Zoals het vroeger was,
zo wordt 't nooit meer
Dammen
Bridge
m m
ZATERDAG 7 SEPTEMBER 1985
PAGINA 37
Mag ik even iemand aan u voor
stellen? Hij trekt al een respecta
bel aantal jaartjes van Drees,
want aan die term aow heeft hij
nooit kunnen wennen. Dag in
dag uit sjouwt hij rond in zijn
bruine manchesterbroek, waar
aan de tand des tijds danig heeft
geknaagd. En de donkergroene
meer dan royaal zittende trui,
waarvan de uitvoering sterk doet
vermoeden dat de steken ooit op
pennetje gaspijp zijn opgezet. Hij
draagt een alpinopet die als een
bloedblaar zijn hoofd markeert,
draait sinds z'n 14de zware shag-
gies en neemt op gezette tijden
een lekkere ouwe klare. Als hart-
versterkertje.
Zijn hele leven al heeft één gro
te passie: dat is vissen. De hart
stocht voor zijn hobby ontbrand
de zodra hij z'n eerste voorntje
bij de schubben pakte. Ontelbare
uren heeft hij al besteed aan die
grote liefde. In de tijd dat hij nog
de volle zes dagen werkte en een
gezin had met opgroeiende kin
deren waren dat er niet zoveel.
Hunkerend en met spanning
kon hij uitkijken naar die paar
vrije uurtjes op zondagochtend,
dat hij de sleur van alledag kon
ontvluchten. Dat is tegenwoor
dig wel iets anders. Nu heeft hij
zoveel vrije tijd beschikbaar dat
het er soms wel eens op lijkt dat
de hengelstok ter hand wordt ge
nomen om een dreigende verve
ling te verdringen. Maar wie zijn
gefixeerde blik op het puntje van
zijn dobber ziet, beseft dat die
'honger naar de stek' er nog
steeds volop is.
Zijn houten roeiboot met het
kleine puffende buitenboordmo
tortje is tot in de puntjes ver
zorgd. Het dekzeil wordt na ie
dere visdag weer met grote zorg
vuldigheid op zijn plaats ge
bracht. Het is zijn trotse bezit.
Vele jaren heeft hij op zijn vis
stoeltje langs het kanaal met af
gunst gekeken naar kapitaal
krachtiger collega's -die zo'n
bootje bezaten.
Pas toen hij door zijn baas met
een paar geijkte waarderende
woorden en een enveloppe met
inhoud het bos werd ingestuurd,
heeft hij zijn levenswens kunnen
vervullen. Een eigen visbootje.
Hij is het prototype van een
doorgewinterde sportvisser. On
der zijn kalende schedeldak li-
gen een kleine 70 jaar viservaring
opgeslagen. En als de jeugd nu
maar eens bereid zou zijn om
goed naar hem te luisteren dan
zou hij ze nog wel een paar goede
adviesjes kunnen geven om
langs de waterkant wat succes
voller te zijn.
De hengelsportwinkelier waar
hij sinds jaar en dag vaste klant
is, heeft nooit aan rentenieren
kunnen denken van zijn investe
ringen in nieuw materiaal. Toen
anderen al lang en breed waren
overgestapt op glasvezel of car
bon, koesterde hij nog steeds zijn
oude vertrouwde bamboestok.
Vijf loodzware donkerbruine de
len, glanzend koper-in-koper, die
elk jaar in de gesloten tijd wer
den opgeschuurd en
glimmende laklaag kregen.
Met veel van al die nieuwlich
terij in zijn sport heeft hij nooit
iets opgehad. Zijn houten sim-
mendoos in de op een enkele
plek door de houtworm aange
taste kanus is sinds jaar en dag
gevuld met tuimelaartjes en
kloeke Rotterdammers. Pas na
veel overredingskracht en ge
dwongen door het feit dat zijn
oude vertrouwde dobbers niet
meer te leveren waren heeft hij
zich een paar glasfiber exempla
ren laten aanpraten.
Niet dat hij wars is van alles
wat nieuw is. Want 'kenner' als
hij is, weet hij heel goed dat het
silk uit vroeger jaren het niet
haalt bij het soepele en oersterke
nylon dat tegenwoordig te kust
en te keur te koop is.
Wel heeft hij zo zijn principes.
Dat betekent bijvoorbeeld dat hij
met grote minachting de plan
ken vol zakken met voertjes in
allerlei modieuze kleurtjes be
ziet. Hij bljft zijn eigen voertje
trouw: gewoon een paar sneetjes
oud brood vermengt met een
handje havermout.
Een kant-en-klaar tuigje heeft
hij nog nooit gekocht en zal dat
ook nooit doen. Zelfs nu zijn
handen wat beverig worden en
het gezichtsvermogen het hem
moeilijk maakt om de lijn door
het oogje onderaan de pen te ste
ken, toch blijft hij zweren bij
tuigjes van eigen makelij.
Als hij op zijn praatstoel zit, en
dat is het geval wanneer iemand
werkelijk belangstelling toont in
zijn hobby, kan de toehoorder
hoe veel beter het
vroeger allemaal met de visstand
was gesteld. Goed, er valt van
daag de dag nog wel een visje te
vangen. 'En ik blaas mijn partij
tje ook nog wel mee. Maar zoals
het vroeger was, zo wordt het
nooit meer...'
En vervolgens komen de ver
halen los over de kapitale vang
sten en de soms ogelooflijke
avonturen langs de waterkant.
Visserslatijn van de puurste
soort. 'Neem nou die vaste stek
op dat steigertje in de Ringvaart.
Als ik daar een paar uurtjes ging
zitten, voordat ik naar werk ging,
had ik een net barstensvol. Niet
van die maatvissies met rugge
tjes als scheermessies, maar van
die kanjers met die brede rug
gen'.
En om het formaat aan te ge
ven gaan zijn eeltige handen een
decimeter of vijf uiteen. De hele
rijkwijdte van zijn armen heeft
hij nodig om aan te geven hoe
kolossaal groot de snoeken wa
ren die hij met zijn maat in de
polder achter Hoogmade de baas
werd. Daar hoefde je echt niet
zo'n super-de-luxe werpmolen
en dure werphengel voor te heb
ben. Gewoon zo'n zware bam
boestok met daarop een paar
zelfgemonteerde geleideogen.
En een fors eind teertouw dat op
een klos werd gerold. Aan het
eind een kloeke haak aan een
kettinkje. 'Want die krengen
hebben zulke scherpe tanden.
Die bijten je lijn zo door', verdui
delijkt hij.
Uit het woord krengen zou je
de indruk kunnen krijgen dat hij
zijn eeuwige tegenstander min
acht. Het tegendeel is waar. In
Leidenaar Jan Bos poseert trots samen met kleinzoon Wim met de
grote schubkarper die hij begin deze week in een van de vijvers van
de Merenwijk ving. De vis haalde op de maatlat de 90 centimeter op
de kop af en woog volgens Jan Bos rond 30 pond. Hij was ruim een
half uur in touw voordat hij de vis aan een lijntje van 25 honderd
ste de baas was. Als aas gebruikte hij een stukje kaas.
(foto Wim Dijkman)
zijn verhalen prijst hij steeds hun
slimheid, vindingrijkheid en
kracht in alle toonaarden. Hij
weet dondersgoed dat ze in de
crisisjaren een vitaal en smake
lijk onderdeel waren van zijn
avondmaaltijd.
Tot in de jaren vijftig viste hij
steevast voor de pot. Na iedere
visdag werd de gevangen vis
mee haar huis gebracht. Keurig
van kop, schubben en ingewan
den ontdaan werden ze na een
kort verblijf in een schaaltje
melk met zout in de koekepan
gedeponeerd. Als het leefnet aan
de waslijn te drogen hing wist de
naaste omgeving dat buurman
straks zou langskomen met een
paar knapperig bruingebakken
zoetwatervissen.
Vissen voor de pan doet hij al
lang niet meer. 'De vis die je nu
vangt is niet meer te vreten. Het
zijn net thermometers, zoveel
kwik zit erin', is zijn gevleugelde
term.
Die negatieve beoordeling
weerhoudt hem er niet van in
zyn bootje te stappen als het
weer maar even een beetje wil
meewerken. Dan zit hij verge-
noed in zijn bootje een paar uur
tjes op het water. Gespannen tu
rend naar zijn dobbertje. Terwijl
zijn blik zo nu en dan afdwaalt
naar de eenden, meerkoeten en
futen in de buurt. Af en toe werpt
hij zijn trouwe metgezel de reiger
een gevangen vis toe.
Kijk, zoals het vroeger was, zo
wordt het natuurlijk nooit
meer... Maar een paar uurtjes vis
sen blijft zijn bekoring houden.
Dat zal hij blijven doen. Zolang
zijn gezondheid hem dat toe
staat.
The Cure
Interessante lp
met beperkingen
'The head on the door' -
(Polydor)
Al met 'The Top' gaf The Cure
te kennen wat lichtvoetiger te
willen zijn. Dat pakte direct goed
uit want zelfs van de Top-single
'Caterpillar', met dat rammelen
de pianootje en dat vreselijke ge
kras op een te oude viool werden
er griezelig veel verkocht. Maar
de zichzelf een hele Shakespeare
vindende Robert Smith en de an
dere genezers hebben een 220-
volt-kapsel, verven hun ogen en
zien er dus op zijn minst 'anders'
uit dan al die Nike's en Kappa's.
Ook op 'The head on the door'
zijn twee van die missers te vin
den, te weten 'Six different ways'
en 'Close to me'. Op de andere
nummers van 'The head on the
door' is men er wél in geslaagd te
verhullen dat Smith en de zijnen
in feite beperkte muzikanten
zijn. Dat is dan te danken aan de
compositorische kwaliteiten van
onze getoupeerde vriend.
Onder de alle door Smith ge
schreven stukken bevinden zich
zelfs drie pareltjes, te weten het
Oosters maar dan met flamenco
gitaar en het sluitstuk 'Sinking',
een prachtige-ballad.
De klaagzang van Smith con
trasteert enorm met de opbeu
rende wijsjes op de maat waar
van hij zinnetjes als 'Yesterday I
got so old, I felt I could die' uit
brengt. Soms werkt dat komisch
en lijkt de ultra-depressieve
Smith zich aan een extreme
vorm van zelfspot schuldig te
maken, een andere keer is dat
contrast te absurd om leuk te zijn
en grijpt The Cure je naar de
keel. WK
V
POP
Bijdragen: Wim Koevoet
Ariejan Korteweg
David Byrne (foto pr)
David Byrne
Door de knieën
voor het koper
'Music for the knee plays' (EMI)
Nadat de meest trouwe aan
hangers van Byrne zich een
week op water en brood hadden
gezet om zich de eerst alleen via
import verkrijgbare en dus bela
chelijk dure 'Knee plays' te kun
nen aanschaffen, is de plaat nu
tegen een normale prijs verkrijg
baar. Byrne schreef de muziek
voor de wereldomvattende thea-
terproduktie Civil WarS van Bob
Wilson, waarin knee plays de
verbindingsstukken tussen ver
schillende scènes zijn. Ze vor
men er als het ware de scharnie
ren van. De op deze plaat verza
melde muziek was dus over een
hele voorstelling verspreid.
Knee Plays is theatermuziek,
net als The Catherine Wheel.
Maar daar houdt elke overeen
komst mee op. Byrne koos dit
maal voor een bezetting van lou
ter koperblazers, soms onder
steund door ingetogen slagwerk.
Zeven van de prachtig open
gearrangeerde stukken schreef
hij zelf en vijf titels zijn op tradi
tionals gebaseerd. Je hoort er de
street parades uit New Orleans
in, maar soms ook Jon Hassell
('Winter'), minimale muziek
('The sound of business') en go
spels. De sfeer kan wisselen van
zwaar sentimenteel ('In the up
per room') tot statig swingend,
maar blijft steeds vrij van span
ning. Een enkele maal spreekt
hij zijn vervreemdende teksten
door de muziek heen.
Ik kan het niet helpen, tot nu
toe ga ik voor alles wat Byrne
maakt door de knieën. Koper
verandert onder zijn handen in
goud. Zelden ook een blazersen
semble gehoord met zo'n heldere
en warme klank.
AK
Peter Blegvad
Ridderlijke
troubadour
'Knights like this' (Virgin)
De in New York geboren En
gelsman Peter Blegvad is be
paald niet in zijn eerste grapje
gestikt. Dat blijkt al uit de titel
en hoes van zijn tweede solop
laat: twee parende ridders in vol
le wapenrusting, door hemzelf
getekend. Ook de binnenhoes
vrolijkte hij op met tekeningen
die een aangenaam gevoel voor
humor verraden. Maar het gaat
uiteindelijk om de muziek. Bleg
vad is 34 jaar en kan bogen op
een uitgebreide carrière bij groe
pen als Henry Cow, Slapp Happy
en Faust. Van iemand uit die
hoek had ik een heel andere
plaat verwacht. 'Knights like
this' is echte pop. Tien nummers
die in hun variatie, breed uitge
meten arrangementen en vreem
de invallen nog het meest aan
Rupert Hine doen denken. Er
zijn slechtere voorbeelden. Bleg
vad kan popsongs schrijvenhet
van een backbeat voorziene 'The
wooden pyamas', de hortende
ballade 'Meet the rain' en de
single 'Special delivery' maken
dat zonneklaar. Maar er zijn ook
momenten waarop hij zijn af
komst wat al te zeer verloochent.
De refreinen van 'Mariene' en
'Let him go' zijn pure meedei-
Het is goed te horen dat de
plaat is geproduceerd door Da
vid Lord (bekend van XTC). Die
man speelt ook synthesizer en is
zijn eigen instrument zeker niet
vergeten. Van mij had het wat so
berder gemogen, al wordt de
kwaliteit van Blegvads' zang en
composities er niet werkelijk
door aangetast.
AK
Gaga
Feestmuziek met
vleugje Afrika
'Gaga' (EMI)
Over Gaga is tot nog toe erg
eng gedaan. Diepgravende ver
handelingen over het samen spe
len in een groep door blanken en
andersgekleurden overtreffen el
kaar in 'vergezochtheid'. Gaga
wordt door de critici vanwege
dat multi-culturele element met
fluwelen handschoentjes aange
pakt. Won er zelfs de Grote Prijs
van Nederland mee. Naar mijn
mening niet geheel terecht. Puur
muzikaal gezien namen er min
stens drie interessantere acts
deel aan deze.muziekcompetitie.
Gaga maakt grappige feestmu
ziek met een vleugje Afrika.
Meer, maar zeker ook niet min
der, is er hier aan de hand. De
groep zelf doet er heel duur over
en spreekt liever van Afro-wave.
Voor alle eerlijkheid: hoe de
groep live klinkt, weet ik niet,
naar verluidt gaan dan alle rem
men los. Gaga's eerste mini-el
pee met zes nummers valt me in
elk geval zwaar tegen. De Neer-
landstalige teksten, waarvan
Frits Spits vindt dat ze zo knap
in de afro-klanken zijn geinte-
greerd, hebben wat mij betreft
wat te veel weg van leesplankjes-
Nederlands.
Gaga gaat een beetje gebukt
onder de roem die het sextet is
vooruitgesneld, zo moet de eind
conclusie luiden
Tussen het geweld om hét we
reldkampioenschap door wordt
in Tilburg een nog altijd voor
treffelijk bezet Interpolistoer-
nooi gehouden. In de beginfase
viel daarin de uitgeweken Rus
Dzindzichasjvili op met een sub
tiele overwinning, gevolgd door
een rampzalige nederlaag.
Wit: Dzindzichasjvili: zwart:
Ljoebojevic. I.g3 e5 2.d3 d5 3.Pf3
Pc6 4.Lg2 Pf6 5.0-0 Le7 6.c3 0-0
7.Dc2 Lf5 8.Pbd2 (Er is een Pirc
verdediging met verwisselde
kleuren ontstaan waarin wit op
weinig voordeel kan rekenen)
Dd7 (sterker lijkt e4) 9.e4 Lh3 10-
.Tel Lg2: ll.Kg2 Te8 12.b4 a6
13.Pb3 Tad8 14.Lg5 h6!? (Accep
teert vrijwillig het nadeeltje
de slechte loper. Een goed alter
natief lijkt Ph5) 15.Lf6: Lf6: 16.a4
b6 17.a5 Dc8 18.Da2 de4: 19.de4:
Td3 20.Dc2 Tdd8 21.Tadl Tdl:
22.Tdl. Td8 23 Td8: Ld8: (Niet
leuk. maar op Dd8: volgt sterk
24.De2 b5 25.Pc5) 24.pd3 ba5:
25.Dd5! (Dwingt een goed staand
eindspel af) De6 26.De6: fe6: 27-
.ba5: Le7 (Om Pc5 te voorkomen)
28.Pel Kf7 29.Kf3 Ld6 (Betere
overlevingskansen biedt Ke8 ge
volgd door een opmars naarde
damevleugel) 30.Ke3 Pd8 31.Kd3
g5 32.Kc4 g4 33.Pd3 Pc6 34.Pb4
Pb8 35.Pc5 Lc5: 36.Kc5: Kg6 (di-
garam 1) 37.Pa6:! en zwart gaf het
op. Na Pa6: 38.Kb5 Pb8 39.a6 is
hij kansloos.
Wit: Kortsjnoi; zwart: Dzindzi
chasjvili. 1.P13 g6 2.d4 Lg7 3.g3
d5 4.Lg2 c5? (Merkwaardig dat,
waar zoveel openingen tot min
stens 10 zetten diep zijn uitgea-
Voor ik u informeer over het
wel en wee van de internationale
dameszeskamp op de tweede
Volmac-trofee, eerst de volledige
uitslag: 1. Alexander Baljakin 27
punten uit 10 ronden; 2/3 Clerc
en Korenevski 24; 4. Gantwarg
23; 5. Van der Wal 12; 6. Scholma
10. Een vrij verrassende uitslag.
Nu het toernooi is afgelopen
kan men slechts concluderen dat
het toernooi veel minder interes
sante partijen heeft opgeleverd
dan het eerste Volmac-toernooi,
wat zeer zeker te wijten is aan de
experimentele puntentelling. De
meeste mensen vonden overi
gens dat de uitslag 3-1 voor een
voordeelremise een te grote belo
ning is. Het is dan ook zeer zeker
mógelijk dat men in de toekomst
meer gaat werken met voordeel
remises, alleen zal dat dan min
der worden beloond. Zelf echter
hoop ik dat het idee van voor-
jdeelremises voorgoed in de prul-
lebak verdwijnt.
Tot slot een vrij geruisloze
overwinning van de winnaar uit
de laatste ronde.
1 z -
3 4 5
'i"«
M P
5 S
et oLo.
■v.
iV«
Scholma-Baijakin; 1.34-29 19-
23 2.32-28 23x32 3.37x28 14-19
4.38-32 10-14 5.42-38 5-10 6.40-34
17-22 7.28x17 12x21 8.45-40 7-12
*9.47-42 1-7 10.50-45 20-24 11.29x20
15x24 12.32-28 18-23 13.42-37 23-
x32 14.38x27 21x32 15.37x28 12-
Bridge is in India mateloos po
pulair. Er zijn miljoenen beoefe
naars, waarbij het spelpeil over
het algemeen hoog ontwikkeld
is. Maar India is groot en de on
derlinge contacten tussen bij
voorbeeld de 5 zuidelijke deel
staten zijn dan ook beperkt tot
één jaarlijkse ontmoeting, waar
aan ongeveer 60 teams deelne-
Jimmy Ortiz Patino, de ener
gieke president van de wereldfe
deratie, pleit tijdens zijn vele
rondreizen altijd voor berichtge
ving over dit soort evenementen,
z.i. een idiaal hulpmiddel om on
derlinge contacten te bevorde
ren. Kolonel Sharma, behalve of
ficier ook een begaafd bridge-
schrijver, knoopte dat in zijn oor
en zond een uitgebreid verslag
over dat Zuid-Indiase kampioen
schap. Dit was een spel daaruit:
A H 4 3
H V 10 7
O A B
HV7
O
8
952
O H965
10643 3
N 10 7 5
WO gAB8
wu O V 10 7 4 2
Z 95
V B 9 6 2
643
O 83
4» AB8
De laatste jaren komt het steeds
vaker voor dat twee landen op
hetzelfde moment met zegels ko
men met een identiek beeld om
samen iets te vieren. In Dene
marken was dat zelfs de afgelo
pen tijd twee keer het geval. Op
21 mei gaf zowel Denemarken als
Zweden twee zegels uit naar aan
leiding van het feit dat 900 jaar
geleden de Deense koning Knud
de Heilige uitgestrekte landerij
en aan dé domkerk van Lund
schonk. Lund ligt in de zuidelijk
ste provincie van Zweden, Ska-
ne, die toen bij Denemarken be
hoorde. Net als de Zweedse ze
gels (die we medio augustus be
handelden) zien we op de Deense
zegels Knud voor de domkerk
van Lund (2,80 kr.) en Knud voor
de stad Helsingborg (3,00 kr.).
Noord, NZ. Nadat noord met 2
SA had geopend waren NZ op
weg naar slem in 5 Sch afgestopt,
met zuid als leider. West startte
Ha 5, van tafel Ha V en oost
maakte de fout Ha A te nemen
(speelt oost Ha 8, dan is zuid
kansloos, probeert u het maar).
Oost kan geen harten terugspe
len en, teneinde te voorkomen
dat zuid noords 4e harten hoog
speelt en daarop een ruiten par
keert, is ruitennaspel vereist.
Oost deed dat ook: Ru 2, via de
heer voor het aas. Zuid trok
troef, speelde driemaal klaveren
en ging van slag met ruiten.
Oost moest Ru V nemen en zal
alsnog 'geplakt'. Hij mocht kie
zen uit het spelen van harten,
niet goed dus, of ruiten in de
dubbele renonce, ook al niet
goed. Ziet u wat oost, behalve
het nemen van de eerste slag,
nog meer fout deed? Hij had in
de tweede slag Ru V moeten na
spelen! En zuid is opnieuw
machteloos.
nalyseerd, het in de grootmees
terpraktijk toch ook voorkomt
dat na 4 zetten de beslissende
fout wordt gemaakt. Om hier de
c-pion terug te winnen moet
zwart zijn dame te veel expone
ren). 5.dc5: Da5+ 6.Pfd2! Pf6 7.P-
c3 Dc5: 8.Pb3 Dc7 9.Pd5: Pd5:
10.Dd5: (Sterker dan Ld5: Lh3)
Dc2: 1 l.Pd4 Da4 12.Db5 Db5:
13.Pb5: Pa6 14.Le3 (Zet de zwar
te damevleugel onder onweer
staanbare druk) (diagram 2)
Ld7!? (Taaier is Lb2: 15.Tbl Lg7
16.0-0 0-0 17.Pa7:) 15.Lb7: Tb8 16-
.La6: Lb5: 17.La7: La6: 18.Lb8:
Lb2: 19.Tbl Lc3 20.KH 0-0 en
zwart gaf het op.
door
Hans Vermin
18 16.43-38 10-15 17.49-43 18-23
18.48-42 23x32 19.38x27 7-12
20.41-37 11-17 21.46-41 13-18
22.37-32 9-13 23.33-28 4-9 24.41-37
2-7 25.28-22 17x28 26.32x23 19x28
27.27-21 16x27 28.31x33 6-11
29.43-38 11-17 30.33-29 24x33
31.38x29 17-21 32.42-38 18-22
33.39-33 12-17 34.44-39 7-11 35.35-
30 11-16 36.30-25 21-26 37.34-30
17-21 38.40-34 13-18 39.45-40 8-13
40.38-32 (30-24??) 21-27 41.32x21
16x27 42.37-43 27x38 43.33x42 26-
31 44.36x27 22x31 45.39-33 18-22
46.30-24 22-27 47.24-20 48.29x20
27-32 49.33-29 32-37 50.20-15 37-
x48 51.40-35 48x30 52.35x24 31-37
53.25-20 14x25 54.15-10 9-14 55.10-
x8 3x12 56.24-19 37-41 57.19-13
41-46 58.29-24 46-41 en wit gaf op.
Oplossingen problemen van
twee weken geleden: wit: 25, 28,
32. 35. 37, 38, 42. 44. 48. Zwart: 2.
7, 8. 10. 11. 17-19, 23, 25-20 (10-15)
48-43. 35-30, 28-22, 44-40. 43-39,
38x29, 32x1; wit: 25,33,34.39. 41.
42, 45, 47, 48. Zwart: 7-9, 14. 20.
26, 27, 30, 36. 41-37 (27-31), 45-40.
(30-35). 47-41. 34x23, 23-19, 48x37,
25x1 (23-28), 1-6.
door
Ton Schipperheyn
Eveneens op 21 mei gaven De
nemarken en Groenland een ze
gel uit met een identiek motief.
Deze zegels verschenen naar
aanleiding van het feit dat vijftig
jaar geleden koningin Ingrid van
Denemarken arriveerde. Op de
zegels (de Deense heeft een
waarde van 2,80 kr.) een portret
van de koningin met een boeket
margrieten.
Op 4 juni werden de Farobrug-
gen, die de zuidelijke autoweg
over de Storstrommen voert, in
gebruik genomen. De noordelij
ke brug verbindt Seeland en Fa
ro en de zuidelijke Faro en Fal-
ster. Een 2,80 kr.-zegel, die de Fa-
robruggen laat zien, verscheen
ook op 21 mei.
Denemarken heeft op 27 juni
het einde van het VN-decenium
van de vrouw gememoreerd met
de uitgifte van een 3,80 kr.-zegel
waarop een vrouw op een fiets.
Op 27 juni kwam Denemarken
ook met drie sportzegels. Een ze
gel van 2.80 kroon herdenkt 125
jaar georganiseerde gymnastiek
in Denemarken. De zegel waarop
enkele turnsters, wil ook reeds
attenderen op de 8e Gymnaestra-
da, die in 1987 in Herning zal
worden gehouden en waar 20.000
deelnemers worden verwacht.
Op een zegel van 3,80 kroon zien
Vrijdag 4 oktober start de nieu
we TV-bridgecursus: 36 uitzen
dingen van 10 minuten en op een
heel wat gunstiger tijdstip dan
vorig jaar, van 18.15 tot 18.25 uur.
De cursus, bedoeld voor begin
ners en zij die al een klein beetje
ervaring hebben, is gebaseerd op
dezelfde uitgangspunten als vo
rig jaar en daarnaast uitgebreid
met een groot aantal praktijkles
sen. Daarvoor werd een geheel
nieuw praktijkboek geschreven,
dat aan het cursuspakket werd
toegevoegd. Dat pakket bevat
verder een leerboek, 4 spellen
speciaal gecodeerde sets speel
kaarten, waarmee 4x 48 oefen-
spellen kunnen worden ge
speeld, en als bijzondere attrac
tie de Acol Geheugensteun: een
handig en overzichtelijk boekje,
waarin de belangrijkste bied- en
speelregels zijn opgenomen.
Daarnaast is nog een speciale uit
gave toegevoegd van het blad
Bridge, met wetenswaardighe
den, reportages, puzzels en gege
vens over de steun die cursisten
kunnen krijgen bij het oefenen.
Er is tevens een (deel)pakket, be
stemd voor degenen die vorig
jaar al hebben meegedaan. De
pakketten kosten resp. 59,50 en
29,50, te verkrijgen via overma
king op giro 123400 van AVRO.
Hilversum, of bij de erkende
boekhandel.
we een kanovaarder in actie en
op de laatste zegel van deze serie
in de waarde van 6,00 kroon en
kele wielrenners. Het georgani
seerd wielrennen is in Denemar
ken ongeveer honderd jaar oud.
De Zweedse posterijen hebben
op 28 augustus een boekje met
zes zegels in roulatie gebracht
met vijf verschillende die uit
hangborden vertonen. Op de bo
venste rij van links naar rechts:
20 óre. een bontwerker; 50 óre,
een hoedemaker en 2 kr. een
schoenmaker en op de onderste
rij: 10 öre, een muziekhandel; 20
óre, een koperslager en 2 kr (net
als in de bovenste rij), een
schoenmaker.
STEMPELNIEUWS - Van 11
tot en met 15 september zal de
Filatelistische Dienst PTT tc
Hamburg een bijzonder stempel
gebruiken. Correspondentie
naar: Filatelistische Dienst PTT,
Postbus 30102, 9tf00 RP Gronin
gen. Op de verzamelverpakking
vermelden: Stempeling met
poststempel Naposta/Mophilia.
