Mitterrand
onverwacht
in Marokko
Vraagtekens rond neergeschoten Jumbo
Christelijke Libanezen
begraven hun leidsman
K^rr
Man Ferraro
curator af
Drie zwarten gedood
Ruimteveer
gelanceerd
Geen resultaten in
Afghanistan-overleg
Kujau: ik wist niets
van publikatie Stern
VHJDAG 31 AUGUSTUS 1984
BUITENLAND
PAGINA 7
FAKIJS (GPD) - President Mitterrand heeft geheel on
verwacht en 'privé' donderdag een onderhoud gehad met
<fc Marokkaanse koning Hassan II in diens zomerverblijf
ii Fez.
WASHINGTON - Een rechter in
New York heeft John Zaccaro,
echtgenoot van de democratische
kandidaat voor het vice-president-
schap van de VS Geraldine Ferra
ro, het beheer afgenomen van het
vermogen van een 84-jarige vrouw,
die fiscaal onder zijn curatele was
gesteld. Zaccaro, een rijke hande-
door
Henk Kolb
laar in onroerend goed, was in 1982
door dezelfde rechter aangesteld
om de gelden te beheren. Uit dit
fonds had hy vorig jaar 100.000 dol
lar geleend voor gebruik in zijn ei
gen zaken, die in maart van dit jaar
met twaalf procent rente waren te
rugbetaald.
Rechter Edwin Kassoff van New
Yorks opperste gerechtshot
schreef dat tegen Zaccaro welis
waar geen verdenking bestond van
oneerlijkheid of kwade bedoeling,
doch dat zaakwaarnemers naar al
gemeen oordeel niet worden ver
ondersteld hen toevertrouwde ver
mogens te gebruiken voor eigen
doeleinden of voor investering in
hun eigen zaken.
Behalve de 100.000 geleende dol
lars waarover een officiële toe
zichthouder een klacht had inge
diend had Zaccaro in februari van
dit jaar uit het kapitaal van om
streeks een miljoen dollar nog eens
75.000 dollar geleend, die hij even
eens in maart met twaalf procent
rente terugbetaalde.
Geraldine Ferraro, die juist een
onderzoek naar haar eigen finan
ciën en die van Zaccaro's make-
laarsbedrijf, betrekkelijk onge
schonden heeft doorstaan, zei:
„Het is niet de eerste maal dat ik
het met de beslissingen van de
rechter niet eens ben. Ik denk dat
hij ongelijk heeft". Ferraro, voor
heen een assistent openbaar aan
klager, zei ook dat de rechter zulke
beslissingen naar zijn inzicht kan
nemen en dat daartegen geen be
roep mogelijk is.
Zaccaro zelf betoogde tijdens de
rechtszitting vorige week, dat hij
meende binnen het raam van de
rechterlijke instructies te hebben
gehandeld. Hij zei het geld te heb
ben geleend omdat hij dit be
schouwde als een verstandige in
vestering voor de vrouw en niet be
sefte dat dit was verboden.
Rellen in Zuid-Afrika
JOHANNESBURG (UPI) - By on
geregeldheden in enkele zwarte
woonsteden in de buurt van Jo
hannesburg (Zuid-Afrika) zijn gis
teren drie jongeren doodgescho
ten, zo deelde de politie mee.
Zowel in Kathlehon en als in Da-
veytown, even ten zuiden van Jo
hannesburg, kwamen twee jonge
zwarten om toen de politie het
vuur opende op een menigte jonge
ren die volgens de politie bestelau
to's met stenen bekogelden, plun
derden en in brand staken.
In Daveytown viel bovendien
een gewonde en werd later op de
dag het lijk van een 14-jarige jon
gen gevonden. Het is niet zeker dat
ook hij door politiekogels is omge
komen.
De ongeregeldheden houden
verband met de boycotacties op
zwarte scholen, uit protest tegen
het gescheiden onderwijs, het ge
bruiken van lijfstraffen en het niet
toestaan van studentenraden. Tot
dusver zijn bij rellen in totaal zes
doden gevallen.
Na een studentenstaking aan de
universiteit van Transkei zijn giste
ren 200 studenten gevangen gezet.
Onder de opgepakte studenten zou
zich de zoon van een minister van
het zwarten-thuisland Transkei be
vinden.
D Franse president, die allereerst
vn plan was naar Portugal te
gan, week van zijn route af om
tvee redenen, zo neemt men in Pa
ris aan. Allereerst wordt vandaag
irMarokko het referendum gehou-
dn over de politieke unie met het
Lbië van kolonel Gadaffi. Boven
den is in Frankrijk ongerustheid
•oftstaan over de dood van twee
südenten, die in de gevangenis
va Marrakesh bezweken aan een
htigerstaking van 55 dagen.
dior
Ridolph Bakker
fn zijn lange reeks van verrassen-
d' initiatieven ziet de Libische ko-
l<nel Gadaffi nu een nieuw plan tot
en politieke unie werkelijkheid
vorden met Marokko. Hoewel dit
jlan, evenals de vele vorigen, on
eer andere met Egypte, geen lang
éven beschoren zal zijn, biedt het
loning Hassan ongetwijfeld voor
telen. Algemeen wordt dan ook
•erwacht dat de zeven miljoen Ma-
okkanen, die vandaag ter stembus
;aan, met het plan tot samengaan
aülen instemmen.
Marokko was financieel aan de
and van het bankroet door de sie
rende oorlog met het Polisario.
Jet opstandelingenleger in de Sa-
ïara, dat territoriale eisen aan Ma-
okko stelde en dat tot voor kort
loor kolonel Gadaffi werd ge-
(APE CANAVERAL (AFP/UPI) -
Eet Amerikaanse ruimteveer Dis-
overy is gisteren zyn eerste reis
raar de ruimte begonnen. Afgezien
wn een kort oponthoud dat werd
veroorzaakt doordat een particu
lier vliegtuigje het lanceergebied
vas binnengevlogen, verliep de
lincering vlekkeloos.
Om 14.41 onze tijd maakte de
Discovery zich los van het lanceer-
platform. Over zes dagen, 56 minu-
tm en 30 seconden wordt hij, op 5
september, terugverwacht voor de
lrnding op de luchtmachtbasis Ed-
vards in Californië.
steund. Welke redenen de onbere
kenbare Gadaffi er toe brachten
het Poliario in de steek te laten zijn
onduidelijk, vast staat dat afgelo
pen 13 augustus koning Hassan II
en de Libische dictator het verdrag
tot het aangaan van de unie sloten,
dat in feite neerkomt op een vre
desverdrag tussen beide landen.
Voor president Mitterrand is de
ze ontwikkeling van de allergroot
ste betekenis, met name in ver
band met de Franse militaire aan
wezigheid in Tsjaad, dat voor de
helft door troepen van Gadaffi is
bezet. Vermoed wordt dat de Fran
se president de Marokkaanse ko
ning - met wie hij op vertrouwelij
ke voet staat - er van zal trachten
te overtuigen dat hij van de gele
genheid gebruik moet maken het
Libische staatshoofd er toe te be
wegen zijn bezettersrol in Tsjaad te
bëeindigen.
Ongetwijfeld spreken de beide
staatshoofden ook over de clausule
in het Marokkaans-Libische con
tract, waarbij de een de ander mili
tair zal bijspringen als een van hen
wordt aangevallen. Op dit terrein
stijgt het contract al meteen buiten
de strikt Franse belangen uit.
In Frankrijk volgt men met on
gerustheid de ontwikkeling in de
Marokkaanse gevangenissen, waar
twee studenten in hongerstaking
zijn overleden en anderen niet
meer te redden zyn. De enige mis
daad van de meeste studenten was
dat ze pamfletten hadden ver
spreid, anderen weer zitten gevan
gen nadat ze zonder reden van
straat waren opgepakt.
Marokko is niet alleen voor
Frankrijk, maar voor de hele wes
terse Alliantie te belangrijk dan dat
het huidige bestel er door interne
troebelen in gevaar kan worden ge
bracht. Humane zowel als politieke
overwegingen zouden de Franse
president er dan ook toe hebben
gebracht 'op discrete manier' - zo
fluistert men de dictatoriale ko
ning te vragen wat democratischer
met zijn oppositie om te gaan.
Terwijl de Franse president on
verwacht in Marokko opdook, was
diens minister van buitenlandse
betrekkingen Claude Cheysson of
ficieel op bezoek bij Marokko's po
litieke tegenstander Algerije. Het
socialistische bewind had kans ge
zien de gespannen relaties met zijn
vroegere overzeese gebied aanzien
lijk te verbeteren. Het Libisch-Ma-
rokkaanse akkoord schept echter
voor Algerije een reeks van proble-
BIKFAYA - In Libanon wordt
niemand in alle rust en vrede be
graven. Maar naar Libanese maat
staven was de begrafenis gisteren
van Pierre Gemayel, de oprichter
van de falangistische partij en de
door
Aernout van Lynden
vader van de huidige Libanese pre
sident, een beheerste en ingetogen
plechtigheid.
De man die in een politieke car
rière van bijna vijftig jaar uitge
groeid was tot de machtigste
Pierre Gemayel, oprichter van de partij van christelijke falangisten in
Libanon, werd gisteren in zijn woonplaats Bikfaya begraven. (foto AP)
GENEVE (DPA/UPI/AFP/Rtr.) -
De onderhandelingen tussen Af
ghanistan en Pakistan, die onder
auspiciën van de Verenigde Naties
in Genève werden gehouden, zijn
gisteren beëindigd zonder dat er
concrete resultaten werden be
reikt.
VN-bemiddelaar Cordovez deel
de na afloop van de besprekingen,
LONDEN (AFP) - Groot-Brittan-
nië gaat niet onderhandelen over
de vrijlating van in Libië gedeti
neerde onderdanen. Dit heeft de
woordvoerder van het ministerie
van buitenlandse zaken in Londen
gisteren meegedeeld als reactie op
berichten uit Tripoli dat kolonel
Gaddafi bereid is hen te ruilen te
gen vyf in Groot-Brittannië vastzit
tende Libiërs.
De woordvoerder haalde een ver
klaring van minister van buiten
landse zaken Sir Geoffrey Howe
aan, die op 25 mei in het Lagerhuis
gezegd heeft dat hij weigert „te
marchanderen over de vrijlating
van Libiërs die al veroordeeld zijn
wegens het plegen van ernstige
Engeland wijst
ruil gevangenen
met Libië af
misdaden of op hun berechting
wachten".
Een in de Libische hoofdstad op
bezoek zijnde groep volksverte
genwoordigers van de Labourpar-
tij maakte woensdag bekend dat
zes Britse onderdanen, die in Tri
poli onder huisarrest staan, in staat
van beschuldiging zijn gesteld.
„Daar kunnen wij niet op reage
ren", aldus de woordvoerder van
buitenlandse zaken die er aan her
innerde dat Londen „heftig gepro
testeerd" heeft tegen het vasthou
den van de zes Britten zonder dat
zij in staat van beschuldiging zijn
gesteld. Volgens het ministerie van
buitenlandse zaken in Londen zit
ten nog eens twee Britten in Tripo
li vast, eveneens zonder in staat
van beschuldiging te zijn gesteld.
De zes Britten die niet uit Tripoli
weg kunnen, zijn opgepakt na de
schietpartij rond de ambassade
van Libië in Londen op 17 april,
waarbij een Britse politieagente
werd gedood. Na een dagenlang
beleg van de Libische vertegen
woordiging in de Britse hoofdstad
verbrak Groot-Brittannië de diplo
matieke betrekkingen met Libië.
die een week hebben geduurd,
slechts mee, dat de missie was
beëindigd en dat hij later contact
zal opnemen met Iran om haar van
de nieuwe ontwikkelingen op de
hoogte te brengen.
Iran weigert aan de besprekin
gen deel te nemen, omdat het het
regime in Afghanistan niet erkent
en omdat „de mujahedien (het isla
mitische verzet), de ware vertegen
woordigers van Afghanistan" geen
partij zijn bij de onderhandelingen.
Cordovez zal vandaag nadere
mededelingen doen. De belang
rijkste onderwerpen van de indi
recte besprekingen, die in 1982 be
gonnen, is de aftocht van de naar
schatting 105.000 Sowjet-militairen
uit Afghanistan, internationale
garanties voor niet-inmenging in
Afghanistan, en de terugkeer van
4,5 miljoen vluchtelingen.
De onderhandelingen vonden
plaats tegen de achtergrond van
grootscheepse militaire operaties
van het Sowjet-leger in de grens
provincie Paktia, die erop gericht
zouden zijn om de grens met Pa
kistan af te sluiten en zo de verbin
dingslijnen met het buurland voor
het verzet door te snijden.
Duurste stukje
Autobahn klaar
BONN (GPD) - Duitslands en
Europa's duurste Autobahn is
voor een deel klaar. Bij de ope
ning van de 3,5 kilometer, die
Oberdollendorf met Könings-
winter verbindt, deed zich iets
merkwaardigs voor: burgers
drukten op spandoeken hun
vreugde uit over het feit dat de
nauwe Bundesstraat 42 einde
lijk ontlast wordt. „Eindelijk
milieubescherming voor ons",
luidde één van de teksten. Dat
komt niet vaak voor bij het in
gebruik nemen van betonnen
wegen.
De als „Rheintalstrasse Sie-
bengeberge" gedoopte auto
weg, die binnen enkele maan
den wordt doorgetrokken naar
Bonn en dan 5,2 kilometer lang
zal zijn, heeft het astronomi
sche bedrag van ruim 50 mil
joen mark per kilometer ge
kost. Berghellingen moesten
'verankerd' worden, 1700 meter
voert door een afgedekte trog
die aan alle kanten is beplant,
er waren talloze moeilijkheden
met het afwateringssysteem en
de tramlijn aan de linkeroever
van de Rijn moest worden ver
legd.
Voor Nederlandse toeristen
is het nu mogelijk sneller in
Köningswinter te komen, waar
de 'koffie altijd klaar is', en de
Drachenfels op te gaan. In de
Bondsrepubliek staat die berg
immers bekend als 'de hoogste
van Nederland'. Toen koningin
Beatrix op staatsbezoek in de
Bondsrepubliek Duitsland
was, maakte de toenmalige
Bondskanselier Helmut
Schmidt in zyn tafelrede ook
deze opmerking.
Talloze protesten en proces
sen van onwonenden zijn ge
schiedenis geworden. Maar die
hebben er wel toe geleid dat
een bouwwerk is ontstaan, dat
ten aanzien van landschapsbe
scherming in het bijzonder en
milieubescherming in het alge
meen, door velen uniek wordt
genoemd.
christelijke leider van Libanon,
had gevraagd om een eenvoudige
begrafenisdienst. Zijn wens ging -
voorzover dat bij Libanese begra
fenissen mogelijk is - in vervul
ling. In een simpele houten kist,
waarover de vlaggen van Libanon
en de falangistische partij waren
gedrapeerd, ging Pierre Gemayel
zijn laatste gang in het kleine berg
dorpje Bikfaya waar hij ook gebo
ren was.
Maar in Libanon is en blijft een
politieke leider, ook na zijn dood,
het bezit van de gemeenschap die
hij geleid heeft. En zeker voor een
man als Pierre Gemayel, de autori
taire maar ook onkreukbare leider
van de christengemeenschap, die
zich nog altijd in het midden van
een burgeroorlog bevindt, was een
begrafenis zonder het nodige eer
betoon ondenkbaar.
Vanaf 's ochtends vroeg had pre
sident Amin Gemayel, als de oud
ste zoon, de condoleances ontvan
gen van een oneindig lijkende
stroom van duizenden mensen. Er
waren de eenvoudige dorpsbewo
ners uit de bergen gekomen, de
mensen die de achterban vormden
van de partij die de oude sjeikh
Pierre, zoals iedereen hem noem
de, al voor het bestaan van de onaf
hankelijke republiek Libanon had
opgericht. Zij kwamen eenvoudig
in hun zondags zwart gekleed, de
gezichten donkerbruin verbrand,
met tranen in hun ogen.
Er waren de honderden partijge
noten en de officieren uit de mili
tie, oorspronkelijke bergbewoners
die de cosmopolitische manier van
Beiroet hebben overgenomen. Zij
kwamen aangereden in donkere
Mercedessen, gehuld in de elegan
te pakken van de Paryse haute
couture en omringd door lijfwach
ten.
En er waren ook de vertegen
woordigers uit het andere, moslim
kamp. Moslimleiders als Saeb Sa
laam en Adel Osseiran, verbeten
politieke tegenstanders van dezelf
de generatie. Mannen die keer op
keer (en ook nu weer) in regerin
gen van nationale eenheid hadden
gezeten samen met de oude Ge
mayel, en Libanon toch naar de
verwoesting van de burgeroorlog
hadden geleid.
Pierre Gemayel was al enig tyd
ziek geweest, zijn dood kwam niet
onverwacht. En behalve de donke
re zonnebril die zijn zoon Amin
droeg, was er niet het extraverte
leedbetoon dat zo gebruikelijk is in
het Midden-Oosten. Zeker vergele
ken met de begrafenis van Bashir
Gemayel, de jongere zoon die twee
jaar geleden bij een bomaanslag
gedood werd, was het gisteren een
rustige affaire.
Pas toen de lijkkist, naast die van
zoon Bashir, in het familiegraf
werd bijgezet, werden de gevoe
lens openlijk getoond. Voor Amin
Gemayel was het een lange dag ge
weest en het laatste vaarwel werd
hem te veel. Met beide handen
pakte hij de kist vast en leunde hij
er met het voorhoofd snikkend te
genaan.
Later op de lange klim terug naar
het dorp van de begraafplaats, ver
klaarde een minder fanatieke aan
hanger van de partij van Gemayel:
„Amin huilde niet alleen om zyn
vader, maar ook om zichzelf. Hy
weet dat zonder de rots die zyn va
der was hy nu ook door de christe
nen bedreigd wordt die van geen
compromis willen weten".
HAMBURG (DPA/RTR/UPI) - De
schrijver van de vervalste dagboe
ken van Hitier, Konrad Kujau (46),
ontkent dat hij vooraf door Stern-
verslaggever Gerd Heidemann (53)
op de hoogte is gesteld dat de ver
valsingen bestemd waren voor het
geïllustreerde weekblad. Voor de
rechtbank in Hamburg hield hij
gisteren vol de dagboeken te heb
ben geschreven in de overtuiging
dat ze bestemd waren voor Hitiers
particulier secretaris Martin Bor-
mann.
Heidemann, zo herhaalde Kujau,
zou er voor zorgen dat de dagboe
ken bij Bormann terecht zouden
komen. Toen hij in april vorig jaar
vernam dat de dagboeken in Stern
zouden worden gepubliceerd had
hij besloten geen letter meer te
schrijven, zo verklaarde hij. Hy
voelde zich door Heidemann „ge
pakt".
De Stern-verslaggever had hem
in het vooijaar nog aangespoord
New York, Kennedy'Airport, 31
augustus 1983: een Boeing 747
van de Koreaanse luchtvaart
maatschappij' KAL begint aan
zijn nachtelijke vlucht van zese-
neenhalf uur naar Seoel. Op het
vliegveld van Anchorage in Alas
ka wordt een tussenlanding ge
maakt. De bemanning wordt ver
vangen en na zeventig minuten
vervolgt het toestel zyn vlucht
naar het zuidwesten. Op twee
uur afstand van Seoel heeft de
piloot Chun Byung nog contact
met de Japanse luchtverkeerslei
ding. Het zal het laatste levenste
ken zyn vanuit de Boeing die,
naar vele uren zal blijken, een
tragisch lot tegemoetvliegt.
In de vroege uren van de le
september melden de internatio
nale persbureaus de vermissing
van het vliegtuig. Vervolgens
blijft het enige uren stil totdat
vanuit de Zuidkoreaanse hoofd
stad wordt bericht dat de Jumbo
door de Sowjet-luchtmacht ge
dwongen is te landen op een
vliegveld op het eiland Sachalin,
tot grote opluchting van de fami
lieleden van de passagiers. Maar
Moskou spreekt het bericht te
gen en wederom overheerst de
onzekerheid.
Verbijsterd
Dan verklaart de Zuidkoreaan
se minister van informatie dat
„het vliegtuig is neergeschoten
door een buitenlandse mogend
heid". Dit wordt bevestigd in Ja
pan en het is ten slotte de Ameri
kaanse minister van buitenland
se zaken, George Shultz, die 's
middags in Washington voor een
verbijsterd gehoor van journalis
ten aan alle verwarring een eind
maakt door in een zeer gedetail
leerd verslag mee te delen dat de
Boeing 747 door een Sowjet-ge-
vechtsvliegtuig met een raket is
neergeschoten. Het toestel was
ten westen van Sachalin in de Ja
panse Zee gestort en alle 269 in
zittenden kwamen om.
Shultz sprak van een „walgelij
ke daad" en zijn woede vond een
echo in de rest van de wereld die
ontsteld reageerde op het
nieuws. Het persbureau Tass gaf
's avonds slechts een verklaring
uit, dat een niet-geidentificeerd
vliegtuig het luchtruim van (je
Sowjet-Unie was binnengedron
gen en over het schiereiland
Kamtsjatka en Sachalin was ge
vlogen om zijn vlucht voort te
zetten in de richting van de Ja
panse Zee. Pas op de 6e septem
ber, een week na het gebeurde,
gaf Moskou toe dat een „onder
scheppingsjager het door de
commandopost gegeven bevel
om een einde te maken aan de
vlucht heeft uitgevoerd".
Tragedie
Nu een jaar na dato bestaat er
nog veel onduidelijkheid over de
precieze toedracht van de trage
die boven de Japanse Zee, waar
bij burgers uit dertien landen de
dood vonden, onder wie ook veel
vrouwen en kinderen. De officië
le Sowjet-lezing is dat de Boeing
ver van zijn koers was afgewe
ken om een spionagemissie uit te
voeren voor de Amerikanen. Ter
ondersteuning van deze beschul
diging wijst Moskou erop dat er
een Amerikaans verkennings
vliegtuig van het type RC-135 in
de buurt was op het moment dat
de jumbo werd neergehaald. De
Sowjet-Unie meent zelfs dat het
om een groots opgezet spionage-
project ging waarbij behalve de
vliegtuigen Amerikaanse sche
pen, een communicatiesatelliet
en zelfs een ruimteveer waren
betrokken.
Washington wijst deze be
schuldigingen van de hand. Het
houdt vol dat de RC-135 niet op
de hoogte was van de nabijheid
van het Zuidkoreaanse vliegtuig,
dit toestel niet dichter is gena
derd dan 75 mijl en nooit contact
heeft gehad ermee. Dat de
Boeing meer dan 100 mijl van
zijn koers was afgeweken, is vol
gens de Amerikanen niet zo on
gewoon. In het internationale
luchtverkeer zouden dergelijke
navigatiefouten een niet onbe
kend verschijnsel zijn.
Opzettelijk
De Internationale Organisatie
voor de Burgerluchtvaart (ICAO)
kwam in mei na een onderzoek
tot de slotsom dat de Boeing
geen spionagevlucht uitvoerde
voor de Amerikaanse inlichtin
gendienst CIA. Ook zei de orga
nisatie geen bewijzen gevonden
te hebben dat KAL-vlucht 007
opzettelijk van koers was veran
derd. De ICAO veronderstelt dat
de Sowjet-luchtmacht er inder
tijd niet in slaagde het toestel te
identificeren als een burgervlieg-
tuig en het ten onrechte aanzag
voor een spionagetoestel.
Ondanks het ICAO-rapport
blijven veel vragen openstaan.
De VS beschikten in het betrok
ken gebied over goede radar- en
afluisterfaciliteiten, zoals bleek
uit het gedetailleerde verslag dat
Shultz achteraf kon geven van de
gebeurtenissen. Waarom waar
schuwden zij het KAL-vliegtuig
dan niet En was het helemaal
toevallig dat de RC-135 zich in de
buurt van de Boeing bevond
Dat zijn enige vragen die sinds
vorig jaar september gesteld zijn.
Niemand heeft tot nog toe derge
lijke vragen afdoende kunnen
beantwoorden, maar ze laten on
afhankelijke onderzoekers niet
David Pearson, een socioloog
aan de Yale-universiteit in de
VS, schreef deze maand in het
Amerikaanse blad „Nation" dat
de CIA en het nationale militaire
commandocentrum van het Pen
tagon de fatale route van de
Boeing geweten moeten hebben
en deze hadden kunnen corrige
ren. Maar ze deden het niet.
„Waarom vraagt Pearson zich
af. „Misschien omdat de schat
aan inlichtingen (over de Sowjet-
defensiesystemen) die de route
van het vliegtuig op die plaats en
tijd bood, te onweerstaanbaar
was", aldus het antwoord van de
Amerikaan.
Herinnering
Een andere hypothese ver
scheen in juni in het Britse tyd-
schrift „Defense Attaché" In
een artikel dat verscheen onder
het pseudoniem „P Q Mann"
wordt herinnerd aan twee prece
denten. In januari en maart 1964
drongen Amerikaanse militaire
vliegtuigen het luchtruim van de
DDR binnen. Dat gebeurde op
hetzelfde moment dat een in Ca
lifornië gelanceerde bewakings
satelliet van het type „Fret" zich
boven West-Europa bevond.
„Een optimale positie om de ra
daractiviteit in Oost-Europa te
registreren" die werd uitgelokt
door het binnendringen van de
toestellen, aldus P Q Mann. Vol
gens wie deze incidenten enig
gewicht geven aan de Sovjet-be
schuldigingen dat het KAL-toe-
stel opereerde in samenwerking
met een Amerikaanse satelliet en
het ruimteveer „Challenger". Dit
ruimteschip passeerde voor, tij
dens en na de vlucht van de
Boeing boven Kamtsjatka, drie
maal de ruimte boven het Aziati
sche deel van de Sovjetunie, zo
weet P Q Mann te melden.
Sommige diplomaten in Mos
kou menen dat het incident een
keerpunt betekende in de be
trekkingen tussen Oost en West.
Die zomer leek er een verbete
ring van de relaties ophanden te
zijn, maar die aarzelend inzetten
de dooi werd door de gebeurte
nissen van 1 september in de
kiem gesmoord. Het incident is
volgens diplomaten een van de
belangrijkste factoren achter de
steeds vijandiger houding die
Moskou sindsdien tegenover het
Westen heeft aangenomen.
haast te maken met de laatste dag
boeken. Kujau had daarop gerea
geerd met de mededeling dat hem
geen betrouwbare historische ge
gevens ter beschikking stonden
over de gebeurtenissen in de laat
ste oorlogsperiode. Heidemann, al
dus Kujau, adviseerde een serie re
portages in Bild Zeitung uit de ja
ren zestig te gebruiken die volgens
hem een goed beeld gaven van de
sfeer uit die tijd en een indruk ga
ven van Hitiers activiteiten ten tij
de van de Slag om Berlyn.
Kort daarna vond een televisie
uitzending plaats waarin de publi-
katies in Stern werden aangekon
digd. „Over Bormann werd niet ge
sproken. Toen wist ik dat ik dooi
Heidemann was beetgenomen", a'
dus Kiyau.
Kujau nam vervolgens contact
op met Heidemann en vroeg hem
de resterende 700.000 mark (die de
Stern-reporter hem nog schuldig
was) aan hem over te maken. Pas 4
mei nam Heidemann contact op
met Kiyau. Hij droeg hem op alle
materiaal te vernietigen dat voor
het schryven van de dagboeken
was gebruikt.
Stern-verslaggever Heidemann
is nog niet aan het woord geko
men. De eerste vier dagen van het
proces waren uitsluitend gewijd
aan het verhoor van Kujau.
Dinsdag wordt het proces voort
gezet
.ADVERTENTIE
vindt u
in d® Godd®n
