Wielertop trekt dalende lijn door Kampioen geboren in wanorde Sterke hockeystart van Alecto en Hisalis Amsterdam aan deling ontsnapt Hermans in Wassenaar de sterkste Complete afgang in Spanje Uitslag WK Criquielion trekt zich niets aan van Belgisch gekrakeel Dames Leiden niet verder dan gelijkspel MAANDAG 3 SEPTEMBER 1984 SPORT PAGINA 13 BARCELONA (GPD) De Nederlands wielersport kraakt in zijn voegen. De tanende reputatie werd gisteren op het onmenselijk zware Montjuich-parkoers opnieuw aange vreten toen aan het eind van de moordende wedstrijd de 37-jarige Joop Zoetemelk op een tiende plaats als eerste Oranje-renner de eindstreep passeerde. Hij blameerde daarmee de overige Nederlanders, van wie alleen Johan van der Velde (22e op drie minuten) de eindstreep nog haalde. Joop Zoetemelk, geflankeerd, door de latere uitvaller Hanegraaf, vecht op de hellingen van de Montjuich^ De rest was afgepeigerd, uitgemer geld, ziek, zwak of misselijk voor tijdig van de fiets gestapt. „Ik had meer van die jongens verwacht", zei Zoetemelk. „Vooral Winnen en Veldscholten, die een hoogtestage hebben gedaan en dus goed voor bereid hier naar toe zijn gekomen". De nationale wielerhoop liet het andermaal schandelijk afweten. De eer moest worden hooggehou den door de veteraan, die kort voor de reis naar Spanje nota bene zijn plaatsje nog beschikbaar wilde stellen aan Hennie Kuiper, omdat hij het zo zielig vond dat die was gepasseerd. Optimaal gemotiveerd was Zoetemelk dus niet. De keuze heren drongen er echter op aan dat hij mee zou gaan en „Jopie" liet zich verleiden. Op het circuit Montjuich, waar hij zo vaak een formidabele klimkoers heeft gere den, zette hij vervolgens de vrijwel voltallige Nederlandse selectie te kijk. „Ik denk", praatte Zoetemelk de wanprestatie van zijn ploeggeno ten goed, „dat zij geen goede dag hadden en ik wel. Want echt zwaar vond ik het parkoers op zich niet. Het was veel draaien en keren, waardoor je telkens uit het zadel moest om aan te zetten". Te uitput tend voor de quasi-vedetten, die de nationale wielersport de laatste ja ren heeft voortgebracht. Die sloe gen voornamelijk voortijdig af bij de box, waar de verzorgers klaar stonden met troostende woorden en verfrissende washandjes. Schande Maar de schande kon niet wor den weggewasen en telkens als er weer een Nederlander van de fiets ging werd de heisa, die er vooraf over de selectie is geweest, lach wekkender. Nationaal kampioen Jan Raas, na zo'n 90 kilometer de eerste uitvaller uit het Oranje- kamp, was zelfs speciaal meegeno men om er voor te zorgen dat er een goed akkoord tussen de twee blokken zou worden gesloten. „Ik heb zelf aangeboden niet mee te gaan, maar Piet Liebregts en Hein Verbruggen van de Wielren Unie vonden dat het belangrijk was voor de ploeg als ik toch zou starten", aldus de Zeeuw. Eigenlijk had hij zaterdagavond zij taak al vol bracht. Voor het eerst sinds de breuk met Raleigh sprak hij zake lijk met Peter Post. „Ze wilden eerst de renners met elkaar om ta fel brengen, en ik heb toen gezegd dat ik met Post wilde praten. Om dat hij toch de man is die moet be slissen". Het werd een kort en construc tief onderhoud, waarin werd afge sproken dat alle renners voor het Nederlands belang zouden strij den. Peter Winnen, Adrie van der Poel en Johan van der Velde waren de kopmannen. Johan Lammerts, Jan Raas, Ad Wijnands en Jacques Hanegraaf zouden zich opofferen als er in de eerste koershelft iets met dat trio zou gebeuren. Verder spraken ze af dat het Panasonic- blok niet zou hoeven rijden achter hun buitenlandse kopman Phil Anderson en de renners uit de Kwantum-ploeg kregen hetzelfde privilege als de Belg Ludo Peeters zou ontsnappen. „Het zou een slechte zaak zijn geweest als de Ne derlanders hier achter elkaar zou den gaan rijden. Daarom vind ik het belangrijk dat zo'n akkoord er toch is gekomen, want niemand had gedacht dat het zou lukken". Raas had zijn taak dus volbracht en moest alleen proberen zo lang mogelijk in de wedstrijd te blijven om samen met Henk Lubberding en bondscoach Piet Liebregts de vinger aan de pols te houden of de afspraken wel werden nageleefd. Van die taak kweet hij zich zeven ronden lang en dat was meer dan genoeg, want vervolgens vielen er zoveel landgenoten uit dat er te weinig over waren om het akkoord te schenden. In volgorde van af gang waren dat: Ad Wijnands („Ziek geweest, geen macht in de benen"), Peter Winnen („Vanmor gen na het ontbijt overgegeven, daarna niets kunnen eten en te laat om tabletten gevraagd"), Henk Lubberding (maagklachten), Ge rard Veldscholten („Helemaal geen macht meer en daar heb je dan an derhalve week keihard voor ge traind") en Jacques Hanegraaf. Later in de wedstrijd, toen trou wens de grootste favorieten al af- geschminkt waren, knepen ook bijna alle andere Nederlanders in de remmen. Theo de Rooy kreeg materiaaldefect („Maar ik was toch al kapot"), Steven Rooks kampte met maagklachten („Van die Isos- tar krijg ik een dikke pens"), Johan Lammerts was op en Adrie van der Poel schoof het op gebrek aan competitie. Hij was de laatste uit valler en zei dan ook prompt wel tevreden te zijn. „Hoewel dat ei genlijk niet mag, als je de koers niet hebt uitgereden", voegde hij er aan toe. De balans na het kampioenschap was voor de Nederlanders snel ge maakt. Het was een complete af gang, met als enige troost dat ze niet alleen stonden. In hun teloor gang werden ze omringd door co ryfeeën als Fignon, Hinault, Moser en Kelly. LEIDEN - Tijdens de wielerronde van Wassenaar hebben Michel Meere en Paul Kooyman zich za terdag nadrukkelijk in de spits van de wedstrijd gemanifesteerd. De beide amateurrenners uit de Du Prie-ploeg sprongen attent mee bij een vroege ontsnapping van 13 coureurs, hetgeen gelijk de beslis sende vlucht inluidde. Op het zwa re rondje zag het peloton de vluch ters namelijk niet meer terug. Toen de groep tijdens de finale verbrok kelde, heten Meere en Kooyman zich niet verrassen en nestelden beiden zich bij de kopgroep van zes. Het duo bleek daarin echter niet over voldoende macht te be schikken om de zege voor zich op te eisen. Axel Hermans won voor Marco van der Hulst, Meere en Kooyman. Leen Janszen kwam als negende over de meet. Alex Jansen reed tegelijkertijd een goede koers in Weesp. De Lei- denaar koerste lange tijd in het ge zelschap van Henk van Weers en een derde renner voor het peloton uit, om uiteind elijk door een ach- tervolgersgroep te worden terug gepakt. Achter een drietal nieuwe vluchters slaagde Jansen erin om opnieuw te ontsnappen, ditmaal in het gezelschap van Jan Spijker. Door zijn gerenommeerde mede vluchter in de spurt te kloppen leg de Jansen uiteindelijk beslag op de vierde plaats. De Lisser-nieuwe- ling André van Reek was in Weesp goed voor de derde plaats. Bij de liefhebbers finishte Pieter Evelein na een goede koers als tiende. Amateur Gert-Jan Zwaan reed gisteren in Abbenbroek met een vijftal anderen geruime tijd voor op, hetgeen de Swift-renner uitein delijk de leidersprijs opleverde. Eenmaal door de achtervolgers te ruggepakt finishte Zwaan alsnog als tiende, terwijl ploeggenoot Jan- Hendrik Lagerweij als 12de over de meet kwam. Jan Zwaan werd zevende bij de veteranen. De ama teurs van de Bollenstreek maakten een goede oefening voor de ploe gentijdrit in Dronten, door in War- menhuizen als zevende te eindi gen. Veteraan Arie van der Burg zegevierde gisteren in Rijswijk door een drietal medevluchters klop te geven. De uitslag van de wegwedstrijd om het wereldkampioenschap voor profs: 1. Claude Criquielion (Bel) 255.5 km in 6 uur 46 minuten en 46 seconden (37.674 km/u); 2. Claudio Corti (Ita) op 14 seconden; 3. Steve Bauer (Can) op 1,01; 4. Hubert Seiz (Zwi) z.t.; 5. Bernard Bourreau (Fra) z.t.; 6. Robert Millar (Gbr) op 1,08; 7. Eric Caritoux (Fra) op 1,12; 8. Palmiro Masciarelli (Ita) z.t.; 9. Federico Echave (Spa) z.t.; lO.Joop Zoe temelk (Ned) op 1,14; 11. Angel Arroyo (Spa) op 1,27; 12. Ludo Peeters (Bel) op 1,53; 13. Marino Lejarreta (Spa) z.t; 14. Dominque Garde (Fra) op 2,09; 15. Bru no Leali (Ita) op 2,28; 16. Pierre le Bigaut z.t.; 17. Moreno Argentin (Ita) op 3,04, 18. Juan Fernadez (Spa); 19. Jean-Phi- lippe Vandenbrande (Bel); 20. Gianbat- tista Baronchelli (Ita); 21. José Luis Na varro (Spa); 22. Johan van der Velde (Ned). BARCELONA (GPD) - Wanorde heerste er in de Belgische ploeg aan de vooravond van het wereldkampioenschap wielrennen. Er was traditiegetrouw veel gekrakeel in een for matie van individuen, die gisteren in Barcelona met Claude Criquielion desondanks een nieuwe regenboogtrui-drager voortbracht. Voor het eerst sinds bijna een halve eeuw een Waal als wereldkampioen na een titelstrijd, waarin de vedetten sneuvelden als frontsol daten in een hinderlaag. Voor hen werd de Montjuich een nachtmerrie, voor de figuran- "ten een verwezenlijkte dagdroom. meter kunnen volhouden en daar- otische voorbereiding, want de na ging het niet meer. Een gebrek Belgen hadden hun huiswerk aan competitie", vond hij. Laurent slecht gemaakt. In de aanloop naar Topfavorieten als Laurent Fignon, Bernard Hinault, Sean Kelly en Francesco Moser verdwenen in de Catalaanse hoofdstad roemloos van het strijdtoneel. Ze maakten ruimte voor de tweede garnituur, waartoe Claude Criquielion al ja ren behoort. De 27-jarige Belg uit Deux Acren, twee kilometer over de taalgrens die zijn vaderland al sinds jaar en dag in twee kampen verdeeld, heet al vanaf zijn profde buut in 1979 een belofte te zijn. Van inlossen kwam het nooit. „En een winnaar zal ik ook met deze trui niet worden", zei hij zondag nadat hij een solo van twintig kilo meter had bekroond met een titel. „Toch zullen ze als ze mijn erelijst nakijken zien dat ik in de zwaarste klassiekers altijd uitstekend heb gereden. Maar in de wielersport tellen alleen de overwinningen en die heb ik niet veel", gaf hij toe. Dat uitgerekend hij op een enorm selectief parkoers onder ex treme omstandigheden (de warmte lag als een klamme deken over Barcelona) moest winnen geeft te denken over de voorbereiding van de favorieten. „Zij hebben te veel criteriums gereden, terwijl ik het rustig aan heb gedaan. Dat is mijn grote winst geweest", aldus Cri quielion. Inderdaad draaide Hinault niet om de oorzaak van zijn voortijdige opgave heen. "Ik heb het 150 kilo Fignon hield het op de warmte, Sean Kelly kon niet zweten Francesco Moser "had het anders Barcelona vond de bond dat slagvaardig moest worden opgetre den. Tijdens de Tour de France verwacht". "Zij hebben", meende stond de selectie al vast. Niet al- Joop Zoetemelk, "alles al gegeven leen ontbraken daarin renners als Eddy Planckaert een Fons de Wolf, maar de wel aangewezen Eric Van- deraerden zegde later af. Het bracht de bond in verlegenheid. Nico Emons, rijdend in Spaanse dienst en eerder in de selectie op genomen, werd aanvankelijk afge voerd en later plots weer opgeroe pen. Het resultaat van die ongebrij- pelijke selectieprocedure was dat er dertien renners in Barcelona ar riveerden. Daarvan moest er één afvallen. Het werd Ludo de Keulenaer uit de ploeg van Peter Post. De bond had hem uitverkoren als hulp van Van- deraerden en wegens diens afmel ding was deelname van De Keule naer niet meer te rechtvaardigen. „Ik werd opgebeld door mijn ou ders, die het op de radio hadden gehoord en het jammer vonden dat ik er niet bij kon zijn", aldus de Post-renner. „Maar toen wist ik nog van niets. Een paar uur later hoorde ik het officieel". Een illu stratie van de slechte organisatie bij de Belgen. Dat kon Criquielion niet stuiten. Terwijl de Italianen, die het sterkst Zo had iedereen na afloop zijn meeslepende verklaring, en alle maal waren ze even acceptabel om dat er geen logica was te ontdek ken in de voortijdige opgave van de vedetten. Er faalden er evenveel die zich serieus voorbereidden als die voor dik geld van kermiskoers naar kermiskoers reisden. Even onlogisch was dus de winst van Criquielion, die tot nu toe vooral had uitgeblonken in het aanbieden van zijn diensten aan renners die niet tot zijn ploeg beho ren. Zoals aan Sean Kelly in de klassieker Luik-Bastenaken-Luik dit jaar, toen hij het gat dichtte ach ter de ontsnapte Phil Anderson. Criquielion was een huursoldaat met kwaliteiten. Alleen winnen ging hem slecht af. Tot zondag de beschermeling van zijn sponsor Marlair de opvol ger werd van zijn Waalse voorgan ger Eloi Meulenberg, die in 1937 in Kopenhagen wereldkampioen werd. Het grootse slot van een cha- Criquielion heft de armen de Belg pioen. vertegenwoordigd waren in de ulti- me fase van de wedstrijd en het tienvoudige van de Belgen (18.000 gulden) in de pot hadden, de wed strijd probeerden te controleren kneep hij er tussen uit, toen hij met een kopgroepje van vijf (Seiz, Bourreau, Masciarelli en Arroyo) ontsnapt was. Het kwartet werd te ruggepakt, maar de Belg bleef uit de nieuwe wereldkam- de greep van zijn achtervolgers, van wie de Italiaan Claudio Corti (op 14 seconden) en de Canadees Steven Bauer (de zilveren medail le-winnaar van Los Angeles, op iets meer dan een minuut) het dichtst bij kwamen. Een kam pioenschap derhalve dat de ge schiedenis in zal gaan als dat van de figuranten. LMHC verliest in slotminuten LEIDEN De hockeyclubs in de regio zijn na de eerste competitiewedstrijden geen van alle met een 'dubbele overwinning' uit de bus gekomen. Bij de mannen won Alecto van Roomburg de streekontmoeting met 2—1. Forescate speelde 1—1 tegen DSHC, terwijl Noordwijk en Hisalis goed uit de startblokken kwamen met overwinningen in de derde klasse. Bij de vrouwenteams kwam alleen Roomburg tot de volle winst (1-0 op West- land). LMHC tegen Alliance bleef doelpuntloos. Kees v.d. Made, voor Alecto aan de bal, passeert Roomburger Rob Koop- mans (nr. 5). In het midden snelt Oscar Snijders toe om de helpende hand te bieden. foto Holvast) DSHC - Forescate 1-1. In de afgelopen vier jaar heeft Forescate nooit zelfs een gelijkspel bij de Delftse Studenten kunnen behalen. De puntendeling was dus een kleine overwinning. Nadat vrij vlot in de tweede helft DSHC op 1—0 kwam, duurde het tot tien mi nuten voor tijd voordat Jelmer Siersema uit een strafbal de gelijk maker scoorde. Siersema werd tij dens een uitbraak gevloerd in een goede positie om te scoren en dat leverde de strafbal op. De Voor schotenaren werden daarna ster ker en kregen nog strafcorners te nemen waar geen doelpunten uit voortkwamen. Alecto - Roomburg 2-1. In de tweede klasse B zorgde Alecto en Roomburg voor een snel le wedstrijd met goede combina ties. Alecto was ih het eerste deel sterker dan Roomburg wat tot uit drukking kwam in meer strafcor ners voor de Leiderdorpers waar niet uit werd gescoord. Tien minu ten na de hervatting strafte Marco Koeken een Leidse verdedigings- fout af en opende de score. Halver wege de tweede helft bouwde Ro land de Jongh de score uit naar 2-0 na aangeven van Kees v.d. Ma de. Nadat Carl Adamse van Alecto zijn enkelband scheurde, werd het wat rommeliger door de omzettin gen bij de Leiderdorpers. Peter Verheggen redde de Leidse eer op het nippertje door uit een straf hoekslag tegen te scoren: 2—1. Noordwijk - Uitgeest 2-1. Na de benutte Uitgeestse straf bal kwam Noordwijk nog voor de doel wissel op gelijke hoogte door de van Amersfoort afkomstige Mi- chiel Arnoldi: 1-1. Een geslaagde scoop van Ralph Wisbrun stelde Erik Verdoorn in de gelegenheid na rust Noordwijk op 2-1 te bren gen. Ondanks het betere spel van Noordwijk verwierf Uitgeest zich de beste kansen door uitbraken, hetgeen geen gevolgen had voor de Hisalis Weesp 3-1. De opponenten hielden elkaar in de eerste helft met rommelig spel in evenwicht en konden niet tot scoren komen. Na de pauze kwam Weesp op voorsprong door een be nutte strafbal. Hendrik-Jan Kap- tein pikte de vrijde slag op 23 m- lijn goed op en bracht de thuis ploeg op gelijke hoogte: 1-1. Naar mate het duel vorderde verslech terde de conditie van Weesp terwijl Hisalis twee verse krachten inzet te. Mare Tilli bediende H.J. Kap- tein die 2—1 maakte. Vijf minuten voor tijd was het Marc Kaptein die de voorzet gaf waar Paul van Ker- kum raad mee wist: 3-1. Vrouwen Leiden - Alliance 0-0. Het was maar goed dat Ineke Kastelein prima doelverdedigers- werk afleverde voor LMHC, want Alliance had in aanvallend opzicht meer te vertellen dan de thuis ploeg. De teams ontliepen elkaar niet veel en daardoor kon het gelij ke spel als een juiste uitslag wor den gezien. Craeyenhout Noordwijk 3-0. Vooral in de eerste helft was de Haagse thuisploeg wat sterker met een 4-1 strafcornerverhouding in het nadeel van Noordwijk. Het was een rommeldoelpunt vlak voor rust dat Craeyenhout op 1-0 bracht. De Noordwijkse hoop werd een minuut na de hervatting de bo dem ingeslagen toen de Haagsen 2-0 maakten. Noordwijk ging enorm drukken met goede kansen, Craeyenhout echter pakte uit een counter nog een treffer: 3—0. Forescate - Groen Geel 0-1. Ondanks een wat nerveus begin goed hockey van Forescate. In de cirkel echter liepen de aanvallen vast ondanks de goede voorzetten van rechts door Annemarie Verge- mund. Tegen het eind van de eer ste helft werd een Groen Geel aan val niet goed opgevangen wat 0-1 tot gevolg had. Doelverdedigter Petra Vingerhoed voorkwam met goede reddingen Forescate voor een grotere achterstand. Qui Vive - Alecto 1-0. Alecto had het in Uithoorn zeer moeilijk met de scheidsrechters die bij de meeste strafcorners van de Leiderdorpse ploeg iets hadden aan te merken. Het veldspel van Alecto was beter verzorgd dan de thuisploeg. In de eerste helft scoor de Qui Vive en dat heeft Alecto niet meer goed kunnen maken on danks een overwicht. Roomburg - Westland 1-0. Het krachteloze Westland werd door Roomburg pas twee minuten voor tijd gepasseerd. Dit gebeurde uit een strafcorner die werd aange slagen door Inge Oudkerk Pool en door Maija Sprey achter de West- landse doelvrouw geslagen. Daar voor miste Bonnie Montanus de kans op een treffer uit een strafbal. OEQSTGEEST - De ouverture van LMHC's tweede jaargang in de hockeyhoofdklasse zou wat resul taat betreft redelijk zijn geweest, ware het niet dat scheidsrechter Van Maurik enkele minuten voor het einde een strafbal toekende. In ternational Ewout van ibeck scoorde op koele wijze in de rech terbovenhoek 1—2 voor Amster dam dat daardoor ontsnapte aan een puntendeling. De nieuwe trainer-coach Nol Baarschers van Leiden stuurde zijn team gistermiddag door bles sures van Wouter Eikenhout en Bob-Jan Dietrich met een geïm proviseerd middenveld tussen de lijnen. De vechtlust was groot, maar het overzicht en het slimme pasje ontbrak om het Amsterdam, dat eveneens enkele routiniers miste, moeilijk te maken. Naar ma te de wedstrijd vorderde tekende het gemis van een bekwame spel verdeler zich alsmaar sterker af. De kracht van het team-Baar- schers school in de defensie, met doelman Tom van der Meer als be trouwbare sluitpost die daarbij werd gesteund door zijn broer Paul die uitstekend werk verrichtte als ausputzer. Het openingsdoelpunt was toch voor Amsterdam dat na elf minuten zijn derde strafcorner benutte door een fraaie afschuiver van Norbert van der Berg op de snel schietende Weng de Beaufort. De voor Pierre Hermans in het Amsterdam-doel gekomen Bart Rietkerk had niet al te veel werk bij onder andere twee strafcorners van Leiden voor de pauze waar hy goed zicht op had en zodoende het gevaar gemakkelijk kon keren. Na de doelwisseling trok LMHC tien minuten het initiatief volledig naar zich toe en drukte de hoofdstede lingen, die verleden seizoen de tweede plaats achter KZ behaal den, op eigen helft. Doordrukken, in de zin van scoren, kon de Oegst- geester ploeg echter niet in die fa se. Amsterdam was ook niet op schot en faalde bij drie kansen op rij om uit een strafhoekslag de sco re uit te bouwen. Eikenhout mocht van Baarschers de resterende ze ven minuten proberen hoe het met zijn knie was en wisselde met Jan sen Schoonhoven, wat weer leven in de brouwerij bracht. Een goede kans op de gelijkmaker kreeg met name linkerspits Onno te Rijdt, maar die schoot te zacht in voor Rietkerk die kon redden. De van HGC overgekomen Boudewijn van Eyck smaakte het genoegen de uit balans zijnde Rietkerk even later met zijn push toch te passeren wat 1-1 betekende met nog vijf minu ten te spelen. De Amsterdammers hadden dui delijk geen zin in een puntendeüng en trokken massaal naar de cirkel van LMHC. Een actie van Hein Dungelman in het slaggebied werd door fluitist Van Maurik als hak ken op de stick van Remco Vogel zang gekenmerkt en als zodanig bestraft: strafpush. Deze riante .mogelijkheid werd door Ewout van Asbeck benut om de verdien de overwinning mee naar Amster dam te nemen. NIEK FAAS

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1984 | | pagina 13