Schaken Filatelie Pop Roept u maar Het hart klopt niet In keurslijf vastgesnoerd Verlaine op de prairie Ach was ik maar zwart Problemen met 'de vrouwtjes' Disco uit de tropen KRUISWOORD ZATERDAG 9 MAART 1985 EXTRA PAGINA 29 Bijdragen: Wim Koevoet Ariejan Korteweg Jaap Visser Tears for Fears 'Songs from the big chair' (Pho nogram) De boodschap van Roland Orza- bal en Curt Smith is: "Toon je emoties en als je wilt huilen, jank er dan maar flink op los". Op hun prachtige debuutelpee 'The hur ting' droegen de twee school vrienden deze boodschap voor het eerst uit. De in Bath ope- groeide Orzabal en Smith en hangen de Primal Screamtheorie (door je tranen de vrije loop te laten, kun je je angsten verdrij ven) aan. Vandaar dat veel van hun teksten variaties zijn op dat ene zinnetje uit de titelsong 'The hurting' dat treffend de Tears for Fears-filosofie weergeeft: "Learn to cry like a baby, then the hur ting won't come back". Allemaal goed en aardig na tuurlijk, maar sinds Orzabal en Smith met hun huilbuitheorie op de platenmarkt verschenen, heeft het wel twee volle jaren ge duurd eer de opvolger van 'The hurting' uitkwam. Waarschijn lijk zijn Smith en Orzabal na alle successen van de weeromstuit in een onbedaarlijke huilbui uitge barsten en kwam er van compo neren lange tijd niets terecht. Maar hoe dan ook, 'Songs from the big chair' is het (te) lange wachten waard geweest. In plaats van gehuild, kan er nu ook geschreeuwd ('Shout') worden. Ik vind het allemaal best, want bij Tears for Fears gaat het mij maar om één ding: de muziek. Die is op 'Songs from the big chair' even fraai als op 'The hur ting' met uitzondering van twee stukken geluidsoverlast 'Broken'). Jammer is alleen dat de syncopische ritmen ('Chan ge'!) wat minder rijkelijk voorra dig zijn. Maar daar staan een paar semi-ballads tegenover, waar je bijkans de Tranen van in de ogen krijgt. JV Anthony More 'The only choice' (EMI) Anthony Moore heeft één 'o' uit zijn naam laten halen. Dat zal weinigen zijn opgevallen want More of Moore, het zegt de hitge- voeligen sowieso niets, net zo min als More hits iets zeggen. Het ironische van More is dat zyn composities gretig aftrek vinden bij collega's zoals Man fred Mann en Paul Young en eerst in de versies van deze songkneders alsnog in groten ge tale bij Jan Publiek terechtko men. Met 'The only choice' verklaart More dit verschijnsel onbewust. Hoewel zijn muziek uiterst gede gen in elkaar steekt en razendk- nappe arrangementen herbergt, ontbreekt het de man aan het vermogen om emotie tussen de groeven te persen. De muziek van More heeft aldus nauwelijks of geen uitwerking op de luiste- Beste voorbeeld van dit manco is het nummer 'No Parlez', door Paul Young vorig jaar als titel song van zijn solo-debuut ge bruikt. Heeft Young er een lied met een kloppend hart van ge maakt, More zelf heeft er een mi cro-computer, MC4 genaamd, op los gelaten met als resultaat een ingenieus maar vooral steriel werkje. More zou eens met Rupert Hi- ne moeten praten. Ook Hine is al tijd in de weer met futuristische apparatuur en ook voor hem is geen arrangement te dol. Hine kan More echter alles vertellen over hoe met supertech het ge moed kan worden bewerkt. WK Freelance band In Nederland wordt 'blues' nog maar zelden met een hoofdletter geschreven. Flavium en Barrel- house zijn zo'n beetje de laatsten der Mohikanen. Maar zie: zeven gerenommeerde musici die in het verre verleden deel hebben uitgemaakt van de Livin' Blues, Q65, Cuby and the Blizzards en Himalaya en het muziek maken maar niet kunnen laten, freelan cen met 'Midnight power house' een alleraardigste plaat bij elkaar en vullen het magere stroompje blues van eigen bodem met elf werkjes aan. Al zou je dat bij 'freelancers' niet verwachten, de zeven over wie het hier gaat spelen zo af en toe wel erg routineus. Songleve rancier Philip Kroonenberg en zijn kornuiten hebben gepro beerd die routine, die bij muzi kanten met hun staat van dienst al gauw om de hoek komt kijken, in te dammen door de zaak in één keer op de plaat te zetten. In die opzet is de Freelance Band maar gedeeltelijk geslaagd. Knarsetandend heb ik zitten luisteren naar de virtuoze 'sli dings' op de snaren van Frank Nuyens en Willem van der Wall en naar de basacrobatiek van Aad van Pijlen op het swingende The best part'. Knarsetandend omdat de heren in het keurslijf van de professionele ingetogen heid zijn vastgesnoerd, telkens wanneer juist de vlam in de pan hoort te slaan. Hetzelfde geldt voor de fraaie bijdragen op sax en 'smoelschuiver' van Nico Christiansen en John Lagrand. Kroonenberg en de zijnen moe ten de volgende keer maar eens echt onbekommerd aan het free lancen slaan. WK True West Drifters' (Zippo) Omdat ik bijkans hysterisch van genot word zodra Tom Verlaine van het legendarische Television zijn gitaar omhangt, kunnen er wat mij betreft niet gènoeg Ver- laine-epigonen opstaan. Vooral niet daar Verlaine zelf niet tot de produktiefsten kan worden gere kend. Met de tweede elpee van het Californische True West kom ik zeer goed aan mijn trekken. Dat gitarist Russ Tolman Verlaine copieert is meer dan toeval daar Verlaine's naam op de binnen hoes is te vinden onder de ru briek Thanks to'. Toch zijn er verschillen: maakte Television 'stadse' gitaarrock, True West klinkt wat landelijker en klinkt op 'Ain't no hangman' en 'Mor ning Light' zelfs ietwat 'folky'. De tien stukken op deze plaat zijn wat vaag van structuur maar worden in de slotfase prachtig ingekleurd door Tolmans won derschone spel. Het is ook door zyn gitaristische erupties dat zelfs een triviale tekstregel als 'And then the rain came falling down' een onverwacht fraaie dramatische wending mee krijgt. Toch bedreigt een groot gevaar True West: alles draait om Tol man en die is weer een kopietje van Verlaine. Maar daar het ver schil tussen deze tweede en de eerste plaat er een is van hemel en aarde, is het aannemelijk dat True West op zijn volgende elpee weer heel andere wegen zal in slaan. Maar dan vind ik er mis schien niets meer aan... WK The Kane Gang 'The bad and lowdown world of...' (London/Phonogram) The Kane Gang wordt ter meer dere eer en glorie van hun de buutplaat geafficheerd als de beste blanke soulgroep. Beetje dubieus compliment is dat. Het klinkt als de zwartste witte neger of het mooiste namaaklcer. Niet dat 'The bad and lowdown world' een slechte plaat is. Mar tin Brammer en Paul Woods zin gen soepel en bij vlagen zelfs prachtig. De produktie van Pete Wingfield is er helemaal op ge richt die vocalen in een zo gun stig mogelijk daglicht te plaat sen. Juist door die opperste zorg vuldigheid in de produktie klinkt het instrumentaal alle maal wat vlak. The Kane Gang heeft goed naar Temptations en Four Tops geluisterd en tracht hen in de ballades te benaderen. Dat zijn dan ook de vervelendste nummers. Het wat steviger werk is beter. 'Gun law' is een geen slechte binnenkomer en 'Prin ter's devil' is door de trage beat samen met de cover van 'Respect yourself het spannendste num mer van de plaat. De rest is overtollig. In zijn soort niet slecht, maar klinkend alsof het trio liever zwart gebo ren was. Die indruk kan ook het op hoes en in teksten koketteren met het wilde westen niet weg nemen. AK Mick Jagger 'She's the boss (CBS) Wat moet je na een carrière van meer dan twintig jaar in de pop muziek nog voor nieuws doen? Jagger heeft zich over die vraag het hoofd niet gebroken. Hij heeft voor zijn soloplaat een col lectie zware jongens ingehuurd, en daarmee negen oerdegelijke nummers opgenomen. Jeff Beck is met zijn beurtelings ruige en dan weer ruimtelijke gitaarspel een voorname smaakmaker. Voor de funk zorgen de produ cers Rodgers en Lasswell, samen met de ritme-tandem Dunbar en Shakespeare. Mick Jagger (foto AP) Het niveau van de Stones op hun best wordt niet gehaald. Maar 'She's the boss' slaat 'Un dercover', de laatste Stones- plaat, met stukken. Dan heb ik het nog niet eens over de single 'Just another night', want het sa men met Keith Richards ge schreven 'Lonely at the top' is veel beter en 'Turn the girl loose' is Jagger op zijn best. De geilste stem in de rockmuziek wekt hier de suggestie dat er voortdurend van alles op de loer ligt. Jagger schreef de meeste mu ziek zelf, en maakte ook alle tek sten. Hij heeft weer heel wat met 'de vrouwtjes' te stellen. Hij wordt door hen bedrogen ('Se crets' en 'Hard woman'), smeekt hen een ander te bedriegen, is niet tegen de spanning van een geheime romance bestand ('Vfe a loaf) of heeft aan één nacht niet genoeg. En komt de verhouding in rustiger vaarwater, wat krijg je dan: juist, dan trekt de vrouw de broek aan. Hij zingt het letterlijk in 'She's the boss'. Jagger is geen suffragette en gelukkige liefde is zeldzaam, ze ker in de rock en roll. Toch ligt-ie op de hoes lekker in z'n jogging pakkie op bed, tv en pak melk binnen handbereik. AK Mandingo 'Watto Sitta' (Celluloid) De Newyorkse producer Bill Lasswell wordt steeds meer één van de smaakmakers in de pop. Hij is gespecialiseerd in de bete re dansmuziek en liet dat horen met zijn eigen groep Material, met Nona Hendryx, en nu ook op de soloplaat van Mick Jagger en de debuutplaat van Mandingo. De hoes van 'Watto Sitta' is een toonbeeld van wansmaak, maar geeft een aardige indruk van de muziek; tegen de achtergrond van een onbestemd tropisch landschap onder een sterrenhe mel zijn elektronica en een Kora, een Afrikaanse luit-harp met 21 snaren, afgebeeld. Mandingo is een Afrikaanse band in New York. Ze gebruiken een combi natie van 'westerse' en 'inlandse' instrumenten en maken daar echte feestmuziek mee. Zes lan ge nummers, die noden tot bewe gen. Lasswell's rol is het geven van stevigheid aan de wat ijle klank van de akoestische inlandse in strumenten. De klepperende trommels vinden een tegenhan ger in de stevige discodrums, de kora krijgt weerwerk van synthe sizer en sologitaar met flink wat sustain. Daaroverheen warme zang in steenkool-Engels met verrassende melodietjes. Op twee nummers is Herbie Han cock te horen en lykt het ver dacht veel op 'Rock it'. Geen revolutionaire plaat, maar met een lange zomer in het vooruitzicht niet te versmaden. En honderd keer beter dan de zielloze dreunen, die doorgaans als dansmuziek worden aange prezen. Voor wie nog geen Afri kaanse pop kent bovendien een toegankelijke opwarmer. AK Horizontaal: 1. ochtendjas; 7. muziekinstrument; 11. steunpilaar; 12. Jap. parel duikster; 14. brandje; 16. pro- jektieplaatje; 18. son eminen ce (afk.); 20. kweker; 23. bier soort; 25. de onbekende; 27. edelsteen; 28. roem; 30. oude vochtmaat; 32. schenkbeker; 33. haringingewand; 35. dui venhok; 37. samengeknepen stuk papier; 39. knaagdier; 41. blijkens de akten; 42. stijf, strak, stevig; 44. alc. drank; 45. energie; 47. water in Fries land; 49. Europ. hoofdstad; 52. geneesmiddel; 54. gebo gen been; 56. broodsoort; 57. vod; 59. voertuig; 60. oester- net; 62. huidopening; 64. voorzetsel; 66. lichaamsdeel; 68. afbeelding; 69. rondhout; 71. vleesnat; 73. vreemde munt; 75. streling; 77. molen trechter; 79. paardengang; 80. in de buurt. Verticaal: 1. rookgerei; 2. oude lengtemaat; 3. elk; 4. ge wicht (afk.); 5. rund; 6. spoor staaf; 7. familielid; 8. klaar; 9. wanduitholling/muurholte; 10. gele kleurstof; 13. afsnij den; 15. lekkernij; 17. deel v. oor; 19. rolletje m.munten; 21. haarkrul; 22. Europ. ri vier; 24. bedorven; 26. grap penmaker; 29. gezond; 31. grap; 33. vlakstuf; 34. li chaam; 36. hospitaal; 38. vloeibaar voedsel; 39. zoenI liefdesuiting; 40. gril; 43. jong dier; 44. welvarend; 46. klap je; 48. boom; 50. taxi-karretje in Oosterse landen; 51. vogel naam; 53. niet droog; 55. jon gensnaam; 57. hoogste punt; 58. aanw. vnw.; 61. paard; 63. meer in Finland; 65. voeder bak; 67. gaard/hof; 70. pape gaai; 72. plechtige gelofte; 74. oude lengtemaat; 75. Amster dams Peil (afk.); 76. riv. in Si berië; 77. soort onderwijs; 78. vogelprodukt. De prijs van 25,- werd toege kend aan mevr. W.M. Straaten- Segboer, Kastanjelaan 26, 2351 NG Leiderdorp De winnaar krijgt de prijs toege zonden. Oplossingen met vermelding van 'Puzzel' voor donderdag op brief kaart of in enveloppe zenden aan Redactie Leidsch Dagblad, Post bus 54, 2300 AB Leiden. Het Noteboomtoernooi heeft dit jaar een schat aan prachtige par tijen opgeleverd. Soms is dat wel eens anders, want het speeltem- po ên de vermoeidheid hebben gauw fouten en onnauwkeurig heden tot gevolg. Maar dit jaar heeft Caissa de spelers zo geïn spireerd dat ik u in deze rubriek slechts een fractie van alle fraaie acties kan laten zien. Voor het overige moet ik u verwijzen naar het toernooibulletin dat binnen kort verschijnt. De meest besproken partij van het toernooi was die tussen Ros- müller,en Mol uit de eerste ron de. Hierin heeft wit de moed om een dameoffer op lange termijn te brengen. Wit: A. Rosmüller; zwart: R. Mol. 1. d4 d5 2. c4 e6 3. Pc3 Pf6 4. Lg5 c5 5. Pf3 cd4: 6. Pd4: e5 7. Pf3 d4 8. Pd5 (Deze scherpe va riant werd al gespeeld in Euwe- Aljechin in de match van 1937; Aljechin vervolgde met Pc6. De meest gespeelde zet is hier Le7) Le6 9. Da4+ Pc6 10. e4 de3: 11. 0-0-0 Ld7 12. fe3:!? (gebaseerd op een fantastisch idee) Pd4 (DIA- O door Dirk Sikkel GRAM) (Wit lijkt totaal verloren, maar...) 13. Dd7:+Ü? (Leeste kens schieten hier te kort. Wit heeft het allemaal zien aanko men en taxeert dit dameoffer als kansrijk) Dd7: 14. Lf6: Tc8 15. Kbl Pc6 (Voor de hand ligt Da4, maar dan volgt 16. b3 en zwart blijft in de problemen, zie bij voorbeeld Pb3: 17. Pc7+ Tc7: 18. Td8 mat, of Da6 17. c5 Dc6 18. Pe5: Dd5: 19. Lb5+ Tc6 20. Td4: en wit wint) 16. Ld3 De6 17. Pg5 Df6:? (Zwart berust te snel en wikkelt af naar een positioneel verloren stelling. Met Dg4 had hij kunnen aantonen dat het wit-- te dameoffer hoogstens remise maakt, zie 18. Thfl Ddl: 19. Tdl: gf6: 20. Pf6+ Ke7 21. Pd5+ Ke8 enzovoort, of 18. Pe4 Pb4 19. Lg7: Dg7: 20. Pef6+ Kd8 21. Pb4 Lb4: 22. Lf5+ Kc7 en zwart blijft materiaal voor) 18. Pf6:+ gf6: 19. Lf5 Tc7 20. Pe4 Le7 21. Thfl 0-0 (De zwarte stelling is geblok keerd en kan langzaam worden opgerold. Wit doet dit vakkun dig) 22. Tf3 Td8 23. Tg3+ Kh8 24. TH Tg8 25. Tff3 Pd8 26. b3 Pe6 27. Tg8:+ Kg8: 28. Le6: fe6: 29. Pf6:+ Lf6: 30. Tf6: Tc6 31. g4 Kg7 32. g5 a6 33. a4 b5 34. ab5: ab5:35. cb5: Tb6 36. Kb2 Tb5: 37. Te6: Kf7 38. TP6+ Kg7 39. Kc3 e4 40. h4 Td5 41. Kc4 Td3 42. b4 Te3: 43. Te6 Tel 44. Kd4 Tbl 45. Kc3 Tel 46. Kd2 Tbl 47. Te4: Kg6 48. Kc3 Kh5 49. Kc4 en zwart gaf het op. Het klassieke spelgenre speltype welke zo'n dertig jaar geleden vrijwel alléén maar op het bord verscheen. Met de ont wikkeling van het damspel is dat nu een stuk minder geworden. Tegenwoordig speelt men voor namelijk allerlei moderne speel wijzen zoals: flankspel, korte- vleugelopsluiting, enz. Het ge volg hiervan is dat de huidige jongeren van het aloude klassiek meestal geen kaas hebben gege ten. Als het dan toch op het bord komt, weten ze niet hoe dat ge speeld moet worden. Menig jon gere kan dan ook een puntje zui gen aan wat de oudere weet over het klassiek. En makkelijk of on interessant is het beslist niet, al wil men dat nog wel eens zeggen. Voor u heb ik deze week en de volgende week een aantal princi pes en combinaties opgeschre ven, zodat u er wellicht uw voor deel mee kan doen. Bedenk bij de principes overigens wel dat deze regels niet altijd opgaan, meestal wel. Het zijn geen wet ten van Meden en Perzen. Diagram 1. Tempi zijn in het klassieke spel heel belangrijk. Tempi telt men door de schijven op de onderste rij te benoemen 1, op de één na-onderste rij met 2, enz. en dat optellen. In diagram 1 Het is altijd leuk om een topspe- ler naar 'het beste spel van zijn leven' te vragen, vooral als die topspeler een lange en indruk wekkende carrière achter de rug heeft. De Amerikaan B. Jay Bec ker is zo'n speler en hij kreeg de vraag voorgelegd door een En gels journalist. Becker is een ge routineerd international die zo'n beetje alles heeft gewonnen wat er te winnen viel. Toch hoefde hij niet lang na te denken. Dit was 'zijn' spel: V 3 10 6 4 O A V B 5 4 AV4 764 N ♦B10 82 A853 HV7 O H 9 7 2 U O 10 8 6 85 Z 4 10 63 AH95 9 B92 O 3 HB972 Zuid was Becker, die samen speelde met Dorothy Hayden, waarmee hij vele triomfen vier de. Het was o.a. ook dit paar dat in 1966 Kreijns-Slavenburg bijna afhield van de wereldtitel. De biedmethoden, het spel dateert uit de jaren 50, waren nog niet zo geperfectioneerd als thans. Zuid DE INTERNATIONALE postze geltentoonstelling HAFNIA 87, die in oktober 1987 in Kopenha gen zal worden gehouden, werpt reeds haar schaduw vooruit. Op 14 maart verschijnt namelijk het eerste velletje (met bijslag) van een serie van vier. Dit eerste vel letje bevat vier zegels. Linksbo ven een zegel van 100 öre met daarop de "verordening voor de brievenbesteller", die dateert van 24 december 1624. Het Man daat van 27 augustus 1711, dat op een 250 öre-zegel (rechtsboven) staat, werd uitgevaardigd voor kooplieden, die in de strijd tegen de zwarte dood, brieven die ze vervoerden moesten ontsmetten. Op een 280 öre-zegel (linksonder) een verordening van 16 augustus 1775, waarin werd bepaald dat al leen de Post brieven mocht ver voeren. Tot slot op een zegel van 380 öre (rechtsonder) een wet uit 1831 waarin de hoogte van bin nenlandse briefport was vastge legd. De frankeerwaarde van mi niatuurvelletje I bedraagt 10,10 kroon, maar er zal 15,00 kroon voor moeten worden betaald. +5 betekent dus een tempo-na- deel van 5 tempi!! Op grond van bovenstaande slaat men in deze stand (wit: 25, 27, 28, 31-33, 35-39, 43, 45, 48; zwart: 3, 6, 9, 12-19, 23, 24, 26) na 27-22 18X27 31x11 16x7! i.p.v. *6x17. Dit heeft in dit geval nog een reden, nl. het in het spel. brengen van de coup Royal na b.v. 36-31 7-11 31-27? 24-29! etc. heeft wit 37 tempi en zwart 42, of anders gezegd: zwart 5. In klas siek is het de bedoeling om min der tempi te hebben gespeeld dan je tegenstander, zodat wan neer het aantal schijven mindert en er minder ruilen mogelijk zijn, je over meer tempi beschikt. In diagram 1 staat wit gewonnen op grond van het feit dat hij meer tempi over heeft, b.v.: 24-29 40-34 (niet 35-30?) 29x40 35x44 15-20 44-40 20-24 40-35 24-29 35-30 W+. In diagram 2 wint wit via een slagzetje, dat door zijn verassend karakter meer is overzien dan er uit gehaald. Volgende week meer. Oplossing probleem van 2 we ken geleden. Van Beelen won door 27-22, 28-23,43-39, 38-33, 40- 34, 35x4. door Ton Schipperheyn opende 1 KI, noord 1 Ru, zuid 1 Sch. De vierde kleur was nog niet uitgevonden en noord ver koos daarom 3 KI. Vervolgens ging er iets mis in de samen spraak en zuid belandde uitein delijk in 6 KI (12 slagen). Als west met harten was uitge komen zou dit verhaal niet ge schreven zijn, maar west koos voor Ru 2. Zuid speelde van tafel de boer en haalde opgelucht adem toen die hield. Ru A (har ten weg) werd gevolgd door een ingetroefde ruiten, klaveren naar N B 10 8 2 wo^v Z - de vrouw en nogmaals ruiten ge troefd (oost harten weg). Becker speelde twee ronden troef (west een harten weg), eindigend op ta fel, hetgeen leidde tot: Ru V volgde van tafel en oost moest wel Ha V bijspelen. Zuid gooide ook een harten af, west een schoppen. Nu volgde Sch V en schoppen na. Oost speelde de tweede ronde Sch B, teneinde te voorkomen dat zuid goedkoop met Sch 9 zou winnen. Becker speelde nu zijn laatste harten en OW mochten kiezen. Wint oost met Ha H, dan zijn de laatste twee slagen voor zuids Sch H en Sch 9. Wint west met Ha A, dan wordt oosts heer gesmoord en noord krijgt de laatste twee sla gen met Ha 10 en Jla 6. 'Waarom moet noord nu precies Hl 6 héb ben'?, verzuchtte west. 'Anders hadden we geen slem geboden', was zuids onmiddellijke ant woord. De eindfiguur is overigens een voorbeeld van de vork van Mor ton, de kanselier van koning Hendrik VII die de rijke Londen- se kooplieden een heffing opleg de. Fors als ze rijk leefden, om dat ze dan zeker iets te missen hadden voor de koning. Ook fors als ze sober leefden, omdat ze in dat geval zeker geld over hiel den. Kortom, ze waren te allen tijde het slachtoffer van Mortons vork. Voor 14 maart staat nog een ze gel gepland en wel een 3,80 kr - zegel ter gelegenheid van het door de Verenigde Naties uitge roepen "jaar van de jeugd". Op de zegel twee jonge mensen naast de Deense vlag. FINLAND - Honderd jaar binnenslands missiewerk van de orthodoxe kerk is door de Finse post op 18 februari gememoreerd met de uitgifte van een 1,50 mark-zegel in een oplage van 6 miljoen stuks. Op de zegel een ikoon. Dan werden op 28 februari twee zegels (1,50 en 2,10 mark) in roulatie gebracht ter gelegenheid van het verschijnen - 150 jaar geleden - van de Finse volkse pos, de Kalevala. De zegel van 1,50 mark (oplage 8 miljoen) laat Pedri Semeikka zien (1825-1915), een van de beste liedjeszangers uit het grensgebied van Kareliè en op de 2,10 mark-zegel (oplage 4 mihoen) staat Finlands be roemdste legendenvertelster La- rin Paraske (1833-1904). FRANKRIJK - De Franse posterijen zijn het afgelopen jaar met welgeteld 42 emissies geko men. De laatste vier hebben we nog niet behandeld. Op 12 no vember werd de reeks "beroem de personen" aangevuld met een 2,10 0,40 franc-zegel (oplage 3 miljoen) gewijd aan de revolutio nair en wiskundige Evariste Ga lois (1811-1832). Op 26 november kwam de jaarlijkse Rode Kruis- zegel van 2,10 0,50 franc met "Het roze mandje" naar een werk van Caly (oplage ,4 miljoen). Op 3 december verscheen een zegel "hedendaagse kunst". Op een waarde van 5,00 franc (oplage miljoen) een schilderij van Jean Heiion (geb. 1904) "De door zijn model met voeten getreden schilder". Het jaar werd afge rond (10 december) met een 2,10 fr.-zegel (oplage miljoen) gewijd aan het 9e Franse modernise ringsplan (1984-1988).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1985 | | pagina 29