Wielertop trekt
dalende lijn door
Kampioen geboren in wanorde
Sterke hockeystart
van Alecto en Hisalis
Amsterdam aan
deling ontsnapt
Hermans in
Wassenaar
de sterkste
Complete afgang in Spanje
Uitslag WK
Criquielion trekt zich niets aan van Belgisch gekrakeel
Dames Leiden niet verder dan gelijkspel
MAANDAG 3 SEPTEMBER 1984
SPORT
PAGINA 13
BARCELONA (GPD) De Nederlands wielersport kraakt in zijn voegen. De tanende
reputatie werd gisteren op het onmenselijk zware Montjuich-parkoers opnieuw aange
vreten toen aan het eind van de moordende wedstrijd de 37-jarige Joop Zoetemelk op een
tiende plaats als eerste Oranje-renner de eindstreep passeerde. Hij blameerde daarmee de
overige Nederlanders, van wie alleen Johan van der Velde (22e op drie minuten) de
eindstreep nog haalde.
Joop Zoetemelk, geflankeerd, door de latere uitvaller Hanegraaf, vecht op de hellingen van de Montjuich^
De rest was afgepeigerd, uitgemer
geld, ziek, zwak of misselijk voor
tijdig van de fiets gestapt. „Ik had
meer van die jongens verwacht",
zei Zoetemelk. „Vooral Winnen en
Veldscholten, die een hoogtestage
hebben gedaan en dus goed voor
bereid hier naar toe zijn gekomen".
De nationale wielerhoop liet het
andermaal schandelijk afweten.
De eer moest worden hooggehou
den door de veteraan, die kort voor
de reis naar Spanje nota bene zijn
plaatsje nog beschikbaar wilde
stellen aan Hennie Kuiper, omdat
hij het zo zielig vond dat die was
gepasseerd. Optimaal gemotiveerd
was Zoetemelk dus niet. De keuze
heren drongen er echter op aan dat
hij mee zou gaan en „Jopie" liet
zich verleiden. Op het circuit
Montjuich, waar hij zo vaak een
formidabele klimkoers heeft gere
den, zette hij vervolgens de vrijwel
voltallige Nederlandse selectie te
kijk.
„Ik denk", praatte Zoetemelk de
wanprestatie van zijn ploeggeno
ten goed, „dat zij geen goede dag
hadden en ik wel. Want echt zwaar
vond ik het parkoers op zich niet.
Het was veel draaien en keren,
waardoor je telkens uit het zadel
moest om aan te zetten". Te uitput
tend voor de quasi-vedetten, die de
nationale wielersport de laatste ja
ren heeft voortgebracht. Die sloe
gen voornamelijk voortijdig af bij
de box, waar de verzorgers klaar
stonden met troostende woorden
en verfrissende washandjes.
Schande
Maar de schande kon niet wor
den weggewasen en telkens als er
weer een Nederlander van de fiets
ging werd de heisa, die er vooraf
over de selectie is geweest, lach
wekkender. Nationaal kampioen
Jan Raas, na zo'n 90 kilometer de
eerste uitvaller uit het Oranje-
kamp, was zelfs speciaal meegeno
men om er voor te zorgen dat er
een goed akkoord tussen de twee
blokken zou worden gesloten. „Ik
heb zelf aangeboden niet mee te
gaan, maar Piet Liebregts en Hein
Verbruggen van de Wielren Unie
vonden dat het belangrijk was voor
de ploeg als ik toch zou starten",
aldus de Zeeuw. Eigenlijk had hij
zaterdagavond zij taak al vol
bracht. Voor het eerst sinds de
breuk met Raleigh sprak hij zake
lijk met Peter Post. „Ze wilden
eerst de renners met elkaar om ta
fel brengen, en ik heb toen gezegd
dat ik met Post wilde praten. Om
dat hij toch de man is die moet be
slissen".
Het werd een kort en construc
tief onderhoud, waarin werd afge
sproken dat alle renners voor het
Nederlands belang zouden strij
den. Peter Winnen, Adrie van der
Poel en Johan van der Velde waren
de kopmannen. Johan Lammerts,
Jan Raas, Ad Wijnands en Jacques
Hanegraaf zouden zich opofferen
als er in de eerste koershelft iets
met dat trio zou gebeuren. Verder
spraken ze af dat het Panasonic-
blok niet zou hoeven rijden achter
hun buitenlandse kopman Phil
Anderson en de renners uit de
Kwantum-ploeg kregen hetzelfde
privilege als de Belg Ludo Peeters
zou ontsnappen. „Het zou een
slechte zaak zijn geweest als de Ne
derlanders hier achter elkaar zou
den gaan rijden. Daarom vind ik
het belangrijk dat zo'n akkoord er
toch is gekomen, want niemand
had gedacht dat het zou lukken".
Raas had zijn taak dus volbracht
en moest alleen proberen zo lang
mogelijk in de wedstrijd te blijven
om samen met Henk Lubberding
en bondscoach Piet Liebregts de
vinger aan de pols te houden of de
afspraken wel werden nageleefd.
Van die taak kweet hij zich zeven
ronden lang en dat was meer dan
genoeg, want vervolgens vielen er
zoveel landgenoten uit dat er te
weinig over waren om het akkoord
te schenden. In volgorde van af
gang waren dat: Ad Wijnands
(„Ziek geweest, geen macht in de
benen"), Peter Winnen („Vanmor
gen na het ontbijt overgegeven,
daarna niets kunnen eten en te laat
om tabletten gevraagd"), Henk
Lubberding (maagklachten), Ge
rard Veldscholten („Helemaal geen
macht meer en daar heb je dan an
derhalve week keihard voor ge
traind") en Jacques Hanegraaf.
Later in de wedstrijd, toen trou
wens de grootste favorieten al af-
geschminkt waren, knepen ook
bijna alle andere Nederlanders in
de remmen. Theo de Rooy kreeg
materiaaldefect („Maar ik was toch
al kapot"), Steven Rooks kampte
met maagklachten („Van die Isos-
tar krijg ik een dikke pens"), Johan
Lammerts was op en Adrie van der
Poel schoof het op gebrek aan
competitie. Hij was de laatste uit
valler en zei dan ook prompt wel
tevreden te zijn. „Hoewel dat ei
genlijk niet mag, als je de koers
niet hebt uitgereden", voegde hij
er aan toe.
De balans na het kampioenschap
was voor de Nederlanders snel ge
maakt. Het was een complete af
gang, met als enige troost dat ze
niet alleen stonden. In hun teloor
gang werden ze omringd door co
ryfeeën als Fignon, Hinault, Moser
en Kelly.
LEIDEN - Tijdens de wielerronde
van Wassenaar hebben Michel
Meere en Paul Kooyman zich za
terdag nadrukkelijk in de spits van
de wedstrijd gemanifesteerd. De
beide amateurrenners uit de Du
Prie-ploeg sprongen attent mee bij
een vroege ontsnapping van 13
coureurs, hetgeen gelijk de beslis
sende vlucht inluidde. Op het zwa
re rondje zag het peloton de vluch
ters namelijk niet meer terug. Toen
de groep tijdens de finale verbrok
kelde, heten Meere en Kooyman
zich niet verrassen en nestelden
beiden zich bij de kopgroep van
zes. Het duo bleek daarin echter
niet over voldoende macht te be
schikken om de zege voor zich op
te eisen. Axel Hermans won voor
Marco van der Hulst, Meere en
Kooyman. Leen Janszen kwam als
negende over de meet.
Alex Jansen reed tegelijkertijd
een goede koers in Weesp. De Lei-
denaar koerste lange tijd in het ge
zelschap van Henk van Weers en
een derde renner voor het peloton
uit, om uiteind elijk door een ach-
tervolgersgroep te worden terug
gepakt. Achter een drietal nieuwe
vluchters slaagde Jansen erin om
opnieuw te ontsnappen, ditmaal in
het gezelschap van Jan Spijker.
Door zijn gerenommeerde mede
vluchter in de spurt te kloppen leg
de Jansen uiteindelijk beslag op de
vierde plaats. De Lisser-nieuwe-
ling André van Reek was in Weesp
goed voor de derde plaats. Bij de
liefhebbers finishte Pieter Evelein
na een goede koers als tiende.
Amateur Gert-Jan Zwaan reed
gisteren in Abbenbroek met een
vijftal anderen geruime tijd voor
op, hetgeen de Swift-renner uitein
delijk de leidersprijs opleverde.
Eenmaal door de achtervolgers te
ruggepakt finishte Zwaan alsnog
als tiende, terwijl ploeggenoot Jan-
Hendrik Lagerweij als 12de over
de meet kwam. Jan Zwaan werd
zevende bij de veteranen. De ama
teurs van de Bollenstreek maakten
een goede oefening voor de ploe
gentijdrit in Dronten, door in War-
menhuizen als zevende te eindi
gen. Veteraan Arie van der Burg
zegevierde gisteren in Rijswijk
door een drietal medevluchters
klop te geven.
De uitslag van de wegwedstrijd om het
wereldkampioenschap voor profs:
1. Claude Criquielion (Bel) 255.5 km
in 6 uur 46 minuten en 46 seconden
(37.674 km/u); 2. Claudio Corti (Ita) op 14
seconden; 3. Steve Bauer (Can) op 1,01;
4. Hubert Seiz (Zwi) z.t.; 5. Bernard
Bourreau (Fra) z.t.; 6. Robert Millar
(Gbr) op 1,08; 7. Eric Caritoux (Fra) op
1,12; 8. Palmiro Masciarelli (Ita) z.t.; 9.
Federico Echave (Spa) z.t.; lO.Joop Zoe
temelk (Ned) op 1,14; 11. Angel Arroyo
(Spa) op 1,27; 12. Ludo Peeters (Bel) op
1,53; 13. Marino Lejarreta (Spa) z.t; 14.
Dominque Garde (Fra) op 2,09; 15. Bru
no Leali (Ita) op 2,28; 16. Pierre le Bigaut
z.t.; 17. Moreno Argentin (Ita) op 3,04,
18. Juan Fernadez (Spa); 19. Jean-Phi-
lippe Vandenbrande (Bel); 20. Gianbat-
tista Baronchelli (Ita); 21. José Luis Na
varro (Spa); 22. Johan van der Velde
(Ned).
BARCELONA (GPD) - Wanorde heerste er in de Belgische ploeg aan de vooravond van
het wereldkampioenschap wielrennen. Er was traditiegetrouw veel gekrakeel in een for
matie van individuen, die gisteren in Barcelona met Claude Criquielion desondanks een
nieuwe regenboogtrui-drager voortbracht. Voor het eerst sinds bijna een halve eeuw een
Waal als wereldkampioen na een titelstrijd, waarin de vedetten sneuvelden als frontsol
daten in een hinderlaag. Voor hen werd de Montjuich een nachtmerrie, voor de figuran-
"ten een verwezenlijkte dagdroom.
meter kunnen volhouden en daar- otische voorbereiding, want de
na ging het niet meer. Een gebrek Belgen hadden hun huiswerk
aan competitie", vond hij. Laurent slecht gemaakt. In de aanloop naar
Topfavorieten als Laurent Fignon,
Bernard Hinault, Sean Kelly en
Francesco Moser verdwenen in de
Catalaanse hoofdstad roemloos
van het strijdtoneel. Ze maakten
ruimte voor de tweede garnituur,
waartoe Claude Criquielion al ja
ren behoort. De 27-jarige Belg uit
Deux Acren, twee kilometer over
de taalgrens die zijn vaderland al
sinds jaar en dag in twee kampen
verdeeld, heet al vanaf zijn profde
buut in 1979 een belofte te zijn.
Van inlossen kwam het nooit. „En
een winnaar zal ik ook met deze
trui niet worden", zei hij zondag
nadat hij een solo van twintig kilo
meter had bekroond met een titel.
„Toch zullen ze als ze mijn erelijst
nakijken zien dat ik in de zwaarste
klassiekers altijd uitstekend heb
gereden. Maar in de wielersport
tellen alleen de overwinningen en
die heb ik niet veel", gaf hij toe.
Dat uitgerekend hij op een
enorm selectief parkoers onder ex
treme omstandigheden (de warmte
lag als een klamme deken over
Barcelona) moest winnen geeft te
denken over de voorbereiding van
de favorieten. „Zij hebben te veel
criteriums gereden, terwijl ik het
rustig aan heb gedaan. Dat is mijn
grote winst geweest", aldus Cri
quielion.
Inderdaad draaide Hinault niet
om de oorzaak van zijn voortijdige
opgave heen. "Ik heb het 150 kilo
Fignon hield het op de warmte,
Sean Kelly kon niet zweten
Francesco Moser "had het anders
Barcelona vond de bond dat
slagvaardig moest worden opgetre
den. Tijdens de Tour de France
verwacht". "Zij hebben", meende stond de selectie al vast. Niet al-
Joop Zoetemelk, "alles al gegeven leen ontbraken daarin renners als
Eddy Planckaert een Fons de Wolf,
maar de wel aangewezen Eric Van-
deraerden zegde later af. Het
bracht de bond in verlegenheid.
Nico Emons, rijdend in Spaanse
dienst en eerder in de selectie op
genomen, werd aanvankelijk afge
voerd en later plots weer opgeroe
pen. Het resultaat van die ongebrij-
pelijke selectieprocedure was dat
er dertien renners in Barcelona ar
riveerden.
Daarvan moest er één afvallen.
Het werd Ludo de Keulenaer uit de
ploeg van Peter Post. De bond had
hem uitverkoren als hulp van Van-
deraerden en wegens diens afmel
ding was deelname van De Keule
naer niet meer te rechtvaardigen.
„Ik werd opgebeld door mijn ou
ders, die het op de radio hadden
gehoord en het jammer vonden dat
ik er niet bij kon zijn", aldus de
Post-renner. „Maar toen wist ik
nog van niets. Een paar uur later
hoorde ik het officieel". Een illu
stratie van de slechte organisatie
bij de Belgen.
Dat kon Criquielion niet stuiten.
Terwijl de Italianen, die het sterkst
Zo had iedereen na afloop zijn
meeslepende verklaring, en alle
maal waren ze even acceptabel om
dat er geen logica was te ontdek
ken in de voortijdige opgave van
de vedetten. Er faalden er evenveel
die zich serieus voorbereidden als
die voor dik geld van kermiskoers
naar kermiskoers reisden.
Even onlogisch was dus de winst
van Criquielion, die tot nu toe
vooral had uitgeblonken in het
aanbieden van zijn diensten aan
renners die niet tot zijn ploeg beho
ren. Zoals aan Sean Kelly in de
klassieker Luik-Bastenaken-Luik
dit jaar, toen hij het gat dichtte ach
ter de ontsnapte Phil Anderson.
Criquielion was een huursoldaat
met kwaliteiten. Alleen winnen
ging hem slecht af.
Tot zondag de beschermeling
van zijn sponsor Marlair de opvol
ger werd van zijn Waalse voorgan
ger Eloi Meulenberg, die in 1937 in
Kopenhagen wereldkampioen
werd. Het grootse slot van een cha-
Criquielion heft de armen de Belg
pioen.
vertegenwoordigd waren in de ulti-
me fase van de wedstrijd en het
tienvoudige van de Belgen (18.000
gulden) in de pot hadden, de wed
strijd probeerden te controleren
kneep hij er tussen uit, toen hij met
een kopgroepje van vijf (Seiz,
Bourreau, Masciarelli en Arroyo)
ontsnapt was. Het kwartet werd te
ruggepakt, maar de Belg bleef uit
de nieuwe wereldkam-
de greep van zijn achtervolgers,
van wie de Italiaan Claudio Corti
(op 14 seconden) en de Canadees
Steven Bauer (de zilveren medail
le-winnaar van Los Angeles, op
iets meer dan een minuut) het
dichtst bij kwamen. Een kam
pioenschap derhalve dat de ge
schiedenis in zal gaan als dat van
de figuranten.
LMHC verliest in slotminuten
LEIDEN De hockeyclubs in de regio zijn na de eerste competitiewedstrijden geen van
alle met een 'dubbele overwinning' uit de bus gekomen. Bij de mannen won Alecto van
Roomburg de streekontmoeting met 2—1. Forescate speelde 1—1 tegen DSHC, terwijl
Noordwijk en Hisalis goed uit de startblokken kwamen met overwinningen in de derde
klasse. Bij de vrouwenteams kwam alleen Roomburg tot de volle winst (1-0 op West-
land). LMHC tegen Alliance bleef doelpuntloos.
Kees v.d. Made, voor Alecto aan de bal, passeert Roomburger Rob Koop-
mans (nr. 5). In het midden snelt Oscar Snijders toe om de helpende hand
te bieden. foto Holvast)
DSHC - Forescate 1-1.
In de afgelopen vier jaar heeft
Forescate nooit zelfs een gelijkspel
bij de Delftse Studenten kunnen
behalen. De puntendeling was dus
een kleine overwinning. Nadat vrij
vlot in de tweede helft DSHC op
1—0 kwam, duurde het tot tien mi
nuten voor tijd voordat Jelmer
Siersema uit een strafbal de gelijk
maker scoorde. Siersema werd tij
dens een uitbraak gevloerd in een
goede positie om te scoren en dat
leverde de strafbal op. De Voor
schotenaren werden daarna ster
ker en kregen nog strafcorners te
nemen waar geen doelpunten uit
voortkwamen.
Alecto - Roomburg 2-1.
In de tweede klasse B zorgde
Alecto en Roomburg voor een snel
le wedstrijd met goede combina
ties. Alecto was ih het eerste deel
sterker dan Roomburg wat tot uit
drukking kwam in meer strafcor
ners voor de Leiderdorpers waar
niet uit werd gescoord. Tien minu
ten na de hervatting strafte Marco
Koeken een Leidse verdedigings-
fout af en opende de score. Halver
wege de tweede helft bouwde Ro
land de Jongh de score uit naar
2-0 na aangeven van Kees v.d. Ma
de. Nadat Carl Adamse van Alecto
zijn enkelband scheurde, werd het
wat rommeliger door de omzettin
gen bij de Leiderdorpers. Peter
Verheggen redde de Leidse eer op
het nippertje door uit een straf
hoekslag tegen te scoren: 2—1.
Noordwijk - Uitgeest 2-1.
Na de benutte Uitgeestse straf
bal kwam Noordwijk nog voor de
doel wissel op gelijke hoogte door
de van Amersfoort afkomstige Mi-
chiel Arnoldi: 1-1. Een geslaagde
scoop van Ralph Wisbrun stelde
Erik Verdoorn in de gelegenheid
na rust Noordwijk op 2-1 te bren
gen. Ondanks het betere spel van
Noordwijk verwierf Uitgeest zich
de beste kansen door uitbraken,
hetgeen geen gevolgen had voor de
Hisalis Weesp 3-1.
De opponenten hielden elkaar in
de eerste helft met rommelig spel
in evenwicht en konden niet tot
scoren komen. Na de pauze kwam
Weesp op voorsprong door een be
nutte strafbal. Hendrik-Jan Kap-
tein pikte de vrijde slag op 23 m-
lijn goed op en bracht de thuis
ploeg op gelijke hoogte: 1-1. Naar
mate het duel vorderde verslech
terde de conditie van Weesp terwijl
Hisalis twee verse krachten inzet
te. Mare Tilli bediende H.J. Kap-
tein die 2—1 maakte. Vijf minuten
voor tijd was het Marc Kaptein die
de voorzet gaf waar Paul van Ker-
kum raad mee wist: 3-1.
Vrouwen
Leiden - Alliance 0-0.
Het was maar goed dat Ineke
Kastelein prima doelverdedigers-
werk afleverde voor LMHC, want
Alliance had in aanvallend opzicht
meer te vertellen dan de thuis
ploeg. De teams ontliepen elkaar
niet veel en daardoor kon het gelij
ke spel als een juiste uitslag wor
den gezien.
Craeyenhout Noordwijk 3-0.
Vooral in de eerste helft was de
Haagse thuisploeg wat sterker met
een 4-1 strafcornerverhouding in
het nadeel van Noordwijk. Het was
een rommeldoelpunt vlak voor
rust dat Craeyenhout op 1-0
bracht. De Noordwijkse hoop werd
een minuut na de hervatting de bo
dem ingeslagen toen de Haagsen
2-0 maakten. Noordwijk ging
enorm drukken met goede kansen,
Craeyenhout echter pakte uit een
counter nog een treffer: 3—0.
Forescate - Groen Geel 0-1.
Ondanks een wat nerveus begin
goed hockey van Forescate. In de
cirkel echter liepen de aanvallen
vast ondanks de goede voorzetten
van rechts door Annemarie Verge-
mund. Tegen het eind van de eer
ste helft werd een Groen Geel aan
val niet goed opgevangen wat 0-1
tot gevolg had. Doelverdedigter
Petra Vingerhoed voorkwam met
goede reddingen Forescate voor
een grotere achterstand.
Qui Vive - Alecto 1-0.
Alecto had het in Uithoorn zeer
moeilijk met de scheidsrechters
die bij de meeste strafcorners van
de Leiderdorpse ploeg iets hadden
aan te merken. Het veldspel van
Alecto was beter verzorgd dan de
thuisploeg. In de eerste helft scoor
de Qui Vive en dat heeft Alecto
niet meer goed kunnen maken on
danks een overwicht.
Roomburg - Westland 1-0.
Het krachteloze Westland werd
door Roomburg pas twee minuten
voor tijd gepasseerd. Dit gebeurde
uit een strafcorner die werd aange
slagen door Inge Oudkerk Pool en
door Maija Sprey achter de West-
landse doelvrouw geslagen. Daar
voor miste Bonnie Montanus de
kans op een treffer uit een strafbal.
OEQSTGEEST - De ouverture
van LMHC's tweede jaargang in de
hockeyhoofdklasse zou wat resul
taat betreft redelijk zijn geweest,
ware het niet dat scheidsrechter
Van Maurik enkele minuten voor
het einde een strafbal toekende. In
ternational Ewout van ibeck
scoorde op koele wijze in de rech
terbovenhoek 1—2 voor Amster
dam dat daardoor ontsnapte aan
een puntendeling.
De nieuwe trainer-coach Nol
Baarschers van Leiden stuurde
zijn team gistermiddag door bles
sures van Wouter Eikenhout en
Bob-Jan Dietrich met een geïm
proviseerd middenveld tussen de
lijnen. De vechtlust was groot,
maar het overzicht en het slimme
pasje ontbrak om het Amsterdam,
dat eveneens enkele routiniers
miste, moeilijk te maken. Naar ma
te de wedstrijd vorderde tekende
het gemis van een bekwame spel
verdeler zich alsmaar sterker af.
De kracht van het team-Baar-
schers school in de defensie, met
doelman Tom van der Meer als be
trouwbare sluitpost die daarbij
werd gesteund door zijn broer Paul
die uitstekend werk verrichtte als
ausputzer. Het openingsdoelpunt
was toch voor Amsterdam dat na
elf minuten zijn derde strafcorner
benutte door een fraaie afschuiver
van Norbert van der Berg op de
snel schietende Weng de Beaufort.
De voor Pierre Hermans in het
Amsterdam-doel gekomen Bart
Rietkerk had niet al te veel werk
bij onder andere twee strafcorners
van Leiden voor de pauze waar hy
goed zicht op had en zodoende het
gevaar gemakkelijk kon keren. Na
de doelwisseling trok LMHC tien
minuten het initiatief volledig naar
zich toe en drukte de hoofdstede
lingen, die verleden seizoen de
tweede plaats achter KZ behaal
den, op eigen helft. Doordrukken,
in de zin van scoren, kon de Oegst-
geester ploeg echter niet in die fa
se.
Amsterdam was ook niet op
schot en faalde bij drie kansen op
rij om uit een strafhoekslag de sco
re uit te bouwen. Eikenhout mocht
van Baarschers de resterende ze
ven minuten proberen hoe het met
zijn knie was en wisselde met Jan
sen Schoonhoven, wat weer leven
in de brouwerij bracht. Een goede
kans op de gelijkmaker kreeg met
name linkerspits Onno te Rijdt,
maar die schoot te zacht in voor
Rietkerk die kon redden. De van
HGC overgekomen Boudewijn van
Eyck smaakte het genoegen de uit
balans zijnde Rietkerk even later
met zijn push toch te passeren wat
1-1 betekende met nog vijf minu
ten te spelen.
De Amsterdammers hadden dui
delijk geen zin in een puntendeüng
en trokken massaal naar de cirkel
van LMHC. Een actie van Hein
Dungelman in het slaggebied werd
door fluitist Van Maurik als hak
ken op de stick van Remco Vogel
zang gekenmerkt en als zodanig
bestraft: strafpush. Deze riante
.mogelijkheid werd door Ewout
van Asbeck benut om de verdien
de overwinning mee naar Amster
dam te nemen.
NIEK FAAS