i HOE DE OMGEVING VERANDERDE Twee keer het meest bepa lende gebouw van War mond: Mariënhaven, ofte wel het 'oude seminarie'. Op de foto links het com plex zoals het er eind vori ge eeuw uitzag. De toren van het middenstuk werd toen aan het oog onttrok ken door de uitbreiding, die nodig was omdat het aanbod van aspirant priesters steeds maar toe nam. In 1968 verhuisde de opleiding naar Amster dam en werd Mariënhaven geschikt gemaakt voor nieuwe bewoners. (foto J. Neefjes) Foto rechts: In de begin jaren zeventig werd het aloude klooster!seminarie grondig verbouwd. Het voorstuk werd bij die gele genheid afgebroken, zodat de statige toren weer te zien is vanaf de Herenweg. Mariënhaven is momenteel in gebruik als verpleegte huis en als 'rusthuis' voor gepensioneerde religieu zen. (foto Holvast) O NOORDWUKERHOUT. Kasteel Leeuwenhort. Foto links: Kasteel Leeu wenhorst bij Noordwijker- hout. Rond 1870 werd het gebouwd tegenover kasteel Klein Leeuwenhorst. Het werd eind vorige eeuw be woond door de familie Van Limburg-Stirum, die in de omstreken hoge bestuurlij ke posten bekleedde. Later kwam het kasteel in han den van de burgemeesters familie Hoog. De laatste bewoners, de familie Ge vers, werden er in 1943 door de Duitsers uitgezet. De bezetters maakten het pand met de grond gelijk voor een tankval, een grote greppel om pantservoertui gen tegen te houden. De tankval is thans omge toverd tot beschermd na tuurgebied (foto rechts), waar alleen Noordwijkers en inwoners van Noordwij- kerhout met een speciaal pasje de flora en fauna mo gen bewonderen. (foto Holvast) C/2 Vroeger was Sassenheim niet meer dan een straat met links en rechts enkele boerderijen, wat winkels en een handvol huizen. Op geregelde tijden reed er een tram door het dorp. Foto's van rond de eeuwwisseling laten nog duidelijk zien dat direct achter de bebou wing aan de Hoofdstraat de landerijen al begonnen. Bij de Teijlingerlaan, op de hoek met de Hoofd straat, was toen een tol. Daar moest een paar cen ten worden betaald om de reis vanaf de Hoofdstraat in de richting van Noord- wijkerhout voort te zetten. De foto links dateert uit het begin van de 20ste eeuw. Het tolhek en het tolhuis (rechts) zijn al jaren gele den gesloopt, maar de klei ne witte huisjes aan het be gin van de Teijlingerlaan (links) staan er nog steeds. (foto Holvast) Meneer Meijer, De Sitterlaan 58, Leiden: "Ik ben iemand die de krant geïnteresseerd leest. Met name het Leidse nieuws en de bui tenlandse berichtgeving hebben mijn bijzondere aandacht. De columns laat ik altijd ongelezen. En zo'n feuilleton- heeft het Leidsch Dag blad eigenlijk nog een feuilleton? O, nou, die verhalen lees ik dus per definitie niet. Dat soort franje hoeft voor mij niet. Ja, af en toe lees ik die column van Scheep maker wel eens, maar dan denk ik toch bijna altijd weer: die man is te populistisch. En dat populisme van hem ont aardt dan weer in een soort cynisme waar ik helemaal niet van ge diend ben. Ik geef toe dat dit een subjectief oordeel is, maar een le zer oordeelt toch altijd subjectief? Precies. Wat ik erg goed vind in het LD is de berichtgeving over geestelijke aange legenheden, het geeste lijke nieuws zogezegd. Voortreffelijk. Die be richtgeving is zeer ei gentijds". Mevrouw Schipper, Koninginnelaan 13, Oegstgeest: "De Volkskrant staat bij ons op de eerste plaats. Dank zij mij hebben we het Leidsch Dagblad nog. De fami lieleden roepen nu wel wat pesterig: niet lang meer, niet lang meer, maar voorlopig win ik nog. Ik houd van het re gionale nieuws. Aan de andere kant ben ik het met ze eens dat twee kranten lezen een kost bare zaak is. Nee, niet in tijd, wel in geld. Mijn voorkeur gaat uit naar historische artikelen. De serie over het verzet in Leiden was schitterend. De familieleden kan ik niets meer vragen, ze zijn allemaal ingedut. Twee op de bank, een in een stoel. Ja, een heel fraai gezicht. Ik zeg u nogmaals, voorlopig win ik nog". Mevrouw Cleef, Ad miraal de Ruyterlaan 15, Oegstgeest: "Wat leuk dat ik word gebeld, ik ben al zo lang lid. Het is raar voor een vrouw, maar ik kijk het eerst naar de sportpagi na's. Mijn zoon staat daar dikwijls in. Hij doet aan basketbal, competitie of zoiets. Ik weet precies waar alles staat. Mijn aandacht richt zich in het bijzon der op het stads- en streeknieuws. We heb ben altijd een winkel in Haarlemmerstraat in Leiden gehad, maar sinds mijn trouwen woon ik in Oegstgeest, zodoende ken je veel mensen. De gemeente raad in beide plaatsen houd ik daarom goed in de gaten. Ongelukken sla ik over en het we reldnieuws lees ik vluchtig. Verder hebben de grote verhalen mijn interesse en de bridge- rubriek. Daar leer ik van. Ik ben namelijk een verwoed bridger". In 1514 telde de gemeente Voorhout niet meer dan veertig huizen en in 1795 woonden er amper 331 mensen in het bollendorp. Rond 1990 verwacht het ge meentebestuur dat er ruim 12.000 mensen binnen de gemeentegrenzen wonen. Dat door deze groei van de bevolking het gemeente huis steeds moest worden aangepast behoeft geen be toog. Het is deze eeuw voor de derde keer dat er een nieuw gemeentehuis zal verrijzen, hoewel de kans dit keer niet denkbeeldig is dat de stek aan de Heren straat (foto linkshet ge meentehuis aan het begin van deze eeuw, de heden daagse versie (foto rechts) wordt verlaten en dat el ders in de gemeente naar een lokatie zal worden ge zocht. (foto rechts) LEZERS OVER DE KRANT

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1985 | | pagina 66