Kok: de 36-urige
werkweek belandt
niet in de ijskast
Gereformeerde synode van Gouda geopend
"Herverdelen van arbeid is beter dan de hand ophouden"
Eigentijdse kunst;
Spaans hekkesluiter
EXAMEN
KOORTS
Ook in Nederland: Kom
niet aan m'n makkers
DINSDAG 14 MEI 1985
PAGINA 17
„Je ziet de laatste tijd de dingen vervlakken. De maat
schappelijke discussie heeft een sterk zakelijk karakter
gekregen. Een reactie op de tijd dat we erg principieel
waren. Meer over verdelen spraken dan over hoe we
het samen moesten verdienen. Maar er zal ongetwijfeld
weer een kentering komen. We zitten nu niet op een
gezond midden".
Wim Kok ontziet de FNV niet als hij tot zijn spijt con
stateert dat in onze hersteleconomie de zakelijkheid re
geert en de principes onhoorbaar in de oppositiêban-
ken zitten. De interruptiemicrofoon, die in de jaren zes
tig en zeventig door een sterke afstelling voortdurend
een protesterende fluittoon veroorzaakte, is nu hele
maal stilgevallen. De „beweging" lijkt een achterwaart
se richting gekozen te hebben. Voorwaarts is als strijd
kreet door technologen geannexeerd.
Kok: „Wie hoor je nu nog over
nul-groei. Nog geen tien jaar ge
leden schreef Lubbers, juist hij,
een nota over selectieve groei.
Daar is nog altijd aanleiding'
voor. Want stel je voor dat we
economische vooruitgang en
technologische vernieuwing
gaan omarmen als dingen die
van nature goed zijn, omdat ze
bijdragen aan toekomstige wel
vaart. Wat is die welvaart waard
als zij gebouwd is op gifbelten.
Dat besef, dat groei een prijs
heeft, dat je een afweging daar
over niet aan individuele onder
nemers moet overlaten, is in deze
tijd zwakker ontwikkeld. Net zo
zwak als het vroeger werd over-
geaccentueerd.
door
Harrie Meijer
Ook de vakbeweging heeft
zich niet aan de greep van de
Nieuwe Zakelijkheid kunnen
onttrekken. De strijd om herver
deling van arbeid heeft vooral
een praktisch karakter. Het gaat
om het inpassen van meer men
sen in de bedrijven, niet om het
aanpassen van Het Systeem.
Niemandsland
De strijd om de 36-urige werk
week is, althans in grote con
cerns en bedrijfstakken, uitge
mond in een wapenstilstand
voor één jaar. Wim Kqjc wordt fel
als hij de rol krijgt toebedeeld
van een generaal, wiens laatste
grote offensief is geëindigd in de
verovering van een stuk nie
mandsland. „Ik zie de arbeids
tijdverkorting helemaal niet in
de ijskast zitten. Voor 300.000
mensen zijn nu cao's afgesloten
waarin de 36-urige werkweek is
geregeld. In andere cao's staat
niet dat die er volgend jaar niet
komt. We hebben bepaald geen
verlieskaart getrokken.
„De FNV gaat nog steeds uit
van de 36 uur als doelstelling
voor 1986, zeker omdat het een
tussenstap is naar de 32 uur in
1990. Daar gaan wij dit jaar de
voorwaarden voor scheppen. Als
we nu in slaap zouden vallen,
dan zien de werkgevers hun kans
schoon om het punt van de agen-
Grote ondernemers zullen de
overeengekomen studies straks
zo uitleggen dat de 36 uur niet op
grote schaal in te voeren is. De
discussie lijkt te verzanden in ki
lo's papier.
Kok: „Werkgevers zijn, zeker
als het om de grote jongens gaat,
niet gespeend van werkelijk
heidszin. Die hebben over het al
gemeen redelijk goed door wat
er in een samenleving speelt. Het
is duidelijk dat verdergaande ar
beidstijdverkorting bij een grote
meerderheid van de bevolking
hoog scoort. Het is zélfs geble
ken dat atv met actiebereidheid
van werknemers gepaard gaat.
Ik zeg bewust zélfs, omdat zo op
het oog de strijd voor een paar
procent loonsverhoging meer
voor de hand ligt dan de strijd
om korter te mogen weken in het
belang van anderen.
„Dat komt omdat iedereen wel
ziet dat, als je dit instrument niet
gebruikt, je volledige werkgele
genheid wel kunt vergeten.
Daarom geloof ik er helemaal
niks van dat grote ondernemers
aan het einde van dit jaar hun
poot stijf blijven houden. De kor
tere werkweek wordt nu niet ge
forceerd in het onderhandelings
proces ingepast, omdat de werk
gevers problemen noemen waar
wij begrip voor hebben. Daar
zijn ze in de publieke opinie goed
mee uit de voeteh gekomen.
„De beschikbaarheid van ge
schoold personeel bijvoorbeeld.
We kunnen er een jaar lang aan
trekken om de scholing van jon
ge mensen en de omscholing van
volwassenen van de grond te til
len. Wat blijft er aan het einde
van het jaar dan aan argumenten
over om nee te blijven zeggen te
gen de 36 uur?
Het probleem zit in de collecti
viteit die de vakbeweging voor
staat. Ook al wil de FNV maat
werk leveren, er moet uiteinde
lijk toch een soort eenheidskos
tuum uit komen dat weliswaar
niet knelt, maar voor iedereen
wel uit minder stof bestaat.
Vooral voor mensen met een ho
gere opleiding en hoofdarbeiders
in het algemeen zou dat proble
matisch zijn...
„Ik geloof niet in die verhalen
dat arbeidstijdverkorting voor
Kok: "Werkgevers zijn heus niet gespeend van werkelijkheidszin".
'ons soort mensen' niet haalbaar
zou zijn. Ons uitgangspunt blijft
dat alle categorieën burgers op
een aan hun mogelijkheden en
omstandigheden aangepaste ma
nier meedelen in het korter
werken en daarvoor een finan
ciële bijdrage leveren".
Perspectief
Werknemers van goedko-
pende bedrijven zullen hun in
spanningen op een zeker mo
ment verzilverd willen zien. De
jaarverslagen van Akzo en Phi
lips en andere toppers zijn be
legd met bladgoud, althans zo
zien de mensen dat...
„Daar ben ik niet bang voor.
De mensen zullen zien dat de
goudgerande cijfers van de mul
tinationals heel beperkt zijn. Dat
als het ongeluk je treft, je op je
40ste of 45ste wordt afgeschre
ven, zoals nu bij Shell gebeurt.
Vroeger ging het alleen om spier
kracht, nu om andere vermo
gens. Herverdeling van arbeid
biedt de mensen op lange ter
mijn, ook individueel, meer per
spectief dan het ophouden van
de hand".
De belangrijkste eisen van de
vakbeweging - een kortere
werkweek en tegelijk handha
ving van de koopkracht - zijn al
leen betaalbaar als onze econo
mie groeit. Met die groei gaat het
in Nederland nog niet zo goed.
Het kabinet blijft hameren op
het terugdringen van het finan
cieringstekort. Volgens bankdi
recteur Duisenberg snijdt het sa-
neringsbeleid van minister Ru-
ding niet diep genoeg. Kok is het
daar volstrekt mee oneens.
„Het voorzichtig herstel hier is
vrijwel uitsluitend het gevolg
van de kortstondige opleving
van de Amerikaanse economie.
Met ons aandeel in de wereld
handel zou een groei van 3 pro
cent mogelijk moeten zijn, ter
wijl we de drie procent nog niet
halen. Die groeikansen zijn ka
pot gemaakt door een overdaad
aan bezuinigingen, zowel op
overheidsvoorzieningen als par
ticuliere consumptie".
Een van de voorwaarden
voor groei is technologische ver
nieuwing. Een proces dat in eco
nomisch opzicht noodzakelijk is,
ook om arbeidstijdverkorting
mogelijk te maken, maar dat te
gelijk het werk van mensen over
bodig maakt. Voorde vakbewe
ging een gigantisch dilemma...
„Een ding staat vast: als we
niet tijdig vernieuwen in econo
misch opzicht, dan zullen we de
aansluiting met de internationale
omgeving volledig verliezen. We
moeten goed bedenken dat nieu
we technologische toepassingen
ook zorgen voor nieuwe werkge
legenheid. En wat is de basis van
je samenleving als je in toene
mende mate met verouderde in
dustriële bedrijfstakken komt te
zitten, waar nog wel banen be-
itaan, maar die in toenemende
mate onrendabel zijn. Met een te
conservatief beleid kun je econo
mische vernieuwing zo afrem
men dat je met je achterwerk op
de blaren komt te zitten. Werkne
mers moeten echter wel over
nieuwe processen kunnen mee
praten...
- Hoe moet dan dan. De chip
is er toch ook gekomen zonder
medezeggenschap van vakbewe
ging en werknemers?
„Er heeft nooit een vakbonds
verbod op het uitvinden van de
chip bestaan. Het gaat ons om de
toepassingen en de gevolgen
daarvan voor werknemers. Er
bestaat in Nederland een enorm
verschil tussen belangstelling
die het management opbrengt
voor technologische en economi
sche vernieuwing en de interesse
voor de sociale aspecten. Te vaak
ziet men de mensen over het
hoofd".
Miljonairs
Werkgevers vinden de arbeids-
markt te star. Flexibilisering, het
soepeler kunnen gebruiken van
arbeidskrachten, zou de groei be
(fotoGPD)
vorderen. In de Verenigde Sta
ten gaat dat allemaal beter...
„Dat is een argument dat we
moeten blijven bestrijden zolang
men niet concreet aangeeft waar
die starheid precies zit. Is het mi
nimumloon te hoog? Moeten we
leven volgens de Amerikaanse
welvaartsverdeling? In de VS is
het miljoen miljonairs volge-
maakt. Dat is prachtig, maar van
de 235 miljoen Amerikanen zit
ten er tientallen miljoenen onder
de armoedegrens. In New York
en andere steden zie je waanzin
nige uitingen van welvaart en te
gelijkertijd mensen die uit de
vuilnisbak vreten. Moeten we
dat groeimodel overnemen? Of
zit achter die pleidooien een hele
andere ideologie, namelijk dat
we moeten terugkeren naar een
tijd die we na lange strijd achter
ons gelaten hebben".
Na de zomer geeft Wim Kok,
na ruim twaalf jaar roerganger te
zijn geweest van een miljoen
georganiseerden, het voorzitter
schap van de FNV over aan Hans
Pont. Kok bezint zich nog steeds
op de vraag of hij onder PvdA-
vlag de politiek in gaat. „Jullie
horen nog wel van my", zegt hij
afwerend.
Diezelfde PvdA heeft zich op
sociaal-economisch gebied een
redelijkheid aangemeten waar
mee de partij nieuwe regerings
verantwoordelijkheid in ieder
geval niet op voorhand tot een
onmogelijkheid heeft gemaakt.
Over het enige harde punt dat
het congres uit de handen van de
partijleiding wist te wringen
- een koopkrachtgarantie voor
de minima onder alle omstandig
heden - oordeelt Kok, daarin
voorgegaan door PvdA-leider
Den Uyl, genuanceerd.
„Sommigen willen zo'n garan
tie zien als een formeel juridi
sche waarborg, die keihard on
der alle omstandigheden blijft
gelden, ook al valt de hemel naar
beneden. Anderen zien het als
een belangrijk sociaal-politiek
engagement in een tijd waarin
gezegd wordt dat de inkomens
verschillen groter moeten wor
den. Ik beken mij onverkort tot
degenen die zeggen dat de- inko
mensverschillen niet groter moe
ten".
LEIDEN - Een beetje vreemde
gang van zaken is het dit jaar met
het eindexamen beeldende vak
ken. Leraar T. Compier van de
Bonaventura scholengemeen
schap is bang dat onder de leer
lingen enige onrust is ontstaan
over het feit dat ook textiele vak
ken in de opgaven zaten. "Leer
lingen die daarin geen eindexa
men doen, moesten het zelf maar
uitzoeken". Bovendien deelde
het ministerie kort voor het exa
men mee dat wanneer méér ant
woorden worden gegeven dan
worden gevraagd de 'overtollige'
oplossingen niet worden meege
rekend. Ook al zijn ze goed. "Ik
vind dat een rare manier om de
leerlingen te dwingen meteen
het goede antwoord te geven",
aldus Compier.
Voor de rest niets dan goeds
van zijn kant over dit 'mooie exa
men'. "Vooral de mavo kreeg
ontzettend veel plaatjes voorge
schoteld. Als ze goed hebben ge
keken, moet het wel gelukt zijn".
De opgave waarin het object van
de kunstenaar Christo, die eilan
den in de Golf van Biscayne (Flo
rida) met textiel omgaf, vindt hij
goed aansluiten bij de ervarin
gen van mavo-leerlingen: het in
praktische zin vormgeven aan je
werkstukken. "Ze kunnen hun
ervaring terugzien in dit werk
van Christo". Compier mist ove
rigens de onderwerpen over ou
dere dan hedendaagse kunst.
"Dat de meeste vragen over ei
gentijdse kunst gaan is mis
schien een beetje frustrerend. Ze
hebben tenslotte van twee eeu
wen kunst(geschiedenis) moeten
leren".
Overigens zijn alle mavo'ers al
spoorslags en vóór de tijd ver
dwenen. Het eindexamen gaat je
niet in je kouwe kleren zitten en
zo'n laatste dag lokt de vakantie
wel heel driftig.
Anders is het bij de havo: daar
zitten eindexamenkandidaten
tot op het laatste moment te
blokken. "Vreselijk", verzucht
Marijke van 't Hooft als het erop
zit. "Er, zijn maar drie feitelijke
vragen gesteld. Bij de overige
moest je uitje eigen fantasie put
ten. Niet veel was herkenbaar".
Ilse de Jonge heeft een heel an
der verhaal: "Simpel was het. Je
kon alles uit de plaatjes halen.
Die vraag over die obelisk van
Rauschenberg? Simpel was dat.
Zo duidelijk als wat. Je ziet toch
zo dat daarmee bedoeld wordt
dat het een rotzooitje is in de we
reld".
Compier vreest bij die vraag
over de obelisk, dat de meeste
leerlingen er niet aan denken om
naar het Dadaïsme te verwijzen.
Simpel vindt hij het examen
geenszins. "Sommige waren ech
te denkvragen. Die lagen beslist
niet zo voor de hand. Het was
niet kijken en meteen herken-
Angelique Oomen vond het
opgavenpakket vooral omvang
rijk: "Veel schrijfwerk. En som
mige vragen waren heel raar ge
steld". Toch vond ze het niet zo
moeilijk, al werd veel eigen in
zicht verlangd. Jan Wiessing
doet dit jaar voor de tweede keer
examen. Hij kan dus vergelijken:
"De opgaven leken erg veel op
die van vorig jaar. Echt moeilijk
vond ik het niet. Die vraag
betonskeletten, hoe die in de
constructie zijn gebruikt, was.
ronduit makkelijk. Dat ligt toch
voor de hand: door die betonske
letten kon de architect met veel
glas en balkons werken".
Compier, samenvattend over
beide examens: "Er zaten best
dingen in met dubbele bodem.
Toevallige feitjes kwamen nau
welijks aan bod".
De leerlingen van Boerhaave
(volwassenen onderwijs) komen
met heel gemengde reacties het
examenlokaal uit: "Ik heb alles
fout, ik denk wel 25" en "Afschu
welijk, ik heb het niet eens af'
tot "Het ging wel, ik geloof wel
dat ik een voldoende heb".
Spaans was gisteren voor de
meesten de hekkesluiter. Van
daag wordt nog van een enkeling
Russisch afgenomen.
Leraar Spaans Martin Steen
meier kan zijn 'pupillen' op de
wenken bedienen: nog vóórdat
teletekst met de oplossingen
komt, heeft hij de examens zelf
al gemaakt. In de kantine komt
de hele mavo-, havo- en vwo-club
bij elkaar om puffend en zuch
tend en soms met onverholen en
thousiasme de uitkomsten te
vergelijken.
"Fout, fout", klinkt het bij de
een. Maar een ander kan zijn
vreugde nauwelijks inhouden:
bijna elk antwoord blijkt te klop
pen met dat van Martin. Resul
taat: slechts vier foute antwoor
den, een dikke negen dus.
Martin Steenmeier valt het een
beetje tegen dat een paar vwo-
kandidaten heel veel fouten heb
ben: 23 of in één geval zelfs 27.
Terwijl de schoolonderzoeken zo
goed waren gegaan.
Bij mavo-Spaans dacht Martin
dat de kandidaten wel moeite
zouden hebben met de tweede
tekst, omdat ook de havo-kandi
daten die kregen. Maar over het
algemeen had men zich daar niet
zo op stuk gebeten. De meeste
moeite hadden ze met de derde
tekst over een werklozenproject.
Ook de vraagstelling bij die op
gaven was nogal ingewikkeld.
De vwo'ers vonden een tekst
over de politieke opvattingen
van Picasso (uit El Pais) tamelijk
pittig. Geen van allen hebben het
examen echt gemakkelijk gevon
den. Martin: "Eigenlijk is de
norm van dit examen moeilijk te
bepalen aan de hand van kandi
daten in het volwassenen onder
wijs. Jongeren op 'gewone' scho
len zullen er anders tegenaan kij
ken. Voor veel mensen hier is
Spaans toch een inhaalvak, dat
zij vroeger op school nooit heb
ben gehad".
ANNEMIEK RUYGROK
DEN HAAG (GPD) - Ook in ons land zal de jongerenactie „Kom niet aan
mijn makkers" worden gevoerd. Deze massale anti-racismebeweging
sloeg uit Frankrijk over. Geïnspireerd door het grote succes van de fran
se campagne met de leus "Touche pas a mon pote" nam een groep
werkende en werkloze jongeren het initiatief, dat in ieder geval steun
krijgt van de FNV.
In Frankrijk ontstond de beweging spontaan onder scholieren, die "iets
terug wilden doen". Ze zagen hoe keer op keer hun vriendjes van buiten
landse afkomst vernederd, gewond of zelfs gedood werden vanwege hun
ras. Een incident in de Parijse metro, waarvan onmiddellijk (en onte
recht) een aanwezige Senegalese jongen de schuld kreeg gaf de doorslag.
Men besloot tot eigen actie over té gaan.
Zo ontstond het idee voor een speldje met daarop een opgestoken hand
als stopteken, achter een aantal afgebeelde jongelui van verschillend ui
terlijk en de tekst "Blijf van mijn vriendje af'. Die speldjes werden snel
verkocht, met als resultaat dat eind april (zo berichtte het nieuwe FNV-
weekblad) al een half miljoen waren verkocht. Dit betekent dat een op de
honderd Fransen zo'n speldje heeft.
In ons land worden het om te beginnen plakplaatjes en spelden (but
tons), die tegen kostprijs worden verstrekt, met de slagzin "Kom niet aan
mijn makkers!".
Bij de opening
gereformeerde sy
node, vanmorgen in Gouda, riep de
Goudse predikant A. J. G. Dron-
kert de synodeleden op, een leven
de band te bewaren met de Schrift
en de belijdenis, "want dat voor
komt veel ellende".
Een gevaar dat ook de synode
van de Gereformeerde Kerken in
Nederland bedreigt is, dat men
zich de agenda laat voorschrijven
door de omstandigheden, zei Dron-
kert. Te grote vrijheid bij alle ver
nieuwing en verandering op litur
gisch en ethisch terrein en te wei
nig oog voor de bijbelse bronnen
kan niet ongestraft blijven. "Het
gaat soms te snel. De mensen heb
ben behoefte aan duidelijkheid en
geloofsverdieping". Hij vertelde,
dat in de avonddiensten in Gouda
nu de Nederlandse Geloofsbelijde
nis wordt besproken. "En dat
werkt verfrissend en vernieu
wend".
De Goudse predikant legde ook
enkele zaken op tafel die de aan
dacht van de synode verdienen, zo
als een goede kerkvisitatie (opbou
wend en samenbindend, want de
kerken in de classis kunnen elkaar
door dit instrument tot steun zijn),
een hernieuwde bezinning op de
bijbelse bronnen voor de viering
van het avondmaal en de geloof
sopvoeding van kinderen (de syno
de zou een aanzet kunnen geven
tot kindercatechese). Ook vroeg hij
om voorstellen tot het doen van ge
loofsbelijdenis op verschillende
leeftijden en tot aanpassing van de
vragen hieraan. Tegelijk zou de
'opvang van ouders' moeten wor
den bevorderd, "want het jeugd
probleem is veel meer een oude-
renprobleem".
Over het vredesvraagstuk zei ds.
Dronkert, dat dit zijns inziens
'voorzichtig' moet worden bena
derd. "Een streven naar een betere
verhouding tussen de volken ver
dient de voorkeur boven een zich
vastleggen op het voor of tegen 'de
bom' en andere militaire ontwikke
lingen".
Confessionele Vereniging. "De
kerk is niet meer nodig als het heil
slechts bestaat in bevrijding en
verbetering. Politieke partijen en
actiegroepen hebben hetzelfde
doel".
Dat zei de Katwijkse predikant
JP. van Roon (voorzitter) gisteren
op de tweedaagse jaarvergadering
van de Confessionele Vereniging
in de Hervormde Kerk in Zeist. Hij
sprak over de positie van de
christelijke gemeente in een gese
culariseerde samenleving.
"De gemeente mag niet worden
overgeleverd aan subjectieve in
zichten van het menselijk hoofd en
even subjectieve ervaringen van
het menselijk hart. Als de gemeen
te ten prooi valt aan de veranderen
de maatschappelijke ontwikkelin
gen en inzichten in het geloofsle
ven, is ze krachteloos".
Voor de huidige christelijke ge
meente, betoogde Van Roon, is no
dig: Gods Woord bewaren, de
naam des Heren niet verloochenen
en standvastig blijven in het ver
wachten. Dat uitzien naar Christus'
wederkomst is binnen de christe
lijke gemeente verslapt. Met als re
sultaat: groepen aan de rand. van
de kerk en sectarische groepen
buiten de kerk. De verwachting is,
volgens de voorzitter van de Con
fessionele Vereniging, maar al te
vaak ingeruild voor een 'aards-
messiaans activisme'. "De kerk
dreigt dan onder te gaan in de pro
blemen van deze wereldtijd. Dat
wordt naar buiten toe ook het ima
ge van de kerk".
Christelijke Gereformeerde
Kerken. Het pas verschenen Jaar
boek 1985 van de Christelijke Ge
reformeerde Kerken meldt over
1984 een winst van 362 leden. Per 1
januari 1985 telden deze kerken
(voortgekomen uit de Afscheiding
van 1834) 76.301 leden.
In een jaaroverzicht schrijft de
Nunspeetse predikant J. H. Vele-
ma, dat er alle reden is om zorgen
te hebben over de plaats "die wij
als christen in de komende jaren
zullen hebben in ons eigen vader
land". "Nu de wet Gelijke Behan
deling (de zogenaamde anti-discri-
minatiewet) op stapel staat, gaat de
vraag klemmen of christenen nog
het recht zullen hebben om wat zij
als gebod van God zien ook
werkelijk publiek uit te spreken en
in praktijk te brengen". "Hebben
christelijke organisaties, instellin
gen en scholen straks nog de vrij
heid om mensen te weren die zich
schuldig maken aan praktijken die
naar onze overtuiging in strijd zijn
met Gods Woord? Dat is de over
tuiging geworden van een funda
mentalistische, verdwijnende min
derheid!"
Conclusie van Velema is, dat de
vrijheid van godsdienstbeleving in
ons land wel degelijk op het spel
staat.
Hervormde Kerk: beroepen te
Ter Aar P. L. de Jong Asperen, te
Achterberg (U.) voor deelwerk A.
Beens Huizen; bedankt voor Bo-
venhardinxveld G. Hendriks 's
Grevelduin-Capelle. Gereformeer
de Kerken: aangenomen naar Zut-
phen W. Stolte Goes. Nederlands
Gereformeerde Kerken: beroepen
te Kampen J. Schaeffer Em-
meloord, te Wapenveld L. Blok
huis Schiedam, Christelijke Gere
formeerde Kerken: bedankt voor
Alphen aan den Rijn A. Baars
Dundas (Canada). Gereformeerde
Gemeenten: bedankt voor Rhenen
J. Koster Klaaswaal, voor Middel-
harnis M. Mondria Waardenburg,
voor Meliskerke J. W. Verweij Rid
derkerk, voor Middelburg L. Blok
Nunspeet, voor Lisse Chr. van de
Poel Yerseke. Evangelisch-Lu-
therse Kerk: aangenomen de be
noeming voor deelwerk in Win
schoten W. Boon Pekela (blijft ook
predikant in Pekela).
Koran. Zondag 19 mei om half
2 zal de burgemeester van Den
Haag in Mobarak-moskee aan de
Oostduinlaan 79 een tentoonstel
ling openen over de koran, het hei
lige boek van de islam. De actieve
Ahmadiyya-beweging in de islam
wil met deze tentoonstelling in de
islamitische vastenmaand Rama
dan de koran onder de aandacht
brengen van een zo groot mogelijk
publiek.
Tot 16 juni zal de moskee dage
lijks open zijn van 12 tot 5 uur 's
middags en van 7 tot 9 uur 's
avonds, 's Morgens van 9 tot 12 is
er gelegenheid om volgens af
spraak de tentoonstelling te bezoe
ken.
Op zondag 26 mei wordt een le
zing gehouden over de vrouw in de
koran, op 2 juni over Jezus in de
koran, op 9 juni over de leer van de
koran en op 16 juni over de koran
en het leven na de dood. Steeds om
3 uur 's middags.
