SPAARSELECT
REKENING
'Kinderfysiotherapie moet
op een hoger niveau komen'
Crossroads: Soweto van Kaapstad
afgezet
Te strenge predikant door
Therapeuten richten vereniging op
RENTE 53/4%
leidse spaarbank a
DINSDAG 26 FEBRUARI 1985
PAGINA II
Nederland krijgt een vereniging voor kinderfysiothera
pie. De verwachting is dat die vereniging - waaraan al
meer dan zes jaar wordt gesleuteld - in de tweede helft
van dit jaar haar officiële status krijgt. Deze nieuwe tak
van de fysiotherapie komt onder vleugels van het Neder
lands Genootschap voor Fysiotherapie.
Onlangs is een voorlopig bestuur gekozen. Dat gebeur
de tijdens een bijeenkomst in het Radboudziekenhuis in
Nijmegen. Dit bestuur werkt nu aan de juridische vorm
van de zelfstandigheid.
De vraag die al meermalen is opgeworpen: waarom
moet er een aparte vereniging voor kinderfysiotherapie
in het leven worden geroepen? Is de huidige fysiothera
pie niet voldoende ingespeeld op de kinderproblema-
tiek?
Piet Rijpaard, therapeut in het Sophia Kinderzieken
huis in Rotterdam, legt dat uit.
De tijden zijn veranderd. Alles en
iedereen specialiseert zich. En dat
geldt niet alleen voor de techniek.
Met die gedachte in het achter
hoofd heeft een groep fysiothera
peuten wat jaren geleden het initia
tief genomen een vereniging op te
richten die zich helemaal afstemt
op het lot van het kind.
De terreinen waarop de fysiothe
rapeuten werkzaam zijn worden
steeds moeilijker te overzien. Hoe
wel de opleiding fysiotherapie nog
altijd een algemene bevoegdheid
verleent, is het eigenlijk niet meer
verantwoord om op al die terreinen
werkzaam te zijn. De kennis en
vaardigheid zijn niet toereikend
genoeg.
door
Jan Westerlaken
De eerste stap tot specialisatie in
de fysiotherapie, werd een kleine
twee jaar geleden al gezet. Toen
viel de beslissing dat er een specia
le opleiding voor kinder-fysiothe-
rapeut in het leven moest worden
geroepen. Dat gebeurde ook. Die
opleiding - vorig jaar maart gestart
in het Wilhelmina kinderzieken
huis in Utrecht - verwacht in sep
tember de tweede lichting studen
ten.
Nu, aldus de kinder-fysiothera-
peuten, is de tijd rijp om aan een
officiële erkenning van die oplei
ding te gaan werken. Die status is
een van de belangrijkste doelstel
lingen van de vereniging in spé.
Kinder-fysiotherapie. Tot op
welke leeftijd ben je kind? De com
missie die het oprichten van de
vereniging heeft voorbereid, heeft
die leeftijdsgrens gesteld tussen 0
en 18 jaar. Wanneer een kind acht
tien jaar is, vindt de commissie, is
het lichamelijk volwassenen en
kan het, indien noodzakelijk, een
beroep doen op een algemeen fy
siotherapeut.
Moeizaam
Piet Rijpaard is fysiotherapeut in
het Sophia kinderziekenhuis in
Rotterdam. Hij is een warm voor
stander van specialisatie. "Of je nu
wel of niet wilt", zegt hij, "je moet
gewoon specialiseren. Het hele ter
rein van de fysiotherapie is zo uit
gebreid, dat het praktisch onmoge
lijk is om dat helemaal te bestrij
ken. Kinder-fysiotherapie is ook
een heel apart terrein. Een kind
kun je nu eenmaal niet op dezelfde
manier benaderen als een volwas
sene."
Vroeger lag dat heel anders. Een
fysiotherapeut was een fysiothera
peut. Of de patiënt nu jong of oud
was, het maakte allemaal geen ver
schil. Hij werd naar een therapeut
verwezen die de taak had om de
klachten te verlichten of te verhel
pen.
Kortom, het kind stond op een
lijn met een volwassene. "Kijk",
zegt Piet Rijpaard, "de ouders wer
den in die jaren maar heel moei
zaam bij de behandeling van hun
kind betrokken. Wanneer een va
der of een moeder daarbij aanwe
zig zijn, geeft dat een kind zelfver
trouwen. Daar moet je als thera
peut rekening mee houden."
Maar daarmee is bepaald niet ge
zegd dat dit de enige verandering
is om als kinder-fysiotherapeut
door het leven te kunnen gaan.
Luister naar Piet Rijpaard: "De
man of vrouw die kinderfysiothe
rapie bedrijft, moet in elk geval
goed met die kinderen kunnen om
gaan. Hij of zij moet zich niet alleen
in de fysiotherapie hebben ver
diept, maar vooral ook de zijwegen
daarvan weten te bewandelen."
Inzicht
Die zijwegen zijn er nogal een
paar. De therapeut moet naast psy
chologische ook medische-en pe
dagogische kennis in huis hebben.
De terreinen waarop het kind zich
beweegt moeten als het ware een
open boek voor hem of haar zijn.
"Goede contactuele eigenschap
pen", voegt Piet Rijpaard eraan
toe, "zijn van het grootste belang.
Er valt onzettend veel te overleg
gen. De ouders zijn al genoemd,
maar ook met de artsen die zo'n
kind behandelen moet een inten
sief contact zijn. De kinder-fysio
therapeut moet een soort schaap
met zes poten zijn. Laat ik duide
lijk zijn: de therapie bestaat niet uit
louter en alleen behandeling. Daar
ben je misschien in twintig minu
ten mee klaar. Maar al die zijwegen
vragen zoveel tijd, dat je op een
dag misschien maar zes of zeven
kinderen kunt nalopen."
Kan Piet Rijpaard aangeven hoe
je een kind met, bijvoorbeeld, een
geblesseerde knie therapie geeft?
"Spelenderwijs moetje de oefen
stof met hem doornemen. Als je in
derdaad van die geblesseerde knie
zou uitgaan, dan moet je dat kind
er voorzichtig op wijzen dat het
wel eens pijn kan doen. De manier
van werken moet speels zijn. Die
knie is eigenlijk niet zo'n goed
voorbeeld. Neem nu eens kinderen
met leer- en taalstoornissen, een
open ruggetje, een systeemziekte
of spierdystrofie? Zij hebben een
heel intensieve begeleiding nodig.
Een therapeut die op dat terrein is
gespecialiseerd kan die kinderen
toch beter onder handen nemen,
dan iemand die zich algemeen
heeft bekwaamd? Daarom moet er
een vereniging komen. Mede ook
omdat fysiotherapeuten in een
steeds vroeger stadium bij kinde
ren worden geroepen."
Opleiding
Het Wilhelmina kinderzieken
huis in Utrecht leidt kinder-fysio-
therapeuten op. Zoals het er nu
naar uitziet zal dit voorlopig ook de
enige opleiding blijven. De nieuwe
vereniging heeft echter wel de
hoop dat er in de loop der jaren een
samenbundeling komt van allerlei
cursussen die het kind als middel
punt hebben. Of dat een haalbare
kaart zal zijn, zal de toekomst moe
ten aantonen, zegt Piet Rijpaard.
De curus fysiotherapie zoals die
in Utrecht is opgezet, is helemaal
afgestemd op het wel en wee van
het kind. De therapeuten die de op
leiding volgen hebben de basis
kennis 'fysio' al achter de rug en
zijn ook al werkzaam met kinde
ren. Dat heeft de vereniging als eis
gesteld om te worden toegelaten
tot de cursus.
"Iedere fysiotherapeut die met
kinderen werkt, zou deze opleiding
moeten volgen", stelt Piet Rij
paard. "Wel zullen wij ervoor wa
ken dat er geen elite groep ont
staat. Het streven is een club men
sen te formeren die zo breed is dat
die in staat is naar behoren met
kinderen te werken. Nogmaals,
een fysiotherapeut kan veel, maar
werkelijk alles tot in de puntjes af
leveren is onmogelijk. De kinder
fysiotherapie moet op een hoger
plan worden gebracht en daar
moeten we haar ook zien te hou
den. Bijscholen is de enige manier
om dat te bereiken. De taak van de
vereniging hierin is om alle kinder
therapeuten in die club onder te
brengen. Zij, die hulpverleners,
moeten in staat zijn om het leven
van een gehandicapt kind naar een
zo hoog mogelijk peil te brengen.
Als dat lukt zijn wij tevreden."
Snoeien
De therapeuten zijn duidelijk in
hun wensen: ze willen een verbete
ring van de fysio-kwaliteit ten aan
zien van kinderen. Kan dat in een
tijd dat er aan alle kanten in de ge-
zondheidszorgd op de financiën
wordt besnoeid?
Piet Rijpaard is er heel duidelijk
over. Hij zegt: "Het moet gewoon.
Dit soort zaken groeit gewoon te
gen de verdrukking in. Als het nu
niet van de grond zou komen, dan
komt het er toch zeker in de toe
komst. Bijna iedereen staat er vrij
positief tegenover. Dus is het ook
de moeite waard om in de oprich
ting van de vereniging zoveel tijd
en energie te stoppen."
Denkt de medische wereld daar
ook zo over? "Voorzover ik de zaak
kan overzien, mogen we niet echt
klagen. Ik weet dat de directie van
het Sophia kinderziekenhuis de
komst van de vereniging van harte
steunt. Hoe de stemming in andere
ziekenhuizen precies ligt? Nee, dat
kan ik niet inschatten. De realiteit
is, dat er links en rechts ook wel
wat negatieve geluiden naar voren
komen."
Piet Rijpaard heeft het al eerder
opgemerkt: een kind dat wordt be
handeld vraagt meer tijd dan een
volwassene. Zijn de tarieven die de
ziekenfondsen nu hanteren dan
nog wel toereikend?
De kinder-fysiotherapeut knikt.
Zegt: "De tariefsonderhandelingen
zijn, wat ons betreft, nog verre toe
komst. Een feit is inderdaad dat
wanneer je kinderen goed wilt be
handelen, je tijd nodig hebt. Soms
loopt dat wel eens uit tot een uur.
Voor zulke gevallen zul je een be
roep moeten kunnen doen op spe
ciale tarieven. Dat is duidelijk,
denk ik. Alleen daarom al is het zo
van belang dat onze vereniging on
der de vlag van het Nederlands Ge
nootschap voor Fysiotherapie gaat
Lijnen
Waarom dat zo belangrijk is?
Piet Rijpaard: "Deze club heeft lij
nen naar de tafel waar uiteindelijk
de tarieven worden vastgesteld. Ik
weet ook niet of dat haalbaar zal
zijn. We hebben te maken met be
zuinigingen bij de ziekenfondsen.
Die spelen wel degelijk een rol. Het
zal daarom tegen de stroom in
roeien worden. Maar", laat hij er di
rect achteraan volgen, "wanneer
we aantonen dat het om een kwali
tatief goede zaak gaat, moet er op
het financiële vlak op de een of an
dere manier toch wel wat te berei
ken zijn."
KAAPSTAD In Crossroads, de
krottenwijk op ongeveer 15 kilo
meter van Kaapstad waar zich on
langs felle gevechten voordeden
tussen de zwarte bevolking en de
politie, wonen tussen de 25.000 en
40.000 mensen onder de meest pri
mitieve omstandigheden. De hui
zen zijn opgebouwd uit hout, plas
tic en golfplaten; alles is afvalmate-
riaal. Er zijn enige waterplaatsen,
maar verder ontbreekt elke infra
structuur: geen elektriciteit, een
paar zelf aangelegde centrale toi
letten en weinig 'winkels' en scho-
len.
door
Ruud de Wit
De meeste squatters (wat kraker
betekent, maar dat is eigenlijk
geen goed woord, beter is het Afri
kaanse woord 'plakker', wat bete
kent: hij die op een bepaalde plaats
zit; grond bezet houdt, zonder daar
toestemming voor te hebben ge
kregen) leven ver onder het be
staansminimum. Er zijn er die
werk hebben in Kaapstad of verder
weg, maar het grootste .deel moet
leven van wat ze met veel moeite
bijeen kunnen scharrelen.
Als je door Crossroads loopt, zie
je talrijke kleine, primitieve vor
men van economische activiteit.
Sommigen trachten, zonder veel
succes, aan de kost te komen door
het verkopen van de schaarse
groenten of vlees; anderen naaien
en verstellen kleren of timmeren
wat. Voor zover er elektriciteit is,
wordt die opgewekt door eigen ge
neratoren. De krotten liggen nage
noeg tegen elkaar aan. Afgezien
van de wat bredere 'hoofdweg' lo
pen er heel smalle paadjes tussen
de huizen door. Je moet er niet aan
denken, dat er brand uitbreekt in
deze armzalige optrekjes. Overal
lopen kinderen, slecht gekleed,
vaak ondervoed en met duidelijke
tekenen van ziekten. De stank van
De vrijgemaakt-gereformeerde
kerk van Grootegast (Groningen)
heeft zijn 35-jarige dominee J.
Hoorn afgezet omdat hij een te
strenge uitleg geeft aan het arti
kel in de Nederlandse Geloofsbe
lijdenis dat handelt over de 'ware
kerk'.
Ds. Hoorn is van oordeel, dat
er buiten de 'ware kerk' geen ge
lovigen zijn en dat de 'heilige, al
gemene, christelijke kerk' wordt
gevonden binnen de Gerefor
meerde Kerken Vrijgemaakt.
Daarbuiten bestaat geen ware
kerk. En dus moeten de ware ge
lovigen zich bij déze kerk voe
gen. Hoorn zegt zijn opvattingen
te baseren op de bijbel en de be
lijdenis. Over mensen buiten de
ware kerk staat in de belijdenis
niets zwart op wit. Daarom kan
Hoorn mensen buiten zijn eigen
kerk niet als ware gelovigen her
kennen.
De kerkeraad verwerpt deze
uitleg van het bewuste geloofsar
tikel. Vorig jaar heeft de vrijge
maakte synode de overtuiging
van ds. Hoorn al afgewezen als in
vuilnis en urine is op bepaalde
plaatsen onhoudbaar.
Onbegonnen werk
Er wordt wel geprobeerd iets aan
de hygiëne te doen, of aan sociaal
werk en onderwijs, maar dat is on
begonnen werk. En het meeste
geld hiervoor komt niet van de
Zuidafrikaanse overheid, omdat
die liever ziet dat Crossroads ver
dwijnt. Toch is deze samenleving
tamelijk hecht. Sommigen wonen
hier al meer dan tien jaar en de
wijk beschikt over eigen leiders,
die er overigens niet voor terug
deinzen met elkaar gewelddadig in
de clinch te gaan en de verschillen
de groepen tegen elkaar uit te spe
len.
Crossroads ontstond in 1975,
toen de autoriteiten squatters be
gonnen te verhuizen van overal op
het Kaapse schiereiland naar deze
plek. De meeste bewoners zijn
Xhosa's, van wie de mannen de
status van migrant-arbeider heb
ben, maar die hier tenminste met
vrouw en kinderen kunnen samen
wonen, wat elders niet is toege
staan.
Om iets te doen aan de levens
omstandigheden in Crossroads,
hebben de Zuidafrikaanse autori
teiten enige jaren geleden besloten
een nieuwe stad te bouwen,
Khayelitsha. Aanvankelijk was het
de bedoeling, op den duur alle
zwarten op het Kaapse schierei
land in Khayelitsha onder te bren
gen.
„Khayelitsha is feitelijk een
triest voorbeeld van hoe de Zuid
afrikaanse autoriteiten het pro
bleem van de 'zwarte stedeling'
strijd met Schrift en belijdenis.
Volgens de synode versmalt ds.
Hoorn op onaanvaardbare wijze
het werk van Christus in het ver
gaderen van zijn kerk. Er zijn wel
degelijk mensen afgedwaald van
Christus' ware kerk, maar dat wil
nog niet zeggen dat ze geen kin
deren van God meer zijn.
De kerkeraad is het met de sy
node eens. Ds. Hoorn was al ge
schorst. Omdat hij zijn opvattin
gen niet publiekelijk wil herroe
pen, is hij nu afgezet. Hij is van
plan in beroep te gaan bij de re
gionale synode van Groningen,
die in juni bijeenkomt.
Eindelijk. Voor het eerst in
'haar 37-jarig bestaan krijgt de ge
reformeerde gemeente in de stad
Groningen een eigen predikant.
De Lisser predikant D. Hakken
berg, die vandaag 56 jaar is ge
worden, heeft het 76ste beroep
dat deze gemeente in totaal uit
bracht, aangenomen. Uit het hele
land krijgt de gemeente felicita
ties.
De enige gereformeerde ge
trachten op te lossen, en daarom
had het nooit gebouwd mogen
worden. Maar het is tevens een rea
liteit geworden, en het enige wat er
nog overblijft, is er zoveel mogelijk
aan te veranderen". Aldus luiden
twee conclusies van een studie van
professor George Ellis van de Uni
versiteit van Kaapstad.
Bezwaren
De belangrijkste bezwaren, en
niet alleen van talrijke bewoners
van Crossroads en andere zwarte
wijken in de buurt, die misschien
naar Khayelitsha moeten verhui
zen, tegen dit 'nieuwe Kaapse So
weto' zijn de ligging en de opzet.
Khayelitsha is hemelsbreed 25 ki
lometer van Kaapstad, maar over
de weg duurt de reistijd, zeker voor
hen die afhankelijk zijn van de bus,
ruim drie kwartier. Het ligt volle
dig geisoleerd van Kaapstad, weg
gedrukt tussen een militair oefen
terrein en de zee. Het terrein van
Khayaltisha lijkt nog het meest op
duinterrein in Nederland. Alles is
onvruchtbaar wit zand met hier en
daar duinbegroeiing.
Erger is echter de wijze waarop
de wijk is opgezet. Als Khayalitsha
klaar is, bestaat het uit vier 'ste
den', elk weer bestaand uit circa
tien 'dorpen'. Totaal zullen er dan
250.000 mensen gehuisvest zijn.
Hoewel er in maart pas circa 5.000
huizen gereed zijn en tot nu toe
slechts 600 families na langdurig
aandringen definitief hun intrek
hebben genomen, is het heel goed
mogelijk een beeld te krijgen van
hoe het eindresultaat eruit zal zien.
De huizen zijn nagenoeg iden
tiek en liggen dicht opeen, afge
meente in de provincie Gronin
gen werd in 1948 gesticht. Aan
vankelijk hoorde de gemeente
bij Akkrum in Friesland. Ze telt
iets meer dan 100 belijdende le
den en ruim 120 doopleden.
Ds. Hakkenberg werd in 1929
in Bodegraven geboren. Eerst
werkte hij bij het onderwijs. In
1964 werd hij predikant van de
gereformeerde gemeente in Dor
drecht. Naar Lisse ging hij in
1973..
Afzondering. Voor de Gere
formeerde Gemeenten - een
ruim 85.000 leden tellend kerkge
nootschap in de streng-orthodo-
xe sector van reformatorisch Ne
derland - zal zondag 5 mei (be
vrijdingsdag) een dag zijn van
'afzondering en verootmoedi
ging'. Dit in verband met de 'toe
nemende ontkerstening en we
reldgelijkvormigheid in Neder
land'. De deputaatschappen
(commissies) voor het contact
met de overheid en voor verte
genwoordiging en voorlichting
hebben daartoe besloten.
Een persbericht hierover
noemt de 'toenemende ontheili
scheiden door betonnen schuttin
gen. Het enige verschil is de kleur.
Elk huis bevat twee kamers, waar
van er een een wasbak heeft. Ver
der is er nog een badkamer met
een toilet en een tweede wasbak.
De vloer is van beton en de wan
den zijn ongepleisterd. Hoewel de
bewoners de mogelijkheid hebben
hun huis uit te breiden - wel na
goedkeuring van de autoriteiten
is het duidelijk hoe de meeste kin
derrijke families in de toekomst
zullen gaan wonen: met zijn allen
slapen in één kamer en waarschijn
lijk niet veel beter af dan in Cross
roads.
Kampen
De Zuidafrikaanse autoriteiten
zullen de vergelijking waarschijn
lijk niet waarderen, maar de wo
ningen doen nog het meest denken
aan de vakantiehuisjes langs de
Noordzee, een vergelijking die zich
voor Nederland des te meer op
dringt tegen de achtergrond van
duinen en zee van de Westerlijke
Kaap. Maar er zijn ook andere ver
gelijkingen mogelijk. Wat te den
ken van een concentratiekamp, als
je de de gedwongen verhuizingen
in aanmerking neemt en de zeer
hoge verlichtingspalen die in elk
'dorp' voor de straatverlichting
zorgen. Of het feit dat er tot nu toe
slechts één weg naar Khayalitsha
leidt, waardoor de wijk heel mak
kelijk af te sluiten is, zoals ook
geldt voor andere zwarte woonwij
ken in Transvaal.
Maar er zijn nog andere redenen
ging van de dag des Heeren', de
zondag, een duidelijk bewijs van
de verwereldlijking. De over
heid, die als dienaresse van God
de taak heeft de heiliging van
Gods dag te bevorderen, doet
mee aan het misbruiken van de
zondag en verzaakt derhalve
haar roeping. Gedoeld wordt op
de herdenking en viering van 5
mei op zondag.
De kerkeraden van de Gerefor
meerde Gemeenten worden op
geroepen om op die dag behalve
aan 'Gods grote daden in de be
vrijding van ons volk' ook aan
dacht te schenken aan de 'voort
gaande ontkerstening' en 'God te
smeken om bekering van over
heid en onderdanen'.
Er zal ook een kanselbood-
schap worden opgesteld. De
Haagse predikant K. de Gier
maakt voor de gemeenten die
geen predikant hebben een 'gele-
genheidspreek'.
De kanselboodschap zal ook
ingaan op het bezoek van de
paus in mei aan ons land en het
bezoek van de koningin en prins
Claus in maart aan het Vaticaan.
die het begrijpelijk maken, dat vele
bewoners uiteindelijk liever in hun
Crossroads blijven dan naar
Khayelitsha te gaan. Neem bijvoor
beeld de huren, nu nog 20 rand per
maand, circa 40 gulden, maar wie
zegt dat de bewoners die kunnen
blijven betalen? En juist de afgelo
pen weken zijn de transportkosten
zo gestegen, dat een arbeider die in
Kaapstad werkt, maar liefst 1,50
rand per dag aan vervoer moet
gaan betalen. Verder zijn er de
elektriciteitkosten. De zeshonderd
huizen die nu bewoond zijn, zijn
maar niet op het elektriciteitsnet
aangesloten, want de gezinnen
kunnen de rekening toch niet beta
len en afsluiten kost nog meer
geld.
En dan is er het probleem van
het gebrek aan sociale eenheid, dat
zeker de eerste jaren voor Khaye
litsha zal gelden. In Crossroads is
er tenminste een aanvaard leider
schap, hoe tyranniek in veel op
zichten ook. Velen zijn bang, dat
de eenheid die zich in Crossroads
heeft gevormd, zal verdwijnen
wanneer men is verhuisd, en dat
voegt een extra dimensie toe aan
het probleem.
Ondanks alle kritiek op Khaye-
litshsa is het zeker, dat de autoritei
ten door zullen gaan. Timo Bezui-
denhout ontkent, dat de regering
nog langer mensen zal dwingen
naar Khayelitsha te gaan, zoals
aanvankelijk de bedoeling was. Hij
zegt ook te hopen, dat hij de rege
ring kan afbrengen van de oor
spronkelijke opzet alle zwarten
Beide gebeurtenissen vervullen
dit kerkgenootschap 'met zorg
en droefheid'.
Naar paus. Het bestuur van
de FNV heeft de uitnodiging om
op 12 mei samen met vertegen
woordigers van andere maat
schappelijke organisaties de
paus te ontmoeten aanvaard. Dat
moet niet worden gezien als een
goedkeuring van de huidige ont
wikkelingen in de Nederlandse
kerkprovincie, zei een woord
voerder. Niet-aanvaarding van
de uitnodiging zou ten onrechte
kunnen worden uitgelegd als een
gebrek aan belangstelling voor
de 'bijzondere betekenis die dit
bezoek voor veel mensen in ons
land zal hebben'.
De FNV-delegatie (50 leden,
meest kaderleden, uit het hele
land) zal met de paus spreken
over de solidariteit tussen
werkenden en niet-werkenden.
Voorzitter Kok en ondervoorzit
ter Bode zullen er niet bij zijn. De
delegatie staat onder leiding van
algemeen secretaris H. van Ee-
kert, die ook voorzitter is van de
van de westerlyke Kaap naar
Khayelitsha over te brengen. En
hij verwijst naar opmerkingen van
president P. W. Botha en minister
Viljoen over dit onderwerp. Maar
zeker is ook, dat Crossroads zal
moeten verdwijnen.
Wat overblijft is de vraag, wat de
Crossroads-bewoners zelf als alter
natief aandragen. Zij willen blijven
contactcommissie 'Levensbe
schouwing-vakbeweging'.
Kritiek op paus. "Wat is het
verschil tussen God en de paus?
God is overal en de paus is overal
geweest". Dat grapje stond in het
Duitse weekblad 'Stern', dat een
kritisch artikel over de paus pu
bliceerde. Een artikel dat, tot
verbazing van iedereen, zelfs aan
rooms-katholieke kant geen
protesten tot gevolg had.
Bijna alle kranten en omroe
pen in Polen hebben er aandacht
aan besteed. Maar, zo voegde het
Poolse regeringsblad eraan toe,
de Poolse pers zal deze westerse
methode (scherpe aanvallen op
hoogwaardigheidsbekleders)
niet overnemen. "Wij zullen film
sterren, politici en geestelijken
niet tot in hun bed volgen, en van
kerkelijke autoriteiten worden in
de Poolse pers geen vulgaire car
toons gepubliceerd".
Volgens het Westduitse blad is
deze paus veel te reislustig. Zijn
theologische kennis schiet te
kort. Ook wordt uitvoerig uit de
doeken gedaan waarom de huidi-
wonen op het terrein waar ze nu al
zo lang wonen. Als de regering wat
wil doen, moet deze maar werk ma
ken van verbetering van de Cross
roads, zeggen ze. Maar, zo vraagt
Timo Bezuidenhout zich vertwij
feld af tegenover de buitenlandse
pers: „U hebt zelf gezien dat daar
niets aan te verbeteren is". Om er
aan toe te voegen: „Ik hoop dat ik
zoveel mogelijk mensen kan over
halen naar Khayelitsha te gaan'/.
Hij gelooft in zijn stad, maar men
kan zich afvragen of er iemand
echt zou willen wonen. „Want", zo
zegt een bewoonster van Cross
roads, „waarom vertrekken naar
een plaats die niet beter is?"
Beroepen. Hervormde Kerk:
beroepen te Zetten-Andelst H.
Westerhout Lienden, te Achter
berg (deelwerk) G. van Leijen
Wilnis, te Raamsdonk A. J. de
Bue Nyverdal, te Rolde kandi
daat R. Kleijer Emmen; aangeno
men naar Dussen-Hank kandi
daat C. van de Worp Wouden
berg, naar Oostburg-Schoondij-
ke-Groede-Nieuwvliet-
Waterlandkerkje-Zuidzande
kandidaat P. F. de Vries Gronin
gen.
Gereformeerde Kerken Vrij
gemaakt: bedankt voor Enuma-
til (Gr.) G. Gunnink Mussel
ADVERTENTIE
- Saldo dagelijks opvraagbaar
- Tot f 3000,- per maand vrij
opneembaar.
- Zelfs contant aan de balie.
- Daarboven 1% retourrente.
DE DICKTBU HUIS BANK
ge paus 'onverdraagzaam' Kan
worden genoemd.
