Yideo-theater over
cynisme en intimiteit
'Dan moet het maar eens gebeuren'
PODIUMBLIK
Romantische
vioolmuziek
K. Schippers
in de Burcht
Voordracht
Vinkenoog
De Salon speelt 'Hiroshima mon amour'
DINSDAG 9 APRIL 1985
PAGINA 25
Rients Gratama (links) en Gerard Cox
(aanvang 15.00 uur) op het po
dium van de schouwburg. Om
een indruk te geven van wat men
tijdens deze familievoorstelling
te zien krijgt: een vormloze
klomp groeit geleidelijk uit tot
een reeks van wonderlijke we
zens, waaronder een soort van
monster met aan beide uiteinden
een kop, dat zelf niet wat zijn
voor- of achterkant is. Er is ook
een duel van twee mannen met
maskers, die bestaan uit drie
blocnotes als ogen en mond.
Naarmate de vellen worden afge
scheurd, ontstaan voortdurend
veranderende gezichtsuitdruk
kingen. Er wordt overigens tij
dens de voorstelling, die raak
vlakken lijkt te hebben met de
beeldende kunst, geen woord ge
sproken en geen noot gespeeld.
Jenny Arean voor het eerst in
een solo-programma. Men kan
het morgenavond ervaren in het
LAK-theater, waar 'Gescheiden
vrouw op oorlospad' als een 'vro
lijk programma over leed' wordt
gepresenteerd. Zingend en verha
lend hoopt ze een aantal stevige
en persoonlijke noten te kraken,
noten die betrekking hebben op
onder meer jeugd en volwassen
heid, verweer tegen cynisme, een
zaamheid en verhoudingen. Ze
maakt daarbij gebruik van tek
sten van o.a. Robert Long, Dimi-
tri Frenkel Frank, Ischa Meijer,
Judith Herzberg en Jacques Brei
Elders op deze pagina een inter
view met Jenny Arean.
'De dame uit de provincie' van
Edward Albee heeft de onbe
spreekbaarheid van het sterven
LEIDEN - Gerard Cox en Rients
Gratama, Dorine van der Klei en
Jenny Arean. Bekende namen
die naast een aantal musical- en
toneelprodukties op de Leidse
theateragenda's van deze week
prijken.
De Grijze Plaag, zo noemt zich
het cabaretduo Gerard Cox en
Rients Gratama. Het tweetal, dat
op een maandagavond in fe
bruari tijdens een korte afwezig
heid van Karei van de Graaf on
der dezelfde gemeenschappelijke
noemer en onder het mom van
proefuitzending het AVRO-
scherm teisterde met als resultaat
een maandelijks vervolg in het
komende winterseizoen, komt op
vrijdagavond met zijn gelijkna
mige theatershow naar de Leidse
Schouwburg. Cox en Gratama
spelen hun huidige theaterpro
gramma nog tot en met december
van dit jaar om daarna aan een
nieuwe show beginnen. De Grijze
Plaag bestaat hoofdzakelijk uit
het ophalen van herinneringen,
afgewisseld met milde observa
ties, waarin het dagelijks leven
relativerend wordt geobserveerd.
Een liedje, een conference en een
sketch, uit deze bekende elemen
ten is het programma opge
bouwd. Wat de titel van deze pro
bleemloos genoemde show betreft,
die moet refereren aan de mid
delbare leeftijd van beide heren,
die kennelijk brood zien in hun
gezamenlijke onderneming.
Redactie Pieler C. Rosier
waarmee Dorine van der Klei
door het land trekt. Deze avond
vullende 'documentaire' in
woord en gebaar, waarmee ze za
terdagavond het theater aan de
Oude Vest aandoet, bestaat o.m.
uit materiaal van Radio Oranje,
flarden verzetspoëzie, straatlied
jes, teksten van Brecht en Tu-
cholsky en de aan het front ge
speelde en naar Nederland over
gewaaide amusementsmuziek.
Dat betekent liedjes als 'Lili Mar
leen', muziek van de Ramblers en
uit de concentratiekampen (Wes-
terbork-serenade), maar ook ma
teriaal uit het NSB-radiocabaret
van Paulus de Ruiter en uit de in
de oorlog doordraaiende Duitse
film- en amusementsindustrie.
Een programma derhalve dat ge
zien moet worden in het licht van
het veertigste bevrijdingsjaar.
Mummenschanz is een uit drie
jonge Zwitsers - twee mannen en
een vrouw - bestaande mime-
groepje, dat het publiek een irreë
le wereld voor wil toveren via
maskers van o.a. klei en papier.
Ze etaleren hun staaltjes van be
wegingstechniek zondagmiddag
seur en toneelschrijver. Hij was
actief bij het Onafhankelijk To-
neel en bij Baal en speelde ook in
een aantal Nederlandse bio
scoopfilms. In haar eerste pro-
duktie brengt De Salon boven
dien twee uitersten bij elkaar.
Anne-Marie Heyligers speelt de
vrouwelijke hoofdpersoon in 'Hi
roshima mon amour' temidden
van meer dan twintig dofzwarte
video-monitoren in de grote zaal
van Mickery. Een actrice die me
de het gezicht bepaald van het
nu niet bepaald vernieuwend te
noemen gezelschap de Haagse
Comedie op de heilige grond van
Mickery, één van de speerpunten
van het experimentele theater in
Europa.
"Mickery is voor ons, voorlo
pig althans, een soort thuisba-
De Lakenhal schilderijen uit eigen
bezit, rond het thema 'Leven in Lei
den in de 17e eeuw', tot 9/6; di t/m za
10-17 uur, zon- en feestdagen vn 13-17
't Pand Caeciliastraat 18, Annie God-
dijn, schilderijen, Nienke Menalda,
grafiek, Ria Roelofs, kijkkastjes en
schilderijen, tot 18/5; za en zo van 12-
16 uur.
Burcht - 'Achterberg verbeeld', tot 10/
Holiday Inn - expositie graficus Hans
Hartzheim, t/m 1/5.
Ars Aemula Naturae - Pieterskerk-
gracht, expositie van Ars leden, t/m
14/4; di t/m zo van 13-16 uur.
Rijksmuseum voor Volkenkunde
stencilprenten van Mori Yoshitoshi, tl
m 16/6; di t/m za, 10-17 uur, zo en
feestdagen van 13-17 uur.
Pourquoi-pas Nieuwe Beesten
markt, Marcia Krijgsman, schilderij
en en tekeningen, tot 30/4; di, woe, do
8-22 uur, vr, za van 8-24 uur, zo 8-22
Unieke Produkten - Hooigracht, Ca-
rel van Laere, kledingontwerpen,
Carla Feijen, ontwerpen voor ka-
doverpakkingen, tot 12/5; do en vr
van 13-18 uur, za van 13-17 uur.
Stof en Stijl Nieuwe Rijn 29, stof- en
behangontwerpen, t/m 13/4.
sis", zegt Edwin de Vries na één
van de extra voorstellingen van
'Hiroshima mon amour' die De
Salon ingelast heeft wegens de
grote publieke belangstelling.
"We hebben hier alle medewer
king gekregen en twee maanden
kunnen werken en kunnen expe
rimenteren met de video-appara-
tuur. Ook onze tweede produktie
'Le Square', 'Het Plein', ook een
tekst van Marguerite Duras, gaat
hier in april in première. En eind
mei organiseren we hier een Du-
ras-festival met films van haar le
zingen, interviews en twee pro-
dukties van het Onafhankelijk
Toneel en de Toneelschool.
Voorlopig zitten we dus hier,
maar hoe dat in de toekomst gaat
weten we nog niet. Wederzijds is
er wel een soort liefde aan het
LEIDEN - De violist Viktor Liber-
man zal, aan de vleugel begeleid
door de pianist Alexander Waren-
berg, op 10 en 24 april in de Kapel
zaal van K&O een cyclus van ro
mantische vioolmuziek uitvoeren.
Voor woensdagavond 10 april
staat op het programma de Sonate
in A van Franz Schubert, de Cha
conne voor vioolsolo van J.S. Bach
en de Vioolsonate van César
Franck. Het duo Liberman-Waren-
berg zal twee weken later een
Brahms-programma ten gehore
brengen.
PARIJS (Rtr.-AFP) - De ex-film
ster Brigit Bardot (50) en de schrijf
ster Marguerite Yourcenar (81) zijn
gisteren onderscheiden met het
Franse Legioen van Eer, respectie
velijk als ridder en commandeur.
Het Legioen van Eer is een orde
die in 1802 werd ingesteld door Na
poleon Bonaparte voor militaire en
civiele verdiensten.
ontstaan. Er groeit en bloeit iets.
Als het maar geen oorlog wordt."
Met een schaterlach door
breekt de Vries de ernst waar
mee hij hiervoor de inhoud van
'Hiroshima mon amour' heeft
verteld.
"In heel het werk van Duras is
er voortdurend die verhouding
tussen liefde en oorlog, liefde en
vernietiging, liefde en strijd. Zij
is er helemaal door geobsedeerd.
Annemarie Prins heeft dat onder
andere vertaald in die scène dat
Anne-Marie Heyligers en ik
vechten op de mat. Op het hoog
tepunt van de erotiek gaan we
knokken".
'Hiroshima mon amour' is
geen toneeltekst. Marguerite Du
ras schreef het als filmscenario
en regisseur Alain Resnais maak-
meisje met de blauwe hoed'.
Voor een beduidend kleiner pu
bliek waren de shows die ze sa
men met journalist-entertainer
Ischa Meijer maakte. Uit deze
tijd resulteren ook een aantal
liedjes in 'Gescheiden vrouw op
oorlogspad'. „Vrijwel niemand
zag die programma's", zegt zij,
„dat vond ik doodzonde van het
materiaal".
Fraaie en vooral ook komische
teksten leverden verder o.a. Di-
mitri Frenkel Frank en Robert
Long (speciaal voor haar ge
schreven). Van de Italiaan Dario
Fo vertelt zij een meesterlijk
sprookje. Vermoedelijk voor het
eerst laat dit solo-programma
zien, wie Jenny Arean werkelijk
is en wat ze allemaal kan.
Zo'n stap naar een solo-pro
gramma, heeft dat te maken met
een gegroeid zelfvertrouwen?
„Wel iets. Maar de weg naar de
totstandkoming is toch een an
dere geweest. Die stap kwam
voort uit een fundamenteel al
leen zijn. Een verhouding, die
kapot was (met Ischa Meijer),
AMSTERDAM
- Applaus voor
Jeroen de Groot
nadat hij de oor
konde en prijs in
ontvangst had ge
nomen behorend
bij het Nationaal
Vioolconcours
1985. De 23-jarige
prijswinnaar stu
deert aan het
Sweelinck Con
servatorium in
Amsterdam. Hij
kreeg de eerste
prijs voor zijn
vertolkikng van
een vioolconcert
van Jean Sibe
lius. Rechts op de
foto Theo Olof die
bij de prijsuitrei
king aanwezig
Was. (foto ANP)
als thema. Het stuk wil laten zien
hoe triest, absurd of zelfs komisch
mensen kunnen reageren om de
realiteit van de dood niet onder
ogen hoeven te zien. Volgens het
Leids Theater, dat er donderdag
avond mee naar het LAK komt,
geen treurig stuk, wel een hard
stuk door het vlijmscherpe sar
casme en de felle ironie, die hier
en daar naar voren komt. Geheel
in de stijl van de Amerikaanse
schrijver zitten in dit stuk de per
sonages elkaar voortdurend
dwars, behandelen ze elkaar sar
castisch, houden ze geen rekening
met de gevoelens van de ander en
balanceren ze gevaarlijk tussen
illussie en serieuze werkelijkheid.
'Hiroshima mon amour' is
vooral bekend geworden door de
verfilming van Alain Resnais.
te er een film van in 1959. Een
prachtig verhaal verfilmd op
even schitterende wijze. Het con
trast tussen de liefde en dood, de
absoluutheid van deze twee ui
tersten. beelden van de kortston
dige liefdesrelatie tussen een
Franse vrouw en een Japanner in
Hiroshima worden afgewisseld
met de beelden van de verschrik
kingen die de atoombom aan
richtte in 1945 en door de radio
actieve straling na jaren nog
steeds aanricht. Lange zwijgen
de close-ups van een hand, een
schouder, een gezicht van één
van de geliefden afgewisseld
door opnamen van verbrande en
tot op het bot verkoolde licha
men van slachtoffers van de
bom. De film van Resnais is een
echte klassieker.
een produktie waar je in stond en
waarvan je dacht: het is geld ver
dienen, maar het is niet gelukkig
zijn... Nog eenzamer kan niet,
dus laat ik daar dan maar mijn
kracht uithalen. Als het goed erg
met je is, dan ga je over tot da
den. Bij mij werkt dat althans zo.
Iets van: Potverdomme, dan
moet het maar eens gebeuren!
Als ik bij wijze van spreken ge
lukkig getrouwd was geweest, en
een gelukkig gezin had gehad,
dan denk ik dat ik nog een leven
lang had doorgesudderd".
Aanvankelijk zou Hugo Heinen
de teksten voor haar schrijven.
Jenny Arean: „Toen het duide
lijk werd dat de samenwerking
tussen mij en Hugo tot niets zou
resulteren, voelde ik de warme
handen van Robert en Dimitri al
op mijn rug. Zij hadden mij men
taal al geweldig gesteund. On
middellijk gingen zij op basis
van door mij aangereikte gege
vens aan het werk. Zo wilde ik
een tekst over de relatie tussen
geloof en geweld. Een interes
sant thema: mijn jeugdjaren
speelden zich behoorlijk in die
sfeer af. Met Robert had ik het
Het tekstmateriaal van scenario
schrijfster Marquèrite Duras is
veel uitgebreider dan wat Res
nais in dit verhaal van de gren
zeloze liefde van een Franse
vrouw, eerst voor een Duitse sol
daat, vijftien jaar later voor een
Japanse architect, liet zien. Du
ras' materiaal is gebruikt voor
een toneelbewerking, waarmee
de nieuwe toneelgroep 'De Salon'
zich vrijdag- en zaterdagavond
in het LAK-theater aan het pu
bliek presenteert. De spelers in
dit door Annemarie Prins gere
gisseerde stuk zijn Annemarie
Heyligers en Edwin de Vries. Ei
ders op deze pagina meer over
deze produktie.
'Ik teken wat ik wil' is een
voorstelling, waarmee het Speel-
theater zondagmiddag naar het
"De film ,is tot een mythe ge
worden", zegt de Vries: "Net zo
als Hiroshima tot een mythe is
geworden. En dat betekent dat
we onverschillig zijn geworden
voor de realiteit die ten grond
slag lag aan die mythe. Mijn ge
neratie heeft de oorlog niet mee
gemaakt. Wij stonden er objec
tiever tegenover. Dat wil zeggen:
wij koesterden ons niet in onze
herinneringen. Daarom kwam
mijn generatie aan het eind van
de jaren zestig in opstand. Maar
het heeft weinig opgeleverd. De
mensen zijn onverschillig gewor
den en de mensen die in '68 in
opstand kwamen vallen nu ten
prooi aan een verlammend cynis
me: niet omdat de oorzaken van
onze toenmalige opstandigheid
nu vergeten zouden zijn, wegge-
daar uitgebreid over gehad, hij
heeft toen een tekst geschreven
waar ik zielsgelukkig mee ben.
- Had je zelf niet de wens om tek
sten te schrijven?
„Ischa hamerde daar altijd op.
Vanaf de eerste avond dat we de
hort op gingen heeft hij gezegd
dat ik teksten moest gaan schrij
ven, omdat hij vindt dat ik het
kan. Ik heb daar heftig tegen ge
protesteerd. Naar mijn mening
zijn er al genoeg slechte schrij
vers. Maar langzamerhand gaat
er wel iets post vatten. Wanneer
het eruit komt, dat weet ik
niet..."
Het gesprek spitst zich toe op de
vraag of de conférences en lied
jes in 'Een gescheiden vrouw op
oorlogspad' al dan niet met een
duidelijke lijn aan elkaar verbon
den zijn. Hoewel beslist geen ty
pisch vrouwenprogramma („Fe
minisme? hè toe, doe mij een
lol") zitten er een aantal gevoe
lens en achterliggende gedach
ten in, die door vrouwen mogelij
kerwijs beter worden opgepikt.
Jenny Arean merkte dat in haar
LAK komt. Kindertekeningen
zijn het uitgangspunt voor deze
voorstelling, zowel inhoudelijk
als in vormgeving. Als decor is er
een groot schetsboek met daarin
tekeningen, die tot leven worden
gebracht. Met het omslaan van de
bladzijden van het schetsboek be
gint een verhaal. Een ontdek
kingstocht, voorkinderen van
vier tot en met acht jaar.
'Weg, weg, weg' is een door Jan
van Dijk en Rein Edzard geregis
seerde musical, die zaterdag
avond bij Imperium, in het eigen
Micro-theater aan de Oude Vest,
in première gaat. Reizen vormt
het thema van deze nieuwe, mu
zikale produktie. Imperium heeft
uit een overvloed van bestaande
literatuur (Odyssee, Gullivers
Reizen, Robinson Crusoë, Pinok-
kio) teksten uitgezocht en geïm
proviseerd. Men ziet een groep
commedia dell'arte-achtige figu
ren in diverse scènes steeds weer
terug: thuis, bij het reisbureau,
in de bus, in het vakantiedorp en
in de fantasie. Tot en met 25 mei
zijn er van het komende weekein
de af elke vrijdag- en zaterdag
avond voorstellingen.
'Romeo en Jeanette', een stuk
van Jean Anouilh in een bewer
king van het Werkteater, dat in
het afgelopen weekeinde tot twee
maal toe in het LAK te zien is ge
weest, wordt vrijdagavond a.s.
in het Noordwijkse Lido ge
speeld. De voorstelling, die wordt
gegeven onder auspiciën van de
Stichting Kulturele Aktiviteiten
Noordwij k, begint om 20.30 uur.
drukt, weggewuifd, maar juist
omdat de huidige onverschillig
heid is ontstaan uit overvoeding.
We hebben het allemaal al zo
vaak gezien, en zo gedetailleerd
en zo totaal. Ethiopië, Cambodja,
noem maar op. Het doet ons
niets meer.
Daarom hebben we in onze
versie van 'Hiroshima mon
amour', in onze bewerking een
oudere vrouw, die de oorlog wel
heeft meegemaakt, geplaatst te
genover een cynische jongeman.
Zij bewondert in het begin, als ze
samen naar de film van Resnais
zitten te kijken, de volledigheid
waarmee de verschrikkingen
worden getoond. Hij maakt daar
cynische opmerkingen over en
heeft meer oog voor de erotise-
rende werking van Resnais' clo
se-ups. Dat is voor ons de basis
tegenstelling".
De Vries en Heyligers spelen
het scenario van Duras na. Ze
zijn niet de Franse vrouw en de
Japanner, ze spelen deze perso
nages. Ze nemen elkaar op met
twee video-camera's, onderbre
ken elkaar, geven regie-aanwij
zingen. Het publiek volgt dit spel
in het spel, zowel op de vloer als
op de vele monitoren. In het be
gin is het even wennen, maar al
snel blijkt hoe spannend dit vi
deo-gevecht tussen deze twee ac
teurs is, hoe spannend dit ge
vecht met een mythe, dit con
trast tussen intimiteit en afstan
delijkheid.
MARC VAN DER VELDEN
kennissenkring, waar zich felle
discussies tussen echtparen ont-
sponden. Maar dan wel vanuit
een zelfde basis-gedachte: be
wondering en respect voor Jen
ny.
En dat voor een programma,
dat volledig geschreven is door
mannen?
„Maar wel door mannen die me
heel goed kennen", zegt zij.
„Mensen luisteren vaak slecht.
Als je de critici moet geloven vin
den zij het sprookje dat ik van
Dario Fo breng allemaal fantas
tisch, maar vrijwel niemand ziet
waar het werkelijk over gaat: het
compleet worden van de mens.
De pop in het verhaal staat voor
de rebelse, de smerige kant. Of
als je het breed wilt zeggen: het
hoerige. Het meisje laat de pop
alles zeggen, wat zijzelf niet mag
zeggen. Aan het eind drukt zij de
pop zo stevig tegen zich aan, dat
de pop in haar hart verdwijnt. Ze
zijn dan één. Dat is toch een on
gelooflijk mooi beeld. Dat 'Ma-
donna-hoer'-thema, zie je ook te
rug in 'Nieuwe zachte man' van
Dimitri. Er is wel degelijk ver
band tussen de nummers: het
één haalt het ander onderuit, of
zet het in een ander daglicht.
Maar je krijgt het niet hapklaar
voorgeschoteld, je moet een
beetje associatief denken".
ERIC v.d. VELDEN
LEIDEN - 'De conversatie', een
reeks literaire ontmoetingen bij
Stichting Burcht, wordt vanavond
voortgezet met een gesprek tussen
de schrijver en dichter K. Schip
pers en Reinold Kuipers, voorma
lig directeur van uitgeverij Queri-
do. De periode van 1945 tot 1960,
de tijd van wederopbouw na de
Tweede Wereldoorlog, vormt het
onderwerp van gesprek. Aanvang
21.00 uur.
LEIDEN - Simon Vinkenoog, de
nestor van de Nederlandse po
diumdichters, staat vanavond in
Scarabee. Er zullen van zijn optre
den radio-opnamen worden ge
maakt, die zondagavond door Ver
onica worden uitgezonden. De
voordracht van Vinkenoog begint
om half elf. De poëzie-avond wordt
besloten met een optreden van het
trio Chris Koene.
'Ga maar rustig slapen' is de
titel van het soloprogramma,
LEIDEN - De één z'n dood is de
ander z'n breod. Het is dit jaar in
de theaterwei eld een haide
waarheid gebleken. Vier groepen
verliezen hun subsidie en spelen
hun laatste voorstellingen. Twee
nieuwe groepen krijgen een deel
van het vrijkomende geld, de
rest verdwijnt in Ruding's schat
kist. Het LAK biedt ons deze
maand de gelegenheid zowel de
stijgers met stip als de zakkers
op Brinkman's theater-hitparade
te bekijken. Half mei komt de
Nieuwe Komedie met haar op
merkelijke zwanezang. Eind mei
sluit Sater drie avonden lang het
eigen en het LAK-seizoen af met
een elf vrouwen sterke produktie
van 'Het huis van Bernarda Al-
ba'. De nieuwe groep Persona za
gen we al eerder, komende vrij
dag en zaterdag kunnen we ken
nis maken met de tweede nieuw
komer: De Salon.
Eigenlijk een hael toepasselij
ke naam als je denkt aan de sa
lons uit de 18de en 19de eeuw
waarin kunstenaars van diverse
pluimage samenkwamen om
over kunst te praten en eigen
werk te presenteren. De artistie
ke leiding van De Salon bestaat
namelijk uit drie mensen met
heel verschillende achtergron
den. Regisseuse Annemarie
Prins werkte niet alleen voor het
beroepstoneel, maar ook met
grote groepen amateurs en voor
de televisie. Componist Henk
van der Meulen heeft zowel
dans-, mime- als theatergroepen
voorzien van muziek. Edwin de
Vries is behalve acteur ook regis-
AMSTERDAM (GPD) - Wat het
betekent, zo klinkt het ook:
'zielsgelukkig'. Een antwoord
dat er uit is, voordat de vraag kan
worden afgemaakt Jenny Arean
geniet met volle teugen van het
succes en de voldoening van
haar eerste solo-programma 'Ge
scheiden vrouw op oorlogspad'.
Zij zegt: „In jaren voelde ik me
niet zo goed. Alles heb jezelf in
de hand. En alles heb je aan je
zelf te danken".
„Toen ik vorig seizoen met de
musical 'De zoon van Louis Da
vids' door het land toerde, werd
het besef heel sterk dat ik met
iets bezig was, dat ik twintig jaar
geleden ook al had gedaan of
kon. Dat ging me dermate hoog
zitten, dat ik dacht: hoe lang gaat
dit nog duren, hoeveel keer moet
ik nog een jong meisje spelen? Ik
wilde een programma naar mijn
leeftijd, naar mijn situatie. Ik wil
de dat mijn ervaringen en mijn
vakmanschap ergens bleven, dat
mijn leven ergens bleef.
Uiteraard: daarvoor had ik
shows met Ischa Meijer ge
maakt, en de overgang naar 'De
zoon van Louis Davids' is dan in
derdaad groot. Dat speelde zeker
een rol. Of die shows nu mooi of
niet mooi waren, daar zat in elk
geval je hart in, ze gingen ergens
over. Ook daarom kon ik niet
meer terug naar die clichés".
Jenny Arean: 42 jaar, afkomstig
uit een artiesten-milieu, vanaf
Jenny Arean: programma naar eigen leeftijd en eigen situatie.
(foto GPD)
haar vijftiende in 'het vak' en
moeder van een dochter van
veertien. In 1960 nam Wim Kan
haar aan in zijn ABC-cabaret
(„Pas toen begon het leven leuk
te worden"). Niet lang daarna
ontdekte de televisie haar. Ook
op het toneel speelde zij tal van
hoofdrollen in musicals en to
neelstukken. Bekendheid bij een
groot publiek verwierf zij onder
andere met de NCRV-serie 'Het
Exposities
Lelden
Museum v
- 'Kijken met de handen'
ren van 6-12 jaar plus begeleiding, en
schoolgroepen, t/m 14/4; zo t/m vr van
11-16 uur.
Lak-galerie - Marion Busch, foto's,
Christie van der Haak, schilderijen, V
m 17/5, ma t/m za van 10-22 uur, zo
van 10-17 uur.
Leidse Beleg - foto's van Zuid-Viet-
nam van Kees Planqué, tot eind mei;
ma t/m za van 9-18 uur.
Piggelmee - Janvossensteeg, Hol
landse wolken gefotografeerd door
Dick Seip, t/m 4/5; ma 11-18 uur, di,
woe, vr van 9-18 uur, do tot 9-21 uur,
za van 9-17 uur.
Galerie De Oude Rijn - Stille Mare,
Fer Hakkaart, pastels, tekeningen, et
sen en houtsneden, tot 11/4; dag van
11-18 uur. do tot 21 uur.