Ml WÊÊ
'Succes mag nooit
een sleur worden'
Televisie als onvolkomen
TV-rubriek
spiegel
door
Nico Scheepmaker
W. Crouwel
directeur
'Boymans'
Sterke terugloop BKR-
kunstenaars Amsterdam
RVU-serie over straatcultuur
Minjon is weer terug;
niet nieuw, wel anders
ZATERDAG 8 JUNI 1985
RADIO-TV-KUNST
PAGINA 33
De televisie, heb ik altijd geleerd,
houdt ons een spiegel voor. Nu is
het bijzondere van spiegels, dat
zij alles terugkaatsen wat hen
voor de voeten loopt. Dus als je
wilt zien wat er in de spiegel te
zien valt, dan loop je sterk de
kans dat je jezelf terugziet, maar
dat precies andersom. De af
standsbediening die je in je rech
terhand houdt, blijkt je spiegel
beeld in zijn linkerhand te hou
den. Er is dus altijd nog de ont
snappingsclausule dat je het te
gelijkertijd wel bent, en niet
bent.
Wie lacht niet, die de mens be
ziet? Je zou verwachten dat het
bekijken van 'jezelf in die televi-
siepiegel zoniet opvrolijkend
dan toch leerzaam is. Maar de ge
schiedenis leert dat de mens
niets van de geschiedenis leert.
Als je als voetbalsupporter toch
gezien hebt hoe levensgevaarlijk
het kan zijn om op een voetbal
tribune met vuur te spelen (de
oude houten tribune van Brad
ford stond in vier minuten in
lichterlaaie, en iedere gerouti
neerde voetbalsupporter weet
dat geen enkele volle tribune in
vier minuten ontruimd kan wor
den), dan moet dat toch een les
zijn, en weet je in het vervolg el
ke aanvechting om bijvoorbeeld
een vlag in de fik te steken toch
wel te vermijden. Zou je denken.
Jaren geleden bezocht ik in Sa
rajevo in Joegoslavië een thuis
wedstrijd van Zeleznicar, de club
van de spoorwegen. Een oud,
houten stadion. In de open hoek
tussen de staantribune achter
een der doelen en de zittribune
langszij het veld, stond een rode
brandweerauto met zijn neus
naar de cornervlag klaar om bij
eventueel brandgevaar onmid
dellijk het veld op te rijden.
Een terechte voorzorgsmaatre
gel, want de Joegoslavische voet
balsupporters gebruiken door
gaans kranten als zitkussentjes,
en plegen die kranten tegen het
einde van de wedstrijd, al naar
gelang de stand, verheugd of ver
toornd in brand te steken, wat
een feëriek gezicht is, vooral bij
avond wedstrijden, maar op zo'n
houten tribune natuurlijk ook le
vensgevaarlijk is. Je zou dus
denken dat de politie, die in zo'n
land toch al vrij veel verbiedt,
ook dit zou verbieden, maar nee,
het behoort tot de voetbalfolklo-
re en men stuurt daarom liever
naar elke wedstrijd een bemande
brandweerauto-
Zouden de supporters van Ze
leznicar, en alle andere suppor
ters van clubs die nog in schil
derachtige oude houten brand
bare stadions huizen, nu iets ge
leerd hebben van de brand bij
Bradford? Ik denk het eigenlijk
wel. Ik denk dat er, overal ter we
reld, nog wel steeds branieachti
ge supporters zijn die zonder er
bij na te denken of juist om hun
omgeving te ergeren de vlag nog
steeds in brand steken, maar dat
het aantal verstandige omstan
ders die roepen dat ze dat niet
doen moeten, en die de smeulen
de vlag of de smeulend krant bij
tijds uittrappen, dank zij de tele
visiebeelden van Bradford, gro
ter is geworden.
Ik denk ook dat de 'zwevende'
reltrappers van beruchte clubs
als Ajax, FC Utrecht, FC Den
Haag en Feyenoord zich voor
taan wel bedenken alvorens zij
ook, meegesleept door het hoera-
gevoel van de meerderheid om
hen heen, met stenen gaan gooi
en naar de supporters van de te
genpartij, of meedoen met raids
op de belendende tribune waar
'de anderen' zich ophouden. Ik
denk echt dat de televisiebeel
den van Bradford en Heizei wat
dat betreft een soort genees
krachtige werking hebben ge
had, - alleen niet voldoende
voor de zwaar zieken. De TV kan
wat dat aangaat geen verlossen
de operatie uitvoeren, geen ge
zwel wegnemen, maar hooguit
een aspirientje toedienen, dat de
pijn wel wegneemt, maar de
ziekte niet geneest.
Neem nu de wedstrijd RSV-
Ajax, enkele dagen na het drama
in het Heizelstadion. Je zou den
ken dat de Ajax-supporters
enigszins bedrukt naar Eindho
ven zouden afreizen, maar nee, er
was er toch weer een die in de
trein 'Heizei can be overdone' op
de ruit schreef. En wat deden
'ze', althans: wat deed een klein
groepje van die Ajax-supporters
tijdens de minuut stilte die voor
de wedstrijd voor de Heizel-
slachtoffers in acht werd geno
men? Zwegen zij stil? Nee, zij
skandeerden: 'Liverpool! Liver
pool!'.
Want als de kwaadwilligen wil
len provoceren, dan zijn zij daar
dodelijk trefzeker in. Zij herken
nen zich vermoedelijk wel in de
relschoppers van Liverpool,
maar zij treken er geen les uit. In
tegendeel, zij gebruiken het als
voorbeeld van uiterste provoca
tie. Wat zij kunnen, kunnen wij
ook! De harde kern, althans dat
denk ik, wordt er eerder door
aangemoedigd dan door afge
schrikt, dus wat dat aangaat
werkt de spiegelwerking van de
televisie averechts. Alleen de ge
matigden worden gesterkt in
hun gematigdheid.
Hans van Echteld, sportredac
teur van het Utrechts Nieuws
blad, vertelde me dat in Roosen
daal bij de wedstrijd RBC-Hera-
cles de verheugde Almelose sup
porters kort voor het eindsignaal
al het veld bestormden en nogal
provocerend naar de tribune aan
de overzijde liepen om de RBC-
supporters te honen. Heracles
was immers kampioen in dé eer
ste divisie geworden. En wat de
den de RBC-supporters? Zij ap-
plaudiseerden voor de Heracles-
supporters, gooiden zelfs bloe
men naar ze toe.
Het was een waarlijk ontroe
rend tafereel, en ook zo onver
wacht, zei Hans van Echteld, die
zich naar huis repte om het nog
eens terug te kunnen zien op de
televisie in de samenvatting.
Maar helaas, die beelden waren
nu juist niet meegenomen, daar
viel dus geen lering uit te trek
ken, de tv als spiegel was juist op
dat ongelegen moment besla
gen...
ROTTERDAM (ANP) - De Delftse
hoogleraar W. Crouwel (57) wordt
voorgedragen als nieuwe directeur
van het museum Boymans-van
Beuningen in Rotterdam. Het col
lege van B en W heeft hiertoe giste
ren besloten. Crouwel, die al lid is
van de commissie van advies van
Boymans, moet de opvolger wor
den van dr. W. Beeren, die is be
noemd tot directeur van het Stede
lijk Museum in Amsterdam.
Hij is op het ogenblik hoogleraar
industrieel ontwerpen aan de
Technische Hogeschool.
Adelheid kent
geen tijd
AVRO-radio
in zomerse
sferen
HILVERSUM (GPD) - „Een zin
derende zomerserie", noemt Jan
Ravensteijn het nieuwe jongeren
programma 'Adelheid kent geen
tijd'. Dit AVRO-radioprogramma
moet de jeugd voorbereiden op een
„warmbloedige" vakantie. Beden
ker en samensteller Ravensteijn is
bekend van programma's als
'Praatpaal 17' en op Hilversum 4
het kinderkunstprogramma 'Mooi
zo'.
Centraal in het programma is de
radiostrip (een hoorspel maar dan
sneller en met meer geluid) waarin
Adelheid de hoofdrol speelt. 'Adel-
heid kent geen tijd': zeventien we
ken zomerse sferen via de radio.
„Niet alleen onzin, maar toch wel
in behoorlijke mate", zo typeert
Ravensteijn het nieuwe program
ma. Juist in een tijd waarin veel
omroepen op hun lauweren gaan
rusten, vindt hij het tijd voor een
echt nieuw programma. „Ik heb al
tijd vrij elitaire programma's ge
maakt, nu wilde ik iets maken voor
het grote publiek. Laten zien dat ik
dat ook kan".
Het verbindende element is de
radiostrip Adelheid, waar het pro
gramma ook zijn naam aan dankt.
Het verhaal gaat over een vrouw
van middelbare leeftijd, Adelheid,
die tot nu toe een kuis en deugd
zaam leven heeft geleid. Deze ei
genschappen zijn deze zomer ech
ter als sneeuw voor de zon verdwe
nen. Ze vertrekt voor een „zinde
rende" vakantie met een waterfiets
waarmee ze allerlei vreemde avon
turen beleeft. Op deze merkwaar
dige reis wordt ze vergezeld door
haar wat verlegen zoon van twintig
die de escapades van zijn moeder
met argusogen volgt.
'Adelheid kent geen tijd' bevat
verder een aantal vaste rubrieken
die balanceren tussen „ernst en on
zin". Zo zal Jan Kool, huisarts in
Lelystad, zaken behandelen die
met de vakantie te maken hebben
zoals zonnen zonder te verbran
den, kwallebeten en andere „medi
sche" verschijnselen.
Ook wordt, in samenwerking
met de Consumentenbond en de
MPPS, informatie gegeven over
reizen. De muziek in het program
ma zal voornamelijk bestaan uit
reggae en salsa, dit om de nadruk
te leggen op het zomerse karakter
van het programma. (Hilversum 2,
16.33 uur).
Ralph Inbar: 'We komen absoluut terug'
AMSTERDAM (ANP) - Als gevolg
van de verscherpte inkomensnor
men van staatssecretaris De Graaf
van Sociale Zaken is dit jaar veer
tig procent van de 1.200 beeldende
kunstenaars die daar begin dit jaar
nog gebruik van maakten uit de
Beeldende Kunstenaars Regeling
(BKR) gevallen. Dat heeft de afde
ling Amsterdam van de Beroeps
vereniging van Beeldende Kunste
naars (BBK) gisteren bekend ge
maakt.
Volgens de BBK is landelijk
twaalf procent van de beeldende
kunstenaars buiten de BKR ko
men te staan. Kunstenaars die dit
jaar voor BKR in aanmerking wil
len komen moeten aantoonbaar
6.000 gulden uit beroepsmatige ar
beid verdienen.
De kunstenaarsbond verwijt
Amsterdam in een adres aan de
raad dat de gemeente in het licht
van de „dramatische gevolgen"
van de maatregelen van De Graaf
nog geen cent van de beschikbare
middelen ten behoeve van de beel
dende kunstenaars heeft uitgege
ven. Tevens stelt de BBK dat de
Amsterdamse Kunstraad verstek
heeft laten gaan bij het geven van
beleidsadviezen aan de gemeente
op dit punt.
De bond betoogt dat de gemeen
te Amsterdam een bedrag van
1.522.000 gulden van het ministerie
van Welzijn, Volksgezondheid en
Cultuur heeft gekregen voor het
voeren van een kunstbeleid in de
hoofdstad. De besteding van dit
bedrag is gezien de gang van zaken
niet voor oktober te verwachten.
Daarom stelt de bond voor om de
rente van dat bedrag, ongeveer
100.000 gulden, nu reeds voor de
beeldende kunst in de hoofdstad
aan te wenden.
PPR wÜ
meer geld
Paspoort
DEN ftAAG (ANP) - Het PPR-
Kamerlid Lankhorst wil dat
minister Brinkman (WVC) als
nog met geld over de brug
komt voor zendtijduitbreiding
van het programma Paspoort
van de NOS.
In schriftelijke vragen wil
Lankhorst weten waarom de
bewindsman bij de toekenning
van de veertig minuten extra
zendtijd voor Paspoort niet de
doorgaans met zendtijduitbrei
ding gepaard gaande financiële
middelen heeft verstrekt.
Hij vraagt zich af of Brink
man wellicht het bedrag dat
normaal ter beschikking wordt
gesteld voor zendtijduitbrei
ding van 40 minuten per week,
zodanig hoog acht dat het ver
antwoord is de „alom onder
schreven noodïaak van zend-
tijduitbreiding ten behoeve van
de minderhden" niet door te la
ten gaan.
AMSTERDAM (GPD) - Een vro
lijke serie over straatcultuur noemt
de RVU de nieuwe reeks afleverin
gen over toneel en muziek op
straat onder de titel ,Hé, niet zoe
nen op het zebrapad'. Vanmiddag
is de eerste aflevering te zien over
de Bredero-manifestatie in Am
sterdam.
Wat moet je doen om eeq derge
lijk straatfeest te organiseren, wel
ke regels zijn er en hoe kun je die
omzeilen. Het aangeven van de
mogelijkheden voor iets dergelijks
is het voornaamste doel dat de
maakster van de serie, Marijke de
Val, voor ogen heeft. Daarnaast wil
zij het publiek stimuleren ook der
gelijke festijnen te organiseren.
Straatcultuur is al heel vroeg
ontstaan. In de middeleeuwen wa
ren er reeds jaarmarkten en ker
missen waar artisten hun kunsten
vertoonden. Later zijn dergelijke
spektakels grotendeels verdwe
nen, omdat zowel bestuurders als
de kerk de straatfeesten als onze-
'Hé, niet zoenen op het zebrapad'
delijk bestempelden. De laatste
vijftien jaar vindt er weer een op
bloei van kunst op straat plaats.
Winkelstraten staan vol muzikan
ten en er worden straattekeningen
gemaakt. Manifestaties als het Bre-
dero Festival vormen geen uitzon
dering meer. Nog steeds zijn er
echter vooroordelen ten aanzien
van dergelijk vermaak op straat.
Toneel hoort immers in een thea
ter, achter een gesloten deur, is de
algemeen heersende mening.
De RVU-registratie van het Bre-
dero Festival laat echter het tegen
overgestelde zien. Ruim zeshon
derd amateurtoneelspelers veran
derden de buurt rond de Oudezijds
Voorburgwal een weekend lang in
een middeleeuws tafereel, waarin
verschillende scènes uit de boeken
van Bredero gespeeld werden.
Vechten tegen de Bierkaai, de
Spaanse Braber en een heuse te
rechtstelling geven een beeld van
de tijd van de schrijver.
Organisator van het festival,
Chris Houtman, vertelt over het
ontstaan van het idee en zijn ver
haal is misschien een goede lei
draad voor mensen die eveneens
met ideeën voor een straatfestival
rondlopen. Houtman: „Ik ben on
geveer twee jaar met de organisatie
beziggeweest en ik denk dat dat
heel belangrijk is. Als het script
voor zo'n dag goed in elkaar zit is
(GPD) - Het zal even wennen zijn. De slordige zeven
miljoen Nederlanders die zich drie seizoenen lang
hebben verlekkerd aan de Banana Split Show zullen
in het nieuwe televisieseizoen hun maandelijkse
pretuurtje moeten ontberen. Een tamelijk curieuze
beslissing, aangezien het programma zich vrijwel
onafgebroken in een riante kijkdichtheid en waarde
ring heeft mogen verheugen. Zeker een op een breed
publiek gerichte omroep als de TROS pleegt pro
gramma's pas terzijde te schuiven als de interesse
een duidelijke terugloop vertoont.
Het besluit schreeuwde dan ook om een deugdelij
ke verklaring. Het vaderlandse roddelwezen had die
nahmriiik al rap tevoorschijn getoverd. Er zou bon
je zijn tussen Inbar en de TROS, tussen de TROS en
medepresentatrice Patty Brard en uiteraard ook tus
sen Inbar en Brard. „Allemaal pure onzin", zo ver
telt Ralph Inbar in het onderstaande interview.
„Wij gaan alleen maar hergroeperen, een seizoen
onderbreking en daarna weer verfrist verder op de
oude vertrouwde voet, èn met Patty
Brard". De Banana Split-fans krijgen overigens „ter
overbrugginNg" in september een herhaling aange
boden van programma's uit het afgelopen seizoen.
Bovendien presenteert Inbar in februari zeven pro
gramma's die zijn samengesteld uit buitenlands ver-
borgen-cameramateriaal.
het ook makkelijker om te onder
handelen met de plaatselijke auto
riteiten Ik geef echter toe dat Am
sterdam voor dit soort dingen een
uitgelezen stad is. We hebben van
iedereen evenveel medewerking
gekregen. Een zeer goede voorbe
reiding blijft echter het belang
rijkst".
Na de aflevering over Bredero
volgen er nog drie die achtereen
volgens gaan over de jaarmarkt in
Buren, een straatmuziekdag in Nij
megen en het Festival of Broken
Dreams, een rondtrekkend straat
theater. „Hé, niet zoenen op het ze
brapad" wordt viermaal uitgezon
den op zaterdagmiddag om 15.00
uur op Nederland 1.
HILVERSUM (GPD) - Hergroe
peren? Ralph Inbar: „Noem het
maar even afstand nemen. Zowel
de kijkcijfers als de waardering
waren tot en met de laatste uitzen
ding prima. In dat licht bezien lijkt
het inderdaad belachelijk tijdelijk
met zo'n programma te stoppen.
Als je echter drie jaar lang onop
houdelijk succes hebt en dat bo
vendien gewoon gaat vinden, moet
je op gaan passen. Zo'n program
ma mag nooit een sleur worden. En
dat gevaar loerde de laatste tijd
voortdurend om de hoek. Boven
dien zijn andere factoren een be
langrijke rol gaan spelen, zoals de
herkenbaarheid van de acteurs in
het programma".
„Neem Kilgore Trout. Zo'n man
werd de laatste tijd in toenemende
mate bij voorbaat al herkend door
mensen waarmee we grappen wil
den uithalen. Bij een programma
dat door de omvangrijke voorbe
reiding toch vrij veel poen kost,
kun je dat niet hebben. Dat is zon
de. En daarom moeten we nu ook
even de tijd hebben om andere se-
mi-acteurs op te leiden".
- Het klinkt allemaal heel aar
dig, maar zal van uitstel geen af
stel komen nu Inbar in de TROS-
top is benoemd tot creatief advi
seur televisie en bovendien binnen
kort een bioscoopfilm gaat regisse
ren?
Inbar: „Banana Split komt abso
luut terug. Voor het seizoen '86-'87
zijn daarover met de TROS afspra
ken gemaakt. We zullen dan op
nieuw in zee gaan met producer
Pieter Dulay en met Patty Brard.
Over de samenwerking met Brard
zijn echt zulke onzinnige dingen
beweerd. Allemaal pure nonsens.
De enige echte waarheid is dat zij
'door de TROS is gevraagd straks
opnieuw mee te doen. Brard gaat
bovendien in het komend seizoen
twee of drie grote muzikale pro
gramma's voor de TROS-televisie
presenteren".
- Hergroeperen houdt ook een
aanpassing van de Banana Split-
formule in?
„Alleen op onderdelen. Echt in
grijpende wijzigingen zie ik niet tot
stand komen, want de formule is in
haar algemeenheid heel goed ge
bleken".
- De kritiek op het programma
concentreerde zich voornamelijk
op dat vaak zo overspannen pre
sentatiegedeelte in de studio. Dat
blijft er. ook in?
„Over die studiopresentatie
moet inderdaad worden gepraat,
maar ook al weer slechts op onder
delen. De formule van filmpjes af
gewisseld door het studiogebeuren
willen we er toch wel inhouden".
- Met Inbar als presentator?
„Ik denk het wel. Het is goed te
combineren met het regisseren en
het publiek, zo blijkt uit de onder
zoekingen, accepteert mq in die
rol. Als overigens zou blijken dat
de kijkers mij niet meer aardig zou
den vinden, dan ben ik de eerste
om uit beeld te verdwijnen".
- Die nieuwe job in de Tros-top,
creatief adviseur, wat moet men
zich daarbij voorstellen?
Inbar: „Noem het maar een
ideeënman, een rechterhand, het
geheime wapen van de program
madirectie. Een adviseur bij de ra
dio en eentje bij de tv. Wij staan
beiden boven de afdelingschefs en
?ijn multi-inzetbaar. Ik behoef mij
niet te beperken tot amusement,
maar mag mij ook gaan bemoeien
met andere sectoren zoals Aktua of
drama".
- Bemoeien met kan ook ingrij
pen betekenen?
„Als het echt nodig zou zijn wel,
maar ik ben er de man niet naar om
dingen dwingend op te leggn aan
Ralph Inbar
neemt even
afstand van
Banana Split
door
Dick Versteeg
anderen. Het is bij mij altijd een
kwestie van goed overleg. En daar
bij staat het bewaken van de kwali
teit voorop".
- De nieuwe functie laat zich
combineren met het regisseren van
een bioscoopfilm?
„Dat is geen enkel probleem,
want die film wordt tijdens de ko
mende zomermaanden opgeno
men. Het was daardoor voor de
TROS geen punt mü ervoor vrij te
maken. Je zult overigens uit mijn
mond in dit stadium geen verhalen
horen over hoe prachtig die film
wel gaat worden. In Nederland
wordt nog steeds veel te veel ge
luld over films waarvan nog geen
shot is gedraaid. Het wordt altijd al
bij voorbaat fantastisch. Ik vind
het alleen al leuk dat men mij ge
vraagd heeft voor die film. Dat
geeft je toch enig zelfvertrouwen".
„Het begin van een ombuiging in
mijn carrière? Ach, ik weet het
niet. Ik vind televisie nog steeds
een leuk medium, hoewel zaken
buiten het amusement mij de laat-
ste tijd meer en meer zijn gaan in
teresseren. Bij mezelf heb ik ge
merkt dat ik meer neig in de rich
ting van het drama. Wat dat betreft
kon het aanbod van die speelfilm
niet op een mooier moment ko-
Vanmiddag op de AVRO-radio
HILVERSUM (GPD) - Na een on
derbreking van ruim vijftien jaar is
Minjon, de jeugdorganisatie van de
AVRO, weer nieuw leven ingebla
zen. Vanmiddag beleeft deze 'Mi
niatuur Jongerenomroep Neder
land' haar eerste uitzending met
het magazine-programma 'Crossen
op een oma-fiets'. Eerder deze
week konden al een aantal Minjon-
ners achter de draaitafels aan de
slag om hun deejay-kwaliteiten in
de nachtelijke uurtjes te tonen.
Voor de eerste generatie Minjon-
ners, die in de periode 1952-1969
meededen, gold dit clubje als hèt
opstapje naar een loopbaan bij de
omroep. Zeker honderd oud-Min-
jonners zijn indertijd in Hilversum
blijven plakken. Koos Postema,
Joop van Zijl, Ad 's-Gravenzande
en Anne van Egmond, om er een
paar te noemen, kwamen allemaal
via Minjon bij de omroep binnen.
In de eerst periode kende Minjon
een ingewikkelde organisatiestruc
tuur om alle verschillende produk-
tiekringen (Minjon was per stad of
streek opgedeeld) en alle verschil
lende medewerkers te bundelen.
Je kon onder andere als zanger,
technicus, presentator of tekst
schrijver meedoen. Met veel huis
vlijt, improvisatievermogen en ook
wel pril talent werden er program
ma's gebrouwen die je misschien
zou kunnen omschrijven als een
bonte avond van een regionale
middelbare school.
Aan het einde van de jaren '60
verzandde Minjon. Volgens de een
omdat er geen doorstroming meer
plaats vond naar de verschillend
omroepen. Alle lege plekken wa-
ren daar zo langzamerhand al op
gevuld. Volgens anderen omdat de
AVRO, gedwongen door de woeli
ge tijden, de jeugd strak onder de
duim hield. Elk mogelijk initiatief
van de jeugd werd in de kiem ge
smoord. De AVRO-leiding zou
bang geweest zijn dat de Minjon-
ners zich bij de opstandige jeugd
zouden voegen. Met alle gevolgen
vandien.
Een andere reden voor het dood
bloeden van Minjon kwam volgens
ingewijden doordat er zoveel ver
gaderd werd dat Minjon aan uit
zenden haast niet meer toekwam.
Iets wat de nieuwe Minjon-leiding
met een eenvoudiger organisatie
hoopt op te vangen.
De produktie anno 1985 gebeurt
niet meer in vochtige achterafkel-
dertjes met de akoestiek van een
badkamer, er wordt nu centraal
vanuit Hilversum gewerkt. Dat
hèeft ook als voordeel dat er meer
'live' uitgezonden kan worden. De
opzet van Minjon '85 is ook anders.
Het magazine-programma 'Cros
sen op een oma-fiets' beoogt zoals
dat zo mooi heet een 'platform
functie' te hebben. Jos Aarnoudse
van de afdeling speciale projecten
die Minjon begeleidt legt uit wat
daarmee bedoeld wordt. „De mees
te jongerenprogramma's bena
drukken altijd maar weer de ver
schillen tussen de generaties. Wat
wij met Minjon-magazine willen is
een programma brengen dat juist
de overeenkomsten tussen de ver
schillende leeftijdsgroepen aan
toont. Dat maakt 'Crossen op een
oma-fiets' juist ook interessant
voor oudere mensen". Kortom, ze
willen bewijzen dat er wel degelijk
gecrossed kan worden op een oma-
fiets.
Voor Mipjon '85 kwamen er na
een oproep in de AVRO-bode zo'n
tweeduizend reacties binnen van
personen tussen de 15 en 25 jaar.
Van die tweeduizend bleven er na
selectie 600 over. Geselecteerd
werd op motivatie, creativiteit,
spontaniteit en inzicht in het^igen
„keuzevak" (presentatie, techniek,
tekstschrijven etc.).
Tijdens zijn officiële 'toespraak
bij zijn ambtsaanvaarding bij de
AVRO zei directeur Wibo van de
Linde dat het peroneelsbestand
van deze omroep de laatste jaren
sterk was vergrijsd. „Er moeten
snel maatregelen genomen worden
om deze ontwikkeling tegen te
gaan", aldus de AVRO-directeur.
De tweede generatie Mii\jon is een
duidelijke poging om daar wat aan
te doen. De AVRO begint haar ei
gen verjongingskuur en sluit zich
hiermee aan bij de jongerengolf die
Hilversum de laatste jaren teistert.
(Hilversum 2 - 14.30 uur).
