Niet elke foto vertelt een verhaal
Schippers'tijdgeest houdt zich schuil
Totaalkunstwerkvoor slaapwandelaars
Expositie Leidse amateurfotografen in De Waag
'Sempre Avanti'gaat voorlopig niet verloren
POPAGENDA
WOENSDAG 10 APRIL 1985
PAGINA 23
LEIDEN - K. Schippers schrijft
prachtige boeken; Reinold Kui
pers heeft prachtige boeken uit
gegeven. Is de combinatie van
beiden een garantie voor een
boeiende dialoog? Het antwoord
luidt: 'neen' en werd gisteravond
bij Stichting Burcht gegeven.
Kun je dat beide heren kwalijk
nemen? Ik denk van niet. Stel u
voor, u bent een schrijver van
naam en wordt door Stichting
Burcht benaderd met de vraag:
wilt u bij ons een avond komen
vullen? U mag zelf weten waar
over en u mag ook zelf uw ge
sprekspartner uitnodigen. Wat
doet u dan? Verrast door het
royale aanbod en de royale ver
goeding die er aan vast blijkt te
zitten, zegt u: ja graag.
Een gesprekspartner is snel ge
vonden. In uw omgeving bevin
den zich tal van mensen met wie
het thuis op de luie bank boeiend
converseren is. Om onderwerpen
van gesprek zit u niet verlegen.
Als schrijver van naam heeft u al
tijd wel een thema, dat u al jaren
Warrige 'Conversatie' bij Stichting Burcht
na aan het hart ligt en waar de
gesprekspartner allerlei belang
wekkends over te berde kan
brengen.
Hoe anders pakt het uit als zo'n
koppel zich daadwerkelijk in de
arena begeeft. Stichting Burcht
doet haar best de sfeer van thuis
te benaderen: fauteuils, fles wijn,
salontafeltje met stapel boeken.
Dat alles mag echter niet baten.
Het onderhoud vindt plaats on
der de ogen van tientallen pot
tenkijkers, die waar voor hun
geld willen krijgen. Hen is geen
praatje beloofd, geen gesprek
zelfs, maar een 'conversatie', een
uitwisseling van gedachten op
Dit keer werd geconserveerd
over de periode 1945 - '60; het
tijdvak waarin Schippers de lite
ratuur ontdekte en gretig afne
mer was van de boeken die Kui
pers - toen werkzaam bij de Ar
beiderspers - uitgaf. Schippers
vertelde hoe na de grijze oorlogs
jaren de wereld voor hem kleur
begon te krijgen. Door het zien
van films en het horen van jazz,
maar vooral ook door de litera
tuur. Hij schetste hoe zijn smaak
zich ontwikkelde dankzij de vro
lijke ironie van Carmiggelt, het
lyrisch cynisme van 'De Avond
en' van Van het Reve en het ly
risch sarcasme van 'Boontjes re
servaat' van Louis Paul Boon.
Bij die drie schrijvers meende
hij een toenemende mate van ni
hilisme te onderkennen, die ty
perend zou zijn voor die periode.
Op allerlei manieren trachtte hij
aan Kuipers een bevestiging
daarvan te ontlokken: door te
verwijzen naar de kaalslag van
de taal, door te vragen naar het
uitgeversbeleid in de eerste jaren
na de oorlog, door Kuipers over
diens eigen voorkeuren in die
tijd uit te horen en door parallel
len te trekken met de beeldende
kunst van de vijftigers en de mu
ziek van Charlie Parker. Zo na
drukkelijk, dat Kuipers op zeker
moment reageerde: "Luister
Daar had het inderdaad veel
van weg. Maar hoe de dompteur
zijn zweep ook liet knallen, de
leeuw hapte niet toe. De gesprek
spartners zaten op volledig ver
schillende sporen. Kuipers toon
de zich een man van de praktijk;
als Schippers de spirituele ar
moede van de naoorlogse jaren
noemde, verwees Kuipers naar
de materiële armoede. Het nihi
lisme dat Schippers bespeurde
was volgens hem niet alleen tyd-
maar ook leeftijdgebonden. Kui
pers vertelde dat hij in die jaren
geloofde in de vooruitgang van
de maatschappij: "De AOW is
toen toch ook ontstaan".
Na de pauze mocht de zaal zich
ermee bemoeien, wat resulteerde
in een warrige klopjacht op
Schippers' tijdgeest Die hield
zich bij het horen van al die
drukte wijselijk schuil.
Het idee van 'De Conversatie'
klinkt aardig, maar schiet in de
praktijk tekort. Reken maar dat
Schippers en Kuipers samen tot
meer in staat zijn dan het hape
rende toneelstukje dat ze gister
avond ten beste gaven. Maar dan
moet er wel iemand zijn die het
gesprek in banen leidt en het the
ma afbakent.
ARIEJAN KORTEWEG
Tentoonstelling van werk van de
Leidse Amateurfotografen Vereni
ging (LAFV) en van de Tsjechische
fotoclub Pilsen. Te zien in De Waag,
Aalmarkt 21 in Leiden t/m 20 april.
tot 21.00 u
b 11.00 tot 17.00
LEIDEN - 'Eén blik is evenveel
waard als honderd vertellingen',
luidt een Chinees gezegde, date
rend van ver voor het ontstaan
van de fotografie. Als dat gezeg
de nog steeds op zou gaan, dan
had ik na het bezoeken van de
fototentoonstelling in De Waag
voor weken genoeg gezien. Dat is
niet het geval. Het zien van de
tentoonstelling zou de oude Chi
nezen kunnen nopen hun wijs
heid bij te stellen; niet iedere fo
tograaf beschikt over het oog dat
woorden pverbodig maakt.
Eigenlijk is dat ook het aardige
van zo'n tentoonstelling; alles
hangt er door elkaar. Zowat alle
fotografische clichè's worden be
handeld. Oude mannetjes die
aan hun pijp lurken, een spelend
poesje, een meisje dat blokfluit
speelt, een tangabroekje in de
branding, een eenzaam scheepje
bij zonsondergang, een minne
kozend paartje bij de Seine; bij
die woorden kunt u vast zelf al
het plaatje bedenken. Alsof sinds
de dagen van Daguerre en Nièp-
ce de tijd heeft stilgestaan. Bij de
favoriete onderwerpen is het
Centre Pompidou in Parijs een
voor de hand liggende nieuwko
mer. Naaktfotografie hangt er
vreemd genoeg nauwelijks.
Maar er hangen ook foto's die
meer te vertellen hebben. Die
iets suggereren van wat er ge
beurde voordat de fotograaf af
drukte en ook iets van wat daar-
Foto van Wim de Reus, gemaakt in Parijs
na nog te gebeuren staat. Foto's
die een stilgezet moment weer
geven, dat je als kijker weer op
gang kunt brengen. Dat geldt
voor de in plastic verpakte ker
mistent van Freek Buné, gereed
om na het feestgewoel verplaatst
te worden naar een volgend ter
rein. Het geldt voor de foto's van
Rinus Gravekamp, close-ups van
zand, dat is geplooid door eb en
vloed. Het geldt ook voor de na-
tuur- en stadsfoto's van Dick van
der Linde; de ritmische beeldop-
bouw voegt iets aan het oor
spronkelijke gegeven toe. Mooi
is bijvoorbeeld de foto waarop
een lantaarnpaal zich met gebo
gen hals over een schutting lijkt
te buigen om te kijken wat er
achter schuilgaat.
De tentoonstelling wekt de in
druk dat dat soort foto's vaak uit
schieters zijn, om het woord toe
valstreffers niet te gebruiken. Zo
hangt er van Wim de Reus één
zeer opvallende foto: een door
een zwarte lap bedekte figuur
ligt op een bank. Daarachter een
oude muur, waarop een witte
vorm met wyd uitgespreide ar
men is geschilderd. Hel en he
mel, ellende en hoop in één
plaatje verenigd: een foto die je
biibliift. Van de andere foto's van
De Reus kon ik me er bij thuis
komst niet één meer herinneren.
De kleurenfoto's van Frans Er
adus hebben een ereplaats ge
kregen. Niet ten onrechte, want
vooral technisch zijn ze knap; ka
le, gloedvolle landschappen in
net niet echte kleuren en de ab
stracte vormen van moderne ar
chitectuur in knallende tinten.
Zijn portretten lijden mij te veel
aan een Paulhuffige opgeprikt
heid.
In het kleine Tsjechische aan
deel onderscheiden zich vooral
de straatfoto's van Lubuse Ja-
cobcova, waarop steeds één of
enkele types domineren, die zich
door hun blik isoleren van hun
omgeving. Alsof ze hun eigen
aanwezigheid op de afbeelding
willen ontkennen.
De tentoonstelling van de
LAFV is een bezoek waard, al
was het alleen maar om uw eigen
blik te scherpen. En laat u zich
niet afschrikken door dat enge
affiche van in badpak gehulde
vrouwenbillen met daarboven
een fotocamera. De fotograaf is
een voyeur by uitstek, maar om
daar nu op zo'n archaische ma
nier mee te koop te lopen...
ARIEJAN KORTEWEG
Matrogoth exposeert in Stelling
WEGWIJZER VOOR
SLAAPWANDELAARS
Wegwijzer voor slaapwandelaars.
Kunstmanifestatie door de arties-
tengroep 'Matrogoth'. Galerie Stel
ling, Lange Mare 65. Tot en met 27
april. Geopend: wo. t/m zo. van
14-22 uur.
LEIDEN - "...de zóveelste
vrouw van eind 30, gesch., 2 tie
ners, die zich een vriend wenst
van ac. nivo, 40 jr., lang, links,
zelfst., warme persoonlijkh., met
véél gevoel v. humor, levensin-
tell. (enz.)". Een aantal van der
gelijke contactadvertenties uit
een krant, gedeeltelijk overschil
derd door een landschap-bij-on-
weer, prijkt op de aankondiging
van de kunstmanifestatie 'Weg
wijzer voor slaapwandelaars'. De
manifestatie wordt verzorgd
door Matrogoth, een inmiddels
zo'n tien jaar oud Leids artiesten-
groepje van steeds wisselende
samenstelling dat in het verleden
onder meer straattoneel en clow
nesk theater bracht. In de loop
der jaren is men zich meer gaan
toeleggen op nogal absurdistisch
aandoende toneel/muziek/kunst
voorstellingen. Dergelijke shows
waren bijvoorbeeld vorig jaar te
zien in het Marinecomplex, met
als titels 'Einde van hallo' en
'Drie miljoen mensen in de
dampkring'.
Nu dan dus 'Wegwijzer voor
slaapwandelaars'. Nu behoort
uw recensent niet tot diegenen
die de hoogst merkwaardige
kunst (of kwaal) van het slaap
wandelen uit persoonlijke erva-
Leiden
Museum van Geologie en Mineralogie
- 'Kijken met de handen' voor kinde
ren van 6-12 jaar plus begeleiding, en
schoolgroepen, t/m 14/4; zo t/m vr van
11-16 uur.
Lak-galerie - Marion Busch, foto's,
Christie van der Haak, schilderijen, V
m 17/5, ma t/m za van 10-22 uur, zo
van 10-17 uur.
Leidse Beleg - foto's van Zuid-Viet-
nam van Kees Planqué, tot eind mei;
Piggelmee - Janvossensteeg, Hol
landse wolken gefotografeerd door
Dick Seip, t/m 4/5; ma 11-18 uur, di,
woe, vyran 9-18 uur, do tot 9-21 uur,
Vrouwenhuis - pentekeningen van
Ineke Bergh, tot 9/5; di en woe van
21-1 uur.
Galerie De Oude Rijn - Stille Mare,
Fer Hakkaart, pastels, tekeningen, et
sen en houtsneden, tot 11/4; dag van
11-18 uur. do tot 21 uur.
De Lakenhal - schilderijen uit eigen
bezit, rond het thema 'Leven in Lei
den in de 17e eeuw', tot 9/6; di t/m za
10-17 uur, zon- en feestdagen vn 13-17
't Pand - Caeciliastraat 18, Annie God-
dijn, schilderijen, Nienke Menalda,
grafiek, Ria Roelofs, kijkkastjes en
schilderijen, tot 18/5; za en zo van 12-
ring kennen (ik schijn het te hou
den bij wat slaappraten). Wel
weet ik - tenminste, dat hoor je
vaak zeggen - datje slaapwande
laars nooit wakker moet maken
om ze de weg terug naar bed te
wijzen. Die weg vinden ze uit
zichzelf wel. Bij voorkeur balan
cerend over daken waar zij, in
dien wakker gemaakt, onmiddel
lijk van af zouden storten.
Maar goed: Matrogoth wil de
weg wijzen. En dan aan slaap
wandelaars in overdrachtelijke
zin wellicht: allen die suf en on
wetend ronddolen en zoeken in
het dagelijks leven, contactad-
vertentieplaatsers incluis. De
kunstenaar als wijze leidsman.
Afijn, de schreden maar eens ge
richt naar Stelling.
Etalages gevuld met tal van
bont beschilderde papieren ob
jecten en buiten op straat enige
opvallende aankondigingsbor
den doen hun best om passanten
tot binnengaan over te halen.
Wie op de uitnodiging ingaat
wordt binnen door twee lange
rijen grijnzende skeletten-van
papier begroet. Daarachter
doemt een nogal duister hol op,
een soort reuze-doekentent ei
genlijk, waarin gekleurde
lampjes aan en uit gaan en overal
kleurige papieren objecten staan
en hangen die op mensfiguren,
dieren, muziekinstrumenten of
op niks lijken. De vloer is bedekt
met zand en stro. Permanent
klinkt er geluid in deze ruimte:
gesproken en gezongen teksten,
afgewisseld of gecombineerd
met instrumentale muziek van
uiteenlopende aard. De geluiden
komen van cassettebandjes maar
ook van drie levende, gekostu
meerde heren die achterin staan
opgesteld met diverse muziekin
strumenten. Een andere gekos
tumeerde, Chaplin-achtige heer
is bezig met huppelen, applaudi-
seren en declameren en speelt,
wat met een zwembril, kleine ge
kleurde bolletjes en wat al niet
meer. Hy doet dat vooral in een
soort kamertje op een podium
waarin muurteksten hangen als
"Het maakt niet uit hoezeer je
hem liefhebt, Otoko".
De gesproken en gezongen
teksten die des bezoekers trom
melvliezen onderwijl bestoken
zyn voor een deel nauwelijks of
niet te verstaan. Enige citaten:
"Ik mis je, ook als ik bij je ben";
"Het is toch allemaal niks.";
"This is the road to paradise.";
"Wil je een snoepje?". Flarden
uit gedichten, liedjes en gesprek
ken die omdat ze veelal als ge
heel niet goed zyn te volgen, in
terpretatie moeilijk maken. Ik
ving ook iets op van een inter
view met een zich in diplomatie
ke taal hullende, Luns-achtige
politicus ("Over de motieven tas
ten wy vooralsnog in het duister:
laten we nuchter blijven en niet
emotioneel worden".) Verder
mocht ik getuige zijn van wat ge
kout tussen een meisje en een
oude man. De laatste viel steeds;
om, zo bleek uit het gesprek, eni
Aankondiging van Matrogoths 'Wegwijzer voor slaapwandelaars'
dat kwam louter door haar aan
wezigheid. De oude man vond
dat eigenlijk heel mooi...
Een neo-surrealistisch Ge-
damtkunstwerk? Een blik in de
geest van een krankzinnige? De
hel? Of misschien de hemel:
achterin de zaal prijkt een groot,
bloemvormig monument dat zó
uit een paradij sschildering van
Jeroen Bosch lijkt te zijn gestapt.
Een jonge bezoekster van een al
leszins prijzenswaardige schoon
heid stapte op de in volslagen
verwarring verkerende, notities
makende recensent toe: "Vind je
het ook zo mooi? Ik vind het zó
mooi"! Een belichaming van ui
terste orde die genoegen bleek te
scheppen in de chaos! Met stom
heid geslagen - schoonheid en
chaos hadden hun werk weer ge
daan - wankelde ik naar buiten.
Wie weet wat er met gebeurt
indien u langs de geraamtenhaag
durft heen te gaan? Laat u zich
de kans op een wandeling door
dit wel zeer originele en veelzy-
dige kunstwerk niet ontglippen,
zou ik zo zeggen.
ANTOON ERFTEMEIJER.
Van mandolineclub tot showgezelschap
LEIDEN - Het muziek- en show
gezelschap Sempre Avanti bestaat
35 jaar.
Voor deze puur Leidse amuse
mentsvereniging, in 1950 voortge
komen uit een vooroorlogs mando
lineclubje, is er dus alle reden om
door
Pieter C. Rosier
ouderwets uit te pakken. Het ze
vende lustrum zal ,op 18 en 19
april, worden gevierd met uitvoe
ringen in de aula van het Rynlands
Lyceum in Oegstgeest. Al naar ge
lang de aard van de programma
onderdelen zullen de ruim veertig
leden van Sempre Avanti zich hul
len in de daarbij behorende kos
tuums. Per slot van rekening heeft
deze zelfwerkzame club er zo'n
slordige vierhonderd in voorraad,
afgezien nog van de zorgvuldig be
waarde en naar de eisen van de tijd
aangepaste decors.
Het belooft trouwens dubbel
groot feest te worden, want Sem
pre Avanti's artistiek leider, de 65-
jarige Koos Kukler, hanteert de di
rigeerstok al even lang als de ver
eniging in haar huidige vorm be
staat. Hem zal ter gelegenheid van
dit feit op zaterdagavond 13 april
een receptie worden aangeboden
in 'Het Haagsche Schouw'.
Sempre Avanti's Jong en Jolig,
staat op oude programmaboekjes
vermeld en menig Leidenaar zal
zich deze benaming nog kunnen
herinneren. Dat de toevoeging
Jong en Jolig al sinds geruime tijd
wordt weggelaten wil volgens het
bestuur niet zeggen dat daar de
woorden oud en stram voor in de
plaats dienen te komen. Integen
deel, men streeft, langs wegen van
geleidelijkheid overigens, voortdu
rend naar veijonging, met name
van het koor, dat op het ogenblik
uit achttien dames bestaat. Sempre
Avanti heeft daarnaast ook de be
schikking over vier solisten, twee
mannelijke en twee vrouwelijke.
Speelde men vroeger enigszins
in de stijl van Wessel Dekkers Vrij
en Blij en van de Flierefluiters, met
het voortschrijden van de tijd en
onder invloed van de televisie is de
stijl wat 'swingender', wat beweeg
lijker geworden. Hoewel de man
doline en de accordeon nog steeds
deel uitmaken van het instrumen
tarium en men de toppers van toen
niet schuwt. Ook in de wereld van
de operette voelt Sempre Avanti
zich aardig thuis. Zo bestaat de
programmering behalve uit een
Amsterdams blok steevast uit een
Weens blok, een Tirools blok en
een Hongaars blok. Een uitwijk
mogelijkheid naar andere streken
vindt men in het blok allerhande.
Wat betreft het orkest, daarin zijn
ook opgenomen instrumenten als
hobo, fluit, gitaar, viool, piano en
slagwerk. Men zou dat graag zien
uitgebreid met o.m. een trompet.
Maar met wat men heeft kan diri
gent-arrangeur Koos Kukler, de
'motor' van het muzikale geheel,
toch ook aardig uit de voeten. Elke
donderdagavond is hy met zijn
muzikale vrienden en vriendinnen
te vinden in de Vredeskerk, want
daar wordt onder zijn leiding se
rieus aan het doorgaans vrolijke re
pertoire gewerkt. Sempre Avanti is
een veeltalige vereniging; er wordt
gezongen in het Frans, Duits, En
gels en Nederland. Ook tijdens de
lustrumuitvoeringen later deze
maand zal er af en toe worden te
ruggegrepen naar liedjes uit groot
moeders tijd. Want gezelligheid is
een woord dat hoog geschreven
staat in Sempre Avanti's vaandel.
Het feestprogramma zal worden
gepresenteerd door 'oude rot' Her
man Blom.
Overigens laten voorzitter Hans
Filemon en secretaris Henk Chau-
Koos Kukler (links) en zijn muzikale club tijdens een repetitie ter i
bereiding van de lustrumshow. (foto Ho
dron nog weten dat Sempre Avanti
in de afgelopen 35 jaar - Chaudron
heeft nog aan de wieg van het blij-
dat-ik-zing-kind gestaan - ongeveer
800 uitvoeringen heeft gegeven
voor ten minste 50.000 toehoor
ders, zowel in als buiten Leiden.
Per seizoen komt men al gauw aan
dertig uitvoeringen,
1(1) Nightshift Commo
dores
2(2) Love and Pride - King
3 7) We are the world -
USA for Afrika
4(4) You're my heart - Mo
dern Talking
5(5) Just can't get enough -
Depeche Mode
6 3) Ik meen't - André Ha-
7 9)
8 8)
9 (11)
14 6)
15 (10)
16 (22)
17 (18)
18 (20)
19 (12)
20 (26)
21 (19)
22 (39)
23 (16)
24 (21)
25 (28)
26 (37)
27 (40)
28 (36)
29 (23)
30 (31)
31 (25)
32 (24)
33
34 (30)
35
36 (33)
Slippery people Tal
king Heads
Love like blood Kil
ling Joke
You spin me round -
Dead or Alive
Popie Jopie - Pisa
Gimme gimme gimme
narada - Michael Wal
den
Live is life - Opus
Some like it hot - The
Power Station
This is not America -
David Bowie
Material girl - Madon-
All at once - Whitney
Houston
Forever man Eric
Clapton
I won't let you go - Ag-
netha Faltskog
Just another night -
Mick'J agger
Welcome to the pleasu-
redome Frankie Goes
to Hollywood
Steen stoal en senti
ment Normaal
Everybody wants to ru
le - Tears for Fears
Shout - Tears for
Fears
Susudio - Phil Colllins
Zaterdagavond - Den-
nie Christian en Mieke
We close our eyes - Go
West
One more night Phil
Collins
Midnight man - Flash
en The Pan
Where were you - Dol
ly Dots
Mi amor - Audrey
Landers en Camilo Ses-
to
Give me your love -
Fun Fun
Sharp dressedman -
ZZ Top
Rhytghm of the night -
Debarge
Let's dance tonight -
Pi a Zadora
Everytime you go
away Paul Young
Rode rozen en witte se
ringen Jantje Koop-
Neutron dance - Poin
ter Sisters
Say it again - Santa-
37
38 (38)
39 Let's go dancing - No
vo Band
40 The bird - Morris Day
en The Time
(Stichting Ned. Top 40)
meeste op uitnodging. Eens in de
twee a driejaar zijn er uitvoeringen
voor de eigen aanhang. Zoals de
twee straks in Oegstgeest, weer-
heen men is uitgeweken wegens de
'prettige' accomodatie aldaar. Voor
de op vrolijkheid gestelde Leide
naar zal Sempre Avanti echter
voorlopig niet verloren gaan.
Eek-a-mouse is samen met Yel-
lowman de populairste toaster
van het moment. Een toaster is
een Jamaicaanse platendraaier,
die al zingend en pratend zoveel
aan de muziek toevoegt, dat er
een nieuw, zelfstandig muziek
stuk ontstaat. De dub-muziek
wordt in Jamaica gemaakt om er
toasters doorheen te laten praten.
Eek-a-mouse had een hit met 'Wa
do dem' en komt vrijdag naar het
Leids Vrijetijds Centrum.
Daar zijn zaterdag weer de lief
hebbers van zogeheten garage-
rock en trashpunk aan de beurt,
muziek met een vette knipoog
naar de wilde kant van de jaren
zestig. The Thought komt uit de
Verenigde Staten en maakt kans
met 'Every single day' in de hitpa
rade te komen. Fatal Flowers is
Amsterdams en verzorgt in het
Leids Vrijetijds Centrum het
voorprogramma.
Loos is de naam van een Haags
gezelschap, dat onbekommerd
rondstapt in het grensgebied tus
sen pop, free jazz, bebop en mo
derne geïmproviseerde en gecom
poneerde muziek. De leden van
Loos hebben hun sporen in al die
muzikale richtingen verdiend en
laten zich nuj leiden door een
strakke funkritmiek. Het zijn: Pe
ter van Bergen (tenorsax en mega
foon), Jan Willem van der Ham
(altsax), Franklin Ardin (percus
sie), Jan den Boer (elektrische
bas) en Willem Jansen (drums). De
groep krijgt de Ooyevaerprijs '85
voor nieuwe muziek van de stad
Den Haag en getroost zich veel
moeite de optredens ook visueel
aantrekkelijk te maken. De groep
speelt zaterdag vanaf 21.00 uur bij
Hot House in het LAK-restaurant
aan de Cleveringaplaats in Lei
den.
De Britse popgroep 'The Kinks'
geeft op 18 april een concert in het
Muziekcentrum Utrecht. Het is
voor het eerst sinds 1980 dat 'The
Kinks' weer in Nederland spelen.
De groep wordt nog steeds aange
voerd door de broers Ray en Dave
Davies.
