Het grote Roberto Jacketti-interview
Klachtenboek Minderjarigheid
Zelfs polonaise bij Roberto Jacketti
Fietstocht tegen rascisme
Lezers Schrijven
WOENSDAG 27 MAART 1985
PAGINA 13
Eindredactie Annemiek Ruygrok
Telefoon 071-144941, toestel 217
Jongeren beneden de 21 jaar kunnen over een heleboel zaken nog
niet zelf beslissen. Ze kunnen bijvoorbeeld niet altijd zelf uitmaken
wie ze over een bepaalde kwestie in vertrouwen zullen nemen (arts of
hulpverlener); ze kunnen niet zelf bepalen welke opleiding ze willen
volgen en evenmin waar en hoe ze willen wonen.
Ook op school is de medezeggenschap vaak niet goed geregeld. In
het kader van het jongerenjaar zal een Klachtenboek Minderjarigheid
verschijnen. Jongeren die klachten hebben kunnen die melden bij
Klachtenboek Mindeijarigheid, Antwoordnummer 10843, 1000 RA
Amsterdam. Een postzegel is niet nodig.
.Van 1 tot 5 mei wordt in het ka
der van het internationaal jonge
renjaar een fietstocht tegen ras-
cisme gehouden. Die fietstocht
wordt georganiseerd door de Na
tionale Werkgroep Jongerenjaar
en door een aantal Nederlandse
en buitenlandse jongeren.
Er zijn vijf startplaatsen: Bre
da, Groningen, Nijmegen, En
schede en Maastricht. Eindpunt
van de fietstocht is, hoe kan het
ook anders: Amsterdam.
In elke startplaats begint een
vaste groep jongeren van ver
schillende nationaliteiten aan de
tocht. Het is de bedoeling van de
organisatoren dat de groep on
derweg aangroeit en dat zo veel
mogelijk Nederlandse en buiten
landse jongeren de tocht uitrij
den.
De Nationale Werkgroep Jon
gerenjaar hoopt dat jongeren van
verschillende nationaliteiten el
kaar tijdens de fietstocht beter
leren kennen. Het is de bedoe
ling dat de deelnemers onderweg
overal hun stem laten horen en
zo de discussie over rascisme op
gang brengen.
Motto's van de tocht zijn: sa
menleven met respect voor de
verschillen tussen alle groepen
in de samenleving; gelijke rech
ten voor buitenlandse en Neder
landse jongeren en solidariteit
met alle jongeren in de hele we
reld.
In iedere stopplaats op weg
naar Amsterdam zorgt een plaat
selijk comité voor de ontvangst
van de fietsfers. Op 5 mei worden
alle deelnemers verwacht op een
grote slotmanifestatie in Amster-
Jongeren die zich willen opge
ven kunnen zich melden bij de
werkgroep Fietsen tegen Rascis
me, Ferdinand Bolstraat 39,1072
LB Amsterdam, telefoon:
020-640445.
Dukdalf naar finale
maquette-wedstrijd
De openbare lagere school De
Dukdalf uit de Leidse Meren wijk
mag deelnemen aan de landelij
ke finale van de maquette-wed
strijd van Simavi. Lagere scho
len uit heel Nederland hebben
aan deze wedstrijd meegedaan.
Afgelopen zaterdag werd in de
Openbare Bibliotheek in Leiden
de prijswinnaar van de Zuidhol
landse voorronde bekend. Eerste
werd de lagere school 't Schry-
verke uit Zoetermeer. Tweede
werd De Dukdalf. Hun maquet
tes zijn nog een weekje te zien in
de bibliotheek. Ook de maquet
tes van scholen uit Alphen aan
den Rijn, Bodegraven, Rijns-
burg, Katwijk en Nieuwkoop ko
men naar de Leidse bieb.
De organisatie van de maquet
te-wedstrijd is in handen van de
vereniging Simavi die zestig jaar
bestaat. Simavi is een vereniging
die zonder tussenkomst van an
deren medische steun geeft aan
ontwikkelingslanden. Mensen
op het platteland en in de krot
tenwijken krijgen vain Simavi de
meeste aandacht.
Simavi stuurt geen dokters
naar die gebieden toe, maar heeft
als gedachte dat mensen in de
Derde Wereld zichzelf moeten le
ren helpen. Omdat in 1925 de
vereniging tot Steun In Medi
sche Aangelegenheden Voor In
landers (wat Simavi voluit in
achterhaald taalgebruik bete
kent) werd opgericht, doet de
vereniging dit jaar iets extra.
Voor de scholen in heel Neder
land werd een plan gemaakt om
jongeren bij te brengen dat er
meer op de wereld is dan video
clips en kwartponders. Scholen
kregen van Simavi informatie
over gezondheidszorg in de Der
de Wereld. Om de leerlingen een
beetje op weg te helpen by het
bouwen van een maquette van
een tropische kliniek, gaf Simavi
bouwplaten aan de leerlingen.
De Leidse school De Dukdalf
had meerdere maquettes inge-
staat op het podium voor de boxen van de groep,
dan kunnen ze zichzelf horen zingen.
Om kwart over negen wordt er een half uurtje
gepauzeerd. Marco, de blonde hulp van R.J., ver
zorgt alles: het drinken voor de bandleden, de
handdoeken, de teksten opplakken, de volgspot
bedienen enzovoorts.
De stijl van hun muziek is van alles, zoals: ska
rock roll. Nadat de bandleden weer zijn opgeko
men, onder veel gejuich, zit de stemming qr nog
veel meer in. Het publiek gaat zelfs even polonaise
lopen. Dan komt er een solo van bassist Rob, saxo
fonist Barend, synth/zanger Erik, drummer Jeroen
en synth/gitarist Bart. Daarna spelen ze het beken
de Preaching (wat ik zelf heel erg mooi vind), Mos
cow Nights, Time en als laatste nummer I save the
day. Natuurlijk kwam het publiek met 'We want
more' en werden er twee toegiften gegeven en
handtekeningen uitgedeeld.
Om half elf was het concert afgelopen. Iedereen
vond het geslaagd. Buiten stond de Chevrolet-bus
van Roberto J. helemaal volgekladderd met o.a. 'I
love Jeroen. Ineke uit Leiden'.
Als kanttekening zou ik willen vermelden dat ik
de muziek te hard vond ten opzichte van de vocals
en dat kwam misschien doordat de geluidsinstalla
tie ingehuurd was en niet goed op elkaar was afge
stemd.
LONNEKE VAN VLIET
was altijd het zielige jongetje
waar iedereen altijd bij kwam
uithuilen en zelf had ik nooit ie
mand om bij uit te huilen".
Bart: "Ik was nooit zo goed op
school, maar dat kwam ook om
dat ik veel spijbelde. Daar
schaam ik me trouwens hele
maal niet voor. Ook heb ik slech
te rapporten gehad".
Klopt het dat Jeroen in dienst
moet
Erik: "Hij is wel opgeroepen,
maar we zijn in een correspon
dentie verwikkeld, want we pro
beren hem er natuurlijk uit te
houden. Ik moet ook als ik van
school kom, maar ik ga liever
niet. Helaas heb ik geen platvoe
ten".
Worden jullie het nou nooit zat
om duizenden keren hetzelfde
nummer te zingen?
Erik: "Nee, want je zingt het
toch steeds weer anders. De ene
keer spelen we het anders en de
andere keer dansen we het an
ders".
Hoe ziet jullie toekomst er uit?
Hebben jullie nog wensen,
want jullie zijn nu zo beroemd?
Bart: "Ja, natuurlijk heb je
meer wensen. Je blijft wensen
hebben, maar mijn wens is dat
we weer gauw naar het buiten-
.land gaan".
Worden jullie opgemaakt voor
het concert?
Erik: "Nee, we worden niet op
gemaakt. Alleen als we de vorige
avond laat naar bed zijn gegaan,
dan doen we zelf wel eens een
potloodje op".
Künnen jullie voetballen?
Erik: "Nee, ik niet zo goed.
Bart ook niet zo, maar Barend
kan wel goed voetballen".
Hoe gaat jullie nieuwe single
heten?
Erik: "Die zal gaan heten: 'One
day is enough'. Deze zal eind
maart, begin april uitkomen".
Welke singles vinden jullie zelf
heel goed?
Erik: "Ik vind David Bowie
'This is not America' heel erg
goed en de Dijk 'Binnen zonder
kloppen'.
Bart: "Love and Pride van
King en Bowie".
We waren al een tijdje met het
interview bezig, toen Kob binnen
kwam lopen. Hij schoof z'n stoel
aan en we gingen verder met het
interview.
Zijn jullie bang voor de tand
arts?
Erik: "Dat ligt er aan".
Bart: "Nee, helemaal niet".
Rob zingt: "Ik ben niet bang
voor de tandarts
Kunnen er met een concert ook
invalide mensen komen kijken?
Erik: "Ja, in bepaalde plaatsen
kan dat. Dan kunnen de invalide
mensen op het balkon zitten en
als er hekken zijn, dan kunnen ze
tussen de hekken en het pödium
zitten".
Waarom moeten de mensen al
tijd zo lang wachten voor het con
cert begint?
Erik: "Op ons contract staat
bijvoorbeeld dat we om tien uur
moeten beginnen. De zaaleigena
ren zetten dan op de kaarten dat
het om acht uur begint, want dan
komen de mensen vroeger en
kunnen ze meer verdienen aan
drankjes en dergelijke".
Houden jullie plakboeken bij
over de band?
Erik: "Nee niet meer. Er zijn
dingen die ik voor het eerst zie,
uit roddelbladen bijvoorbeeld.
Je kan niet eens meer met ie
mand over straat lopen, of ze ver
zinnen er wel wat over".
Wat zijn jullie volledige na
men?
Erik: "Van mij gewoon Erik
van der Hoff
Rob: "Mijn volledige naam is
Robert Jean Blanchemanche".
Van Bart, die inmiddels was
gaan eten, hoorden we nog dat
zijn volledige naam Bartolomeus
Nicholaas Corver is en van Je
roen is zijn volledige naam Je
roen Booy. Barend heet Middel
hof van achteren. Wisten jullie
trouwens dat Jeroen zijn rijbe
wijs heeft gehaald?
Kunnen jullie je voorstellen
dat er meisjes zijn die verliefd op
jullie worden?
Bart: "Als ik in de spiegel kijk,
dan kan ik me dat helemaal niet
voorstellen".
Rob: "Dat weet ik niet, want ik
ben geen meisje".
Toen nam Erik het interview in
handen en hij vroeg nog een keer
aan Rob of hij het zich kan voor
stellen dat er meisjes zijn die ver
liefd op hem worden. Rob: "Ja
natuurlijk, dat moet haast wel
met zo'n knappe jongen!".
Daar was Erik het totaal niet
mee eens, maar hij ging maar
verder met aan Rob te vragen of
hij zijn haar zelf zo overeind
deed.
Rob, handen door z*n haar ha
lend, waardoor het inderdaad
overeind gaat staan: "Wat heet
overeind? Zit het overeind dan"?
Tot slot kregen we nog wat do
cumentatiemateriaal met 'space'
oogjes en we maakten nog wat fo
to's van de jongens. Toen moesten
ze gaan eten, want het optreden
moest op tijd beginnen. Karin
gaf Erik nog twee kusjes, wat
bloemen en de interviewsters
wensten de jóngens veel succes.
Na het optreden hebben ze Erik
en Rob nog in hun blote bast ge
zien. "We zijn nu nog van
streek
KARIN FIANEN
KAREN DEN OUDEN
Een beetje boos naschrift van
de interviewsters op de recensie
van onze verslaggever Wim Koe
voet: Volgens deze man was het
concert een grote mislukking,
maar als hij naar de reacties van
het publiek had gekeken, was hij
wel van mening veranderd. Het
was juist onwijs gaaf. Wij moeten
toegeven: het was niet zo druk,
maar dat kwam omdat het con
cert op een doordeweekse dag
werd gehouden en de toegangs
prijs was nogal duur (17,50).
Maar dat veranderde niks aan de
stemming. Meneertje Koevoet,
was u eigenlijk wel aanwezig tij
dens het concert??????
stuurd. Het ontwerp dat won,
was een kliniek in een Indone
sisch landschap met veel water
en paalwoningen. Die was ge
maakt door de klas van 'Meester
Piet*.
De mooiste maquettes van
heel Nederland krijgen op 11 mei
een plaatsje in het Koninklijk In
stituut voor de Tropen in Am
sterdam. De Dukdalf maakt dus
nog kans om daar terecht te ko
men. Op 13 april worden de beste
twee van alle provinciale voor
ronden in het Tropenmuseum
bekeken en zal de eindwinnaar
worden bekendgemaakt. Voor
de winnende scholen is er een
computer, videorecorder of boe
kenpakket. Voor de Derde We
reld is er hopelijk nog zestig jaar
medische hulp van Simavi.
Gezien op 21 maart in de Stadsgehoorzaal: Roberto Jac
ketti the Scooters.
Het is donderdagavond en ik zit op het balkon
van de Stadsgehoorzaal in Leiden. De ingang is net
opengegaan en de meisjes hollen naar binnen om
een plaatsje vooraan te bemachtigen.
Intussen worden de bandleden van R.J. geïnter
viewd door Karin én Karen (twee grote fans). Nadat
de bandleden wat gegeten hebben, gaat om half
negen het licht in de zaal uit met een volgspot op
saxofonist Barend.
De stemming zit er gelijk al in en de nummers
volgen met o.a. de Bolero, Kaktie en Soldier (dit
speelden ze speciaal voor hun drummer Jeroen
omdat hij waarschijnlijk in dienst moet). Het pu
bliek is bezeten van ze en al gauw worden de aan
stekers in de lucht gestoken. Achteraan waar het
wat rustiger is, zijn een paar grietjes als een gek aan
het dansen.
Het decor is simpel, maar wel leuk: Jeroen zit op
een verhoging en bespeelt het drumstel.
Achter de groep staan twee luxaflex-wandjes,
zwart/wit gestreept. Daarop schijnt, af en toe, paars
licht, wat een leuk effect geeft.
Aan het balkon hangen zestien spots en beneden
ook nog eens acht. In de zaal staat een monitor om
het geluid van de boxen te regelen. Een monitor
Donderdag 21 maart was
het zo ver. Karen en Ka
rin, winnaressen van de
KITS-prijsvraag van en
kele weken geleden,
mochten Roberto Jacketti
and the Scooters intervie
wen. Om kwart voor acht
gingen ze de kleedkamer
van de Stadsgehoorzaal
in, waar het interview zou
worden gehouden. De jon
gens waren nog aan het in
spelen, dus daar bleven ze
even naar staan kijken.
Om acht uur was de band
klaar. Zanger Erik en gita
rist Bart gingen met ons
mee naar de kleedkamer.
Eerst stelden zij zich voor
en toen begon het inter
view.
Hieronder hun verslag.
De speciale Küs-verslaggeefsters Karen (met bloknoot) en Karin (met microfoon) tijdens het interview
met Erik en Bart. iroioHoivasti
Erik heeft een Russische moeder,
dus vroegen we hoe zijn moeder
in Nederland kwam.
Erik: "Mijn moeder rat in de
oorlog in een werkkamp in
Duitsland als Russische vrouw.
Mijn vader zat in de buurt in een
werkkamp in de stad. Daar heb
ben m'n ouders elkaar ontmoet.
Na de oorlog zijn ze naar Neder
land gevlucht en ze zijn in Duits
land getrouwd.
Wat doen jullie met de spullen
die de fans op het podium gooi-
Bart: "Ik neem de bloemen...".
Erik: "...en ik neem de leuke
beestjes en dingetjes".
(er blijft dus zo te horen niet
veel over voor Barend, Rob, en
Jeroen)
Wat doen jullie met de briefjes
die jullie van fans krijgen?
Bart: "We lezen ze in ieder geval
en op latere termijn sturen we
een antwoordbrief, als we een
beetje tijd over hebben".
Erik: "Maar dat kan nog welja-
ren duren".
Hoe maren jullie vroeger op
school?
Erik: "Heel verschillend. Ik
Roberto (1)
Graag wil ik op deze wijze even
reageren op het artikel over Rober
to Jacketti and the Scooters in de
krant van 22 maart jl. Het is zeer
kleinerend te lezen hoe hij alle
fans, week- en maandbladen en ie
dereen die iets met de groep te ma
ken heeft afkraakt. Ik ben op dat
concert geweest en vond het te
gek. De hoge prijs (die vast niet al
leen door de jongens is vastge
steld) zal voor de echte fans van
weinig of geen belang zijn geweest.
Eerder zal de doordeweekse dag,
de koopavond en de drukke tyd
tijd op scholen met tentamens, ex
amens en repetities van invloed
zyn geweest. De zaal was inder
daad niet vol, maar het publiek dat
er was had een avond om nooit te
vergeten. En met Doe Maar te wor
den vergeleken, daar hebben de
jongens absoluut geen zin in.
Ook het geklieder op de bus
wordt door Roberto Jacketti and
the Scooters allerminst gewaar
deerd, want de bus elke keer op
nieuw weer schoonmaken is ook
geen geintje. De bus van de band
leden was brandschoon toen hij in
Leiden aankwam, helaas niet bij
het vertrek. De jongens proberen
ook niet anders te zijn dan ze lij
ken, ze lijken eerder jonger dan ze
zijn. Ik hoop en ik denk dat vele
fans het met mij eens zijn, dat ze
hun spontane, vrolijke muziek nog
jaren weten vol te houden. Voorlo
pig moet de schrijver van het arti
kel nog proberen ze te evenaren.
Trouwens, ik vind het onverklaar
baar dat een krant die dit optreden
heeft begeleid zo'n stuk kan plaat-
D. Biese
(een 37-jarige kleuter en grote
fan van Roberto Jacketti)
Werkhovenstraat 37
Den Haag
Roberto (2)
We wilden even reageren op het ar
tikel van dat onwijs te gekke con
cert van Roberto Jacketti. We vin
den jou maar een gefrustreerd af-
krakertje. Volgens ons ben je ge
woon jaloers op dat mooie haar van
Erik. Je moet ook niet alles zo se
rieus opnemen, onhumoristisch
ventje!! Dat stukje van die tikker
tje-spelende meisjes slaat helemaal
nergens op en we willen ook even
weten wat je tegen paardestaartjes
hebt. En we laten ons geen kleu
ters en bakvisjes noemen. Het con
cert was trouwens hardstikke
goed, want we zijn er toevallig ge
weest en het was helemaal geen
huppelmuziek.
Als je even uitje poezelige oogjes
had gekeken kon je zien dat er kor
tingsbonnen waren geplaatst en als
je een briefkaart had ingestuurd
kreeg je vijf gulden korting. We
weten wel zeker datje dit niet durft
te plaatsen, scheitlijstü Je plaatst
alleen van die domme artikeltjes.
Hartelijke groeten van
Astrid, Claudia en Monique
Kagertuinen 133
Sassenheim
Roberto (3)
Wij zijn zeer kwaad over hetgene
wat de heer Koevoet over het con
cert heeft geschreven. De heer
Koevoet weet of ziet zeker geen
verschil tussen jonge kinderen en
de lui ouder dan vijftien jaar (de ge-
noemde moeders van de kleine
kinderen waren ook nergens te be
kennen). Bovendien was het con
cert (dus geen kindermatinee)
hardstikke goed. De vijf jongens
konden ondanks dat het zo rustig
was een fantastisch sfeertje ma
ken.
Marion, Jeanet, Saskia, Mar-
greet, Yvon, Karin allen 16 jaar).
Roberto (4)
Er is werkelijk niets goeds te vin
den in uw artikel over Roberto Jac
ketti. Ik vind dit zéér onterecht.
Hoewel ik moet toegeven dat het
niet bijzonder druk was, heerste er
een prettige stemming en werden
er leuke en goede liedjes gespeeld.
En wat u bedoelt met 'huppel
muziek' weet ik niet, want toeval
lig is deze 'huppelmuziek' zéér po
pulair onder het Nederlandse volk.
Ik weet ook niet wat u met 'plastic'
bedoelt. Maar ik vind het zeer on
beschoft van u zo te schrijven over
een jonge groep die net begint.
En met de woorden 'eigen
schuld, dikke bult' vraag ik me af
wie hier de autostep net is ont
groeid.
tend kinderachtig over. Maar me
neer Koevoet kan schrijven wat hij
wil, Roberto zal er zeker niet onder
lijden.
Jacolien Schaap
Nassaudreef 5
Katwijk
Roberto (5)
Het is ronduit belachelijk wat voor
een artikel de heer Koevoet heeft
geschreven over deze popgroep.
Het blykt uit dit artikel dat de man
een bloedhekel heeft aan deze
groep. Ik ben zelf op 1 maart naar
een concert van hen geweest en het
was in één woord fantastisch.
En dan durft hij nog te schrijven
dat deze jongens zich proberen ou
der voor te doen. Als ik dat zo lees
denk ik dat de heer Koevoet pro
beert het juist andersom te doen.
Dan moet ik zeggen dat het hem
prima is gelukt. Hij komt ontzet-
Roberto (6)
gevarieerd publiek van 9 tot 25
jaar.
Wij willen u een goede raad mee
geven: richt u zich voortaan op be
jaardenkoren.
Miijam Huner (15 jaar)
IJselkade 37
Leiden
en
Miijam Groeneweg (14 jaar)
Soembastraat 65
Leiden
Beste opa Koevoet, we vragen ons
af of U te oud bent om de heden
daagse popmuziek te waarderen.
Vervolgens denken wy dat de ou
derdom ook naar uw oren is geste
gen, omdat het 'bassistje' (wat
trouwens en neerbuigend woord
is, maar daar weet u wel weg mee),
niet vijf, maar vier keer 'het' ge
daan heeft. Ook had u uw oude
ogen wat beter de kost moeten ge
ven, dan had U kunnen conclude
ren dat het publiek niet alleen be
stond uit kleuters, bakvisjes en
jongetjes op zoek naar hun identi
teit en verkering, maar ook uit een
Roberto (7)
Wim Koevoet heeft iets weg van
een bejaarde 'puber' die de fans
van Roberto Jacketti and the
Scooters op agressiviteit test. Zijn
oortjes slaan rood uit zodra hij het
woord seks verneemt. Zijn ogen
rollen bijna uit zyn hoofd als hij
hoort dat het bassistje 'het' al vier
keer heeft gedaan. Geheel over
stuur doet de heer Koevoet er nog
een schepje bovenop en maakt er
vyf keer van. Vanaf nu wordt hij
met de nek aangekeken door de
huppelmuziekliefhebbers.
Jeanette Neuteboom (16 jaar)
Karin de Haas (15 jaar)
Leiderdorp
