Duarte: rechts
is uit op coup
VS en Sowjet-Unie zoeken
oplossingen Midden-Oosten
Tumult in Frans parlement
MacMillan steelt de show
Verkiezingen El Salvador uitgesteld
Defensie Israël blut
Kampbeul Mengele zou
in arrest zijn geweest
DONDERDAG 24 JANUARI 1985
BUITENLAND
PAGINA 7
SAN SALVADOR (UPI/D PA/ANP) - De christen-democratische president van El Salva
dor Duarte heeft zijn extreem-rechtse tegenstanders van de Arenapartij ervan beschul
digd 'fascistische documenten' in het leger te verspreiden in de hoop een staatsgreep uit
te lokken.
Duarte deed zijn aanval na een
nieuwe overwinning van extreem
rechts in de vorm van uitstel van
de parlements- en gemeenteraads
verkiezingen van 17 tot 31 maart
door de Centrale Kiesraad, die
wordt overheerst door rechtse en
extreem-rechtse partijen. Zijn
christen-democratische partij
noemde het uitstel „in strijd met
de grondwet".
Duarte verweet het linkse verzet
door zijn opstelling in de dialoog
met de regering politiek rechts in
het land een nieuwe stimulans te
hebben geboden.
Het voorstel voor deelneming in
de regering en voor samenvoeging
van de guerrillagroepen en het re
guliere leger, dat het verzet in no
vember deed in de tweede ge
spreksronde met de regering in
Ayagualo, heeft „extreem-rechts
gesterkt". „Vanaf dit moment be
gon dit ook weer opnieuw het land
te destabiliseren", zei Duarte.
Waarnemers signaleerden een
nieuwe golf van geweld in El Sal
vador sinds begin dit jaar. Dood
seskaders hebben hun acties opge
voerd. Gevechten tussen het Salva
doraanse leger en de linkse guerril
labeweging nemen eveneens in
aantal en omvang toe. Het verzet
heeft zijn sabotagecampagne opge
voerd om daarmee de economie
van het land te treffen. Afgelopen
weekeinde werd San Salvador van
elektriciteit afgesneden door aan
slagen op hoogspanningsmasten.
Aanslagen zijn verder gepleegd op
installaties in de suiker-, katoen
en koffiesector, de belangrijkste
inkomstenbronnen van het land.
Het leger, dat recentelijk werd
uitgerust met modernere Ameri-
TEL AVIV (AP/GPD/UPI) - Het Israëlische ministerie van communicatie
dreigt de telefoons van het ministerie van defensie af te sluiten. Defensie
staat voor tientallen miljoenen dollars bij de PTT in het krijt. Ook leve
ranciers van levensmiddelen hebben gedreigd het ministerie van defen
sie niets meer te leveren omdat de rekeningen niet worden betaald.
Een functionaris van defensie zei op korte termijn ernstige problemen
te verwachten als de schuldeisers hun dreigementen waarmaken. Hij zei
dat het ministerie de rekeningen niet kan betalen, omdat het ministerie
van financiën geen geld meer overmaakt in het kader van de bezuinigin
gen. De twee ministeries onderhandelen nu met elkaar.
Ook de president van Israël Chaim Herzog wil een bijdrage leveren aan
het herstel van de deplorabele economie van zijn land. Het staatshoofd
vindt dat bij officiële bezoeken van buitenlandse hoogwaardigheidsbe
kleders te veel politici en ambtenaren aanzitten aan het traditionele
staatsbanket. Zeker nu het toch betrekkelijk kleine land als gevolg van
de uit nood geboren regering van nationale eenheid 26 ministers en on
der-ministers telt, wil de president het aantal mee-eters uit het kabinet
drastisch beperken. Verder vindt hij het onnodig dat bij een bezoek van
koningen, presidenten en andere regeringsleiders het hele parlement bij
het door de staat te bekostigen diner aanschuift.
Gisteravond is een akkoord bereikt, over een aantal prijsstijgingen dat
niet in de lonen zal worden gecompenseerd. Benzine wordt 34 duurder,
water 50% en gesubsidieerde levensmiddelen gaan 5% in prijs omhoog.
Dat alles om de inflatie van 1.000 procent terug te dringen. Inmiddels is
door een reeks eerder afgekondige maatregelen de geldontwaarding de
afgelopen maanden al sterk verminderd.
kaanse vliegtuigen van het type C-
47, heeft de acties tegen het verzet
opgevoerd. Onlangs kondigde de
commandant van de noordelijke
sector, kolonel Ochoa, „vrije vuur-
zones" af om de guerrillabeweging
beter te kunnen bestrijden.
Klappen
In het leger heerst volgens waar
nemers misnoegen over de klap
pen die zijn opgelopen sinds het
begin van de dialoog met het ver
zet op 15 oktober. Het door het ver
zet eenzijdig afgekondigde kerst
en nieuwjaarsbestand werd wel
door president Duarte aanvaard,
maar door het leger niet nageleefd.
De verontrusting die in El Salva
dor door het toenemende geweld is
ontstaan is onderstreept door
aartsbisschop Rivera y Damas, zelf
door rechts met de dood bedreigd.
Hij sprak van een „verontrustende
escalatie in de oorlog en een teken'
van de wil om een militaire en niet
langer een politieke oplossing te
zoeken van het conflict". De angst
voor doodseskaders, de oorlog, het
geweld van alle kanten is weer rou
tine geworden in El Salvador, al
dus een waarnemer.
Het verzet verklaarde van oor
deel te zijn dat Duarte zijn vrijheid
van handelen heeft verloren als ge
volg van het verzet van het leger en
politiek rechts tegen de dialoog
met het verzet. Maar Duarte noem
de deze uitspraak belachelijk. „Ik
ben nog steeds opperbevelhebber
van het leger", zei hij.
Duarte zei dat het verzet hem wil
dwingen tot hervatting van het
overleg, maar dat hij zich „door
niemand laat dwingen". „Een der
de ronde heb ik nu nog niet over
wogen. Vooraleer ik een besluit
neem om te blijven praten moet ik
vele factoren bekijken. Zij moeten
nationale vrede dienen", zei hij.
In kringen van de president ver
wacht men een opschorting van de
dialoog tot na de verkiezingen van
eind maart.
NEW YORK (DPA) - De sinds ja
ren gezochte voormalige Nazi
kamparts Joseph Mengele zou na
de oorlog in de Amerikaanse bezet
tingszone in Wenen gearresteerd
zijn geweest, zo meldt „The New
York Times". Het blad baseert zich
op onlangs openbaar gemaakte ge
heime Amerikaanse documenten.
Daaruit zou bovendien blijken
dat de Amerikaanse inlichtingen
dienst in 1962 door de Canadese
autoriteiten zou zijn gewezen op
het feit dat Mengele in Buenos Ai
res onder de naam „Joseph Men-
ke" getracht heeft een visum voor
Canada te verkrijgen. Uit de papie
ren valt niet op te maken of de
Amerikaanse autoriteiten naar
aanleiding van deze informatie ook
stappen hebben ondernomen om
Mengele op te sporen of de inlich
tingen hebben doorgegeven aan
Duitse instanties. Sinds 1959 loopt
tegen Mengele een Westduits ar
restatiebevel wegens moord.
De documenten werden door de
Amerikaanse regering openbaar
gemaakt op verzoek van het Simon
Wiesenthal-centrum, genoemd
naar de in Wenen levende Nazi-ja
ger, in Los Angeles. De nu 73-jarige
Mengele is, na de uitlevering door
Bolivia in 1983 aan Frankrijk van
de voormalige Gestapo-chef van
Lyon, Klaus Barbie, waarschijnlijk
de meestgezochte oorlogsmisdadi
ger. Beate en Serge Klarsfeld, be
kend door hun jacht op Nazi-mis
dadigers, vermoeden dat de voor
malige kamparts zich in Paraguay
bevindt. De regering van dit Zuida-
merikaanse land zegt echter dat
Mengele het land reeds jaren gele
den heeft verlaten.
Mengele, tijdens de oorlog SS-
nwtfoor, was van mei 1943 tot ja
nuari 1945 werkzaam als arts in het
concentratiekamp Auschwitz. In
die periode heeft hij talloze onmen
selijke proefnemingen gedaan op
kampgevangenen, bij voorkeur op
tweelingen. In het Westduitse ar
restatiebevel wordt hij er verder
van beschuldigd kinderen levend
verbrand te hebben en gevangenen
te hebben gehouden. De geheime
documenten werden gepubliceerd
nadat het Simon Wiesenthal-cen
trum zich de afgelopen maanden
en uiteindelijk met succes had be
roepen op de Amerikaanse wet op
de verzekering van vrijheid van in
formatie. Het centrum, een joodse
organisatie die zich in hoofdzaak
bezig houdt met het vervolgen van
Nazi-misdadigers, heeft er bij de
regeringen van de Verenigde Sta
ten en Canada op aangedrongen
onderzoeken in te stellen naar de
verblijfplaats van Mengele. Het
centrum maakte gisteren in New
York bekend dat de Canadese pre
mier zijn minister van justitie met
een dergelijk onderzoek heeft be
last.
Op een gisteren gehouden pers
conferentie vuurde de leider van
het Simon Wiesenthal-centrum,
rabbijn Marvin Hier, tal van kriti
sche vragen af op de Amerikaanse
regering. Zo wilde hij onder ander
weten waarom de Westduitse justi
tie, die een arrestatiebevel tegen
Mengele heeft lopen, niet op de
hoogte was gesteld van het feit dat
Mengele zich klaarblijkelijk sinds
1962 in Argentinië ophield.
In een brief aan president Rea
gan schrijft Hier: „De omvang van
Mengele's misdaden en de nage
dachtenis aan zijn 400.000 slachtof
fers, eisen dat elke steen moet wor
den omgedraaid om deze man, die
de belichaming van het kwade is,
voor het gerecht te slepen". Van de
Canadese premier Brian Mulroney
wil Hier weten wat er met Menge
le's visumaanvrage is gebeurd en
of de gezochte mogelijk naar Cana
da is gereisd. Ook heeft hij de lei
ders van beide regeringen verzocht
een diepgaand onderzoek in te stel
len naar de betrokkenheid van hun
beider landen in de zaak Mengele.
Hier oefende tijdens de perscon
ferentie nadrukkelijk kritiek uit op
de houding van verschillende in
stanties in relatie tot de onderzoe
kingen over Mengele. Zo heeft het
Amerikaanse leger de publicatie
van vier andere documenten over
de zaak tegen gehouden. Dit omdat
openbaarmaking de nationale vei
ligheid zou schaden en omdat het
gaat om inlichtingen van andere
regeringen.
PARIJS - Onafhankelijkheidslei
der Jean-Marie Tjibaou ontketen
de heftige taferelen in het parle
ment toen hij gisteravond tijdens
het debat over het verlengen van
de uitzonderingstoestand op
Nieuw-Caledonle op de genodig
dentribune verscheen. Vermoed
wordt dat de communisten hem
hadden gevraagd de debatten bij te
door
Rudolph Bakker
Na fel protest van de gaullisti
sche oppositie verliet Tjibaou de
tribune na een tiental minuten.
Terwijl hij, omringd door vijf bo
dyguards, in zijn auto stapte voeg
de hij de toegestroomde journalis
ten toe: „Ik wist niet dat ik zo be
langrijk was".
Ook na het vertrek van Tjibaou
vertoonde het parlement de tradi
tionele Franse chaos tijdens het de
bat over het verlengen van de uit
zonderingstoestand op het omstre
den eiland. Het bleek dat de rege
ring te laat met de procedure be
gonnen was, zodat ze nu in tijd
nood is geraakt.
Met alleen de stemmen van de
socialisten voor - de gaullisten en
de communisten stemden tegen,
de aanhangers van oud-president
Giscard onthielden zich van stem
men - is het voorstel nu in de se
naat beland, waar senator Dick
Ukeiwé, die hoofd van de regionale
regering van Nieuw-Calenonië is,
nieuwe voorstellen zal doen.
Terwijl de senaat in debat was
liep de periode af waarbinnen de
uitzonderingstoestand geldig was.
In Noumea gingen dan ook voor
het eerst sinds veertien dagen de
terrasjes in de avonduren weer
open en haalden café- en restau
ranteigenaren verlicht adem. Hun
negotie was de afgelopen weken
met meer dan 60 procent terugge
lopen.
De ochtendbladen zijn het er
over eens dat de manier waarop
niet alleen de regering, maar ook
de oppositiepartijen, met het pro
bleem Nieuw-Caledonië omsprin
gen steeds ondoorzichtiger wordt.
De aanwezigheid van onafhanke
lijkheidsleider Tjibaou, die zich
het hoofd van de voorlopige rege
ring van een onafhankelijk Nieuw-
Caledonië noemt, en van het er
kende regionale regeringshoofd
Dick Ukeiwé in Parijs schijnen de
oplossing niet nader te brengen.
Beleid Thatcher hard aangevallen op tv
LONDEN - De Britse oud-pre
mier Harold MacMillan (92) heeft
gisteren, tijdens de eerste zitting
van het Hogerhuis die op de tv
werd uitgezonden, de show ge
stolen met een harde aanval op
de monetaristische economische
politiek zoals de regering-That-
cher die voert.
door
Henk Dam
MacMillan (zie foto), die vorig
jaar de adellijke titel „graaf van
Stockton" kreeg en sindsdien in
het Hogerhuis zitting heeft, ver
oordeelde monetarisme met z'n
hand-op-de-knip filosofie als
„waardeloos" en „niet meer dan
een aantal puur theoretische en
academische stellingen".
Zonder de regering-Thatcher
bij naam te noemen, riep hij op
Dodental India
NEW DELHI, 23 jan (AP) - Bij de
rellen die uitbraken na de moord
op de Indiase premier Indira
Gandhi zijn in totaal 2.717 mensen,
merendeels Sikhs, om het leven
gekomen.
tot een hele andere economische
politiek, waarbij hij de Verenig
de Staten als lichtend voorbeeld
noemde. Daar wordt, zo zei Mac-
millan, terecht uitgegaan van de
gedachte dat men alleen door
geld uit te geven welvaart van
creëren.
De wereld, aldus de oud-pre
mier die een partijgenoot is van
mevrouw Thatcher, bevindt zich
in de greep van de derde techno
logische revolutie. „We moeten
ons toeleggen op moderne indus
triële produktie. Het moet hier
gebeuren. We moeten niet het
langzaamste schip in het kon
vooi zijn, maar de leider", zo zei
hij met aanzienlijke hartstocht.
De politieke partijen moeten
de handen ineenslaan, zo ver
volgde hij. We moeten zelfs den
ken aan een nationale regering.
„Als we dat doen zullen de histo
rici van de toekomst het eind van
deze eeuw voor ons land niet als
een tijd van verval beschrijven,
maar als het begin van een nieu
we glorieuze renaissance".
Deze visionaire woorden lever
den de oud-premier een zo groot
mogelijke ovatie op als in het Ho
gerhuis beschaafdheidshalve
maar mogelijk is. Even voor
Macmillan begon met spreken,
was er ook al aanzienlijke herrie
in het doorgaans serene Hoger
huis geweest, toen een groep van
20 stakende mijnwerkers vanaf
de publieke tribune luidkeels de
monstreerde.
De mijnwerkers trachtten
daarmee op hun eigen wijze
voordeel te behalen van de histo
rische zitting van het Hogerhuis,
hoewel vergeefs. De uitzendende
omroepen BBC en ITV hadden
al van te voren instructies gekre
gen publieke protesten te nege
ren, en dat deden ze ook.
F alkland-oorlog
LONDEN (AP) - Het Britse week
blad New Statesman heeft details
gepubliceerd van een geheim ver
drag dat Groot-Brittannie tijdens
de Falkland-oorlog sloot met de
militaire regering van Chili. Er de
den al lange tijd geruchten de ron
de over het bestaan van een derge
lijk verdrag.
De Britten mochten gebruik ma
ken van een luchtmachtbasis in
Punta Arenas in het zuiden van
Chili. De Britse Canberra verken
ningsvliegtuigen die vanaf die ba
sis opereerden, waren voorzien van
Chileense kenmerken.
Westduitse
Afrika-actie:
110 miljoen
BONN - De actie „Een dag voor
Afrika - met zijn allen tegen de
honger" heeft gisteren zeker 110
miljoen gulden opgeleverd, even
veel als de hulporganisaties tevo
ren hadden gehoopt. Om 12 uur
gistermiddag luidden de meeste
kerkklokken in de Bondsrepu
bliek Duitsland als teken van soli
dariteit met de hongerenden in
Afrika. Onderdeel van een actie,
die uniek was.
door
Hans Amesz
Meer dan dertig beroemde pop
sterren hebben de plaat „Naakt in
de wind" gemaakt. De opbrengst is
voor Afrika. Talloze prominente
kunstenaars, sportlieden, politici
en tienduizenden vrijwilligers heb
ben overal in de Bondsrepubliek
en West-Berlijn geld ingezameld.
In Bremen kondigde Rudi Carrell
aan dat hij op de landbouwbeurs
„Groene week", die binnenkort in
Berlijn begint, een uur handteke
ningen zal zetten. Het Nederlandse
ministerie van landbouw heeft
daarvoor 20.000 gulden ten behoe
ve van „Een dag voor Afrika" ge
schonken.
Radio en televisie hebben de he
le dag de actie begeleid en speciale
uitzendingen aan de catastrofale si
tuatie in Afrika gewijd. De minis
ter van ontwikkelingshulp Warnke
ging gisterochtend met de collecte
bus in het kabinet rond. Bonds
kanselier Helmut Kohl liet voor de
tv-camera's drie biljetten van 100
mark in de gleuf verdwijnen.
De Bondsdag wijdde een specia
le zitting aan de situatie in Afrika.
Alle sprekers waren het erover
eens dat alleen geld geven niet vol
doende is. De voorzitter van de
Noord-Zuid-commissie en drager
van de nobelprijs voor de vrede,
Willy Brandt, zei dat als er een mil
jard mark - nog geen 0,1 procent
van de totale bewapeningskosten
in de wereld - naar Afrika zou
gaan, daar geen honger meer hoeft
te worden geleden.
De afgevaardigde Günter Ver-,
heugen merkt op dat men kenne
lijk alleen maar in actie komt als er
hongercatastrofes van ongekende
omvang zijn. Hij verklaarde dat
honger geen onvermijdelijke na
tuurramp is, maar samenhangt met
racisme, oorlog, burgeroorlog, on
derdrukking. Volgens hem hebben
de rijke landen van het noorden
Afrika nooit een echte kans gege
ven, maar veel meer uitgebuit.
BEIROET - Toen Robert McFarla-
ne, de Amerikaanse nationale advi
seur voor veiligheidszaken, vorige
week tijdens een interview toegaf
dat de Verenigde Staten en de
Sowjet-Unie overeengekomen wa
ren om in de komende maanden
besprekingen te voeren over de po
litieke situatie in het Midden-Oos
ten, deed hij een dappere poging
om de indruk te geven dat het be
lang van deze ontwikkeling mini
maal was. „Ach", verklaarde de
heer McFarlane, „het is gewoon
een gesprek, een uitwisseling van
gedachten, meer niet".
door
Aernout van Lynden
was er wel degelijk een diplomatie
ke rol voor de Sowjet-Unie wegge
legd in het beinvloeden van de
Arabische landen om de akkoor
den te aanvaarden.
Geen hulp
Het is echter wel degelijk meer.
Zeven jaar lang zijn de Verenigde
Staten oppermachtig geweest op
het diplomatieke slagveld in het
Midden-Oosten. Sinds de voorma
lige Egyptische president Anwar el
Sadat in 1977 met zijn befaamde
reis naar Jeruzalem het tijdperk
van de Camp David-onderhande-
lingen inluidde, is er alleen voor
Washington een rol weggelegd ge
weest, zeker wat betreft het centra
le conflict tussen Israël en de Ara
bieren. Gedurende het eerste deel
vari de jaren zeventig hadden de
Verenigde Staten in de vorm van
media-ster Henry Kissinger ook al
de voornaamste rol voor zich op
geëist.
Maar in die dagen voor en na de
oktober oorlog van 1973 was er ook
nog een bescheiden plaats op het
toneel voor Moskou. Er werd een,
weliswaar volkomen onsuccesvol
le, internationale conferentie over
het Midden-Oosten in Genève ge
houden, waarbij Kissinger het
voorzitterschap moest delen met
Andrei Gromyko. En ook in het be
reiken van de troepenscheidings
akkoorden na de oktober-oorlog
Maar nadat Egypte de betrekkin
gen met Moskou had afgebroken
en Sadat de Verenigde Staten in
een positie had geplaatst om al
leen, en zonder enige hulp van der
den, het vredesakkoord tussen
Egypte en Israël tot stand te bren
gen, waren de Amerikaanse be
windsheden ervan overtuigd dat
enig overleg of dialoog met Mos
kou niet meer nodig was om een
vredesregeling tot stand te bren
gen.
Toen Ronald Reagan vier jaar ge
leden aan de macht kwam werd de
ze politiek van zijn in elk ander op
zicht vrijwel geheel verschillende
voorganger overgenomen. In het
strakke ideologische denken van
de rechtse republikein paste goed
een politiek waarbij de communis
tische aartsvijand tot een kleine rol
in de marge gedegradeerd werd.
Amerika onder Reagan koos voor
een politiek van alleengang in het
Midden-Oosten. Een politiek die
overigens Amerika's belangrijkste
bondgenoot in de regio, Israël,
goed uitkwam. Israël kon erop re
kenen van de grootste invloed te
zijn op de Amerikaanse poütiek en
was er eveneens van verzekerd dat
niet achter zijn rug afspraken wer
den gesloten tussen de grootmach
ten.
Ramp
Maar in de afgelopen vier jaar is
deze politiek van Reagan en zijn af
gezanten Haig, Habib en Shultz
een ware ramp gebleken. Van eni
ge vooruitgang van het vredespro
ces is geen sprake geweest, eerder
het tegenovergestelde. Dit is het
beste tot uitdrukking gekomen in
Libanon. Na de Israëlische
Kissinger: media-ster.
in juni 1982 en de weigering van
Washington om gedurende de eer
ste twee maanden van de oorlog Is
raël tot enige matiging van het oor
logsgeweld te dwingen besloot
Egypte om de betrekkingen met de
joodse staat bijna geheel af te bre
ken. Het vredesakkoord tussen de
twee landen bleef overeind, maar
van enig dialoog was geen sprake
meer.
Ook in de ogen van de rest van
de Arabische wereld verloor Was
hington in de maanden na het door
de Verenigde Staten bemiddelde
vertrek van de PLO uit Beiroet aan
gezag. Israël viel in september 1982
alsnog West-Beiroet binnen, on
danks het feit dat de Verenigde
Staten de Arabieren verzekerd
hadden dat dit niet zou gebeuren
en kort daarna volgden de bloed
baden in de Palestijnse vluchtelin
gen kampen. Maar toen Washing
ton hierna besloot de mariniers
naar Beiroet terug te sturen bleken
zij in staat de vrede te bewaren en
een door Amerika ontworpen Li-
banees-Israëlisch akkoord leidde,
uiteindelijk slechts tot een nieuwe
uitbarsting van geweld tussen de
verschillende Libanese religieuze
gemeenschappen.
Van een door Washington gein-
spireerde Israëlische terugtrek
king was geen sprake, echter wel
van de dood van ruim 260 Ameri
kaanse mariniers. Behalve ge
zichtsverlies voor de kostbare,
maar compleet onsuccesvolle be
moeienis in Libanon, heeft de poli
tiek van Reagan in het Midden-
Oosten ook geleid tot steeds grote
re frustratie in de Arabische lan
den met Washington gezien het uit
blijven van enige vooruitgang van
het vredesproces. Het zogenaamde
'Reagan-plan' dat door de presi
dent in september 1982 bekendge
maakt werd bleek al snel een dood
geboren kind te zijn.
Syrië
Sindsdien heropende Egypte de
betrekkingen met Moskou en slo
ten het conservatieve Koeweit en
Jordanië contracten voor wapenle
veranties af met de Russen. Aan
Sadat: doorbraak.
geen van de Arabische landen was
het in de tussentijd voorbij gegaan
dat Syrië, het enige land in het
Midden-Oosten waarmee de Sow
jet-Unie werkelijk nauwe banden
heeft, aan macht en invloed ge
wonnen had door in Libanon de
moslim-oppositie te steunen.
Sinds de Amerikaanse afgang in
Libanon hebben zich belangrijke
verschuivingen voorgedaan in het
Midden-Oosten.
Er is een nieuw, gematigd bond
genootschap ontstaan tussen
Egypte, dat weer gedeeltelijk in de
Arabische wereld is opgenomen,
Jordanië en het deel van de PLO
dat nog onder leiding van Yasser
Arafat staat. Het is een bondge
nootschap dat haast heeft, actie wil
zien en (als waarschuwing voor de
Verenigde Staten?) zich al heeft
uitgesproken als een voorstander
van het Russische voorstel voor
een nieuwe internationale confe
rentie over het Midden-Oosten.
Deze ontwikkelingen zijn niet
aan Washington voorbij gegaan. In
de voorgaande vier jaren heeft de
huidige regering geleerd dat het
niet mogelijk is een monopolie van
diplomatieke macht in het het Mid
den-Oosten te hebben. Dat bijvoor
beeld in Libanon meer bereikt zou
zijn als men nauwer met Moskou
had samengewerkt en meer naar
Sowjet-bondgenoot Syrië had ge
luisterd.
Arogant
Het gevolg hiervan zal waar
schijnlijk een minder eenzijdige
politiek zijn, minder arrogant en
meer gevoelig voor de ingewikkel
de nuances van dit uiterst ingewik
kelde deel van de wereld. Het moet
echter niet verwacht worden dat
nu Washington weer met Moskou
overleg gaat plegen er een vre
desregeling in de maak is. Israë-,
dat niet gecharmeerd was door de
aankondiging van McFarlane,
blijft voor Washington de centrale
schakel in haar Midden-Oosten-pe-
litiek, en sinds het ontstaan van d?
joodse staat is steeds weer geble
ken dat Israël op Amerikaans bin
nenlands politiek niveau te gevce-
lig ligt om ooit werkelijk onder he
vige Amerikaanse druk gezet te
worden - de joodse lobby in de Ver
enigde Staten is daar te sterk voor.
dat ondanks het feit dat zij mis
schien een vriendelijker gehoor in
Washington zullen krijgen voor
hun huidige pogingen om de pat
stelling te doorbreken, de situatie
-in grote lijnen hetzelfde zal blijven.
Israel, en dus ook de Verenigde
Staten, zal blijven weigeren om de
PLO te erkennen. Ook Moskou zal
hier weinig aan kunnen verande
ren - het verspeelde zijn kaarten
toen het in 1967 de betrekkingen
met Israël afbrak en niet meer als
bemiddelaar tussen de twee partij
en kon optreden.
Waar mogelijk in dit tweede
ambtstermijn van Ronald Reagan
in het Midden-Oosten wel wat be
reikt zou kunnen worden is, in sa
menwerking met de Sowjet-Unie,
in het behoud van een zeker even
wicht in de regio en de verminde
ring van spanning. Het in bedwang
houden met name van de oorlog
tussen Irak en Iran in die zin dat
het in het belang is van beide
grootmachten dat Irak de oorlog in
elk geval niet verliest en dat zij bei
den niet rechtstreeks in een con
flict in het Midden-Oosten betrok
ken raken.
