'Ik ben nog nooit
zo blij geweest'
5 0 T
Van der Wiel in
extra driekamp
Van der Capellen slaat dóór
Na verlies tegen Short
Oosting verslaat Schapers
Van Vliet en
Van der Velde
definitief
naar Post
Vaarwel
McEnroe
VRIJDAG 26 JULI 1985
SPORT
PAGINA 9
BIEL (ANP) - John van der Wiel
zal in een extra driekamp met de
Brit Nigel Short en Eugenio Torre
uit de Filippijnen moeten uitma
ken welke speler als vierde eindigt
in het Interzonale schaaktoernooi
van Biel. Die plaats geeft recht op
deelneming aan het kandidaten
toernooi, dat half oktober begint in
Montpellier. De Sovjetrussen Va-
ganjan en Sokolov en de Ameri
kaan Seirawan kwalificeerden zich
in Biel rechtstreeks voor het kandi
datentoernooi. De driekamp, die
morgen in Biel begint, is noodza
kelijk geworden omdat Van der
Wiel gisteren met zwart in de ze
ventiende en laatste ronde een ne
derlaag leed tegen Short. Boven
dien verloor Torre, eveneens met
zwart, van de Hongaar Gyula Sax.
Daardoor eindigden Van der Wiel,
Torre en Short met 10,5 punten op
de gedeelde vierde plaats.
Van der Wiel begint ongetwijfeld
met de moed der wanhoop aan de
verlenging. Hij had immers, met
een relatief gemakkelijk program
ma in de slotweek, lange tijd goede
uitzichten zich direct voor het kan-
didatentoernooi te plaatsen. De
verwachte winstpartijen tegen de
IJslander Petursson en vooral te
gen de zwakke Zwitser Partos ble
ven echter uit. Van der Wiel moest
zich beide keren tevreden stellen
met remises. In zijn laatste partij
tegen het vroegere wonderkind
Short had de Leidenaar aan een
half punt voldoende voor kwalifi
catie, aangezien concurrent Torre
van Sax verloor. Short rook echter
zijn kans op een verlenging en ver
sloeg Van der Wiel zodat hij toch
nog in de race bleef op een plaats
voor Montpellier. In het toernooi
verloor Van der Wiel uitgerekend
I van Short en Torre en voorts van
Vaganjan, die met een punt voor
sprong op Seirawan als eerste ein
digde. Hij won zeven keer, van
Martin, Poloegajevski, Quinteros,
Sokolov, Sax, Jansa en Gutman en
speelde eveneens zeven keer
Uitslagen 17e en laatste ronde:
Rodriguez (Cub) - Poloegajevski (Sov) afg.
Gutman (Isr) - Jansa (Tsj) 1-0 Partos (Zwi) -
Vaganjan (Sov) 0-1 Petursson (Ijsl) An-
dersson (Zwe) afg. Short (Gbr) - Van der
Wiel (Ned) 1-0 Seirawan (Vst) - Sokolov
(Joe) - Martin (Spa) afg.
Sokolov 11 4. Van der Wiel, Torre en Short
IO'/ï 7. Ljubojevic en Andersson 9 en 1 afg.
9. Poloegajevski 81/; en 1 afg. 10. Rodriguez
1 ajg. 11. Sax 8 12. Jansa en Quinteros
1 afg. 15. Gutman
Vaganjan, Seirawan en Sokolov plaatsen
zich voor het kandidatentoernooi, Van der
Wiel, Short en Torre moeten een extra drie
kamp spelen.
Menno Oosting sloeg zijn slag, door op het Melkhuisje de eerder zo suc
cesvolle Michiel Schapers uit te schakelen (foto anp)
HILVERSUM (GPD) Het bleke, magere gezicht van het Nederlandse mannen-topten-
nis mag dan de laatste jaren zjjn bepaald door Michiel Schapers en Huub van Boeckel,
langzaam maar zeker lijkt Menno Oosting weer wat kleur op de wangen te gaan brengen.
Moeten de beide 25-jarige kopmannen het vooral van incidentele uitschieters hebben,
hun Brabantse „collega-knecht" beschikt zowel over de leeftijd (net 21) als het talent om
zich op de langere termijn nadrukkelijker in het mondiale profcircuit te kunnen manifes
teren.
AMSTELVEEN (ANP) - Johan van
der Velde en Teun van Vliet zijn
definitief ingelijfd in de professio
nele wielerploeg van Peter Post.
Beide Nederlanders hebben een
tweejarig contract getekend bij de
grootste nationale formatie. Post
wilde over de positie van Van der
Velde en Van Vliet duidelijkheid
naar buiten toe. „Die jongens wor
den gek gebeld. Voortdurend
wordt er gespeculeerd over de
overstap van dat tweetal naar an
dere ploegen. Daar is geen sprake
van. Ze staan definitief bij mij on
der contract."
In september reist Post naar Ja
pan om te praten over de voortzet
ting van de verbintenis met spon
sor Panasonic voor de periode na
1987. Het huidige contract, dat nu
twee jaar loopt, wordt in dat jaar
beëindigd. Post verwacht, dat de
Japanse fabrikant dit jaar al besluit
om na '87 door te gaan.
Post komt volgend jaar met een
talrijk team op de weg. Voor 1986
heeft hij al zeven Belgen (de broers
Planckaert, Vanderaerden, Nu-
lens, De Keulenaer en de nieuwe
lingen Lippens en Van Lancker),
één Australiër (Anderson) en één
Amerikaan (de zieke Grewal) on
der contract. Post is bovendien
vergevorderd in zijn onderhande
lingen met nog eens twee buiten
landers. „En als ik zeg vergevor
derd, dan kun je daar van op aan."
De Amstelvener, die na 1987 een
andersoortige functie bij zijn wie
lerploeg ambieert, zal in het geval
van nog eens twee geslaagde trans
fers in de slag moeten om zijn Ne
derlandse ploeglicentie te behou
den. Volgens de reglementen van
de FICP (de profsectie van de in
ternationale wielrenunie) moet
zo'n Nederlandse ploeg voor de
helft plus één uit autochtonen be
staan. Post, die Rooks, Lammerts
en Veldscholten naar andere ploe
gen ziet verdwijnen, heeft voor zijn
kernploeg nu acht Nederlanders
(Van der Velde, Van Vliet, Winnen,
Theunisse, De Rooy, Oosterbosch,
Lubberding en Lammertink) on
der contract.
De ploegleider overweegt het
viertal Kos, Baars, Groenendaal en
Alberts om licentie-redenen weer
een overeenkomst aan te bieden.
NOORDWIJK - Hij heeft er keihard voor moeten
werken maar Freek van der Capellen zag gisteren toch
kans om een 7-6, 5-3, 30-30 om te zetten in een gewon
nen wedstrijd. In het begin van de week zei hij: "Ik ga
alleen maar doorslaan deze week". Gisteren bleek
echter weer dat dat niet altijd leidt tot een overwin
ning. Zijn tegenstander, Wim Bruggink uit Overijssel,
had namelijk een gevaarlijke slice in zijn tennisbagage
en het is nu eenmaal moeilijk om daar een knal op te
geven. Van der Capellen doorzag dit en aangezien hij
iedere slag van het spel beheerst, had hij een weer
woord. Met wat meer geduld en goed gekozen mo
menten om het net op te zoeken, trok hij de overwin
ning, hoewel zeer nipt, naar zich toe: 6-7, 7-5, 7-6.
Tevens triomfeerde hij in de dubbel met zijn broer
Herman en in de mix met Xandra Weller. Zij bereikte
in het enkelspel de halve finale waar ze het zal gaan
opnemen tegen de De Munnik-speelster Christel Ver-
woert, die in drie sets won van Marie Louise Rutten.
Westduitser Marcus Bundugens versloeg Freek Ta-
nis. In het begin kon Tanis lekker anticiperen op de
consequent rechtdoor geslagen passings van Bundu
gens, maar toen deze ze ook cross ging slaan werd het
te moeilijk: 5-7, 6-1, 6-2.
Het als tweede getipte duo Serge Carpentier en Jaap
Moerland had het te zwaar tegen de Zweed Haakan-
son met Wouter Fok, die niet zolang geleden nog in A
acteerde: 6-4 6-1 voor de laatstgenoemden.
Wim Bruggink zegevierde wel in de dubbel met
partner De Jonge. Dit ging ten koste van Charles As-
selbergs en Johan Vis. Charlie had eigenlijk meer uit
gekeken naar de partij tegen zijn broer. John, maar
dat werd een walk over, omdat John gisteren vader is
geworden.
In C ging Rogier Liefbroer simpel langs Haunitz en
kende Duitser Buuck, die door sommigen te sterk
wordt bevonden voor de C-klasse, weinig problemen
met Starsefski. De als tweede genoteerde Peter Bouw
redde het niet en moest zijn plaatsje in de volgende
ronde afstaan aan Arnoud van Dam. Bij de vrouwen is
Frau Stockman toch geaccepteerd, dit tegen eerdere
berichten in. Zij liet haar klasse duidelijk gelden en
stond dan ook geen game af. Ook in de dubbel met
Stork maakte zij korte metten met de tegenstander,
Els Guyt en Ravensberg. (Voor uitslagen: zie score
bord).
Ook in Voorhout wordt deze week getennist. Gezel
ligheid wordt hoog in het vaandel gedragen en het
evenement staat dan ook weer bol van de "buiten-
baanse" aktiviteiten. Toch wordt er ook getennist. Fa
voriet voor de eindzege Marco Visser kende weinig
problemen met Mark Baan. Martin "buik" Hoekstra
had wat meer moeite met Martin "Nuk" Galjema: 7-6
6-4. Nummer één bij de vrouwen, Colinda Voskuyl, zal
uitkomen tegen Annemarie van Gemund, die gisteren
won van De Groot. Liesbeth Hoogervorst, als tweede
getipt, had in de eerste set een lastige aan Eveline
Poel, maar kwam daarna niet meer in gevaar: 6-7 6-1
6-2. In D is de eerste halve finalist al bekend. Wim de
Klerk Wolters bereikte deze vlotjes ten koste van Ed
Zimmerman.
JACQUELINE VAN WIJK
Het feit dat Oosting gisteren de
halve-finales op het Melkhuisje be
reikte bevestigde slechts dat hij in
elk geval driftig probeert zijn be
lofte in te lossen. „Ik ben nog nooit
zo blij geweest", lachte de competi
tiespeler bij SON na zijn drie-set
soverwinning op Schapers, die
geen schim was van de agressieve
vechtjas die een dag eerder Henrik
Sundström uit het toernooi had ge
slagen. „Ik heb nog een lange weg
te gaan; ik kan nu niet in een luie
stoel gaan zitten", riep de Neder
landse nummer een meteen na dat
succes en die gelegenheid werd
hem door Oosting dan ook geen
moment gegund.
„Het komt wel vaker voor: na
een sterke prestatie is het gewoon
moeilijk je weer helemaal op te la
den", constateerde Schapers. „De
concentratie was wat minder en
daarbij komt dat Menno uitste
kend heeft gespeeld. Al vind ik het
niet reëel om na een overwinning
of nederlaag bepaalde conclusies
te gaan trekken. Daar schiet zo'n
jongen niets mee op". Desondanks
moest ook de Rotterdammer er
kennen dat „eigelijk al zijn slagen
behoorlijk vooruit zijn gegaan.
Menno kan in potentie de beste
Nederlander worden, maar daar zal
hij dan wel keihard voor moeten
werken".
Dat Oosting de onderlinge ba
lans met Schapers dit jaar weer in
evenwicht trok (2-2) - beiden had
den elkaar de laatste maand drie
keer in satelliet-verband getroffen -
zal ook de aanwezige bondsgedele- woon moest terugknokken".
geerden veel deugd hebben ge- KYarht
daan. Waar juist Schapers in de
ogen van de officials mede door Een hoogvlieger zal Menno Oos-
zijn laatdunkende uitlatingen ting nooit worden, maar onder lei-
(„Veel mensen hebben mij gehol- ding van Van Hulst heeft hij zijn
pen, maar ik kan me niet herinne- mogelijkheden aardig weten uit te
ren dat er een bij was die iets met bouwen. Zeker op gravel kan de
de tennisbond van doen had", is Brabander met diepe topspinbalen
slechts een typerend voorbeeld) behoorlijk uit de voeten. En wilde
een lastige dissident is, daar kan het vaak genoeg ontbreken aan va-
Oosting als een heus „KNLTB-pro- riatie in zijn spel, gisteren verraste
dukt" worden aangemerkt. Oosting het goed gevulde Hilver-
Henk van Hulst, de trainer van sumse centre-court en Michiel
Schapers met harde, aanvallende
en vooral gespreide klappen. Een
tactiek die hem veel kracht kost.
feit is wel dat hij met „Maar ik kan het lang volhouden.
de bondstennisschool in Geldrop,
staat weliswaar bloot aan veel kri
tiek (vooral uit vakbroederskrin
gen),
zijn pupillen Van Boekei en Oos
ting prima werk verricht. Laatstge
noemde wil dat nog wel eens bena
drukken. „Hij heeft er bepaalde
fouten uitgehaald, bijvoorbeeld
wanneer ik serveerde. Bovendien
ben ik mentaal gezien een stuk
sterker geworden. In het verleden
dacht ik er te veel bij na als ik ge-
NOORDWIJK Niet de door golfers zo begeerde 'hole in
one' maakte hem wereldberoemd, maar een heuse klim
partij in een knoestige eik. Tijdens het toernooi der toer
nooien, de open Amerikaanse kampioenschappen, in 1981
produceerde Bernhard Langer weer een van zijn beroem
de en geroemde superdrives. Het balletje volgde evenwel
niet de richting die de Westduitser voor ogen had.
Weliswaar zeilde de golfbal in de
buurt van de hole, maar tot stil
stand kwam het speeltuig hoog in
een boom. Langer, die bekend
staat als een superhitter omdat hij
het kleine projectiel ruim 250 me
ter weg kan slaan, weigerde zich
daarop te bedienen van het gebrui
kelijke penalty-shot, een als slag
geldende worp over de schouder.
Hij werkte zich met behulp van
zijn secondanten langs de stam
omhoog naar de plek des onheils.
De Amerikaanse toeschouwers
konden hun lol op de Augusta-ba-
nen in Georgia niet op.
Nadat Langer vanuit zijn onge
bruikelijke en vooral benarde posi
tie het balletje naar de green, het
gedeelte fondom de hole, had ge
stuurd, oogstte de 27-jarige golfer
alom bewondering. Het publiek in
de States was wel wat gewend,
maar een inspanning a la Tarzan
was op golfbanen nog nimmer ver
toond. Vanuit Amerika vlogen de
televisiebeelden vervolgens over
naar Europa, waar de naam van
Bernhard Langer binnen een om-
mezieh was gemaakt.
Ook in zijn geboorteland West-
Duitsland, waar hij tot dusver
goeddeels werd genegeerd. Waar
Langer in golfgekke landen als de
VS en Engeland regelrecht de he
mel zou zijn ingeprezen, bleef hij in
de Bondsrepubliek, waar golf
evenals in Nederland niet massaal
wordt beoefend, lang anoniem.
Toch vreemd, want doorgaans zijn
Duiters er als de kippen bij om met
'hun' vedetten (Becker) te pron
ken. Tot 1981 moest Langer dus
wachten alvorens hij in eigen land
werd gewaardeerd.
Gelet op zijn afkomst had hij ei
genlijk voetballer moeten worden.
Zonen van metselaars plegen zich
doorgaans met een voetbal in
plaats van de golfstick op te hou
den. Bernhard Langer liet de leren
knikker evenwel links liggen. Op
jeugdige leeftijd bleek hij al een
buitenbeentje. Dat de dichtstbij
gelegen golfbaan in Augsburg
ruim een half uur fietsen was van
zijn Beierse woonplaats Anhausen,
deerde kleine Bernhard nauwe
lijks.
De golfsport had hem volledig in
een wurggreep. Hij moest en zou
actief speler worden en daarvoor
stelde Langer alles in het werk. Hij
werkte zich als caddy, drager van
golfclubs, menigmaal in het zweet
met de bedoeling de zuur verdien
de marken aan te wenden voor een
eigen verzameling slagmateriaal.
'Eenmaal eigenaar van zo'n karretje
met sticks, ontpopte Langer zich
als een volleerd afkijker.
„Ik had immers geen geld om
lessen te nemen", herinnert de in
middels schatrijke sportman zich,
die in tegenstelling tot vele landge
noten niet is bevangen door de ar-
rogantie-bacil. „Daarom moest ik
mij behelpen. Ik keek gewoon hoe
anderen het deden".
door
Rob Onderwater
Pas op 15-jarige leeftijd kreeg
Langer vakkundig onderricht in
München. In 1979 incasseerde de
Westduitser, inmiddels getrouwd
met een Amerikaanse, zijn eerste
grote overwinning. In het Franse
Nimes behaalde hij de Europese ti
tel voor spelers onder 25 jaar. Die
zege betekende de eerste mijlpaal
in zijn nog prille carrière. „Ik wilde
een goede speler worden, dat was
mijn eerste droom", grijpt hij weer
terug in zijn jeugdverleden. „De
Europese jeugdtitel was voor mij
het overtuigende bewijs dat ik
goed kon golfen".
Na de eerste ronde van achttien holes
hebben drie spelers de leiding in de 66e
editie van de strijd om de open Neder
landse golftitel, die op de baan van
Noordwijk wordt gehouden en tot en met
zondag duurt. De Westduitse kampioen
van het vorig jaar Bernhard Langer, de
verrassende Zweed Mats Lanner en de
Australiër Graham Marsh (winnaar in
1979) kwamen rond in 68 slagen. Zes golf
ers hadden één slag meer nodig voor het
traject. De beste Nederlanders, Alex Loes-
berg en Peter Ackerley, hadden een score
van 74 slagen.
De stand na de eerste ronde van achttien
holes is:
1. Bernhard Langer (BRD), Mats Lanner
(Zwe) en Graham Marsh (Aus), allen 68
slagen 4. Eamon Darcy (Ier), David Feher-
Sam Torrance (Sch), allen 69 10. Mark
Johnson (Eng), Andrew Murray (Eng),
Christy O'Connor jr. (Ier) en David Ray
(Eng) allen 70
Bernhard Langer in Noordwijk: „Ik wil wereldkampioen worden".
Teg
de fa-
egelijkertijd verplichtte
natieke Westduitser zich tc
nieuwe uitdaging. „Wereldkam
pioen", is hij vastbesloten, „dat wil
ik nu worden. Ik weet dat ik het
kan en daarom wordt alles opzij ge
schoven. Ik zal meer dan ooit in de
States gaan vertoeven, omdat daar
nu eenmaal de faciliteiten zijn. In
Europa zijn die er ook wel, maar
wil je een echte topper worden,
dan zal je naar de States moeten
verhuizen".
Dat Langer niet hoog van de
Duitse toren blaast, werd eind vo
rig jaar duidelijk toen hij het toer
nooi der toernooien, de open Ame
rikaanse kampioenschappen, op
zijn toch al rijk gevulde palmares
beschreef.
„Die titel heeft mij enorm veel
voldoening gegeven", glimt hij nog
steeds van trots, „de Amerikanen
béschouwden mij als een eendags
vlieg, die op goed geluk een paar
toernooitjes had gewonnen. Met
die overwinning heb ik ze de mond
gesnoerd".
De chauvinisten, die de Verenig
de Staten in grote hoeveelheden
rijk is, waren na Langers zege in
Australië, in februari van dit jaar,
definitief overtuigd van de kwali
teiten van de 'Red Baron', zoals hij
aan de overkant van de plas wordt
genoemd. Met die in golfland tot
de verbeelding sprekende over
winningen, steeg het startgeld van
de Westduitser met grote spron
gen.
„Maar het is nog een schijntje in
vergelijking met Nicklaus, Watson
of Ballostreros. Ik ben nog maar
een beginneling. Trouwens, wat ik
verdien interesseert mij helemaal
niets. Ik laat mijn financiële zaken
uitzoeken door mijn broer".
Met bijzaken wenst Bernhard
Langer zich dus niet bezig te hou
den. Golf is zijn passie. „Een ver
slaving is het. Acht, nei
dag ben ik op de baan.
ik hard nodig om mijn grote doel.
wereldkampioen worden, te vol
brengen. Daarvoor schaam ik mij
niet om aan andere grote golfers
adviezen te vragen. Ik heb daar
ontzettend veel van geleerd en het
resultaat is toch niet slecht".
Langers vaste caddy, de Brit Pe
te Coleman, heeft diepe bewonde
ring voor de werkwijze van zijn
baas. „Hij is zeer nauwgezet. Over
al waar hij komt, inspecteert hij de
banen met Duitse Grundlichkeit".
„Ik kom om te winnen, waar ook
ter wereld", blijft Langer strijdlus
tig. „Om dat te bereiken moet een
golfer de baan tot in de finesses
kennen. Een professional moet
hard voor zichzelf zijn, ook in men
taal opzicht. Wat dat betreft ben ik
een stuk sterker geworden. Top-
golf is een mentaal gevecht. Een
zwak moment kan je verlies ople
veren en dat kan ik juist niet heb
ben. Ik heb een verschrikkelijke
hekel aan verliezen".
Vooralsnog lijkt het er niet op
uur per dat het humeur van Bernhard Lan-
tijd heb ger gedurende zijn bezoek aan
Noordwijk zal worden aangetast.
En Michiel wist me daardoor niet
onder druk te zetten. Ik denk dat
hij wat te weinig naar het net is ge
komen. Of ik een bedreiging ben
voor hem? Ach, ik vind die compli
menten wel leuk, maar ik moet ze
eerst nog zien waar te maken".
In elk geval is Menno Oosting op
de goede weg. Dat vinden kenne
lijk ook de Melkhuisje-organisatie,
die hem net als vorig jaar een „wil
de kaart" gaf voor het hoofdtoer
nooi, en de KNLTB, wiens bonds
coach Tom Okker Oosting onlangs
met succes zijn Davis Cup-debuut
liet maken tegen Finland op dezelf
de Gooise banen. „Dat hij speelde
in plaats van Van Boekei is al een
signaal", liet bondsvoorzitter Koen
Hehenkamp toen doorschemeren.
Ook met de Kings Cup-wedstrij
den had men met Oosting en Tom
Nijssen overigens heel bewust
voor de jeugd gekozen.
Verjonging
Hehenkamp stelde wat de Davis
Cup-selectie betreft voor komend
seizoen zelfs een „drastische ver
jonging" in het vooruitzicht, „ook
als de onderlinge rangorde in het
wereldklassement niet verandert".
En daar ziet het voorlopig toch wel
naar uit, want tussen Van Boekei -
vandaag zijn kwartfinale in Hilver
sum spelend tegen de Westduitser
Maurer - en Oosting gaapt nog al
tijd een gat van zeker honderd
plaatsen. De nationaal indoorkam-
pioen bivakkeert ergens rond de
240e positie, al zal hij nu toch een
flinke sprong voorwaarts maken,
na bij de internationale tennistitel-
strijd van Nederland tot de laatste
te zijn doorgedrongen en hij
sowieso een premie van ruim
14.000 mag opstrijken.
„Dit komt erg onverwacht. Mijn
doel was eigenlijk om dit jaar de
beste 200 te bereiken, maar ik zit
nu al onder die grens". Wie weet
wordt Oosting wel de eerste Neder
landse Melkhuisje-finalist sinds
Tom Okker, die twaalf jaar geleden
voor het laatst de eindstrijd bereik-»
te en die voor de vierde keer in zijn
succesvolle carrière ook winnend
afsloot. Maar dan zal Oosting mor
gen wel eerst moeten afrekenen
met de Zweedse „muur" Kent
Carlsson. Deze had met de Austra
lische kwalificatiespeler Darren
Cahill overigens meer moeite dan
de cijfers (6-2, 6-2) doen vermoe
den, want pas bij het negende
matchpunt besliste de jonge Scan-
dinaviër het duel.
LONDEN (GPD) - John McEn
roe, de Amerikaanse tennisster,
heeft een nieuw dieptepunt in
zijn loopbaan bereikt: na Wim
bledon verloren te hebben is
hem nu gevraagd het lidmaat
schap op te geven van Queen's
i West-Londen, de meest exclu-
eve tennisclub die er in Enge
land is.
McEnroe is erelid van deze
vereniging, maar het clubbe
stuur wil dat lidmaatschap
beëindigd zien na een incident
enkele toeken geleden, waarbij
McEnroe's vermaarde tempera
ment hem weer eens parten
Op de eerste dag van de open Ne
derlandse golfkampioenschappen
stelde de regerend titelhouder met
een zijn kandidatuur, dit ondanks
een matige gezondheid. „Ik ben
erg vermoeid", treurde Langer, „de
Britse Open van vorige week heb
ben veel van .mijn krachten ge
vergd. En mij'n lichaamsgesteld
heid wordt er hier niet beter op. De
wedstrijden zijn hier zeer langduri
ge sessies. Dit is voorlopig ook
mijn laatste toernooi. Ik knijp er
even tussen uit om op adem te ko-
Ook op halve kracht was de
Westduitser sterk genoeg om, wel
iswaar met twee collega's, het 150-
koppige deelnemersveld achter
zich te laten.
Kortom, Bernhard Langer is op
weg naar zijn 19de toernooizege in
een tijdsbestek van zes jaar. Nie
mand van de Amerikaanse toe
schouwers, die destijds een onbe
kende, hoogblonde Westduitser in
een boom zagen klimmen, had dat
ooit durven denken...
Hij speelde toen een oefenpar
tijtje op een baan die door eni-
ge andere clubleden geboekt
was. Toen hem vriendelijk
werd gevraagd plaats te maken
bestond zijn antwoord uit een
scheldpartij zonder weerga.
Een toevallig aanwezige da
me wierp daarop tegen: „Maar
meneer McEnroe, waar zijn uw
manieren?" Dat had ze beter
niet kunnen doen, want McEn
roe overlaadde haar met een
stroom kleurrijke uitdrukkin
gen die in Engeland bekend
staan als vier-letterwoorden.
Dat had McEnroe weer beter
niet kunnen doen, want de da
me in kwestie was Sheila Bo-
der, de vrouw van Ivar Boder,
een ex-voorzitter van de club,
en notabene de man die ooit
McEnroe het erelidmaatschap
had aangeboden.
Dat is hij nu kwijt, want als
Hij niet zelf zijn lidmaatschap
opzegt, zal hij door het clubbe
stuur worden geroyeerd.
