Bange ouders geven kind huisarrest
KRANTLEESKWIS
f. 'Mv.'.y-
'Ju
Schillebeeckx: pastorale werkers wijden
Zwerfkat onder trap Louise
WOENSDAG 23 JANUARI 1985
JiBS WÊmk '^9,
PAGINA VOOR JONGEREN
Eindredactie Annemiek Ruygrok
Telefoon 071-144941, toestel 217
Huisarrest omdat je ergens uit
gaat waar een keertje rottigheid
is geweest. Een zware straf. Hele
maal zwaar als je bedenkt dat je
er zelf niks aan kan doen als je
ergens je vrienden ontmoet waar
anderen ruzie maken. Stel je
voor. Bij jou op school wordt ge
vochten. Zwaar gevochten met
een steekpartij in de straat naast
je school. Zou je vader of moeder
dan zeggen: "Jij mag nooit meer
naar die school toe". Ik weet het
zo net nog niet.
Hoe dan ook enkele jongeren
van vijftien en zestien jaar die re
gelmatig in het weekeinde 'uit'
gingen, mochten niet meer naar
de plaats waar in de eerste nacht
van het nieuwe jaar 'skinheads'
en Marokkanen agressief wer
den. De reden is dat ouders bang
zijn dat er vaker rottigheid is in
die gelegenheden. Laten we de
zaken die - ten onrechte - op
een negatieve manier maar bij
hun naam noemen. Het Leids
Vrijetijds Centrum (LVC) en café
de WW.
Twee gelegenheden waar jon
geren komen die liever U2 en de
Talking Heads horen dan 'One
night in Bangkok' en 'Ghostbus-
ters'. Twee plaatsen ook, waar de
jeugd er 'anders' uitziet. Veel
jongens en meisjes met kleren
van de dump, leren jacks en war
rig haar. Mensen die weinig van
de jeugd begrijpen gooien ze op
één hoop en noemen ze 'pun
kers'.
Ouders begrijpen er vaak niks
Onder een trap op het school
plein van de Leidse Louise de
Coligny Scholengemeenschap
staan drie kattemandjes. Daar
woont Schychie, een kater met
één oog die in april voor het eerst
opdook op het schoolplein.
Vanaf die maand namen Clara
van Bemmelen (15) uit Leiden en
Christine Hansen (16) uit Oegst-
geest de kat onder hun hoede. El
ke avond, ook in de vakanties,
gaan de havo-leerlingen gewa-^
pend met een bakje kattevoer
naar het schoolplein. Zij voede
ren om toerbeurt.
"Toen we hem voor het eerst
zagen, zag hij er heel slecht uit",
zegt <Clara. "Hij was ontzettend
mager en had kale plekken en
korstjes op zijn rug. Hij was heel
bang. Ik noemde hem toen Schy
chie, omdat mijn vriendin een
kat heeft die zo heet en ook zo
bang is. Nu is Schychie niet zo
bang meer". De goed uitziende
kater bewijst dat Clara gelijk
heeft door op haar schoot te
springen.
Een paar dagen nadat de meis
jes voor het eerst eten brachten
op het schoolplein, wachtte
Schychie hun al op. En gedwee
ging de kat met Clara en Christi
ne mee naar de dierenarts. Die
gaf hem een spuit tegen de kale
plekken in zijn vacht en pillen te
gen jeuk. Het hielp.
De dierenarts vertelde Christi
ne en Clara trouwens dat de kat
ongeveer drie tot vier jaar oud is
en dat hij al vanaf zijn geboorte
met één oog rondloopt. Ook ont
dekte hij dat de kater geca
streerd is. Schychie is dus geen
echte 'zwerver'. Om de dieren
arts te kunnen betalen zetten de
meisjes een spaarpot in de kanti
ne van de Louise. Na drie dagen
zat daar al zo'n 70 gulden in. Van
het geld werd de dierenarts be
taald en eten en een vlooienband
gekocht.
Verdwenen
In het weekeinde net na oud en
nieuw was Schychie opeens ver
dwenen. Toen Clara hem vrijdag
middag eten kwam geven was hij
ér niet. De zaterdag daarop ook
niet. Clara: "De hele zondag heb
ben we gezocht. Nergens zagen
We hem en er stonden ook geen
pootafdrukken in de sneeuw.
Toen hebben we het asiel gebeld
en daar was hij. Een vrouw die
hem had zien lopen had hem
daar gebracht vanwege de kou".
Schychie loopt nu weer op het
schoolplein. Overdag ligt hij in
de school op de verwarming.
Clara en Christine
Schychie niet mee naar huis. Cla
ra heeft namelijk een 13-jarige
kat, die al zijn hele leven alleen
is, en bij Christine loopt thuis
een hond rond. Clara: "We kun
nen niet eeuwig voor hem blij
ven zorgen. Over twee jaar gaan
we van school. We hopen dat er
dan iemand anders voor hem
gaat zorgen of dat iemand hem in
huis wil nemen".
Voorlopig blijven de meisjes
trouw elke avond komen. Som
mige leraren bekommeren zich
om het dier en geven eten, een
handvaardigheid-lerares heeft
een nieuw mandje neergezet en
de tante van Clara heeft een hok
op pootjes voor Schychie laten
maken, zodat hij warm en droog
kan slapen. Dat is dan dus zijn
vierde mandje.
TRUUS VAN ES
van. Ze denken dat hun kinderen
meteen reddeloos verloren zijn
als ze niet meer in de kleren lo
pen en naar de kapper gaan die
ze zelf voor hun kinderen zouden
kiezen. Ook die 'herrie' waar hun
zoons en dochters naar luisteren
kan alleen maar een slechte in
vloed hebben. Zo is het trouwens
altijd al geweest. In de jaren zes
tig raakten ouders in paniek als
hun kind naar Pink Floyd of
Frank Zappa luisterde. Van die
psychedelische muziek móesten
hun kinderen wel verdovende
middelen gaan gebruiken...
Generatiekloof
Helaas voor sommige jongeren
is er in twintig jaar weinig veran
derd. Wij spraken een meisje dat
na de kranteberichten rond de
steekpartij op Nieuwjaarsnacht
niet meer 'uit' mag. Vanwege
mogelijke straf van de ouders die
niet willen dat zij met andere ou
ders (dus helemaól niet met
KITS) over het huisarrest praat,
zullen we haar een andere naam
geven.
Brigitte (16): "Toen ik thuis
kwam had mijn moeder de krant
gelezen. Ze deed een beetje raar
en na een poosje kwam het hoge
woord eruit. Ik mocht niet meer
naar de WW. Zogenaamd vanwe
ge dat krantebericht. Het stom
me is dat in de WW helemaal niet
is gevochten en ook nooit wordt
gevochten. Waar het eigenlijk
om gaat is dat ze wil dat ik mijn
uiterlijk verander. Ze is bang dat
ik punk word. Ze zeggen altijd
dat je normaal moet doen. Je
hoéft toch niet zo op te vallen,
zegt ze dan. Als ik met vrienden
thuis zou komen die er als een
kakker uitzien, worden ze wel
geaccepteerd".
Twee vrienden van Brigitte ko
men ook regelmatig in hetzelfde
café. Zij zijn even oud en mogen
nog wel uit. Ben: "Het is gewoon
een generatiekloof. Ouders be
grijpen gewoon niet dat je zelf
wil bepalen hoe je eruit ziet. Ik
heb een oudere broer die ook
naar de WW gaat. Dat scheelt".
Ook Rolf heeft een oudere
broer die het ijs al heeft gebro
ken, zodat zijn moeder niet al te
bang is als hij uitgaat. Zijn moe
der zegt: "Ik begrijp die ouders
niet, want er kan overal wat ge
beuren. Als er op school rottig
heid is verbiedt je je kind toch
ook niet om daarheen te gaan".
Helaas voor Brigitte zijn niet
alle ouders zo. Op de redactie
van deze krant kwam een brief
binnen van een moeder die het
ook opnam voor de jeugd. Wij ci
teren enkele zinnen: "Niet iedere
jongen met een kaal hoofd (wat
de meeste niet eens hebben) en
zwarte laarzen is een skinhead.
Het is jammer dat het LVC in
de racistische hoek wordt ge
drukt. Wellicht zal er bij deze
jongens ('skins', red.) een dwaal
licht lopen met rare ideeën, maar
de meeste jongens die ik ken zijn
Sabina Brehm
Yvonne van Gennip
P Andrea Schóne
Kerkelijk nieuws staat in de
rubriek:
Eerst Napels zien...
Nabij en ver
Bijna zo ver
Minister Van Aardenne
Anton Dreesmann
Albert Tjepkema
Welke sport is dit?
korfbal
vrouwenvoetbal
handbal
Markus Meulmeester
Kees Brusse
Bert van Lingen
Vraag 8
(Van een onzer verslaggevers)
WARMOND - De rijkspolitie te
water heeft gistermiddag de
sterke drankvoorraad in beslag
genomen van een koek- en zo-
pietent op de Kagerplassen, te
genover het Kaageiland. Het
ging om vier flessen jenever.
De Alkemadese venter, die
een aan de
broek kreeg, wist dat hij geen
alcoholische dranken mocht
verkopen. Hij was gewaar
schuwd toen hij vorige week
bekeuring
proces-verbaal
vermaning
C
lt
SIP
Welk woord staat hier?
Welk nieuws is hier in beeld?
slaapzalen ingericht voor
Amerikaanse legeroefening
Reforger
ziekenhuis ingericht voor
bevriezingsgevallen
brief van een lezer
□-bericht van een journalist
advertentie op een tekstpagi-
Hulp Nicaragua
stagneert door
weigering NCM
Bij welke rubriek hoort deze
kop?
Dit is de derde Krantleeskwis van
het Leidsch/Alphens Dagblad en de
stichting Krant in de Klas. Er volgt
nog één aflevering.
De oplossing is te vinden door aan
de hand van onderstaande aanwijzin
gen een woord van tien letters te vor-
Schrijf het gevonden woord op een
briefkaart en stuur die aan: Redactie
Kits, p/a Leidsch/Alphens Dagblad,
postbus 54, 2300 AB Leiden.
Onder de inzenders van het juiste
woord worden drie waardebonnen
van 25 gulden verloot (naar keuze een
platen- of boekenbon; vermeld de
voorkeur op de briefkaart). Zet ook je
leeftijd op de kaart.
De oplossing van de vorige krant
leeskwis was: nieuwsdienst. Hoewel
in de aanwijzingen een paar foutjes
zaten (excuses daarvoor) kwamen er
toch voldoende briefkaarten binnen
met de goede oplossing.
de tweede Krant-
Frank Möhlmann, Hoekstraat 14,
Sassenheim; Serena Haak, Romanen-
werk 15, Alphen aan de Rijn en Ro
nald Boom, Peppelrode 16, Leiden.
Zij krijgen hun bon binnenkort thuis
gestuurd.
Oplossing derde krantleeskwis:
1. letter 4 van het antwoord op
vraag 8;
2. letter 10 van vraag 1;
3. letter 11 van vraag 2;
4. letter 2 van vraag 9;
5. letter 14 van vraag 5;
6. letter 3 van vraag 10,
7. letter 13 van vraag 4;
8. letter 2 van vraag 6;
9. letter 2 van vraag 7;
10. letter 6 van vraag 3.
normaal denkende jongeren die
werken of studeren. Ik hoop met
deze brief een beetje positiever
geluid te laten horen over de
door u genoemde 'skinheads'".
Er kwam meer post binnen
over de steekpartij. Een oogge
tuige geeft haar weergave van de
gebeurtenissen. Ook stelt zij te
recht: "Was het nodig om café de
WW met naam en adres te noe
men? Zo helpt U het café aan het
krijgen van een slechte naam...".
Darten
Hoe dan ook, Brigitte en met
haar een aantal anderen, blijven
zitten met een verbod om naar
gelegenheden te gaan waar ze
graag hun vrienden van school
ontmoeten. Ook dat stuit op on
begrip. Waarom nodig je je vrien
den niet gewoon thuis uit, en
drinken jullie hier een biertje?,
vragen veel ouders zich af.
Ben (niet die betweterige 'oom'
uit Dubbelisjes) antwoordt: "In
het café is gewoon een andere
sfeer. Daar kan je darten, flippe
ren en andere mensen leren ken
nen. Op je eigen kamer kan dat
-toch niet? En denk nou maar niet
dat we daar als een gek gaan zit
ten zuipen, daar hebben we niet
eens genoeg zakgeld voor".
Een oplossing om Brigitte en
lotgenoten van hun huisarrest te
bevrijden zou misschien zijn om
hun ouders eens mee te nemen
naar de plaatsen waar ze graag
vertoeven. Dan kunnen ze met
hun eigen ogen zien dat de WW
en het LVC geen duistere holen
zijn waar alleen maar punkers
zitten die mekaar naar het leven
staan.
Ze zien dan gewoon een mo
dern café met een leestafel, dart-
banen en een flipperkast, waar
mensen rustig met elkaar praten,
wat lezen of een spelletje doen.
Niks bijzonders dus. Misschien
dragen sommige bezoekers niet
de laatste mode, maar is dat zo'n
ramp?
DIRK-JAN ROELEVEN
In zijn nieuwe boek 'Pleidooi
voor mensen in de kerk' - werkt
professor dr. Edward Schille
beeckx de stellingen-van zijn vo
rige boek over het ambt in de
kerk nader uit. "Ik heb ze geradi
caliseerd, ze theologisch en his
torisch meer onderbouwd. De
suggestie als zou ik mijn opvat
ting dat ook anderen dan pries
ters in de eucharistie kunnen
voorgaan hebben ingetrokken, is
niet juist". Dat zei de Nijmeegse
oud-hoogleraar gisteren in een
gesprek met de pers.
Berichten over herroeping van
bepaalde gedachten, ingegeven
door voorzitter kardinaal Ratzin-
ger van de congregatie voor de
geloofsleer, schreef Schille
beeckx toe aan angst. "Hetzelfde
gebeurt met de .bevrijdingstheo
logie. De Vaticaanse uitlegging
daarvan is totaal anders dan de
beoefenaars beschrijven. In Ro
me lezen ze die boeken met hun
eigen bril".
Zo verweet de congregatie
Schillebeeckx, dat hij de eerste
de beste leek in de eucharistie
wil laten voorgaan. "Ten onrech
te", zei hij. "Mij is een stelling
toegedicht die ik niet voorsta.
Vervolgens is van mij geëist dat
ik die stelling intrek. En daarna
wordt gesuggereerd, dat ik die
stelling zou hebben ingetrok
ken". Wel heeft de schrijver in
zijn nieuwe boek de term 'bui
tengewone bedienaar' weggela
ten. Ook ontbreekt het pleidooi
voor vrouwen en leken in het
ambt en de aanwijzing van
ambtsdragers door de gemeente.
Vierde ambt
Schillebeeckx ziet in een ge
heel nieuwe taakomschrijving
van het diakenambt een moge
lijkheid om het tekort aan pries
ters in de. kerk te verminderen.
Ook pleit hij voor een vierde
ambt: de pastorale werker, die in
bepaalde gevallen de bevoegd
heid zou moeten hebben om in
de eucharistie voor te gaan. "De
leiding van de kerk heeft de
plicht ervoor te zorgen, dat de ger
loofsgemeenschap de eucharis
tie kan vieren". Ze moet inspelen
op nieuwe ontwikkelingen.
"Waarom moet het proces van
zoeken en verkennen in onze da
gen tot stilstand komen, ten na
dele wellicht van de evangeli
sche vitaliteit van de kerk?" Zo
vraagt Schillebeeckx zich af. De
huidige vorm van het prieste
rambt is geen geloofszaak maar
een zaak van kerkorde, en die is
veranderbaar. Met een beschrij
ving van de manier waarop het
priesterambt in de loop der eeu
wen is opgevat laat Schille
beeckx zien, dat veranderingen
in het ambt mogelijk zijn. Ook
bijbels en theologisch mogelijk
en, gezien de huidige negatieve
ervaringen, wenselijk en pasto
raal urgent.
De schrijver noemt in zijn
boek vijf blokkades op weg naar
een andere ambtsopvatting: de
overwaardering van het prieste
rambt, de eenzijdige nadruk op
de opvolging van de apostelen,
het verplichte celibaat, de uit
sluiting van vrouwen uit het
priesterambt en het stug vast
houden aan de drieslag bis
schop-priester-diaken.
Pastorale werkers, zegt Schil
lebeeckx, zouden gewijd moeten
worden, zodat zij sacramenten
kunnen toedienen. Hij gaat er
van uit, dat alle gelovigen door
het doopsel een roeping hebben
in de kerk. Opzettelijk vermijdt
hij het woord 'leek'. Dót doet
denken aan 'tweederangs-bur
gers'.
Kritiek
Bij het schrijven van 'Pleidooi
voor mensen in de kerk' heeft de
oud-hoogleraar rekening gehou
den met de kritiek van geschied
kundigen, theologen en de con
gregatie voor de geloofsleer op
zijn vorige boek. "Rekening hou
den mét is wel iets anders dan
opvattingen intrekken", voegde
hij daar gisteren nadrukkelijk
aan toe.
Voor de KRO-tv sprak profes
sor Schillebeeckx gisteravond
de verwachting uit, dat hij zich
opnieuw in Rome zal moeten
verantwoorden. Voor de vierde
keer zou dat zijn. Het is nog
steeds niét tot een veroordeling
gekomen. De vrees van de kerke
lijke autoriteiten begrijpt hij
soms wel. Men wil het gezag in
stand houden door de structuren
te laten zoals ze zijn.
Beroepen
Hervormde Kerk: beroepen
te Oude Tonge R. H. Kieskamp
Leerdam, te Rotterdam-I Jssel-
monde (ook voor verpleeghuis
'Egmontshof te Oud-Beijerland)
C. Wismeyer Westmaasaange
nomen naar Franeker-Herbayum
J. A. Kremer Tzum; bedankt
voor Vroomshoop G. A. van de
Weerd Ophemert.
Gereformeerde Kerken Vrij
gemaakt: beroepen te Albany
(voor kerkelijk opbouwwerk on
der christen-papoea's) T. J. Ha-
vinga Broek op Langedijk.
Christelijke Gereformeerde
Kerken: beroepen te Aalsmeer
C. van Atten Onstwedde. Gere
formeerde Gemeenten: bedankt
voor Leerdam A. Moerkerken
Nieuw-Beijerland.
Zuid-Afrika. De Gerefor
meerde Kerk van Zuid-Afrika
blijft lid van de Gereformeerde
Oecumenische Synode (GOS).
De nationale synode in Potchef-
stroom besloot daartoe met 80 te
gen 50 stemmen. Zij week daar
mee af van de Nederduits Gere
formeerde Kerk, die onlangs het
lidmaatschap van de oecumeni
sche synode opschortte. De oe
cumenische synode sprak vorig
jaar in Chicago uit, dat elke theo
logische rechtvaardiging van de
apartheid als 'ketterij' moet wor
den beschouwd.
Een meerderheid van de syno
de van Potchefstroom vond uit
treding uit de oecumenische sy
node een 'voor een kerk onge
paste handelwijze'. Ook zou deze
kerk in een onmogelijke positie
komen als ze zelf voor de oecu
menische synode bedankte en
sommige van haar eigen 'zwarte'
regionale synodes wél lid bleven.
Wel wordt van de oecumenische
synode verlangd, dat deze de
protesten van de Gereformeerde
Kerk van Zuid-Afrika tegen 'on
gemotiveerde' kritiek op de hou
ding van deze kerk tegenover de
apartheid serieus neemt.
De synode van Potchefstroom
nam een verklaring aan, dat ras,
volk of kleur geen maatstaf mag
zijn voor het lidmaatschap van
de kerk en dat dus niemand op
grond daarvan m'ag worden ge
discrimineerd.
China. Moeder Teresa is op
het ogenblik in China. Zij hoopt,
dat haar orde binnenkort weer in
dit land mag werken. "Het zou
prachtig zijn als onze zusters ook
hier de gehandicapten en aller
armsten konden helpen", zei ze
bij aankomst. Op de vraag of zij
dat mogelijk acht, antwoordde
moeder Teresa: "Als het Gods
wil is, kan niemand nee zeggen".
