Leiden blaast weer in bus
Mannenteam
ruziende
ldeuterldas
Vrouwenploeg
schrijft
geschiedenis
Ook Den Bosch slaat terug
LEIDSCH DAGBLAD
Ondanks pech onder weg langs Haaksbergen
Op WK tafeltennis
Brons wacht vergeefs
op zijn ploeggenoten
AMSTERDAM - Op vrijwel identieke wijze als Leiden
dat deed, voorkwam ook Den Bosch zaterdag dat de
start van de play-offs basketbal direct een sensatio
neel verloop zou krijgen. Na de onverwachte neder
laag van woensdag in Maaspoort, trok de landskam
pioen in de Apollohal de zaken in de mini-serie tegen
Amsterdam weer recht: 74-87. Ook hier is woensdag
een derde wedstrijd (in Den Bosch) noodzakelijk.
De Bosschenaren, die in thuiswedstrijd de rekening
gepresenteerd kregen voor laks en slordig spel, vatten
nu uitschakeling dreigde de zaken aanmerkelijk se
rieuzer op. Dat kwam vooral tot uiting in de werklust
die de ploeg in verdedigend opzicht demonstreerde.
Daarnaast herstelde met name de Amerikaan Fields
zich van zijn uitgesproken zwakke optreden in de
Maaspoort.
Toen wd» net in eeisie ni»iaiiue guuu-oiu Kees
Akerboom die er voor moest zorgen dat het fanatieke
Amsterdam, onder leiding van uitblinker Jimmy
Moore, niet verder dan een paar puntjes kon uitlopen.
Hoogstpersoonlijk tilde hij zijn ploeg voor rust voor
het eerst naar een 35-38 voorsprong.
Na de pauze kreeg Den Bosch Toon naar werken.
Met Fields (24 rebounds) voorop liep de ploeg van 46-
49 ineens naar 55-71. Akerboom, met 32 punten top
scorer, kon gewoon niet i
5DT
Gibson 7, Pieterse 2.
Arbiters: Rolvink/Van der Voorst
Toeschouwers: 2200.
t springt,r „ww.
Philip Thomas heen. Den Bosch hield Amsterdam gemakkelijk onder zich.
(foto ANP)
HAAKSBERGEN - Op grond
van de dikke nederlaag vorige
week woensdag in eigen huis te
gen Haaksbergen dichtte Toon
van Helfteren zijn ploeg Elmex
Leiden nog hooguit 25% kans toe
voor het bereiken van de finale
van de basketbalplay-offs. Daar
mee zat hij, vond hij zelf, nog aan
de hoge kant want diep in zijn
hart gaf hij geen stuiver meer
voor de overlevingskansen in de
eerste ronde.
Maar die berekening moest hij
zaterdagavond, op last van zijn
teamgenoten, toch maar even
herzien. Dankzij een opzienba
rende 64-67 overwinning in vij
andige omgeving zette Leiden de
zaak onverwacht nog op zijn
kop. En peurde er zodoende,
voor woensdagavond toch nog
een derde wedstrijd uit. Op
nieuw thuis, in de Vijf Meihal.
Dé pessimistische vooruitblik
van Van Helfteren, hem ingege
ven door het lauwe en ongeïnspi
reerde spel van de laatste weken,
werd de routinier in de kleedka
mer voorafgaande aan de tweede
wedstrijd niet in dank afgeno
men. Niet dat hij openlijk werd
bekritiseerd, maar wel grepen
aanvoerder Hagens en coach
Harrewijn de uitspraken van de
reserve-center aan om daar de
nodige inspiratie uit te putten.
Ze werden gebruikt als een soort
handvat om het tegendeel dan
maar eens te bewijzen. Waardoor
er, op de valreep, zowaar nog een
geladen sfeertje ontstond.
Snelweg
Dat werd nog in de hand ge
werkt door een onvrijwillig ver
blijf van bijna een uur langs de
kant van de snelweg ter hoogte
van Amstelveen. Daar was de
spelersbus, op weg naar het land
van 'Normaal', blijven steken. De
vervanging van het onwillige
materiaal liet op zich wachten,
zodat besloten werd om dan
maar per taxi verder te reizen.
Hoewel de ergernis die al dat
ongemak met zich meebracht
net zo gemakkelijk verkeerd had
kunnen vallen, werkte het ge
dwongen oponthoud ditmaal po
sitief uit. In die zin dat Leiden,
getergd tot in de tenen de stamp
volle sporthal De Els betrad. Dat
men daar blijkbaar bloed rook
kwam goed uit. Toevallig had
Leiden een ontstellende honger
gekregen.
Dat hieraan en aan de opmer
kelijke winstpartij de conclusie
kan worden verbonden dat Lei
den zaterdagavond de vorm van
Kerst plotseling weer te pakken
kreeg is geenszins het geval.
Maar het grote verschil met de
eerste wedstrijd was, dat ditmaal
de hele ploeg, niemand uitgezon
derd, de bereidheid toonde om
tot de bodem te gaan. Over die
instelling sprak Van Helfteren
toen'hij het had over: "positief de
beuk er in gooien". Welaan, dat
advies was niet aan dovemanso
ren gericht.
Het kwam vooral tot uiting in
de verdediging. De stelling:
'Loopt het niet, dat kan je nog al
tijd keihard verdedigen', wordt
in basketballand als een axioma
beschouwd en werd door Leiden
zaterdag als zodanig opnieuw on
derschreven. Waar de spelers
plotseling de energie, die toch
helemaal weggevloeid leek, van
daan haalden zal wel een raadsel
blijven, feit is dat er van de aller
eerste tot de allerlaatste seconde
werd geknokt.Waarbij niemand.
te beroerd was om naast het ver
dedigen van de eigen man ook
nog vuil werk voor een ander op
te knappen.
Vuren
Dat alles dus met r ls doel om
het Haaksbergse scoringskanon
het nauwgericht vuren te be
moeilijken en eventueel zelfs he
lemaal het zwijgen op te leggen.
Het schot is het meest gevreesde
wapen van de Tukkers, bij wie
waarlijk iedereen op commando
kan vuren, zoals eerder in de Vijf
Meihal nog eens bleek uit het
percentage van 63 voor de hele
ploeg. Weliswaar heeft men in
Gaddy en Richardson evenzeer
sterke rebounders, maar het
grootste gevaar komt toch van
buiten de bucket waar spelers als
Faber, Kruidhof, Ridderhof en
De Vries staan te popelen om aan
te leggen.
De taktiek van Leiden was er
op gericht om vooral dat viertal
geen open schoten te gunnen. Op
de openingsfase na (8-2, 12-7, 16-
9) lukte dat perfect. Toen ieder
een zijn mannetje kende, kreeg
niemand nog een centimeter
ruimte en eenmaal in het nauw
gedreven kwam de wisselvallig
heid die in het spel van Haaks
bergen zit opgesloten vrij snel
naar voren. De ploeg van inte
rim-coach Sybe Melis leunt iets
te zwaar op zijn schutters en als
die een keer hun dag niet heb
ben, dan wel dat een tegenstan
der de boel 'koud' kan zetten -
zoals nu gebeurde - verschijnen
direkt de eerste nerveuze trekjes.
Souplesse maakt plaats voor ver
kramping.
Leiden kende dat gevoel de
laatste weken maar aT te goed,
onderkende dat nu onmiddellijk
bij de tegenstander en besprong
als een tijger zijn prooi. Met puur
werkbasketbal kwam de ploeg
onder leiding van Emill Hagens
bij 19-19 langszij en liep meteen
door naar 25-31 en een 33-40 rust
stand.
Hagens rol daarbij was opval
lend en typerend tegelijk. Domi
neren, zoals een maand of wat te
rug, is er nog niet bij, net zo min
als hij zijn schot heeft hervon
den. Maar in vergelijking met vo
rige week waj de controle terug,
het overzicht daar en hield hij
zijn tegenstanders Ardon in Rid
derhof in een ijzeren greep. Hij
was na afloop compleet kapot.
Trok zich, voldaan maar grim
mig, terug in de reserve-bus.
Tom Lockhart
- Sterke partij -
(foto Holvast)
Leeg
Maar niet alleen htf was volle
dig leeggespeeld. Dat gold ook
voor ook Wiel (niet op schot,
maar ijzersterk in de verdedi
ging), Beek (goed), Lockhart
(sterk) en Kragtwijk (overtui-
gendi die er na de pauze nog een
schepje bovenop gooiden en
daarbij vooral het oog hadden
gericht op Faber en Gaddy die in
Leiden niet kouden missen.
Vooral Faber had het er moeilijk
mee. Hij produceerde onder die
zware druk uitsluitend 'puddin
gen' en met het verbleken van
zijn ster trok de hemel voor
Haaksbergen grijs dicht.
Dat veranderde zelfs in lood-
Scores
Haaksbergen - Leiden 64-67 (33-40)
LEIDEN - Beek 21 (6), Lockhart 15 (5),
Hagens 13 (5), Kragtwijk 8. Wiel 5,
Heijdeman 3, Van Helfteren 2, Van
Dam 0. Schotpercentage 51, rebounds
28, balverlies 10.
HAAKSBERGEN - Gaddy 20, Ri-
zwart toen de oostelijke forma
tie, die nu constant achter Lei
den aan moest rennen, het ook
nog moest stellen zonder Andre
Gaddy. Gefrustreerd door het fy
sieke spel van Van Helfteren en
het feit dat Leiden er gezien de
tussenstanden (39-50, 50-62) se
rieus werk van maakte om het
geplande feestje in Haaksbergen
te verstoren maakte de center,
liggend op de grond na weer een
misser, een trappende beweging
naar de goed leidende arbiter
Van Dishoeck. Die stuurde hem
eerst zonder pardon weg, be
dacht zich en gaf hem over de ge
wone persoonlijke fout een tech
nische. Dat betekende zijn vijfde
en daarmee leek het lot van
Haaksbergen definitief bezegeld.
Zover was het nog niet, want
aan het slot betaalde Leiden toch
tol voor de zware inspanningen.
De enige driepunter van Ridder
hof, Leids balverlies en missers
vanaf de vrije worplij n brachten
Haaksbergen nog tot 62-65, maar
fouten van Faber en een treffer
van Hagens bepaalden tenslotte,
typerend genoeg, het verschil.
Het laatste woord was natuur
lijk aan Van Helfteren. "Als het
helpt, zoals vanavond klaarblij
kelijk het geval was, blijf ik pes
simistisch. Maar dat is niet hele
maal reëel. Voor woensdag heb
ben we gelukkig weer vijftig pro
cent kans."
AD VAN KAAM
GOTHENBURG (GPD) - Ruzies, achterklap en slechte prestaties. Het zijn al jarenlang
de elementen die het gezicht van het Nederlands mannenteam bepalen. Ook tijdens het
wereldkampioenschap tafeltennis in Zweden hield de zich als een kleuterklas gedragen
de formatie van Bert van der Helm de twijfelachtige eer op geslaagde wijze hoog.
Op sportief gebied werd er niet aan
de verwachtingen voldaan. Na de
nederlagen tegen België, Taiwan
en West-Duitsland heeft Oranje
uitzicht op een klassering tussen
de 26e en 30e plaats. Zaterdag
avond al ontnam België, onder be
zielende leiding van ex-NTTB-
functionaris Milan Stencel, Oranje
de illusie om de prestatie van twee
jaar geleden in Tokio, toen een 23e
plaats werd behaald, te evenaren.
In die interland deukte Bob Pot
toni het geschonden imago van de
NTTB-ploeg nog verder in. In de
partij tegen Remo de Prophetis
misdroeg de Brit zich in woord en
gebaar en werd direct na afloop
van de wedstrijd gesanctioneerd.
Potton, die al in een eerder sta
dium een gebrek aan inzet en men
taliteit voor de voeten kreeg ge
worpen, werd door een boze Van
der Helm onmiddellijk uit het lan
denteam gezet. De Amstelveense
trainer overwoog voorts de rebelle
rende pingponger op het vliegtuig,
naar Nederland te zetten.
Zo ver kwam het echter niet.
Potton mocht blijven, maar hij
diende zich wel te houden aan de
door Van der Helm vastgestelde
strakke gedragsregels. Alsof er niet
genoeg herrie in de tent was, kreeg
de geplaagde coach gistermorgen
te maken met nóg een opstande
ling. Ron van Spanje confronteer
de zijn trainer na de met 5-1 verlo
ren wedstrijd tegen West-Duits
land met de mededeling dat hij
„niet meer wilde spelen".
In plaats van de schuld van zijn
slechte spel (winstpercentage
slechts 27 procent) koos Van Span
je zijn collega's uit als zondebok
ken. Hoewel daar geen enkele aan
leiding toe was, hadden Rob Turk
en Eric Noor voor de acties van
Van Spanje's moeten applaudisse
ren, in plaats van te grijnzen. De
speler van De Veluwe veronder
stelde dat hij werd uitgelachen en
maakte daarvan zijn gewag in de
nabespreking. Daarin vlogen de
verwijten over en weer over de ta
fel. De jongelingen, van wie Rob
Turk gisteravond zijn internatio
naal debuut met twee zeges om
lijstte, lieten zich de scheldkanon
nades niet welgevallen en verwe
ten Van Spanje daarop een onge
disciplineerde houding en gebrek
aan instelling.
Wijselijk koos Ron vai. Spapje
een uur na de ploegconferentie.
waaruit Henk van Spanje kwaad
wegliep, eieren voor zijn geld en
stelde zich voor de wedstrijd tegen
Zwitserland (5-4-winst) weer be
schikbaar. Op dat moment maakte
de aanwezigheid van de tafelten
nisser niet veel meer uit, omdat de
nederlagen tegen België (5-3) en
West-Duitsland (5-1) Oranje uit de
race om promotie naar de A-cate-
gorie hadden geworpen.
Niet verwonderlijk, nu de ge
brouilleerde onderlinge verhou
dingen de sfeer grondig hadden
verpest. Voor de aftocht naar Scan
dinavië was het binnen de NTTB-
équipe al geen pais en vree. Bob
Potton en de gebroeders Van
Spanje hadden voor de buiten
wacht met elkaar vrede gesloten,
maar achter de schermen lagen de
partijen voortdurend met elkaar
overhoop.
In de door de aanwezigheid van
ex-Oranje-coach Milan Stencel be
laden interland tegen België kwam
het tot de langverwachte woede
uitbarsting. Geirriteerd omdat hij
bij 19-11-voordeel in de beslissen
de game een gewonnen wedstrijd
tegen Remo de Prophetis uit han
den liet ,glippen, voegde Potton
zijn opponent én coach Van der
Helm onwelvoeglijke taal toe. „Ik
zat met kromme tenen aan de
kant", ontvouwde de coach. „Zijn
gedrag was beneden alle peil".
Zo ver zelfs dat Van der Helm in
een vlaag van woede de Brit linea
recta naar huis wilde sturen. Noor
en Turk hadden met rode oortjes
kennis genomen van de vocabulair
en het met obscene handgebaren
verrijkte optreden van hun team
genoot en trokken zich meteen te
rug van de langs het centercourt
opgestelde stoelen. „Dit is een
schande voor het Nederlandse ta
feltennis. Hier wil ik niks meer
mee te maken hebben", stelde Eric
Noor zich duidelijk op. „Om zijn
sportieve carrière niet in gevaar te
brengen", besloot Bert van der
Helm het dreigement Potton van
verdere WK-deelname uit te slui
ten, in te trekken. „Uit menselijke
overweging heb ik hem die afgang
bespaard. Het is natuurlijk wel dui
delijk dat ik mijn buik van hem vol
heb. Ik weet vrijwel zeker dat ik in
de toekomst geen gebruik meer
maak van zijn diensten", nam Van
der Helm duidelijk stelling.
Aan de andere kant had de 38-
jarige Amstelvener moeten besef
fen, dat hij met Potton geen 'ja
knikker' in zijn ploeg had gehaald.
Van der Helm had vooraf echter
gehoopt dat de 27-jarige Brit een
streep onder zijn verleden zou
trekken. „Dat is mij dus tegenge
vallen. Het kleine beetje krediet
Ron van Spanje: 'uitgelachen'
speeld", oordeelde de coach. Pot
ton zelf waste zijn handen in on
schuld. Ondanks een door de
NTTB-bestuurders Welsink en
Roeten opgelegd spreekverbod,
kwalificeerde hij de sancties als
'belachelijk'. „Ik word", weerlegde
hü, „de laatste tijd steeds vaker als
zondebok aangewezen. Daar word
ik doodziek van. Ik zou een gebrek
aan zelfbeheersing hebben? Bela
chelijk. Goed, ik was kwaad, maar
voornamelijk op mijzelf, omdat ik
GOTHENBURG (GPD) - Met vlinders in zijn buik was Riminé Brons
naar het hoge noorden afgereisd. De 19-jarige Culemborger, spelend in de
tweede divisie bij Gispen, wist zich namens Curasao ingeschreven voor
de wereldkampioenschappen tafeltennis in Zweden, maar dat was ook de
enige wetenschap. Zijn ploeggenoten uit de overzeese gebiedsdelen had
hij nog nooit gezien.
Hij zou ze in Gothenburg ook niet onder ogen krijgen. De afvaardiging
van Curasao kwam niet opdagen. Brons had zich weliswaar op donder
dagmorgen richting Zweden begeven, maar kon zijn trainingspak aan
houden, omdat taal noch teken van zijn landgenoten werd vernomen.
„Zeker het vliegtuig gemist", reageerde Brons laconiek.
Het was voor hem overigens geen teleurstelling dat hij zich weer in zijn
burgerkloffie op de tribunes in gezelschap van een handvol meegekomen
supporters kon begeven. „Nu kan ik kijken hoe het tafeltennis echt ge
speeld moet worden", verplaatste hij de aandacht naar de Chinese tove
naars.
Brons heeft de door hemzelf betaalde reis echter niet voor niets onder
nomen. Donderdag mag de uit Curagaose ouders geboren pingponger
aan het individuele toernooi meedoen.
geen punten meer maakte. Van der
Helm moet niet over mij zeuren.
Hij maakt zelf ook fouten".
Waarmee een gebrek aan zelfkri
tiek bij de Nederlandse tafeltennis
sers wederom aan het licht kwam.
Waar Rob van Spanje, die tegen
België een schoen op tafel smeet,
zich zogenaamd ergerde aan de op
de bank vertoevende spelers, duw
de Potton de zwarte piet in handen
van de onschuldige coach. De spe
lers weigeren kennelijk te accepte
ren dat zij thuishoren in de grauwe
middelmaat: de tweede categorie.
De krachtmetingen in het afgelo
pen weekeinde maakten voor de
zoveelste maal duidelijk, dat Ne
derland in deze samenstelling niets
in de A-klasse heeft te zoeken. De
gene, die zich in de toekomst wél
met de absolute top kan meten,
onthield zich verstandig van com
mentaar en trok zich niets aan van
zijn ruziënde medespelers. Henk
van Spapje speelde koelbloedig en
won de meeste potjes.
Dat kon niet worden gezegd van
Eric Noor, Rob Turk, Ron van
Spanje en Bob Potton. Het eerstge
noemde duo valt gezien het gebrek
aan ervaring, niets te verwijten,
maar de laatstgenoemden des te
meer. Met hen zat Bert van der
Helm de laatste drie maanden
meer aan de onderhandelingstafel,
in plaats van achter de groene tafel.
Een bij de NTTB gebruikelijke
gang van zaken.
GOTENBURG (GPD) - De Neder
landse tafeltennisters hebben tij
dens de wereldkampioenschappen
in Zweden geschiedenis geschre
ven. Voor het eerst in het bestaan
van de bijna 50-jarige NTTB bere-
reikte een nationale afvaardiging
de finaleronde in een mondiaal
toernooi. Na de uiterst moeizaam
behaalde 3-2 zege op Tsjechoslo-
wakije, is de ploeg van coach Jan
Vlieg inmiddels verzekerd van een
bronzen medaille.
Dat Oranje vanavond in de hal-
ve-eindstrijd tegenover titelhouder
China staat, was niet de verdienste
van Bettine Vriesekoop. In een
bloedstollende krachtmeting met
Alice Pelikonova zorgde Mirjam
Kloppenburg voor het beslissende
punt: 3-2.
In de openingspartij was de 19-
jarige Lichtenvoordse al overtui
gend van start gegaan. Waar zij in
eerdere confrontaties tekort was
geschoten (zoals in februari tijdens
het Superliga-duel), bleef Klop
penburg de nummer twee van Eu
ropa, Mari Hrachova, nu overtui
gend de baas.
Nadat Vriesekoop de tweede
Tsjechische Pelikonova terzijde
had geschoven en dus een 2-0
stand liet noteren, leek een Hol
landse overwinning slechts een
kwestie van tijd. De schijn bedroog
evenwel, want het dubbel moest
worden ingeleverd, waarna Vriese
koop zelf door haar dubbelpartner
Hrachova beentje werd gelicht.
Zelfs enige door haar privé-coach
Gerard Bakker vanaf de tribune
geslaakte krachttermen mochten
niet baten. „Ik had lood in mijn be
nen", verklaarde Vriesekoop na
derhand.
Zodat Nederland afhankelijk
werd van de verrichtingen van Mir
jam Kloppenburg. Tijdens de
Open Westduitse Kampioenschap
pen moest zij onlangs de felicita
ties overbrengen aan haar 24-jarige
opponente. Gisteravond echter
draaide Kloppenburg de rollen om.
Zij onderstreepte met èen vooral in
de derde game uitstekend gespeel
de partij haar progressie, wat zij in
de met 3-0 gewonnen wedstrijd te
gen Japan al eerder had gedemon
streerd.
In die confrontatie had de verba
le ingreep van Gerard Bakker op
de tribune wel succes, toen Vriese
koop tegen de Japanse topspeel-
ster Mika Hoshido regelrecht op
een nederlaag leek af te stevenen.
De Leidenaar kon het niet meer
aanzien, stormde naar beneden en
voorzag Vriesekoop van enkele
raadgevingen.
De Hazerswoudse nam de advie
zen ter harte en walste uiteindelijk
met gemak over de nummer 36 van
de wereldranglijst heen. Kloppen
burg deed het daarna door Ishida
te verslaan nog eens dunnetjes
over. Het dubbel werd daarna pro
bleemloos binnengesleept: 3-0.
Enkele uren later tegen Frank
rijk bleek dat het sterke Neder
landse tandem al het kruit had ver
schoten. De energiebronnen van
de tafeltennissende vrouwen ston
den zichtbaar droog, wat met een
1-3 nederlaag werd onderstreept.
Een dag later bleken Vriesekoop
en vooral Kloppenburg weer vol
doende bijgetankt om de binnen
kort jarige NTTB alvast van een
passend cadeau te voorzien.
ADVERTENTIE
ZEG MAAR
TEGEN
KAMSTEEG
OCCASION
keus uit 200 occasions
KIES OOK VOOR KAMSTEEG
