'De vl< ig uithangen om h et vertrek van W aal, is een grote ve r gissing' 'Eikels in je slaapzak, maar je blijft tolerant' Jit Peters, de nieuwe wethouder ruimtelijke ordening en verkeer Van student tot politicus in Leidse gemeenschap De Wijde Vlucht bestaat 25 jaar MINI OLYMPIADE ZATERDAG 21 APRIL 1984 door Jan Rijsdam en Saskia Stoelinga LEIDEN - Jit Peters heeft nimmer gehoor gegeven aan het verzoek van de nu scheidende wethouder Waal "maar eens goed ziek te worden". Kan zich ook niet meer herinneren waarover hij destijds met Waal in de clinch lag. "Waarschijnlijk ging het om een procedure kwestie", zegt hij. "Over de doelstellingen van het beleid zijn we het altijd wel eens geweest. Als mensen verwachten dat er een frisse wind zal gaan waaien wanneer ik Cees Waal op volg, dan moet ik ze dus teleur stellen. Ikzelf, noch het college van B en W, noch de PvdA-frac- tie verlangt naar een ander be leid. Dat zal dus niet gebeuren". Wethouder Jit Peters, de nieuwe man op ruimtelijke ordening en verkeer, zegt het met grote stel ligheid: hij zal geen nieuwe we gen inslaan. Zijn terughoudend heid betekent evenwel tegelij kertijd een schot voor de boeg voor de tegenstanders van wat 'de lijn Waal' is gaan heten. "Als sommigen menen de vlag uit te moeten hangen om het vertrek van Waal dan begaan ze een gro te vergissing", geeft Peters te verstaan. "Mijn bewondering voor Cees is heel groot", verklaart de huidige wethouder van onderwijs. "Waal is nooit lijsttrekker geweest bij verkiezingen, maar ik heb hem wel eens het paradepaardje van onze partij genoemd. Hij is vol gens mij degene die het PvdA- beleid het meest heeft geprofi leerd en hij kon daarbij altijd op de steun van de fractie rekenen". Een ommezwaai is dus niet te ver wachten. "Maar", zegt hij later, "ik wil niet dat er straks wordt gezegd: onder Waal gebeurde er van alles en met Peters gebeurt er niets meer. Zo zie ik mijn rol niet. Laat dat duidelijk zijn. Ik wil graag dat er later ook over mij wordt beweerd dat ik wat heb gedaan voor de stad". Welke betekenis denkt u voor on derwijs te hebben gehad? Met tussenpozen dook Jit Peters steeds op in de Leids politiek. Hij wendde zich tijdens zijn studie rechten aan de Leidse universi teit al tot de PvdA. Echt actief voor de Leidse gemeenschap werd hij overigens pas in '72, toen hij terugkeerde uit Amerika. Twee jaar later schoof hij de fractie in. Inmiddels was hij ook aangesteld bij de universiteit in de rang van wetenschappelijk medewerker. In die hoedanigheid vertrok hij enige tijd later in het kader van een uitwisselings- en ontwikke- lingsproject naar Ghana. In '78 werd hij fractievoorzitter. Anderhalf jaar geleden, na het ver trek van Hans van Dam, heeft hij definitief de voorkeur gegeven aan een politieke carrière. Hij werd tot verbijstering van de rooie dames in de PvdA, die Hen- riêtte van Dongen toen al graag op die plaats hadden gezien, ge kozen tot wethouder van onder wijs. Mr. dr. J. Peters is thans 44 jaar, werd geboren in Beverwijk en groeide op in Den Haag. Over en kele weken, als zijn voorganger Waal 1 mei in Deventer viert, zal hij zijn entree maken als wethou der ruimtelijke ordening en ver keer (stadsvernieuwing). Geen onbekend terrein voor hem. Al tijdens zijn periode als gemeente raadslid vólgde hij deze raads commissie hinderlijk. Zo hinder lijk zelfs dat Waal hem op een ge geven moment een ziekte toewen ste. den, enfin...ik ga maar verder. Heel kort: er is een raamnota over de basisschool verschenen; alle openbare lagere scholen hebben een kleuterschool als koppelgenoot en kunnen zich nog voor de wet op het basison derwijs (1985) definitief van kracht wordt al werken als basis- -school; de medezeggenschapsra den op de scholen zijn ingevoerd en de daarbij behorende regle menten uitgevoerd". Prettig mens "Welnu, laat ik eerst maar consta teren dat je niet kunt zeggen dat ik niets heb uitgevoerd. Tja, zoiets klinkt al heel onbeschei-. "Hoofdstuk nieuw: er komt een nieuwe openbare binnenstads- school aan de Vliet, de Lorentz- school krijgt nieuwbouw, de Marnixschool krijgt eveneens een nieuw onderkomen. Net is de eerste paal de grond ingegaan voor de nieuwe dependance van de Louise de Coligny in Leider dorp en de voor de school in de Stevenshofpolder. De leerlingen die daar nu al wonen, worden el ke dag met de bus opgehaald om naar de Stevenshofschool te gaan die tijdelijk is onderge bracht in de voormalige Antho- niusschool in Leiden Zuid-West. Dat laatste is veel beter geregeld dan destijds in de Merenwijk". Peters begon anderhalf jaar gele den met weinig deskundigheid aan de portefeuille onderwijs, sa menlevingsopbouw en emanci patiezaken. Volgens zijn ambte naren heeft hij zich snel inge werkt en is het een prettig mens om mee samen te werken. Zelf zegt Peters het zeer te betreuren dit terrein nu weer te moeten verlaten. "De portefeuille is zelfs Werkelijk? Is het niet altijd zijn be doeling geweest om op een gege ven moment de portefeuille van Waal over te nemen? Het was im mers een publiek geheim dat hij steeds aan het solliciteren was. "Oh, nee". Doet alsof hij enigszins geschokt is door deze stelling. "Ik heb het nooit beschouwd als een parkeerportefeuille. Ambitie was de grootste drijfveer. Ik wil de de politiek in. Henriëtte van Dongen had een sterke voorkeur voor mijn portefeuille. Vandaar de verandering. Waarom ik het toen ben geworden? Dat moet je de fractieleden vragen, die des tijds voor mij waren. Echt waar, om ruimtelijke ordening sta ik niet te springen". Kort daarna meldt hij wel het een prachtige portefeuille te vinden. Man/vrouw Peters vertelt dat de verwikkelin gen rond Henriëtte van Dongen nu bij de keuze voor haar zeker hebben meegespeeld. "Ik denk dat de meesten haar deze twee jaar hebben leren waarderen. Zij heeft zich in elke geval voldoen de bewezen, dacht ik zo". Bent u er na deze periode niet van overtuigd dat emancipatie beter door een vrouw had kunnen wor den gedaan? Zeer resoluut zegt hij: "Nee, ik ben er juist van overtuigd dat eman cipatiezaken evengoed door een man kan worden gedaan. Voor een man is het in sommige geval len zelfs makkelijker. Je bent minder gericht op eigen belang of groep. Ja, ik weet het, dat klinkt heel paradoxaal, maar ik denk dat je op een gegeven mo ment geloofwaardiger overkomt. Uitleggen? Wel, de WD zal veel makkelijker kunnen bezuinigen op defensie dan de PvdA. Een PvdA-minister wordt onmiddel lijk gewantrouwd". "Aan de andere kant had ik de schijn ook tegen: het is natuur lijk heel hypocriet om voor ande re vrouwen op te komen, terwijl er - tot voor kort - voor je eigen partij in het college geen enkele vrouw zat. Oud-minister Pais was bijvoorbeeld een man die verschrikkelijk veel aan emanci patie heeft gedaan. Dat had geen vrouw voor elkaar gekregen". "Ik dacht dat er een goed program ma van de grond was gekomen. Er ligt op dit moment toch een concreet actieprogramma eman cipatie op tafel. De acceptatie daarvan in de raad en commissie was heel groot. En er is een bu reau emancipatie in het leven ge roepen, waar vier vrouwen nauwlettend zullen toezien op de naleving van het programma. Leiden loopt niet achter, daar ben ik toch wel trots op. Oh nee, Henriëtte hoeft niet met de ar men over elkaar te zitten. Het zal haar nog moeite genoeg kosten om alle plannen ook daadwerke lijk tot uitvoer te brengen. Het hele emancipatieproces is een momentopname, net zoals stads vernieuwing komen er voortdu rend denkbeelden bij". Provoceren Echter, vernieuwde denkbeelden over stadsvernieuwing heeft hij nog niet. Belangrijke zaken waarover hij op dit moment an ders denkt dan Waal weet Peters niet op te sommen. "De wijze waarop Waal politiek bedreef en de manier waarop ik dat doe, ver schilt natuurlijk wel. Waal was op z'n best wanneer hem tegen spel werd geboden. En als hij dat niet kreeg, provoceerde hij ande ren tot dat tegenspel met de be doeling mensen uit hun tent te lokken". "Er heeft eens een politicus gezegd dat hij alle trucs kende. Dat ge loof ik niet. Als er één is die ze allemaal kent, dan is het Waal wel. In de fractie zijn die trucs hem nooit kwalijk genomen. Op het laatst doorzagen we ze wel en stapten er heel gemakkelijk overheen". "Ikzelf ben niet zo getruct. Mijn kracht ligt meer in het overtui gen van mensen die het niet met mij eens zijn. Ik denk ook altijd dat mijn standpunt het redelijkst is en ben zo naïef te veronderstel len dat ik anderen daarvan kan overtuigen. Daarom hebben dis cussies in de commissie onder wijs nogal eens lang geduurd". "Een verschil tussen mij en Waal is dat hij in een krap minderheids college heeft gezeten waarin het altijd op stemmen tellen aan kwam. Toen was er wel eens een sfeer van 'de stemmen zijn ge teld' en dus is het niet meer no dig met elkaar in discussie te gaan. Ik ga altijd graag met men sen in discussie die het met mij zijn". Continuïteit in het stadsvernieu wingsbeleid staat hoog op het prioriteitenlijstje van Jit Peters. De zeven vette jaren van de stadsvernieuwing zijn voorbij, zo wordt alom beweerd. "Ik zie het als mijn belangrijkste taak er voor te zorgen dat het proces van stadsvernieuwing doorgaat in de magere jaren. Dat vereist denk ik nog meer inventiviteit dan de af gelopen tijd al nodig was". Lui "Een andere belangrijke zaak is er voor te zorgen om datgene wat tot stand is gekomen te behou den. Voorkomen moet worden dat de stad door slecht onder houd opnieuw verloedert waar door over vijftig jaar weer een gi gantische stadsvernieuwings operatie nodig zou zijn. Dat is na melijk de consequentie als we de stad niet goed beheren". "Stadsvernieuwing is natuurlijk nooit echt afgerond", weet Jit Peters zeker. "Het is een voort durend proces. Er komt dus nooit een moment dat je lui achterover kunt zitten en zeg gen: zo, het is klaar. Ik denk dat we er voor moeten waken dat de indruk ontstaat dat we bijna klaar zijn en dat stadsvernieu wing geen prioriteit meer zou moeten hebben". Ruimtelijke ordening en onderwijs op één foto samengebracht: Jit Peters poseert aan de Vliet, waar de nieuwe openbare binnenstadsschool zal worden gebouwd. (foto Holvast) "Iets wat onmiddellijk op mij af komt is het verkeerscirculatie plan (VCP) en het parkeerplan. Het verkeerscirculatieplan is door alle opbrekingen in de bin nenstad eigenlijk nooit tot uit werking gekomen", meent Pe ters. "Het is te veel een papieren plan gebleven. Ik zie het als mijn taak, nu een belangrijk deel van die werkzaamheden in de bin nenstad achter de rug zijn, om een stuk duidelijkheid te ver schaffen hoe het verkeers- en parkeerbeleid er precies uitziet. De mensen moeten weten waar ze aan toe zijn. Ook de onderne mers zijn gebaat bij duidelijk heid over het parkeren: waar mensen hun auto kunnen neer zetten en wat ze daarvoor moe ten betalen. Aan die duidelijk heid is het college tot dusver on voldoende toegekomen". Ondernemers Peters over paaltjes: "Die irriteren mij in generlei mate. Als ze er niet staan dan worden er auto's schots en scheef geparkeerd. Dat zijn veel grotere obstakels". De acties van ondernemers waarbij verkeersborden werden verhan gen of 'onklaar' gemaakt zegt Pe ters daarentegen maar matig te kunnen waarderen. "Natuurlijk hebben ondernemers het volste recht om acties te voeren. Maar, ik wil graag zoeken naar een kli maat waarin we met elkaar kun nen praten in plaats van de con frontatie te zoeken. Ik hoop ze er van te overtuigen dat ik het be lang zie van een sterke midden stand in de binnenstad". "Leiden kan nooit concurreren met de parkeeraccommodatie van nieuwe winkelcentra", meent Peters. "De Leidse bin nenstad heeft evenwel eindeloos veel meer te bieden dan die toch tige nieuwbouwcentra. Ik ben er van overtuigd dat we het uitein delijk winnen van al die instellin gen die alleen zijn afgestemd op de auto. Maar dan moeten de on dernemers de aantrekkelijkheid van de binnenstad aanprijzen in plaats van almaar steen en been te klagen en daarmee het onheil over zichzelf af te roepen". LEIDEN De kinderen zijn tegenwoordig veel vrijer dan vroeger, als lei der heb je soms dan ook heel wat te verduren, ei kels in je slaapzak is niet ongewoon, maar toch: je blijft je 'opofferen'. De Leidse Christelijke Reis Centrale, 'De Wijde Vlucht', bestaat vijfen twintig jaar. door Wim Brands A. Crama, voorzitter van de vereni ging: "Christelijk reizen bestaat niet. Maar dat christelijk slaat na tuurlijk ook niet op het reizen, maar op de doelstellingen van de vereniging". F. Arnoldus, lid van de jubileum commissie: "Je had dus in Ne derland de Christelijke Jonge renvereniging en die hadden ook in Leiden aan afdeling: Jong Lei den. Aan het eind van de jaren vijftig ging die club reizen en zo ontstond op 25 januari '59 'De Wijde Vlucht'. Een echt jaren vijftig woord. De eerste tochten gingen naar Doorn". Crama: "Zo wijd was die vlucht nog niet, in het begin". Arnoldus: "Maar dat Christelijk, daar hadden we het even over; staat dat nog ergens voor? Wij bezinnen ons regelmatig op die vraag. Het woord zou kunnen worden geschrapt, want veel kin deren zijn niet eens christelijk. Hoeft niet meer. Aan de andere kant: je hebt wel te maken met een traditie natuurlijk". Crama: "Ja, en een traditie zet je niet één, twee, drie overboord. Ik weet trouwens niet of we wel zo lang moeten blijven stilstaan bij het woord christelijk. De kam pen volkrijgen, over die vraag zouden we het moeten hebben, want tegenwoordig zie je toch dat er wat minder kinderen dan vroeger meegaan. De animo is nog behoorlijk, maar minder". Arnoldus: "Dat is een landelijke tendens. Kijk, vroeger had je niet zoveel aan reisverenigingen. Te genwoordig organiseren ook voetbalclubs tochtjes. Er zijn veel alternatieven, zogezegd". Crama: "Maar dit jaar rekenen we toch nog altijd op zo'n driehon derd kinderen. We zitten nu weer in de tijd van de tweede golf. Je ziet namelijk elk jaar hetzelfde: zodra onze folder uitkomt krijg je veel aanmeldingen. Dan ebt het wat weg en in april komt de golf weer opzetten". Arnoldus: "Driehonderd is overi gens heel wat. Tsjonge, reken er op dat de leiders het weer druk krijgen. Als je na zo'n kamp thuiskomt dommel je zo in. Overspannen, wat heet! Om eer lijk te zijn: ik vind het helemaal niet erg om afgepeigerd terug te komen". Begrip Crama: "Als leider meegaan, dat is ook een vorm van vakantiebeste ding. En je blijft er jong bij, ten minste, dat hoop je dan maar". Arnoldus: "Wat ik wel merk is dat je begrip voor de jeugd blijft houden, als leider. Ik heb dat zelf ook meegemaakt in de tijd dat ik als langharig tuig meeging. Die ouderen gaan je op den duur be ter begrijpen. Nu moet ik wel zeggen dat er veel is veranderd. Vroeger was de leiding nog wel eens streng, tegenwoordig niet meer". Crama: "Veel vrijer gaat het tegen woordig. Je neemt meer van de jongeren. Hoewel...soms moet ik wel 'ns wat wegslikken. Die jon geren nemen niet alles meer hè". Arnoldus: "De opvattingen zijn veranderd. Je merkt het aan het taalgebruik. Vroeger was de hoofdleider H.L. Nu spreken ze je bij je voornaam aan en als ze je niet mogen, dan word je bij wijze van spreken uitgescholden". Crama: "Het leuke vind ik wel dat de kinderen uit alle delen van Leiden en omstreken komen. Verschillende milieus. En wat zie je telkens: tijdens zo'n- kamp maakt het niks uit of je vader nou directeur is of van de steun leeft. Tenminste, dat is mij opge vallen". Ruzietje Arnoldus: "Verschillen merk je wel, maar dat is dan weer grap pig. Ik herinner me nog dat ik ge tuige was van een confrontatie tussen kinderen uit de Janvos- sensteeg en de Professorenwijk. Die kregen een ruzietje. Schol den elkaar uit. De manieren waarop dat ging; daartussen lag een wereld". Crama: "De meeste kinderen ge nieten van onze kampen. Of het nou in Nederland wordt gehou den of in het buitenland - ze vin den het meestal leuk. Dat weet je, omdat ze blijven terugko- Arnoldus: "De terugkomers, dat zijn dus de kinderen die de gein tjes kennen. Die weten datje in de slaapzak van de leider eikels moet stoppen of brandnetels". Crama: "Ja, die kennen dat gedoe. Maar ach, het hoort erbij hè". Arnoldus: "Tuurlijk, en blijven glimlachen, vooral glimachen. Want anders ben je de volgende avond weer de pineut". Crama: "Tolerant blijven". Arnoldus: "En zo erg is het niet, welnee, door dat gedoe word je heus geen kinderhater. Vroeger was je zelf toch ook zo. Je weet nog maar al te goed hoe leuk het was om mensen tegen het pla fond te krijgen. Jij niet?" Crama: "En of ik dat nog weet". ADVERTENTIE HET CULINAIRE VAN LEIDEN Restaurant Schout en Schepenen Camers (voor parties) Pannekoekenhuysje Steenstraat 51 Tel. 071-133144 Oók zondags geopend vanaf 17.00 uur ADVERTENTIE 26 ME, a.s. Z LUIFELBAAN rprtRTltT Deelnemers kunnen zich tot 2 mei a.s. aanmelden bii: H. de Wit Viif Meinlein u?-iia nnlEK eT n7i.7ftcnon l

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1984 | | pagina 3