Profstayers gaan af op WK
5 0T
'Dit parkoers
ligt mij wel'
Tk laat mij niet
meer belazeren'
Wereldrecord Boebka
Éénling Van der Velden:
Veldscholten voor WK:
René Kos en Martin Venix zwaar vernederd
Vainio wil
zilveren
medaille
behouden
L.F.C.—
V.U.C.
Van der Willigen manager E/Leiden
ZATERDAG 1 SEPTEMBER 1984
SPORT
PAGINA 11
BARCELONA (GPD) - Of de Ne
derlandse beroepsrenners al dan
niet een akkoord bereiken, Johan
van der Velde zal er geen seconde
wakker van liggen. Hij weet zich
voor het wereldkampioenschap
wielrennen al verzekerd van de
steun van vijf man uit het Oranje
kamp. De ploeg van Raas zal zeker
achter hem staan. „En op dit par
koers moet dat genoeg zyn. Je
moet de eerste helft voldoende
mensen om je heen hebben en
daarna sta je er toch alleen voor",
aldus Van der Velde.
De naam van de Rijsbergenaar
valt in de schoot van de Nederland
se ploeg telkens als dè grootste
kanshebber uit die ploeg voor de
regenboogtrui. Hij is een eenling
binnen de in twee kampen gesple
ten formatie, hoewel hij momen
teel alles in het werk stelt om vol
gend jaar ingelijfd te kunnen wor
den by de Kwantum-ploeg van Jan
Raas. „Toch sta ik met iedereen op
goede voet. Ik heb nooit ergens ru
zie gehad", voegt hij eraan toe.
„Dus als het erop aankomt denk ik
wel dat ze allemaal voor mij zullen
rijden".
Het zal afhangen van het verloop
van de koers en misschien ook wel
van een akkoord, waarover de be
roepsrenners vandaag zullen pra
ten in hun omstreden onderkomen
in Barcelona. Alle partijen hebben
tot nu toe gezegd dat zo'n overeen
komst tot samenwerking er moet
komen. Begrijpelijk, want er zit
75.000 gulden in de sponsorpot en
volgens goed gebruik verdubbelt
de renner die wereldkampioen
wordt dat bedrag en wordt het ver
deeld onder de ploegmaats. Alleen
moeten die er dan wel voor ge
werkt hebben, en wie weigert een
akkoord te tekenen is dus bij voor
baat verdacht.
Daarom zal het - op papier -
waarschijnlijk wel voor elkaar ko
men, ook al om tegenover de spon
sors geen flater te slaan. „Wij wil
len wel zo'n akkoord", zegt Jan
Raas bijvoorbeeld en ook Henk
Lubberding heeft al verklaard dat
zo'n overeenkomst te maken moet
zijn.
Zelfvertrouwen
Vraag is alleen of men er zich
ook aan zal houden. Peter Post - en
dank zij hem ook zijn renners -
hebben de schijn zwaar tegen om
dat de Amstelveense ploegleider
per se in de auto van Australië wil
zitten („Als het niet als ploegleider
mag, ben ik gewoon chauffeur")
om van daaruit zijn grote troef Phil
Anderson te kunnen coachen.
Het zal dan ook niemand verba-
als hij zijn overige
Raas vandaag graag zwart op wit
zien dat de Panasonic-renners dat
niet zullen doen. Hoe weinig dat
misschien ook waard is. Van hun
kant zeggen Raas c.s. toe niet pro
Ludo Peeters, hun Belgische
ploegmaat, te rijden. Vage belof
ten, die morgen aan de praktijk ge
toetst zullen worden.
De meest voor de hand liggende
constructie zal zijn dat Post enkele
van zijn Nederlandse renners naar
voren zal schuiven voor een „be
schermde" positie en dat Raas het
zelfde doet, terwijl de positie van
Van der Velde niet omstreden is.
De laatste blaakt in ieder geval van
zelfvertrouwen. „Ik heb het par
koers verkend en het ligt me wel.
Veel draaien en keren. Goed zwaar.
Je kunt op dat rondje nooit een
zwak moment hebben, want dan
ben je meteen gezien. Vorig jaar za
ten er stukken in waarop je kon
herstellen als je er even door zat.
Hier is dat onmogelijk".
„Je hebt een ploeg nodig om de
koers in het begin te regelen en
om, als de beslissing is gevallen, de
zaak achter je te controleren", al
dus Van der Velde. Hulp die voor
hem zeker komt uit de hoek van
zijn toekomstige ploegmaats.
„Want", zegt hij, „ik ben er prak
tisch zeker van dat het goed zal ko
men. Degenen met wie ik een voor
lopig contract heb is een tijdje te
rug een brief gestuurd waarop ze
binnen twee weken moesten reage
ren en tot nu toe is dat niet ge
beurd". Punt is dat op die verbinte
nis geen sponsornamen staan en
Van der Velde daaropi ontbinding
wil van dat voorlopige contract.
De in dienst van Francesco Mo-
ser rijdende Martin Havik, wiens
schoonvader voorzitter is van de
Italiaanse wielerbond, vreest ech
ter dat het niet zal lukken. ..De con-
OLDENZAAL (GPD) - Aan de vooravond van het wereldkampioenschap wielrennen op
de weg denkt Neerlands best geklasseerde renner in de laatste editie van de Ronde van
Frankrijk, Gerard Veldscholten, nog wel eens terug aan het WK van 1982. De eerste keer
dat hij werd geconfronteerd met het hiërarchische bestel van het profwielrennen en naar
eigen zeggen "grotesk werd belazerd". De Veldscholten van 1984 weet nu zelf precies hoe
het spel in elkaar steekt en kondigt aan dat hij zich dan ook nooit meer zo zal laten
'flikken' als twee jaar geleden is gebeurd.
Gerard Veldscholten tijdens de Tour de France, waarin hij de best ge-
klasseerde Nederlander werd, voelt zich niet voldoende in de rug gesteund
door Peter Post. (foto ANP)
tracten in Italië zitten anders in el
kaar dan bij ons. Je tekent er bij
tussenpersonen en die overeen
komst wordt door de bond er
kend".
Favorieten
Het zal voor Van der Velde niet
gemakkelijker worden om er on
deruit te komen als hij zondag op
de Montjuich de regenboogtrui
verovert, want dan verdringen in
Italië de sponsors zich natuurlijk
om zijn ploeg te ondersteunen. In
zo'n geval keert de hulp van de Ne
derlandse renners uit de ploeg van
Raas zich dus tegen zichzelf. „Ik
denk niet dat het zo zal gaan", be
toogt Van der Velde, „maar ik zal
zou er ook niet voor in de remmen
knijpen als ik zondag winnend op
de streep af ga".
„De Spanjaarden zullen de wed
strijd wel lastig maken", verwacht
Van der Velde, „omdat ze allemaal
voor eigen publiek willen schitte
ren. Maar hun ploeg is zeker geen
eenheid, al zijn het stuk voor stuk
lastige tegenstanders. Dan heb je
natuurlijk Laurent Fignon en Ber
nard Hinault. Bij de Italianen ver
wacht ik vooral Moreno Argentin
en misschien Moser, want hoewel
het volgens mij wat te zwaar voor
hem is weet je met die kerel maar
nooit".
En dan zijn er nog de „kleinere"
wielernaties met Sean Kelly en re
gerend kampioen Greg Lemond.
De groep favorieten, denkt Van der
Velde, bestaat uit zo'n vijftien man.
„Dat is", voorspelt Jan Raas, „pre
cies het aantal dat volgens mij de
eindstreep haalt. Meer zullen het er
zeker niet zijn". Een opvatting die
Eddy Merckx deelt. Hij werd in
1973 op de Montjuich vierde achter
Gimondi, Maertens en Ocana. „Dit
keer is het nog zwaarder dan toen.
Een stuk zelfs, dus een minin
aantal renners haalt het eind".
Een sterke kopgroep van zo'n der
tig renners ging die zondagmiddag
in het Engelse Goodwood de laat
ste ronde in. Bernard Hinault was
al vroeg in de koers afgestapt. De
Nederlanders waren met Zoete
melk, Raas, Van der Velde, Kuiper
en Veldscholten nog redelijk verte
genwoordigd, maar de Italiaanse
ploeg was bijna nog voltallig. Met
nog iets minder dan twaalf kilome
ter voor de wielen demarreerden
vier renners. De Fransman Mare
Madiot, de Italiaans Alfredo Chi-
netti en de Nederlanders Joop Zoe
temelk en Gerard Veldscholten.
Madiot en Veldscholten maakten
het tempo en binnen de kortste ke
ren was er een aardig gat geslagen.
Ineens - met nog minder dan tien
kilometer te rijden - viel het tem
po stil. De Nederlanders fietsten
niet meer en de grote groep streek
op de vluchters neer. Met een
machtige eindsprint werd de Ita
liaan Giuseppe Saronni wereld
kampioen.
Veldscholten herinnert zich:
„Zoetemelk wilde wachten op de
groep met Raas omdat die de kop
man was. Wat moest ik doen? Ik
kwam net kijken, en Zoetemelk
liep al zoveel jaren mee. Zelf had ik
door willen rijden, want dan had ik
op het podium kunnen komen. Op
last van Zoetemelk heb ik toen
geen koDwerk gedaan. Komen we
terug in de groep blijkt dat Raas
helemaal kapot zit, en geen rol
meer kan spelen. Later heb ik op
de video gezien, dat Zoetemelk no
ta bene op de klim naar de finish
nog met de besten meeging, en dat
terwijl hij niet wilde dat we met
zijn vieren door zouden rijden".
Een en ander combinerend zou
je tot de conclusie kunnen komen
dat Veldscholten geflikt is. De
hiërarchie in het proffietsen zou
verstoord zijn als een jongetje dat
nauwelijks droog is achter zijn
oren, wereldkampioen zou wor
den. Veldscholten: „Laat ik het zo
zeggen: het zou natuurlijk vreemd
zijn als een snotblaag wereldkam
pioen zou worden. Dat heeft Zoete
melk geweten. Als we met zijn vie
ren door waren gereden, had die
kans er in gezeten".
Commercie
Het meeste respect en de meeste
sympathie heeft Gerard Veldschol
ten niet afgedwongen in Good
wood, maar in de meest recente
Tour de France. In de algemene
Nederlandse malaise werd de pres
tatie van Veldscholten wat overge
waardeerd. Zelden zal een num
mer zestien in het eindklassement
van een Ronde van Frankrijk zo
veel publiciteit hebben gekregen
als Gerard Veldscholten. Op de
BARCELONA (GPD) - Het rijden achter de grote motoren is door de jaren heen een
Nederlandse specialiteit geweest geweest. Bij de profstayers speelden ze altijd een toon
aangevende rol. Gisteravond echter beleefden de Oranje-profstayers op het wereldkam
pioenschap in Barcelona een afschuwelijke afgang. Voor het eerst in zestien jaar stond er
geen Nederlander op het podium. Een vernederende ervaring, vooral omdat de achter
stand van de twee ex-wereldkampioenen René Kos (drie ronden) en Martin Venix (negen
£C1I aio im V»V»»BV «VUUWU J
uit de Nederlandse ploeg en één uit ronden) afschuwelijk was.
de Belgische) opdracht geeft de
Australiër te steunen. Daarom wil
HELSINKI (DPA) - Martti Vainio,
de Fin die tijdens de Olympische
Spelen in Los Angeles de zilveren
medaille op de 10.000 meter ver
overde doch later op het gebruik
van stimulerende middelen werd
betrapt, zal zijn medaille niet te
ruggeven. Nadat de Fin positief
had gereageerd op de dopingcon
trole werd hij uit de uitslag ge
schrapt en moest hij zijn medaille
teruggeven.
Vainio verklaarde vrijdag in Hel
sinki: ik ben in Los Angeles twee
de geworden en ik heb die medail
le verdiend. Ik zal er geen afstand
van doen."
Vooral Venix had zich zoveel meer
van de finale voorgesteld, nadat hij
had geschitterend in de serie. Met
holle ogen van uitputting stapte hij
van de fiets. „Ik begrijp er niks
van. Volgens mij kwam het door
mijn slechte startpositie. Ik begon
als laatste en de eersten zaten ge
lijk op mijn nek", treurde Venix.
De ontketende Duitser Horst
Schütz, die uiteindelijk de titel op
zijn naam schreef, drong het veld
een enorm tempo op dat later ook
de twee Italianen (Bruno Vicino
achter de geroutineerde gangma
ker Domenico de Lillo en Domeni-
co Perani) fataal werd. De Neder
landers bleven wel in de baan om
het echec niet nog groter te maken.
De verbijstering was op hun ge
zichten te lezen, terwijl ze machte
loos rondcirkelden achter de zware
motoren.
Was het een gigantische combine
van de gangmakers, die in dit we
reldje vaak machtiger zijn dan de
renners, of toch gewoon sport? Het
is na elke finale een grote vraag.
Venix riep uitsluitend dat niemand
te porren was geweest voor een sa
menzwering. René Kos zat, duide
lijk aangeslagen, te treuren in een
hoekje van de Nederlandse box op
het middenterrein van de splinter- der is", aldus Venix) verhinderde
nieuwe piste. dat hij opschoof in het veld. „Mis-
Het tweetal, dat - zoals Venix het schien was mijn versnelling wel te
noemde - „een vaag niet-aanvals- groot", bedacht Venix zich. Verder
verdragje" had gemaakt" leek vast- kreeg zijn gangmaker Koch enkele
genageld op de figurantenplaatsen, uren voor de start het bericht dat
„We hebben zeker twintig ronden zijn bejaarde moeder was overle-
in de vuile wind van Bruno Walra- den. „Je weet niet in hoeverre zul-
ven en René Kos gereden", zei Ve- ke dingen meespelen. Het kan na-
nix' gangmaker Noppie Koch. tuurlijk wel van invloed zijn", stel-
Diens renner wilde overigens geen de Venix.
kwaad woord horen over het optre
den van de net voor hem gestarte
combinatie. „Zij konden ook niet
weg", zei hij. „Bovendien mag dat
niks uitmaken als je goed bent".
De smalle baan („In Leicester,
waar ik wereldkampioen werd,
startte ik ook als laatste en kwam
ik er wel langs omdat de baan bre-
ROME (SID) - Het puikje van de
polsstokhoogspringers heeft el
kaar vrijdagavond in Rome weer
stuk verder opgejut in de rich-
ring van dit jaar. Op 26 mei sprong
hij in Bratislava 5.85 meter. Daarna
volgden op 2 juni in St. Denis bij
Parijs 5.88 meter en tenslotte op 13
ting van de zes meter. Eerst sprong juli in Londen de 5.90 meter.
De 23-jarige wereldkampioen
Helsinki overmeesterde de re
cordhoogte van 5.94 meter bij zijn
Thierry Vigneron voor 50.000 toe
schouwers met 5.91 meter
vijfde maal in zijn carrière
reldrecord. Het weerwoord kwam eerste poging,
van de de onttroonde recordhou
der Serge Boebka. De menselijke Edwin MOSCS
springveer van Sovjetrussische
makelij reageerde vijf minuten la
ter met een sprong over 5.94 meter.
Het was zijn vierde recordverbete-
ADVERTENTIE
A.s. zondag
bekerwedstrijd
aanvang 14.30 uur
diploma's niet geldig
De eerste confrontatie op wat
grotere schaal tussen oost en west
sinds de Olympische Spelen van
Los Angeles eindigde vrijdag
avond in Rome duidelijk in het
voordeel van het oostblok. Alleen
al de Sovjet-Unie had 29 atleten en
atletes naar de wedstrijden in het
Olympisch stadion afgevaardigd.
Voor een van de weinige Ameri
kaanse overwinningen zorgde Ed
win Moses. De tweevoudige Olym
pische kampioen op de 400 meter
horden liep vorig jaar ter gelegen
heid van zijn 28ste verjaardag in
Koblenz met 47.02 seconden een
nieuw wereldrecord. Nu bleef hij
er ter gelegenheid van zijn 29ste
verjaardag in Rome bij zijn 109e
overwinning bijna een seconde
van verwijderd: 48.01 seconden.
De Europese kampioen Harald
Schmid (Wdl) werd met een achter
stand van rond vijf meter in 48.66
seconden tweede.
Al bij het begin van de wedstrij
den behaalde wereldrecordhouder
Joeri Sedich met 83.90 meter de op
één na beste seizoenprestatie bij
het kogelslingeren. Hij bleef daar
mee nog wel 2.44 meter van zijn re
cordworp verwijderd.
Bij het hoogspringen van de da
mes ontbraken weliswaar de
Olympische kampioene Ulrike
Meyfarth en de zilveren medaille
winnares Sara Simeoni, maar
Ljoedmilla Andanova (Bul) en Ta
mara Bikova (Sov) zorgden toch
voor een behoorlijk niveau. Anda
nova haalde met 2.02 meter dezelf
de hoogte als Meyfarth in Los An
geles. Wereldkampioene Tamara
Bikova moest zich met 1.98 meter
tevreden stellen.
De 800 meter dames werd ge
wonnen door wereldrecordhoud
ster Jarmila Kratochvilova (Tsj) in
1.59.05 voor drie Russinnen. De
Roemeense Olympische kampioe
ne Doina Melinte (2.01.65) eindigde
als zevende. Zilveren medaillewin
nares Kim Gallagher (Vst/2.02.04)
werd negende.
Hij was aanmerkelijk spraakza
mer dan Kos, die nog wel kramp
achtig had geprobeerd voor in het
veld te blijven, maar verder dan
een derde plaats kwam hij niet
voordat hij volledig instortte. Hij
kon zijn teleurstelling moeilijk ver
werken. „Schütz heeft ons volko
men in de vernieling gereden. Bo
vendien herstel je op dit kortje
baantje van 250 meter niet. Hoe
wel... de hoofdoorzaak moetje toch
in je eigen benen zoeken".
Want hoewel gereputeerde
stayers (de Italianen en de Neder
landers) de afgang tegemoet reden,
hielden de Zwitser Max Hürzeler
(houder van het 100 kilometer- en
het werelduurrecord) en de Belg
Stan Tourne wel stand. Hürzeler
probeerde in de laatste ronden de
leiderspositie van Schütz nog aan
te vallen, maar moest bijna zwaar
bekopen. Hij kwam los van de rol
en Tourne zette een aanval op het
zilver in. Op de eindstreep had hij
inderdaad iets voor op de Zwitser,
maar omdat de afstand wordt op
gemeten op het moment dat de ra
ce wordt afgeschoten moest hij ge
noegen nemen met het brons. De
protesten van de Belgen leverden
niets op.
Miljonair
In het achtervolgingstoernooi
bleek de Deen Hans Hendrik Oer
sted ongenaakbaar. In de eind
strijd denderde hij als een sneltrein
in het rond. Al na drie minuten en
58 seconden achterhaalde hij de
Engelsman Anthony Doyle. De ra
ce werd daardoor afgeschoten,
waardoor Oersted geen nieuw re
cord kon vestigen. Dat had hij al
gedaan in de halve finale, waarin
hij met een tijd van 5.44,36 de Belg
Jean Luc Vandenbroucke ver
sloeg. Die werd naar de troostron-
de - om het brons - verwezen. Daar
in trof hij zijn landgenoot Eric Van-
deraerden uit de ploeg van Peter
Post. Hij had geen schijn van kans
tegen de Brit Anthony Doyle, die
voor de derde maal (twee keer eer
der vloerde hij Oosterbosch) een
renner van Post de voet in een ach
tervolgingstoernooi dwars zette.
Vanderaerden miste trouwens ook
het brons.
Bij de sprinters zegevierde (na-
Moeizaam draait de combinatie KochIVenix haar rondjes, op meer dan
eerbiedige afstand van de uiteindelijke winnaar Schütz. (foto anp»
tuurlijk) de Japanner Nakano. De
fietsende miljonair doet dat al
sinds 1977 in San Cristobal. In de
rit tegen de Italiaan Dazzan was hij
oppermachtig, zoals hij het hele
WK-toemooi al op zijn slofjes als
snelste over de piste schoot. De
Fransman Cahard versloeg in de
strijd om de derde en vierde plaats
de Duitser Giebken.
rustdag in Grenoble werd hij zelfs
getipt als Tourwinnaar, iets waar
Veldscholten in deze fase van zijn
carrièreplanning nooit in heeft ge
loofd. Wel had hij met de nodige
steun van de ploeg hoger kunnen
reiken dan de zestiende plaats, al
thans dat is zijn stellige overtui
ging.
„In de etappe naar La Plagne
verloor ik 23 minuten. Dat was
nooit zoveel geweest als ik op het
vlakke tussen de cols steun had ge
had", stelt hij. „Post heeft te wei
nig vertrouwen in my", heeft hy
zich weieens laten ontvallen, en nu
zo vlak voor het wereldkampioen
schap, zal hij die woorden herha
len, zy het iets voorzichtiger.
Veldscholten weet immers ook
dat commerciële belangen in de
wielersport steeds meer het resul
taat bepalen. De multinationals
doen hun intrede en die tendens is
niet meer te stoppen. Nederland is
in het afzetgebied van Panasonic,
de sponsor van Veldscholten, een
minuscule stip. De belangen van
de video-gigant liggen over de zee:
in Amerika en in Australië, en het
zou weieens om die reden kunnen
zijn dat Post de positiè van Phil
Anderson altyd meer heeft be
schermd dan die van Veldscholten.
„De markt is Amerika en Ander
son is daar commercieel interes
santer dan ik. Dat besef ik goed",
zegt Veldscholten. „De commercie
bepaalt de sport, en dat is niet al
leen zo bij wielrennen, maar ook
bij autosport en atletiek. Panaso
nic heeft ook al belangen bij Sky
Channel. Althans dat heb ik ge
hoord. Weer een Engelstalig be
drijf. Kortom: het wielrennen
krijgt een heel ander karakter. Ik
denk dat in Amerika de toekomst
van de fietsen komt te liggen en wij
als renners zullen steeds meer re
clamezuilen worden".
Gerard Veldscholten is er de
man niet naar om zich daar tegen
te verzetten.
„Ik ben er misschien te nuchter
voor. Ik laat me misschien wel te
veel in de hoek drukken. En laten
we eerlijk zijn: het is toch niet goed
als de grote baas van Panasonic de
einduitslag van de Tour op zijn bu
reau krijgt, en hij ziet dat een van
de goedkoopste renners als eerste
van de ploeg eindigde. Dan zegt hij
toch ook: laten we de salarissen
maar verlagen".
Slachtoffer
Zo maakt Gerard Veldscholten
steeds een afweging van wat eer
lijk is tot wat oneerlijk is. Zelf is hij
daar dan weieens het slachtoffer
van. In juni gaf hij Peter Post te
kennen dat hij zijn contract wilde
verlengen, „omdat", zo zegt hij, „ik
zeker wilde zijn van mijn Tour
plaats. Als ik zou zijn opgestapt
had Post mij misschien gepas
seerd". Na zyn goede optreden op
de Franse wegen komen andere
aanbiedingen binnen. Van La Re
doute bijvoorbeeld dat al weer af
wil van Stephen Roche, Gregor
Braun en Robert Alban. Eerder
toonde Jan Raas al belangstelling,
omdat die dringend verlegen zit
om ronderenners.
Gerard Veldscholten laat het al
lemaal op zich af komen. Vijf jaar
geleden maakte hij nog we's
schoon op het .revalidatiecentrum
Het Roesengh in Enschede. „En
nu", zegt hij, „nu komt Annette
van Trigt van Veronica vragen of ik
even naar Steenwyk kan komen
omdat ze daar een of ander live-ra
dioprogramma hebben. Het wordt
me langzamerhand allemaal wat te
gek. Laatst had ik een koers in
Zwitserland. Ik ging daar om ne
gen uur 's avonds weg en om drie
uur 's ochtends stond ik weer voor
mijn huis in Oldenzaal. Soms weet
ik niet of ik daar wel verstandig
aan doe".
De geheime favoriet voor het we
reldkampioenschap op de weg, dat
morgen in Barcelona wordt verre
den. twijfelt nog wel eens. Eén
ding weet hij echter zeker. „Als ik
zondag in de koers weg ben, dan
laat ik my niet meer zo belazeren
als twee jaar geleden in Good
wood".
LEIDEN - Peter van der Willigen is
de nieuwe teammanager van El-
mex Leiden. Hij volgt in die func
tie Henk Reekers op die binnen het
bestuur van de basketbalclub een
stapje terug doet. Belangrijkste
taak voor Van der Willigen dit sei
zoen is het zoeken naar een spon
sor. Zoals bekend stopt Elmex er
aan het eind van deze competitie
Van der Willigen is zeker geen
onbekende binnen het basketbal.
De 37-jarige Hoofddorper, ex-ver
keersleider en ex-directeur van de
kanobond, gaf jarenlang de toon
aan in het nationale- en internatio
nale scheidsrechterswereldje. Hij
floot diverse Europa Cup finales,
leidde een Olympische finale (Mos
kou) en maakte als arbiter verschil
lende EK's en WK's mee. Twee jaar
geleden kwam hij in aanmerking
voor een hoge post bij de FIBA (in-
'Suizebollen'
'Suizebollen' heet de
rubriek die vanaf volgende de
week op deze pagina zal ver
schijnen. Deze rubriek zal we
kelijks worden gevuld met op
merkelijke citaten uit sport
en clubbladen. Daarom deze
oproep, bestemd voor redac
ties van (sport)clubbladen om
voortaan een exemplaar te
sturen aan de sportredactie
van het Leidsch/Alphens Dag
blad. postbus 54. 2300 AB Lei
den.
ternationale basketbalbond), maar
op het laatste moment kreeg een
vertegenwoordiger uit het Oost
blok voorrang.
Van der Willigen nam recentelijk
afscheid van zijn hobby tijdens de
Spelen in Los Angeles waar hy ze
ven wedstrijden floot. Strubbelin
gen binnen de scheidsrechters-
commissie en de NBB, een gebrek
aan motivatie en een slepende
kuitbeenblessure waren de voor
naamste redenen voor zijn besluit
om te stoppen. Besluiteloosheid
van de Topsportliga - hij zou in dat
orgaan een functie gaan vervullen,
maar hoorde na enige voorberei
dende gesprekken lange tijd niets
meer - deden hem er toe overgaan
om een aanbod van Leiden te ac
cepteren.
