Wetenschap
met elkaar
controleren
Rechtspositie vrouw moet beter
Geen grote behoefte aan nieuwe bijbelvertalingen
Nieuw diersoort wordt ontdektLEIDENNu de tiiden fnan
De faculteit
der letteren
knipoogt naar
de bedrijven
Grote toekomst voor
centrum bio-farmacie
'Het grootste knelpunt
is dat er mensen zijn'
VRIJDAG 8 FEBRUARI 1985
PAGINA 11
LEIDEN Nieuws: het Academiegebouw was bezet.
Er. moest worden uitgeweken naar een andere ruimte.
Iedere spreker op de forumdiscussie 'Universitaire ver
nieuwingen, de ontwikkeling van zwaartepunten' leg
de het daartegen af. Een lijn viel er in de verhalen ook
niet te ontdekken. Waar de een voor was, was de ander
tegen.
cieel gezien moeilijker worden,
proberen universiteiten het be
drijfsleven steeds inniger te om
helzen. En dat geldt niet alleen
voor de exacte wetenschappers;
ook de letteren-vertegenwoori-
gers zijn de mogelijkheden in het
bedrijfsleven aan het verkennen,
zoals gistermiddag bleek tijdens
een forum dat was georganiseerd
door de Leidse universiteit in
verband met het 410-jarig be
staan van dit bolwerk der ge
leerdheid.
Studies en de arbeidsmarkt; zo
luidde de titel van het forum dat
werd voorgezeten door de plaats
vervangende decaan van de fa
culteit der letteren, prof. dr. W.L.
Idema. Alvorens de diverse spre
kers aan het woord kwamen,
werd er eerst een video-film over
de faculteit getoond. Een film die
niet als commercial was bedoeld,
merkte Idema op. En hij zei dit
waarschijnlijk vooral tegen de
vertegenwoordigers van het be
drijfsleven en de overheid. De
vertoning van de film ging met
veel gelach gepaard. Niet omdat
het om een slecht produkt ging,
integendeel, maar omdat de stu
denten de film op dezelfde wijze
bekeken als een kind het fotoal
bum van z'n ouders. Papa in kor
te broek, haha!
Naar aanleiding van de film
merkte één van de sprekers even
later overigens terecht op dat
zijns inziens essentiële informa
tie ontbrak: namelijk het feit dat
het voor letterenstudenten niet
makkelijk zal worden om werk
te vinden. In een film die is be
doeld voor de hoogste klassen
van het vwo mag deze informatie
niet ontbreken.
Eerste spreker was J. Paalman,
hoofd van de afdeling perso
neelsvoorziening van de Rijks
Psychologische Dienst. Hij lar
deerde zijn redevoering zo rijke
lijk met de termen 'taakvelden'
en 'werkvelden' dat je uiteinde
lijk van lieverlede naar de bollen
velden ging verlangen. Maar in
één opzicht beweerde hij exact
hetzelfde als de twee andere
woordvoerders, mr. Overmars
die bij de overheid werkt, en mr.
Maris van het VNO: wil een stu
dent letteren aan de bak komen
bij de overheid of het bedrijfsle
ven, dan zal nij of zij inschikke
lijk moeten zijn.
Of zoals Overmars het uitdruk
te: "U moet algemeen inzetbaar
zijn, met andere woorden: uit
stralen dat u wel overal wilt wor
den ingezet. Dus niet denken: ik
ben sinoloog en ik wil alleen
maar op de afdeling China werk
zaam zijn. Redeneert u zo, dan
zult u zien dat diverse sufferds u
voorbii gaan".
Een goede presentatie, daar
schort het volgens de woord
voerder van de werkgevers, Ma-
ris, nogal eens aan. "Je leest
soms dingen, nou, daar word je
echt niet goed van". Hij was ove
rigens ook van mening dat de ti
tel van het forum onjuist was.
Die had andersom gemoeten: De
arbeidsmarkt en de letterenstu
dies. Met andere woorden: jullie,
studenten, zullen zich op de ar
beidsmarkt moeten richten.
En dat is ook de Leidse univer
siteit wat betreft de letterenstu
dies van plan, zoals nog eens
bleek uit de videofilm. Want wat
behelsde het einde van deze rol
prent? Exact. Informatie over
het feit dat de letterenstudent
een zogenaamde management-
variant kan volgen. Om de woor
den van de sinoloog die deze stu
die verduidelijkte te gebruiken:
"De management-variant bete
kent dat je je studie toespitst op
het bedrijfsleven". Een duidelij
ker knipoog kan niet worden ge
geven.
Professor Victor Halberstadt
wees naar buiten en vroeg zich af
of de productiviteit op de univer
siteit niet moest worden ver
hoogd. Jeugdige demonstranten
keken naar boven en schreeuw
den om minister Deetman, die
tot de genodigden behoorde. De
rolgordijnen van het Zoölogisch
Inistituut aan de Kaiserstraat
gingen naar beneden en forum-
leider Halberstadt maakte ken
baar dat we hier te maken had
den met de gebruikelijke geluid
soverlast in Leiden.
Geroutineerd opende dr. J.A.
van Kemenade, voorzitter van
het college van bestuur van de
universiteit van Amsterdam, de
discussie. Hij begreep de bedoe
ling van de rede, die de minister
van onderwijs en wetenschap
pen vijf minuten eerder had ge
houden, niet helemaal. "Meer
verantwoordelijkheden voor de
universiteiten, een terugtreden
de overheid, maar tegelijkertijd
een strengere controle op de
kwaliteit van de wetenschap
door die zelfde overheid". Was
dat niet in strijd met elkaar?
De minister antwoordde later
dat de voormalig minister dit
toch iets te scherp had gesteld.
Nee, er moet juist worden ge
zocht naar een manier waarop
we met elkaar de kwaliteit kon
den toetsen. De zaal vol met uni
versitaire bestuurders verstond
het goed: 'met elkaar' bedoelde
de minister. Hij betrok daar zelfs
de samenleving bij.
De voorzitter van de Koninklij
ke Nederlandse Academie van
Wetenschappen, prof. dr. D. de
Wied, vond dat overheid niet kan
terugtreden. Er moet juist in de
ze tijd dat de universiteit een dui
delijker kader nodig heeft en een
breder draagvlak, een wisselwer
king ontstaan tussen overheid en
de universitaire bestuursorgani
saties. "De activiteiten die de
universiteit de komende tijd gaat
ontplooien moeten leiden tot
economische ontwikkelingen".
Prof. S.G. van de Bergh, de
caan van de faculteit diergenees
kunde van de Rijksuniversiteit
in Utrecht, meende dat er twee
soorten vernieuwingen door el
kaar werden gehaald. Voor de
ontwikkeling van de weten
schappen had de universiteit de
minister beslist niet nodig. "Als
er een nieuw diersoort zou ont
staan, werd dat heus wel ont
dekt", sprak hij geruststellend.
Het was iets anders dat Van de
Berg dwars zat: "Die opgelegde
vormvernieuwing zoals de taak
verdelingsoperatie (TVC), Wet
Wetenschappelijk Onderwijs
(WWO) en Wet Universitaire Be-
stuurshervormingen (WUB) hiel
den elke ontwikkeling tegen,
want daardoor kwamen de be
stuurders niet meer aan de in
houdelijke kant toe".
Deze decaan kwam ook nog
met het voorstel om de macht en
de geldmiddelen over te dragen
aan het middenniveau. Een va
riant op basisniveau en topni
veau. Toen kwam wederom Van
Kemenade. Hier snapte hij niets
meer van. "De vernieuwingen
moesten toch komen uit de vak
groepen? En prioriteiten stellen,
accenten leggen, dat kon toch al
leen plaatshebben op een hoger
bestuurlijk niveau? Het midden
niveau ging toch niet haar eigen
belangen afwegen?" Voorts riep
hij dreigend: "Er zijn hier toch
geen collega's in de zaal die ont
kennen dat er geen vernieuwin
gen nodig zijn? Is er op onder
wijskundig gebied de laatste
twintig jaar genoeg gebeurd?
Hebben de jongeren geen recht
op beter onderwijs?" Het leek
even of ze buiten harder gingen
joelen. Van Kemenade ging ver
der: "Daar moeten toch alle ni-
veau's bij worden betrokken. Als
universiteit moet je een heel be
wust beleid uitstippelen en kij
ken wat de zwaartepunten zijn.
Dat is de waarde van zelfstandig
heid. Met het alleen maar verde
len van geld, bouw je geen iden
titeit op. Dan kun je het inder
daad beter aan de minister over
laten".
Na deze tirade sprak Halber
stadt met een licht ironische on
dertoon of het niet tijd werd dat
er nieuwe verdedigingslinies
werden opgeworpen. Immers, er
zou in 1986 bij de wisseling van
het kabinet, wel eens een alterna
tief plan op tafel kunnen liggen.
Dr. F. van der Meer, lid van het college van bestuur rechts), overhandigt aan de minister v
en wetenschappen, drs. W.J. Deetman, het lustrumboek van de Leidse universiteit.
LEIDEN - Discriminatie van
vrouwen kan niet worden opge
lost door man en vrouw gelijke
rechten te geven. Het nastreven
van een strikte gelijkheid in de
wetgeving kan in praktijk zelfs
ongelijkheid in de hand werken.
Emancipatie is meer gediend
met het streven naar een betere
rechtspositie van vrouwen.
Dit bleek de algemene mening
tijdens het symposium Vrouw en
Recht dat de Leidse rechtenfa
culteit gisteren or
ganiseerde. Een bijeenkomst ter
gelegenheid van het 410-jarig be
staan van de universiteit en ook
ter opluistering van het feit dat
Leidse rechtenstudenten dit jaar
voor het eerst het keuzevak
vrouw en recht in hun studiepak
ket kunnen opnemen.
Het symposium werd geopend
door mevrouw Mulock-Houwer,
hoofd directie emancipatiebeleid
van het ministerie van sociale za
ken. Zij constateerde dat er op
gebied van emancipatiewetge
ving veel is gebeurd en verbe
terd. Dat is echter niet te danken
aan de rechtswetenschap die de
zorg voor een goede rechtsposi
tie van vrouwen 'gewetenloos'
heeft overgelaten aan de politiek,
aldus mevrouw Mulock-Houwer.
Zij sprak de hoop uit dat het
recht in de toekomst veel meer
zal bijdragen aan de positiever
betering van de vrouw door zich
intensiever met de politiek te be-
Docente van vrouw en recht
aan de Leidse universiteit, mr. J.
Goldschmidt, gaf een korte inlei
ding over de nieuwe studie. Zij
vond het moeilijk een samenhan
gend beeld te geven, 'omdat alles
nog in het beginstadium ver
keert'. Uniek noemde zij het feit
dat in Leiden mannen en vrou
wen samen de studie opzetten.
Duidelijk stelde mr. Goldsch
midt dat de studie is gebaseerd
op feministische grondslag van
wege de onmiskenbare discrimi
natie van vrouwen in onze sa
menleving.
Daarna, onder voorzitterschap
van mr. Marijn de Koning, kwa
men zeven juristen aan het
woord, die vanuit verschillende
invalshoeken het onderwerp
vrouw en recht belichtten. Een
aantal van hen gaf onderwerp-
suggesties voor de nieuwe stu
die. Volgens de Amsterdamse
advocate Gaby van Driem zou de
Leidse faculteit bijvoorbeeld als
vraagbaak kunnen functioneren
voor advocaten in het veld die
'geen tijd hebben de bibliotheek
in te duiken'. Ook zou de facul
teit behulpzaam kunnen zijn bij
het collectief aanpakken van
proefprocessen over het hele
land.
De Leidse jurist Heringa ging
uitvoerig in op de mogelijkheid
voor de rechter om ongelijkhe
den tussen man en vrouw die
voortvloeien uit wettelijke rege
lingen te toetsen aan internatio
nale overeenkomsten. Hij sprak
over 'dynamiet' in handen van de
rechter om de staat te dwingen
bepaalde regelingen te herzien.
Als voorbeeld noemde hij de uit
spraak van de Haagse rechter die
de staat heeft gesommeerd voor
1 maart man en vrouw gelijke
rechten op een wwv-uitkering te
geven, in overeenstemming met
een internationale richtlijn.
De Amsterdamse juriste D.
Pressers voerde aan dat de vraag
naar gelijkheid tussen man en
vrouw verder gaat dan formele
en materiele gelijkheid. De
rechtspositie van de vrouw zou
het beste gediend zijn met een
soort feministische heilstaat,
meende zij.
Juriste Anneke Goudsmit
(oud-kamerlid voor D'66) tot slot
sprak de hoop uit dat de nieuwe
studie niet het werk van fanatici
en maniakken zou worden die
blindelings en vol vooroordelen
te werk gaan.
LEIDEN - De relatie tussen universiteiten en bedrijfsleven biedt
beide partners goede perspectieven op wezenlijke verbeteringen
en vernieuwingen op het gebied van geneesmiddelen. Een cen
trum voor bio-farmaceutische wetenschappen, zoals dat in Leiden
is opgericht, zou landelijk navolging moeten vinden. In landen als
de Verenigde Staten en Zweden profiteren universiteit en indus
trie namelijk al jaren van de?e wisselwerking.
"De universiteit zal voorloper moeten zijn op dit gebied", zei dr.
K. Wiedhaup van Organon International bv gisteren tijdens een
symposium van de Leidse universiteit over dit bio-farmaceutisch
centrum. "Vooral voor de bio-medische wetenschappen biedt dit
centrum een uitstekende basis voor samenwerking tussen univer
siteit en industrie". Het symposium was georganiseerd ter gele
genheid van het 410-jarig jubileum van de universiteit.
Volgens Wiedhaup, die wel enige reserves aan de dag legde ten
aanzien van te veel overheidsbemoeienis in de relatie universiteit/
industrie, zullen wetenschappers en de geneesmiddelenindustrie
elkaar goed kunnen aanvullen. Het uitgebreide, fundamentele on
derzoek, waar bedrijven zelden aan toekomen, kan via het bio-
farmaceutisch centrum aan de universiteit worden uitbesteed. Dit
onderzoek is voor de industrie bovendien vaak te kostbaar en le
vert onvoldoende snel resultaten op.
Uit de betogen van Amerikaanse hoogleraar E.J. Goyan van de
universiteit van Californië en de Zweedse professor S. Agurell,
directeur van Astra Lakemedel AB, bleek dat de samenwerking in
deze landen al jaren naar tevredenheid verloopt. Volgens Goyan
hebben de universiteiten in Californië, onder meer de bakermat
van de micro-elektronica ('Silicon Valley'), een belangrijke rol ge
speeld in de ontwikkeling van de high-techindustrie.
Enige jaren geleden ontstonden in Amerika ook de zogenaamde
'venture-capital firms', bedrijfjes veelvuldig door academici op
gericht - die zich aanvankelijk met research bezighielden maar
later een marktrijp produkt konden brengen.
Volgens prof. dr. D.D. Breimer, voorzitter van het centrum, is er
aan belangstelling van bedrijven geen gebrek. Binnen een half
jaar heeft het centrum samenwerkingsprojecten met een bruto-
opbrengst van drie miljoen gulden onder handen. Het centrum is
op de eerste plaats gericht op onderzoek naar de produktie i
geneesmiddelen, toedieningsvormen f~
king in en door mens en dier.
i hun verwerking en wer-
"Het zal erop neerkomen dat in de toekomst de universiteit
tweederde van het centrum financiert en het bedrijfsleven eender
de. Het is meer uit wetenschappelijke belangstelling dan uit finan
ciële nood opgezet", aldus Breimer. Farmaceutische bedrijven als
Organon en Bayer hebben met het bio-farmaceutisch centrum sa
menwerkingsprojecten opgezet.
LEIDEN - "Het grootste knelpunt is dat er mensen zijn", zei drs.
H.A.A. Molleman gisteren op een symposium over 'Openbaar be
stuur'. Het symposium was georganiseerd door de faculteit der
sociale wetenschappen ter gelegenheid van de Leidse universitai
re lustrumviering en vier forumleden bogen zich over verschillen
de vragen die met dat openbaar bestuur (gemeenten, provincies,
parlement) samenhangen. Zoals: wat zijn de belangrijkste knel
punten in het functioneren van het openbaar bestuur, welke bij
drage kan het sociaal-wetenschappelijk onderzoek leveren aan de
oplossing van die knelpunten (bijvoorbeeld: het maken van een
goedlopende procedure voor inspraak, mensen in een oude buurt
ondervragen over hun problemen), en in hoeverre dragen weten
schappelijke studies bij aan de vernieuwing van het denken over
openbaar bestuur.
Molleman, die op het ministerie van binnenlandse zaken de
hoogst verantwoordelijke beleidsambtenaar is voor het minderhe
denbeleid, haalde zijn stellingen voornamelijk uit de praktijk,
waar hij ook nog enige tijd heeft rondgelopen als Tweede-Kamer
lid voor de PvdA. En in het openbaar bestuur zijn mensen dan het
grootste knelpunt. Want, zei Molleman, mensen hebben nu een
maal de hebbelijkheid dat ze zich niet laten indelen in sectoren.
Met andere woorden: je kunt het mooiste wetenschappelijk onder
zoek loslaten op 'knelpunten' in het openbaar bestuur, maar je zult
altijd te maken krijgen met mensen. "Voor ambtenaren", zei Mol
leman dan ook, "is onderzoek een redelijk marginaal gebeuren".
Behalve Molleman (van huis uit politicoloog) zag ook dr. J. van
den Bergh, directeur van de Wiardi Beekman Stichting (weten
schappelijk instituut van de PvdA), als belangrijkste knelpunten
in het openbaar bestuur de politieke macht, de ambtenarij en on
voldoende samenhang in het beleid voor de burger. Daarbij waar
schuwde Van den Bergh ervoor dat het politieke bedrijf 'het con
tact' met 'de samenleving' kan gaan missen als politiek en bestuur
voornamelijk als een professie worden gezien en daardoor 'in
trovert' worden.
Prof. dr. M. Van de Vall, hoogleraar (sociologische) methoden en
techniek in Leiden, constateerde dat er in het openbaar bestuur
erg weinig gebruik wordt gemaakt van wetenschappelijk onder
zoek, in vergelijking met bijvoorbeeld de industrie. Hij had er ook
een verklaring voor (in de industrie wordt wet'enschappelijk^ken-
nis geselecteerd op basis van winstnormen, in het openbaar be
stuur niet), maar hij meende, net als de overige forumleden trou
wens, dat het openbaar bestuur wel degelijk meer van weten
schappelijk onderzoek gebruik zou kunnen maken.
Prof. dr. A. van Braam, hoogleraar bestuurskunde (ook in Lei-
den), verwoordde ten slotte het gevoelen van alle forumleden toen
hij opmerkte dat wetenschappelijk onderzoek een positieve bij
drage kan leveren aan het openbaar bestuur, mits de beleidsma
kers (zeg maar: de bestuursambtenaren) de kennis en vaardighe
den hebben om er mee om te gaan.
Binnen de Nederlandse kerken
bestaat geen eenstemmige be
hoefte aan een nieuwe gemeen
schappelijke bijbelvertaling. Dat
heeft een enquête van de 'Raad
voor contact en overleg betref
fende de bijbel' 'duidelijk ge
maakt.
De formulieren met vragen
werden in 1981 op verzoek van
het Nederlands Bijbelgenoot
schap verzonden. Achttien ker
ken, vier bijbelorganisaties en
vijftien opleidingsinstituten ga
ven er antwoord op.
De raad betreurt het, dat de
grote kerken deze zaak niet op
hun synodes hebben behandeld.
Wel bestaat de indruk dat de
meeste instanties, als er tóch een
nieuwe vertaling op stapel zou
worden gezet, de voorkeur geven
aan een vertaling waarvoor niet
alleen de bijbelorganisaties maar
ook de kerken zelf verantwoor
delijkheid zouden dragen.
Het bestuur (moderamen) van
de hervormde synode - dat een
eigen enquete hierover hield
kon vorig jaar maart al vaststel
len, dat bij hervormde gemeen
ten geen of nauwelijks behoefte
bestaat aan een nieuwe bijbel
vertaling. (De Nieuwe Vertaling
van het Nederlands Bijbelge
nootschap is van 1951).
Geen geld
De boosheid over de benoe
ming van monseigneur J. ter
Schure tot bisschop van Den
Bosch lijkt steeds heviger te wor
den.
Honderd vijftig leden van de
Vereniging van Pastoraal
Werkenden in het bisdom heb
ben gisteren de parochies opge
roepen de geldelijke afdrachten
aan het bisdom op te schorten.
Begin volgende week krijgen al
le kerkbesturen hierover een
brief. Doel is om geld vrij te ma
ken voor de voortzetting van het
huidige beleid.
De vergadering was uitge
schreven om na te gaan hoe een
ander beleid dan dat van mgr.
Bluyssen nog kan worden tegen
gehouden. Van eén compromis
wilden de aanwezigen niets we
ten. "Dat haalt niets uit", zo werd
gezegd. "Dat heeft de gang van
zaken in Roermond, Rotterdam,
Utrecht en Haarlem wel ge
leerd". Het kapittel zal met klem
worden gevraagd, de benoe
mingsbrief van de paus voor
mgr. Ter Schure niet te aanvaar
den.
In navolging van de dekens be
sloten de pastorale werkers, geen
gesprek onder vier ogen met de
bisschop te zullen voeren. Ook
zal de bisschop niet bij feestelij
ke activiteiten worden betrok
ken. Het voorstel om brieven van
het bisdom ongeopend terug te
sturen werd verworpen, evenals
de suggestie om zoveel mogelijk
plaatskaarten aan te vragen voor
de installatie van Ter Schure op 9
maart en dan demonstratief weg
te blijven.
(De Vereniging van Pastoraal
Werkenden in het Bossche bisdom
telt ruim 250 leden. In totaal
werken er in dit bisdom ongeveer
600 priesters en pastorale
werkers en werksters. Toen de
vereniging kort na haar oprich
ting besloot, geen erkenning als
rooms-katholieke vereniging aan
te vragen, zijn veel priesters geen
lid geworden. Wat niet betekent,
dat al deze pastoraal-werkenden
de opvattingen die in de vereni
ging leven zouden afwijzen).
- Ook het 'kathedrale kapittel'
is duidelijk teleurgesteld over de
benoeming van Ter Schure. De
nieuwe bisschop zal worden uit
genodigd voor een gesprek over
de (gepasseerde) voordracht van
het kapittel voor de opvolging
van bisschop Bluyssen en over
de verwachtingen met betrek
king tot het bisschopsambt die
aan deze voordracht ten grond
slag lagen.
Dat werd gisteren besloten in
een vergadering van het kapittel.
Over deze vergadering zijn ver
der geen mededelingen gedaan.
Het kapittel is een vertrouwelijk
adviesorgaan voor de bisschop.
Het bestuur van DISK
(Dienst in de Industriële Samen
leving vanwege de Kerken)
steunt in een brief de dekens van
het bisdom Den Bosch in hun af
wijzing van Ter Schures benoe
ming.
De bedrijfspastores wijzen er
op, dat hun pastoraat wérkt aan
een 'respect- en gewetensvolle'
behandeling van mensen in en
buiten het arbeidsproces. "Maar
dat streven wordt ernstig be
moeilijkt doordat onze eigen op
drachtgever met gezagsverhou
dingen omgaat op een manier
waar wij in het bedrijfsleven en
in de samenleving juist tegen
strijden".
Pausbezoek
Het bezoek van de paus is
niet bedoeld als een nadere ken
nismaking of gelegenheid tot ge-
dachtenwisseling. Het gaat veel
meer om een viering van het ge
meenschappelijke geloof en een
uiting van verbondenheid tussen
de opvolger van Petrus en de ge
lovigen in Nederland. Dat
schrijft de pro-nuntius (pauselij
ke vertegenwoordiger) in Neder
land, mgr. E. Cassidy, aan de
Groningse oud-hoogleraar dr. J.
A. G. Tans, die namens 28 hoog
leraren en oud-hoogleraren een
brief aan de paus had onderte
kend. In deze brief pleitten zij
voor een werkelijke dialoog tus
sen de gelovigen en de leiding
van de kerk.
De groep had de paus ook ge
vraagd, nog vóór zijn komst naar
Nederland een delegatie uit de
briefschrijvers in privé-audiëntie
te ontvangen. Dat is niet moge
lijk, antwoordt mgr. Cassidy nu.
"Zijn bezorgdheid voor heel de
kerk verplicht de paus, het aan
tal privé-audiënties te beper
ken".
De hoogleraren zijn 'diep te
leurgesteld en bedroefd' over dit
- 'naar toon en stijl puur ambte
lijke' antwoord. "Kritische ge
lovigen wordt onrecht aange
daan als zij alleen maar via tus
senpersonen aan het woord kun
nen komen".
Hoogmade. Op zondag 3
maart om 2 uur neemt de her
vormde gemeente van Hoogma
de haar gerestaureerde kerk
weer in gebruik.
Beroepen. Hervormde Kerk:
aangenomen naar Kampen P. J.
den Admirant Waardenburg-
Neerijnen.
Gereformeerde Kerken: be
roepen te Diemen-Watergraafs-
.meer-Bylmer P. Vliegenthart
Moordrecht.
Gereformeerde Kerken Vrij
gemaakt: beroepen te Enumatil
(Gr.) G. Gunnink Mussel.
