paleis'
Cuypers' 'bisschoppelijk
al een eeuw
Rijksmuseum
tekens
aan de
wand
Jenny Arean blij met
'aai over mijn bol'
Concerten
RADIO-TV-KUNST
Exposities
Beeldende kunst hangt al
jaren niet meer louter in
musea en galeries. In enke
le jaren is het werk van
kunstenaars alomtegen
woordig geworden. Kunst
op de koffie en bij het spor
ten, tijdens het knippen en
scheren en op weg naar de
operatietafel. Daarom een
serietje over oorden in Lei
den en omgeving, die in de
eerste plaats een ander
doel hebben, maar daar
naast öók beeldende kunst
exposeren.
Vandaag (n een korte on
derbreking) hotel-restau
rant Nachtegaal in Lisse en
koffie huis Fenix in Leiden.
Jan Stapel. Olieverfdoeken met
zeegezichten, landschappen en
stillevens, maar ook met de air
brush gemaakte meisjeshoofden.
In de bar staat een surfplank, die
Nagel met een afbeelding van
een topless dame heeft opgevro
lijkt.
Bonnier vertelt een redelijk
aanbod te hebben. De agenda
voor dit jaar is vol, voor volgend
jaar is er echter nog alle ruimte.
Kunstenaars seinen elkaar in
over de mogelijkheid in Lisse te
exposeren. Voor Stapel is dit zijn
eerste expositie. Hij is in huis ge
haald via een familielid van één
van de koks.
De verkoop in De Nachtegaal
is niet onaanzienlijk. Bij zes van
Stapels' werken hangt al een
kaartje 'verkocht'. Volgens Bon
nier komt het voor dat meer dan
de helft van het geëxposeerde
werk wordt verkocht. Zelfs zijn
De Nachtegaal
Bij hotel-restaurant De
Nachtegaal aan de Heereweg in
Lisse ziet men graag exposanten
met veel werk. Er zijn heel wat
muren die kunnen worden ge
vuld: bij de receptie, in de eetza
len, de gang naar het casino, de
gangen bij de hotelkamers en de
wanden in de bar.
Sinds tweëenhalf jaar worden
er tentoonstellingen gehouden,
elke maand, een andere. Men
heeft er voorkeur voor kunste
naars uit de regio en voor werk
dat in een themaweek is in te
passen. Want zes maal per jaar
wordt aandacht besteed aan een
land. Als de Verenigde Staten
aan de beurt zijn, wil men naast
milkshakes en hamburgers en
een vertegenwoordiger van de
ambassade,- graag ook Ameri
kaanse kunst aan de wanden.
Bedrijfsleider J.R.M. Bonnier
legt uit waarom een grote hore-
ca-instelling als De Nachtegaal
zich met beeldende kunst bezig
houdt. Hij geeft drie redenen: het
aanzien van het bedrijf wordt er
geregeld door opgefrist; kunste-
naars uit de regio hebben de
kans om te exposeren; nieuwe
gasten maken kennis met het
etablissement.
Hij legt uit: "Kijk, we geven
aan de opening van een expositie
altijd een feestelijk tintje. Dat is
een aangekleed gebeuren. De
kunstenaar mag op onze kosten
zijn vrienden en familie uitnodi
gen. Dat betekent voor ons dat er
mensen binnenkomen, die hier
misschien nog nooit zijn ge
weest. Wie weet bevalt het hen zo
dat ze nog eens terugkomen.
Daarom hebben we graag men
sen uit de regio, die overigens
ruim is, van Noordzeekanaal tot
Den Haag. Die zijn gemakkelijk
aan het bedrijf te binden".
Bonnier organiseert de exposi
ties en bepaalt wie er zijn werk
mag hangen. "Ik wil niet zeggen
dat ik een deskundige ben. Mis
schien is dat wel een voordeel. Ik
zit niet aan stromingen vast, zo
dat we een gevarieerd program
ma hebben. Wel kijk ik gevoels
matig naar de kleuren. Een
steenkleurig schilderij op een
stenen muur, dat kan natuurlijk
niet".
In de Nachtegaal kunnen zo
wel zondagsschilders als gedi
plomeerde kunstenaars hun
werk tonen. Ook zegt Bonnier
geen voorkeur te hebben voor fi
guratief werk, al ligt dat bij de
gasten wel het beste in de markt.
De eisen die hij stelt hebben
vooral ook betrekking op de pre
sentatie. Het werk moet er ver
zorgd uitzien. Geen doeken met
een lijst van schrootjeshout,
want dat komt onplezierig over
op de gasten.
Bonnier: "Als een kunstenaar
belangstelling heeft nodig ik
hem uit voor een praatje. Zijn
werk bekijk ik aan de hand van
fotomateriaal. Abstract of figura
tief werk maakt me niet uit. We
kunnen hier ook beeldhouw
werk of bijouterie tentoonstel
len. Alleen politieke onderwer
pen, uitgesproken rechts of
links, die kunnen we hier niet ge
bruiken. Een schilderij met een
hakenkruis heb ik geweerd.
Maar eigenlijk zijn er zelden pro
blemen. Het valt me op dat kun
stenaars meest rustige, geduldi
ge mensen zijn. Ze hebben in elk
geval een heel ander levenstem
po dan ik".
Op het ogenblik hangt er werk
van de Voorschotense schilder
er wel eens buitenlandse hotel
gasten die een werk meenemen
in het vliegtuig terug naar huis.
De Nachtegaal berekent bij ver
koop twintig procent provisie.
Bonnier: "Maar daar gaat het ons
absoluut niet om. Je moet dat
meer zien als een tegemoetko
ming in de kosten. Wij stellen
toch de wanden beschikbaar,
zorgen voor spotjes en publici
teit".
Fenix
Sinds drieënhalf jaar is op de Bo
termarkt in Leiden een galerie
annex koffiehuis gevestigd: Fe
nix. Theo Robben is er de eige
naar van. Een voormalig sys
teemontwerper uit Tilburg, die
een goede baan in de automatise
ring eraan gaf om in een eigen
zaakje in Leiden uit de as te her
rijzen.
"Als systeemontwerper had ik
een goed inkomen en kocht veel
beeldende kunst. Uit liefhebberij
schilder ik zelf ook. Ik dacht me
prettig te zullen voelen bij een
galerie. Maar juist in de tijd dat
ik wilde beginnen kenterde het
tij, de verkoop van beeldende
kunst liep terug. Vandaar die
combinatie met een koffiezaak,
al had ik geen enkele ervaring in
de horeca en kende ik Leiden
amper. Ik had er geen flauw idee
van of mensen bij mij op de kof
fie zouden willen komen. Dat is
alles meegevallen".
"Natuurlijk had ik liever een
echte galerie gehad. Fenix heeft
toch een mindere status. Het is
vlees noch vis en dat heeft helaas
zijn weerslag op de kunstenaars
die ik hier kan laten exposeren.
Ik streef er naar elke maand van
expositie te wisselen, maar er
zijn periodes dat ik werk uit mijn
eigen bezit in de zaak moet han
gen. Toen ik begon rekende ik op
een groot aanbod, maar nu kan
ik me die twijfels wel voorstel
len. Want als een koffiezaak goed
loopt, neemt dat veel tijd in be
slag. Je bent dan niet in staat het
publiek aan te spreken en en
thousiast te maken voor de
kunstwerken. Het blijft bij vrij
blijvend kijken. Dat werkt door
in de verkoop".
"Aan de andere kant: hier ko
men veel meer bezoekers. In een
echte galerie komen hooguit
twintig mensen per dag kijken,
hier wordt het werk dagelijks
door een veelvoud daarvan ge
zien. En aan het exposeren zijn
geen kosten verbonden. In geval
van verkoop gaat het hele bedrag
naar de kunstenaar. Dat zou toch
moeten aanspreken".
"Bij het publiek valt wel een
zekere gewenning te bespeuren.
In het begin had ik vaak figura
tief werk, toch hadden veel men
sen daar moeite mee. Inmiddels
is de drempel lager geworden.
Mijn eigen voorkeur gaat uit naar
abstract werk, dat wordt door be
zoekers nu meer gewaardeerd".
Wie nu in Fenix gaat kijken, zal
zien hoe de wanden van het ach
terste deel in felle kleuren zijn
beschilderd. De Leidse kunste
naar Jaap Kanbier, die onlangs
bij galerie Stelling exposeerde
en een decor vervaardigde voor
de Lyrische Komedie, maakte de
muurschildering. Vergankelijk
werk want in augustus zal Rob
ben eigenhandig de witkwast
hanteren om Fenix in de oor
spronkelijke staat terug te bren
gen.
"Die muurschildering roept
veel reacties op. Het is een groot
contrast met wat men hier ge
wend is. 'Blijft dat nog lang zo',
informeren bezoekers wel eens,
maar anderen zijn enthousiast.
Dat vind ik al heel wat".
VRIJDAG 19 JULI 1985
Lii
Rijksmuseum voor Geologie en Minera
logie - 'Mineralen uit vakantielanden', V
m 1/9; ma t/m vr van 10-17 uur, zo 14-17
Bedrijfsleider Bonnier van De Nachtegaal: "Ik wil niet zeggen dat ik een deskundige ben, maar dat is
misschien wel een voordeel". (foto Holvast)
Theo Robben van Fenix voor de muurschildering i
galerie gehad".
e Rijksmuseum, ontwerpen en bou-
10 tot 17 uur, zondag 13 tot 17 uur,
maandag gesloten. Tot 10 november (catalogus f 10). P. J. H. Cuypers, gebouwen
en ontwerpen. In Nederlands Documentatiecentrum voor de Bouwkunst, Droog
bak IA, Amsterdam. Open: dinsdag tot en met vrijdag van 10 tot 17 uur, zaterdag
en zondag 13 tot 17 uur, maandag gesloten (boek f24,50. Staatsuitgeverij). Cuy
pers als kerkenbouwer. Staal Bankiers, Lange Houtstraat 8, Den Haag. Openings
uren bank. Tot 1 oktober (catalogus van drs. H. P. R. Rosenberg (f 10). Bij Unie
boek verscheen het boek Honderd jaar Rijksmuseum. Prijs f34,50.
AMSTERDAM (GPD) - Sinds
honderd jaar staat er in Amster
dam een „bisschoppelijk paleis".
Althans die kenschets gaf J. P.
Holswilder er aan in een spotprent
die hij tekende voor het toenmali
ge blad De Lantaarn. De architect
van dit zogenoemde paleis, P. J. H.
Cuypers, ligt geknield tijdens de
„wijding" ervan, te zamen met de
wegberijders. De Stuers en Alber-
dingk Thijm. Het was één van de
kritieken die op de schepping van
Cuypers werd geuit. Opvallende
afwezige op de officiële opening op
15 juli 1885 was koning Willem III.
Zijn uitspraak „In dat gebouw zal
ik nooit een voet zetten" hebben de
historici tot nu toe nooit bevestigd
gekregen, maar dat hij het met dit
bouwwerk, een mengstijl met nog
al wat gotiek niet eens was. staat
vast. En daarbij zal voorts wel een
rol gespeeld hebben dat de koning
gebelgd was omdat het nieuwe
museum niet naar koning Willem I
vernoemd was, zoals oorspronke
lijk de bedoeling was. En de vorst
had een mooi excuus voor zijn ont
stentenis, hij was aan het kuren in
Duitsland.
De geschiedenis van het Rijks-
museumgebouw alsook Cuypers
als architect en kerkenbouwer
staan centraal in drie exposities: in
het Rijksmuseum zelf, de Droog
bak in Amsterdam en Staal Ban
kiers in Den Haag.
Een feit is dat architect Cuypers
in de tweede helft van de negen
tiende eeuw zijn visie nadrukkelijk
gestalte heeft gegeven in twee mar
kante gebouwen in de hoofdstad:
het al genoemde Rijksmuseum en
het Centraal Station die uiterlijk
veel overeenkomst vertonen.
Voorts torenen enkele rooms-ka-
tholieke kerken de Amsterdamse
hemel in. Van zijn zes kerken in de
hoofdstad zijn er inmiddels twee
afgebroken, waaronder de ver
maarde Willibrordus buiten de ves
te die het aan de Amstel nog geen
eeuw heeft uitgehouden.
Nederland was in 1813 na de
Franse tijd onafhankelijk gewor
den onder koning Willem I. Dat feit
diende na een halve eeuw toch op
de een of andere wijze blijvend ge
stalte te krijgen. Wat was mooier
dan de stichting van een „Muzeum
Koning Willem de Eerste" in 's
rijks hoofdstad? Trouwens, een be
hoorlijk onderdak voor de nationa
le kunstcollecties was hard nodig,
zo schrijven K.M. Veenland-Heine-
man en A. A. E. Veis Heijn in hun
boekje Het nieuwe Rijksmuseum.
Die verzamelingen waren onderge
bracht in het Trippenhuis aan de
Kloverniersburgwal in Amster
dam; de omstandigheden waarin
ze verkeerden waren verre van ide
aal? Het onderkomen was brandge
vaarlijk, bovendien werd in de di
recte omgeving een petroleumop-
slag gevestigd. De zaal waar de
Nachtwacht hing werd enkele ke
ren per maand gebruikt voor de
vergadering van de Academie van
Wetenschappen, die medebewoner
van het Trippenhuis was.
Jacob van Lennep stelde zich in
de strijd om verbetering hierin te
krijgen slagvaardig op. In een ano
niem artikel (1859) schreef hij: In
dien gij dan toch een zelfmoord
moet begaan als artistieke natie,
begaat hem dan op eens, met één
slag, die luid weerklinke, en niet
door langzame uithongering."
Prijsvraag
Diverse initiatieven voor een be
tere behuizing strandden, maar
een paar jaar later zag het er dan
toch naar uit dat een in leven ge
roepen commissie betere papieren
zou hebben. Ondersteund door de
toenmalige minister Thorbecke
werd in 1863 begonnen met een
geldinzameling voor een nieuw
museumgebouw, dat niet meer
dan een half miljoen gulden zou
mogen kosten. Er werd bovendien
een prijsvraag uitgeschreven. Bij
na een jaar later waren er maar
liefst 21 plannen binnen. Nee, niet
Cuypers kwam als nummer een uit
de architecten wedstrijd te voor
schijn, maar Ludwig Lange en
diens zoon. Lange had al musea op
zijn naam staan: dat van Leipzig en
het archeologisch museum in
Athene. Wat kon hem hier in ons
land nog in de weg staan? Precies
datgene waarmee hij in Duitsland
en Griekenland wel succes had
geoogst: de renaissance en de klas
sieke oudheid. Dat werd door de
kritiek die volgde beschouwd als
„on-Nederlands".
En zoals het wel met meer win
nende ontwerpen het geval is, van
al die ingezonden plannen kwam
niets terecht. Sterker nog, toen
men zich dan toch niet kon vinden
in de tekeningen van Lange werd
Een 'opengewerkte' tekening van ht
tweede-prijswinnaar Cuypers ge
passeerd en kreeg architect Eber-
son de opdracht voor een nieuw
ontwerp, die overigens ook aan de
prijsvraag had deelgenomen. Hoe
wel de commissie zich in zijn idee
kon vinden, werd zijn plan toch
niet uitgevoerd.
Het duurde tot half 1875 voor er
een nieuwe prijsvraag werd uitge
schreven. In de voorwaarden stond
onder meer dat het museum zijn
bestemming diende uit te druk
ken: het bewaren van Nederlandse
schilderijen uit de 16de en 17de
eeuw. Bovendien zou het als een
soort „poortgebouw" fungeren
voor de nieuwe stadswijk die er ten
zuiden van zou verrijzen. Er moest
een onderdoorgang komen. Dat
die ook werkelijk is gerealiseerd
daarvan kan de bezoeker zich da
gelijks overtuigen. Het ministerie
van Binnenlandse Zaken had in
middels een afdeling kunsten en
wetenschappen gevormd, waarvan
jhr De Stuers het hoofd was gewor
den. Nadat een ontwerp van Cuy
pers nu wèl de eerste prijs had be
haald beijverde De Stuers zich de
realisering van het museum tot een
succes te maken. Overigens zou
niet het winnende ontwerp geko
zen worden, aan de stijl er van zou
nog het een en ander gesleuteld
worden. Typerend voor het Rijks
museum is dat het niet één hoofd
ingang heeft, maar twee. Wie van
cijfertjes houdt: het Rijksmuseum
van Cuypers werd opgetrokken uit
8.500.000 bakstenen, op 8000 palen
voor een aanneemsom van f
650.000.
De uit Roermond afkomstige
Pierre Cuypers, die zijn opleiding
genoot aan de Antwerpse Acade
mie koesterde al vroeg een grote
voorliefde voor de gotiek. Als bou
wer van kerken had hij de wind
mee, want na het herstel van de
t Rijksmuseum.
bisschoppelijke hiërarchie ont
stond er een grote vraag naar kerk
gebouwen, vertellen Guido Hooge-
woud, Janjaap Kuyt en Aart Oxe-
naar in hun geschrift P. J. H. Cuy
pers en Amsterdam. Ook de inrich
ting en versiering van kerken legde
hierbij gewicht in de schaal en
Cuypers speelde op de situatie in
door de stichting van een werk
plaats. Voor de bouw van kerken
waren immers gespecialiseerde
handwerkslieden nodig, die zo in
de oude ambachten konden wor
den opgeleid. In geschrifte onder
vond Cuypers steun van Alber-
dingk Thijm; met name de symbo
lische waarde van het kerkgebouw
diende in ere te worden hersteld.
Van grote invloed op Cuypers .is
daarbij de Franse architect Viollet-
le-Duc geweest, wiens tiendelige
standaardwerk over de gotiek een
soort bijbel voor Cuypers moet zijn
geweest. Op schetsbladen van
Cuypers staan soms regelrechte
verwijzingen naar Viollet. En het
was Viollet die in zijn land een op
leving teweeg bracht van de go
tiek.
Het aan Amsterdam gewijde
boek over Cuypers omvat de perio
de 1860-1898. Naast het vele dat tot
stand gebracht is, zijn uiteraard
ook ontwerpen niet gerealiseerd.
Zo blijft een ontwerp voor een Pas
sage - in heel wat Europese steden
ontstonden in die tijd winkelpassa
ges - in het ongewisse. Zijn ijs
baan is ook nooit gebouwd. Even
min als zijn ideeën ten aanzien van
het Damrak (een grote verkeers
weg) en beurs, geplaatst aan de
Prins Hendrikkade westelijk vóór
het Centraal Station, zijn uitge
voerd. En het Museumplein is niet
Amsterdams' mooiste straat ge
worden. Maar dat was niet de
schuld van Cuypers.
Scheveningen Cabaretprijs
SCHEVENINGEN (GPD) - De al
lerminst zachtzinnige humor van
het theaterprogramma van Jenny
Arean is met een prijs bekroond en
gewaardeerd. Ze krijgt de Scheve
ningen Cabaretprijs 1985 voor haar
show 'Gescheiden vrouw op oor
logspad'.
Jenny Arean, net terug van een
zonrijke vakantie, heeft er geen
moment over gedacht om de prijs
te weigeren. „Welnee, waarom zou
ik? Ik vind het een aai over je bol,
temeer omdat ik hoor dat de jury
unaniem was in de beslissing".
Jenny Arean heeft de teksten
voor haar solöprogramma niet zelf
geschreven.
Haar schrijvers, Ischa Meijer,
Robert Long, Gerrit Krol, Dimitri
Frenkel Frank en anderen, teken
den voor haar de portretten van
een aantal vrouwen, zonder dat
Arean zich associeert met een min
derheid of een actiegroep. Het titel
nummer zegt in de openingstekst
onder meer: „Gescheiden vrouw
op oorlogspad, wie doet me was,
wie doet me wat. Een oorlogs
vrouw, gescheiden pad, van wat
naar wie, van wie naar wat. Vergeet
mij niet, vergeet het niet, ik ben je
eigen stuk verdriet...", dichtte
Ischa Meijer. Jenny Arean (42) -
die als actrice in toneelstukken en
musicals en als cabaretière een
grote naam heeft opgebouwd - is
Jenny Arean.
op het ogenblik druk met een film
rol bij Pim de la Parra.
Haar theaterprogramma is uit
stekend ontvangen. Ze speelt het
komend seizoen door en is zeer te
vreden over de belangstelling van
de schouwburgen. Er zijn al 110
voorstellingen geboekt.
De Scheveningen Cabaretprijs is
in 1983 ingesteld door de Stichting
Scheveningen Bad en achtereen
volgens toegekend aan Herman
van Veen en Martine Bijl.
Jenny Arean neemt de prijs in
ontvangst op 29 september tijdens
een cabaretgala in het Circusthea
ter in Scheveningen. Naast haar
treden dan prominenten op uit het
vaderlandse cabaret.
LEIDEN - Ewald Kooiman bespeelt
vanavond het orgel van de Hooglandse
kerk. Hij doet dat in het kader van het
Internationaal Orgelfestival. Op het pro
gramma staan werken van Bach, Rein-
ken en Werckmeister. Aanvang kwart'
over acht.
Het wekelijkse wandelconcert in de
Hartebrugkerk wordt morgenmiddag
verzorgd door de organist Arie Plomp.
Deze orgelbespeling duurt van drie uur
Voor het lunchconcert op de woensdag
middag in de Hooglandse kerk staat dit
maal de naam van Martin Voogd geno
teerd. Van half één af kan men zijn or
gelspel beluisteren.
OPDRACHT VOOR KYLIAN - Jiri
Kylian, de artistiek-directeur van
het Nederlands Danstheater, heeft
een Russische uitnodiging aange
nomen om voor het Russische to
neel een aantal eenakter-balletten
te produceren. Het gezelschap ver
vulde in Leningrad een gastsei-
zoen van zes dagen.
Kylian heeft toegezegd eenak
ters te zullen maken voor het gezel
schap „Choreografische Miniatu
ren", dat zestien jaar geleden werd
opgericht.
SJOSTAKOVITSJ - Maksim
Sjostakovitsj, de zoon van de be
roemde Russische componist Dmi
tri Sjostakovitsj, wordt met ingang
van volgend jaar de nieuwe diri
gent van het symfonie-orkest van
New Orleans.
De uit de Sowjet-Unie afkomsti
ge Maksim Sjostakovitsj heeft in
1981 politiek asiel gekregen in de
Verenigde Staten.
Leiden
De Lakenhal - Aspecten van Nederland
se tekenkunst 1945-1985, tot 12/8; 'Ver
zameld en getoond', over oude sleutels
en sloten, t/m 2/9; di t/m za van 10-17
uur, zo 13-17 uur.
Holiday Inn - pentekeningen Rob van
der Horst en Karei Lengkreek, t/m 31/7;
dag. 10-22 uur.
Galerie van der Vlist - Joop van Ulden,
keramiek, Beatrice de Metz, wandkle
den, Ronnie Meerts, grafief, tot 15/9; di
t/m za 10-17 uur.
Holiday Inn - aquarellen van Arien van
Steenderen, t/m 28/8.
Stelling - Lange Mare, 'Eenzaam maar
niet alleen', tekeningen, schilderijen en
sculpturen; t/m 3/8; di t/m za van 12-17
Pijpenkabinet - 'Een ander gezicht', met
zeldzame Franse figurale pijpen, t/m 11/
8; zo van 13-17 uür.
Rijksmuseum voor Volkenkunde -
'Poolstreken, over leven en overleven'
en 'Groenland, tastbaar verleden', t/m 21
9; di t/m za van 10-17 uur. zo van 13-17
Museum van Oudheden - 'Op goede
gronden' over de eerste boeren in NW
Europa, t/m 1/9; di t/m za van 10-17 uur.
zo van 13-17 uur.
Museum Boerhaave - 'Balans van een
eeuw', t/m 31/12; di t/m za 10-17 uur, zo
13-17 uur.
Galerie Oude Rijn - Stille Mare, tekenin
gen, aquarellen en houtsnedes/collage
van Tjade Witmaar, t/m 31/8; dag. 11-18
uur, do tot 21 uur.
Piggelmee - Jan Vossensteeg, 'vrouwen
van het nachtleven', geëtst en getekend
in houtskool en pastel door Lia Laim-
böck, t/m 2/8; ma t/m za van 9-18 uur, do
van 9-21 uur.
Pourquoi Pas - Nieuwe Beestenmarkt,
Lilian Groeneveld, Jossy Gussen, aqua
rellen, tot 31/8; di t/m za 9-22 uur, zo van
11-22 uur.
Leiderdorp
Leythenrode - Franse aquarellen Chris-
taan Groothoff, t/m 8/8; dag. van 10-20
Gemeentehuis - expositie gemeentelij
ke kunstaankopen, t/m 10/9; ma t/m do
8-17 uur. vr 8-15 uur.
Warmond
Galerie De Pomp - Dorpsstraat, aquarel
len en potloodtekeningen van Margare-
tha Aeyelts, t/m 8/8; di 19-21 uur. woe,
do, za, zo van 14-16 uur.
Het Oude Raadhuis - Dorpsstraat, Frans
Jan van der Heide met maritieme schil
derijen en olieverf, t/m 1/8; woe, do, zo
14-16 uur, di 19-21 uur, za 10-16 uur.
Wassenaar
Auberge De Kieviet - Stoeplaan, aqua
rellen van Isabel van Selms, t/m 25/7; di
t/m zo van 9-12 en 15-19 uur.
Beeldentuin De Narwal - Oud Clingen-
daal, beeldenexpositie, t/m 29/9; ma t/m
vr van 11-17 uur.
