'Eredivisie is ons doel'
'Voetbal alleen
leuk als je
kampioen wordt'
5 0 T
Tukker met Heracles uit op sportieve revanche
Emmen begint aan het Grote Avontuur
Hoekman
zorgt voor
opluchting
YW'er Reynierse: kritisch en serieus
DONDERDAG 15 AUGUSTUS 1985
SPORT
PAGINA 13
ALMELO (GPD) In een onbe
waakt ogenblik vlak na de promo
tie van Heracles naar de eredivisie
liet Johan Tukker zich ontvallen
dat het „voor mij niet direct een na
deel hoeft te zijn dat Heracles weer
onder druk zal komen te staan".
Maar nu, zo vlak voor het begin
van de competitie, verschuldigt hij
zich enigszins voor die uitspraak
door op te merken: „Als keeper
ben je soms een beetje egoistisch".
In de wandelgangen heeft hij
niettemin bespeurd dat zijn club in
de eredivisie nog niet helemaal
voor vol wordt aangezien. „Voor
mij is dat dan ook een beetje de
drijfveer geweest om mijn contract
te verlengen. Kijk maar naar Otto
Versfeld, die kreeg destijds, toen
Helmond Sport het zo moeilijk
had, ook ontzettend veel positieve
publiciteit".
Het moge duidelijk zijn dat Jo
han Tukker (30) niet hoopt dat He
racles hetzelfde lot is beschoren als
de Brabanders destijds, die na een
korte periode eredivisie weer te
rugvielen in de anonimiteit. Wel is
het zo dat de doelverdediger met
het oog op de toekomst, en vooral
gezien het verleden, een klein
beetje aan zichzelf denkt.
„Ik heb er nooit een geheim van
gemaakt dat ik uit ben op sportieve
revanche. Destijds werd gezegd
dat ik niet geschikt was voor de,
zeg maar, top van het Nederlandse
voetbal. Het gevolg was dat ik, op
het moment dat ik eigenlijk in Eu
ropa had kunnen spelen, bij de
nummer laatst van het betaalde
voetbal opnieuw ben begonnen. Ik
durf dan ook een klein beetje te
stellen dat ik op eigen kracht terug
ben gekomen in de eredivisie. Na
tuurlijk is het niet alleen mijn ver
dienste dat Heracles is gepromo
veerd, maar ik heb toch een be
langrijke bijdrage geleverd".
De verhalen rond de loopbaan
van Johan Tukker zijn zo langza
merhand bekend. Als doelman van
runner-up FC Groningen bereikte
hij met zijn ploeg een positie die
recht gaf op Europees voetbal. Het
grote Groningse doel was bereikt,
maar op de valreep van de compe
titie kreeg hij te horen dat de nieu-
Johan Tukker: "Misschien komen
we nog een heel eind". (fotogpdi
we trainer Han Berger het niet zo
in hem zag zitten.
De klap kwam keihard aan bij de
even fanatieke als ambitieuze kee
per, maar hij weigerde bij de pak
ken neer te gaan zitten en „pakte
de handschoen op die Heracles me
vervolgens aanreikte. Ik had ook
gewoon mijn hand op kunnen hou
den, want ik had recht op een uit
kering. Maar dat is mijn mentaliteit
niet. Het heeft ook geen enkele zin
om een grote mond op te zetten en
te doen alsof je het grootste on
recht van de wereld is aangedaan.
Het enige antwoord datje kunt ge
ven, is het leveren van prestaties".
Tot op de dag van vandaag voelt
Tukker nog veel sympathie voor
de club die hem destijds te licht be
vond. Hij heeft er echter ook geen
geheim van gemaakt het wel leuk
te vinden dat zijn opvolger Harry
Schellekens mislukte.
Het zou te ver voeren om te zeg
gen dat Tukker zich miskend voelt,
en ondanks het feit dat hij de laat
ste twee seizoenen heeft bewezen
van eredivisie-niveau te zijn, be
weert hij ook nu niet dat Han Ber
ger er toentertijd volledig naast zat.
„Als een trainer het in een bepaal
de speler niet ziet zitten, is dat zijn
goed recht. Ik kan me dat ook heel
goed voorstellen. Het enige dat me
destijds zeer heeft gestoord is de
manier waarop het is gegaan".
Door het feit dat de voetbalwe
reld hem nog steeds kent als „de
man die toen bij Groningen weg
moest" voélt hij zich desondanks
toch gestreeld. „Het is inderdaad
zo dat nog steeds veel mensen er
met mij over beginnen en daaruit
blijkt misschien toch dat ik het zo
slecht nog niet heb gedaan".
Tukker voelt zich ook nog steeds
een beetje bij zijn voormalige club
betrokken, al was het alleen maar
omdat hij onder de rook van de
stad Groningen woont. Volgens de
doelverdediger is dat wederzijds,
want hij heeft weieens gezegd:
„Als Heracles scoort, juichen ze in
het Oosterpark-stadion".
Smal
Hoewel de wedstrijd straks te
gen FC Groningen voor Tukker
een bijzondere betekenis zal heb
ben, is de affaire van weleer allang
niet meer het belangrijkste thema
dat hem in de voetballerij bezig
houdt. Toen hij twee jaar geleden
naar Heracles kwam, zei hij al dat
„deze club niets minderwaardigs
was", momenteel hoopt hij dat de
opleving van zijn huidige vereni
ging niet van korte duur zal zijn.
„Want laten we eerlijk zijn: de mar
ges bij Heracles zijn nog ontzet
tend smal. Daarom durf ik voorals
nog ook niet naar Almelo te verhui
zen, want de toekomst van Hera
cles is nog steeds onzeker. De sane
ring is nog steeds niet rond en de
club kan het zich toch echt niet
veroorloven dit jaar weer dezelfde
dingen uit te halen als het afgelo
pen seizoen.
„Tot dusver hebben we onder
andere met sportieve prestaties al
les nog in het gareel weten te hou
den, maar iedereen is er zich van
bewust dat we het in de eredivisie
erg moeilijk zullen krijgen. Vorig
jaar hadden we enkele spelers die
in staat waren in het veld ook iets
voor anderen te doen, maar die jon-,
gens zullen straks in de eredivisie
toch in eerste instantie met zichzelf
bezig zijn. En dat geldt onder meer
voor mezelf'.
Onbetrouwbaar
Maar ook in het geval Heracles
weigert Tukker bij voorbaat de
handdoek in de ring te gooien.
„Ons grote voordeel is dat we een
goed ingespeeld elftal hebben, dat
vooral verdedigend redelijk in el
kaar zit. Toch zullen we anders
moeten spelen. De kracht van He
racles was vorig seizoen ondér
meer het opkomen van de vleugel
verdedigers, maar als je tegen PSV
speelt, moet je daarmee toch niet
overdrijven. Maar in de voetballerij
weet je het nooit. Ik heb weieens
gezegd dat het een beetje een onbe
trouwbaar wereldje is. Er gebeuren
zoveel dingen, het is moeilijk om je
aan voorspellingen te wagen. Voor
alsnog ga ik ervan uit dat er zo'n
acht clubs zijn die om degradatie
zullen gaan spelen. Ik hoef er geen
geheim van de te maken dat wij
daar ook bij horen. We zien wel.
Als we een beetje goed van start
gaan, komen we misschien heel
erg ver. En als we dit seizoen niet
degraderen, dan zijn we eigenlijk
weer een beetje kampioen gewor-.
den".
NIJMEGEN (GPD) Acht dagen
voor het begin van de nieuwe com
petitie keerde de rust weer enigs
zins terug rond Danny Hoekman.
Wekenlang mocht de linkerspits
van NEC zich verheugen in de be
langstelling van West Ham United,
maar de definitieve stap werd
nooit gezet. Afgelopen weekeinde
maakte Hoekman zelf aan alle on
zekerheid een einde door definitief
te kiezen voor NEC. Struikelblok
was de duur van het contract. West
Ham wilde Hoekman voor twee
seizoenen inlijven maar de Nijme-
genaar, geadviseerd door zijn va
der en Ger Lagendijk, wensten niet
verder te gaan dan een jaar. Hoe
wel met manager John Lyall van
West Ham United al een zeer aam
trekkelijke transfersom van f
720.000 gulden overeen was geko*
men, is de Nijmeegse club opge
lucht dat Hoekman blijft. Het be
stuur heeft zich altijd uitgesproken
voor het behoud van het talent en
trainer Sandor Popovics, een grote
fan van Hoekman, schat de kansen
op behoud van het eredivisieschap
met Hoekman veel hoger in en hij
loopt sinds enkele dagen dan ook
weer glunderend rond in stadion
De Goffert.
Ook Danny Hoekman zelf is te
vreden. Financieel zou hij er bij
een overgang naar de Engelse eer
ste divisieclub veel beter van zijn
geworden maar de geboren en ge
togen Nijmegenaar voelt zich met
zijn bijna 21 jaar nog wat te jong
voor een sprong in het duister.
„Als ik goed speel komt er straks
echt wel een nieuwe kans om een
financiële klapper te maken. Ik
ben trouwens helemaal geen geld
wolf. Veel mensen hebben dat al
tijd gedacht maar dat kunnen ze nu
toch moeilijk meer volhouden".
Het etiketje geldwolf kreeg Dan
ny Hoekman een jaar geleden op
geplakt. FC Utrecht wilde de aan
valler inlijven maar behalve een
behoorlijk salaris wenste Hoek
man dat in het contract zou wor
den opgenomen dat hij voor een
gelimiteerde transfersom mocht
vertrekken. In plaats van Hoek
man nam FC Utrecht toen Johan
van der Hooft over van Helmond
Sport.
„Een misverstand", was de reac
tie van Hoekman die zich vervol
gens voornam, ambitieus als hij is,
in zijn tweede jaar in het betaalde
voetbal opnieuw .flink aan de weg
te timmeren. Aanvankelijk lukte
dat niet erg. De Nijmegenaar, die
op 16-jarige leeftijd overstapte van
de amateurclub SCE naar NEC,
bleef verre van zijn beste vorm en
moest zelfs regelmatig genoegen
nemen met een plaats op de bank
naast trainer Pim van de Meent.
Maar Hoekman kwam terug en in
de slotfase van het afgelopen sei
zoen reikte hij zelfs naar een abso
luut hoogtepunt in zijn nog kort
stondige carrière. NEC, dat lange
tijd aan een mislukt seizoen bezig
leek te zijn, bloeide op, kaapte met
enig geluk de vierde en laatste pe-
riodetitel weg voor de neus van
Willem II en Helmond Sport en
sloot met een uitblinkende Danny
Hoekman als linkerspits, de na-
competitie winnend af.
Hoekmans naam ging daarna
plotseling weer van mond tot
mond en evenals een jaar eerder
stonden de clubs in de rij voor
hem. FC Utrecht deed opnieuw
een poging maar West Ham United
was de meest serieuze en kapitaal
krachtige kandidaat. De transfer
leek slechts een kwestie van tijd.:
Hoekman zelf stak daar uiteinde
lijk dus een stokje voor en niet in
de laatste plaats omdat hij zich ver
heugt op de eredivisie. Na twee
jaar eerste divisie hoopt hij ko
mend seizoen ook op het hoogste
niveau van zich te doen spreken.
Hoekman: „Ik wil inderdaad la
ten zien dat ik ook in de eredivisie
mee kan. Er wordt veel van me ver
wacht maar dat geldt voor de hele
ploeg. We leven nu eenmaal in een
prestatiemaatschappij. Wat er aan
het eind van dit seizoen gebeurt
zien we dan wel. Ik speel nu in de
eredivisie en misschien kan ik vol
gend jaar weer een stapje omhoog
doen. NEC is een prima club maar
natuurlijk is het niet de top. En dat
blijft toch mijn streven".
VENLO (GPD) - Remy Reynierse (24) werd vorig seizoen uitgeroepen tot de beste speler
van de eerste divisie. Toch zullen er maar weinig eredivisie-trainers zijn die Sef Vergoo-
sen, bezig aan zijn leatste seizoen bij VVV, benijden om de aanwezigheid in de selectie
van de revolutionair onder de voetballers. De hiërarchie in de starre structuur van het
betaalde voetbal wil immers dat de trainer altijd gelijk heeft; zijn wil is wet. Wie een
afwijkende mening heeft, en die ook nog eens publiekelijk ventileert, wordt al gauw
bestempeld als een lastpost, die de eenheid in gevaar brengt.
Naar voetbalmaatstaven gerekend
wordt het helemaal te dol wanneer
die speler zich ook nogeens daad
werkelijk gaat bemoeien met het
technisch beleid en daarbij een be
stuur min of meer dwingt de spe
lersgroep aan te passen naar zijn
wensen en verlangens. Dat is hoog
uit toegestaan als je bij de burger
lijke stand staat ingeschreven on
der de naam Cruijff of Van Hane-
gem, maar toch zeker niet als de
naam Reynierse op je voordeur
prijkt. Want wie isnou in hemels
naam Remy Reynierse?
Progressie
"Een hele beperkte voetballer,
die een broertje dood heeft aan
harde duels, die alleen rechts kan
trappen, die in één tempo speelt en
geen versnelling heeft. Maar wel
een die zich heeft verbaasd over de
progressie in zijn spel: die in Eind
hoven te .boek stond als een mooi-
weer-voetballer. maar die vorig sei
zoen tot zijn eigen verbazing be
merkte dat hij in staat is een ploeg
te dragen, en soms wedstrijden
naar zijn hand kon zetten".
Op dezelfde manier dus als hij
het bestuur dwong de selectie van
buitenaf (Ringels, Corbijn. Li-
bregts) te versterken met spelers
die verantwoordelijkheid durven
nemen. "Zoniet, dan had ik onder
geen beding bijgetekend. Dan had
ik absoluut gestopt met voetballen
en was ik als jeugdtrainer bij Eind
hoven aan de slag gegaan. Met de
spelers die we hadden, kon VVV
onmogelijk de eredivisie ingaan. Ik
zeg niet dat we het nu wel redden,
rnaar objectief gezien heeft de club
gedaan wat binnen haar vermogen
lag. En daar moet ik tevreden mee
zijn".
in totaal deponeerde Rt mierse
aan het eind van het vorige seizoen
acht eisen op de bestuurstafel van
het bejaarde college. Drie daarvan
stuitten op onoverkomelijke be
zwaren, zoals een pertinente wei
gering om mee af te reizen naar het
trainingskamp in Italië. De Bra
bander hield voet bij stuk. Terwijl
zijn ploegmakkers zich het ram
bam werkten, lag Reynierse te
bruinen op Kreta en hield hij dage
lijks contact met Wiel Teeuwen. de
manager, aan wie VVV het uitein
delijke ook te danken heeft dat hij
alsnog bijtekende. Maar in
werkelijkheid haalde het bestuur
bakzeil en zwichtte zij andermaal
voor het dreigement van een spe
ler, die exact weet wat hij wel en
niet wil, en daar ook naar handelt.
Maar is Remy Reynierse nu een
dwarsligger of gewoon een van de
weinigen in dit land die heel kri
tisch en serieus met zijn vak bezig
is? "Het laatste", zal Sef Vergoosen
onmiddellijk beamen. "Zijn visie
op voetbal is zeker niet slecht. Er
steekt een grote kern van waarheid
in zijn kritische en harde uitspra
ken. Het vervelende is alleen dat
Remy alles idealiseert en denkt in
twee dagen de hele wereld te kun
nen veranderen. Hij zal moeten le
ren aanvoelen wat haalbaar is en
wat niet. Door de bank genomen is
zijn inbreng binnen de groep ook
positief. Ik vind alleen dat hij niet
het recht heeft zijn medespelers in
de media te kwalificeren. Negentig
procent van de groep stimuleert hij
daar beslist niet mee en bereikt hij
juist het tegenovergestelde".
Want Remy Reynierse heeft niet
alleen een heel eigentijdse kijk op
voetbal, in zijn vaak meedogenloze
kritiek spaart hij anderen niet. Net
zo min trouwens als zichzelf. Zo
noemde hij Jan Keizer "de grootste
dweil van het arbiterskorps", en
vergeleek hij een medespeler met
"een tomaat die voor de wedstrijd
door zijn benen de tegels bestu
deert". In de visie van Vergoosen
("Een hele lieve en aardige man,
met wie je nooit ruzie zult krijgen")
gaat hij daarbij over de schreef.
Niet echter naar het oordeel van
Reynierse zelf. "Binnen deze club
kent iedereen mijn visie. Iedereen
weet dat ik het voetbal en mijn ei
gen prestatie heel kritisch analy
seer. Ik ben er bij wijze van spre
ken elke minuut van de dag mee
bezig, soms tot ik er gek van word.
Mijn ideeën probeer ik over te
brengen op mijn medespelers,
want bij alles wat ik doe of zeg,
staat de teameenheid centraal. Als
die er niet is kun je alles schudden.
Doodziek
De bijna afgestuurde leraar li
chamelijke opvoeding en sport
("nog twee examens en dan ben ik
klaar" beschouwt het als een bitte
re noodzaak dat het voetbal vooral
door de spelers kritisch bekeken
wordt. "De kwaliteit is de laatste
tien jaar zover teruggelopen, dat
het geen kwaad kan de de voetbal
ler daarvoor eerst bij zichzelf te ra
de gaat. Ik word ook doodziek van
verhalen dat een trainer weg moet
omdat hij spelers niet meer kan
motiveren. Dat is de grootste lul
koek die ik ooit gehoord heb. Als je
daartoe zelf niet meer in staat ben,
kun je beter meteen inrukken".
Veel schort er volgens Reynierse
ook aan de mentaliteit van de door
snee voetballer in ons land. "Ook
aan de mijne, dat stel ik gelijk
voorop. Ik vind het daarom ook
fijn dat er een trainer langs de kant
staat die mij in de gaten houdt,
want trainen betekent voor mij el
ke dag een ware opoffering. Mijn
stokpaardje is altijd Bettine Vrie-
sekoop, die dag-in dag-uit blijft oe
fenen op haar zwakke punten, net
zolang tot ze die volledig beheerst.
Terwijl zij er nota bene gaan cent
mee verdient. Zie jij dat een voet
baller al doen? Nee, die oefent lie
ver op zijn sterke punten, alsof je
van honderd keer hard op het doel
schieten beter leert sprinten. In de
voetballerij is de training ook meer
een doel dan een middel, terwijl
het precies andersom zou moeten
zijn. Ik snap best dat training een
noodzaak is maar het is geen gege-
EMMEN (GPD) Voorzitter Dick
Kreijkes heeft er nooit een geheim
van gemaakt. „De eredivisie is
ons doel", sprak hij al voordat de
overgang van Emmen naar het be
taald voetbal definitief door de
KNVB was gefiatteerd. „Dat doel
moet je je durven stellen, zoveel
lef moet je hebben, anders heb je
voor geen cent ambitie", aldus de
van zijn pensioenrechten genie
tende voormalig burgemeester
van het Drentse Odoorn en het
Groninger Eenrum.
Kreijkes begint haast opgetogen
aan het Grote Avontuur. „Ons be
leid zal niet alleen gericht zijn op
handhaving in de eerste divisie,
dat is ons te weinig. Want dat zou
betekenen dat je altijd onderaan
bungelt en daar heeft niemand be
lang bij. Als je resultaten niet om
over naar huis te schrijven zijn,
dan heb je op het laatst alleen nog
vaders, moeders en vriendinnen
van de spelers op de tribune zitten.
Dat is niet alleen bij de amateurs
zo, maar ook in het betaald voetbal.
Wij streven ernaar om zo hoog mo
gelijk te voetballen. Wij voelen er
niets voor om maar wat rond te
blijven sukkelen".
Na drie jaar, zo denkt Kreijkes,
moet de sprong naar de eredivisie
mogelijk zijn. Theo Verlangen
werd voor die klus ingehuurd.
Waarbij het vertrouwen dat Kreij-
kes in de bij FC Groningen gevier
de, maar door Sportclub Cambuur
uitgekotste trainer, stelt, groot is.
„Die man praat de hele handel de
eredivisie in", straalde de vroegere
ambtenaar op Emmens persdag
bijna een maand geleden. „Verlan
gen kent het betaald voetbal tot en
met. Hij weet bovendien wat er in
het noorden op de markt is. Wij
denken gewoon dat hij een goeie
trainer is".
Stapje voor Stapje
Theo Verlangen draait al wat lan
ger mee in het betaald voetbal dan
zijn voorzitter en waakt daarom
voor al te groot optimisme. „Wij
streven naar een goeie positie in de
middenmoot om vandaaruit stapje
voor stapje verder te bouwen, zo
wel organisatorisch als o'p het veld.
Wij gaan ook zeker niet gokken op
een periodetitel, maar niemand
mag het ons natuurlijk kwalijk ne
men als wij ons daar toch een keer
mee gaan bemoeien".
Grote aankopen heeft Emmen
niet kunnen doen ondanks het feit
dat de club beschikt over een shirt
sponsor en wat kleinere co-spon
sors. Zes spelers ('Grads' Fühler,
Henri Pelleboer, Cees Spaans, Edu
Nandlal, Wim Vos en Walter Waal-
derbos) staan onder contract, de
rest is amateur. Aanvankelijk be
hoorde ook Ted Venema tot de
contractspelers, maar hij werd
door de medische staf vanwege
een geboren rugafwijking niet
goedgekeurd als betaald voetbal
ler. Venema blijft overigens wel bij
Emmen, zij het als amateur.
De spelersgroep waarover hij
kan beschikken noemt Verlangen
„een fijne gretige groep, die weet
wat er van ze gevraagd wordt. Ze
moeten alleen nog leren de pijn
grens te verleggen, want die ligt bij
de amateurs natuurlijk een stuk la
ger. Bij hun amateurcluppie waren
ze allemaal de man waar het om
draaide, maar hier maken ze deel
uit van het collectief. Dat is natuur
lijk even wennen voor ze, maar dat
lukt wel".
Bij een gemiddelde van 1800 be
talende bezoekers bij een thuis
wedstrijd is de begroting finan
cieel sluitend. „Maar wij rekenen
op een stuk of wat meer", aldus
kreijkes. Bij het seizoenbegin te
gen FC Den Haag, worden op de
Meerdijk 10.000 toeschouwers ver
wacht. Emmen had bij de KNVB
een verzoek ingediend om Veen-
dam als eerste tegenstander, maar
Kreijkes is ook blij met FC Den
Haag. „Want dat is een gerenom
meerde tegenstander, waar onze
selectie flink tegenaan zal moeten
proesten. Bovendien is die wed
strijd voor ons een mooie testcase.
Dan kan meteen blijken of onze ac
commodatie aan de veiligheidsei
sen van de KNVB voldoet".
Het is overigens niet de eerste
keer dat binnenkort betaald voet
bal in Drenthe te aanschouwen
valt. Vanaf 1954 tot en met 1971
werd er ook al op min of meer pro
fessionele wijze tegen een bal ge
schopt. Eerst door Zwartemeer,
dat later in Sportclub Drenthe ver
anderde. De toenmalige 'trots van
de streek' verdween omdat de
KNVB besloot een sanering door
te voeren en de tweede divisie op
te doeken.
Degradatieplaats
Veertien jaar later is betaald
voetbal dus in het land van Bartje
teruggekeerd. Al had Emmen daar
dan wel een duwtje in de rug voor
nodig van de almachtige bestuur
ders in Zeist. Want als beloning
voor een rampzalig slecht seizoen
in de hoofdklasse - Emmen behaal
de slechts twee overwinningen en
sloot de competitie af op een van
de twee degradatieplaatsen - pro
moveerde de club niettemin naar
de eerste divisie. Mogelijk gewor
den omdat de KNVB bepaalde dat
voor toetreding tot het betaald
voetbal niet alleen zou worden ge
keken naar de prestaties het afge
lopen seizoen geleverd, maar ook
naar kampioenschappen of perio-
detitels in de jaargangen '82/'83 en
'83/'84 behaald. En omdat Emmen
in het seizoen '82/'83 een periodeti
tel in de wacht sleepte, stond voor
aanvang van de vorige competitie
al vast dat de ambitieuze club een
jaar later zijn opwachting in het be
taald voetbal zou maken. „Met de
eredivisie als doel", voegt voorzit
ter Kreijkes daar nog eens voor alle
duidelijkheid aan toe.
ven dat je zondags een goede wed
strijd speelt".
Daarom trok Reynierse vorig sei
zoen ook zijn eigen plan en schrok
hij er niet voor terug om te verzui
men wanneer hem dat in de kraam
te pas kwam. "En geen mens die er
iets van zei, omdat mijn prestatie
in de wedstrijd er niet onder leed.
En dat is heel simpel terug te voe
ren op het gegeven dat ik voor
tachtig procent speel op talent en
voor twintig procent op trainings-
arbeid. Daarom maakt het ook wei
nig uit dat ik de eerste trainings-
week heb gemist. Want of ik me nu
vier weken voorbereid of vijf, dat
maakt in de praktijk niks uit". "Of
ik nou echt plezier heb in de voet
ballerij? Ben je gek, natuurlijk
niet. Vroeger, bij de pupillen, toen
had ik er lol in, nu allang niet meer.
Voetbal is nu alleen nog leuk als je
kampioen wordt. Heb jij er soms
zin in om te trainen, te verliezen of
een doodschop te krijgen? Ik in elk
geval niet. Het is dat ik er nog wat
mee verdien, en dat ik nu de kans
heb om van binnenuit mijn ideeën
uit te dragen, anders was ik er al
lang mee gestopt".
De trainer over Remy Reynierse: "Het vervelende is dat hij alles idealiseert en denkt in twee dagen de hele
wereld te kunnen veranderen". De VVV 'er zelf: "Iedereen kent mijn visie". (foto gpdi
