Geen meter ruimte voor renners Post Wonderkind in tennis vaak gauw oud vril ü'Uit 'Denen mentaal in het voordeel' Seraing failliet Sergeant ritwinnaar in Zwitserland Veselinovic wijzigt team Poloteam kan het toch nog McEnroe is nummer één DINSDAG 19 JUNI 1984 Sport PAGINA 11 DOOR RUUD PAAUW De Amerikaanse Andrea Jaeger, in 1983 nog finaliste op Wim bledon. zal dit jaar niet aan het beroemdste tennistoernooi ter wereld deelnemen. Ze kampt met een nek- en schou derblessure die haar al het hele seizoen dwarszit. Uitslagen van betekenis heeft ze dit jaar nog niet gemaakt. Bij de Fran se kampioenschappen in Pa rijs, twee weken geleden, pro beerde ze het weer eens. In haar eerste partij gaf ze op, omdat het slaan van de bal haar hevi ge pijn bezorgde. Een Engelse krant schreef onlangs dat ze nu ook zwaar overspannen is en geen tennisbal meer kan zien. Het werd ontkend. Andrea Jaeger, een voormalig tenniswonderkind, is 19 jaar oud. Ze vertoont nu al ver schijnselen die horen bij ie mand die aan het eind van een carrière is beland. Van haar werd ooit geschreven dat ze haar jeugd in tennisschoenen doorbracht. De tijd lijkt voor haar aangebroken om naar ander schoeisel uit te zien. Het geval staat niet op zichzelf. Enkele jaren terug beleefden we de meteoor-achtige opkomst van Tracy Austin, ook een Amerikanse. Op haar veertien de tenniste ze op Wimbledon, op haar zestiende (in 1979) werd ze Amerikaans kampioe ne en op haar achttiende her haalde ze die prestatie. Reeds eerder kampte ze met rugbles sures en die namen in 1982 toe. De laatste twee jaar werd vrij wel niets van haar vernomen. Nog voor ze volwassen was. had ze al afgedaan. Kathy Rinaldi, eveneens uit de V.S. Nadat ze een paar hoog op de wereldranglijst staande speelsters had verslagen, werd ze officieel prof - op haar veer tiende jaar. De drang om de dollars binnen te halen, kon kennelijk niet lan ger worden weerstaan. De tamelijk Ingetogen Chris Evert (zelf een wonderkind, maar één dat alle beloftes in loste) wees toen Rinaldi en haar zeer ambitieuze vader pu bliekelijk op de grote gevaren om al zo jong aan zo'n inspan nende onderneming te begin nen. Maar pa Rinaldi, een man met een doctorstitel, zei hoog hartig in 'World Tennis': "ln het vrouwentennis zijn de za ken drastisch aan het verande ren. Dat schijnt niet iedereen door te hebben. Vroeger werd niemand prof voor het acht tiende jaar. Nu lijkt achttien mij aan de oude kant". Zijn dochter is nu achttien, be hoort niet tot de groten en speelt, zo toonden recente tv- beelden van een toernooi in West-Duitsland, als een vroeg oud geworden vrouw. Er school dus op een frappante manier waarheid in de opmerking van dr. Onbenul. Maar of hij dat destijds bedoelde, mag ten zeer ste worden betwijfeld. Ander voorbeeld: Andrea Temes- vari, de jonge, blonde Hon gaarse. Een voortreffelijk speelster. Maar het aantal toer nooien dat ze het afgelopen jaar vroegtijdig wegens blessu res moest verlaten, is onrustba rend. "Wat goed is, komt snel", zei de beroemde sportjournalist Joris van den Berg eens. Dat zal ze ker waar zijn, maar er valt zo langzamerhand een goed va derlands gezegde aan toe te voegen: "Vroeg rijp, vroeg rot". Een talent, op welk gebied ook, moet een bepaald rijpingspro ces doorlopen - speltechnisch mentaal én fysiek. Wie dat wil verhaastensolliciteert naar brokken. Ada Vorige week heb ik de gehele ru briek gewijd aan een bijeen komst van oud-Olympische kampioenen in het Haarlemse hotel Rozendaal. Ik heb toen van een aantal van hen de er varingen opgetekend met en rond hun gouden medaille. De ruimte ontbrak mij om het re laas weer te geven van de nu 37-jarige Ada Kok, Olympisch ADA KOK kampioene in Mexico-1968 op de 200 m vlinderslag. Dat is echter te boeiend om het u te onthouden. Ada Kok: "Het is voor mijzelf nog altijd een groot genoegen dat ik het hoogste heb gehaald wat er te halen is. Maar als ik er aan terugdenk, wordt de vreugde altijd weer vermengd met wrangheid. Want het regi me dat bij de zwemploeg in Me xico werd gehanteerd, heeft zó veel vergald. We waren daar al ruim van tevo ren naar toe gegaan, om te wennen aan de grote hoogte. Zwemsters zijn meestal jong, ik was met mijn 21 jaar de oud ste. En voor mij gold wat voor al die kinderen gold: elke avond om acht uur naar bed. Ik kon daar niet tegen. Ik heb ge smeekt of ik niet 's avonds een keertje weg mocht uit het Olym pisch Dorp, desnoods samen met de teamarts om ergens een kop koffie te drinken. Het werd niet toegestaan. Contact met de buitenwereld was biina niet mogelijk. Ik had dat nodig. Als Amsterdamse meid voelde ik me altijd het best als er wat be drijvigheid om me heen was. Nu werd het staren, uren staren naar de wanden en het plafond van de kamer. Als er iets mijn vorm ondermijnde dan dat wel. Ik was toen wereldrecordhoud- ster op de 100 en 200 m vlinder slag, dus de grote favoriete. Voor de 100 m finale voelde ik me lichamelijk niet goed. Ik werd vierde. Dat was een grote teleurstelling. Normaal waren om me heen. Ik won vaak. Nu niemand. Niemand. Ik voelde me plotseling zo alleen en ver laten. Onder de douche heb ik toen een potje onbedaarlijk staan janken. Voor de 200 m finale was ik zo verstijfd en verstard dat ik niet eens kans zag mijn trainings broek uit te doen. Mijn vingers kregen de rits niet los. Een offi cial heeft me moeten helpen. Van die eerste honderd meter herinner ik me niets meer. Dat is één zwart gat. Maar goed, na 150 m lag ik op kop. Onder wa ter zag ik op de laatste twintig meter iemand (de Oostduitse Helga Lindner) naast me ko men. Ik dacht: jezus, nee, die zal me toch niet voorbijgaan. Gelukkig heb ik de voorsprong kunnen houden. Aan de leiding heb ik toen ge vraagd of ik er nu dan eens tus senuit mocht. Geen sprake van. Het regime bleef zoals het was. Ik heb me er niets van aange trokken. De maat was vol. Ik ben met vrienden op stap ge gaan en pas de volgende och tend teruggekeerd. Inderdaad, in niet geheel nuchtere staat Intern is daar nog veel over te doen geweest, maar ik dacht: jullie kunnen allemaal de boom in". De kéérzijde van de medaille. Wielerverhalen Maar weinigen kunnen zo goed en meeslepend over wielrennen schrijven als Tim Krabbé. Hij bewees dat al een paar jaar te rug met 'De Renner', een heel bijzonder boek. en hij toont dat nu weer met de bundeling van een aantal stukken die hij de laatste jaren in o.a. de NRC heeft geschreven: '43 Wielerver halen'. uitgegeven door Bert Bakker, Amsterdam, prijs f 19.50. Krabbé is een avontuurlijk en wat rusteloos man. Hij schaak te verdienstelijk en schreef daar nóg verdienstelijker over. Daarna werd hij amateur- wielrenner en vestigde zich eni ge tijd in Frankrijk. Via zijn schrijfsels beleef je die sport zo'n beetje van binnenuit, wat slechts sporadisch voorkomt. Als wielrenner was hij nooit een topper, hij streed meestal voor "een eervolle zesde of zevende plaats", maar in tegenstelling tot de meeste renners kon hij op uitnemende wijze (enthousiast, bezeten én zeer relativerend) uiting geven aan wat er om gaat in die sport en zijn bedrij vers. Met zijn achtergrond zag hij meer en andere dingen dan het gros van de coureurs en de ge wone dingen bezag hij met on gewone ogen. '43 Wielerverhalen' bevat zeer uiteenlopende onderwerpen, van 'De ethiek van het achter wiel' tot 'De ellendigste etappe uil het leven van Coppi'. Het aardigst vind ik hem toch als hij het over zijn eigen ervarin gen heeft. Uit "De ethiek van het laatste wiel" citeer ik nu een stukje op dat u precies weet wat voor vlees u in de kuip haalt. In 'De ethiek' gaat het om de be kende wieltjeszuiger, de man die profiteert van de inspan ningen van anderen, nooit kop doet en dan meestal gemakke lijk de sprint wint. Een type dat gehaat is, maar deson danks door de jaren heen steeds weer opduikt. Zo ie mand was ook Klaas, "een mol lige jongen van 25". "Men misgunde hem zijn over winningen openlijk, maar ik mocht de bravoure wel, waarin hij zijn gebrek aan eergevoel i omzette. Zodra hij de kleedka mer binnenkwam begon hij on- j gevraagd op te sommen hoeveel koersen hij dat jaar al had ge wonnen en hoe weinig hij zich j daarvoor had moeten inspan- Eén maal heb ik Klaas zelf in een kopgroep meegemaakt. Dat was bij een wedstrijd in Zeeuws-Vlaanderen, over lan ge, rechte wegen. Het was een groep van twaalf, en Klaas reed constant aan het laatste j wiel. Uitgescholden werd hij j niet, men kende hem en berust te in hem. Klaas won de sprint. Maar de polderwind was hard geweest die middag, zodat Klaas voortdurend een wankel en krachtenslopend beslaan op o het kantje had moeten lijden. j Na afloop vroeg ik hem waar- j om hij niet gewoon in de waai- er had meegerouleerd: hij wist toch wel dat dat onder deze om standigheden veel minder kracht zou hebben gekost Hij knikte, maar hij zei: "Uit principe". ANDREA JAEGER LUGANO (GPD) Stompend en tierend baande Gerard Veldscholten zich gisteren op de zonovergoten boulevard van Lugano een weg naar de tafel met het controleblad dat de renners na elke etappe moeten tekenen. k - a. j O ffltflf d'Oft f" - rl Ruziënd met de Zwitser Siegfried Hekimi, die bijna op de vuist ging met de Nederlander. De op gewonden stemming van Veld scholten was wel enigszins te verklaren. In de vijfde etappe van de Ronde van Zwitserland, waarin het peloton met de eerste col van de eerste categorie werd geconfronteerd, sloofde hij zich opnieuw enorm uit. Maar de Pa- nasonic-renners van Peter Post kregen nu geen centimeter ruim te meer, alsof ze bij de concur rentie een stilzwijgend verbond hadden gesloten. De Belg Mare Sergeant mocht wel alleen voor de troepen uitgaan en won de rit. „Die lieten ze wel gaan, maar ons pakten ze steeds terug", klaagde Veldscholten. In de laatste fase van de strijd 'ontsnapte hij met zijn ploegmaat Guy Nulens, de Zwitser Stefan Mutter en de Amerikaan Jacques Boy er aan tellende groep. Tot groot ongenoegen van de Belgische formatie van Sergeant, Frank Hoste en de goed rijdende Fons de Wolf die het kwartet on middellijk terughaalden. Twin tig kilometer voor het einde pro beerde Sergeant het alleen. Met succes, want zelfs de Zwitserse ploeg van de leiders Breu en Zimmermann, die nog maar één etappe in hun eigen nationale ronde hebben gewonnen, gaven er hun zegen aan. Veldscholten was er nijdig over, maar besefte aan de andere kant dat hij zijn plaats in de ploeg voor de Tour de France wel vei lig heeft gesteld. „Ik weet dat ik volgende week de terugslag krijg van deze inspanningen, maar op het moment dat de Tour begint ben ik daar weer overheen", blik te hij vooruit. Post laat zijn ren ners nog tot na het nationaal kampioenschap in onzekerheid. Natuurlijk weten de klasse mentsrenners Winnen en Ander son, de sprinters Vanderaerden en Eddy Planckaert, tijdrijder Oosterbosch en wegkapitein Lubberding al wel waar ze aan toe zijn, de overige vier plaatsen zijn min of meer open. In Zwitserland manifesteren de Belg Guy Nulens en Gerard Veldscholten zich het sterkst en het staat nu al vast dat zij aan de kwalificatienorm hebben vol daan. Theo de Rooy, twee dagen leider in de Ronde van Zwitser land, maar nog niet in de grote vorm, moet dat gevoel ook heb ben want hij deed het maandag rustig aan, toen hij op de St. Got- thard in de moeilijkheden kwam. „Ik kon nog wel even aanklam pen, maar toen ik eenmaal in de tweede groep was verzeild heb ik het heel kalm gedaan", aldus De Rooy. In elk geval zou er zodoende nog slechts één plaats overblijven en het aantal kandidaten daarvoor is nog groot. Steve Rooks en De Keulenaer (allebei thuisgelaten omdat Post de Dauphiné Libéré en de Ronde van Zwitserland te zwaar oordeelde als voorberei ding op de Tour de France) kun nen in Zwitserland geen indruk meer maken, Lammerts wel. Maar de winnaar van de Ronde van Vlaanderen is nu eenmaal geen klimmer en zal zijn kwali teiten als buffelaar moeten on derstrepen. In de rit van Buerglen naar Lugano kwam het daar niet van. Het pe loton werd onmiddellijk de 2091 meter hoge St. Gottard over ge jaagd. Een zware tocht door hoge sneeuwmuren. „Ik wist niet wat ik meemaakte", kreunde debu tant Teun van Vliet uit Maasland, die pas van de amateurs is over gestapt naar de Belgische prof- ploeg van Roger Swerts. Een groep van twintig renners (De Rooy en Leo Wellens uitgezon derd waren alle renners uit de top van het klassement vertegen woordigd) maakte zich in die be klimming los. Veldscholten was in dat gezelschap de enige Ne derlander, hij had het gezelschap van zijn ploegmaats Nulens en Phil Anderson. In de lange afdaling maakte zich aanvankelijk een groep van tien man los, maar vormde zich uit eindelijk een peloton van 45 ren ners. Twintig kilometer voor het einde mocht Sergeant daaruit ontsnappen. De Belgische ama teurkampioen van 1981 boekte zijn eerste overwinning van het seizoen, een halve minuut voor de sprinters Sean Kelly en Pieri- no Gavazzi. Het algemeen klassement na de vierde etappe: 1. Beat Breu (Zwi) 19.18,06 uur, 2. Urs Zimmermann (Zwi) z.t., 3. Kelly op 1.09 min., 4. Accacio da Silva (Ita) op 2.12 min., 5. Gerhard Zadrobilek (Oos) op 2.27., 6. Maierop 3.07., 7. An derson (Aus) op 3.31., 8. Leo Wellens (Bel) op 5.09., 9. Claudio Savini (Ita) Mare Sergeant gaat als eerste over de finish in Lugano. op 5.11., 10. Gerard Veldscholten -(Ned) od 12.21. Konae van de Aude Jean-Luc Vandenbroucke heeft gisteren de proloog van de Ron de van de Aude gewonnen. De Belg was in het Zuidfranse Gruissan met 2 minuten en 54,9 seconden de snelste over de 2400 meter. Laurent Fignon werd tweede, Alain Bondue derde en Jan Raas vierde. Raas was een dag eerder tijdens de laatste etappe van de Midi-Li- bre met bijna de complete ploeg afgestapt. Alleen Zoetemelk en Kuiper voltooiden de koers. De Ronde van de Aude geldt als laatste voorbereiding op de Ron de van Frankrijk. In de vier da gen durende ronde zijn drie ber gen van de eerste categorie opge nomen, waarvan twee op de laat ste dag. In Gruissan maakte Adri van der Poel in de ploeg Godefroot zijn rentree na zijn schorsing van drie maanden. De vice-wereldkam- pioen eindigde op de 40e plaats in 3.05.7 De uitslag van de proloog is: 1. Vanden broucke (Bel) 2400 meter in 2.54.9, 2. Fignon (Fra) 2.55.7, 3. Bondue (Fra) (Ned) 3.04.8, 36. Van Vliet (Ned) 3.05.3, 40. Van der Poel (Ned) 3.05.7, 77. Kuiper (Ned) 3.11.8, 102. Wijnants SAINT ETIENNE (SID/AFP/DPA) - Saint Etienne sluit Michel Plati- ni voor even weer in zijn armen. Twee dagen voor zijn 29e verjaar dag speelt de onbetwiste vedette van de Europese voetbalvelden, die de lires van Juventus ver koos boven de eigen munteen heid. met het Franse elftal in de stad, waar ook John Rep eens triomfen vierde, de afluitende groepswedstrijd tegen Joegosla- De Fransen, reeds geplaatst voor de halve finales, weigeren het duel tegen de uitgeschakelde Joegoslaven te beschouwen als een formaliteit. „Overwinningen smaken naar meer en het is een goede gewoonte on sprak Platini, die met vier pun ten de topscorerslijst aanvoert van het toernooi om het Euro pees kampioenschap, in bloem rijke taal. Bij de Fransen is voor stopper Le Roux weer inzetbaar na zijn knieblessure. Trainer Hi dalgo speelt met de gedachte om de jonge aanvallende middenvel der Ferreri een kans te bieden. Zijn Joegoslavisohe collega Ve selinovic heeft zijn tegenvallen de formatie op drie plaatsen ge wijzigd. Veselinovic, die tijdens de wedstijd tegen Denemarken onwel werd van de spanning en voor onderzoek naar het zieken huis moest, heeft doelman Simo- vic, Sestic en Dragan Stojkovic in de basiself geposteerd. De vermoedelijke opstellingen zijn: Frankrijk: Bats; Bossis, Bat- tiston, Domergue. Fernandez. Tigana, Giresse, Platini, Genghi- ni (of Ferreri); Lacombe. Six. Joegoslavië: Simovic; Zc^jec, Mil- jus, Radanovic, Nenad Stojko vic; Sestic, Dragan Stojkovic, Gudelj, Bazdarevic; Susic, Vujo- Scheidsrechter: Daina (Zwi). BOEDAPEST (ANP) - Op de zesde en voorlaatste dag van het acht- landentoernooi om de Tungsram Cup heeft het Nederlands water- polozevental zijn eerste punt be haald. Uitgerekend Joegoslavië, tijdens de spelen in Los Angeles de sterkste opponent in de voor ronde, werd gisteren in Boeda pest een punt ontfutseld: 9-9. Het gelijke spel had evenwel tot re sultaat, dat Nederland in de Hon gaarse hoofdstad de laatste plaats in het toernooi, dat twee jaar geleden nog werd gewon nen, niet meer kan ontlopen. Bondscoach Pocsik en team-mana ger Van Seist maakten na het duel tegen Joegoslavië een opge luchte indruk. „We kunnen het dus nog wel. Tegen Hongarije ging het zondag al een stuk beter en vandaag tegen de Joegosla ven werd daaraan een vervolg gegeven. Ik ben blij met dit gelij ke spel. Het haalt een stuk onrust weg by de jongens. Als wc de laatste wedstrijd van Cuba kun- Vandenbergh hoopt op wonder nen winnen, komt het met het zelfvertrouwen ook wel goed", aldus Van Seist. STRAATSBURG (GPD) - Welke uitslag er vanavond in het Stade de la Meinau in Straatsburg ook op het scorebord komt bij de EK- wedstrijd België-Denemarken, de grote winnaar is op voorhand het Brusselse Anderlecht. Con stant Vandenstock, bierbrouwer en voorzitter van de Royal Spor ting Club Anderlechtois, levert drie spelers aan de Deense selec tie en niet minder dan zeven aan de Belgische. Morten Olsen, Ar- nesen en Brylle vertegenwoordi gen de Scandinavische ploeg; Munaron, De Greef, Vercaute- ren, Vandereycken, Scifo, Van denbergh en Czerniatinsky zijn de zeven waarover de Belgische bondscoach Guy Thijs naar ei gen goeddunken mag beschik ken. Een compleet Anderlecht- elftal dat voor één keer eens niet samen, maar tegen elkaar speelt, met als inzet de halve EK-finale. Een van die zeven „normale" Bel gen. Erwin Vandenbergh. het af gelopen seizoen door Nico Claes- sen na vier jaar onttroond als na tionaal topscorer, vreest de De nen als geen ander. Hoewel Guy Thijs de afgelopen dagen voort durend pogingen in het werk heeft gesteld het zelfvertrouwen weer „op punt" te brengen, heeft Vandenbergh altijd nog zo zijn twijfels of België het tegen de Denen zal kunnen redden. Van denbergh: „Al spelen er dan bij Denemarken drie ploegmakkers van Anderlecht mee, op een ca deautje hoeven we echt niet te rekenen. Bij Anderlecht heb ik die Denen leren kennen als reuze aardige jongens, echte kamera den, maar op het voetbalveld zijn het wel pure profs, ze knokken voor wat ze waard zijn. Zo heb ik niet alleen de drie Deense Ander- lecht-spelers leren kennen, maar ook Busk van AA Gent, Bertel- sen van Seraing en Elkjaer-Lar- sen van Lokeren". „Alles verloopt ondanks de afstraf fing in Nantes nog altijd volgens plan", probeert Guy Thijs het duidelijk geknakte zelfvertrou wen van de Rode Duivels weer te restaureren. „Tegen de Fransen is het misgegaan. Ik heb echter nooit gezegd dat we in de eerste ronde zes punten uit drie duels zouden halen. Als de ploeg weer draait, zoals tegen Joegoslavië, hoeven we de Denen echt niet te Erwin Vandenbergh heeft de pep talk van Guy Thijs inmiddels al zoveel keer gehoord, dat het hem nauwelijks nog aanspreekt Voor Vandenbergh, toch al niet mo reel de sterkste Rode Duivel, kan alleen een wonder dit EK nog redden. „We hebben nu één keer tijdens dit EK in een roes ge leefd. Het lijkt me verstandig dat we ons niet opnieuw aan drome rijen overgeven. Mentaal zijn de Denen duidelijk in het voordeel. Zij hebben niet alleen het zelf vertrouwen tegen Joegoslavië middels die winst van 5-0 kun nen opvijzelen, maar bovendien hebben zij aan een gelijkspel vol doende". Bovendien, zo meent Vanden bergh, kunnen de Denen in het nationale elftal net iets meer dan in hun clubteam. „Kijk maar naar Arnesen. Bij Anderlecht be moeit hij zich alleen met offen sieve zaken. In de Deense ploeg is hij plotseling een heel andere speler, waarin hij bewijst dat hij ook verdedigend uitstekend kan spelen. Zo compleet heb ik hem bij Anderlecht nog nooit aan het werk gezien. „Als Morten Olsen 'es een paar keer de andere kant op wil kij ken, wanneer ik aan de bal ben. wie weet, kan ik straks mis schien in Parijs toch nog een prijsje in ontvangst nemen", wil Vandenbergh duidelijk van ver dere vragen af. Voorlopig staat de confrontatie in Straatsburg bij de Belgen centraal. In Parijs komen ze toch wel, woensdag morgen misschien al, wanneer via de Franse hoofdstad de thuis reis wordt aanvaard. De vermoedelijke opstellingen: Denemarken: Qvist; Lauridsen, Morten Olsen, Nielsen, Busk; Bertelsen. Amesen, Berggreen, Lerby; Laudrup, Larsen. België: Pfaff; Grun, Clijsters, De Greef, De Wolf; Vercauteren, Scifo, Vandereycken, Ceule- mans; Claessen, Vandenbergh. LONDEN (RTR) - Titelhouder John McEnroe heeft juist op tijd de toppo sitie op de wereldranglijst heroverd op Ivan Lendl om als eerste te worden geplaatst bij de Wimbledonkampioenschappen. die volgende week maandag in Londen beginnen. Het Wimbledoncomité heeft zich bij de plaatsing geheel laten leiden door de ranglijsten. McEnroe's overwinning op landgenoot Leif Shiras in de finale van Queens was juist voldoende voor de terugkeer aan de top. Martina Natraliva is nummer één bij de dames. Zij wordt gevolgd door Chris Lloyd. SERAING (SID) Het Belgi sche Seraing is door de rech ter gisteren failliet verklaard De schuldenlast van de Bel gische eerste divisieclub be draagt rond de 8.5 miljoen gulden Daartegenover staat een bezit van iets meer dan 300.000 gulden plus de trans- ferwaarde van de spelers. Op die gronden verklaarde de rechter in Luik de in 1900 ge stichte club bankroet Het be roep van het bestuur dat het in serieuze, veelbelovende onderhandelingen was met meer geldschieters, wees de rechter van de hand, omdat het bestuur de toezegging niet hard kon maken Door de uitspraak is internatio nal Nico Claesen. die mo menteel met het Belgische elftal in Frankrijk vertoeft en voor wie Feyenoord belang stelling schijnt te hebben, zonder werk.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1984 | | pagina 11