Schaken
Filatelie
Pop
Roept
u maar
Het hart
klopt niet
In keurslijf
vastgesnoerd
Verlaine op
de prairie
Ach was ik
maar zwart
Problemen met
'de vrouwtjes'
Disco uit
de tropen
KRUISWOORD
ZATERDAG 9 MAART 1985
EXTRA
PAGINA 29
Bijdragen: Wim Koevoet
Ariejan Korteweg
Jaap Visser
Tears for Fears
'Songs from the big chair' (Pho
nogram)
De boodschap van Roland Orza-
bal en Curt Smith is: "Toon je
emoties en als je wilt huilen, jank
er dan maar flink op los". Op hun
prachtige debuutelpee 'The hur
ting' droegen de twee school
vrienden deze boodschap voor
het eerst uit. De in Bath ope-
groeide Orzabal en Smith en
hangen de Primal Screamtheorie
(door je tranen de vrije loop te
laten, kun je je angsten verdrij
ven) aan. Vandaar dat veel van
hun teksten variaties zijn op dat
ene zinnetje uit de titelsong 'The
hurting' dat treffend de Tears for
Fears-filosofie weergeeft: "Learn
to cry like a baby, then the hur
ting won't come back".
Allemaal goed en aardig na
tuurlijk, maar sinds Orzabal en
Smith met hun huilbuitheorie op
de platenmarkt verschenen,
heeft het wel twee volle jaren ge
duurd eer de opvolger van 'The
hurting' uitkwam. Waarschijn
lijk zijn Smith en Orzabal na alle
successen van de weeromstuit in
een onbedaarlijke huilbui uitge
barsten en kwam er van compo
neren lange tijd niets terecht.
Maar hoe dan ook, 'Songs from
the big chair' is het (te) lange
wachten waard geweest. In
plaats van gehuild, kan er nu ook
geschreeuwd ('Shout') worden.
Ik vind het allemaal best, want
bij Tears for Fears gaat het mij
maar om één ding: de muziek.
Die is op 'Songs from the big
chair' even fraai als op 'The hur
ting' met uitzondering van twee
stukken geluidsoverlast
'Broken'). Jammer is alleen dat
de syncopische ritmen ('Chan
ge'!) wat minder rijkelijk voorra
dig zijn. Maar daar staan een paar
semi-ballads tegenover, waar je
bijkans de Tranen van in de ogen
krijgt.
JV
Anthony More
'The only choice' (EMI)
Anthony Moore heeft één 'o' uit
zijn naam laten halen. Dat zal
weinigen zijn opgevallen want
More of Moore, het zegt de hitge-
voeligen sowieso niets, net zo
min als More hits iets zeggen.
Het ironische van More is dat
zyn composities gretig aftrek
vinden bij collega's zoals Man
fred Mann en Paul Young en
eerst in de versies van deze
songkneders alsnog in groten ge
tale bij Jan Publiek terechtko
men.
Met 'The only choice' verklaart
More dit verschijnsel onbewust.
Hoewel zijn muziek uiterst gede
gen in elkaar steekt en razendk-
nappe arrangementen herbergt,
ontbreekt het de man aan het
vermogen om emotie tussen de
groeven te persen. De muziek
van More heeft aldus nauwelijks
of geen uitwerking op de luiste-
Beste voorbeeld van dit manco
is het nummer 'No Parlez', door
Paul Young vorig jaar als titel
song van zijn solo-debuut ge
bruikt. Heeft Young er een lied
met een kloppend hart van ge
maakt, More zelf heeft er een mi
cro-computer, MC4 genaamd, op
los gelaten met als resultaat een
ingenieus maar vooral steriel
werkje.
More zou eens met Rupert Hi-
ne moeten praten. Ook Hine is al
tijd in de weer met futuristische
apparatuur en ook voor hem is
geen arrangement te dol. Hine
kan More echter alles vertellen
over hoe met supertech het ge
moed kan worden bewerkt.
WK
Freelance band
In Nederland wordt 'blues' nog
maar zelden met een hoofdletter
geschreven. Flavium en Barrel-
house zijn zo'n beetje de laatsten
der Mohikanen. Maar zie: zeven
gerenommeerde musici die in
het verre verleden deel hebben
uitgemaakt van de Livin' Blues,
Q65, Cuby and the Blizzards en
Himalaya en het muziek maken
maar niet kunnen laten, freelan
cen met 'Midnight power house'
een alleraardigste plaat bij elkaar
en vullen het magere stroompje
blues van eigen bodem met elf
werkjes aan.
Al zou je dat bij 'freelancers'
niet verwachten, de zeven over
wie het hier gaat spelen zo af en
toe wel erg routineus. Songleve
rancier Philip Kroonenberg en
zijn kornuiten hebben gepro
beerd die routine, die bij muzi
kanten met hun staat van dienst
al gauw om de hoek komt kijken,
in te dammen door de zaak in
één keer op de plaat te zetten.
In die opzet is de Freelance
Band maar gedeeltelijk geslaagd.
Knarsetandend heb ik zitten
luisteren naar de virtuoze 'sli
dings' op de snaren van Frank
Nuyens en Willem van der Wall
en naar de basacrobatiek van
Aad van Pijlen op het swingende
The best part'. Knarsetandend
omdat de heren in het keurslijf
van de professionele ingetogen
heid zijn vastgesnoerd, telkens
wanneer juist de vlam in de pan
hoort te slaan. Hetzelfde geldt
voor de fraaie bijdragen op sax
en 'smoelschuiver' van Nico
Christiansen en John Lagrand.
Kroonenberg en de zijnen moe
ten de volgende keer maar eens
echt onbekommerd aan het free
lancen slaan.
WK
True West
Drifters' (Zippo)
Omdat ik bijkans hysterisch van
genot word zodra Tom Verlaine
van het legendarische Television
zijn gitaar omhangt, kunnen er
wat mij betreft niet gènoeg Ver-
laine-epigonen opstaan. Vooral
niet daar Verlaine zelf niet tot de
produktiefsten kan worden gere
kend.
Met de tweede elpee van het
Californische True West kom ik
zeer goed aan mijn trekken. Dat
gitarist Russ Tolman Verlaine
copieert is meer dan toeval daar
Verlaine's naam op de binnen
hoes is te vinden onder de ru
briek Thanks to'. Toch zijn er
verschillen: maakte Television
'stadse' gitaarrock, True West
klinkt wat landelijker en klinkt
op 'Ain't no hangman' en 'Mor
ning Light' zelfs ietwat 'folky'.
De tien stukken op deze plaat
zijn wat vaag van structuur maar
worden in de slotfase prachtig
ingekleurd door Tolmans won
derschone spel. Het is ook door
zyn gitaristische erupties dat
zelfs een triviale tekstregel als
'And then the rain came falling
down' een onverwacht fraaie
dramatische wending mee krijgt.
Toch bedreigt een groot gevaar
True West: alles draait om Tol
man en die is weer een kopietje
van Verlaine. Maar daar het ver
schil tussen deze tweede en de
eerste plaat er een is van hemel
en aarde, is het aannemelijk dat
True West op zijn volgende elpee
weer heel andere wegen zal in
slaan. Maar dan vind ik er mis
schien niets meer aan...
WK
The Kane Gang
'The bad and lowdown world
of...' (London/Phonogram)
The Kane Gang wordt ter meer
dere eer en glorie van hun de
buutplaat geafficheerd als de
beste blanke soulgroep. Beetje
dubieus compliment is dat. Het
klinkt als de zwartste witte neger
of het mooiste namaaklcer. Niet
dat 'The bad and lowdown
world' een slechte plaat is. Mar
tin Brammer en Paul Woods zin
gen soepel en bij vlagen zelfs
prachtig. De produktie van Pete
Wingfield is er helemaal op ge
richt die vocalen in een zo gun
stig mogelijk daglicht te plaat
sen. Juist door die opperste zorg
vuldigheid in de produktie
klinkt het instrumentaal alle
maal wat vlak. The Kane Gang
heeft goed naar Temptations en
Four Tops geluisterd en tracht
hen in de ballades te benaderen.
Dat zijn dan ook de vervelendste
nummers. Het wat steviger werk
is beter. 'Gun law' is een geen
slechte binnenkomer en 'Prin
ter's devil' is door de trage beat
samen met de cover van 'Respect
yourself het spannendste num
mer van de plaat.
De rest is overtollig. In zijn
soort niet slecht, maar klinkend
alsof het trio liever zwart gebo
ren was. Die indruk kan ook het
op hoes en in teksten koketteren
met het wilde westen niet weg
nemen.
AK
Mick Jagger
'She's the boss (CBS)
Wat moet je na een carrière van
meer dan twintig jaar in de pop
muziek nog voor nieuws doen?
Jagger heeft zich over die vraag
het hoofd niet gebroken. Hij
heeft voor zijn soloplaat een col
lectie zware jongens ingehuurd,
en daarmee negen oerdegelijke
nummers opgenomen. Jeff Beck
is met zijn beurtelings ruige en
dan weer ruimtelijke gitaarspel
een voorname smaakmaker.
Voor de funk zorgen de produ
cers Rodgers en Lasswell, samen
met de ritme-tandem Dunbar en
Shakespeare.
Mick Jagger
(foto AP)
Het niveau van de Stones op
hun best wordt niet gehaald.
Maar 'She's the boss' slaat 'Un
dercover', de laatste Stones-
plaat, met stukken. Dan heb ik
het nog niet eens over de single
'Just another night', want het sa
men met Keith Richards ge
schreven 'Lonely at the top' is
veel beter en 'Turn the girl loose'
is Jagger op zijn best. De geilste
stem in de rockmuziek wekt hier
de suggestie dat er voortdurend
van alles op de loer ligt.
Jagger schreef de meeste mu
ziek zelf, en maakte ook alle tek
sten. Hij heeft weer heel wat met
'de vrouwtjes' te stellen. Hij
wordt door hen bedrogen ('Se
crets' en 'Hard woman'), smeekt
hen een ander te bedriegen, is
niet tegen de spanning van een
geheime romance bestand ('Vfe a
loaf) of heeft aan één nacht niet
genoeg. En komt de verhouding
in rustiger vaarwater, wat krijg je
dan: juist, dan trekt de vrouw de
broek aan. Hij zingt het letterlijk
in 'She's the boss'.
Jagger is geen suffragette en
gelukkige liefde is zeldzaam, ze
ker in de rock en roll. Toch ligt-ie
op de hoes lekker in z'n jogging
pakkie op bed, tv en pak melk
binnen handbereik.
AK
Mandingo
'Watto Sitta' (Celluloid)
De Newyorkse producer Bill
Lasswell wordt steeds meer één
van de smaakmakers in de pop.
Hij is gespecialiseerd in de bete
re dansmuziek en liet dat horen
met zijn eigen groep Material,
met Nona Hendryx, en nu ook op
de soloplaat van Mick Jagger en
de debuutplaat van Mandingo.
De hoes van 'Watto Sitta' is een
toonbeeld van wansmaak, maar
geeft een aardige indruk van de
muziek; tegen de achtergrond
van een onbestemd tropisch
landschap onder een sterrenhe
mel zijn elektronica en een Kora,
een Afrikaanse luit-harp met 21
snaren, afgebeeld. Mandingo is
een Afrikaanse band in New
York. Ze gebruiken een combi
natie van 'westerse' en 'inlandse'
instrumenten en maken daar
echte feestmuziek mee. Zes lan
ge nummers, die noden tot bewe
gen.
Lasswell's rol is het geven van
stevigheid aan de wat ijle klank
van de akoestische inlandse in
strumenten. De klepperende
trommels vinden een tegenhan
ger in de stevige discodrums, de
kora krijgt weerwerk van synthe
sizer en sologitaar met flink wat
sustain. Daaroverheen warme
zang in steenkool-Engels met
verrassende melodietjes. Op
twee nummers is Herbie Han
cock te horen en lykt het ver
dacht veel op 'Rock it'.
Geen revolutionaire plaat,
maar met een lange zomer in het
vooruitzicht niet te versmaden.
En honderd keer beter dan de
zielloze dreunen, die doorgaans
als dansmuziek worden aange
prezen. Voor wie nog geen Afri
kaanse pop kent bovendien een
toegankelijke opwarmer.
AK
Horizontaal: 1. ochtendjas;
7. muziekinstrument; 11.
steunpilaar; 12. Jap. parel
duikster; 14. brandje; 16. pro-
jektieplaatje; 18. son eminen
ce (afk.); 20. kweker; 23. bier
soort; 25. de onbekende; 27.
edelsteen; 28. roem; 30. oude
vochtmaat; 32. schenkbeker;
33. haringingewand; 35. dui
venhok; 37. samengeknepen
stuk papier; 39. knaagdier;
41. blijkens de akten; 42. stijf,
strak, stevig; 44. alc. drank;
45. energie; 47. water in Fries
land; 49. Europ. hoofdstad;
52. geneesmiddel; 54. gebo
gen been; 56. broodsoort; 57.
vod; 59. voertuig; 60. oester-
net; 62. huidopening; 64.
voorzetsel; 66. lichaamsdeel;
68. afbeelding; 69. rondhout;
71. vleesnat; 73. vreemde
munt; 75. streling; 77. molen
trechter; 79. paardengang; 80.
in de buurt.
Verticaal: 1. rookgerei; 2.
oude lengtemaat; 3. elk; 4. ge
wicht (afk.); 5. rund; 6. spoor
staaf; 7. familielid; 8. klaar; 9.
wanduitholling/muurholte;
10. gele kleurstof; 13. afsnij
den; 15. lekkernij; 17. deel v.
oor; 19. rolletje m.munten;
21. haarkrul; 22. Europ. ri
vier; 24. bedorven; 26. grap
penmaker; 29. gezond; 31.
grap; 33. vlakstuf; 34. li
chaam; 36. hospitaal; 38.
vloeibaar voedsel; 39. zoenI
liefdesuiting; 40. gril; 43. jong
dier; 44. welvarend; 46. klap
je; 48. boom; 50. taxi-karretje
in Oosterse landen; 51. vogel
naam; 53. niet droog; 55. jon
gensnaam; 57. hoogste punt;
58. aanw. vnw.; 61. paard; 63.
meer in Finland; 65. voeder
bak; 67. gaard/hof; 70. pape
gaai; 72. plechtige gelofte; 74.
oude lengtemaat; 75. Amster
dams Peil (afk.); 76. riv. in Si
berië; 77. soort onderwijs; 78.
vogelprodukt.
De prijs van 25,- werd toege
kend aan mevr. W.M. Straaten-
Segboer, Kastanjelaan 26, 2351
NG Leiderdorp
De winnaar krijgt de prijs toege
zonden.
Oplossingen met vermelding van
'Puzzel' voor donderdag op brief
kaart of in enveloppe zenden aan
Redactie Leidsch Dagblad, Post
bus 54, 2300 AB Leiden.
Het Noteboomtoernooi heeft dit
jaar een schat aan prachtige par
tijen opgeleverd. Soms is dat wel
eens anders, want het speeltem-
po ên de vermoeidheid hebben
gauw fouten en onnauwkeurig
heden tot gevolg. Maar dit jaar
heeft Caissa de spelers zo geïn
spireerd dat ik u in deze rubriek
slechts een fractie van alle fraaie
acties kan laten zien. Voor het
overige moet ik u verwijzen naar
het toernooibulletin dat binnen
kort verschijnt.
De meest besproken partij van
het toernooi was die tussen Ros-
müller,en Mol uit de eerste ron
de. Hierin heeft wit de moed om
een dameoffer op lange termijn
te brengen.
Wit: A. Rosmüller; zwart: R.
Mol. 1. d4 d5 2. c4 e6 3. Pc3 Pf6 4.
Lg5 c5 5. Pf3 cd4: 6. Pd4: e5 7.
Pf3 d4 8. Pd5 (Deze scherpe va
riant werd al gespeeld in Euwe-
Aljechin in de match van 1937;
Aljechin vervolgde met Pc6. De
meest gespeelde zet is hier Le7)
Le6 9. Da4+ Pc6 10. e4 de3: 11.
0-0-0 Ld7 12. fe3:!? (gebaseerd op
een fantastisch idee) Pd4 (DIA-
O
door
Dirk Sikkel
GRAM) (Wit lijkt totaal verloren,
maar...) 13. Dd7:+Ü? (Leeste
kens schieten hier te kort. Wit
heeft het allemaal zien aanko
men en taxeert dit dameoffer als
kansrijk) Dd7: 14. Lf6: Tc8 15.
Kbl Pc6 (Voor de hand ligt Da4,
maar dan volgt 16. b3 en zwart
blijft in de problemen, zie bij
voorbeeld Pb3: 17. Pc7+ Tc7: 18.
Td8 mat, of Da6 17. c5 Dc6 18.
Pe5: Dd5: 19. Lb5+ Tc6 20. Td4:
en wit wint) 16. Ld3 De6 17. Pg5
Df6:? (Zwart berust te snel en
wikkelt af naar een positioneel
verloren stelling. Met Dg4 had
hij kunnen aantonen dat het wit--
te dameoffer hoogstens remise
maakt, zie 18. Thfl Ddl: 19. Tdl:
gf6: 20. Pf6+ Ke7 21. Pd5+ Ke8
enzovoort, of 18. Pe4 Pb4 19.
Lg7: Dg7: 20. Pef6+ Kd8 21. Pb4
Lb4: 22. Lf5+ Kc7 en zwart blijft
materiaal voor) 18. Pf6:+ gf6: 19.
Lf5 Tc7 20. Pe4 Le7 21. Thfl 0-0
(De zwarte stelling is geblok
keerd en kan langzaam worden
opgerold. Wit doet dit vakkun
dig) 22. Tf3 Td8 23. Tg3+ Kh8 24.
TH Tg8 25. Tff3 Pd8 26. b3 Pe6
27. Tg8:+ Kg8: 28. Le6: fe6: 29.
Pf6:+ Lf6: 30. Tf6: Tc6 31. g4 Kg7
32. g5 a6 33. a4 b5 34. ab5: ab5:35.
cb5: Tb6 36. Kb2 Tb5: 37. Te6:
Kf7 38. TP6+ Kg7 39. Kc3 e4 40.
h4 Td5 41. Kc4 Td3 42. b4 Te3: 43.
Te6 Tel 44. Kd4 Tbl 45. Kc3 Tel
46. Kd2 Tbl 47. Te4: Kg6 48. Kc3
Kh5 49. Kc4 en zwart gaf het op.
Het klassieke spelgenre
speltype welke zo'n dertig jaar
geleden vrijwel alléén maar op
het bord verscheen. Met de ont
wikkeling van het damspel is dat
nu een stuk minder geworden.
Tegenwoordig speelt men voor
namelijk allerlei moderne speel
wijzen zoals: flankspel, korte-
vleugelopsluiting, enz. Het ge
volg hiervan is dat de huidige
jongeren van het aloude klassiek
meestal geen kaas hebben gege
ten. Als het dan toch op het bord
komt, weten ze niet hoe dat ge
speeld moet worden. Menig jon
gere kan dan ook een puntje zui
gen aan wat de oudere weet over
het klassiek. En makkelijk of on
interessant is het beslist niet, al
wil men dat nog wel eens zeggen.
Voor u heb ik deze week en de
volgende week een aantal princi
pes en combinaties opgeschre
ven, zodat u er wellicht uw voor
deel mee kan doen. Bedenk bij
de principes overigens wel dat
deze regels niet altijd opgaan,
meestal wel. Het zijn geen wet
ten van Meden en Perzen.
Diagram 1. Tempi zijn in het
klassieke spel heel belangrijk.
Tempi telt men door de schijven
op de onderste rij te benoemen 1,
op de één na-onderste rij met 2,
enz. en dat optellen. In diagram 1
Het is altijd leuk om een topspe-
ler naar 'het beste spel van zijn
leven' te vragen, vooral als die
topspeler een lange en indruk
wekkende carrière achter de rug
heeft. De Amerikaan B. Jay Bec
ker is zo'n speler en hij kreeg de
vraag voorgelegd door een En
gels journalist. Becker is een ge
routineerd international die zo'n
beetje alles heeft gewonnen wat
er te winnen viel. Toch hoefde hij
niet lang na te denken. Dit was
'zijn' spel:
V 3
10 6 4
O A V B 5 4
AV4
764 N ♦B10 82
A853 HV7
O H 9 7 2 U O 10 8 6
85 Z 4 10 63
AH95
9 B92
O 3
HB972
Zuid was Becker, die samen
speelde met Dorothy Hayden,
waarmee hij vele triomfen vier
de. Het was o.a. ook dit paar dat
in 1966 Kreijns-Slavenburg bijna
afhield van de wereldtitel. De
biedmethoden, het spel dateert
uit de jaren 50, waren nog niet zo
geperfectioneerd als thans. Zuid
DE INTERNATIONALE postze
geltentoonstelling HAFNIA 87,
die in oktober 1987 in Kopenha
gen zal worden gehouden, werpt
reeds haar schaduw vooruit. Op
14 maart verschijnt namelijk het
eerste velletje (met bijslag) van
een serie van vier. Dit eerste vel
letje bevat vier zegels. Linksbo
ven een zegel van 100 öre met
daarop de "verordening voor de
brievenbesteller", die dateert
van 24 december 1624. Het Man
daat van 27 augustus 1711, dat op
een 250 öre-zegel (rechtsboven)
staat, werd uitgevaardigd voor
kooplieden, die in de strijd tegen
de zwarte dood, brieven die ze
vervoerden moesten ontsmetten.
Op een 280 öre-zegel (linksonder)
een verordening van 16 augustus
1775, waarin werd bepaald dat al
leen de Post brieven mocht ver
voeren. Tot slot op een zegel van
380 öre (rechtsonder) een wet uit
1831 waarin de hoogte van bin
nenlandse briefport was vastge
legd. De frankeerwaarde van mi
niatuurvelletje I bedraagt 10,10
kroon, maar er zal 15,00 kroon
voor moeten worden betaald.
+5 betekent dus een tempo-na-
deel van 5 tempi!!
Op grond van bovenstaande
slaat men in deze stand (wit: 25,
27, 28, 31-33, 35-39, 43, 45, 48;
zwart: 3, 6, 9, 12-19, 23, 24, 26) na
27-22 18X27 31x11 16x7! i.p.v.
*6x17. Dit heeft in dit geval nog
een reden, nl. het in het spel.
brengen van de coup Royal na
b.v. 36-31 7-11 31-27? 24-29! etc.
heeft wit 37 tempi en zwart 42, of
anders gezegd: zwart 5. In klas
siek is het de bedoeling om min
der tempi te hebben gespeeld
dan je tegenstander, zodat wan
neer het aantal schijven mindert
en er minder ruilen mogelijk
zijn, je over meer tempi beschikt.
In diagram 1 staat wit gewonnen
op grond van het feit dat hij meer
tempi over heeft, b.v.: 24-29 40-34
(niet 35-30?) 29x40 35x44 15-20
44-40 20-24 40-35 24-29 35-30 W+.
In diagram 2 wint wit via een
slagzetje, dat door zijn verassend
karakter meer is overzien dan er
uit gehaald.
Volgende week meer.
Oplossing probleem van 2 we
ken geleden. Van Beelen won
door 27-22, 28-23,43-39, 38-33, 40-
34, 35x4.
door
Ton Schipperheyn
opende 1 KI, noord 1 Ru, zuid 1
Sch. De vierde kleur was nog
niet uitgevonden en noord ver
koos daarom 3 KI. Vervolgens
ging er iets mis in de samen
spraak en zuid belandde uitein
delijk in 6 KI (12 slagen).
Als west met harten was uitge
komen zou dit verhaal niet ge
schreven zijn, maar west koos
voor Ru 2. Zuid speelde van tafel
de boer en haalde opgelucht
adem toen die hield. Ru A (har
ten weg) werd gevolgd door een
ingetroefde ruiten, klaveren naar
N B 10 8 2
wo^v
Z -
de vrouw en nogmaals ruiten ge
troefd (oost harten weg). Becker
speelde twee ronden troef (west
een harten weg), eindigend op ta
fel, hetgeen leidde tot:
Ru V volgde van tafel en oost
moest wel Ha V bijspelen. Zuid
gooide ook een harten af, west
een schoppen. Nu volgde Sch V
en schoppen na. Oost speelde de
tweede ronde Sch B, teneinde te
voorkomen dat zuid goedkoop
met Sch 9 zou winnen. Becker
speelde nu zijn laatste harten en
OW mochten kiezen. Wint oost
met Ha H, dan zijn de laatste
twee slagen voor zuids Sch H en
Sch 9. Wint west met Ha A, dan
wordt oosts heer gesmoord en
noord krijgt de laatste twee sla
gen met Ha 10 en Jla 6. 'Waarom
moet noord nu precies Hl 6 héb
ben'?, verzuchtte west. 'Anders
hadden we geen slem geboden',
was zuids onmiddellijke ant
woord.
De eindfiguur is overigens een
voorbeeld van de vork van Mor
ton, de kanselier van koning
Hendrik VII die de rijke Londen-
se kooplieden een heffing opleg
de. Fors als ze rijk leefden, om
dat ze dan zeker iets te missen
hadden voor de koning. Ook fors
als ze sober leefden, omdat ze in
dat geval zeker geld over hiel
den. Kortom, ze waren te allen
tijde het slachtoffer van Mortons
vork.
Voor 14 maart staat nog een ze
gel gepland en wel een 3,80 kr -
zegel ter gelegenheid van het
door de Verenigde Naties uitge
roepen "jaar van de jeugd". Op
de zegel twee jonge mensen
naast de Deense vlag.
FINLAND - Honderd jaar
binnenslands missiewerk van de
orthodoxe kerk is door de Finse
post op 18 februari gememoreerd
met de uitgifte van een 1,50
mark-zegel in een oplage van 6
miljoen stuks. Op de zegel een
ikoon.
Dan werden op 28 februari
twee zegels (1,50 en 2,10 mark) in
roulatie gebracht ter gelegenheid
van het verschijnen - 150 jaar
geleden - van de Finse volkse
pos, de Kalevala. De zegel van
1,50 mark (oplage 8 miljoen) laat
Pedri Semeikka zien (1825-1915),
een van de beste liedjeszangers
uit het grensgebied van Kareliè
en op de 2,10 mark-zegel (oplage
4 mihoen) staat Finlands be
roemdste legendenvertelster La-
rin Paraske (1833-1904).
FRANKRIJK - De Franse
posterijen zijn het afgelopen jaar
met welgeteld 42 emissies geko
men. De laatste vier hebben we
nog niet behandeld. Op 12 no
vember werd de reeks "beroem
de personen" aangevuld met een
2,10 0,40 franc-zegel (oplage 3
miljoen) gewijd aan de revolutio
nair en wiskundige Evariste Ga
lois (1811-1832). Op 26 november
kwam de jaarlijkse Rode Kruis-
zegel van 2,10 0,50 franc met
"Het roze mandje" naar een werk
van Caly (oplage ,4 miljoen). Op 3
december verscheen een zegel
"hedendaagse kunst". Op een
waarde van 5,00 franc (oplage
miljoen) een schilderij van Jean
Heiion (geb. 1904) "De door zijn
model met voeten getreden
schilder". Het jaar werd afge
rond (10 december) met een 2,10
fr.-zegel (oplage miljoen) gewijd
aan het 9e Franse modernise
ringsplan (1984-1988).