". Hotelgasten Ze inspecteert ondertussen ie mand die nieuwsgierig loopt rond te kijken in haar restaurant. "Wie is die man?", vraagt ze zachtjes aan de vrouw die ze even daarvoor heeft getypeerd als haar rechter hand. Het blijkt een man te zijn die gewoon nieuwsgierig is, niet ie mand in elk geval die beladen met etenswaren via slinkse wegen het etablissement zal verlaten. Nadat ze een praatje heeft ge maakt met de vriendelijke man: "Ik heb dót hè, dat oplettende. Ik hoef mensen maar te zien en ik weet: die moet ik hebben en die niet. Het is een gevoel. En achteraf blijkt vaak dat dat gevoel me niet bedroog". "Nee, het is niet zo dat ik iemand die er niet netjes uitziet gelijk weg stuur, zo werkt dat niet. Kijk, er kwam eens iemand binnen die er niet uitzag. Niet nemen, zei één van m'n werknemers. Maar ik voelde: die man is niet wie hij op het eerste gezicht lijkt te zijn. Hij kreeg dus een kamer en toen hij de trap af kwam, bleek dat^ik gelijk had: een totaal ander mens was het gewor den". "De politie heeft zich altijd ver baasd over die gave van mij. Dan belde ik weer, zei: kom eens even langs, volgens mij is er iets niet he lemaal pluis, bleek het nog zo te zijn ook! Hoe kan dat nou. zei de politie dan. Ja, weet ik het!" Stijl: "Zeker, ik ben gesteld op stijl. Pas kwam er hier een drietal binnen, alleen een korte broek aan en dat ging pontificaal aan de bar zitten...ik schrok me halfdood. Ik heb ze weggestuurd. Nee, dat kan niet hoor. U moet weten: er komen hier 's avonds mensen die echt naar dat avondje uit hebben toege- leefd, die zijn mooi aangekleed, goed, zo'n drietal bederft dan de sfeer een beetje. Ja, niet expres na tuurlijk - het zullen wel beste men sen zijn - maar toch". Streng: "Streng kan ik zeker zijn, soms ben ik helemaal geen engel tje. Maar dan hebben mensen het er wel naar gemaakt hoor. Ze moe ten toch niet gaan jij-en en jou-en. Luister eens, zeg ik dan, ik ben niet met jou schoolgegaan". Engelbewaarder Tijdens de wandeling om het res taurant zegt ze - nadat ze een kel ner die staat te schilderen heeft ge typeerd als haar engelbewaarder: "Soms ga ik ergens rustig zitten, maar nooit lang. Meestal denk ik na verloop van tijd: nu toch even naar achteren, kijken hoe het alle maal gaat in de keuken". "Een lange vakantie? Ha! Ik heb een vriendin in Florida en die zegt wel eens tegen me: kom toch eens een tijdje over, dat is leuk. Natuur lijk is dat leuk, maar niet voor mij. Weet u wat ik doe? 's Avonds laat pak ik de telefoon soms en dan bel ik even naar Florida. Dat is mijn manier". Ze wijst vervolgens naar de en gel die op het dak staat. "Ik heb me laten vertellen dat als-ie in deze stand staat, zoals nu dus, dat we dan mooi weer krijgen". LEIDEN - Laden en lossen. Een begrip dat even duidelijk als on duidelijk is. De woorden zijn Hollands genoeg om misverstan den te voorkomen, maar aan de andere kant: wanneer kun je spreken van laden en lossen? Wanneer wordt er voldoende ge wicht in de schaal gelegd om par keerders tegemoet te komen? Neem de mevrouw die gisteren moest voorkomen: zij had haar auto geparkeerd in de Voorscho- tense Schoolstraat op een punt waar je alleen voor bovenge noemde bezigheden stil mag staan. "Ik had een haas en een fazant gekregen. Die moest ik naar de poelier brengen. Het wa ren zware dingen en ik heb te goeder trouw aangenomen dat dat laden en lossen is. Ik ben misschien maar een kwartiertje bjj de poelier binnen geweest". De officier van justitie bleef bij de beesten om haar ongelijk aan te duiden."Bij laden en lossen denk ik toch eerder in de grootte van een beer. Maar dit kun je ge woon onder je arm meenemen. Voor een haas en een fazant hoef je geen overtreding te maken". Hij kon de kantonrechter er niet mee overtuigen. "Waar trek je de grens", zo begon hij zijn overpeinzing. "Er zijn mensen geweest die vonden dat een brief posten al laden en lossen was". Nu was het de kantonrechter ook wel duidelijk dat daar de grens niet lag, maar wat de haas en fa zant betreft: "Die lagen zo onge veer op de grens". Voldoende twijfel dus om tot vrijspraak te komen. De haas en de fazant waren haar kennelijk ook niet zo goed bekomen, want met één voet in het verband kon ze alleen met krukken overeind blijven. De kantonrechter bespaarde haar daarom een staanplaats voor het hekje en gaf de vrouw een plaats je op de eerste rij van de publie ke tribune. Dat gaf enige verwar ring. De daaropvolgende ver dachte meende daar ook te moe ten zitten, terwijl hij toch niet zichtbaar wat aan de benen man keerde. De verdachte na hem legde be slag op de prijs voor de mooiste zin van de zitting: "Ik herkende de ambtenaar in functie niet als zodanig als ambtenaar in func tie". De agenten hadden geen pet op en daarom had hij die nacht in Noord wijk het stopteken gene geerd. Volgens het proces-ver baal waren de twee in elk geval in uniform en volgens de officier van justitie is een stopteken ook zonder pet voor maar één uitleg vatbaar. Omdat de man daar geen gehoor aan gaf, kwam hij uit op een eis van boven de hon derd gulden. Het klein leed dat de verdachte vervolgens in zijn pleidooi verwerkte - al genoeg gestraft, meegenomen door de politie en tot vier uur in het bu reau - vond gehoor bij de kan tonrechter: boete van 75 gulden. De moeder had geen machti ging bij zich en dus kwam haar zoon eigenlijk zonder meer in aanmerking voor een veroorde ling bij verstek. Maar ze mocht wel even uitleggen waarorq dat onrechtvaardig zou zijn. "Johan reed met zijn motor over de weg toen hij een vriend tegenkwam. door Bart Jungmann Ze hadden elkaar een tijdje niet gezien, dus stopte hij om een praatje te maken. Dat ging over motoren, u weet hoe dat gaat. Hij ging even achterop zitten. De agent die langs kwam, beweèrde dat ze hadden gereden en dat die vriend geen helm op had. Maar dat is echt niet waar. Ze hebben alleen maar stil gestaan". Ze had zich de moeite kunnen besparen, de kantonrechter had al een foutje in de dagvaarding ontdekt. Bromfiets en motor wa ren door elkaar gehaald en dat was genoeg om straf te ontlopen. "Mag ik u heel hartelijk danken", vroeg ze de kantonrechter en dat mocht. Fout We komen nog even terug op een zaak die vorige week werd behandeld: het restaurant voor vrienden aan de Hooigracht. Wij schreven dat de jongemannen die dit eethuis voor intimi be stierden, waren aangegeven bij de politie dooi een naburige ho- reca-explonant. Fout. De ware toedracht: een aantal buurtbe woners klaagde bij de politie over geluidsoverlast, een paar agenten gingen kijken en ont dekten vervolgens een illegaal restaurant. Tenminste, dat dach ten ze: volgens de rechter was niet bewezen dat het om een res taurant ging. LEIDEN - Een deel van het Mors- kwartier biedt een nogal rommeli ge aanblik. Reden is dat daar giste ren de kraakwagen van de grof- vuilophaaldienst niet is geweest, terwijl de bewoners daar - ten on rechte - wel op hadden gerekend. Volgens M. Tol, hoofd van de rei nigingsdienst, is er onlangs een wijksplitsing geweest, waardoor op de Hoge Morsweg en in de wij ken Koppelstein en de Boekhorst het vuil gisteren niet werd opge haald. Deze delen van het Mors- kwartier behoorden eerst tot de wijken 17 en 19, maar sinds kort behoren zij tot de nieuwe wijk 29, waarvoor andere data gelden. Tol: "We hebben de verandering met een paginagrote advertentie in Misverstand rond grof vuil in deel Mors de Leidse Post van 28 augustus aangekondigd, omdat de nieuwe gemeentegids pas volgend jaar ver schijnt. Maar de mensen zijn er blijkbaar nog niet van op de hoog te. Er wordt overigens intern al aan gewerkt". Volgens Tol is de chef reiniging van de dienst vanochtend in de wijk gaan kijken en vond hij het wel wat meevallen met de troep. LEIDEN - De Leidse gemeente raad stemt in grote lijnen in met het economisch beleid van het ge meentebestuur. Dat bleek gisteravond tijdens de behandeling in de raad van de eva luatie en bijstelling van het econo misch beleidsplan en de nota 'zicht op werk' over een planmatige aanpak van de Leidse werkloos heid. Alleen het CDA-raadslid Van Duijn zei te menen dat een heel an der bëleid nodig is om de werkge legenheid in de stad te versterken. Van Duijn pleitte voor meer Leidse bedrijfsterreinen, het op richten van een regionale ontwik kelingsmaatschappij die een bij drage kan leveren aan het aantrek- ken van bedrijven en voor het op richten van een commissie, naar het idee van de commissie Wagner, die mogelijke kansrijke indus- triëen voor Leiden inventariseert. Het CDA-raadslid vroeg ook om extra aandacht voor de bestrijding van de jeugdwerkloosheid onder meer door het creëren van prak tijkervaringsplaatsen, waar jonge werklozen ervaring kunnen op doen, en om het beroepsonderwijs beter af te stemmen op de vraag naar arbeidskrachten, met name in de sfeer van de informatica. Het PvdA-raadslid Geradts pa reerde het onderwijsvoorstel van het CDA met een amendement waarin hij de raad vraagt tevens uit te spreken dat de gemeentelijke overheid dan ook invloed dient te hebben op de planning en het on derwijsbeleid van de niet-openba- re scholen. Bakker (VVD) zag, ge zien dit voorstel, een nieuwe schoolstrijd in het verschiet. PvdA en WD staan overigens Raadslid Laken geïnstalleerd LEIDEN - De Leidse gemeenteraad telt weer een nieuw gezicht. Als opvolger van M. Zonnevylle, die onlangs werd benoemd tot burgemees ter van Ameland, is gisteravond M.A. Laken geïnstalleerd als nieuw raadslid Voor de VVD. Laken is 55 jaar oud en Leidenaar van geboorte. Het nieuwbakken raadslid is van beroep exploitant van een recreatiepark voor zomerbun- galows aan de Vlietweg in Leiden. Burgemeester Goekoop herinnerde gisteravond, na de installatie van het raadslid, aan het feit dat de afgelopen maanden enige commotie is ontstaan omtrent diens benoeming. Opschudding die onder meer het gevolg was van het feit dat Laken door de gemeente is aangeschreven over zijn weigering zijn woning aan de Vlietweg te laten aansluiten op het gemeenteriool. Het raadslid is daartegen in beroep gekomen bij de ge meentelijke commissie voor de beroep- en bezwaarschriften waar de kwestie deze week aan de orde komt. Een andere zaak die de gemoederen heeft beziggehouden is dat Laken zich openlijk heeft uitgesproken tegen de samenwerking van zijn partij met de PvdA, in het college van B en W. Laken heeft verklaard het geen goede zaak te vinden als die samenwerking na 1986 zou worden voortge zet. Het groot vuil van de Hoge Mors weg, Koppelstein en de Boekhorst zal overigens morgenmiddag als nog worden opgehaald. Een andere wijziging van het schema kan ook nog verwarring wekken. In wijk 25 wordt het groot vuil morgen opgehaald, in plaats van 23 september, de oorspronke lijk geplande datum. Daaraan wordt komende vrijdag in de ge meentelijke advertentie extra aan dacht besteed. Bij de reinigingsdienst was van ochtend één klacht over het niet opgehaalde vuil in het Morskwar- tier binnengekomen. Het nieuwe schema is overigens te verkrijgen bij de reinigings dienst havens en warenmarkten aan de Noorderstraat 18 in Leiden. Vrouwensoos De LVL(Lesbiese Vrouwen Lei den) begint woensdag met een soosavond voor vrouwen. Naast gezelligheid (drank, dansen, le zen, spelletjes) staan er voor deze avonden ook diverse thema's, films, boekbesprekingen, infor matie enz. op het programma. Vrouwen zijn vanaf negen uur welkom in het nieuwe pand van de LVL, Langegracht 65. Zuid-Afrika Esau du Plessis, coördinator van de BOA en oorspronkelijk vluchteling uit Zuid-Afrika. houdt vanavond een lezing over de actuele situatie in Zuid-Afri ka. Hij doet dat in het Graven steen (Gerecht, zaal 15) waar de BOA ook present is met informa tiemateriaal. Aanvang acht uur. Vrouwenhuis In het Vrouwenhuis, Hooi gracht 79, is woensdag een infor matie- en discussie-avond over de activiteiten van het Vrouwen huis het komende seizoen. Aan vang acht uur. Kinderfilms Met ingang van morgen staat bij K&O de woensdagmiddag weer in het teken van de kinder film. Elke week om half drie wor den er in het gebouw aan de Ou de Vest 45 kinderfilms vertoond, die geschikt zijn voor kinderen vanaf ongeveer vijf jaar. Het programma bestaat uit een ko mische film en tekenfilms met be kende stripfiguren. De voorstel ling, ook geschikt als kinderpar tijtje, eindigt meestal tegen vier uur. De toegangsprijs is drie gul den. K&O verkoopt dagelijks tus sen negen en vijf uur kaarten, die ook telefonisch (141141) besteld kunnen worden. Het is raad zaam vantevoren plaatsen te be spreken. Diabetes De Diabetes Vereniging Neder land, afdeling Leiden e.o., orga niseert woensdag een avond met als thema 'Diabetes Mellitus bij kinderen'. De kinderarts W. Oost- dijk, die werkzaam is in het AZL, zal een lezing houden. Tevens kan er met een diëtiste worden gesproken over dieet-problemen. De bijeenkomst is bestemd voor zowel de ouders als de kinderen zelf, maar ook andere belangstel lenden zijn welkom in de recrea tiezaal op de zesde etage van de centrale polikliniek van het AZL gebouw 5) aan de Wassenaarse- weg. De aanvang is om half acht. vrijwel eensgezind achter het be leid van WD-wethouder Fase van economische aangelegenheden. Volgens Geradts krijgt het econo misch beleid van de gemeente steeds meer een eigen gezicht en werd dit door het betoog van de CDA-er Van Duijn bevestigd. Ge radts noemde de CDA-voorstellen, waar het gaat om het regionaal be leid en de mogelijkheden het het onderwijs af te stemmen op de vraag naar arbeidskrachten, over bodig. "Dat doen we al", aldus Ge radts. Het creëren van praktijker varingsplaatsen, zonder honore ring, wijst de PvdA ten stelligste af. Ook VVD-fractievoorzitter Bak ker zei zijn twijfels te hebben over de vraag of men met dit soort ini tiatieven op de goede weg zit. Over het oprichten van een ont wikkelingsmaatschappij zei de PvdA-er Geradts dat de raad eerst maar eens moet uitspreken wat zo'n maatschappij precies moet doen. Het instellen van 'een Leidse commissie Wagner' viel ook al niet in goede aarde bij PvdA en VVD. Volgens Bakker zou dat het zoveel ste praatcollege worden. De VVD- fractievoorzitter acht zo'n commis sie er bovendien niet toe in staat meer bedrijven naar Leiden te lok ken. Geradts zei liever een plat form te zien waarin werkgevers en werknemers met elkaar praten (een soort Leidse SER). Het PSP-raadslid De La Mar pleitte voor een versoepeling van de erfpachtsvoorwaarden voor be drijven die Leiden graag binnen de gemeentegrenzen wil hebben. PSP en PPR zeggen onverkort achter het standpunt te blijVen staan dat alle grond in Leiden in erfpacht moet worden uitgegeven maar wil de bedrijven die Leiden graag wil hebben een korting op de grond prijs geven van bijvoorbeeld twin tig gulden per vierkante meter. Factoren die daarbij een rol zou den moeten spelen zijn onder meer: de aansluiting op de Leidse arbeidsmarkt, het aantal arbeids plaatsen, de kwaliteit van het aan geboden werk en milieufactoren. De La Mar vroeg het college van B en W op basis van een PSP/PPR- notitie 'aanzetten tot een functio nele erfpachtspolitiek' de raad een uitgewerkt voorstel te doen met betrekking tot de prijzen die ge hanteerd worden bij de uitgifte van grond in erfpacht. Wethouder Fase van economi sche aangelegenheden kwam gis teravond niet meer toe aan de beantwoording van alle vragen en suggesties van raadsleden. De be handeling van het economisch be leid wordt voortgezet in de volgen de raadsvergadering.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1985 | | pagina 4