Koerswijziging
van Osborne
Kentering is
aanstaande
Debuut van
jewelste
Tent staat
niet stevig
Alpha Blondy
belazert boel
KRUISWOORD
ZATERDAG 26 JANUARI 1985
EXTRA
PAGINA 31
Bijdragen: Bart Jungmann
Jaap Visser
John Hiatt
Jeffrey Osborne. (archieffoto)
Jeffrey Osborne
'Don't stop' (CBS)
Jeffrey Osborne moet zelf onpas
selijk zijn geworden van al die
mierzoete ballades die hij voor
heen schiep en vertolkte. De
voormalige zanger van Love, To
getherness Devotion (LTD)
heeft een flinke ruk aan het roer
gegeven en volgt op 'Don't stop'
een afwijkende koers. Op twee
uitzonderingen na bevat zijn der
de solo-elpee louter stevige fun-
krockers en de zanger met de flu
welen stem maakt duidelijk dat
hij ook het ruigere werk uitste
kend aan kan.
'Don't stop' is evenwel geen we
reldschokkend muziekstuk. Ver
re van dat. Het geluid is prima
verzorgd (geen wonder natuur
lijk met süperfunker George Du
ke als producer), maar tamelijk
clichématig. Osborne lijkt uit de
lange rij van gewaardeerde ver
tolkers van de soulfunk te zijn
gestapt om aansluiting te zoeken
met de betere vertegenwoordi
gers van de funkrock. Dat is hem
in elk geval gelukt.
En in tekstueel opzicht is 'Don't
stop' zelfs een verademing. Van
diepgaande levensbeschouwin
gen is nog altijd geen sprake,
maar het kwijlerige geslij m dat
Osborne voorheen nog wel eens
op papier zette, lijkt tot het verle
den te behoren. En dat op zich is
pure winst.
J.V.
'Warming up the ice age' heeft
één duidelijk doel: van een pop
muzikant in de marge moet John
Hiatt een gerenommeerd artiest
worden. Hiatt heeft het tot nu
moeten doen met een kleine
schare getrouwen die vooral in
Europa te vinden was. Maar zijn
vorige plaat 'Ridin' with the
king' en een daaropvolgende
succesvolle tournee door Neder
land gaven al aan dat een kente
ring aanstaande is.
Om een werkelijke doorbraak te
bewerkstelligen heeft Hiatt wel
wat concessies moeten doen.
'Warming up the ice age' klinkt
nogal pretentieus en is veel over
vloediger begeleid dan Hiatt zelf
waarschijnlijk lief is. Ook de ou
de fans zullen hier en daar wel
teleurgesteld worden. De ballade
'When we ran' bijvoorbeeld
wordt verpest door een overdaad
aan violen. Hoe het anders en be
ter kan, bleek tijdens zijn concer
ten vorig jaar. Een kale 'pop—be
geleiding' doet Hiatts soul-stem
juist in die langzame nummers
veel meer recht.
De prijs voor het succes kan
hoog zijn, maar wie zou het Hiatt
niet gunnen? Bovendien zijn er
voldoende andere nummers op
deze plaat die wel de juiste
aanpak krijgen, ze zijn vooral op
kant twee te vinden.
Het hoogtepunt van 'Warming
up the ice age' staat echter op de
andere kant: 'Living a little, laug
hing a little'. Een duet met Elvis
Costello, een hartverwarmend
nummer (tegen de ijstijd) en
vooral leuk omdat Hiatt tot ver
velens toe de Amerikaanse
Costello is genoemd.
Mocht Hiatts weg naar de top
ook via de hitparade moeten lo
pen, dan is dit een best paard om
op te wedden. Die Elfsteden
tocht kan nog wel een jaartje
wachten.
BJ
Del-lords
'Frontier Days' (Geffen).
De eerste keer dat de Del-Lords
hun rondjes over de draaitafel re
den, leek het nergens op en was
het vooral luidruchtig. Maar bij
de derde keer al was ik verkocht.
'Frontier Days' is één van de
meest opwindendende debuten
van de laatste tijd.
Wat zich aanvankelijk liet aanho
ren als een gezochte combinatie
van rockabilly, punk en rock and
roll, blijkt ondanks (of juist
dankzij?) die samensmelting van
allerlei stijlen heel oorspronke
lijk te klinken.
Del-Lords is een groep uit New
York die het vooral met de twee
gitaristen Scott Kempner en Eric
Ambel getroffen heeft. Ze schrij
ven alle nummers, zingen ze ook
en hun gitaren klinken net zo
swingend als in de tijden van
Creedence Clearwater Revival.
Vooral op 'Shame on you' sprin
gen de vonken er van af. Zoals
het beginners betaamt, gaan ze
echter ook nog wel eens over de
schreef. Een nummer als 'Merce
nary' duurt veel te lang en lang
zaam werk als 'Feel like going
home' misstaat de Del-Lords, of
misschien moet dat nog wel
groeien.
"En swingen maar..." schrijft de
platenmaatschappij in een kleine
biografie over de Del-Lords. Ze
hebben zelden gelijk in hun aan
prijzende 'biotjes', maar dit zijn
ware woorden. Dit is geen mu
ziek waar veel tekst aan vuil
moeten worden gemaakt.
BJ
Tent
de gebroeders Van Dijck cs. zich
in het verlengde van 'The Boys'
ontwikkelt dan zal Tent een stuk
steviger komen te staan.
J.V.
'Uncertain and wild'
De titel van de tweede (mini)el-
pee van deze 'bollenband' dekt
de lading uitstekend. In Tent
hebben zich vier muzikanten uit
de omgeving van Lisse verza
meld, die na wat ontdekkings
tochten door het land van de mu-
ziekcomputer zelf popmuziek
zijn gaan maken. Onzekere en af
en toe wat wild klinkende 'wave-
pop'.
De opvolger van het bij vlagen
klinische debuut 'Without shel
ter' klinkt weliswaar technisch
wat beter, maar in de muzikale
ideeën van dit kwartet valt nog
altijd geen duidelijke lijn te ont
dekken. Onzekerheid is het eni
ge duidelijk element in de mu
ziek van Tent (wellicht met op
zet), die weinig vloeiende melo
dielijnen kent.
De enige uitzondering daarop is
'The boys', de nieuwe single die
best eens de hitparade zou kun
nen halen. Een melodieus werkje
waarvan het refrein herineringen
aan het oude Earth Fire(l) op
roept. Wanneer de 'wavepop' van
'Cocody rock' (EMI)
Sinds wijlen Bob Marley voor
een internationale doorbraak
van de moderne Jamaicaanse
volksmuziek (reggae) zorgde,
wordt de markt werkelijk over
spoelt door musicerende Rasta's
die in het kielzog van 'De Leeuw'
proberen te scoren. Naast accep
tabel plaatwerk heeft dat vooral
een onzettende berg 'wegwerp-
schijven' opgeleverd.
Neem nu het onbekende feno
meen Alpha Blondy, dat van pla-
tengigant EMI een elpee aan zijn
grootmoeder Chérie Coco mocht
opdragen. 'Cocody rock', is de ti
tel van dit vinylprodukt waarvan
het groefloze gedeelte onverant
woord groot is. Nauwelijks een
half uur zuivere speeltijd, het
geen gewoon pure belazerij van
de consument is. Een beetje mi
ni-elpee bevat tegenwoordig
evenveel muziek.
En als dat half uurtje Alpha
Blondy nu nog met opwindende
klanken werd gevuld, maar nee
hoor. Uitgekauwde reggae van
de eerste tot en met de laatste
groef, die gelukkig al gauw bin
nen 'gehoorbereik' komt.
J.V.
Horizontaal
1. ondeugend, 2. biersoort
(donker Eng. bier), 11. woon
boot, 12. deel v.d. mond, 14.
plechtige verklaring, 16. in
terval, 18. soort kers, 20. toe
spraak, 22. wig, 23. handel,
25. troefkaart, 26. groei, 27.
onderricht, 28. bloeiwijze, 30.
graafwerktuig, 32/ vrij, 34.
uitgestoken stuk veen, 35.
heilige (afk.), 37. soort zeil-
vaartuig, 39. brandbaar
koord, 40. gemelijk, 41. le
venslucht, 43. dat is, 44. uit
gave, 45. maal, 47. watering,
49. zandheuvel, 52. boom, 53.
deel v.d. hals, 55. bezit v.e.
boer, 56. zangstem, 58
burcht-vestingwerk,
slaapplaats, 63. Ind. da
dekking, 65. geestelijke, 66
balspel, 67. afwezig,
baardje, 70. duw, 71. org. ver
binding, 72. boom.
Verticaal
2. gereedschap, 3. vr. munt,
4. klein kind, 5. stroop, 7.
voorzetsel, 8. ijzerhoudende
grond, 9. pl. in N-Brabant, 10.
bouwland, 12. groot en dik,
13. hoofddeksel, 15. schel, 17.
gebergte in Rusland, 18. snij-
werktuig, 19. gestold vlees-
nat, 21. duivel, 23. vochtig, 24.
vroeger, 28. overschot - rom
mel, 29. iem. om wie men
lacht, 30. bouwmateriaal, 31.
boom, 32. gast, 33. krachtig,
35. gezichtseinder, 36.
sneeuwschaats, 38. inhouds
maat, 39. tongbeweging, 42.
gedachtenwisseling, 46.
boomvrucht, 48. wijnsoort,
50. toespraak, 51. hevig, 54.
gevleugeld dier, 55. afstand,
56. drinkgelegenheid, 57. jus,
59. stapel, 60. scheepsvloer,
61. eetgerei, 62. droog, 64.
vruchtkern, 66. nachtge
waad, 68. voorzetsel, 70. on
meetbaar getal.
De prijs van 25,- werd toege-
'kend aan G.J. Roest, Noordeinde
36, 2451 AG Leimuiden.
De prijs wordt de winnaar toe
gezonden.
Oplossingen met vermelding
van 'Puzzel' voor donderdag op
briefkaart of in enveloppe zen
den aan Redactie Leidsch Dag
blad, Postbus 54, 2300 AB Lei
den.
De organisatoren van het Hoogo
ven schaaktoernooi hebben dit
jaar een wel zeer gelukkig uitno-
digingsbeleid gevoerd. Hoe was
immers voorzien dat Beljavski
(beste score aan bord 1) en Nunn
(beste score van iedereen) de
sterren van de schaakolympiade
zouden worden? Beiden spelen
mee en in de tweede ronde ont
moetten ze elkaar. Het werd een
partij die binnen drie maanden
in elk zichzelf respecterende
schaakblad zal staan,
Wit: Beljavski; zwart: Nunn.
1. d4 Pf6 2. c4 g6 3. Pc3 Lg7 4. e4
d6 5. f3 0-0 6. Le3 Pbd7 7. Dd2 c5
8. d5 Pe5 (Het begin van een
hoogst origineel plan) 9. h3 Ph5
10. Lf2 f5 11. ef5: (DIAGRAM)
Tf5:ü? (Een stukoffer op lange
termijn dat goede praktische
kansen biedt. Of het echt hon
derd procent correct is kan pas
beoordeeld worden na diepgaan
de analyse) 12. g4 Tf3: 13. gh5:
Df8 14. Pe4 Lh6 15. Dc2 Df4 16.
Pe2 (Op Pf3: volgt Pf3: 17. Kdl
Lf5 18. Ld3 Le4: 19. Le4: Pd2 en
zwart wint een stuk terug bij goe
de stelling) Tf2:! 17. Pf2: Pf3+ 18.
Kdl Dh4 19. Pd3 (Op bijvoor
beeld Pc3 volgt Pd4 en Pf2 kan
niet meer gedekt worden) Lf5 20.
Peel Pd2! (Deze krachtzet ver
breekt de verbindingen in de
witte stelling en dreigt en pas
sant ook nog Pc4:) 21. Hg6: hg6:
22. Lg2 (Op b3 volgt Dd4 23. Tbl
Pbl: 24. Dbl: De3 25. Dc2 Df3+)
Pc4: 23. Df2 Pe3+ 24. Ke2 Dc4 25.
Lf3 Tf8 26. Tgl Pc2 27. Kdl Ld3:
en wit hield het voor gezien.
Voor de liefhebbers van ope-
ningsvallen het volgende partij
tje uit een Duits regionaal kam
pioenschap.
Wit: Grönegress; zwart: Da-
nielmeier. 1. e4 c5 2. c3 d6 3. d4
Pf6 4. Ld3 g6 (Beter is om eerst
op d4 te ruilen) 5. dc5: dc5: 6. e4
Pg4 7. Lb5+ Ld7? (DIAGRAM
II) 8. e6! en zwart gaf het op. Op
Lb5: volgt ef7: met damewinst
en op fe6: volgt 9. Ld7:+ Dd7: 10.
Dg4:.
In de halve finale van Nederland
voor senioren, die dit jaar reeds
weer een aanvang hebben geno
men, kwam een schitterende bal-
lencombinatie voor die ik u niet
wil onthouden: Van Aalten-Jan-
sen (G.) 32-28 18-23 37-32
23-29 34x23 17-22 28x17 19x37!!
41x32 12x21 en hier zagen de spe
lers geen brood meer in, zodat tot
remise werd besloten.
De aantrekkelijkheid van de
halve finale is de laatste jaren
wat afgenomen, omdat steeds
meer spelers tactisch gaan spe
len, d.w.z. 2 partijen winnen en
de rest remise (dat is meestal vol
doende voor een finaleplaats).
De remises zijn dan ook niet van
de lucht. Gelukkig zijn er ook
uitzonderingen zoals onder
staande partij.
Bakker-Heusden 1. 33-28
18-23 2. 39-33 12-18 3. 31-27
7-12 4. 44-39 17-21 5. 37-31
23-29 6. 34x23 18x29 7. 33x24 20-
x29 8. 41-37 21-26 9. 39-34
13-18 10. 34x23 18x29 11. 35-30
9-13 12. 30-25 4-9 13. 49-44.
Logischer lijkt 50-44. 1-7 14.
40-35? M.i. is deze zet verant
woordelijk voor wit's latere
moeilijkheden. Beter is 27-22
metop 19-23 28x19 14x23 47-41.
14.... 19-24 15. 43-39 14-20 16.
25x14 9x20 17. 39-33 20-25 18.
44-39 24-30 19. 35x24 29x20 20.
33-29 20-24 21. 29x20 15x24 22.
45-40 10-14 23. 40-34 5-10 24.
50-44 14-20 25. 27-22 10-15 26.
38-33 13-19 27. 42-38 24-30 28.
47-42 8-13.
Doordat de witte korte vleugel
erg zwak is kan wit nauwelijk
agressief optreden, m.n. een
schijf op 40 wordt node gemist.
29. 31-27 2-8 30. 37-31? Hier
had 33-29 20-24 29x20 15x24 34-
x29 24x33 38x29 gemoeten al zal
Viertallentoernooien worden
steeds populairder. Dit soort
wedstrijden, en dan bij voorkeur
volgens de Caransa-formule, is
steeds weer in korte tijd 'uitver
kocht'.
Het Eindhovense B.C. 70-toer-
nooi is een goed voorbeeld.
Liefst 66 viertallen trotseerden
sneeuw en spiegelgladde wegen
om op 12 januari acte de presen
ce te geven in St. Oedenrode.
Dat de lezer van een eenvou
dig boekje over speeltechniek
duidelijk in het voordeel kan zijn
bewijst het volgende spel:
A H 5
74
O V 9 3 2
10 6 5 4
94
N 6 3 2
5 AH53 VVO*?109"82
O B 10 8 5 Y O AH76
7 3 2
West startte met ruitenboer, van
tafel de vrouw, voor oosts heer;
oost speelde ruitenaas na (we
zullen straks zien dat troef na be
ter zou zijn geweest). Zuid troef
de en vervolgde met harten
vrouw. West nam en speelde
troef na, maar het was te laat.
Zuid nam op tafel en speelde
weer harten, waarna OW niet
konden verhinderen dat zuid een
hartentje op tafel troefde, goed
voor de 10e slag.
A H 5
C 74
O V 9 3 2
10 6 5 4
4 94 N *632
O A V 5 3 u/ n C? B 10 9 8
O B 10 85 VVUC>AH76
7 3 2 Z +98
Zuid gever, allen kwetsbaar.
Zuid opende 1 schoppen en werd
vervolgens leider in 4 schoppen.
Het 100-jarig bestaan van de
"VW Het Geuldal" in het Lim
burgse Valkenburg en het 50-ja-
rig bestaan van het Nationale
Park De Hoge Veluwe zijn voor
de PTT op 26 februari aanleiding
met twee bijzondere toeristische
zegels op de markt te komen. De
zegels, beide liggend, hebben
waarden van respectievelijk 50
en 70 cent.
De VW-zegel is uitgevoerd in
geel, magenta, cyaan, zwart en
turkoois en de 70 cent-zegel Ho
ge Veluwe in geel, magenta,
cyaan, zwart, turkoois en rose-
rood. Van beide zegels, waarvan
de belettering bijzonder fraai is,
zullen 16 miljoen exemplaren
worden aangemaakt; twee mil
joen meer dan de laatste keren
het geval was. Waarschijnlijk uit
propagandistisch oogpunt. Bo
vendien zijn er over de gehele
wereld veel beeldfilatelisten die
het onderwerp "toerisme" in hun
portefeuille hebben.
daarom als bluizet nog niet zo
gek. 30.... 26x37 31 42x31. Na 32-
x41 wordt zwart met 12—17 in de
tang genomen. 20—24? De bluf
werkt, want waarom niet 12-17
22-18 (of?) 13x22 27x18 20-24
18-13 8-12 13-8 en in het zicht
van de haven sneuvelt hij: 19—23
28x19 24x2. 32. 46-41 12-17 33.
41-37 7-12 34. 31-26 30-35 35.
48-43 24-30. 15-20 lijkt aan
trekkelijk, maar ook dat wordt
het niet b.v. 34-29 24-30 36-31!
20-24 29x20 25x14 33-29 12-18
28-23 17x28 23x12 8x17 32x23
19x28 en nu eerst 38—32 en dan
pas 27-22 36- 33-29 19-24 (na
12-18 speelt wit gewoon 27-21)
37. 29x20 15x24 38. 38-33 13-19
39. 36-31 8-13 40. 43-38 12-18
41. 34-29 3-9 42. 29x20 25x14 43.
33-29 19-24 44. 29x20 14x25 45.
38-33 (wit redt zich net) 9-14 46.
44-40 35x44 47. 39x50 30-35 48.
33-29 35-40 49. 26-21! 17x26 50.
28-23 25-30 51. 23x12 11-17 52.
12x21 26x28 53. 32x23 30-34??
Ondanks de hele partij beter ge
staan te hebben en ondanks het
feit dat de tijdnoodfase voorbij
is, gaat zwart nog verliezen, beter
was eerst 16-21. 54. 23-18!! 34-
xl2 55. 50-44 40x49 56. 31-26 en
zwart wachtte de beslissende
slag niet meer af en gaf op.
Wat is het probleem, zegt u
wellicht? Behalve dan dat oost
eerder troef had kunnen spélen.
Maar in St. Oedenrode lag het
spel iets anders:
Start twee ronden ruiten, de
tweede getroefd. Maar zuid be
ging nu een fout die lezers van
boekjes niet zo makkelijk zullen
maken; het thema is namelijk
overbekend. Het bezit van har
tenheer maakt zuid bridgeblind.
Hij stak over naar troef heer en
speelde harten van tafel, in de
hoop aldus hartenheer te maken.
West nam, speelde een tweede
maal troef en er volgde weer
troef, nadat oost de derde harten
had genomen. Noords troeven
waren daarmee op; zuid bleef
met een hartenverliezer zitten en
was één down.
In een viertallenwedstrijd is
het belangrijk de geboden man
che te maken; een eventuele
overslag mag, maar hoeft niet.
Zuid had blij moeten zijn dat
oost in de tweede slag geen troef
na speelde en hij had dan ook di
rect harten uit de handen moeten
spelen!
Het toernooi werd gewonnen
door het Haagse team Hans van
de Haar, Jeroen van Wijk, Willem
en Mariemme Gosschalk.
De zegels, waarvan de ontwer
pen uit de studio komen van de
Rotterdamse ontwerpersvereni
ging "Hard Werken" zijn ver
krijgbaar zolang de voorraad
strekt, maar uiterlijk tot 28 fe
bruari 1986.
Op de zegel van 50 cent staan
bestek en bord op een placemat
afgebeeld. Op het bord de tekst
"1885-VW-1985" en onderop de
placemat "Geuldal bij Valken
burg".
De linkerzijde van de 70 cent
zegel wordt gevormd door het
symbool van het Kröller-Müller-
museum, namelijk een concen
trische neoncirkel van de Ameri
kaanse kunstenaar Bruce Nau-
man en de tekst "The true artist
helps the world by revealing
mystic truths" (de ware kunste
naar helpt de wereld door het
onthullen van mystieke waarhe
den). Op de rechterzijde hertege
weien uit de studiecollectie, een
landschapje en de tekst "De Ho
ge Veluwe 1935-1985".
Het Nationale Park De Hoge
Veluwe is op 26 april 1935 ge
sticht en het is het grootste na
tuurreservaat in Nederland. In
het park ligt het Rijksmuseum
Kröller-Müiler, dat over de hele
wereld bekend is om zijn collec
tie van schilderijen en tekenin
gen van Vincent van Gogh. Het
park trekt jaarlijks meer dan een
half miljoen recreanten. Nergens
ter wereld gaan natuur, cultuur
en kunst zó harmonisch samen
als in het Nationale Park De Ho
ge Veluwe.
