W 'Gebruik antibiotica kan worden beperkt' Paus heeft rüet veel begrip voor plaatselijke Reportage Blik in de weekbladen DE TIJD EISEVIERS DONDERDAG 17 JANUARI 1985 .PAGINA 11 Bejaarden dupe van onnodige infecties in verpleeghuizen De Haagse arts Herman Cools, ad junct-directeur van de Stichting Ver pleeghuis Bieslandhof in Delft, is gis teren aan de Rijksuniversiteit in Lei den tot doctor in de geneeskunde ge promoveerd. Zijn proefschrift: bacte- riële infecties in het verpleeghuis. Cools' onderzoek nam drie jaar in be slag en beperkte zich tot de Delftse in richting Bieslandhof. De arts kon dat onderzoek doen dank zij een financiële bijdrage van de Stichting Bevordering Wetenschappelijk Onderzoek Ver pleeghuizen in oprichting in Utrecht. Het kernpunt waar het proefschrift om draait, is het gebruik van antibioti ca om infecties - die zich met name bij bejaarden voordoen - te bestrijden. Het toedienen van antibiotica zou aan regels gebonden moeten worden. Wan neer dat gebeurt, aldus dr. Cools, zal dat zeker niet leiden tot een verhoogde sterfte. De arts pleit verder onder meer voor een nauwere samenwerking tus sen ziekenhuizen en verpleeghuizen. Het toedienen van antibiotica kan - vooral in verpleeghuizen - worden gehalveerd. De medicij nen worden veelal onnodig aan gewend om opkomende infecties de kop in te drukken. Als men bovendien het plaatsen van een blaascatheter (waardoor de urine in een plastic zak wordt opge vangen) in gevallen waar dit niet strikt noodzakelijk is achterwege laat, krijgen infecties geen kans te gaan woekeren. Catheters veroorzaken in heel wat gevallen ontstekingen die op hun beurt weer met antibiotica worden bestreden. Wanneer zie kenhuizen en verpleeghuizen zorgvuldiger met het aanbren gen van catheters zouden gaan omspringen, kan het gebruik van antibiotica in Nederland aan zienlijk worden beperkt. Infecties komen veelvuldig bij bejaarden voor. En vooral bij hen die in ziekenhuizen of verpleeg huizen zijn opgenomen. Die ont stekingen worden met antibioti ca bestreden. Veelvuldig gebruik van dit medicijn is echter niet he lemaal van gevaar ontbloot. De gevolgen zijn dat er bacteriën ontstaan die op den duur onge voelig voor het medicament zijn en zich almaar kunnen uitbrei den. Een gevolg daarvan is weer dat de behoefte aan nieuwere, meestal veel duurdere, antibioti ca stijgt. door Jan Westerlaken Antibiotica wordt - na medicij nen voor hart- en vaatziekten - het meest voorgeschreven. In veel grotere mate ook dan pijn stillers. Dr. Cools: "Kinderen, bijvoorbeeld, krijgen voor een kulindicatie al een antibiotica. Dat is al jaren bekend. Alleen bij de bejaarden is het nooit geno teerd. Ik heb dat nu gedaan." Miljoenen Dr. Cools heeft ook uitgere kend hoeveel geld hij in Bies landhof heeft bespaard door het toedienen van antibiotica zo veel mogelijk terug te dringen. Het totaalbedrag ligt rond de twintig duizend gulden. Niet schrikba rend op het eerste gezicht, maar het gaat om slechts 320 bedden. Het medicijngebruik is in het Delftse verpleeghuis een gulden per bed lager dan in andere ver pleeghuizen in Nederland. Het landelijke beeld levert heel wat meer spectaculaire cijfers op. Jaarlijks wordt er in ons land voor een half miljard aan antibio tica voorgeschreven. Wat de Haagse arts nu beweert is, dat dit bedrag tot de helft kan worden teruggedrongen. "Misschien is het wat minder", licht Cools toe, "omdat er ook nog afleveringskosten zijn. De apotheker moet er ook een boter ham aan verdienen. Maar ik denk dat er op het gebruik van antibiotica in een jaar ongeveer tweehonderd müjoen gulden kan worden bespaard. Er komt nog bij dat wanneer je zorgvul dig met catheters omspringt, je de bacteriën geen kans geeft zich uit te breiden. Dan kun je ook volstaan die infectie te bestrijden met antibiotica die eenvoudiger en dus goedkoper kunnen wor den geproduceerd." Bezuinigen dus? Dr. Cools: "Dat is geenszins mijn bedoe ling. Wat ik wil is bejaarde men sen zo lang mogelijk op de been houden. In elk geval rechtop want dat is goed voor geest en lichaam. Je kunt er diverse ont stekingen (blaas, longen en huid) mee voorkomen. De bejaarde be zorg je op die manier een minder onacceptabele oude dag. Zeker, dat kost geld. Personeel heb je Dr. Cools: Bejaarden zo lang mogelijk op de been houden, (foto gpd) nodig, rolstoelen heb je nodig. Van bezuinigen is geen sprake. Ik wil alleen proberen de bejaar de wat aangenamer door die laat ste levensfase heen te loodsen." Onbereikbaar Een zo aangenaam mogelijke oude dag, hoe denkt Cools dat te kunnen bereiken? "Wat wij hier, in Bieslandhof, doen, is een bejaarde pas in bed stoppen als het werkelijk niet an ders kan. Dat bed moet in princi pe onbereikbaar voor hem zijn. Ik weet dat het moeilijk is, om dat de meeste instituten rond het bed zijn opgebouwd. De finan ciering, om maar eens een voor beeld te noemen, speelt zich eveneens rond het bed af. Met deze gedachte haal je inderdaad het hele stelsel overhoop. Maar dat is ook een beetje mijn bedoe ling. Ik toon in mijn onderzoek aan dat het kan: hier, in Delft, hebben we 320 patiënten. Niet meer dan tien procent ligt de he le dag in bed. Omdat het echt niet anders kan. Het zijn niet steeds dezelfde mensen. Die groep wisselt wel steeds." Dr. Cools heeft in zijn ver pleeghuis weinig bejaarde pa tiënten van wie de urine via een catheter in een plastic zakje op de buik wordt opgevangen. Dus komen er weinig ontstekingen Hét probleem ligt, zo is Cools gebleken, vooral bij de zieken huizen. Hij zegt: "Een op de drie patiënten die wij in Bieslandhof uit het ziekenhuis krijgen, heeft een catheter. Binnen vier weken is de helft het zakje bij ons kwijt. Kijk, als het ziekenhuis dat ding er eerder uit had gehaald of hem niet ten onrechte had geplaatst, dan zou de infectie helemaal geen kans hebben gehad om om zich heen te grijpen. Wat zie je in ziekenhuizen? Zo gauw de ge middelde leeftijd oploopt, wor- Droog bed Het waarom ligt voor de hand: de bedden in het ziekenhuis moeten droog blijven, omdat er geen personeel is om die bedden om de haverklap te verschonen. Dr. Cools: "Maar wat blijkt nu? De bedden blijven helemaal niet droog. Want in heel wat gevallen lekken de catheters en worden de bedden toch nat. En daar komt dan nog bij dat je tachtig procent van die mensen met een urineweg-ontsteking opzadelt. Tegen dat systeem ben ik nu be zig mij driftig te verzetten. Zou je die mensen niet in bed leggen, dan plassen ze er ook niet in. Als de ziekenhuizen wat meer bed den-po's of po-stoelen zouden aanschaffen, was er al een hoop leed geleden. Nog beter is na tuurlijk om even met zo iemand naar het toilet te lopen. Ik weet het, dat kost tijd, daar heb je mensen voor nodig. Maar dat is een acceptabele oude dag wel waard." Zou de catheter uitgebannen kunnen worden? Dr. Cools zegt dat dat geen haalbare kaart is. Oudere mensen die incontinent zijn (hun plas niet kunnen op houden, ook al willen ze dat) moeten, in heel wat gevallen tij delijk, een catheter hebben. Het punt is echter dat er op te grote schaal gebruik van wordt ge maakt. De ziekenhuizen zijn al genoemd, maar ook verpleeghui zen maken zich daar, helaas, schuldig aan." Het plaatsen van een catheter heeft tot doel de werklast in zie kenhuizen en verpleeghuizen te verminderen. Maar gebeurt dat ook daadwerkelijk? Dr. Cools vraagt zich dat af. "Kijk", legt hij uit, "als de cathe ter in mindere mate zou worden gebruikt, dan raak je in de eerste - en de belangrijkste - plaats veel infecties kwijt. Je hoeft de be jaarde bovendien geen kuur te laten ondergaan met antibiotica. We komen dan eindelijk eens af van de wedloop tussen de bacte rie en de mens. Een wedloop die pas stopt als de veroorzaker er van aan banden wordt gelegd. Dat is in de eerste plaats de ca theter." Inspraak Er wordt maar aan gedaan met de bejaarde. Heeft zo iemand niets te zeggen als er aan zijn li chaam wordt gedokterd? Dr. Cools: "Inderdaad, dat is een van mijn invalshoeken: de bejaarde actief gaan betrekken bij wat er met hem gebeurt. De gezondheidszorg kan soms geen oplossing bieden. Neem chroni sche gevallen die steeds erger worden. Bejaarden, maar ook an dere volwassenen, moeten zo langzamerhand eens begrijpen dat de gezondheidszorg niet voor honderd procent een oplossing te bieden heeft." Als een bejaarde dement is, kun je moeilijk verwachten dat hij of zij over het wel en wee van zijn lichaam meedenkt? Moeten die mensen maar afwachten wat er met hen gebeurt? Dr. Cools geeft toe dat juist die mensen volstrekt zijn overgele verd. "Hoewel", voegt er hij on middellijk aan toe, "om zo ie mand ontstaat al vrij snel een be schermend systeem. Mensen - kinderen bijvoorbeeld - die zich betrokken voelen bij hen die niet meer voor zichzelf kunnen opko men. Zodra bejaarden met een verpleeghuis in aanraking ko men, worden zij beschermd door de verpleegkundigen die er werken." Het onderzoek van de Haagse arts heeft zich beperkt tot Bies landhof. Kun je dan stellen dat er sprake is van een landelijk beeld? Dr. Cools: "Dat denk ik niet. Niet elk verpleeghuis heeft een zelfde werkwijze. Net zo goed als je academische- en streekzieken huizen hebt, heb je ook verschil lende vormen van verpleeghui zen. Ik heb in mijn onderzoek wat vergelijking gemaakt. Als ik de uitkomsten daarvan naast el kaar zet, komt Bieslandhof goed uit de bus. Maar als het om harde feiten gaat, kan ik alleen praten over de ervaringen die ik in mijn verpleeghuis heb opgedaan. Dui delijk is dat er landelijk nog best het een en ander kan worden ver beterd." Zijn onderzoek heeft het aan getoond: het gebruik van anti biotica kan worden gehalveerd. Verwacht dr. Cools dat er in de praktijk wat van terecht zal ko men? "Ik heb mijn hoop erop geves tigd dat mensen uit de verpleeg huiswereld de draad zullen op pakken en willen proberen de zaak om te buigen. Daarnaast hoop ik dat de verpleeghuizen in gesprek met de ziekenhuizen zullen komen. Zodat er daar ook wat meer aandacht aan de be jaarde patiënt wordt gegeven. Als dat van de grond komt ben ik blij. Dan zijn we in elk geval op de goede weg." 'De slag om de etnische kiezer' staat uitgemeten op de eerste pagi na's van Vrij Nederland van deze week. Volgend jaar krijgen buiten landers stemrecht voor de gemeen teraden. De PvdA heeft op pamflet een statieportret gezet Den Uyl, door de Turkse gemeen schap in Nederland ook wel verte derd 'kale man' genoemd. Want Turken en Marokkanen hadden verteld dat een plaatje van een wijsgeer, liefst type familievader, het goed zou doen bij de achter ban. Onderzoekgegevens wijzen alle maal in een richting: buitenlanders staan argwanend tegenover de po litiek. Politici worden gezien als zakkenvullers. Maar uitgebreide voorlichtingscampagnes worden voorbereid: 'Dit is een rood pot lood' of 'U mag in Nederland niet samen met Uw vrouw in een stem hokje'. En een voorlichtingsfilm wordt gemaakt mét hulp van de buitenlanders. "Want als je een Turk filmt, is het belangrijk hoe zijn snor staat. Naar boven of naar beneden, dat is heel wat anders". Ook in VN het actuele verhaal over de kerncentrales. Vorige week besloot de Nederlandse rege ring er twee bij te bouwen: het ge vaar van eventuele ongelukken is volgens de regering minder erg dan wel eens gedacht. VN zet de feiten in Amerika nog eens op een rij: 5000 ongelukken en 530 noodsi tuaties per jaar. In de bijlage: St. Kilda, een Schots Utopia en verder Willem Ruis' Sterrenshow, Neelie Smit- Kroes en de ramp van de duwbak ken. gaat heeft onmiddellijk effect", suggereert hij een aanpak. Vol idealisme, verlangend naar een kind, beginnen veel kinderloze paren aan het adopteren van een kind. Maar vaak loopt het op een diepe teleurstelling uit. Soms is er afwijzing ("hij stapte het tehuis binnen en keurde ons geen blik meer waardig"), soms ook agres sie: "Er ging zo'n dreiging uit van dat joch dat ik wel eens dacht: als jij volwassen was geweest zou je me kunnen doodslaan", zo noteert de Tijd op uit monden van adoptie fouders. Hoofdredacteur Arie Kuiper trok met fotograaf Paul Babeliowsky door Zuid-Afrika en registreerde daar de ellendige woonomstandig heden voor zwarten. Zijn conclu sie: Botha heeft een prachtig geo lied systeem ontworpen met als doel handhaving van de blanke su prematie. De Tijd bericht verder onder meer dat de Verenigde Staten hun economische blik hebben verlegd van het oude Europa naar het Ver re Oosten. Ruime aandacht krijgt ook de Duitse komiek-uit-de-oude- doos Karl Valentin, wiens humor dezer dagen is te bewonderen op zondagavonden (VPRO-televisie). Amsterdam wil worden verlost van 'het wereldrecord zieke ambte naren' (Amsterdam heeft 't, meldt de Tijd met een zo langzamerhand wat flauwe verwijzing naar de re clamekreet). P. van der Eijk ging na op welke wijze het enorme ziek teverzuim wordt aangepakt. De door het gemeentelijk vervoersbe drijf aangetrokken bedrijfsarts Dercksen ziet een belangrijke oor zaak in het slechte Amsterdamse leefklimaat. Maar ook vindt hij dat het ontbreken van financiële sanc ties misbruik in de hand werkt. "Alles wat via de portemonnee De duistere financiële praktijken van Philips waarover de Haagse Post deze week schrijft zijn giste ren in deze krant al belicht. Wie wil kan het nog eens tot in details nale- Verder besteed het blad aan dacht aan het kabinetsvoornemen twee kerncentrales erbij te bou wen. De BMD als 'cover-up' terwijl intussen achter de schermen het besluit werd voorbereid. Alleen nog de 'inspraakmolen van de pla nologische kernbeslissing', maar daarna is het woord aan de elektri citeitsproducenten, verenigd in de SEP. En wat die zullen besluiten staat voor HP vast, zeker met een pro- kernenergie man als oud-minister Wiegel in de top van de SEP. Bo vendien is Wiegel voorzitter van de adviersraad voor ruimtelijke orde ning. Een interessant kruispunt van functies. Hetgeen door de commissaris der koningin in Fries land wordt beaamd. 'Ik ben er voor het rode èn het groene licht'. Ook geeft HP een portret van Ray Cave, de succesvolle hoofdre dacteur van het gezaghebbende weekblad Time. Een man die aan voelt wat 31 miljoen mensen willen lezen: grote omslagartikelen over het supermodel Cheryl Tiegs, cho- lestorol, rugklachten en... katten. Niet iedere redacteur is het met de ze 'softy trend' eens. Cave: 'Het is nieuws. Nieuws is datgene wat de maatschappij waarin we leven be zighoudt'. MAGAZINE Elseviers Magazine trok op met zwervers en andere daklozen in Nederland. Twaalfduizend zwer vers telt ons land. Wat zijn dat voor figuren? Volgens EM zijn het men sen met gestrande huwelijken die aan dé drank zijn geraakt, drugge bruikers en niet te vergeten ex- psychiatrische patiënten, die van wege het bezuinigingsbeleid in de gezondheidszorg te vroeg aan hun lot zijn overgelaten. EM citeert een hulpverlener: "Het probleem van de daklozen blijft bestaan. Ook als de sneeuw weg is. Acties voor Ethiopië zijn natuurlijk mooi en ik juich dat toe. Maar om ons heen is ook nog zo veel ellende". Arjen van Rijn schrijft in EM over de Duitse hereniging: Wat de Oostduitsers zelf betreft; als zij het voor het zeggen hadden zouden ze zeker het monopolie van de com munistische partij afschaffen, maar aansluiting bij de Bondsre publiek of een kopie van het West- duitse maatschappelijke systeem willen zij evenmin. Verder een profiel van de Ameri kaanse president aan de voor avond van zijn beëdiging in tweede termijn. Het is nu tijd voor daden, meent Fons van Westerloo, straks gaat de belangstelling al weer uit naar de strijd om de opvolging. Verder in EM onder meer menin gen over kernenergie 'eindelijk heeft het kabinet zijn verantwoor delijkheid genomen' en over Nica ragua 'de beste politiek tegenover dit land is een welwillende, maar tegelijk kritische houding in het voortdurend besef dat achter het burgerpak van Ortega een poten tiële caudillo schuilt'. Zestig procent van de Neder landse vrijwilligers die in de Derde Wereld hebben gewerkt, keert na verloop van tijd weer terug, zo blijkt in een artikel in HN. Het is het gevolg van een 'cultuurschok'. Het overkomt vrijwel iedereen en de mate waarin het gebeurt wordt niet bepaald door de waardering voor het leven in het achtergelaten land. Na een paar dagen zijn fami lie en vrienden niet meer in de ver halen geïnteresseerd, een nieuwe baan is niet te vinden en het isole ment van de teruggekeerde vrijwil liger is een feit. Trinus Riemersma schreef het proefschrift 'Proza van het platte land', dat uitvoerig ingaat op de Friese beweging. "Het proza van de negentiende eeuw wordt vooral bepaald door een burgelij ke litera tuur. De wereld waarin het verhaal speelt is in principe goed. Het kwa de moet worden bestraft, het goede beloond.... Het burgelijke heeft een veel grotere invloed gehad dan het christelijke. Het calvinisme is in de Friese literatuur meer een sausje", aldus de auteur. Cor Witschge, nog steeds beter bekend als Pipo, brak met zijn suc ces, verloor zyn vrouw en kreeg zelf een hartaanval. De clown, die dat eigenlijk niet was ("Ik ben ac teur, en hoor niet in een circus") blikt terug: "Ik werd geleefd. Even ergens een lintje doorknippen. Niemand begreep dat ik dat eigen lijk niet wilde". Hij sympathiseer de met provo (vandaar misschien: dag vogels, dag bloemen) en pro testeerde mee tegen de komst van kruisraketten. "Maar wat dan nog? Mijn hoop is gevestigd op: goede, aardige mensen. Ze leven nog". De manier waarop het bezoek van de paus aan Nederland wordt voorbereid doet vrezen, dat het vooral moet dienen tot herstel van een strakke eenheid in de Nederlandse kerk en tot het weer aantrekken van de touwtjes van de kerkelijke discipline. De landelijke werkgroep 'Open Kerk', door vooruitstre vende rooms-katholieken in 1972 opgericht na de benoeming van dr. Gijsen tot bisschop van Roer mond, schrijft dat in een brief aan haar leden naar aanleiding van het komende pausbezoek. "Maar er is geen reden om af te wachten of er toch nog iets ver rassends en hoopgevends ge beurt. Het bezoek van de paus ontslaat ons niet van de plicht om een kerkgemeenschap te zijn die verstandig met het verleden omgaat maar zich vooral laat lei den door de opdracht dat ook in de toekomst de boodschap van het evangelie wordt gehoord en als relevant wordt ervaren". Veel Nederlandse rooms-ka tholieken hebben na het tweede Vaticaanse concilie geprobeerd vormen van geloven en van kerk- zijn te vinden die het best bij de plaatselijke situatie aansluiten, zonder de verbondenheid met de wereldkerk aan te tasten. 'Open Kerk' meent, dat de kerkleiding daarop terughoudend en soms zelfs uitgesproken negatief heeft gereageerd. "Daardoor zijn men sen teleurgesteld, gefrustreerd en geïrriteerd". 'Open Kerk' vindt het niet bil lijk, de tegenwoordige paus rechtstreeks en persoonlijk de oorzaak te noemen van veel on behagen in de kerk. "Maar het is wel duidelijk, dat hij heel sterk denkt in termen van eenheid, ze kerheid en zoveel mogelijk een vormigheid. Hij komt niet naar voren als een man met veel be grip voor de plaatselijke situatie en een grote bereidheid tot luis teren. Echte openingen naar oe cumene, vernieuwing van het kerkelijke ambt, meer respect en ruimere kansen voor vrouwen en een moderner kijk op huwelijk en sexualiteit liggen kennelijk niet in zijn lijn". De groep heeft ook bezwaren tegen aanduidingen voor de paus als 'plaatsvervanger van Chris tus', 'Heilige Vader' en 'opvolger van Petrus'. "Dat spraakgebruik is ontstaan in een tijd dat men behoefte had om het pauselijke gezag te versterken. In onze tijd zijn dergelijke titels nauwelijks geschikt om een juiste visie op het pausambt te bevorderen. Ze versterken eerder de onjuiste ge dachte dat de paus een soort su perbisschop is met een absoluut gezag". 'Open Kerk' behoort tot de ruim zestig organisaties die hun medewerking hebben toegezegd aan de 'informatieve werkdag' van het 'Platform Initiatieven Pausbezoek'. Deze werkdag (in de week vóór de komst van de paus) moet een beeld geven van die organisaties die in de Rooms- Katholieke Kerk van Nederland naar vernieuwing streven. Beroepen Hervormde Kerk: beroepen te Staphorst (deelgemeente 'De Rank') kandidaat J. van Winkel Utrecht. Gereformeerde Ker ken: beroepen te Heinenoord S. Alblas Lollum-Waaxens (Fr.). Gebedsdienst. Ter gelegen heid van de 'Gebedsweek voor de eenheid' - van 18 tot 25 janua ri wordt vrijdagavond om kwart over 7 in de Vredeskerk aan de Burggravenlaan in Lei den een korte dienst gehouden, waarin de predikanten J. Nauta en H. Schouten voorgaan. (Voor de andere gebedsdien sten in Leiden, van 20 tot en met 26 januari, verwijzen wij naar de pagina 'geestelijk leven' komen de zaterdag). Krugerrand. Het hervormde Werelddiakonaat is tegen de ver koop van de Krugerrand, een gouden munt die Zuid-Afrika veel geld oplevert. Die verkoop betekent steun aan de blanke re gering, schrijft het Werelddiako naat in zijn contactbrief aan de hervormde gemeenten. Kerkera den, diakonieën en werkgroepen zouden plaatselijke banken moe ten laten weten, dat zij achter de oproep staan om de verkoop van de omstreden munten te stop pen. Het Werelddiakonaat wil geen acties tegen banken of mensen die daar werken. Wel hoopt het, dat kerkleden die bij banken werken deze kwestie in hun werkkring aan de orde zullen stellen. Laster De Zuidafrikaanse Raad van Kerken denkt, dat de politie de hand heeft gehad in de versprei ding van anonieme pamfletten, waarin de predikant Allan Boe sak wordt beschuldigd van een verhouding met een blanke se cretaresse van de raad. De raad noemt het 'verontrustend', dat de staat betrokken zou zijn bij een dergelijke lastercampagne. Hij overweegt op het ogenblik of stappen nodig zijn om de ver spreiders aan te klagen en de las ter te ontmaskeren. Overigens loopt de Raad van Kerken door de politie te be schuldigen ook zelf het risico ge rechtelijk te worden vervolgd. Boesak, eerste ondervoorzitter van de raad, geeft geen commen taar. Dr. Beyers Naudé, de nieu we secretaris-generaal, vond het opvallend dat de praatjes zijn be gonnen toen Edward Kennedy - op uitnodiging van Boesak - het land bezocht. 'Man van het jaar*. Het Ame rikaanse oecumenische week blad 'Christian Century' heeft de Zuidafrikaanse bisschop Des- mond Tutu, winnaar van de No belprijs voor de vrede in 1984, uitgeroepen tot 'religieus man van het jaar'. Hij werd verkozen boven onder anderen zijn land genoot dr. Allan Boesak, voorzit ter van de Wereldbond van Her vormde en Gereformeerde Ker ken'. "Tutu was een logische, zelfs onvermijdelijke keuze", zei de hoofdredacteur. Televisie. Het rooms-katho- lieke bisdom Tucson in de Ame rikaanse staat Arizona is begon nen met de exploitatie van een eigen commercieel tv-station om 'gezinsprogramma's' te presente ren "die ook door kinderen kun nen worden bekeken". "Een al ternatief voor de vele program ma's die voor kinderogen minder geschikt zijn". Er zullen ook religieuze pro gramma's en directe reportages van sportwedstrijden worden uitgezonden. Het station is op werkdagen zestien uren in de lucht, op zaterdag vijftien en op zondag twaalf uur. Het heeft een reikwijdte van 100 kilometer.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1985 | | pagina 11